Анасының ұрығында антиденелердің жиналуына байланысты нəресте иммунитетіне иммуноглобулендер кластарының рөлі



1. Антидене құрылысы, табиғаты және қасиеттері. Антидене титрі
2. Антигендер
3. Антиденелер мен антигендер арасындағы реакциялар
4. Иммунды сарысу
5. Иммуноглобулендер кластары. Нəресте иммунитетіне иммуноглобулендер кластарының рөлі
Пайдаланылған əдебиеттер
Антиденелер - адам мен жануарлар организміне енген жат бөгде ірі молекулалы протеиндік заттарға (антигендерге) қарсы иммундық реакциялар нәтижесінде түзіліп, олардың зиянды әсерлерін жоятын протеиндік заттар (негізінен гамма-глобулиндер); адам және жылықанды жануарлар денесінде пайда болған антигендерге қарсы қан плазмасында түзілетін ақуыздық заттар. Антиденелер ағза иммунитетін күшейтуде маңызы үлкен.
Антиденелерді лимфоциттер мен плазмоциттер бөледі. Қарсыденелерге тән қасиет — тек өздерінің түзілуіне әсер еткен антигендермен ғана әрекеттесіп, оларды жояды. Антиденелер — организмде қан сарысуы мен ұлпаларда жинақталады. Антиденелер антигендермен әрекеттесу сипатына қарай агглютининдер, гемолизиндер, бактериолизиндер, преципитиндер болып бірнеше топтарға бөлінеді.
Антиденелер антигеннің әсерінен плазмалық торшадан шығарылады. Әрбір антигенге қарсы сонымен ғана байланысатын арнайы антидене түзіледi.
1. Б.Т.Толысбаев, К.Б Бияшев «Микробиология жəне иммунология», 2006 ж.
2. Ү.Т. Арықпаева, Г.Д.Асемова, К.Х.Алмагамбетов «Микробиология жəне вирусология», 2012 ж.
3. А.Булашев, Ө.Таубаев «Микробиология», 2014 ж.
4. С.Ж.Стамбеков, В.Л.Петухов «Молекулярная биология»

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 17 бет
Таңдаулыға:   
АНАСЫНЫҢ ҰРЫҒЫНДА АНТИДЕНЕЛЕРДІҢ ЖИНАЛУЫНА БАЙЛАНЫСТЫ НƏРЕСТЕ ИММУНИТЕТІНЕ ИММУНОГЛОБУЛЕНДЕР КЛАСТАРЫНЫҢ РӨЛІ
Жоспар:
1. Антидене құрылысы, табиғаты және қасиеттері. Антидене титрі
2. Антигендер
3. Антиденелер мен антигендер арасындағы реакциялар
4. Иммунды сарысу
5. Иммуноглобулендер кластары. Нəресте иммунитетіне иммуноглобулендер кластарының рөлі
Пайдаланылған əдебиеттер

АНТИДЕНЕЛЕР
Антиденелер - адам мен жануарлар организміне енген жат бөгде ірі молекулалы протеиндік заттарға (антигендерге) қарсы иммундық реакциялар нәтижесінде түзіліп, олардың зиянды әсерлерін жоятын протеиндік заттар (негізінен гамма-глобулиндер); адам және жылықанды жануарлар денесінде пайда болған антигендерге қарсы қан плазмасында түзілетін ақуыздық заттар. Антиденелер ағза иммунитетін күшейтуде маңызы үлкен.
Антиденелерді лимфоциттер мен плазмоциттер бөледі. Қарсыденелерге тән қасиет -- тек өздерінің түзілуіне әсер еткен антигендермен ғана әрекеттесіп, оларды жояды. Антиденелер -- организмде қан сарысуы мен ұлпаларда жинақталады. Антиденелер антигендермен әрекеттесу сипатына қарай агглютининдер, гемолизиндер, бактериолизиндер, преципитиндер болып бірнеше топтарға бөлінеді.
Антиденелер антигеннің әсерінен плазмалық торшадан шығарылады. Әрбір антигенге қарсы сонымен ғана байланысатын арнайы антидене түзіледi.
Антиденелер қасиеттері:
Спецификалық қасиеті -- иммуноглобулин тек арнайы антигенмен қарым-қатынасқа түседі. Онда антидене белсенді орталығы -- антидетер - минант (паратоп) антигендер белсенді орталығы -- детерминантпен (эпитоп) байланысады.
Валенттілігі - иммуноглобулин молекуласындағы антидетерми - нант - тың саны, көбінесе бұлар екі валентті, бірақ кейде 5-10 валентті антиденелер кездеседi.
Аффиндігі. Олардың байланысы өте мықты, (антидене + антиген) антидетерминант + детерминант байланысы.
Авидтігі -- антиген мен антидене байланысы тұрақты, олардың байланысуы жылдам және толық, олар әр түрлі торшалармен бай - ланыс жасай алады:
Антиденелер өзінің химиялық құрымылына қарай ақ зат, қан сарысуы бола тұрып гликопротендтерге жатады. Иммуноглобулиннің молекуласының барлық кластары полипептидті тізбектен тұрады : екі бірдей ауыр тібектен - Н, және екі бірдей жеңіл тізбектен яғни бір-бірі мен диссульфидті көпіршемен біріккен. Н-тізбегі сияқты және - тізбекте. Вариабельді амин қышқыл жиынтығынан тұрады. Гамма-глобулиннің диссульфидті байланысы бұзылып - полипептидтің бөлек тізбегіне түседі. Протеолитикалық ферменттерінің әрекеттесуімен попиан - 3 ферментке ыдырайды, екі кристалданбаған, құрамында детерминантты топ Fab-фрагменттері бар. Fab-фрагменттерінің құрамына жеңіл және ауыр тізбектің бөлшектері кіреді.
Fab-фрагменттерінің соңы активті антидене орталығын түзеді, яғни олар антигеннің детерминантты тобымен әрекеттесуі.
Иммунологиялық толеранттылық бұл адамдар организмімен жануар организміне белгілі антигеннің қатынасы яғни, басқа организмге және жағдайларға иммунды жауап шақыру қабілеті. Иммунологиялық толеранттылық жетілмеген иммунокомпонентті жасушаның байланысының нәтижесінде және иондаушы радиациа әсер еткенде пайда болады. Иммунологиялық толеранттылық бұл активті жағдай Т-суппрессоры және Т-лимфоцитінің қалыпты байланысының бұзылу нәтижесінде және пролиферация В-лимфоцитінің берілуімен плазмоциттің пайда болуының әсерінен және антидененің продуцирлеу нәтижесінде болады. Иммунологиялық толеранттылық оқып білу үшін практиканың нәтижесінде мүшелер мен ткандердің ауыстыру барысында иммунологиялық жағдайдың механизмін түсінуіне себеп болады.
Талғампаздың антимикробты иммунитет микроорганизмнің тиісті микроорганизмдерімен антигенмен байланысқанда қалыптасады. Бұл кезде қан сарысуында антимикробты иммунды дене пайда болады. иммуноглобулиндер. Олардың сақтану жағдайы бактерия иммуномобилизация кезінде пайда болады және литикалық активтілігіне байланысты. Бактериолизиндер, сперохетолизиндер түрлі кластарда еруіне себеп болады. Кластардың лизисі комплементтің қатысуымен жүреді, иммундық сарысуының қорғаныс жағдайыоксонизирущий активтілікпен тығыз байланысты. Опсонин деп фагоцитоздық қабілетіті антиденені айтады.
Антитоксикалық иммунитет - ағзадағы бос ақзат токсиндерінің иммуногенді қасиеттерінің иммунды жауап беру қабілетііне тән қалыптасады. Бұл столбняк анаэробты инфекция, ботулизм, дифтерия қоздырғыштары аз дəрежеде холера вибрионының, пиогенді стрептококк және басқа бактериялардың токсиніне жатады. Дика скарлатина реакциясы және Шика дифтерия антитоксикалық иммунитеттің пайда болуы себеп етеді. Осы мақсатта балаларға тері-асты және оның маңына скарлатинозды токсин егеді. 0,1 мл дозасында токсин егеді. Дика реакциясы және дифтерия токсині Шика реакциясы 0,1 мл дозасында. Бөгде жағдайда қандағы антитоксин қалыптасуында егілген жерде 48 сағаттан соң қызару және инфильтрат пайда болады.
Антидене титрі
Титр -- биогенді заттардың арнайы реакция құра алатын ең аз мөлшері. Вирусологияда көбінесе антидене және антиген титр анықталады. Антидене Титр сәйкес стандартты антигенмен КБР, ВБР, ГАТР, ТГАР т. б. реакцияларда байланысу күшін сақтаған ең көп сұйытылған иммунды қан сарысуындағы мөлшері.Антиген (вирус) Титр әртүрлі биологиялық белсенділік бірлігімен есептеледі. Олар: агглютинациялаушы (АБ), таңба құрушы (БҚБ), инфекциялы (ИД50), торша улаушы (ТЦДБО) бірліктері. Бұлардың бәрі арнайы әдістерден табылады.
АНТИГЕНДЕР
Антигендер дегеніміз организм үшін генетикалық бөгде текті органикалық заттар. Олардың енуіне организм антидене түзілуімен немесе басқалай иммунды статуспен жауап береді. Антигендер екі негізгі қасиетке ие:
1. Иммуногенділікке, яғни антиденелер мен иммунды лимфоциттердің түзілуін және жинақталудың индукциялау қабілетіне.
2. Антиденелер мен иммунологиялық реакция түрінде айқындалатын арнайы қарым-қатынасқа түсу қабілеттілігіне.
Айтылған екі қасиетке ие антиген, жетілген антиген деп аталады. Ал басқа, тек ертеректе синдезделген антиденелерге жауап беру қабілетіне және де жалғыз қасиетке ие антигендер - гаптендер деп аталады. Əртүрлі заттардың антигенділік қасиетін анықтайтын негізгі жағдайларға олардың гетерогенділігі бөгделігі макромолекулярлығы, коллойдты жағдайы және ерігіштігі жатады.
Антигеннің детерминатті тобы дегеніміз-бұл антигеннің аз ғана молекулалық бөлшегі яғни, антиденемен қосылуы. Антигеннің валенттілігі - бұл антиген молекуласындағы детерминант саны. Ол 5 пен 15-тің аралығыңда шайқалып отырады.
Бактериялық антигеннің арасында желбезекші 4-антиген ерекшелінеді, капсулалы К-антиген жауапты түрде ұлпалар сібір күйдіргісі анфекциясымен зақымдалған М-антигенді вирустарға -антигенді вирустар жатады. Олар нуклеокапсидпен байналысқан гемагглютинин антигендер жасуша қожайыны болып табылады.
Антигенге жауап беру иммундық жүйе, талғампазды түрде антигенмен қосыла, ақ зат антиденесін бөледі яғни, осылайша иммунологиялық реакцияларға қатысады. Антидененің біріккен формасы орталықта екі түрде, компинетарлы және детерминантты антигенмен әрекеттеседі.
А антигеннің ағзадан нейтральды және элими нантты түрде антигендерге қарсы түруы.
Б "өзге текті" антигенмен қарсы тұру.
В иммунокомпонентті жасушалық компоненттермен қамтамасыз етуі.
Гтүрлі жағдайда иммунды жауапқа қарсы тұруы.

АНТИГЕНДЕР МЕН АНТИДЕНЕЛЕРДІҢ АРАСЫНДАҒЫ РЕАКЦИЯ
Антигендер мен антиденелердің арасындағы реакцияны серологиялық деп атаймыз. Оларды 1. белгісіз антиденелердің белгілі антигендердің көмегімен шығуына. 2. Антигеннің түрін анықтау үшін немесе оның сероқайнау көмегімен белгілі диагностикалық антисарысуларды анықтау үшін.
Антиген мен антидене қосылысының реакциясы 2 фазада орындалады: арнайы және бейарнайы. Антигеннің детерминантты тобы мен антидененің активті орталығының қосылысы арнайы фазаны суреттейді. Осы қосылыста электростатикалық және молекула аралық күш қатысады. Осындай қосылыс нәтижесінде постокиналық ерітіндіде ерімейтін комплекс, антигендер поливалентті, ал антиденелер екеу немесе оданда көп валентті, - болғандықтан олардың қосылыстары макроконгломераттардың түзілуіне, яғни тұнба түзіледі, бейарнайы фаза.
Агглютинация реакциясы жабысу және түбіне корпускулярды антигендердің түсуімен көрінеді: сонымен бірге химиялық бөлшектерде адсорбцияланған антигендердің Ритроцит бактериясы, тағыда антигеннің түсуімен көрінеді: Реакция электролит ортасында ад әсерінен тұрады. Реакция 2фазада жүреді.
1-ші фазада жасуша бетінде антидене-агглютининдердің арнайы адсорбциясы қатысты антигендерді тасылмайды, 2-ші фазада бірінші фазада жасуша бетіндегі қатысты: антигендерге антиденелер арнайы түрде адсорбцияланды. 2-ші фазада агрегаттық түзілуі және оның түбіне түсуі, осы процесс электролиттің натрии ерітіндісі қатысуымен жүреді. Агглютинация реакциясын ауру қанының сарысуындағы антиденелерді анықтау және аурудан шыққан қоздырғышты анықтау үшін қолданылады. Қан тобын анықтау үшін де қолданады. Аглютинация реакциясының миханизмін "тор" теориясына қатысты, агглютигат құрастырғандай 2 валентті антидененің бір активті орталықтың қосылысы басқа антигеннің детерминантты тобымен, ал 2-ші активті орталық- басқа антигеннің детерминантты тобымен әсерлесуі, агглютинизация реакциясын қою үшін тек қана корпускулярлы антигендер бактериялар суспензиясы, эритроциттер қолданылады. Реакцияның суреттелуі мен жылдамдығы бактериалды жасушаның антигенніне байланысты. Майда дəнді 0-агглютинация жіпшелерден айырмаған бактериялар береді. О-агглютинация өте жай өтеді. Ал Н-антигенінде реакция ірі мақталы түбтердің құрастырылуы және бұл кезде реакция ағыны жоғарлайды.
Агглютинация реакциясының оратылуы негізгі 2 әдісі белгілі: 1. реакция шыныда 2. жайылған реакция пробиркада: Тағы да бөлінеді: 3. тікелей емес пассивті гемагглютинация реакциясы. 4. Гемагглютинацияның тежелу реакциясы. 5. Кумбс реакциясы.
Тікелей емес немесе пассивті, агглютинациялы реакцияның антидененің антигенді агглютининдейтінің түсіну қиын емес, агглютинацияның алдын алу әртүрлі субстратарда адсорбцияланады. Адсорбент ретінде көбінесе әртүрлі жануарлардың эритроциттері, целлоза ұнтағы жеке бенфонитті қолданылады. Кейбір жағдайда керісінше варианттар қолданылады, яғни антигендерді адсорбтайды. РПГА көптеген микроорганизмдердің әртүрлі инфекциялық серодиагностикасында кеңінен қолданылады, ол өте жоғары сезімталдығы және специфиалық қасиетіне ие. Осы реакцияларда антиген адсорбтанған эритроциттер агглютинациясы специяификалық антиденелердің әсер етуі жүреді, антидене ретінде антигендер адсорбцияланған өлшеуі эритроциттері бар эритроцитті диагностикумдар қолданылады. Пробиркада немесе арнайы гемаглютинация табақшаларға 1:160 дейін араласқан 0,5 мл сарысу және 0,5 мл диагностикум қосып пробирканы термостатқа 2-сағатқа қоямыз, ал содан соң тәулік бойына бөлме температурасында ұстаймыз, қорытындылай келе эритроциттердің түбінің сыртқы түрін көреміз қозғалтпай тұрып теріс реакция эритроциттер пробирка түбінде контакті диск тәрізді немесе айшықты дңнгелек түрінде келеді, он реакция эритроциттердің түбіндегі домалақтармен немесе шеті жіңішке пленка тұзілуі сипатталады. Көптеген вирустар ортомикровирустар, арвовирустары және т.б. Эритроциттердің беткеиінде адсорбцияланады. Бұл жағдай эритроциттер беткеиінің құрылысын өзгертіп агглютинацияға алып келеді, гемгглютинация реакциясы иммунологиялық болып табылмайды, себебі ол антисарысусыз өте береді. РТГА негізгі антисарысудың қабілетітілігі вирусты гемагглютьинацияның тежеу қабілетітілігімен, оның себебі нейтралданған вирус эритроциттерді агглютининдемейді, РТГА кейіннен вирусты инфекцияның серодиагностикасында, арнайы антигемагглютининдерді табуда, және гемагглютининдер бойынша көптеген вирустар идентификациясында антигендермен қолданылады.
Толық емес антиденелер преципитацияланбаған блоктаушы толық антиденелер сияқты қатысты антигендермен қосылыс түзе алады, бірақта реакция бұл кезде преципитация немесе агглютинация реакциялары тәріздес болып жүрмейді. Толық емес антиденелер болып резус антигені: Олар вирусты риккетсиоздың бактериалды және аутоиммунды ауру кезінде пайда болады, бірақ олар толықтыларға қарағанда ертерек пайда болады. Толық емес антиденелер кәдімгі бивалентті антиденелерден айырмашылығы, онда тек қана бір активті орталық болады, сол себептен бір ғана антигенмен әсерлеседі. Толық антиденелерді Кумбс реакциясы бойынша анықтауға болады.
Кумбс реакциясы 2 фазада өтеді:
1. Толық емес антиденелердің антигеннің әсерлесуі, реакция ештенемен суреттелмейді.
2. Жануарларды адам глобулинімен иммунизация жасау арқылы алынған антиглобулин сарысумен антигенде адсорбцияланған толық емес антиденемен әсерлесуі.
әртүрлі патологиялық жағдайларда түзілетін, толық емес немесе блоктаушы адсорбция айқындау үшін қолданады, әртүрлі патологиялық жағдайларда резус-конфликт, аутоауру, СКВ, полиартрит, бруцеллез т.б. жатады.
Резус - теріс еік қабат әйелдің ұрығының резусы оң болса анасының организмінде толық емес адсорбцияпайда болады. Толық емес антиденелерді анықтау үшін Кумбс реакциясын қолданады. Ол екі этаптан тұрады: 1. Екі есе араластырылған сарысуға резус антигені бар эритроцит қосады да 37°С-да бір сағат ұстайды.
Эритроциттерге қоянның антиглобинді сарысуын қосамыз.
Ерігіш аг мен әсерлесуінен пайда болатын агрегация процессі преципитация деп аталады. Агглютинация және преципитация реакциялары механизмі бірдей, яғни "тор" теориясына сәйкес. Преципитация реакциясының жоғары сезімталдығы антигендерді белгілі бір антисарысулар арқылы анықтауға мүмкінділік береді. Преципитация реакциясы инфекциялық аурулар сібір күйдіргісі, менингит, пневмония, дизентерия диагносткасында қолданылады. Преципитация реакциясы сот медицинасында қан дағының ағуызын сперманы анықтауға қолданылады.
Преципитация реакциясының негізгі әдісі кольцепреципитация және преципитация реакциясы.
Преципитация реакциясының агглютинация реакциясынан ерекшелігі аг ретінде корпускулярлы эритроцит, бактериялар қолданбайды, тек түссіз колоидты ерігіш аг ған қолданылады.
Ұлпалар мен патологиялық материалда микроб аг анықтау үшін Кумбстың иммуннофлюресценция реакциясын қолданылады. Ол раекцияны қою үшін белгілі микроорганизмдерге антиденесі бар, белгіленген диагностикалық сарысу қолданылады. Антиденелерді изотиоцианат флюоресцеин флюорохромымен белгіленеді. Зерттелуші материалдан жасалған жұғындыға белгіленген антисарысуын тамызамыз. Жұғындыны жақсылап жуғаннан кейін ол жерде антигенмен байланған антиденелер ғана қалады, олар люминесцентті микроскопты өзіне тең сәуле шашып көрінеді.
Бактериолиз реакциясында комплемент гемологиялық сарысумен бірге бактерияларды ыдыратады. Екі сағат инкубациядан кейін, 75 екенін білуге болады. Петри табақшасында ештеңе еспесе немесе өте аз өссе, яғни микробтардың өлгенін білдіреді және антиденеге гомологиясы екенің білдіреді. Негізінде көбінесе тырысқақ немесе тырысқақ тәрізді вибриондарды дифференцировка жасау қолданылады, бұл феномен Исаев-Пфейфер аталады.
Флоккуляция реакциясы анатоксинын активттілігі анықтауға және антитоксикалық сарысуды титрлеу үшін қолданады. Рамон әдісі. Токсин мен анатоксиннің антитоксикалық сарысуымен әсерлесуімен флоккуляция тұнбасы жапалақтап түседі. Реакция 2 этапта жүреді: 1. Стандартты сарысумен токсиннің мөлшерін біледі. Халықаралық бірлігі бар сарысумен токсиннің күшін анықтайды, ол инициальды флоккуляция береді. Анықталған токсин күшімен зерттелуші сарысуда анықтайды. 2. Анықталған токсин мен зерттелуші антитоксикалық сарысу екеуін пробиркаға әртүрлі көлемде құйып 45оС да 30 мин ұстап қайсы бір пробиркада түнба түзілуін бақылайды. "Инициалды" флокуляция халықаралық бірлігі сарысу мөлшеріне токсин мөлшері сай келсе қана тұзіледі.
Комплемент байланыстырушы реакция КБРж, Борде және 0. Жангу мен өнделген ол жерде антиген - антидене комплексін комплемент адсорбцияланады бұл процесс көзге көрінбейтіндіктен авторлар индикаторлық гемолитикалық жүйені, яғни қоянның гемолитикалық антисарысумен сенсибилизацияланған қой эритроциттерін қолданады. Пробиркаға сенсибилизацияланған қой эритроциттерін, зерттелуші ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Иммунитеттің генетикалық негіздері
Инфекция түрлері және оларға сипаттама
Вирустардың организмге енуі, таралуы, орналасуы туралы ақпарат
Медицина саласы бойынша 65 сұрақ-жауап
Организмнің арнайы және арнайы емес қорғаныс реакциялары. Қан топтары туралы ақпарат
Иммунитет туралы түсінік
Иммундық жүйе
Организмнің арнайы және арнайы емес қорғаныш реакциялары.Қанның тобы мен резус – факторының заңдылығы
Малдардың өнімінің сапасын арттыру
Организмнің арнайы және арнайы емес қорғаныш реакциялары туралы
Пәндер