Орталық Азия елдерінің аймақтық ынтымақтастығы: негізгі бағыттары мен болашағы



Мазмұны

АНЫҚТАМАЛАР, МАҒЫНАЛАР, ҚЫСҚАРТПАЛАР ... ... ... ... ... ... ... ..3
КІРІСПЕ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 4
I.БӨЛІМ. ЖАҺАНДАНУ ПРОЦЕСІНІҢ ОРТА АЗИЯЛЫҚ АЙМАҚҚА ӘСЕРІ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
1.1 Тәуелсіз Орта Азия аймағының интеграцияға тартылу жолдары
1.2 Орталық Азия елдеріндегі экономикалық ынтымақтастығының қиыншылықтары мен даму жолдары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

II.БӨЛІМ. ОРТАЛЫҚ АЗИЯ АЙМАҚТЫҚ ЭНЕРГЕТИКАЛЫҚ, ЯДРОЛЫҚ ҚАУІПСІЗДІК МӘСЕЛЕСІ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
2.1 Энергетикалық қауіпсіздік . халықаралық қатынастар тұрақтылығының шешуші факторы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
2.2 Орталық Азияда ядролық қаруды таратпау мәселесіндегі Қазақстанның саясаты ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
2.3. Орталық Азия: жаңа геосаясат шеңберіндгі экологиялык жағдай
және су ресурстары стратегиясы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .

III.БӨЛІМ.ҚАЗАҚСТАННЫҢ ОРТАЛЫҚ АЗИЯ ЕЛДЕРІМЕН ЫНТАМАҚТАСТЫҒЫНЫҢ ПРЕСПЕКТИВАЛАРЫ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
3.1 Орталық Азия аумағындағы қауіпсіздікті сақтауда Қазақстанның
қосқан үлесі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
3.2. Орталық Азияда Қазақстанның саясаты: екі жақты және көпжақты ынтымақтастық ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..

ҚОРЫТЫНДЫ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .

ҚОСЫМШАЛАР ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі. Орталық Азиядағы жаңа тәуелсіз мемлекеттерінің қалыптасу кезеңі жалпылай аяқталды. Бірақ оларға әлі де болашақта жаңа жаһандық қауіптердің пайда болуы мен жаһандану жағдайында ұлттық даму мен қауіпсіздіктің маңызды мәселелер қатарын шешуі алдыңғы мақсатта тұр. Дамудың объективті заңы жаһандану процесінің пайда болуына әкеледі деп белгілеу қажет. Сонымен қатар, маңызды әлемдік әлеуметтік кеңістікті құрастырушы ретіндегі трансконтиненталды құрылым көбінесе белсенді және ерекше рөлде бола бастады.
Орталық-Азиялық мемлекеттер Одағын құру бастамасы Қазақстанның Орталық Азия аймағында жүргізетін саясатының мәнін анықтайды. Біздің мемлекеттеріміздің егемендікті иеленуі аймақтың дамуына жаңа серпін береді. Қазір Орталық Азия қайтадан әлемдік экономиканың маңызды бөлігіне айналып отыр. Мұнда 56 миллион адам өмір сүреді, тұтас алғанда, ІЖӨ жылына 60 миллиард долларды құрайды. Қазіргі сәтте Орталық Азияның одан әрі дамуында екі жол бар. Бірінші жол - өзінің әлемдік экономикадағы шикізат көзі ретіндегі ролін бекіту. Оның үстіне - әлемдік геосаяси және геоэкономикалық бәсекелестіктегі қолжаулық ролі. Екінші жол – интеграция. Халықаралық нарық процестеріне тең деңгейде қатыса алатын аймақтық мықты бірлестік құру жолы. Бұл - тұрақтылық, экономикалық өрлеу, әскери және саяси қауіпсіздік жолы. Орталық Азиялық елдердің тәуелсіздік жылдары, бұл елдердің мүдделерімен ешқашанда сәйкес келмейтін, тек қарама-қарсы болатын, Батыс және Шығыс мемлекеттер қатарының назарының орталығында болды.Сонымен қатар, сыртқы күштер арасында Орталық Азиядағы геосаяси және геоэкономикалық ықпал сферасы және оның табиғи ресурстары үшін күрес айналысы пайда бола бастады.Жақында аймақ арқылы аймақтағы шарасыз экономикалық процесімен қоса саяси процесті қарқындатын, «Оңтүстік-Солтүстік» және «Шығыс-Батыс» транспорттық коридоры өтуі керек. Орталық Азия аймағына тек мемлекеттер мен шетелдік компаниялар ғана көңіл аударған жоқ. Орталық Азиялық елдері және халықтары, тағы да ауқымды қарама-қайшы жоспарының жүзеге асыруы мақсатында, осы жерде өзінің стратегиялық плацдармдарын құруға үміттенген, түрлі экстремистік исламдық ұйымдардың шабуылына ұшыраған еді.
Айқын болатыны, ол Орталық Азияның қатыстық изоляциядан үзілді-кесілді және тез түрде шығады және бұдан барлық жағымды және жағымсыз нәтижемен шығатын әлемдік саясатқа тікелей қосылады.
Аймақ елдері әлемдік интеграциялық процеске, аймақішілік өзара қарым-қатынас сипатындағы, сонымен қатар , өзінің жақын көршілестерімен басқа да мемлекеттермен қатысты мәселелерді шешуінде тығыз қатысуында мүдделі болып табылады. Жаңа шыңайылықтар жас мемлекеттердің саяси басшыларынан өзінің танылуын, ұлттың қауіпсіздік және даму стратегиясының барабарлық формуласын іздеуін және танылуын талап етті. Сонымен қатар, егерде бұрын КСРО құрылымында ортаазиялық кеңестік республикалардың ұлттық даму мен қауіпсіздік мәселесі күшті жоғарғы державалық одақтас мемлекеттері шеңберінде шешілсе, онда тәуелсіздік алғаннан кейін және қажетті ресурстардың жоқ болуында көрсетілген мәселелер ерекше өзектілігіне ие болады және өз бетінше сонымен қатар, жаһанданудың өзгешелік күштерінде жаңа қауіптің пайда болуына әкеледі. Орталық азиялық мемлекеттердің әлеуметтанушылары мен саясаттануышулары, аймақ мемлекеттерінің қазіргі сыртқы саясатын қалыптастырылуы әлемдік пен аймақтық ауқымды күштер орталығы арасында балансталған және дамудың сыртқы шаралары өте қиын жағдайда өтіп жатыр деп белгілеген. Өз кезегінде, бұл аймақтық ынтымақтастыққа себепші болады. Аналитиктер ең алдымен, қауіпсіздік үшін құрылымдық ынтымақтастыққа мемлекеттердің дайындығы мен қажетілігіне шартталған, аймақішілік диологтың дамуында бірқатар позитивті қозғалыстарды белгілейді. Қауіпсіздік идеясы Орталық Азияның жас мемлекеттерінің интеграциясына түрткі болған дәлел бола бастады.
Тандалған тақырыптың практикалық маңыздылығы КСРО ыдырағаннан кейін Орталық Азияның жаһандану процесінде белсенді кірісе бастағанында, сонымен қатар, Орталық Азия аймағындағы өзінің экономикалық және геосаяси жағынан қатысуының кеңеюіндегі Шығыс пен Батыстың түрлі елдерінің мүддесінің пайда болуының байқалуында. Сонымен бірге, Орталық Азия елдеріне деген идеологиялық ықпалдастықтың активазациясы өтіп жатты. Түрлі мақсатты көздейтін, түрлі саяси күштері-Орталық Азия халықтарының мүддесімен санаспай, тек өзінің мүдделеріне сәйкес жаңа тәуелсіз мемлекеттердің қалыптасу процесіне өзінің ықпалын көрсетуге үміттенеді. Бұл күштердің арасында экстремистік мағынадағы күштер бар, сонымен қатар әскерленген террористік ұйымдар ретіндегі күштер де бар. Аталғандардың барлығы жиналған сыртқы саяси тәжірибемен жария етілген, барлық аймақтың басты мәселелерінің анализін және белгілеуін өзекті етеді.
Әскери-саяси одақтар мен ұлы державалардың дөрекі қол сұғушылығы мен бәсекелестіктің нәтижесінде әлемдік саясаттың күн тәртібінде әлі де тұрған, аймақтық шиеленістер қатарының пайда болуына және күшеюіне әсер еткен, көршілес жатқан таяу Шығыс пен Ауғанстанның жолын қайталамауы маңызды болып табылады.
Тақырыптың зерттелу деңгейі. Зерттеу барысында автор мына әдебиеттерге сүйеніп жазған. Негізінен бұл тақырып, әсіресе батыс ғалымдарының зерттеулерінде ауқымды түрде қарастырылған. Зерттеу барысында ТМД елдерінің атақты саясатшылар мен халықаралық-әлеуметтанушылардың еңбектеріне сүйенді: Біріншіден, аталған мәселелер Қазақстанның мемлекеттік және саяси қайраткерлерінің, яғни ҚР Президенті Н.Назарбаевтың, Сыртқы істер министрі Қ.Тоқаевтың және т.б. еңбектерінде қарастырылады. Орталық Азиядағы геосаясат, оның ҚР қауіпсіздігіне ықпалы мәселесі Н.Назарбаевтың «Стратегия становления и развития Казахстана как суверенного государства» (1992), «Казахстан: взгляд на мировой порядок, развитие и демократию» (1994), «Пять лет независимости» (1996), «На пороге ХХІ века» (1996), «Қазақстан - 2030» (1997), «Евразийский Союз» (1997), «Бейбітшілік кіндігі» (2001), «Сындарлы он жыл» (2003) және басқа еңбектерінде [1]кеңінен талданды.
Қ.Тоқаевтың еңбектері [2] негізінен Қазақстанның сыртқы саясатына арналған. Олар күштердің геосаяси орталықтары қатарына жататын мемлекеттермен ҚР-ның байланыстарына қатысты мәселелерді терең қамтуымен ерекшеленеді. Қ.Тоқаев Қазақстанның ТМД, ЕҚЫҰ, ШЫҰ, КҚКҰ және басқа да көпжақты қауіпсіздік ұйымдары мен жүйелеріне қатысуына ерекше көңіл бөледі.
А.Ақаев, Б.Ақаеваның, А.Асанованың, А.Г.Арбатов, Е.П.Бажанов, А.В.Бурсов, К.С.Гаджиев, А.Д.Джекшенкулов, А.Г.Задохин, М.Иманалиев, Н.Исингарин, Г.Г.Қадымов, К.Н.Құлматов, Д.Н.Назарбаеваның, В.Ф.Ли, В.В.Наумкин, Г.А.Рудов, Ж.Сааданбеков, Э.Салахитдинов, К.К.Тоқаев, Т.Тоқтомушев, К.Шыналиев, А.Д.Шутов, Г.С.Яскинаның,Р. Мукимджанова , М.Т. Лаумулиннің және тағы да басқа.
Р.Мукимджанованың «Страны Центральной Азии: Азиатский вектор внешней политики.»(2005) атты еңбегінде ,Орталық Азия оңтүстік шек периметрі бойынша ынтымақтастық және тату-көршілес аймақ құру – бұл аймақтағы елдердің саясатындағы азиялық вектордың приоритетті міндеттері болып табылады. Кітапта Орталық Азияның бес мемлекеттерінің (Қазақстан, Қырғызстан, Тәжікстан,Түркіменстан,Өзбекстан) Қытай және шектес Орта Шығыс елдерімен қатынасының эволюциясы қарастырылды. Жақтастардың геосаясат саласындағы мүдделерінің қайшылықтары қарастырылады.
Орталық Азияға арналған геосаяси сипаттағы басылымдар арасында М.Лаумулиннің «Казахстан в современных международных отношениях: безопасность, геополитика, политология» (2000) атты монографиясы, С.Көшкімбаевтың «Центральная Азия на путях интеграции: геополитика, этничность, безопасность» (2002) атты еңбектері ерекше орын алады.
С.Л.Көшкімбаевтың «Центральная Азия на путях интеграции: геополитика,этничность,безопасность»( 2002) атты ұжымдық еңбегі келесі мәселеге негізделеді: анализ үшін негізгі критериі аймақ елдерінің өзара және сыртқы ортамен экономикалық және саяси байланыс сипатында болуы мүмкін. Қызық болатын жайт, сыртқы экономикалық серіктестермен жетекшілік ететін Қазақстан және Өзбекстан сияқты аймақтың ір елдері аймақтан тыс елдері бола бастайды. Бұл тенденция әлі де Түрікменстанға да қатысты. Аймақ елдерінің өзара сыртқы сауда көлемі жалпы айналымның 10%-н жоғарыламайды[3],бұл әрине аймақ елдерінің экономикалық интеграциясының өсуіне өте аз болып табылады. Мысалы, көршілес Қырғызстанның Сыртқы саудасындағы Тәжікстанның бөлігі өте аз. Мысалы, АҚШ-ң немесе Қытайдың бөлігінен бірнеше есе аз. Бұл аспектілер көбінесе геосаяси фактор қатарында негізделген аймақтағы интеграциялық тенденцияның ерекшелігін көрсетеді.
ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

1. ДЕРЕК КӨЗДЕРІ

1.1 ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН ӨЗБЕКСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ҮКІМЕТІНІҢ АРАСЫНДАҒЫ ТЕМІР ЖОЛ КӨЛІГІ САЛАСЫНДАҒЫ ЫНТЫМАҚТАСТЫҚ ТУРАЛЫ //Қазақстан Республикасының Халықаралық шарттар бюллетені, 1999, №4,3-5-беттер

1.2. ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН ҚЫРҒЫСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ҮКІМЕТІНІҢ АРАСЫНДАҒЫ ТАУАРЛАРДЫ ЭКСПОРТ ЖӘНЕ ИМПОРТ ЖАСАҒАН АКЦИЗ САЛЫҒЫН АЛУ ПРИНЦИПТЕРІ ТУРАЛЫ КЕЛІСІМ // Қазақстан Республикасының Халықаралық шарттар бюллетені, 2002, №1, 47-48-беттер.

1.3. ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН ӨЗБЕКСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ҮКІМЕТІНІҢ АРАСЫНДАҒЫ ЕРКІН САУДА ТУРАЛЫ КЕЛІСІМ // Қазақстан Республикасының Халықаралық шарттар бюллетені, 1999, №4.
1.4. ДОГОВОР О НЕРАСПРОСТРАНЕНИИ ЯДЕРНОГО ОРУЖИЯ (ДНЯО). От 5 марта 1970г.// Бюллетень международных договоров,-1999.-№2.- С. 110-116.

2. НЕГІЗГІ ӘДЕБИЕТТЕР МЕН ЗЕРТТЕУЛЕР ТІЗІМІ

2.1. Назарбаев Н.А. Стратегия становления и развития Казахстана как суверенного государства. -Алма-Ата: Дәуір, 1992;
2.2. Назарбаев Н.А. Пять лет независимости. -Алматы: Казахстан, 1996;
2.3. Назарбаев Н.А. На пороге ХХІ века. -Алматы: Өнер, 1996. -228 с.;
2.4. Назарбаев Н.А. Евразийский Союз: идеи, практика, перспективы. 1994-1997. -М.: ФСССПН, 1997. -480 с.;
2.5. Назарбаев Н.Ә. Бейбітшілік кіндігі. -Алматы: «Елорда», 2001. -304 б.;
2.6. Назарбаев Н.Ә. Сындарлы он жыл. -Алматы: Атамұра, 2003. -240 б.
2.7. Токаев К.К. Под стягом независимости. Очерки о внешней политике Казахстана. –Алматы: Болеем, 1997. -736 с.;
2.8. Токаев К.К. Под стягом независимости. Очерки о внешней политике Казахстана. –Алматы: Болеем, 1997. -736 с.;
2.9. Токаев К.К. Внешняя политика Казахстана в условиях глобализации. -Алматы, САК, 2000. -584 с.;
2.10. Токаев К.К. Дипломатия Республики Казахстан. -Астана: Елорда, 2001. -552 с.;
2.11. Токаев К.К. Преодоление. Дипломатические очерки. -Алматы: САК/Gauhar, 2003. -656 с.
2.12. Касенов У.Т. Основные итоги внешнеполитической деятельности Республики Казахстан и ее приоритетные задачи. -Алматы: КИСИ, 1994;
2.13. Касенов У.Т. Центральная Азия: национальные и региональные аспекты безопасности //Казахстан и мировое сообщество. -1996. -№1. - С.21-35;
2.14. Касенов У.Т. Безопасность Центральной Азии: глобальные, региональные и национальные проблемы. -Алматы: Кайнар, 1998. -280 с.
2.15. Лаумулин М. Казахстан в современных международных отношениях: безопасность, геополитика, политология. -Алматы: КИСИ /Информационно-аналитический центр «Континент», 2000. -480 с.;
2.16. Кушкумбаев С. Центральная Азия на путях интеграции: геополитика, этничность, безопасность. -Алматы: ТОО Казахстан, 2002. -200 с.;
2.17. Внешная политика Казахстана: выработка новых приоритетов.-Алматы: ЦАПС/ФФЭ, 2002. -96 с.;
2.18. Суверенный Казахстан на рубеже тысячелетий. Сборник научных статей. -Астана: Елорда, 2001. -267 с.;
2.19. Политика и интересы мировых держав в Казахстане. -Алматы: Дайк-пресс, 2002. -238 с.;
2.20. Центральная Азия до и после 11 сентября: геополитика и безопасность. -Алматы: КИСИ, 2002. -209 с.;
2.21. Сарсенбаев А.С. Формирование информационной политики Республики Казахстан. -Алматы, 1999.;
2.22. Машан М.С. Анализ развития геополитической ситуации в прикаспийском регионе //Саясат. -2001. -№5. -С.48-52;
2.23. Джунусова Ж.Х. Демократизация национальной безопасности РК: ответ на новые вызовы //Безопасность, дипломатия, международное право. -Алматы, 2001.
2.24. Национальные интересы Казахстана и вызовы глобализации. Жатканбаев Е.Б., Байзакова К.И., Куренкеева Г.Т. и др. -Алматы, 2004. -246 с.;
2.25. Жумалы Р. Геополитика Центральной Азии. - Алматы, 2006. -515 с.
2.26. Байзакова К.И. Эволюция конституционной доктрины голлизма: политические и внешнеполитические аспекты. - Алматы, 2004. – 333
2.27. Жуков С. Казахстан, Кыргызстан, Усбекистан ы социально- экономических структурах современного мира // МЭи МО,1998.3, с.12.
2.28. Исингарин Н. 10 лет СНГ. Проблемы, поиски, решения. СПб., 2001. с. 218.

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ
МИНИСТРЛІГІ
Л.Н.ГУМИЛЕВ АТЫНДАҒЫ ЕУРАЗИЯ ҰЛТТЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ

Халықаралық қатынастар факультеті
Халықаралық қатынастар кафедрасы

Қорғауға жіберілді

ХҚ кафедрасының меңгерушісі

ДИПЛОМДЫҚ ЖҰМЫС

Орталық Азия елдерінің аймақтық ынтымақтастығы: негізгі бағыттары мен
болашағы
Мамандық
050202-халықаралық қатынастар

ХҚ –4-11тобы
Ғылыми жетекшісі
Турунтаева А.А.
аға оқытушы

Астана – 2009
Ministry of education and science of the Republic of Kazakhstan
by L.N.Gumilyov Eurasian national university

Faculty of International Relations

Department of International Relations

Admitted to presentation

__________2009
Head of the Department
of International
Relations c.h.s.,
senior
teacher Yelmurzayeva R.S.

________________________

DIPLOMA WORK
Regional cooperation of central Asia states:
main directions and perspectives
Speciality
050202- international relations

Student:

Urbissinova A.M

Group IR 4-11

Scientific advisor:

Тuruntaeva A.A.

senior teacher

Astana – 2009
АНЫҚТАМАЛАР, МАҒЫНАЛАР, ҚЫСҚАРТПАЛАР

ЕО Еуропалық одақ
НАТО Солтүстік Атланттық келісім Ұйымы
ОА Орталық Азия
ОАР Орталық Азия Республикалары
ОАЫ Орталық Азия Ынтымақтастығы
ОАЫҰ Орталық Азия Ынтымақтастық Ұйымы
ОАЭС Орталық Азиялық экономикалық қоғамдастық
ЭҚҰ Экономикалық Қоғамдастық Ұйымы
ХҚҚ Халықаралық Қаржы Қоры
ШЫҰ Шанхай Ынтымақтастық Ұйымы
ҮОА Үлкен Орталық Азия
ҮОАЫ Үлкен Орталық Азия Ынтымақтастығы
АТЭЫ Азиялық Тынық Мұхиттық Экономикалық Ынтымақтастығы
ЕҚЫҰ Еуропалық Қауіпсіздік Ынтымақтастық Ұйымы
БҰҰ Біріккен Ұлттар Ұйымы
ТМД Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы
БАҚ Бұқаралық Ақпарат Құралдары
АСЕАН Оңтүстік-Шығыс Азия елдерінің Ассоциациясы
НАФТА Еркін саудалық Солтүстікамерикалық өңір
РҚҚ Ракетаға қарсы қорғаныс

Мазмұны

АНЫҚТАМАЛАР, МАҒЫНАЛАР, ҚЫСҚАРТПАЛАР ... ... ... ... ... ... ... ..3
КІРІСПЕ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 4
I.БӨЛІМ. ЖАҺАНДАНУ ПРОЦЕСІНІҢ ОРТА АЗИЯЛЫҚ АЙМАҚҚА
ӘСЕРІ ... ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
1.1 Тәуелсіз Орта Азия аймағының интеграцияға тартылу жолдары
1.2 Орталық Азия елдеріндегі экономикалық ынтымақтастығының қиыншылықтары
мен даму
жолдары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
..

II.БӨЛІМ. ОРТАЛЫҚ АЗИЯ АЙМАҚТЫҚ ЭНЕРГЕТИКАЛЫҚ, ЯДРОЛЫҚ ҚАУІПСІЗДІК
МӘСЕЛЕСІ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .
... ... ... ... ..
2.1 Энергетикалық қауіпсіздік – халықаралық қатынастар тұрақтылығының
шешуші
факторы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ..
2.2 Орталық Азияда ядролық қаруды таратпау мәселесіндегі Қазақстанның
саясаты ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
2.3. Орталық Азия: жаңа геосаясат шеңберіндгі экологиялык жағдай
және су ресурстары
стратегиясы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ...

III.БӨЛІМ.ҚАЗАҚСТАННЫҢ ОРТАЛЫҚ АЗИЯ ЕЛДЕРІМЕН ЫНТАМАҚТАСТЫҒЫНЫҢ
ПРЕСПЕКТИВАЛАРЫ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
3.1 Орталық Азия аумағындағы қауіпсіздікті сақтауда Қазақстанның
қосқан үлесі
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ..
3.2. Орталық Азияда Қазақстанның саясаты: екі жақты және көпжақты
ынтымақтастық ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

ҚОРЫТЫНДЫ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
ТІЗІМІ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..

ҚОСЫМШАЛАР ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі. Орталық Азиядағы жаңа тәуелсіз мемлекеттерінің
қалыптасу кезеңі жалпылай аяқталды. Бірақ оларға әлі де болашақта жаңа
жаһандық қауіптердің пайда болуы мен жаһандану жағдайында ұлттық даму мен
қауіпсіздіктің маңызды мәселелер қатарын шешуі алдыңғы мақсатта тұр.
Дамудың объективті заңы жаһандану процесінің пайда болуына әкеледі деп
белгілеу қажет. Сонымен қатар, маңызды әлемдік әлеуметтік кеңістікті
құрастырушы ретіндегі трансконтиненталды құрылым көбінесе белсенді және
ерекше рөлде бола бастады.
Орталық-Азиялық мемлекеттер Одағын құру бастамасы Қазақстанның Орталық
Азия аймағында жүргізетін саясатының мәнін анықтайды. Біздің
мемлекеттеріміздің егемендікті иеленуі аймақтың дамуына жаңа серпін береді.
Қазір Орталық Азия қайтадан әлемдік экономиканың маңызды бөлігіне айналып
отыр. Мұнда 56 миллион адам өмір сүреді, тұтас алғанда, ІЖӨ жылына 60
миллиард долларды құрайды. Қазіргі сәтте Орталық Азияның одан әрі дамуында
екі жол бар. Бірінші жол - өзінің әлемдік экономикадағы шикізат көзі
ретіндегі ролін бекіту. Оның үстіне - әлемдік геосаяси және геоэкономикалық
бәсекелестіктегі қолжаулық ролі. Екінші жол – интеграция. Халықаралық нарық
процестеріне тең деңгейде қатыса алатын аймақтық мықты бірлестік құру жолы.
Бұл - тұрақтылық, экономикалық өрлеу, әскери және саяси қауіпсіздік жолы.
Орталық Азиялық елдердің тәуелсіздік жылдары, бұл елдердің мүдделерімен
ешқашанда сәйкес келмейтін, тек қарама-қарсы болатын, Батыс және Шығыс
мемлекеттер қатарының назарының орталығында болды.Сонымен қатар, сыртқы
күштер арасында Орталық Азиядағы геосаяси және геоэкономикалық ықпал
сферасы және оның табиғи ресурстары үшін күрес айналысы пайда бола
бастады.Жақында аймақ арқылы аймақтағы шарасыз экономикалық процесімен қоса
саяси процесті қарқындатын, Оңтүстік-Солтүстік және Шығыс-Батыс
транспорттық коридоры өтуі керек. Орталық Азия аймағына тек мемлекеттер мен
шетелдік компаниялар ғана көңіл аударған жоқ. Орталық Азиялық елдері және
халықтары, тағы да ауқымды қарама-қайшы жоспарының жүзеге асыруы
мақсатында, осы жерде өзінің стратегиялық плацдармдарын құруға үміттенген,
түрлі экстремистік исламдық ұйымдардың шабуылына ұшыраған еді.
Айқын болатыны, ол Орталық Азияның қатыстық изоляциядан үзілді-кесілді
және тез түрде шығады және бұдан барлық жағымды және жағымсыз нәтижемен
шығатын әлемдік саясатқа тікелей қосылады.
Аймақ елдері әлемдік интеграциялық процеске, аймақішілік өзара қарым-
қатынас сипатындағы, сонымен қатар , өзінің жақын көршілестерімен басқа да
мемлекеттермен қатысты мәселелерді шешуінде тығыз қатысуында мүдделі болып
табылады. Жаңа шыңайылықтар жас мемлекеттердің саяси басшыларынан өзінің
танылуын, ұлттың қауіпсіздік және даму стратегиясының барабарлық формуласын
іздеуін және танылуын талап етті. Сонымен қатар, егерде бұрын КСРО
құрылымында ортаазиялық кеңестік республикалардың ұлттық даму мен
қауіпсіздік мәселесі күшті жоғарғы державалық одақтас мемлекеттері
шеңберінде шешілсе, онда тәуелсіздік алғаннан кейін және қажетті
ресурстардың жоқ болуында көрсетілген мәселелер ерекше өзектілігіне ие
болады және өз бетінше сонымен қатар, жаһанданудың өзгешелік күштерінде
жаңа қауіптің пайда болуына әкеледі. Орталық азиялық мемлекеттердің
әлеуметтанушылары мен саясаттануышулары, аймақ мемлекеттерінің қазіргі
сыртқы саясатын қалыптастырылуы әлемдік пен аймақтық ауқымды күштер
орталығы арасында балансталған және дамудың сыртқы шаралары өте қиын
жағдайда өтіп жатыр деп белгілеген. Өз кезегінде, бұл аймақтық
ынтымақтастыққа себепші болады. Аналитиктер ең алдымен, қауіпсіздік үшін
құрылымдық ынтымақтастыққа мемлекеттердің дайындығы мен қажетілігіне
шартталған, аймақішілік диологтың дамуында бірқатар позитивті қозғалыстарды
белгілейді. Қауіпсіздік идеясы Орталық Азияның жас мемлекеттерінің
интеграциясына түрткі болған дәлел бола бастады.
Тандалған тақырыптың практикалық маңыздылығы КСРО ыдырағаннан кейін
Орталық Азияның жаһандану процесінде белсенді кірісе бастағанында, сонымен
қатар, Орталық Азия аймағындағы өзінің экономикалық және геосаяси жағынан
қатысуының кеңеюіндегі Шығыс пен Батыстың түрлі елдерінің мүддесінің пайда
болуының байқалуында. Сонымен бірге, Орталық Азия елдеріне деген
идеологиялық ықпалдастықтың активазациясы өтіп жатты. Түрлі мақсатты
көздейтін, түрлі саяси күштері-Орталық Азия халықтарының мүддесімен
санаспай, тек өзінің мүдделеріне сәйкес жаңа тәуелсіз мемлекеттердің
қалыптасу процесіне өзінің ықпалын көрсетуге үміттенеді. Бұл күштердің
арасында экстремистік мағынадағы күштер бар, сонымен қатар әскерленген
террористік ұйымдар ретіндегі күштер де бар. Аталғандардың барлығы жиналған
сыртқы саяси тәжірибемен жария етілген, барлық аймақтың басты мәселелерінің
анализін және белгілеуін өзекті етеді.
Әскери-саяси одақтар мен ұлы державалардың дөрекі қол сұғушылығы
мен бәсекелестіктің нәтижесінде әлемдік саясаттың күн тәртібінде әлі де
тұрған, аймақтық шиеленістер қатарының пайда болуына және күшеюіне әсер
еткен, көршілес жатқан таяу Шығыс пен Ауғанстанның жолын қайталамауы
маңызды болып табылады.
Тақырыптың зерттелу деңгейі. Зерттеу барысында автор мына
әдебиеттерге сүйеніп жазған. Негізінен бұл тақырып, әсіресе батыс
ғалымдарының зерттеулерінде ауқымды түрде қарастырылған. Зерттеу барысында
ТМД елдерінің атақты саясатшылар мен халықаралық-әлеуметтанушылардың
еңбектеріне сүйенді: Біріншіден, аталған мәселелер Қазақстанның мемлекеттік
және саяси қайраткерлерінің, яғни ҚР Президенті Н.Назарбаевтың, Сыртқы
істер министрі Қ.Тоқаевтың және т.б. еңбектерінде қарастырылады. Орталық
Азиядағы геосаясат, оның ҚР қауіпсіздігіне ықпалы мәселесі Н.Назарбаевтың
Стратегия становления и развития Казахстана как суверенного государства
(1992), Казахстан: взгляд на мировой порядок, развитие и демократию
(1994), Пять лет независимости (1996), На пороге ХХІ века (1996),
Қазақстан - 2030 (1997), Евразийский Союз (1997), Бейбітшілік кіндігі
(2001), Сындарлы он жыл (2003) және басқа еңбектерінде [1]кеңінен
талданды.
Қ.Тоқаевтың еңбектері [2] негізінен Қазақстанның сыртқы саясатына
арналған. Олар күштердің геосаяси орталықтары қатарына жататын
мемлекеттермен ҚР-ның байланыстарына қатысты мәселелерді терең қамтуымен
ерекшеленеді. Қ.Тоқаев Қазақстанның ТМД, ЕҚЫҰ, ШЫҰ, КҚКҰ және басқа да
көпжақты қауіпсіздік ұйымдары мен жүйелеріне қатысуына ерекше көңіл бөледі.

А.Ақаев, Б.Ақаеваның, А.Асанованың, А.Г.Арбатов, Е.П.Бажанов,
А.В.Бурсов, К.С.Гаджиев, А.Д.Джекшенкулов, А.Г.Задохин, М.Иманалиев,
Н.Исингарин, Г.Г.Қадымов, К.Н.Құлматов, Д.Н.Назарбаеваның, В.Ф.Ли,
В.В.Наумкин, Г.А.Рудов, Ж.Сааданбеков, Э.Салахитдинов, К.К.Тоқаев,
Т.Тоқтомушев, К.Шыналиев, А.Д.Шутов, Г.С.Яскинаның,Р. Мукимджанова ,
М.Т. Лаумулиннің және тағы да басқа.
Р.Мукимджанованың Страны Центральной Азии: Азиатский вектор
внешней политики.(2005) атты еңбегінде ,Орталық Азия оңтүстік шек
периметрі бойынша ынтымақтастық және тату-көршілес аймақ құру – бұл
аймақтағы елдердің саясатындағы азиялық вектордың приоритетті міндеттері
болып табылады. Кітапта Орталық Азияның бес мемлекеттерінің (Қазақстан,
Қырғызстан, Тәжікстан,Түркіменстан,Өзбекстан) Қытай және шектес Орта Шығыс
елдерімен қатынасының эволюциясы қарастырылды. Жақтастардың геосаясат
саласындағы мүдделерінің қайшылықтары қарастырылады.
Орталық Азияға арналған геосаяси сипаттағы басылымдар арасында
М.Лаумулиннің Казахстан в современных международных отношениях:
безопасность, геополитика, политология (2000) атты монографиясы,
С.Көшкімбаевтың Центральная Азия на путях интеграции: геополитика,
этничность, безопасность (2002) атты еңбектері ерекше орын алады.
С.Л.Көшкімбаевтың Центральная Азия на путях интеграции:
геополитика,этничность,безопасность ( 2002) атты ұжымдық еңбегі келесі
мәселеге негізделеді: анализ үшін негізгі критериі аймақ елдерінің өзара
және сыртқы ортамен экономикалық және саяси байланыс сипатында болуы
мүмкін. Қызық болатын жайт, сыртқы экономикалық серіктестермен жетекшілік
ететін Қазақстан және Өзбекстан сияқты аймақтың ір елдері аймақтан тыс
елдері бола бастайды. Бұл тенденция әлі де Түрікменстанға да қатысты. Аймақ
елдерінің өзара сыртқы сауда көлемі жалпы айналымның 10%-н
жоғарыламайды[3],бұл әрине аймақ елдерінің экономикалық интеграциясының
өсуіне өте аз болып табылады. Мысалы, көршілес Қырғызстанның Сыртқы
саудасындағы Тәжікстанның бөлігі өте аз. Мысалы, АҚШ-ң немесе Қытайдың
бөлігінен бірнеше есе аз. Бұл аспектілер көбінесе геосаяси фактор
қатарында негізделген аймақтағы интеграциялық тенденцияның ерекшелігін
көрсетеді.
Бұл факторлар біріктіру үрдісін негіздейді және белгілі бір
шамада шектейді. Шектеу ретінде оларды бөлу құралы немесе сыртқы
ойыншыларға қысым ретінде қолдануында айтуға болады.
Қазақстан үшін жетекші сыртқы серіктесі болып Ресей, Қытай және
АҚШ болып табылады.
Түрікменстанның ұқсастығына қарай, Астана ірі экспорттық бағытты
дәл осы аталған екі еуразиялық державамен байланыстыруды жоспарлап отыр.
Олармен бәсекелес елдер қатарының қысымына қарамастан, (біріншіден, АҚШ)
басқа жобалардың маңызды саяси және экономикалық қолдауын , Қазақстанға
объективті түрде геосаяси және экономикалық жағдайда түбегейлі түрде
басымдылық етуін олар жасай алмады.
ҚХР мен энергоресурстар саудасын кеңейту және энергоресурстарын
транспорттаудағы ресейлік маршруттың жүзеге асыру жоспарының жетістікті
түрде қозғалуымен дәлелденеді.
Өзбекстан Ресеймен тығыз қатынаста, бірақ экономикалық әлсіздік
арқасында, Мәскеу ТМД-дан Өзбекстанның белгілі дистанцияға әкелетін әскери-
стратегиялық ықпалдың экономикалық механизмнің жетіспеушілігінінің орнын
толтыруға үміттенеді.
ТМД-ң ұжымдық қауіпсіздік жөніндегі Келісімшарттан шығуындағы ірі
индикатор Ташкенттің көбінесе тәуелсіз ойынды жүргізетінің көрсетеді.
Білуімізше, Ташкенттің екінші ірі серіктесі , сондықтан аймақтық баланста
белгілі тұрақсыздық жағдайын туғызады. Мүмкін, Ташкенттің өзінің
стратегиялық мүдделердің бағыттанушылығы үшін Вашингтон, Тегеран және Пекин
бәсеке болады.
Қырғызстанның бес бағыты бар, олар;- Қазақстандық, Өзбекстандық,
Қытайлық, Ресейлік және шартты түрде батыстық (американдық) бағыттар.
Соңғы вектор Бишкектің технологиялық серіктестікте және Вашингтонның
қатысушылығы арқасында баланстаудың нүктесін ұлғайту мүмкіншілігінің
үмітімен байланысты. Бұл баланстың болашақта өзгеруі мүмкіндігі төменгі
дәрежеде деп болуын сипаттайды.
Тәжікстан ТМД-да маңызды стратегиялық серіктеске ие, ол Ресей
болып табылады. Елдің тұрақты түрде дамуына, әрине бұл жеткілікті емес.
Душанбе басқа державалармен өзінің байланыстарын маңызды түрде кеңейтеді
деген үлкен мүмкіндік бар.Тәжікстанда тағы да бір немесе екі серіктестің
пайда болу мүмкін. Бұл орын үшін Иран, Қытай белгіленген шамада АҚШ
бәсекелесетіні айқын болып табылады.
Түрікменстанның приоритетті серіктесі ретінде Тегеран және Мәскеуді
жатқызамыз. Субаймақтық деңгейде олардың позицияларын кеміту, сәйкесінше
өзінің позициясын кеңейтуге Астанадан гөрі, мүмкіншілік қатарына ие болатын
Ташкент үміттенуі мүмкін. Түркімендік экономикалық энергитикалық секторында
инвестициялар ірі хаттары арқылы Вашингтон Ашхабадтың сыртқы- саяси
стратегиясына ықпалын тигізеді.
Сонымен, геосаяси үстемнің лидері Ресей болып табылады. Барлық бес
орталық азиялық елдерінде осы Ресейлік фактор маңызды болып табылады.
Евразияның бұл аймағында геосаяси конфигурациясының аяқталмауына
қарамастан, екінші фактор Қытай факторы болуы мүмкін дейді, бұл фактор
нақты түрде Қазақстан мен Қырғызстанда көрсетілген Қытайлық вектор
потенциалы өзінің ықпалының ұлғайту тенденциясына ие, Пекинді Тәжікстандағы
шиеленістік жағдайға қобалжытады. Континенттік державалардың ішінен аймақ
үшін үшінші күшті полюс ретінде Иран болуы мүмкін. Тегеран маңызды түрде
алдыңғы екі державалардан қалуда, бірақ өзінің қызметін айқын түрде
белсендіруде. Иран Түркіменстанда нақты түрде көрсетілген сонымен қатар
Тәжікстанның жетекші серіктестерінің бірі болуына үміті бар.
Этникалық жақындық факторы бұл жерде белгілі рөлді атқарса да,
бірақ иран -тілдес мемлекеттердің және Орта Шығыстық халықтарының ішінен
лингвистикалық негізде альянс құру мүмкіншілігінің аздығында.
М.Т. Лаумулиннің Центральная Азия в зарубежной политологии и
мировой геополитике:Центральная Азия и Казахстан в современной политологии
(2005) атты еңбегінде Қазақстанның Орталық Азиядағы үстемдігі
қарастырылады. Қазақстанның сыртқы саясаты және ірі державалардың
қызығушылығы қарастырылады.
Орталық Азия елдеріне қатысы бойынша батыс мемлекеттерінің
саясатының қисының түсіну мақсатында Батыс елдер авторларының басылымымдары
зерттелінді. Батыс ғалымдарының еңбектерін ТМД ғалымдарының зерттеулерімен
салыстырғанда, автор мынадай қорытындыға келеді, Орталық Азиядағы Батыс
мемлекеттерінің қазіргі таңдағы саясаты тек-қана өз пайдасын көздейді және
ірі ұлттық бизнес қолдауына бағытталған.Қытай мен Иран сияқты көршілес екі
елдің ғалымдарының тәмілдері қызықты болып көрінеді. Барлығына мәлім
болғандай, осы екі ел орта азиялық мемлекеттерге ерекше мүдделері бар,және
көп басылымдары бойынша,бұл аймақты зер салып зерттеуде. Қытай мен Иран
өз мүдделері бола тұра,орталықазиялық бағытында АҚШ-тың және басқада батыс
мемлекеттерінің белсенділігін сақты түрде қабыл алуда.
Бұл тақырыпты зерттеуде автор алғашқы зерттеулерге сүйенді,олар-
БАҚ және ақпараттық басылымдарда жарияланған орталықазиялық мемлекеттердің
түрлі ведомстваларының кезекті және ресми материалдар мен құжаттарға
сүйенді. Сондай-ақ,РАН-ның Шығыстану Институтында , РФ-ның СІМ МГИМО мен
Дипломатиялық академияларында ,Орталық Азия елдерінің басқа да
институттарында,сонымен бірге Таяу және Орта Шығыстың бірқатар
елдеріндегі институттарында өткізілген, қазіргі таңдағы дамудың
теориялық мәселелеріне қатысты бірқатар конференциялардың мәліметтерімен
танысу мүмкіндігіне ие болды.Қорытындылар, гипотезаның түрлі бағыттары
мен теориялық жағдайы, жай ғана пікірлердің бір-бірімен алмасуы жаңа
мыңжылдықтың басында Орталық Азия елдерінде жүріп жатқан процестерді
түсінуге үлкен көмегін тигізді.
Деректік негізі. Зерттеудің деректік көзін, Орталық Азияның
сыртқы саясатының, оның халықаралық құқықтың басқа субьектілерімен екіжақты
және көпжақты қарым-қатынасының басылымдары ,сөз сөйлеулер,жобалар мен
жолдаулар құрайды. Мұндай басылымдар Орталық Азия елдерінің
тәуелсіздігінің алғашқы жылдарында жариялана бастады.
Олардың қатарында, Орталық Азияның аймақтық қауіпсіздік және сыртқы
акторлардың мүдделер мәселесі бойынша З.Чуланованың Социальный
аспект глобализационных процессов в развивающихся странах
(2004),Д.Каушиктың Проактивная политика президента В.Путина в Центральной
Азии ( 2004), К.Сыроежкиннің Синьцзяньский производственно-строительный
корпус СУАР КНР: настоящее и будущее ( 1998),Б.Сұлтановтың Приоритетные
направления внешней политики и политики безопасности РК в условиях
глобализации ( 2004),Г.Киссинджердің Нужна ли Америке внешняя поли-
тика ( 2002),М.Лаумулиннің ЕС как новая геополитическая сила (2001),
М.Лаумулиннің Центральная Азия и Запад: новые геополитическне реалии (
2004),З.Бжезинскийдің Геостратегия для Евразии (1997),С. Строканның
Шанхайская грамота - начало нового этапа в истории Центральной Азии
(2001), Чэнь Циминнің Центральная Азия: политические процессы и
региональная безопасность (2002), З.Бжезинскийдің Геостратегия для
Евразии (1999) атты басылымдарын атауға болады.
Ал Орталық Азиялық интеграция жөніндегі мәселелерге байланысты
Қазақстан Республикасының президенті Н.Назарбаевтың Қазақстан халқына
Казахстан на пути ускоренной экономической, социальной и политической
модернизации ( 2005 ) жолдауын, Н. Назарбаевтың О формировании ЕАС
(1994), О формировании Евразийского Союза Государств ЖобасыЕвразийское
пространство: интеграционный потенциал и его реализация (1994),
Қазақстан, Қырғызстан, Тәжікстан және Өзбекстанның ғылыми және мәдениет
қайраткерлерінің халықаралық кездесуіндегі Қазақстан Республикасының
президенті Н. Назарбаевтың сөз сөйлеуін(1999), Ф.Старрдың Партнерство
для Центральной Азии ( 2005), О. Сидоровтың Центральноазиатское фианкетто
США (2006) атты басылымдарды атауға болады.
Геосаясат классиктері Х.Дж.Маккиндер, А.Мэхэн, В.Де ля Блаш,
Н.Спайкмен, К.Хаусховер, К.Шмитт, П.Н.Савицкий еңбектері зерттеудің
маңызды дерек көзі болып табылады. Олардың мәтінімен А.Дугиннің,
И.Г.Усачевтің, А.Панариннің, В.Дергачевтің, Ю.Тихонравовтың, К.Гаджиевтің
аудармалары [4] арқылы таныса аламыз.
Зерттеудің мақсаты мен міндеттері. Осы зерттеу жұмысын жасаудағы
автордың алға қойған мақсаты – көптеген зерттеу жұмыстарын қарап,жинай
отыра Орталық Азия аймақтық ынтамақтастығы оның шешілу жолдары мен
болашағы. Орталық Азияның тәуелсіздік алғаннан бастап халықаралық аренаға
шығуы жөнінде толық мағлұмат беру.
Аймақтың ынтымақтастығының жолында Қазақстанның орны мен ролі.
Орталық Азияның жаһандану үрдісіне тартылуы,қазіргі таңдағы Ұлы
державалардың Орта Азиядағы саясаты және ХХI ғасырдағы халықаралық
қатынастар жүйесіндегі Орталық Азия жөнінде баян ету.

- Содықтан да, осы мақсатқа байланысты зерттеу
барысында бірнеше міндеттер туындайды: Қазақстан
Республикасының Орталық Азия елдерімен
ынтымақтастығының қалыптасуы;
- Орталық Азия аймақтық қатынастар;
- Орталық Азия елдерінің ынтымақтастығының перспективалары;

- Орталық Азия мемлекеттерінің интеграциялық үрдістерді
анықтау;
- Орталық Азия елдеріндегі экономикалық интеграцияның негізгі
бағыттарын анықтау;
- Энергетикалық қауіпсіздік – халықаралық қатынастар
тұрақтылығының шешуші факторы;
- Орталық Азияда ядролық қару таратпау мәселесіндегі
Қазақстанның саясаты;
- Орталық Азия ынтымақтастығындағы Каспий мәселесі;
- Орталық Азия аумағындағы қауіпсіздікті сақтауда Қазақстанның
қосқан үлесі;
- Орталық Азия елдеріндегі зкономикалық ынтымақтастығының
қиыншылықтары мен даму жолдарын анықтау;
-

Зерттеудің хронологиялық ауқымы 1991 жылдан қазіргі кезеңге дейінгі
уақыт аралығын қамтиды

Зерттеудің нысаны .
Сонымен осыдан зерттеу объектісі мен пәні туындайды. Зерттеу
объектісі ретінде Орталық Азияны негізге алады.
Ал зерттеу пәні ретінде Қазіргі таңдағы Орталық Азияның аймақтық
интеграциялануы, оның жолдары мен туындап отырған проблемалар , мемлекеттер
арасындағы экономикалық, саяси, гуманитарлық, мәдени баланыстар орын
алады.
Зерттеу жұмысының теориялық және әдістемелік негіздері.Жұмыстың
зерттелу әдістемесінде жалпы ғылыми зерттеу әдістемелері:талдау және
синтез әдісі, салыстырмалы тарихи әдіс, сонымен қатар, эскликативті
әдістер(конент - анализ,мәтіннің ауызша және жазбаша мәнін, онда жиі
кездесетін оқиға желісінің дамуын жүйелеп зерттеу, когнитивті
суреттеу, белгілі-бір саяси мәселені сол немесе басқа саясаткердің
қалай анықтағаны жөнінде анализ жасау) қолданылды.
Дипломдық зерттеудің объектісі белгілі бір кезеңмен шектеледі,
Орталық Азиядағы жаңа тәуелсіз мемлекеттерінің қалыптасу кезеңі,Аймақтық
интеграциялық процестер, кедергілер онымен күрес жолдары. Халықаралық
аренаға шығуы қарастырылады,яғни қазіргі таңдағы халықаралық қатынастар
жүйесіндегі Орталық Азияның орнын анықтауы нысанға алынғандықтан зерттеу
жұмысында тарихи және логикалык әдіс қолданылды.
Зерттеу жұмысының әдістемелік негізі ретінде шетелдік, сондай-ақ
отандық ғалымдардың теориялық зерттеулері мен тұжырымдары алынды.Жұмыстың
өзекті мәселелеріне қатысты ғалымдардың өзара пікірталастары ретінде
ұсынылған материал дәлелдермен салыстырыла каралды да, бұл зерттеу
тақырыбын ашудың әдістемелік негізін күрады.Зерттеу нысанын талдау
барысында Орталық Азияның халықаралық қатынастар жүйесіндегі мәселеге
қатысты саясат,экономика саласында қарастырған ойшылдардың теориялық
ұстанымдары басшылыққа алынды.
Зерттеу жұмысының ғылыми жаңалығы. Қазіргі таңдағы халықаралық
қатынастар жүйесіндегі Орталық Азияның орны зерттелу нысаны
болғандықтан,оның интеграциясы, аймақтық қауіпсіздігі,сыртқы акторлардың
ықпалы арнайы мәселе ретінде талқыланып келеді.
Зерттеу жұмысының жаңалықтарын төмендегідей ғылыми нәтижелерімен
байланыстыруға болады:
- Орталық Азиядағы жаңа тәуелсіз мемлекеттерінің қалыптасуның
алғышарттары ашылып көрсетілді, оның халықаралық аренада
қалыптасуының маңыздылығы мен өзектілігі анықталды;
-Орталық Азия интеграциясының қазіргі жағдайы мен перспективасы
анықталды;
-Ұлы державалардың Орталық Азия елдеріндегі қызығушылық мүдделері
сарапталып,осы аймақта үстемдікке жету мақсатында Ұлы державалардың өзара
қарама қайшылықтары анықталды;
-Тәуелсіз Орта Азия елдері аймақтық қауіпсіздік жүйесінде орны
анықталды;
-Орталық Азиядағы ең беделді, ұлы державалар үшін аймақ елдерінің ішінен
ең маңыздысы болып табылатын –Қазақстанның Орталық Азия аймағындағы
лидерлік орны анықталды.
Зерттеудің тәжірибеде қолданысы. Зерттеу материалдарын геосаясат
негіздері, тарих, халықаралық қатынастардың дамуы, Қазақстан
Республикасының сыртқы саясаты бойынша дәрістерде және практикалық
сабақтарда пайдалануға болады.
Сонымен қатар, зерттеу жұмысы Орталық Азияның халықаралық аренада
орнын қамтамасыз ету және ұлттық мүдделеріне табысты қол жеткізу мақсатында
ұсыныстар жасақтау барысында қызығушылық туғызуы мүмкін.
Енді жоғарыда айтылған мақсатқа , міндеттерге байланысты диплом
жұмысымның құрылымын ашып көрсетейік: жалпы дипломдық жұмыс 3 бөлімнен
тұрады.
Бірінші тарауда Жаһандану процесінің Орта Азиялық аймаққа әсері
Орталық Азияның жаһандану үрдісіне тартылуы қарастырылады.Осы бөлімнің
мазмұны мынадай 3 бөлімше арқылы ашылады: біріншіден, Тәуелсіз Орта
Азия аймағының интеграцияға тартылу жолдары
Ал екінші бөлімшеде Ірі көршілер Ресей мен Қытайдың аймақтағы сыртқы
саясаты көңіл бөлемін. Үшінші бөлімшеде АҚШ пен ЕО-тың аймақтағы
қызығушылық саясатына тоқталдым.
Екінші тарауда қазіргі таңдағы Орталық Азия аймақтық энергетикалық,
ядролық қауіпсіздік мәселесі қарастырылады.Бірінші бөлімшеде Энергетикалық
қауіпсіздік – халықаралық қатынастар тұрақтылығының шешуші факторы, екінші
бөлімшеде Орталық Азияда ядролық қаруды таратпау мәселесіндегі Қазақстанның
саясатына, үшінші бөлімшеде Орталық Азия: жаңа геосаясат шеңберіндгі
экологиялык жағдай және су ресурстары стратегиясы анықталды.
Үшінші тарауда Қазақстанның Орталық Азия елдерімен ынтымақтастығының
преспективалары деп қарастырылды. Үш бөлімшеден тұрады. Бірінші бөлімшеде
Орталық Азия аумағындағы қауіпсіздікті сақтауда Қазақстанның қосқан үлесі ,
Қазақстан Республикасының Орта Азиядағы негізгі ұстанымы ,Орталық Азия
елдеріндегі экономикалық ынтымақтастығының қиыншылықтары мен даму жолдары
қарастырылды.

Зерттеудің сыннан өтуі. 16 мамыр 2009ж.
Зерттеудің құрылымы. Жұмыс кіріспеден, үш тараудан,жеті тараушадан,
қорытныдыдан, пайдаланылған деректер тізімінен тұрады. Жұмыс көлемі бетті
құрайды.

I-ТАРАУ. ЖАҺАНДАНУ ПРОЦЕСІНІҢ ОРТА АЗИЯЛЫҚ АЙМАҚҚА ӘСЕРІ
2. Тәуелсіз Орта Азия аймағының интеграцияға тартылу жолдары

Әлемдік шаруашылық өмірін жаһандандыру қазіргі экономикалық дамудың
жетекші беталыстарының бірі болып саналады. Халықаралық мамандану мен
кооперацияның тереңдеуі, елдер арасында технологиялармен алмасу-
экономикалық өрлеудің маңызды факторларына айналуда.
Жаһандану – ұзаққа жетелейтін өте күрделі құбылыс. Сондықтан,
жаһандану термині эмоционалдық сипатқа ие болып, әлемдік эсперттік
қауымдастықтың шеңберінде шиеленіскен пікірталас мәселесіне айналғаны ғажап
емес.
Еларалық кірігу- қазіргі халықаралық қатынастарға көп қырлы, көп
деңгейлі және кешенді процесс. Ол бірігуші елдердің жалпы және өзіндік
ерекшеліктері ескерілуін қалайды. Қазіргі ұлттық экономикалық және саяси
жүйелердің ғаламдасуы мен интернационалдануы процеcстермен байланысты
объективті өзгерістер, халықаралық қатынастарда туындаған құбылыстарды
тұжырымдамалық тұрғыдан ой елегінен өткізу қажеттігін туғызады.
Саясаткерлер мен ғалымдар арасында дүниеге келген кірігу идеясы теория
тұрғысынан тұжырып, ғылыми болжам жасауды қалады.
Жаһандығы әр түрлі кірігуші топтар мен Орталық Азиядағы
субаймақтық кірігу ерекшеліктеріне жүргізілген компаративтік талдау мынаны
көрсетті: ұлтаралық заңдылықтардың ықпалы экономикалық және саяси
коммуникациялары интенсивті (тамыры тереңде жатуы міндетті емес) аймақтарға
неғұрлым тән болып келеді. Мұндай жағдайда, кірігу процесстерінде мемлекет
әрі субъект, әрі объект ретінді көріне бөлінді. Бір ұлттық деңгейде ол
кірігу қатынастырының объекті болып табылады, өйткені ел үшін біріңғай
мүдделері топтастырып, әзірлеу процесіндегі өзекті элемент. Мемлекетаралық
деңгейде ел кірігу қатынастарының субъекті ретінде көрінеді де, сонымен
бірге іс жүзінде халықаралық қатынастарының жетекші субъекті болып қала
береді.
Жаһандық практикадағы институциялық жағынан ұқсас әртүрлі
модельдерді салыстыра талдау Орталық Азия үшін АСЕАН- ның тәжірибесі
белгілі бір мөлшерде оңтайлы деген тұжырымға алып келді. НАФТА- ның яки ЕО-
тың кірігушілік моделі бұл аймақтың бүгінгі болмысына түп түгел сай келе
бермейтіні айқын. Бірінші кірігушілік топта (АСЕАН) ұлттан жоғары тұрған
күшті құрылымдар жоқ және бірлестік ішіндегі қатынастарды көбiнe
экономикалық, негізде құрады. Бipaқ Орталық Азиялық экономикалық
ынтымақтастыққа қатысушылар алдында өзгешелеу міндеттер тұр.
НАФТА елдерінің экономикалары өзгеге кұлдық құрмайтындай күйде болса,
Орталық Азия мемлекеттерінің экономикалары әлi де барынша ала-кұла, ал
мұның өзi нeгiзгi міндетті — баянды дамып келе жатқан экономикалық құрылым
жасау міндетін алға қояды. Батысеуропалық кipiгy тәжірибесі әлеуметтік,
мәдени және саяси айтарлықтай ұқсастықты, сондай-ақ экономикалық аядағы
терең мамандануды талап етеді мұндай жағдайға Орталық Азия аймағында
объективті түрде қол жеткен жоқ.
АСЕАН елдері кipiгe бастағанда оларда аграрлық-шикізаттық экономика
тапшын болатын. Бұл ұйымға қатысушы елдердің кipiгyi үшін қолайлы жағдай
жасау мepзiмi ондаған жылдарға созылды да, еркін сауда аймағын құpy тек
2007 жылға жоспарланып отыр. Kipiгy жолының бас кезінде АСЕАН алдында
тұрған міндеттер Орталық Азия кipiгyiнe катысушылардың мақсаттары мен
проблемаларына ішінара ұқcac. Аймақтық тұрғыдағы экономикалық депрессия,
карулы қақтығыстар, этносаралық және территориялық проблемалардың
peттeлмeyi, жаһандық күш орталықтарының бәсеке аймағына ену — міне осы
факторлардың көпшілігі Орталық Азия геосаяси кеңістігінде орын алып, өрши
түсуде.
Бұл шарттар Орталық Азиядағы аймақтық кipiгy үшін геосаяси маңыздылығын
арттыра түсті қayiпciздiк жөніндегі аймақтық кұрылым жасау мәселелері
кірігушілік факторы болып табылады. Континент қойнауында орналасқан Орталық
Азия елдерінде қауіпсіздікті қамтамасыз ету, менің ойымызша,
трансшекаралық деңгейде жүзеге асырыла алады, мұның өзi практикада елдердің
қарым-қатынасындағы геосаясаттық дәстүрлі канондарынан бас тартып, ұлттық
мүдде жөніндегі тар түсінікті қайта қарауды талап етеді.
Тарихи тұрғыдан алғанда Орталық Азия аймағы үшін белгілі бip жүйелік
бірлік тән болып, ол территориялық ортақтық пен өзіндік бip еңбек
бөлінісіне негізделді. Бірақ сонымен бipre Орталық Азия кеңістігінде іштей
белгілі бip жіктелу де орын алып келді.Eкi ipi держава — Ресей мен Қытайға
көршілес болу аймақтық солтүстік және шығыс шекараларының геосаяси қырын
белгілі бip дәрежеде анықтай түседі.[5]. Орталық Азияның жаңа
мeмлeкeттepiнiң бip жағынан Қытаймен,екінші жағынан Ресеймен
қатынастарындағы кейбір проблемалар Орталық Азия аймағы елдерінің бірқатар
сыртқы саяси мүдделері мен максаттарының ұқсастығын анық көрсетті. Аймақта
АҚШ саясатының белсенді бола түсуі осыған байланысты, бұл белсенділік
әртүрлі державалар мүдделерінің тізбегінде геосаясат тұрғысынан пайдалы
комбинация жасау әрекетінен туындаған.
Орталық Азия елдерінің мұсылман мемлекеттеріне жақын орналасуы да
белгілі бір дәрежеде біріктіруші ықпал етеді. Исламның өрескел пошымдары
аймақтық дамуға көрсетілген қыр. Орталық Азия елдерінің советтік дәуірден
кейінгі саяси жайсандары, түп тамыры кеңестік рухта жатқандықтан, өз
елдерінде исламның саясатқа араласу әрекеттеріне қатты сезікпен қарайды.
Мемлекеттіліктің дүниауи сипаты, сондай-ақ өрескел исламның өркендеріне
қарсы тұру талабы біріктіретін факторлар болып табылады. Аймақтық оңтүстік
шептеріндегі "мұсылмандық векторы" да Орталық Азия мемлекеттерінің сыртқы
саяси стратегияларының басты бағыттарының бірі. Орталық Азия елдері
аймақтық державалардың геосаяси бәсекесінің объекті болып табылады.
Бұл арада, аймақтық барлық елдері жаһандық теңіз коммуникацияларына еркін
шыға алмайтын болғандықтан, халықаралық, транспорттың-коммуникациялық
байланысты барынша әрқилы ету стратегиясы аса маңызды міндеттердің бірі
болып табылады. Транспорттық-коммуникациялық саладағы кірігу, менің
ойымызша, әртүрлі мүдделі акторлардың аймақ елдеріне геосаяси қысым жасау
мүмкіндіктерін жоймаған күннің өзінде, едәуір азайтады.
Орталық Азияның белгілі бір біртұтас нобайы бар, бірақ сыртқы қоршаған
ортаның қысымы екі жақты ықпал етеді:
* біріншіден, топтастырушы фактор ретінде бұл процесс биполярлық
дүниеден кейінгі дәуірде халықаралық қатынастардың жаңа жүйесін
қалыптастыруға байланысты ең жаңа тенденциялармен анықталады;
* екіншіден, ірітуші фактор ретінде ықпал етеді, бұл көрші державалардың
геосаяси мүдделері өзгерген жағдайда объективті-тарихи жағдайды қайта
қалпына келтірудің теріс тенденциясынан туындайды.
Аймақтағы кірігу процестері сондай-ақ геоэкономикалық негізде де жүріп
жатыр. Жаһандық транспорттық желіге еркін кіре алмайтын Орталық Азия
мемлекеттері, іс жүзінде стратегиялың әріптестерге айналады.
Бұл арадағы аса маңызды факторлардың тағы біреуі — аймақтың су
ресурстары. Жер бедеріне қарай, ірі өзендердің бастаулары мен сағалары
әртүрлі елдердің территорияларында жатыр. Орталық Азия мемлекеттерінде су
ресурстарының ұдайы тапшылығын ескерсек, бұл проблеманы тек тығыз
кооперация арқылы ғана шешуге болады.
Жоғарыда аталған факторлардың бәрі аймақтағы кірігушілік тенденциялардың
сипатына тежеуші ықпал ете алады. Орталық Азиядағы ұлттық-мемлекеттік
жүйелердің экономикалық және саяси жетімсіздіктері болып жатқан кірігу
процестеріне объективті түрде өзгертушілік сипат береді.
Бұл жағдай сыртқы ірі акторлар тарапынан аймақта геосаяси айла-шарғы
жасалу мүмкіндіктерін туғызады. Халықаралық қатынастар жүйесіне бейімделіп,
одан өз орнын табу процесі Орталық Азия елдері үшін әлі аяқтала қойған жоқ.
Орталық Азиядағы кірігу процестерінің ерекшеліктері бірқатар геосаяси
факторлардан, континенттегі күштердің бөлшектелуінен туындайды, олар, өз
кезегінде, бірқатар салалардағы мемлекетаралық ынтымақтастықтың,
кооперацияның және кірігудің әртүрлі пошымдарының дамуына ықпал етеді.
Мемлекетаралық көптеген проблемалардың шешімі қазіргі кезде
мемлекетаралық құрылымдардың өкілеттігі туралы мәселені әртүрлі түсінумен
шектеліп отыр. Орталық Азияның кеңестік дәуірден кейінгі елдерінің билеуші
жайсаңдары үшін ұлттық егемендік базасын нығайту маңызды болатын (бұл
жағдай қазір де сақталып отыр), ал теория тұрғысынан алғашқы келісімдер
жасалуын талап ететін ұлттан жоғары қуатты құрылымдар жасау сол
тенденцияларға кереғар шығып жататын. Көп жағдайда сондықтан да алғашқы
кірігу институты — Орталық Азия ынтымақтастығы шеңберіндегі келісімдердің
көпшілігі жүзеге аспай калды.
Мемлекетаралық кірігу процесі нысаналылықты және белгілі бір дәрежедегі
жоспарлылықты қажет етеді. Бұл тұрғыдан алғанда кірігуші топтың пошымдық
(институциялық) нышандары аса маңызды. Орталық Азия ынтымақтастығы ұйымының
жұмыс істеу кезеңі барысында бірқатар ірі институттар құру кірігу
құрылымдарын одан әрі дамытудың белгілі бір халықаралық-құқықтық негізін
қалады. Орталық Азиялық одақтың өмір сүруінің нақты-тәжірибесі қол қойылған
шарттардың көпшілігін жүзеге асырудың күрделі екендігін көрсетті.
Кірігушілік құрылым шеңберінде Қазақстан және Өзбекстан секілді неғұрлым
ірі мемлекеттермен байланысты белгілі бір тартылыс полюстерінің пайда болуы
заңдылық секілді. Осынау орталықтардың аймақтық ауқымдағы ықпал үшін
бәсекесі де әбден табиғи нәрсе. Бірақ бәсекенің тайталасқа айналып кетуі
аймақтағы кірігу жетістіктерін кері серпіп тастауға әбден қабілетті. Ол-ол
ма, аймақтан тыс ірі күш орталықтарының белсене килігуі онша айқындала
қоймаған геосаяси аймақтық кешенді бөлшектеп жіберуі мүмкін. Мұндай
жағдайда Орталық Азия елдерінің "серік болып" дамуы саяси және әлеуметтік-
экономикалық өзгерістер процесін шетке көбірек ығыстыра түседі.
Соңғы бірнеше ғасырлар бойы Орталық Азия аймағы тарихының барысы аймақтан
тыс саяси және экономикалық орталықтармен тығыз өзара байланыста болды.
Қазір бір аймақты құрайтын елдер мен халықтардың даму векторларының,
бағыты, державалы көршілердің ықпалымен, ішкі қақтығыстар мен қайшылықтарға
ұрындырып отырды.
Халықаралық қатынастардың қазіргі даму циклы оның дәстүрлі дилеммалары
мен доминанттары елеулі өзгерістерге ұшырады деуге негіз бере қоймайды.
Халықаралық саясат саласы едәуір дәрежеде консервативті екені, ол бүкіл
халықаралық қатынастар жүйесінің өзегі ретінде "ұлттық мүддені" объективті
түрде сақтап отыратыны белгілі.
Мұндай жағдайда, кеңестік кезеңнен кейінгі Орталық Азия елдерінің әу
бастағы тең құнды тәуелсіздігі қазіргі кезде және болашақта белгілі бір
сындарға тап болады, онда аймақ мемлекеттерінің өзі үшін де, сыртқы
ойыншылар үшін де ұлттың мүддені көлденең тарту өзекті уәждердің бірі
болады.
Аймақ мемлекеттері жаһан қоғамдастығына толық кірігу әрекеттерін белсене
жасап келеді, бұл орайда сабаңтас мүдделердің белгілі бір салаларында
көбіне өз көршілерінен озып кетуге ұмтылады. Халықаралық тауар, ақпарат-
технология базарлары қазір әбден молыңңан, сондықтан жыл өткен сайын
дүниедегі жеке бір елдің, тіпті ірі державалардың дербес халықаралық тұлға
ретінде құнды болуы қиындай береді. Жаһандағы экономикалық, ақпараттық
плюрализм дәстүрлі түсініктегі шекараны бір жерлерде ішінара,енді бір
жерлерде толық тегістеп жіберді. Осыған байланысты әлуеті кіріккен Орталық
Азияның өзінің жаһандық саяси-экономикалық өзара байланыстар құрылымынан
баянды орын табуы оңайға түспейді. Аймақтың жекелеген елдердің бұған іс
жүзінде қол жеткізуінің өзі мүмкін болмайтын секілді. Орталық Азияның әрбір
елінің тәуелсіздік кооперативтік даму принципі жағдайында неғұрлым құнды
болады да, басқаша жағдайда көп нәрседен ұтылып, бір шетте қалып қою қатері
ұлғая түседі.
Кірігу тобы елдерінің сыртқы саяси және сыртқы экономикалық
стратегияларын үйлестіріп отыру тиімді ықпалдастық үшін жеткіліксіз секілді
көрінеді. Орталық Азиядағы кірігудің геосаяси факторларының, олар
экстенсивті пайдаланылғанда, белгілі бір сандық шегі бар. Кірігу
тенденцияларын тереңдете түскенде аймақтың маңызы мен салмағы ұлғаяды, бұл,
кірігудің түпкі мақсатына қол жеткізудің көп нұсқалы, жеткілікті кезеңдерге
бөлінген жоспарларын жасап, жүзеге асырғанда ғана мүмкін болады. Көп
нұсқалылық икемділікті талап етеді, ондайда белгілі бір кезеңдерде ең
жоғары және ең төмен сапалық деңгейге қол жеткізу мақсаты айқын
көрсетіледі.
Кірігуге қатысушылардың түпкі мақсат жөніндегі пікірлері әлі де
қалыптастырылу кезеңінде, соған қарамастан қазірдің өзінде белгілі бір
алауыздықтар бар. Олар ұлғая түссе сыртқы (институциялық) кірігу құрылымын
сақтап қалу мүмкін болады, бірақ айтарлықтай сапалық өсу болмайды.
Осыған байланысты, Еуропалық Қоғамдастық Комиссиясының бас директоры,
профессор У. Стефанидің еуропалық болмыс үшін айтқан мына бір пікірі
Орталық Азия аймағы үшін де көкейтесті секілді: "Топты тұтас қорғап қана,
оның құрамдас бөліктерін құтқарып қалуға болады. Осынау қағидадан дағдыдан
тыс ойлар туындап, олар топ ішінде диалог жүргізгенде жарасымды көзқарасқа,
жаңа стильді пайдалануға, демек, жаңа терминологияға, өз пікірін білдірудің
жаңа бейнесіне жетелейді..."
Бұл көзқарас үйлестіруші органдар функциясын тереңдетіп, кеңейту
мәселесін көкейтесті ете түседі. Бұл мақсат үшін перспективалық жоспар
жасайтын, кес-кестеген кедергілердің алдың-алу шараларын қарастыратын
ғылыми-талдау топтарын құру қажет іс болып көрінеді. Сондай-ақ кірігуші
елдердің мемлекет және үкімет басшылары кездесулерінің жүйелілігі,аймақтық
және аймақтан тыс ірі проблемалар бойынша өзара ақылдасып отыру маңызды.
Саяси, экономикалық, және әлеуметтік өмірдің әртүрлі салаларындағы ұтымды
алмасудың бір көзі парламентарлық, байланыс. Кірігудің бұл қыры, жаһандық
тәжірибе көрсетіп отырғанындай, тек ұлттық қана емес, жергілікті ерекше
мүдделерді де барынша ескеруге ыңғайлы, ал мұның өзі кірігу тобын
бұрынғыдан да жақындастыра түседі. Мемлекетаралық кірігу процесінде
азаматтық секторды барынша кеңінен көрсету бірқатар субъективтік
факторлардың теріс ықпалын әлсірете алады. Геосаяси факторлар
мемлекетаралық, қатынастардың бірқатар мәселелерінде жеделдете кірігуді
талап еткенімен, Орталық Азия елдерінде ұлттық мүдделері жіктелген неғұрлым
күшті азаматтық қоғамдардың пайда болуы бұл процеске неғұрлым баянды сипат
береді, қолда бар кірігу ресурстарының оңтайлы пайдаланылуын мүмкін етеді.
Болашақта кірігу кешенінің баяндылығы аймақтың саяси кеңістігінің
адамгершілік қасиеттерінің күшейе түсуіне тәуелді болады, ал мұның өзі
кірігуші елдердің ішкі саяси режимдерінің бірыңғайлану жағына белгілі бір
қатарласа дамуын және мемлекет пен қоғам арасында неғұрлым үйлесімді тепе-
теңдік жасауды талап етеді.

1.2. Орталық Азия елдеріндегі экономикалық ынтымақтастығының қиыншылықтары
мен даму жолдары

1991-2001 жылдардың аралығында Орталық Азия мемлекетгерінің әрқайсысы
өзінше дамыды.
Мысалы, Қазақстан экономиканы ырықсыздандыру ісінде өзгелерден ілгері
кетті. Өзбекстан Республикасы экономикада мемлекеттік секторға артықшылық
беріп отыр.
ОАЭҚ мүшелері бүл ұйымды сақтай отырып дамытамыз десе аймақтық
істердің ішінде ең маңызды орын алатыны көршілермен ынтымақтастыққа
басымырақ назар аударуына тура келеді.
Мысалы, Өзбекстанның бір жағынан Тәжікстанмен, екінші жағынан
Қырғызстанмен саяси келіспеушілік Орталық Азия аймағындағы саяси
тұрақсьздыққа әкелді. Осындай саяси саладағы, сауда-экономикалық
ынтымақтастықты дамытудағы кездесіп қалатын түрлі оқиғалар мемлекеттердің
өзара ынтымақтасуда бір жағынан қиыншылық тудырса, екінші жағынан осы
қиыншылықтар шешімін таппай отырған мәселелерді бірлесіп шешуге қарай
оларды итермелейді.
Сондықтан Орталық Азия мемлекеттері болашақта экономикалық қарым-
қатынастардағы да, басқа да қиыншылықтарды бірлесе отырып шешуде "бірге
және тең дәрежеде" деген принциптерді ұстануы керек деп есептейміз. Сол
арқылы дамудың өзара тиімді экономикалық ынтымақтастығын қалыптастыра
отырып, әлемдік тәжірибеде орын алып отырған интеграциялық жолға түсе
алатындыны айтылды.
Сонымен қатар Орталық Азия елдері мен Қазақстанның қазіргі заманғы
байланыс пен коммуникация жүйесін құру, рыноктық инфрақұрылымды дамыту,
кәсіпкерлікті дамыту үшін жағдай жасау, ғылыми-техникалық ынтымақтастық,
маман-кадрларды дайындау, туризм және спорт саласын дамыту жене оларды
экономикалық ынтымақтастықтың құрамдас бөлігі ретінде жан-жақты
қарастырылды.
Орталық Азия экономикалық қауымдастығының жоғарыдағы аталған
бағыттарын дамытуда қауымдастыққа мүше әрбір мемлекеттің алатын орны мен
алда атқаратын түрлі шаралары бар. Қазақстан осы қауымдастықта өзінің
лайықты орнын ала отырып, Орталық Азия аймағындағы елдердің экономикалық
ынтымақтастықтың мүмкіншіліктерін барынша дамытуда және өнеркәсіп пен
шаруашылық байланыстарын тығыз қалыптастыруда жаңа үсыныстарын үнемі айтып
отырады. Көрсеткіші жағынан өркениетті, демократиялық, саяси түрақтылығы
және нарықтық экономикасы күн сайын дамып келе жатқан қоғам құруда
Қазақстан қажымай, талмай еңбектенетіндігін көрсетіп отыр.
Осы бағыттағы Қазақстанның әлеуметтік-экономикалық дамуын жандандыру
үшін, оның үзақ мерзімді стратегиялық "Қазақстан - 2030" бағдарламасы
жарияланғаны белгілі, Бағдарламада айтылған үзақ мерзімдегі басты мақсаттар
мен оларды іске асыру стратегияларын Қазақстан іске асырған жағдайда
Қазақстан Президенті Н. Назарбаевтың сөзімен айтқанда "2030 жылы Қазақстан
әлі де барынша кемелдене алмайды.
Ол әлі де әлемдегі ең бай, ең білімді, ең дамыған ел бола қоймайды,
бірақ ол күрделі жолдан ойдағыдай өткен және дамудың келесі кезеңіне нық
қадаммен аяқ басқан ел болады"[18]
"Экономикалық дамудың жоғары қарқынына қол жеткізу өз кезегінде саяси
тұрақтылық пен тұрлаулықты, қуатты әрі нысаналы реформаларды талап етеді",-
дей отырып Қазақстан Президенті Қазақстанда бар сегіз артықшылыққа
тоқталады.[19]
Осы орайда айтылған қазіргі заманғы қазақстандық ғалымдардың
пікірлерінде негіз бар. Белгілі саясаттанушы ОАЭҚ-ның бүгінгі күнгі
жағдайына тоқтала келіп, оның болашағынның артықшылығына мыналарды
жатқызады:
- Орталық Азия экономикалық қауымдастығының 2005 жылға дейінгі
интеграциялық даму стратегиясының қабылдануы;
- ОАЭҚ-қа мүше елдердің 2002 жылға дейінгі бірінші кезекті іс-қимыл
бағдарламасына қол қойылуы;
- Орталық Азия ынтымақтастық және даму банкі қаржыландыратын бірінші
кезектегі инвестициялық жобалардың тізімінің бекітілуі;
- Орталық Азия мемлекеттері отын-энергетикалық кешен саласындағы
ынтымақтастық тұжырымдамасын әзірленуі және осы мемлекеттердің
энергетикалық жүйелерінің қос бағыттық жүмыс туралы келісімге қол қойылуы.
ОАЭҚ-на мүше мемлекеттер арасындағы келіспеушіліктері екі және көп
жақты келіссөздер механизмі арқылы шешуге талпыныс;
ОАЭҚ-ның ашық сипаты және басқалары .
Сол сиякты ОАЭҚ Орталық Азия ынтымақтастық ұйымына айналуы
ынтымақтастықтың жаңа тарихи кезеңінің бастағандығы, әрі ол даму үстінде
екеніндігі де айтылды.
Қазақстан мен Орталық Азия елдерінде әлемдік қауымдастыққа ену үшін
экономиканың бүрынғы жоспарлы саясатынан нарықтық қатынастарға көшудің
қажеттілігі туды.
Әсіресе геосаясат пен геоэкономикадағы Қазақстанның рөлі күн сайын
арта түсуде.
Сондықтан, тәуелсіздіктің алғашқы күнінен бастап, Қазақстан сыртқы
саясатта дамудың көпвекторлылығын таңдады.
Әу баста Қазақстан Орталық Азия мемлекеттері, Ресей және Қытай сияқты
көршілес мемлекеттермен, содан кейін Азияның, Еуропа мен Американың
елдерімен дипломатиялық байланыстарын қалыптастыра бастады.
Ең алдымен Қазақстан Орталық Азия мемлекеттерімен экономикалық
қатынастарды дамытуды бірінші кезектегі міндеттердің бірі етіп тандап алды.
Себебі аймақтық интеграцияның анықтаушы факторларының бірі - оның
экономикалық бөлігі болып табылады, өзара интеграцияланудың болашақтағы
дамудың жақсы жолы екендігін әлемнің озық елдері XX ғасырдың екінші
жартысында айқын байқатқан еді.
Нәтижесінде Еуропалық Одақ, АСЕАН, НАФТА сияқты түрлі интеграциялық
бірлестіктер пайда болып, олардың тәжірибесі басқа мемлекеттерге, оның
ішінде Орталық Азия елдеріндегі жүріп жатқан интеграциялық үрдістерге үлгі
болуда.
Қазақстанның Орталық Азия аймағындағы ОАЭҚ бірлестігін құруға белсене
ат салысуы, келешекте Еуропа мен Азияның арасын жалғастырушы тек қана
Қазақстан емес, бұл интеграциялық бірлестіктің де шын мәніндегі "көпір"
болуына мүмкіндік әпереді.
Орталық Азия мемлекеттеріндегі, оның ішінде Қазақстандағы табиғи
байлықтың мол қоры АҚШ-тың, Еуропаның және Азияның бірқатар елдерінің
қызығушылығын күн сайын арттыруда.
Сондықтан Орталық Азия мемлекеттері жеке-дара саясат ұстанғаннан
гөрі, ортақ саясат ұстанғаны дұрыс және жаңа геоэкономикалық жағдайда
Орталық Азия елдері бір-бірінен оқшау болғаннан гөрі, керісінше, бір-біріне
тәуелді болған жағдайда ғана өздерінің тәуелсіздігін қорғап қала алады.
Әсіресе ОАЭҚОАЫ ұйымы шеңберінде мұнай мен газ өндірісін дамыту жөніндегі
бірлескен іс-әрекеттерді қалыптастырудың, аймақтың су ресурстарын тиімді
пайдаланудың, көлік пен коммуникация жүйесін бірлесе отырып дамытудың зор
келешегі бар және олар аймақтық ынтымақтастыққа мүдделі мемлекеттердің
барлығына пайда әкеледі, сол сияқты әлемдік рынокқа шығуларына жол ашады.
90-шы жылдардың басында пайда болған проблемалардың ішіндегі
маңыздыларының бірі - экономиканы сауықтыру болатын. Аталған проблеманы
шешу үшін Орталық Азия мемлекеттері шетелдік инвесторларды тартып, солар
арқылы экономиканың жекелеген салаларын қалпына келтіре бастады.
Ал 90-шы жылдардың аяғынан бастап экономиканы дамытуда оның ең
маңызды деген басым бағыттарын ғана шетелдік инвесторлардың көмегімен
шешілуде және оған тікелей Қазақстан мен Орталық Азия республикаларының
ұлттық компанияларының қатысуымен, сол сияқты халықаралық ұйымдардың да
көмегімен іске асырылуы тарихи оқиға деп бағалануда.
Қауымдастық елдеріндегі өндіріс орындарын кешенді түрде жабдықтау және
жаңа технологияларды жандандыра отырып, болашақта жоғары технологиялық
импорттық жабдықтардың орнын, отандық тауарлар арқылы толтыру қажет;
біртіндеп сыртқы экономикалық іс-әрекеттерді либерализациялау Қазақстанның
да, Орталық Азия елдерінің де әлемдік экономикалық қауымдастыққа кіруінің
мерзімін тездетеді.
Сонымен қатар Орталық Азия елдерінің өз ішінде ғылыми-техникалық
ынтымақтастықты дамыту, қазіргі заманға лайықты маман-кадрларды дайындау да
интеграциялық үрдістердің аясындағы экономикалық ынтымақтастықтың дамуына
өзіндік себебін тигізеді.

II-ТАРАУ. ОРТАЛЫҚ АЗИЯ АЙМАҚТЫҚ ЭНЕРГЕТИКАЛЫҚ, ЯДРОЛЫҚ ҚАУІПСІЗДІК
МӘСЕЛЕСІ

2.1 Энергетикалық қауіпсіздік – халықаралық қатынастар тұрақтылығының
шешуші факторы

Дүниежүзілік экономиканың өсуі, әсіресе, Азиялық аймақтағы елдердің
экономикасының өсуі, энергетикалық ресурстарды тұтынуының маңызды
көбеюімен, электрэнергияны тұтыну және өткізу рыноктарындағы
бәсекелестіктің нығаюымен  бейнеленеді. Орта Азияның көмірсутекті
ресурстарына қол жеткізу үшін, әлемнің мұнай-газ секторындағы жетекші
ойыншылар арасындағы күрес шиеленісуде. Мемлекеттердің энергетикалық
қауіпсіздікті қамтамасыз ету үшін экономикалық пайдалылықтың қажет екені
анық көрінеді.
Бұл пайдалылық аймақтық энергетикалық нарықты құру жолы арқылы іске
асырылады.  Сонымен қатар, энергетикалық қауіпсіздіктің мәселелері үсті-
үстіне анық саяси  мағынасымен ерекшелінеді. Азиялық энергетикалық
стратегиясы теңбе-теңдігінің экономикалық мүдделері мен қағидаларына
негізделіп, саяси бөлігін азайтуға тиісті.14
Азиялық энергетикалық стратегиясы аймақтың мемлекеттерде экономикалық
 өсуінің катализаторы болуы керек. Энергетикалық ресурстар нарықтың
ықпалдасуы нарыққа әрбір қатысушы-мемлекеттің энергетикалық кешенінің
әрекеті бойынша ашықтығының арттырылуын талап етеді.
Осы мақсатпен энергетикалық нарықтың ашықтылығының арттыруы мен
энергиямен сауда жүргізуінің ырықтандыруы бойынша келесі шаралардың
қолданылуы  ұсынылады: барлық мүше-елдердің энергетикалық кешендері туралы
біртұтас деректер банкінің құрылуы және бұл ақпаратқа еркін қол жетерліктің
қамтамасыз етілуі, электрэнергетикалық, мұнайлы, газ және көмір
биржаларының қосылуымен біртұтас электрондық энергетикалық биржаның құрылуы
және т.б. Азиялық энергетикалық стратегиясы барлық мүше мемлекеттердің
ерекшеліктерін ескеріп, ынтымақтастық үшін негіз ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Еуроодақ пен Қазақстанның экономикалық ынтымақтастығы
Қазақстанның Шанхай ынтымақтастық ұйымындағы орны мен рөлі
Қазақстан Республикасының халықаралық ұйымдармен ынтымақтастығы туралы
Орталық Азия одағы
Түркияның Орта Азия мемлекеттермен дипломатиялық қарым қатынастары
Орталық азия аймағындағы қытайдың экономикалық ұстанымдары
Еуропалық Одақтың Орталық Азияға арналған стратегиясы
Қазақстан Республикасының сыртқы саяси доктринасыныңкөпвекторлылығының тұжырымдамалық негізін айқындау
Қазақстан Республикасы мен Қытай халық республикасының қазіргі экономикалық байланыстар деңгейі және болашағы
Қазақстан - Ресей және ТМД мемлекеттерінің мәдени байланыстары
Пәндер