Кәсіптік деформацияның белгілері

I.Кіріспе
II.Негізгі бөлім
• Кәсіптік деформацияның белгілері. Дәрігер тұлғасына қойылатын психологиялық талаптар.
• Дәрігер мен науқастың арасындағы қарым қатынасы
• Кәсіптік деформация ненің әсерінен дамиды?
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиеттер

Кәсіби деформация дегеніміз ₋ дәрігердің психологиялық болмысына мамандығының жасайтын әсері. Кәсіптік деформация адаммен адам қарым-қатынас жасайтын қызметтерге тән. Дәрігер өз шешімдері мен әрекеттеріне толық міндетті және науқастарға көрсетілген жәрдемнің түрлеріне толық жауапты болады. Науқастарға көрсетілген жәрдемнің сапасы ешқашан да оның білімі мен біліктілігінен жоғары болмайтынын есінде сақтап, дәрігер міндетті түрде және үнемі кәсіби дәрежесін жетілдіруі керек. Дәрігер өз әрекетін іске асыруда медицина ілімінің соңғы жетістіктерін қолдануы қажет.
Кәсіби деформацияның себептері, яғни оған әкелетін стрессогенді факторлар: эмоционалды күю синдромы, моббинг, субъективті моббинг, кәсіби өшу синдромы, қажу, жұмыс қарбаластығы және қақтығыстар, жұмыстың бірқалыптылығы және т.б. себептерден пайда болуы мүмкін.

1. «Коммуникативтік дағдылар». Оқулық, А.: «Эверо» баспасы, 2009.Асимов М.А., Нұрмағамбетова С.А., Игнатьев Ю.В.
2.«Тұлға аралық қарым-қатынас» В.Н.Куницына, Н.В.Казаринова
3. « Жантәну» оқулығы Қ.Жарықбаев
4. https://medinfo.ru/
5.www.google.kz

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:

Студенттің өзіндік жұмысы
Мамандығы:
Дисциплина:
Кафедра:
Курс:
Тақырыбы:

Орындаған:
Тобы:
Тексерген:
Оқытушының қолы
Күні:

Жоспары
I.Кіріспе
II.Негізгі бөлім
* Кәсіптік деформацияның белгілері. Дәрігер тұлғасына қойылатын психологиялық талаптар.
oo Дәрігер мен науқастың арасындағы қарым қатынасы
oo Кәсіптік деформация ненің әсерінен дамиды?
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиеттер

I.Кіріспе
Кәсіби деформация дегеніміз ₋ дәрігердің психологиялық болмысына мамандығының жасайтын әсері. Кәсіптік деформация адаммен адам қарым-қатынас жасайтын қызметтерге тән. Дәрігер өз шешімдері мен әрекеттеріне толық міндетті және науқастарға көрсетілген жәрдемнің түрлеріне толық жауапты болады. Науқастарға көрсетілген жәрдемнің сапасы ешқашан да оның білімі мен біліктілігінен жоғары болмайтынын есінде сақтап, дәрігер міндетті түрде және үнемі кәсіби дәрежесін жетілдіруі керек. Дәрігер өз әрекетін іске асыруда медицина ілімінің соңғы жетістіктерін қолдануы қажет.
Кәсіби деформацияның себептері, яғни оған әкелетін стрессогенді факторлар: эмоционалды күю синдромы, моббинг, субъективті моббинг, кәсіби өшу синдромы, қажу, жұмыс қарбаластығы және қақтығыстар, жұмыстың бірқалыптылығы және т.б. себептерден пайда болуы мүмкін.
Дәрігер
Көптеген дәрігерлер кәсіби жүріс-тұрыс ережелері туралы тек жалпы түсінікке ие және тәжірбие жүзінде оларды жеткіліксіз пайдаланады. Бұл әсіресе пациентпен психологиялық қатынасты жақсарту қабілеттілігіне, науқасты сұрастыру стилнеі, науқастан алынған ақпаратты ұйымдастыруға, сондай-ақ, емдік-диагностикалық үрдістегі ынтымақтастыққа пациентті қызықтыруға байланысты. Дәрігер өз шешімдері мен әрекеттеріне толық міндетті және науқастарға көрсетілген жәрдемнің түрлеріне толық жауапты болады. Науқастарға көрсетілген жәрдемнің сапасы ешқашан да оның білімі мен біліктілігінен жоғары болмайтынын есінде сақтап, дәрігер міндетті түрде және үнемі кәсіби дәрежесін жетілдіруі керек. Осыған орай дәрігер медициналық маман емес, ол алдымен азамат және қоғамдық қызметкер, ол тек медицинада ғана емес ол алдымен азамат және қоғамдық қызметкер, ол тек медицинада ғана емес мемлекеттің барлық қоғамдық өңірінде науқастың қызығушылығы мен ажырамас сұрақтарындада терең білімді болуы міндетті.

II.Негізгі бөлім
Кәсіптік деформацияның белгілері:
oo Науқас тұлғасына дәрігер біртұтас көзқараста болмауы, яғни оны бөлшектеп, жеке симптом мен синдромдар тасымалдаушы объект ретінде қарастырғаны. Мысалы, Мені (дәрігерді) тек науқастың жүрек бұзылыстары ғана қызықтырады.
oo Мамандыққа тән сөйлемшілерді қолдануы, дәрігердің науқасқа днрт тасымалдаушы ретінде көзқарасын білдіреді. Мысалы, бауыры ауырған адамға цирротик деп айтуы, бронх ауруы бар науқасқа асматик деуі
oo Науқасқа және оның туыстарына немқұрайлы, кейігіш және асығыс түрде қарым - қатынасы жасау. Мысалы, егде адамға алжыған шал , ғарапайым адамға бейшара деуі, адамның намысына тиіп, өкпе реніш тудырады.
Дәрігер тұлғасына қойылатын психологиялық талаптар.
Психология -- адамның жеке бірлік ретіндегі психикасын, өзінің саналуан сезім, аффективтік, интеллектуалды, басқа да туа біткен функцияларымен бірге сыртқы ортамен өзара әрекетін зерттейтін ғылым, кейде адам мінез-құлығын зерттеу деп те анықталады. Психология ғылымындағы негізгі ұғымдардың біреуі - қарым-қатынас. Қарым-қатынассыз жеке адамды түсіну, оның дамып-жетілуін талдау мүмкін емес. Адам өміріндегі ең тамаша нәрсе - оның басқа адамдармен қарым-қатынасы деп А.Линкольн айтпақшы, әрбір есі кіріп, етек жапқан адам белгілі бір қоғамның мүшесі болып табылады, ол қандай болмасын сүйікті бір ісімен қарым-қатынаста болады. Жеке адамның өзіндік ерекшелігін бағалау, нені қалайтындығын білу, көңіл күйін қадағалау әрі науқасқа ерекше көңіл аудару - ол әр дәрігердің міндеті болып табылу керек. Дәрігердің әдептілігі мен сыпайылығы науқастың мінезіне, мәдени деңгейіне, сырқатының ауыр не жеңілдігіне, психикасының ерекшеліктеріне орай көрінуі тиіс. Уайымшыл науқастарға тап болғанда дәрігер шыдамдылық танытуы тиіс. Науқастың сеніміне ие болу, байқаусызда айтылған сөзбен не іс-әрекетпен сол сенімді үзіп алмау - дәрігердің маңызды міндеттерінің бірі болып табылады. Дәрігерлердің өзара қарым-қатынасының деонтологиялық қағидаларын қатаң сақтау, ұжым өміріне, оның күнделікті және келешекте табысқа жетуіне маңызды роль атқарады. Дәрігерлер арасындағы қарым-қатынас құрметке, жанашырлық пен өзара түсіністікке негізделуі тиіс. Әріптестің сәтсіздігін түсініп, көңілін жұбату керек, әсіресе ол кәсіби сәтсіздікке ұшыраған немесе қарауындағы науқас күйзелген кезде, қолдау көрсетудің ұжымдағы ұйымшылдық пен өзара көмек алудың негізі болады. Дәрігердің өзара қарым-қатынасының деонтологиясы, ұжым өмірінде маңызды мәнге ие болып, тұрғындар арасындағы емдеу мекемесінің бетке ұстары мен беделін анықтайды. Сондықтан деонтологиялық қағидаларды қатаң сақтап, әріптестер арасындағы қарым-қатынасқа күш түсірмеу, бүкіл қызметкерлердің қажеттігі, борышы болып табылады. Дәрігерлердің өзара деонтологиялық үйлесімділігі ұжым татулығының негізін құрап, оның кәсіби беделі мен берекесін арттырады. Сонымен басшы дәрігер мен әріптестері арасында жақсы қарым-қатынастың орнауына әсер ететін факторларға мыналар жатады: ұжымның ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.