Ағарту кезеңіндегі психологиялық ойлардың дамуының негізгі бағыттары

Жоспар
Кіріспе

1 Ассоциативтік психология
2 Людвиг Фейербах

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Ассоциативтік психология (XVIII ғасырдың ортасынан бастап Д.Гартли және ХІХ
ғасырдың аяғына дейін – В. Вундт), түп тамырында психикалық процестердің
байланысы ретіндегі ассоциация механизмдері мен психика негіздері ретіндегі
ассоциациялардың белгілі бір түрлері анықталған. Ассоциацияларды зерттеу
материалдарында еске сақтау мен үйренудің ерекшеліктері зерттеліп
қарастырылған. Осы жерде, психиканың ассоциативті баяндауының негізін
Аристотель (384-322 ж. біздің эрамызға дейін) салғанын айта кету қажет,
оған ассоциация түсінігін, оның түрлерін енгізу, ақыл-парасатын (нус) екі
түрін теоретикалық және практикалық деп ажырату, қанағаттану сезімін үйрену
факторы ретінде еңбектері тиесілі.

Ағарту кезеңіндегі психологиялық ойлардың дамуының негізгі бағыттары

Эмпиризм негізін салушы ағылшын философы Джон Локк, адамның дамуында
тәжірибе негізгі фактор деп есептеді және оны игеру механизмдерін
зерттеді, сонымен бірге тәжірибенің ақылдан артықшылықтарын қарастырды.
Сенсуализм сезімдік танымның рационалдықтан жоғарлығы туралы
ілімдер. Екі бағытта тума және өзгермеген идеялар мен қабілеттерді
терістеді және тәжірибе негізінде туындайтын өмір барысындағы даму
мүмкіндігін дәлелдеді.
Ассоцианизм. Жан туралы білімнің идеалистік бағытына ұқсас.
Тәжірбиенің қалыптасуы мен игерілу механизмінің бірлігі ретінде ассоциация
қабылданды. Өз даму жолында ассоцианизм бірнеше кезеңдерден өтті:
Бірінші кезеңде, есте сақтау процестеріне байланысты ассоциация
жекелеген психикалық құбылыстарды түсіндіруші принцип ретінде түсіндірілді.
Екінші – классикалық ассоционизм кезеңінде психика және психиканың
түсінігінің қалыптасуы механикалық байланыстар немесе ассоциациялар
психикалық элементтер арасындағы, әсіресе түйсік пен қабылдауды
түсіндірудің көзі ретінде қарастырылатын концепциялар пайда болды.
Үшінші кезең – алдыңғы кезеңдерде қалыптасқан концепциялар мен
идеяларды эксперименталды және практикалық зерттеуді қарастырады.
Давид Гартилидің (1705-1755) теориясы ассоцианизмінің классикалық даму
кезеңіне жатады. Гартлидің теориясының мақсаты адамдардың мінез-құлқының
нақты заңдылықтарын ашу және соның негізінде қатаң адамгершілік этикалық,
діне сенімдерді қалыптастырып, басқару.
Психика туралы ілімі Ньютонның адам түсінігіне негізделген: психика
машина ретіндегі ағза белсенділігінің өнімі, сыртқы орта тербелістерімен
өзара әрекеттестік негізінде жұмыс істейді. Ағзаның жұмыс істеуінің кезеңді
кестесі бар. Кілтті түсінік – тербеліс.
Психикада тербелістік екі шеңбері бар: үлкен және кіші.
Үлкен шеңбер жұмысы: қоршаған орта тербелістері жүйке талшықтарын
қозғалысқа әкеледі, соның негізінде миды тербелістер пайда болады. Ал олар
өз кезегінде бұлшық еттерге жеткізіледі. Тербелістердің үлкен шеңберінің
фукциясы мінез-құлықты реттеу. Үлкен және кіші шеңберінің арасында тығыз
байланыс бар: үлкен шеңбер тербелістері кіші тербелістерді туғызады.
Адамның рухани өмірі ассоцианиз механизмі арқылы үш қарапайым
элементтер негізінде құрылады:
1. түйсіктер – сезім мүшелерінің тербелістері негізінде қалыптасады.
2. елестер (түйсік идеялары) – ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.