Несептің физикалық және химиялық қасиетін анықтау



1. Несептің физикалық қасиеттері
2 Несептің (зәрдің) реакциясы
3 Геалинді цлиндрлер
Несептің физикалық және химиялық қасиетін анықтауда, микроскопилық, бактериоскопиялық әдістермен тексереді. Несептің физикалық қасиеттеріне тәуелдік диурез, несептің түсі, иісі, салыстырмалытығыздығы жатады. Туліктік диурездің және түсінің өзгерістері туралы жоғарыда айтылады. Зеріттеуге құрғақ және таза ыдысқа жиналған таңертенгі несіп алынады. Зәрдің түсі – ақшыл сарғыштан янтарлы сарғылтқа дейін өзгеріп отырады. Микроскопиялық зеттеуге центрифугадан өткен несеп тұнбасы алынады, содан соң оның ішіндегі қан түйіршіктері, цилиндрлер, эпителий клеткалары, тұз кристалдары тексереді. Несептің салыстырмалы тығыздығы мен мөлшері бойынша бүйректердің жағдайын функционалдық әдістермен анықтау. Сұйықтық жетіспегенде сау орнанизмнен шығатын несеп азғана және салыстырмалы тығыздығы жоғары болады; керісінше организмге сұйықтық көп түскенде несептің мөлшері ұлғаяды, ал оның салыстырмалы тығыздығы төмендейді. Бүйректер осылайша ішкі гомеостаздың тұрақтылығын қамтамасыз етеді. Несепті (зәрді) лабораториялық әдіспен зерттеу Мөлшері. Жалпы ересек адамның несебінң тәуліктік мөлшері 1000 – 1500мл-ге дейін болады. Егер тәуліктік несіп мөлшері 500 мл-ден аз, 2000 мл-ден көп болса, ол патологиялық болып есептеледі. Иісі. Қалыпты жағдайда несіптің өзіне тән иісі болады. Бактериялармен бұзылғанда аммияк иісі шығады. Несепте кетон денелері пайда болса шіріген алма иісіне ұқсас жеміс иісі шығады. Несептің салыстырмалы тығыздығының клиникалық маңызы зор.
http://kazmedic.kz/archives/1065

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Несептің физикалық және химиялық қасиетін анықтауда, микроскопилық, бактериоскопиялық әдістермен тексереді. Несептің физикалық қасиеттеріне тәуелдік диурез, несептің түсі, иісі, салыстырмалытығыздығы жатады. Туліктік диурездің және түсінің өзгерістері туралы жоғарыда айтылады. Зеріттеуге құрғақ және таза ыдысқа жиналған таңертенгі несіп алынады. Зәрдің түсі - ақшыл сарғыштан янтарлы сарғылтқа дейін өзгеріп отырады. Микроскопиялық зеттеуге центрифугадан өткен несеп тұнбасы алынады, содан соң оның ішіндегі қан түйіршіктері, цилиндрлер, эпителий клеткалары, тұз кристалдары тексереді. Несептің салыстырмалы тығыздығы мен мөлшері бойынша бүйректердің жағдайын функционалдық әдістермен анықтау. Сұйықтық жетіспегенде сау орнанизмнен шығатын несеп азғана және салыстырмалы тығыздығы жоғары болады; керісінше организмге сұйықтық көп түскенде несептің мөлшері ұлғаяды, ал оның салыстырмалы тығыздығы төмендейді. Бүйректер осылайша ішкі гомеостаздың тұрақтылығын қамтамасыз етеді. Несепті (зәрді) лабораториялық әдіспен зерттеу Мөлшері. Жалпы ересек адамның несебінң тәуліктік мөлшері 1000 - 1500мл-ге дейін болады. Егер тәуліктік несіп мөлшері 500 мл-ден аз, 2000 мл-ден көп болса, ол патологиялық болып есептеледі. Иісі. Қалыпты жағдайда несіптің өзіне тән иісі болады. Бактериялармен бұзылғанда аммияк иісі шығады. Несепте кетон денелері пайда болса шіріген алма иісіне ұқсас жеміс иісі шығады. Несептің салыстырмалы тығыздығының клиникалық маңызы зор. Ол несептің еріген заттардың (мочевина, несеп қышқылы, тұздар т.б.) концентрациясын көрсетеді, сонымен бірге бүйректердің концентратциялау, ажырату қабілетін анықтайды. Қалыпты жағдайда несептің салыстырмалы тығыздығы 1,010 - 1,028 аралығында болады және ол несеп мөлшеріне байланысты өзгеріп отырады. Полиурияда несептің салыстырмалы тығыздығы азаяды, ал олигурияда керісінше көбиеді. Қант диабетінде несептің салыстырмалы тығыздығы жоғарылайды, ол 1,030 - 1,040-тан артық болуы мүмкүн. Несептің меншікті салмағының азаюы - гипостенурия, біркелкі меншікті салмақ - изостенурия,меншікті салмақтың біркелкі төмендеуі - гипоизостенурия деп аталады. Несепті химиялық тексеруде - несептің реаксиясынанықтау және белок, глюкоза, кетон денелері, билирубин, уробилиноидтардың барын анықтау жатады. Несептің (зәрдің) реакциясы. Организмнің қышқылдық негізін сақтап тұруда бүйректер өте маңызды рөл атқарады. Бос сутегі (H+) иондарының концентратциясын несептің шын реакциясын, оның қышқылдық белсенділігін (pH) көрсетеді. Қалыпты жағдайда арнесептегі белокты алас рационындағы сау адамдардың несебінің реакциясы pH 4,5 - 8,4 арасында, орта есеппен pH-6,0 тең. pH көрсеткішіне дәрілік препараттар (зәр айдағыш дәрілер, стерионды гормондар) әсер етеді. Қант диабетінде, бүйрек жеткіліксіздігінде, бүйрек туберкулезінде, ацидозда, гипокалиемиялық алкалозда, несептің қышқылдығы жоғарлайды. Несеп жолдарының созылмалы жұқпалы ауруларында, тоқтаусыз құсықта несептің сілтілігі өседі. Несептегі (зәрдегі) белокты анықтау. Қалыпты несепте белок болмайды. Несепке түсетін аздаған плазмалық белок (тәулігіне 50 мг-ға дейін) практикалық медитцинада сапалық снақтармен анықталмайды. Несепте сапалы сынақтармен анықталатын белок концентрациясы - протеинурия деп аталады. Протеинурия бүйректік және бүйректен тыс болып бөлінеді. Бүйректен тыс протеиурияда несепке белоктар зәр шығару мен жыныс жолдарынан түседі. Бұл қабыну экссуданттың қоспасы болып есептеледі. Бүйректен тыс протеинурия жалпы 1 гл-ден артық болмайды. Бүйректік органикалық протеинурияның себептеріне: жедел және созылмалы нефрит, амилойдоз, нефроз, нефросклероз аурулары жатады. Жедел нефриттер протеинурия 1-1,5% шамасында, созылмалы нефритте 2-3% шамасында болады. Бүйрек текті протеинурияның негізгі механизімі қабыну әсерінен немесе қан іркілісіне байланысты бүйрек шұмақтары тамырларының өткізгіштігінің күшеюінен болады. Ол молекулярлы елек ретінде жүреді. Сондықтан, әуелі кіші молекулярлы белоктар жоғалады, үдеріс өршіген сайын молекулярлы белоктарда жоғала бастайды. Бұл ерекшелік диагностикалық белгі ретінде маңызды көрсеткіш. Сау адамда дене қызыметінен кейін, физикалық күш түскенде, салқын тигенде, көп тұрғанда өте аз мөлшерде өткінші - функсионалдық протеинурия пайда болады. Оның себебі бүйректе қан іркілуіне және бүйрек жұмыстарының менбранасының өткізгіштігінің күшеюіне байланысты болады. Несептегі белокты анықтауға арналған ең көп таралған сынақ-несепке қышқылды қосқан кезде немесе қыздырған кезде оның коагулятциялануына арналған. Белокты анықтау үшін жүргізілетін барлық сынақтардың алдында несепті сүзу керек. Бенс-Джонс уротропиндерін анықтау. Бенс-Джонс белоктары миелонды және макрогулогулинді Валденстрем ауруларында кездеседі. Бұл жеңіл полипептидті тізбек, өздерінің кішкене молекулярлы массасына байланысты бүйректің бұзылмаған сүзгісінен өте алады және термопреципитатция әдісі арқылы анықталады. Бенс-Джонс белогы көбіне несепті электрофоретикалық тәсілмен зерттеу арқылы дәл анықталады. Несептегі глюкозаны анықтау. Адамның несебінің құрамында глюкоза өте аз болады (0,16-0,15 гл-ге тең болады) және ол сапалы сынақтармен анықталмайды. Несепте глюкозаның пайда болуы глюкозурия деп аталады. Глюкозурия қандағы глюкозаның концентриясы 9,9 ммольл-ден асқанда пайда болады(қалыпты жағдайда 4,6-6,6 ммольл). Глюкозурия физиологиялық және патолгиялық болып екіге бөлінеді. Физиологиялық глюкозурияға алиментарлық, эмоционалдық, кейбір дәрілерді қабылдағаннан кейін пайда болатын глюкозурия жатады. Патологиялық глюкозурияға қант диабетіне, теротоксикозда, Иценко-Кушинг синдромында, бауыр берішінде, бүйрек ауруларында кездесетін глюкозурия жатады. Глюкозурияны дұрыс бағалау үшін тәулік бойына жиналған несеппен глюкозаның қанша бөліп шыққанын есептеу керек. Несептегі глюкозаны анықтауға қолданылатын көптегн сапалы сынақтар глюкозаның редукцялық қабылетін пайдалануға негізделген. Гайнес сынағы глюкозаның мыс тотығы гидратын сілтілік ортада мыстың шала тотығының гидратына (сары түс) немесе мыс шала тотығына (қызыл түс) айналдыру қасиетіне негізделген. У вас идет пот прямо ручьем? Это паразиты Кашпировский: "При боли в суставах никогда не пейте..." Псориаз лечится мгновенно. Нужно лишь перед сном нанести на кожу обычный... Без операций! Копеечный метoд от выпирающей косточки! Ниляндер сынағы. Бұл глюкозаның висмут нитратын висмут металына айналдыру қасиетіне бағытталған. Несептегі глюкозаның шамасын (санын) анықтау. Ол үшін поляриметрлік әдіс қолданылады. Глюкоза поляризацияланған жарықты оңға айналдырады. Поляризацияланған сәуленің бұрышы бойынша несептегі глюкозаның концентрациясы анықталады. Альттаузеннің колориметрлік әдісі. Бұл әдіс глюкоза ерітіндісін ащы сілтімен қыздырғанда пайда болатын әр түсті реакцияға негізделген: пробиркадағы сұйықтықтың түсінің қорытындысы әр түсті реттелген стандартпен анықтайды. Калориметрлеу фотометрдің көмегімен жасалынады. Несептегі кетон денелерін анықтау. Несепте кетон денелері пайда болса, оны кетонурия деп атайды. Кетон денелеріне үш қосынды жатады: ацетон, ацетонсірке қышқылы, бетта - оксимай қышқылы. Қалыпты жағдайда несеппен кетон денелері өте аз бөлінеді. Олар сапалы сынақтармен анықталмайды. Несепте кетон денелері біріккен түрде кездеседі, сондықтан оларды бөлек анықтаудың клиникалық аса маңызы жоқ. Кетон денелеріне жасалған сапалы рекциялар олардың натрий нитропруссидімен сілтілі ортада қосылу әрекетімен пайда болатын әр түсті реацияларға негізделген. Көп таралған Ланге снағы: натрий нитропроссидімен сілті қышқылы қосылған несепке аммиакты қабаттайды, егер сынақ оң болса, сұйықтар арасында күлгін түсті сақина пайда болады. Несептегі билирубинді анықтау. Қылыпты жағдайда несепте билирубин болмайды. Егер сапалы сынақтар оң болса, ол патологиялық жағдайды көрсетеді. Бұл билирубинемия деп аталады. Билирубинге арналған көптеген сапалы сынақтар тотықтырғыштардың әсерінен олардың жасыл түске айналуына негізделген. Розин сынағы. 4-5 мл несепке Люголь ерітіндісін немесе 1% йодты қабаттап құйады. Реакция оң болған жағдайда, сұйықтар арасында жасыл сақина пайда болады. Фуше сынағы. 10-12 мл несепке 5-6мл 1% хлорды барий ерітіндісін қосып араластырады, фильтрлейді. Хлорлы барий билирубинді тұндырады. Тұнбаға 2-3 тамшы Фуше реактивін тамызады. Реакция оң болған жағдайда тұнбада жасыл көк немесе көгілдір дақ пайда болады. Фуше сынағы өте сезімтал сынақ болып саналады. Несепте уробилиноидтарды анықтау. Уробилиногенді денелер билирубиннің туындылары болады. Уробилиноидтарға уробилинді және стеркобилинді денелер жатады. Уробилиноидтардың нсеппен көп мөлшерде бөлінуі уробилинурия деп аталады, олар бауыр ауруларында, гемолитикалық жағдайда, ішек ауруларында кездеседі. Уробилиноидтарды анықтайтын бірнеше әдістер бар. Нейбауэр әдісі. Бұл әдіс уробилиноген денелерімен Эрлих реактиві арасындағы реакцияларға негізделген . бірінші 30 секунд ішінде сұйықтықтың боялуы уробилин денелерінің санының көбейгенін дәлелдейді. Егер сұйықтықтың боялуы 30 секундтан соң пайда болса, онда уробилин денелерінің жоқ болғаны. Флоранс әдісі. Күкірт қышқылы мен қышқылданған несептен уробилиноидтарды эфирдің көмегімен айырып алады, соан соң барып эфирлі сығындыны 2-3 мл қойылтылған хлорды тұз қышқылына қабаттап құяды. Бұл әдістің артықшыдығы уробилиноидтар қалыпты мөлшерде болғанда да оң реакция береді. Сондықтан бұл әдіс уробилиноидтардың толық жоқтығын анықтау үшін қолданылады. Несеп тұнбасын микроскопиялық зерттеу. Микроскопиялық зеттеуге центрифугадан өткен несеп тұнбасы алынады, содан соң оның ішіндегі қан түйіршіктері, цилиндрлер, эпителий клеткалары, тұз кристалдары тексереді. Эритроциттер. Сау адамның несебінде эритроциттер препаратта бірен-саран кездеседі. Несепте эритроциттердің көп болуы гематурия деа аталады. Микроскопен ғана анықталатын гематурия микромематурия деп, ал макроскопиялық, яғни көзге көрінетін гематурия макрогематурия деп аталады. Гематурия бүйректі және бүйректен тыс болып екі түрге бөлінеді. Бүйректік гематурияның себептері: нефрит, пелионефрит, бүйрек ісігі, бұйрек туберкулезі,бүйрек инфарктісі, поликистоз. Бұндай жағдайда гематурияның механизмі- бүйрек шұмақтарының зақымдануынан болады. Бүйректен тыс гематурияның себептері: бүйрке та ауруы, қуық ісігі, қуық туберкулезі, қуық асты беді аурулары. Гематурияның пайда болу себептерін ажырату ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Несептегі белокты анықгау
Несеп жүйесін зерттеу.
Мысықтың несеп жүйесі аурулары
Бұқаның кеуде аяғының тендовагинитін емдеуге арналған ауру тарихы
Нуклеопротеидтер алмасуының бұзылуы
Мысықтарды бекемдеу
Мал аурулары
Жануарлар физиологиясы пәні бойынша оқу-әдістемелік кешен
Несепті зерттеудің диагностикалық маңызы
Өкпе қабының ауруы
Пәндер