Әлеуметтанудағы натуралистік концепция



І. Кіріспе
ІІ. Негізгі бөлімі
1. Г.Спенсер және эволюцияның натуралистік концепциясы
2. Әлеуметтанудағы натуралистік бағыт
ІІІ. Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер
19 -20 ғасырды түрлі ғылыми мектептер қалыптасады: натурализм, эволюционизм, органицизм, социал-дарвинизм және т.б. 19 ғ. аяғы мен 20 г. басы әлеуметтануда натурализмның терең дағдарысымен байланысты, бұл қызығушылықтың әлеуметтік әрекет пен өзара әрекет мәселелеріне ауысуын, түсінуші әлеуметтану әдістері мен тұлға әлеуметтану концепциясының құрастыруымен байланысты болды (М.Вебер, Э.Дюркгейм және т.б.). 20 ғасырдың 20-80 жылдар аралығында әлеуметтануда қазіргі негізгі бағыттардың қалыптасуы, қарқынды салалық жіктеліс пен зерттеу әдістерінің жетілу үрдісі жүрді. 80-шы жылдардан бастап әлеуметтану дамуында жаңа қазіргі кезең басталады.
1. Бердяев Н.А. Философия свободного духа. – М.: Республика, 1994.
2. Хайдеггер М. Бытие и время. – М.,1997.
3. Предупреждение человечеству. Декларация ученых по глобальным проблемам // Человек. – 1993. - №5.
4. Ясперс К. Смысл и назначение истории. Перевод с нем. 2-е изд. – М., 1994.

Пән: Социология, Демография
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
ӘЛЕУМЕТТАНУДАҒЫ НАТУРАЛИСТІК КОНЦЕПЦИЯ
Жоспар:
І. Кіріспе
ІІ. Негізгі бөлімі
1. Г.Спенсер және эволюцияның натуралистік концепциясы
2. Әлеуметтанудағы натуралистік бағыт
ІІІ. Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе
19 -20 ғасырды түрлі ғылыми мектептер қалыптасады: натурализм, эволюционизм, органицизм, социал-дарвинизм және т.б. 19 ғ. аяғы мен 20 г. басы әлеуметтануда натурализмның терең дағдарысымен байланысты, бұл қызығушылықтың әлеуметтік әрекет пен өзара әрекет мәселелеріне ауысуын, түсінуші әлеуметтану әдістері мен тұлға әлеуметтану концепциясының құрастыруымен байланысты болды (М.Вебер, Э.Дюркгейм және т.б.). 20 ғасырдың 20-80 жылдар аралығында әлеуметтануда қазіргі негізгі бағыттардың қалыптасуы, қарқынды салалық жіктеліс пен зерттеу әдістерінің жетілу үрдісі жүрді. 80-шы жылдардан бастап әлеуметтану дамуында жаңа қазіргі кезең басталады.

Г.Спенсер және эволюцияның натуралистік концепциясы
Герберт Спенсер (1820-1903), ағылшын философы мен әлеуметтанушы- позитивисты әлеуметтануда натуралистік бағыттың көрнекті өкілі болып келді. Ол қоғамды биологиялық ағза аналогиясында қарастырды. Спенсердің әлеуметтік оқулары органикалық теориялар отауына ие болды. Ол бойынша қоғам жанды дамушы ағза ретінде оның негізгі құрамдас бөліктерінің өзара әрекет дамуы негізінде қарастырылады. Қоғам функциялары тірі ағза функцияларымен ұқсас келеді. Спенсердің Әлеуметтану негіздері басты еңбегінде, қоғамды зерттеуде эволюциялық-тарихи тәсіл құрылымдық-функционалдық және жүйелік ұштас келеді. Әлеуметтік ағза үш басты жүйеден тұрады: реттеуші, өмір үшін қажет шарттарын қалыптастыру және үлестіруші.
Спенсер қоғамның екі түрін ажыратты: әскери және өндірістік. Олардың әрқайсысында өмір сүру күрес құралдары әртүрлі келеді. Қоғамның бірінші түрі әскери қайшылықтарға бағытталса, ал екіншісі өндірістік бәсекеге, яғни жігер, күш, қабілеттер негізінде жеңіске жетеді. Осындай күрес түрі қоғам үшін қолайлы, себебі бұл қоғамның интеллектуальды және моральды деңгейінің өсуіне әкеледі. Конт сияқты, Спенсер әлеуметтік дамудың органикалық үрдісіне күштеп араласу талпыныстарын, мысалы, революцияны жағымсыз бағалады. Социализмнің қарсыласушысы ретінде, Спенсер бұл жүйе бюрократиялық аппараттың өсуіне әкеледі деп дәйектеді. Бір уақытта ол теңдік жақтасы болып, тұлғаның құқық еркіндігі мен заң алдындағы теңдігімен түсіндірді. Спенсердің әлеуметтік қағидасы функционализм және құрылымдық функционализм сияқты батыс мектептердің қалыптасуына елеулі әсерін тигізді.

Әлеуметтанудағы натуралистік бағыт
Әлеуметтануда натуралистік бағытқа жаратылыстану ғылымдарының таным құралдары мен әдістеріне сүйенетін, концепциялар жатады. 19ғ. мен 20ғ. басында батыс әлеуметтануда натурализімнің екі негізгі түрі қалыптасты: социал-биологизм және әлеуметтік механицизм. Механицизм жақтастары қоғамдық өмір мен адам тәртібін физика ғылымдарында таралған заңдылықтар негізінде түсіндіруге тырысты.
Бірінші кезекке қандай да табиғи факторлар немесе әлеуметтік дамудың қозғаушы күштерін, кейде белгілі жаратылыстану ғылымдарының әдістемелік үлгілерін белгілеуі натуралистік мектептердің жіктелуіне негіз болды. Осылай биорганикалық мектеп әлеуметтік тұтастық құрылымына назар аударса, нәсілдік-антропологиялық - адамның биологиялық табиғатының, оның нәсілдік қасиеттері мен генотипінің қоғамдық өмірге ықпалын, ал социал-дарвинизм - өмір сүру үшін күрес пен тұқым қуалаушылық, географиялық мектеп - географиялық сала мен кеңістігінде адамдардың орналасуы.
Өнерде натуралистік бағыт өкілдері адамның тағдырының, еркінің, рухани әлемінің әлеуметтік ортамен, тұрмыспен, тегімен, физиологиясымен толық анықталатындығы туралы түсініктен шықты. ХІХ ғ. 80-жылдарында натурализм француз әдебиетіндегі ықпалды бағыт болады. Осы ағымның ең ірі өкілі және теоретигі Э. Золя (1840-1902 ж.ж.). Өзінің басты еңбегі - жиырма томдық романдар сериясында ("Ругон Маккары") Золя елдегі барлық топтардың өмірін қамти отырып, француз қоғамының кең панорамасын береді. Натурализмнің әдебиеттегі басқа белгілі өкілдері мыналар: француздар ағайынды Эдмонд (1822-1896 ж.ж.), Жюль (1830-1870 ж.ж.) Гонкур, немістер А. Хольц (1863-1929 ж.ж.), Г. Гауптман (1862-1946 ж.ж.), америкалықтар С. Крейн (1871-1990 ж.ж.), Ф. Норрис (1870-1902 ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Әлеуметтік ой дамуының негізгі тарихи кезеңі
Әлеуметтік ой дамуының негізгі тарихи кезеңдері
Әлеуметтанудың тарихи қалыптасу кезеңдері
Вильфредо Парето, Фердинанд Теннис және Георг Зиммельдің социологиялық ойлары
Әлеуметтік әлемді түсінудегі әлеуметтану
Әлеуметтану ғылым ретінде, әлеуметтік мектептер мен өкілдері
Әлеуметтанудағы егес теориясы туралы түснік
Әлеуметтану тарихының негізгі бағыттары жайлы
Ральф Дарендорф конфликтологиясы
Медицина және денсаулық сақтау теориялары
Пәндер