Балалар жүйке жүйесі аурулары

Кіріспе 3
1. Балалар жүйке жүйесі аурулары 4
2. Орталық жүйке жүйесінің перинаталды патологиясы туралы қазіргі көзқарас 5
Қорытынды 8
Пайдаланған әдебиеттер 9

Жүйке жүйесінің перинаталдық зақымдануы деп ұрыққа антенаталды, туу кезінде және туғаннан кейінгі алғашқы күндерде зиянды факторлардың әсер етуінен пайда болатын. Катологиялық жағдайларды айтады.
Патогендік факторларға жүктілік кезіндегі анасының аурулары, токсикоздар, инфекциялар, интоксикациялар, зат алмасудың бұзылуы, иммунопатологиялық жағдайлар, акушерлік патология (тар жамбас қуысы, тез немесе баяу босану, кіндік баумен оралып қалуы, ұрықтың жатырда дұрыс жатпауы) жатады. Сонымен қатар босану кезінде акушерлік құралдарды қолдану да әсерін тигізеді.
Жүйке жүйесінің патологиясында асфиксия және басмиішілік туу жарақаты маңызды орын алады
Ұрықтың және нәрестенің гипоксиясы
Этиологиясы: ұрықтың құрсақішілік гипоксиясы мен нәрестенің асфиксиясын құрсақішілік даму және босану кезіндегі ана мен баланың аурулары тудырады. Оларға анасының инфекциялық жүрек-тамыр, тыныс алу аурулары, жүктілік токсикозы, анасы мен ұрықтың резус және АВО сыйымсыздығы кезіндегі изоиммунизациясы, жатыр-плацентарлық қанайналымының бұзылуына алып келетін акушерлік патология жатады.
Босану кезіндегі асфиксия нәрестелердің 4-6% жиілікпен кездесіп, перинаталдық өлімнің себептері болып табылады.
Патогенез: О2 жетіспеушілігі ұрық пен нәрестенің метаболиттік бұзылыстарға алып келеді. Зат алмасу қышқыл заттары көбейіп, электролиттік балан бұзылады, гипогликемия, аэробты және анаэробты ферменттерінің белсенділігі ацидоздың әсер етуінен тамыр қабырғаларының өткізгіштігі бұзылады, ми тканінің ишемиясы, ісінуі дамиды, метаболиттік, гемодинамикалық, ликвородинамикалық бұзылыстардың себебінен клеткалары зақымдалады. Олардың дәрежесі гипоксияның ұзақтығы мен ауырлығына байланысты.
Патоморфология: О2 жетіспеушілігі ми тамырларының парезіне, ми затының ісінуіне, микрогеморрагияларға келеді. Бұл кейіннен ми тканінің ауыр дегенеративтік өзгерістерінің дамуына алып келеді.
Клиникалық көрінісі: ауырлық дәрежесі ми гипоксияның ұзақтығына байланысты. Жеңіл дәрежесінде нәрестенің халы тек 3 өмірінің алғашқы сағаттарында ғана ауыр болуы мүмкін. Апгар шкаласы бойынша 6-7б көрсетеді. Тыныс алуы жиілеген, терісі цианозды, бұлшық ет тонусы қалыпты жағдайда шартсыз рефлекстер азайған. Спонтанды қимыл белсенділігі шектелген. Балада мазасыздану, ұйқысының бұзылуы, шошыну, құсу, қолының треморы, нәрестенің жағдайы зақымдалуының тәулікте қалпына келе бастайды.

1. Барашнев Ю.И. Перинатальная неврология. -«Триада Х», Москва, 2001.-638с.
2. Барашнев Ю.И.,Антонов А.Г.,Кудашов Н.И.Нәрестелердегі перинаталдық патология. //Акушерство мен гинекология.-1994.-№4.-26-31 б.
3. Барашнев Ю.И.,Бубнова Н.И.,Сорокина З.Х.,Рымарева О.Н.,Гудимова В.В.Бас миының перинаталдық патологиясы. //Перинатология мен педиатрияның Ресейлік хабаршысы.- 1998.-№4.-6-12 б.
4. Барашнев, Ю.И., Буркова, А.С. Организация неврологической помощи новорожденным в перинатальном периоде //Журнал неврологии и психиатрии им. С.С.Корсакова.-1990.-Т.90,№8.-С.3-5.
5. Барашнев, Ю.И. Гипоксическая энцефалопатия: гипотезы патогенеза церебральных расстройств и поиск методов лекарственной терапии //Российский вестник перинатологии и педиатрии.-2002.№1.-С.6-13.
6. Барашнев, Ю.И. Клинико-морфологическая характеристика и исход церебральных расстройств при гипоксически-ишемических энцефалопатиях //Акушерство и гинекология.-2000.№5-С.39-42.
7. Ватолин К.В. Балалардағы бас миы ауруларының ультрадыбыстық диагностикасы.-2-ші басылым.-М.;Видар,2000.-52-61 б.