Лао Шэ

Пән: Тарихи тұлғалар
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 56 бет
Таңдаулыға:

Диплом жұмысы

″Лао Шэ″

Орындаған:

Жетекші:

Пікір жазушы:

″Қорғауға жіберілді″

″″ .

Алматы, 2004

Мазмұны

Кіріспе . . . 3 - 9

Негізгі бөлім

I тарау. Лао Шэ және Уақыт

1. 1. Лао Шэ шығармашылығының алғашқы кезеңі . . . 10 - 23

1. 2. Соғыс жылдарында жазылған шығармалары . . . 24 -28

1. 3. ҚХР құрылған кейінгі шығармаларына шолу . . . 29 -33

II тарау. Лао Шэ шығармаларындағы реализм

2. 1. «Бір жанұяның төрт ұрпағы» романдағы өмір шындығы . . . 34 - 44

2. 2. «Арбакеш» романындағы реализм көріністері . . . 45 - 53

Қорытынды бөлім . . . 54 - 56

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі . . . 57 -58

Кіріспе

Қай халық болмасын, оның ең маңыздысы ескерткіші - ұлттық мәдениеті, тарихы мен әдебиеті болып саналады. Қытай халқының да сонау көне дәуірден бастау алатын бай әдебиеті өзінің ұзақ жылдар бойғы дамуы барысында үлкен табыстарға жетті, сонымен қоса күреске толы қилы кезеңдерді басынан кешірді, ол қазіргі таңда өсіп - өркендеген, пісіп - жетілген бай мұраға толы әдебиеттер қатарында. Оның өзіне тән керемет ұлттық болмыс-бітімі; халықтық қадір қасиеті бар екені даусыз. Оған қытай әдебиеті тарихындағы әлемге әйгілі озық туындылар дәлел бола алады.

Көне және орта дәуірлердегі қоспағанда, қазіргі заманғы қытай әдебиетніңі өзі, қытай әдебиет шеберлерінің гуманизм, реализм мен патриотизмнің өмірсүйгіштік идеяларымен рухтанған шығармаларға толы Қытай халқының баға жетпес асыл мұрасы, ұлттық құндылығы деп айтуға болады.

Қытай әдебиетіне тән өзіндік бір ерекшілік, оның дамуындағы дәстүрді жалғастырып отыру. Бұдан елдегі әдеби білім беру жүйесінің де ықпалы зор болғаны анық, яғни оқу - білім қуушылар мен әдебиет саласымен айналушыларға қытай әдебиетінің негізгі ескерткіштерін білу міндетті болған. Сондықтан да болар, қытайдың қазіргі заман әдебиеті көне классикалық әдебиетінің алдыңғы қатарлы дәстүрін жалғастыру негізінде дамып отырды. Ал алдыңғы қатарлы қытай классикалық әдебиетіне әрқашанда гуманизм, патриотизм, реализм рухы мен көркем шебрлік тән екені белгілі.

Қытай әдебиетінің қалыптасуы мен дамуында, үздіксіз толығып, байып отырған қытай тілінің де маңызы өте зор болған. Поэтикалық, философиялық көркем шығармалар мен драмалық шығармалардың жасампаздары, ұлы сөз шеберлері болып танылатын Мыңзы, Жуаңзы, Куңзы, Цюй Юань, Сыма Цен, Тао Юан Мин, Хан Юй, Ли Бо, Ду Фу, Бо Цзюй, Ваң Шуфу, Ши найан, Ло Гуанжун тағы басқалар қана қоймай, ХХ ғасырда өмір сүрген Лу Син, Го Можо, Мао Дун, Лао Шэ сияқты қазіргі заман әдебиетшілерінің шығармашылықтары үшін мықты негіз салып берді. Бұлар өздерінің көркем шығармаларында қытай жеріндегі тарихи оқиғалар мен қайтақұрулардың еңбек адамдарына тән нағыз адамзаттық шынайы игілікті көрсетуге тырысты. Сондықтан да олардың қаламынан туындаған әңгімелер, романдар мен пьесалар оқырмандардың назарын шұғыл өзіне аударып, халықтың қолдануына ие болды.

Ал енді осы қазіргі заманғы қытай әдебиетіндегі ұстанған негізгі бағыттарға келер болсақ, ол - реализм мен романтизм бағыттары болды. 1921 жылы Пекин қаласында реалистік бағыттағы әдеби топ “Әдебиет оқу қоғамы” құрылды, оның басшысы болып жазушы Мао Дун тағайындалды. Бұл қоғамның ұраны “өмір үшін өнер” болса, мақсаты “қан мен жастың әдебиеті” болды. /1/

Жалпы реализм бағыты тек қытайлардың қазіргі заман әдебиетіне тән деп айтсақ артық кетеміз. Өйткені жоғарыда айтып өткеніміздей, реализм сонау классикалық әдебиет дәстүрі бойынша жалғасып, дамып, қазіргі заманғы қытай жазушыларының шығармаларынан орын тебеді. Бұл бағыттың қытай әдебиеті тарихындағы алатын орны ерекше, өйткені реализм - жемісті, мәнерлі, бейнелі әрі жоғарғы көркемдікті талап ететін бағыт. Ол қытайдың небір ұлы жазушыларының шығармаларында із қалдырған.

Реализмнің қайнар көзі ежелгі аңыз - әңгімелер мен қиял ғажайып ертегілерден бастау алып, одан адам өмірінің, оның еңбегі мен күресінің шынайы бейнесі, сәулесі көрініп тұрады. Түп төркінінде мифолгиялық ұғым жатса да, тасқа салынған кескіндерде, антикалық өнерде, халық ауыз әдебиеттерінде, орта ғасырлардағы діни өнерде де барлығында өлір шындығы бар. Модернизмнің шектен тыс біржақты субъективті өнерінің өзі де болмыстың көрінісі болып табылады. Ақиқатты бұрмалап көрсетпек болған кез келген шығарма немесе өнер құбылысының өзінен зерттеушілер объективті өлір тамырын тап басып таба алады. Сонымен бірге, егер суретшіні алсақ, оның қиялы ақиқат пен болмыстан қаншама қашық жатыр десек те, ол жасалған образдар қияли бола тұра, бәрібір өмірде бар жанды - жансыз затты еске саларлықтай пішін - бітім тауып отырады. Сөйтіп, суретші қиялының өзі түптеп келгенде, адамның тіршілік тәжірбиесіне арқа сүйеді, оның тұрмыс болмысынан шығып ешқайда кете алмайды. Демек, қиялдың негізінде де барлық уақытта шындық жатса, мұның өзі кез-келген көркем шығарманың шыншындығы туралы сөз қозғауға мүмкіндік береді. Сондықтан егер жазушы қаламынан шындықтың лебі есіп тұрса, ол туралы неге сөз қозғамасқа!!

Реализм - суреткердің болмысты шындылықтыңпен, өмір ақиқатын көркемдікпен танудан, болмыстың объективті заңдылықтарына бойлай аларлық бейнелеу әдісін меңгеруден көрінеді. Реализмнің негңізгі мақсаты - адамның ойдан шығарылған емес, керісінше, нақты өмірдің қилы - қилы сыр сипатының заңдылықтарын түсінуге ұмтылудан туған. Яғни, қоғамдық дамудың бағытын, сондай-ақ адамның табиғаты мен оның қоршаған өмірмен нақты байланыстарын білуге ұмтылу. Реализмнің түп қазығы - нақты тарихи қоғамдық орта мен оның жемісі. /2/

Өз шығармаларына реализмді арқау еткен қытай көрнекті жазушысы Лао Шэның қазіргі замен қытай әдебиетінде алатын орны ерекше. Ол табиғат сыйлаған парасат - пайымының, талантының арқасында өзі өмір сүріп отырған қоғамды, елдің тынысын өнердің биік шыңына көтере отырып бейнелеп бере алды. Лао Шэ өзіне дейінгі ұлы сөз шеберлерінің құндылықтарынан нәр ала отырып, оны әрі қарай өзінше өрнектеп жалғастырды. Отан тағдырын терең сезіне алатын, көзі ашық, көкірегі олу, ой-санасы азат жазушының шығармаларындағы реализм көріністерінің әдебиетте әрқашан шоқтығы биік тұратыны сөзсіз.

Лао Шэ шығармалары әлемнің біреше тілдеріне аударылып, “Арбакеш” сияқты көрнекті романдары бойынша көркем фильмдер де түсірілген. Ал оның шығармаларшылығын тек қытай әдебиетшілері ғана емес, орсытың әдебиеттанушы ғалымдары А. А. Антиповский, Н. Т. Федоренко, Л. З. Эйдлин, И. Баранов, О. П. Болатина, А. Тишков, В. Ф. Сорокон, Чехословакие ғалымы З. Слупский, француз синолыгы П. Бади, американ әдебиеттанушылары С. П. Ся, С. Берч, жапон ғалымдары Сибагаки Еситаро, Окуно Синтаро, Имамура Есио т. б. зерттеді. Бұлардың ішінде Лао Шэ шығармашылығын жеке-жеке кезеңдерге бөліп, белгілі бір кезеңін алып зерттегендердері, оның идеялық бағыты мен шығармашылық үлгісін, дүниетанымдық эволюциясы мен көркемдік әдістерін қарастырғандары бар. Ал өз елінде жазушының өмірі мен шығармашылығы туралы зерттеген Юе Дайон, Шу И, Цзи Жочэн, Ваң И, Ху Цзинцюан секілді әдебиетшілер еңбектері кең танымал. Олар отандас - жазушыларының жемісті шығармашылық жолымен, жеке көркемдік тұлғасымен таныстыра отырып, көптеген мәліметтер береді.

Тақырыптың өзектілігі. Еліміздің шығысында орналасқан ұлы көршіміз Қытаймен қарым - қатынас ұлттық тарихымыздың ұзына бойында ертеректен бері-ақ қалыптасқан. Ежелгі байланыс тәсілдерінің бірі Ұлы Жібек жолы еді. Ол тұрақты дипломатиялық және сауда - саттық қарым - қатынаспен материалдық ауыс - түйіспен ғана шектеліп қоймай мәдени байланыстар мен идеялар алмасуда да маңызды қызмет атқарған. Ал Қазақстан үшін осынау болашығы зор, экономикасын қарышты қадаммен дамытып келе жатқан мемлекетпен қарым - қатынас орнату айрықша маңызға ие. Алайда Қытай біздің еліміз үшін әдебиет саласына қарағанда, саяси - экономикалық серіктес ретінде кеңінен танымал. Осы іргелес жатқан көршімізбен қаншама қоян - қолттық араласып жатсақ та, қытай әдебиетінің қазақ тілінде зерттелгені жоқтық қасы деуге болады. Еліміз тәуелсіздік алғанға дейін қытай әдебиеті бойынша тек орыс пен батыстың тілші ғалымдарының еңбектері арқылы ғана хабардар болып келдік. Кейінгі кезде өзіміздің жас ғалымдарымыз да Қытайды Қазақстан үшін жаңа қырларын ашып. Еліміздің ғылым қазынасын байыта түсуде.

ХХ ғасыр басқа елдер сияқты Қытай халқына да түбірлі өзгерістер алып келді. Әлемдегі алпауыт импералист мемлекеттерінің Қытайға шабуылы - Қытайды жартылай феодалды, жартылай отарлы елге айналдырған болатын. Осыдан кейін имперализм мен қытай елі, феодализм мен халық бұқарасы арасындағы қарама - қайшылық шиелінісіне түседі. Елде Сянхай төңкерісі сияқты үлкенді - кішілі ұлт - азаттық күрестер толассыз жалғасып отырды.

“4 мамыр” жаңа мәдениет саласыа өз ықпалын тигізіп қана қоймай, күн өткен сайын дамып. Жаңа мәдениет қозғалысының теориялық негізіне айналды. Бұл саяси төңкерістермен қатар әдебиет төңкерісі де жүріп жатты. Бұл әдеби төңкеріс әдебиетінің мазмұны мен формасы төңірегіндегі реформаны қамтып жатқанмен, іс жүзінде бұл реформа феодализмге қарсы идеялық төңкерістің әдебиет саласындағы бейнесі еді. Оның өрлеуі қытай әдебиеті дамуының ауқымын кеңейтіп, шетел әдебиетінің тәжірбиесінен үлгі алуға мүмкіндік берді.

30- шы жылдары жапондықтардың Қытайды басып алу қадамдары басталған тұста. Жапон басқыншыларына қарсы тұру бүкіл елдің міндетіне айналды. Сөйтіп жапон басқыншылары қытайды басып алу соғысын бастағаннан, ең соңында қытай жерінде тізе бүкенге дейінгі он жылға таяу уақыт ішінде жалпы қытай әдебиетіндегі негізгі тақырып - жапон басқыншыларына қарсы тұру, тойтарыс беру болды. Сондықтан да қазіргі заманғы қытай әдебиеті тарихында “Жапонға қарсы әдебиет” деген термин бар. /3/

Әдебиет қоғамдық идеологияның және жалпы мәдениеттің маңызды саласы ретінде сол дәуірдегі қытай қоғамындағы өзгерістерді бейнелеуге міндетті. Бұл тарихи кезеңде федалдық әдебиетпен қатар, отаршылдыққа қарсы тұруды, феодалдық бұғудан құтылуды негізгі мақсат, мазмұн еткен әдебиет дүниеге келді. Ол тек қана сол кезеңдегі саяси күрес үшін ғана қызмет еткен жоқ, сонымен қатар белгілі бір деңгейде Имперализм мен феодализмге қарсы ұрандар көтеріп ұрандар көтеріп, әдебиеттің бұрынғы үлгілерін жаңалау, жаңаша әдеби тіл қалыптастыру, әңгіме мен драмматургия салаларын дамыту сиқты идеалардың тууына қолайлы жағдай жасап берді: Осы тұстағы қытай әдебиеті талай тар жол тайғақ кешулерден өтіп, саяси - идеялық қайшылықтарды басынан өткере отырып, едәуір табыстарға қол жеткізді. Бұл кезеңде көптеген ақын жазушылар өздерін жаңа қырынан танытып тарих сахнасына шықты. Солардың бірі талантты жазушы - Лао Шэ болатын.

Біз осы диплом жұмысымызда Лао Шэның шығармаларындағы реализм мәселесін қарастыруды қолға алдық. Өйткені бұл тақырып бұрын - соңды қазақ тілінде зерттелмеген. Сондықтан қазақ оқырмандарын беймәлім болып келген Лао Шэ шығармаларымен таныстырып, ондағы реализмнің мәнін ашу өте маңызды.

Бұл қазақ қытайтанушылары мен қытай әдебиетіне қызығушылар үшін пайдасы зор деп білеміз.

Диплом жұмысының мақсаты - Қытайдың қазіргі заман әдебиетін биік белеске көтеріп, халықтың ой-санасын оятуға, өсіруге белсенді де өшпес үлес қосқан жазушы Лао Шэның шығармалаырмен таныстыру және ондағы реализм мәселесінің сырын ашып көрсету, талдау жасау; жазушы идеяларын сол кезеңнің тарихи - әлеуметтік жағдайымен байланыстыра қарастыру. Сонымен қатар, Лао Шэ өзі жазып отырған қоғамның ақиқатын қаншалықты танып, бейнелей білді деген мәселелер төңірегінде оның кейбір маңызды шығармаларын ала отырып, талдау жасау - тағы бір мақсаты болып табылады.

Диплом жұмысының міндеті.

Қолда бар әдебиеттер мен дерек көздері дұрыс пайдалана отырып, оқырмандардың Лао Шэ туралы танымын кеңейту;
Лао Шэ шығармашылығының жалпы кезеңдерінг және сол кезеңдегі қытай қоғамы жайлы мәліметтер беру, талдау жасау;
Оқырманның реализм туралы түсінігін тереңдету;
Лао Шэның нақты бірнеше шығармаларын жеке жеке алып, ондағы көтерілген мәселелердің реализммен байналыстылығын қарастырып, шындық өмір көріністеріне талдау;

Диплом жұмысының практикалық құндылығы. Бұл диплом жұмысын Шығыстану факультетінде өтетін “Қытай әдебиеті” пәні дәрістер мен “Шығыс әдебиетіне кіріспе” курсы лекцияларында пайдалануға болады.

Зерттеу әдісі. Лао Шэ шығармаларындағы реализмнің мәнін ашуда орыс және қытай әдебиетшілерінің еңбектерімен қоса, Лао Шэның қытай тіліндегі естеліктер эссе түріндегі шығармаларын, аудару әдісі қолданылды.

Зерттеу материалдары. .

Орыс әдебиеттанушы ғалымдары А. А. Антиповский, О, П, Болатина, Н. Т. Федоренко; Л. З. Эйдлин, И. Г. Барановтың, қытай тіліндегі материалдардан

т. б. еңбектер қолданылды.

Диплом жұмысының құрылысы.

Диплом жұмысы кіріспеден, негізгі бөлім, қорытынды мен пайдаланған әдебиеттер тізімінен тұрады. Негізгі бөлім басты екі тарауға бөлінген.

I тарау. Лао Шэ және Уақыт

I. I. Лао Шэ шығармашылығының алғашқы кезеңі

XIXғ. ғасырдың аяғында Қытай Батыс империалистері тас-талқанынын шығарып жатқан бағынышты елге айналды. Батыс империалистеріне капиталистік Жапонияда қосылды, 1895 жылы Қытайдан Тайвань аралын күшпен тартып алды. Мемлекеттің басқарушы билігінің қабілетсіздігі мен әлсіздігі елдің тәуелсіздігін сақтап қалуға кепілдік бермеді. Елде реформаторлар мен революциялық демократтарға қарсы үшінші бағыт, азат ету үшін күрескен халық тобы құрылды, бұқаралық жаппай көтерілістер орын алды. Ең ірі көтерілістердің бірі, 1889 жылы ″Ихэтуань″ қоғамының мүшелерінің көтерген көтерілісі болды. Бұл көтерілісті 1900 жылы сегіз империалистік державалар әскерлері қатігездікпен басып тастады. Әсіресе, Пекин қаласында адам төзгісіз қанды жазалар қолданылды. Осындай сұрапыл қиын кезеңде, дәлірек айтқанда 1899 жылдың 8 ақпан айында Пекин қаласының тар көшелерінің бірінде тұратын маньчжур әскери семьясында ұл бала дүниеге келеді. Бұл сол Қытайдың жаңа заманғы ең ірі жазушыларының бірі- Лао Шэ еді. Лао Шэ шығармалы тек өз Отаны аумағында ғана емес, одан да тыс жерлерде өз оқырмандарын тапты. Оның шығармалары әлемнің түрлі тілдеріне: ағылшын, жапон, орыс, итальян т. б. тілдеріне аударылды. Лао Шэ шығармалары қытай мәдениетінің ұлттық дәстүрін сіңіре отырып, оқырмандарын өткір сатирасымен, жұмсақ юморымен өзіне тартады.

Жазушының балалық шағы мен жастық шағы ағартушылық идеялар Қытай жастарының санасына үлкен әсер етіп жатқанда өтті. Халық осы кезеңде ғасырлық ұйқыдан көзін ашып, феодализм мен империализмге қарсы күресуге аяқ басқан болатын. Империалистердің Қытайда қолданған ″өркениет әдістері″ өте қатал болды, сондықтан халық арасында шетелдік басқыншыларға деген өшпенілік пайда болды. Анамның айтуынша, ″теңіздің арғы жағынан келген солдаттар өзі айтқан ертегілеріндегі жын-шайтандардан да қорқынышты әрі қатыгез. Оның үстіне ертегінің аты ертегі, ал анамның маған айтқандары тек шындық болатын және оның барлығы менің жүрегімде қалды ″ деп жазады. /4/ Бұл сөздер Лао Шэ жанұясының басынан өткізген драманың бір шетін ашып көрсетеді және оның анасының елдегі европалық ″өркениет құрушылардың″ жасаған заңсыз әрекеттері мен сұмдық көріністерін толық әрі көркем суреттей білген керемет қабілетін көрсетеді. Сауатсыз, әрі ерінен айырылып жәбір көрген бейшара әйел өз баласына түскен бақытсыздық арқылы суреттеген. Лао Шэның анасы туралы естелік әңгімелері ″Кәрі өгіз, сынған арба″ жинағына енген. Онда жазушы анасының басына түскен қиыншылыққа, қайғы-қасірет, кедейшілікке қарамастан, балаларын қиындыққа төзуге, шындықты парасаттылықпен бағалай білуге үйреткенін еске алады.

Жеті жасынан бастап, Лао Шэ ескі қытайдың конфуцишілдік дәстүрі рухында тәрбиелейтін жеке мектепте оқиды. Бұл мектепті бітірген соң, оның білім алуды жалғастыруға мүмкіндігі болмағандықтан, оқушылар тегін білім алатын мұғалімдік семинарияға оқуға түседі. Семинариядағы жастардың әдебиетке деген қызығушылықтары терең болды, әсіресе Лао Шэ Қытай классиктерінің шығармаларын асқан құштарлықпен оқыды, тіпті шағын өлеңдер ″венянь тілінде проза жазып көрді. Бірақ әдебиетпен шұғылдануды ол бұл кезеңде бастаған жоқ, оны өте жауапты іс деп қарады.

Лао Шэ өзінің ең алғашқы әңгімесін Нанкай орта мектебінде қытай тілінен дәріс беріп жүргенде жазды. Ол әңгіме бір мектептің әдеби журналында басылады, бірақ ол аяқталмаған тек жазушы сөздерінен ғана белгілі. Ал, көркем шығармашылыққа Лао Шэ 1924 жылы Англияда кіріскен. Англияда ол Лондон университетінің Шығыстану институтында қытай тілінен дәріс берген. Ағылшын тілін меңгеру Лао Шэ-ға ағылшын әдебиетімен танысуға мүмкіндік береді. Диккенс, Тенкерей, Свифт оның сүйікті жазушыларына айналды.

Капиталистік қатынастар барынша дамыған Англияда тұрып, Лао Шэ бұл қоғамға зер сала отырып, Қытайдағы XIXғ. соңында басталған тарихи өзгерістерге басқаша көзқарас таныта бастады. Отанына деген сүйіспеншілік, отандастарына деген жанашырлық сезім оған өз ойын қағазға түсіруге көмектесті. Осылайша, Лао Шэ өз шығармашылығын Лондонда бастап кетті. Оынң алғашқы романдары ″Чжан философиясы″, ″Чжао Цзы юэ″ және ″Ма есімділер″. Бұл үш романды орыс ғалымдары Лао Шэның Лондондық шығармашылық кезеңі деп бөледі. /5/

Лао Шэ шығармашылық жолындағы алғашқы еңбектеріне аса жауапкершілікпен қарады және бұл үш романына ортақ нәрсе, жазушы Қытайдағы буржуазиялық қатынастардың мәнін жан-жақты ашуға тырысқан.

Ең алғашқы тырнақ алды туындысы ″Чжан философиясы″ романын 1925 жылы жазды. Лао Шэ бұл романында өмірді қандай болса дәл сол қалпында, ешқандай да сыртқы бояу қоспай шынайы келбетін суреттейді. ″Чжан философиясы″ романының ең негізгі тақырыбы- ақша мәселесі және оның экономикаға, саясат пен адамзаттың рухани әлеміне әсері. Романдағы оқиға Пекин қаласының шетіндегі Эрланчжи ауылында өрбиді. Бас кейіпкер- Лао Чжан, офицер, көпес, жастардың ″рухани тәлімгері″. Романдағы әңгімелер Лао Чжанның өмірлік философиясын, моральдық принциптерін ашуға бағытталады. Ал, оның философиясы- дін, ямында қызмет ету. Лао Чжан үшін ешқандай да заң жоқ деп есептеледі және барлық азаматтық, моральдық нормаларды таптайды. Ол үшін ешбір нәрсе қасиетті емес, тіпті дін де ол үшін пайдакүнемдік мақсаттарына жету құралына айналады. Ең қызықтысы, Лао Шэ Лао Чжан сияқты Қытай буржуазиялық өкілдерінің діни догмаларды пайдалана отырып, адамзатқа тән адалдық пен тазалыққа дақ түсіргенін ашып көрсете білді. Лао Чжан образынан буржуазия өкілі үшін ақша- ең жоғарғы ұлттық борыштың теңеуі болғаны және XIXғ. соңы мен XXғ. басындағы Қытайдағы қоғамдық дамудың қиындығы көрініс береді.

20-шы жылдары ағартушы гуманистердің көтерген ең маңызды мәселелерінің бірі- әйел мәселесі болды. Лао Шэ да бұл мәселеге соқпай қоймады. Оның басына түскен қатал тағдырды көрсеткенін аңғарамыз. Ол жартылай феодалды, жартылый отарлы Қытайда әйел жағдайы саңылаусыз қара түнек екенін, одан шығудың бір ғана жолы тек өлім болғанын жеткізеді. ″Чжан философиясындағы″ Лао Чжан, Лань Сяо Шань секілді буржуазия өкілдері үшін әйел тек сату, сатып алу затына айналады.

Феодалдық қоғамда әйел төменгі сатыдағы жаратылыс иесі болып саналады. Қыз баланың дүниеге келуін, ата-анасы көк тәңірінің оларға жазасы деп қабылдаған. Ал, буржуазиялық қоғамда феодалдық сарқыншақтар мен көзқарастардың жаңа қоғамдық әйел рөлі турала пікірмен ұштасуы, оны бұрынғыдан да қиын жағдайға әкелді. Әйел қандай тапқа жатпасын, барлық жерде онымен ешкім санаспады, оларды толық құқылы адамзат ретінде ешкім мойындамады. Қытай әйелдерінің қайғылы, табаланған және өз шығармаларында осы ащы шындықтың бетін ашып отырған.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.