«Геоботаниканың зерттеу объектісі – фитоценоз»



1. Геоботаника жалпы түсінік;
2. Геоботаниканың зерттеу объектісі;
3. Фитоценоз;
4. Фитоценоздардың құрамын сипаттайтын элементері мен белгілері
a. Фитоценоздардың маңызды белгісі
b. Қауымның экобиоморфтық құрамы
c. Түрлердің ценопопуляцияларының қасиеттері
d. Өсімдіктер қауымдарының және ассоциациясының флоралық құрамы
Геоботаника - жер бетіндегі өсімдіктер мен олардың қауымы туралы және фитоценоздардың құрамы, құрылысы, өнімділігі, пайдалануы, өзгеруі туралы ғылым. Негізгі мақсаты - өсімдік қауымдастығының құрылысын, олардың табиғат және адам әрекетіне байланысты факторлардың әсерінен белгілі бір уақыт аралығында кеңістікте өзгеруін зерттеу.
« Геоботаника» терминін алғаш рет 1866 жылы Ресейде Рупрехт, Германияда Гризебах енгізген. Әдетте геоботаниканы тарихи, экологиялық және харалогиялық деп бөледі.
Геоботаниканың зерттеу обьектісі: фитоценоздар және олардан құралған жер бетіндегі өсімдік топтары. Геоботаника фитоценоздардың структурасын, олардың ішіндегі биоталық қарым – қатынасын, фитоценоздардың ішкі ортасының ерекшелігін, даму тарихын және фитоценоздарды классфикациялаумен айналысады.
Флора – белгілі бір аймақта, өлкеде, ауданда және жерде тіршілік орындарының барлық типтеріне орналасып, сол жерге тән барлық өсімдік қауымдарын құрайтын өсімдік түрлерінің жиынтығы. Бұл анықтаманы берген 1974 жылы Толмачев. Әр флораның негізгі белгісі - оның түрлік құрамы. Белгілі бір территорияда өсетін өсімдіктердің түрлерін есепке алу немесе инвентаризация жасау, флораның түрлік құрамын есепке алу.

Пән: Биология
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Геоботаника - жер бетіндегі өсімдіктер мен олардың қауымы туралы және фитоценоздардың құрамы, құрылысы, өнімділігі, пайдалануы, өзгеруі туралы ғылым. Негізгі мақсаты - өсімдік қауымдастығының құрылысын, олардың табиғат және адам әрекетіне байланысты факторлардың әсерінен белгілі бір уақыт аралығында кеңістікте өзгеруін зерттеу.
Геоботаника терминін алғаш рет 1866 жылы Ресейде Рупрехт, Германияда Гризебах енгізген. Әдетте геоботаниканы тарихи, экологиялық және харалогиялық деп бөледі.
ГЕОБОТАНИКА ІРІ ТӨРТ БӨЛІМНЕН ТҰРАДЫ:
1. Синморфологиялықфитоценозда қоныстанған организмдер құрамын,фитоценозда организмдердің таралуын фитоценоздың өнімділігін зерттейді.
2. Синбиология- организмдердің өзара күресін , өзара бірлесіп тіршілік етуін , фитоценоздың қайта жандануын,ауысуын,сонымен қатар фитоценоздың қайта ауысуы кезінде осы заңдылықтардың жүруін зерттейді.
3. Синэкологиялық- фитоценозға қоршаған ортаның әсерін,фитоортаның ценобионттардың түзілуіне әсерін,ценоздың климаттық және маусымдық өзгерістерін,фитоортаның және сыртқы ортаның өзгеру жолы мен фитоценоздың қайта жандануын зерттейді.
4. Ценогеография- фитоценоздың кеңістікте таралуын және олардың таралу кезіндегі өзгеруін зерттейді.
Геоботаниканың зерттеу обьектісі: фитоценоздар және олардан құралған жер бетіндегі өсімдік топтары. Геоботаника фитоценоздардың структурасын, олардың ішіндегі биоталық қарым - қатынасын, фитоценоздардың ішкі ортасының ерекшелігін, даму тарихын және фитоценоздарды классфикациялаумен айналысады.
Флора - белгілі бір аймақта, өлкеде, ауданда және жерде тіршілік орындарының барлық типтеріне орналасып, сол жерге тән барлық өсімдік қауымдарын құрайтын өсімдік түрлерінің жиынтығы. Бұл анықтаманы берген 1974 жылы Толмачев. Әр флораның негізгі белгісі - оның түрлік құрамы. Белгілі бір территорияда өсетін өсімдіктердің түрлерін есепке алу немесе инвентаризация жасау, флораның түрлік құрамын есепке алу.
Өсімдіктер дегеніміз - орман, батпақ, дала, шөл, тундра сияқты жерлерде қалыптасатын әртүрлі өсімдіктер қауымдарының жиынтығы. Өсімдіктер табиғатта жекелеп өспейді, бір - бірімен байланысып қауым құрайды. Бұл фитоценоз деп аталады.
Өсімдік қауымының тіршілік заңдылықтарын арнайы ғылым - фитоценолгия зерттейді.
Сонымен, геоботаника өсімдіктер туралы ғылым, ал өсімдіктер жабыны фитоценоздардан тұрады.
Геоботаникалық зерттеулер барлық континенттерде және барлық елдерде жүргізілді. Бұл жұмысты жүргізуші ғалымдардың көзқарастары мен зерттеу бағыттары әр түрлі.
1. Фитоценологиялық- В.Н. Сукачев, В.В.Лехин, Е.М.Лавренко
2. Биоценологиялық- В.Г.Карпов, В.Н.Сукачев
3.Экологиялық ординациялық-Л.Н.Соболев,
4. Ландшафты филогенетикалық-Т.И.Исаченко, С.А.Грибова
5. Статистикалық-геоботаникалық зерттеудің математикалық әдісі. В.М.Миркин, В.И.Василевич.

Фитоценоз - белгілі бір территорияның біртектес участоктерінде енздесетін өсімдіктердің тарихи қалыптасқан үйлесімді қарым-қатынасы.
Фитоценоз - өсімдіктердің кездейсоқ жиынтығы емес. Ол белгілі бір территориямен басқаша айтқанда сыртқы ортаның факторымен байланыста болатын өмір сүріп отырған ортасына бейімдеушіліктің негізінде қалыптасқан ұзақ уақыттар бойы жүрген тарихи дамудың жемісі.
Бір ғана түрден тұратын фитоценоздар бар мұндай фитоценоздарды ерекше орталарда түрлердің бейімдеушілік қасиетінің жоғары болуының нәтижесінде басқа түрлерден айқын айырмашылығы болған жағдайда кездестіруге болады. Мысалы:бұған сор топырақтарда солянкалардың кейбір түрлердің қалың болып өсуі. Тұрақты жүйе ретінде фитоценоздың ең маңызды қасиетерінің бірі-оның өздігінен қалпына келуге қабілеттілігі. Фитоценологтар ең алдымен фитоценоздың структурасын зерттеуге, түрлердің құрамына, ярустығына, осы фитоценоздың түзілуіне түрлердің қатысына, фитоценоз аспектісіне, өміршеңдігіне көңіл бөлді.
Жердің өсімдік жамылғысы әр түрлі көптеген фитоценоздардан тұрады. Әр түрлі белгілеріне қарап фитоценоздарды бөлуге болады. Бұл белгілердің жиынтығы фитоценоздың жалпы құрылымын, яғни морфологиясын анықтайды. Фитоценоздарды аналитикалық және синтетикалық деп бөледі.
Аналитикалық белгілеріне: фитоценоздың түрлік құрамы, ярустығы, ауданы, аспектісі, фитоценоздарда түрлердің таралуы, өміршеңдігі, синузиясы жатады. Синтетикалық белгілеріне. Кездесуі, тұрақтылығы, жалрылығы. Аналитикалық белгілерін табиғатта кездестіруге болады, ал синтетикалық белгілерді алынған материалдарды камерада өңдегенде біле аламыз. Соңғы жылдары ғалымдар фитоценоздың физиологиялық қасиетін зерттеуге көңіл бөлуде. Мысалы: физиологиялық өнімділігі.

Фитоценоздардың құрамын сипаттайтын элементері мен белгілері
1. Фитоценоздардың маңызды белгісі.
Фитоценоздың құрамын оның мынадай элементтері және белгілері сипаттайды: 1) флоралық құрамы; 2) экобиоморфтық құрамы; 3) түрлердің ценотикалық маңыздылығы жағынан айырмашылығы; 4) фитоценозды құратын түрлердің ценопопуляцияларының қасиеттері.

2. Қауымның экобиоморфтық құрамы.
Экобиоморфа (экоморфа және биоморфадан: Быков; 1988) - белгілі бір сыртқы және биоценотикалық ортаның жағдайында табиғи сұрыптау нәтижесінде өсу формалары, биологиялық ритмдері және экофизиологиялық, соның ішінде ортаны жасаушылық ерекшеліктері ұқсас түрлердің жиынтығы. Түрлердің және формалардың ұқсастығы олардың жақындығымен (туыстығымен), ал оданда жиірек адаптациялық конвергенциясымен қамтамасыз етіледі. Соның салдарынан бір экобиоморфаға жататын түрлердің популяциялары биоценоздың құрылысын түзуде бір бағытта ұқсас қызметтер атқарады (заттар және энергия тасымалдауда, биоценотикалық ортаны жасауда тағы с.с.). Экобиоморфа - бұл биоморфа және экоморфаның бірлігі. Кәбінесе биоморфа (гректің bios - өмір және morphe - ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Геоботаник. Геоботаниканың зерттеу объектісі - фитоценоз
Геоботаниканың негізгі зерттеу объектілері
Геоботаника жайлы
Геоботаника негіздері, мақсаты мен міндеттері
Геоботаника негіздері, мақсаты мен міндеттері. Геоботаниканың анықтамасы. Геоботаниканың басқа ғылымдармен байланысы. Геоботаника әдіснамасы
Геоботаника
«Фитоценоз, фитоценоздың түрлік қрамы»
«Фитоценоз. Фитоценоздың құрамы, құрылымы»
Фитоценоздар
Регионалды флористика оқу-әдістемелік құрал
Пәндер