Ортағасырлық Батыс Европалық филосоифясы
І КІРІСПЕ
ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Батыс Европа философиясы
2. Реализм мен номинализм арасындағы күрес
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Батыс Европа философиясы
2. Реализм мен номинализм арасындағы күрес
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
Батыс Европа елдеріндегі – феодалдық қоғам философиясы, ол Рим империясының күйреуімен бастап (5ғ.) капиталистік қоғамның алғашқы формалары пайда болғанға дейін (14-15ғ.ғ.) өмір сүрді. Құл иленушілік қоғамның құлауымен ежелгі философиялық мұра жоғалып, ол батыс Европа ғалымдарында 12 ғасырдың екінші жартысына дейін белгісіз болып қала берді. Алдыңғы Азияда, араб тілдес елдерде – мұсылман, Европада - екі түрлі христиан ( рим католицизмі мен византия православиясы) діни идеология үстем болды. Мектеп, ағарту ісі шіркеудің қолына көшті, оның көзқарасы табиғат, дүние және адам туралы түсініктерге негіз болды.
Бұл дәуірдің өзіндік философиясы болды. Оны схоластика ( мектептік ілім) деп атады. Схоластардың талас пікірі – жалпылық пен жекелік қатынасы. Философия тарихында бұл таласты әмбебаптар яғни универсалдар( лат. Uneversalia – жалпылық), яғни жалпылық ұғымның табиғаты жайлы айтыс деп атайды. Мұны шешудің түрлі жолы айтылады. Біреуі – жалпы ұғым - әмбебептар адам санасынан, нақты заттар атауынан тыс өмір сүретін шындық деп түсіндіреді және бұл шын мәнінде құдаймен байланысты деп дәлелдеді. Бүкіл тіршіліктің мәні жаратушы құдай деді. Бұл көзқарасты жақтаушылар реалистер деп аталады, ал олардың философиялық бағыты реализм деп аталады. Бұл таза объективтік идеалистік бағыт болып табылады. Реалистер іс жүзінде ұғым мен объективтік дүниенің, жалпы мен жалқының арақатынасы туралы мәселенің шешіміне келгенде Платонның бағытын жалғастырды. Бұған қарама-қарсы екінші бағыт номиналистер (лат. Nomen – есім, атау) бойынша, тек өздеріне тән қасиеттері бар заттар ғана өмірде бар деп тұжырымдады.
Бұл дәуірдің өзіндік философиясы болды. Оны схоластика ( мектептік ілім) деп атады. Схоластардың талас пікірі – жалпылық пен жекелік қатынасы. Философия тарихында бұл таласты әмбебаптар яғни универсалдар( лат. Uneversalia – жалпылық), яғни жалпылық ұғымның табиғаты жайлы айтыс деп атайды. Мұны шешудің түрлі жолы айтылады. Біреуі – жалпы ұғым - әмбебептар адам санасынан, нақты заттар атауынан тыс өмір сүретін шындық деп түсіндіреді және бұл шын мәнінде құдаймен байланысты деп дәлелдеді. Бүкіл тіршіліктің мәні жаратушы құдай деді. Бұл көзқарасты жақтаушылар реалистер деп аталады, ал олардың философиялық бағыты реализм деп аталады. Бұл таза объективтік идеалистік бағыт болып табылады. Реалистер іс жүзінде ұғым мен объективтік дүниенің, жалпы мен жалқының арақатынасы туралы мәселенің шешіміне келгенде Платонның бағытын жалғастырды. Бұған қарама-қарсы екінші бағыт номиналистер (лат. Nomen – есім, атау) бойынша, тек өздеріне тән қасиеттері бар заттар ғана өмірде бар деп тұжырымдады.
1. Р.Е.Жүншеев, Ө.С.Төкенов, А.Ә.Ізтілеуов. Философия: Алматы 2007 ж Авторлар ұжымы.
2. Қ.Ш.Бейсенов Философия тарихы: Шымкент 2005 ж
3. .Батыс философиясының антологиясы. А.,2002ж
4. 12.Ғарифолла Е. Фәлсәфа тарихы. А.,2004ж.
5. 13.Ғабитов Т. Философия А., 2004ж.
6. 14.Философиялық сөздік А.,1999 ж.
7. 15.Әлеуметтік философия. Хрестоматия А., 2002ж.
2. Қ.Ш.Бейсенов Философия тарихы: Шымкент 2005 ж
3. .Батыс философиясының антологиясы. А.,2002ж
4. 12.Ғарифолла Е. Фәлсәфа тарихы. А.,2004ж.
5. 13.Ғабитов Т. Философия А., 2004ж.
6. 14.Философиялық сөздік А.,1999 ж.
7. 15.Әлеуметтік философия. Хрестоматия А., 2002ж.
Ж О С П А Р
І КІРІСПЕ
ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Батыс Европа философиясы
2. Реализм мен номинализм арасындағы күрес
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
Батыс Европа философиясы
Батыс Европа елдеріндегі – феодалдық қоғам философиясы, ол Рим
империясының күйреуімен бастап (5ғ.) капиталистік қоғамның алғашқы
формалары пайда болғанға дейін (14-15ғ.ғ.) өмір сүрді. Құл иленушілік
қоғамның құлауымен ежелгі философиялық мұра жоғалып, ол батыс Европа
ғалымдарында 12 ғасырдың екінші жартысына дейін белгісіз болып қала берді.
Алдыңғы Азияда, араб тілдес елдерде – мұсылман, Европада - екі түрлі
христиан ( рим католицизмі мен византия православиясы) діни идеология үстем
болды. Мектеп, ағарту ісі шіркеудің қолына көшті, оның көзқарасы табиғат,
дүние және адам туралы түсініктерге негіз болды.
Бұл дәуірдің өзіндік философиясы болды. Оны схоластика ( мектептік
ілім) деп атады. Схоластардың талас пікірі – жалпылық пен жекелік қатынасы.
Философия тарихында бұл таласты әмбебаптар яғни универсалдар( лат.
Uneversalia – жалпылық), яғни жалпылық ұғымның табиғаты жайлы айтыс деп
атайды. Мұны шешудің түрлі жолы айтылады. Біреуі – жалпы ұғым - әмбебептар
адам санасынан, нақты заттар атауынан тыс өмір сүретін шындық деп
түсіндіреді және бұл шын мәнінде құдаймен байланысты деп дәлелдеді. Бүкіл
тіршіліктің мәні жаратушы құдай деді. Бұл көзқарасты жақтаушылар реалистер
деп аталады, ал олардың философиялық бағыты реализм деп аталады. Бұл таза
объективтік идеалистік бағыт болып табылады. Реалистер іс жүзінде ұғым мен
объективтік дүниенің, жалпы мен жалқының арақатынасы туралы мәселенің
шешіміне келгенде Платонның бағытын жалғастырды. Бұған қарама-қарсы екінші
бағыт номиналистер (лат. Nomen – есім, атау) бойынша, тек өздеріне тән
қасиеттері бар заттар ғана өмірде бар деп тұжырымдады. Заттар туралы біздің
жалпы түсінігіміз олардан тысқары бола алмайды, тіпті заттардың шынайы күйі
мен қасиеттерін елестете алмайды. Бұл пікір бойынша, жалпы адам дүниеде
жоқ, адам қашанда нақты бейне. Ал адам деген жалпы атау – ол нақты
адамдардың бәріне тең, ортақ ұғым. Номиналистер заттардың бастапқы, ал
ұғымның соңғылығын мойындай отырып, материалистік тенден-циялармен
байланыста болды. Схоластика негізгі үш кезеңнен өтті.
1. Балауса схоластика (ІХ-ХІІғғ.) ғылым, философия, теология (дін
ілімі) әлі бір-бірімен байланысып, ажырамаған, бірақ ақыл ой-әрекетінің
жемісі мен құндылығын түсінуді және универсалийлерге (жалпылық) байланысты
пікірталас негізінде ақыл-ойға діни сенімнің үстемдігін жүргізуді және сол
үстемдіктің заңдылығын дәлелдеуді өзіне мақсат етіп қойған схоластикалық
тәсіл қалыптасты. Негізгі өкілдері: А. Кентерберийский, П.Абеляр, А.Аврелий
т.б.
2. Кемеліне жеткен схоластика (ХІІІғ.). Бұл – философиялық-
теологиялық ілімнің қалыптасып кең етек алған кезі болды. Негізгі өкілдері:
Ұлы Альберт, Ф.Аквинский, Д.Скотт т.б.
3. Құлдырау кезеңі (ХІҮ-ХҮғғ.) ғылыми және философиялық ойлардың
тез қарқындап дамуына байланысты теологияның өмірден алшақ, мистикалық
ілімге айналуына орай схоластика мүлдем нәтижесіз, тіл безеген ғылымға
айналды. Негізгі өкілдері: У.Оккам, Ж.Буридан т.б.
Ортағасыр философиясының негізгі міндеті – дінеге қызмет ету және бұл
кезеңнің филсофиясының көтерген негізгі мәселелері:
1. Құдай мен дүниенің қарым-қатынасы;
2. Құдай мен адам арасындағы байланыс;
3. Құдайды танып білу жолдары.
Ортағасырлық Батысевропалық филосоифяның негізгі ерекшеліктері:
• Платон мен аристотельдің ілімдерін пайдалана отырып, антика философиясына
көңіл бөлу;
• Антика дәуірінде қалыптасқан білім мен сенім ара-қатынасы өзгеріп,
білімнен гөрі сенімге берілуі
• Философтардың бар ақыл күшін християн догмаларын дәлелдеуге негіздеп,
діни ілімдердің әсеріне түсуі;
• Әулиелік жазбаларға күдік туғызбай, тек сенім арқылы құдайды тану.
Реализм мен номинализм арасындағы күрес
Реализм дегеніміз схоластикалық ортағасырлық философиядағы жалпы
ұғымдарды, яғни универсалилерді жеке заттарға қарағанда реалды өмір сүреді
деп есептейтін философиялық ағым. Реализмнің көрнекті өкіліне А.
Кентерберийский, Ф.Аквинский болды.
Номинализ ортағасырлық негізгі ағымдарының бірі. Олардың пікірі бойынша
тек қана жеке заттардың атауы ғана болып табылады. Номинализмнің пікірі
бойынше реалды түрде тек қана жеке заттар өмір сүреді.
Саяси және әлеуметтік бірлікке дін мен философияның бірлігі де әсер
етуі тиіс болатын. Бұл бірігуге ортақ латын тілінде болып, ғылым мен
философияның интернациялануы жеңілдік әкелді. Батыс Европа елдерінің
бірігуіне католицизмнің де ықпалы тиді. Бірақ бұл бірлік ойлану деңгейінде
ғана қалып қойған жоқ. Шіркеу феодалдық иерархиялық принциптерге негізделіп
басқарылатын үлкен ұйымдастырушы болды. Ол сонымен қатар, ірі жер иесі,
жоғары феодалдық өмірді биледі, ал шіркеу догматтары барлық рухани өмірдің
бас қасында тұрды. Шіркеу монополизациясы тәрбие білім жүйесін
ұйымдастыруды анық байқалды. Шіркеу мектептері мен монастырлары мәдени
орталықтары болды. Шіркеу мектептерінің бірінші деңгейінде оқушылар зайырлы
білім алса, екінші, жоғары деңгейде теологияны оқыды. Зайырлы білім беру
діни-теологиялық және құдай тану мақсаттарына негізделген мазмұндағы
кейінгі антикадан алынған жеті еркін өнерден тұрды. Ф.Энгельс
Германияға жасалған крестік жорық деген еңбегінде осы тарихи дәуірге былай
деп баға берді. Ортағасыр тікелей дамыды. Ол бәрін басынан бастау үшін жер
бетінен ежелгі өркениетті, ежелгі философияны, саясатты және хұқықтануды
жойды. Жойылған ежелгі әлемнен тек христиандық пен пен бірнеше бұрынғы
өркениетін жоғалтқан қалаларды алып қалды. Нәтижесінде дамудың барлық
сатысында, білімге, монополияға поптар ие болды да, білімнің өзі
құдайтануға тән мінез болды. Поптардың қолында сасат пен құқықтану да басқа
ғылымдар сияқты діншілдердің бағытынан айнымады. Шіркеу догматтары бір
мезгілде саяси аксиомаға айналып, библия мәтіндері кез келген сотта күшке
би болды. Шіркеудің жоғарғы билік тізгінін алуы сол кездегі феодалдық
жағдайға дұрыс та еді.
Философия сол кезеңде болашақ священниктер мен шіркеу
қызметкерлерін даярланатын монастыр мектептерінде ғана оқытылатын.
Философияның міндеті сенімнен шығатын рационалды жолдардың ақиқатты дәлелін
беру болатын. Схоластика атауы да осыдан шыққан. Философия еркін болмады,
ол шіркеуге бағынып теология күңіне айналды. Сондықтан схоластиктерін
зерттеулерін философиялық деп айтуға ежелгі грек философтары дәстүрінен
шығарып шартты айтуға болады. Философия мыңжылға жуық уақыт бойы
хритсиандық идеялармен тұншықтырылды. Теологияны оқытатын жалғыз пән
–құдай жаратуы дегеннің өзі де философиялық зерттеу болды. Тек бір
ақиқатқа сүйенді; ғылым мен теология, философия мен теология арасында
айырмашылық жіберілмеді.
Бұның бәрі схоластикаға емес, патристикаға да ортақ болғандықтан
ортағасырлық христиан діні патристиканы көбіне схоластика деп есептеді.
Дегенмен схоластика мен патристика арасында айырмашылық бар. Патристика
мұғалімдері Қасиетті жазудағыдан жүйелі догматика жасауы тиіс болатын.
Схоластиктер бұл кезде догматикалық құрылымды христиандықты қабылдаған
білімсіз адамдар үшін дайындап реттеп жатты.
Схоластикалық мұғалімдеріне философияға арналған еңбектердің аз
болуы қиындық туғызды.
Философия сол кезеңде болашақ священниктер мен шіркеу
қызметкерлерін даярланатын монастыр мектептерінде ғана оқытылатын.
Философияның міндеті сенімнен шығатын рационалды жолдардың ақиқатты дәлелін
беру болатын. Схоластика атауы да осыдан шыққан. Философия еркін болмады,
ол шіркеуге бағынып теология күңіне айналды. Сондықтан схоластиктерін
зерттеулерін философиялық деп айтуға ежелгі грек философтары дәстүрінен
шығарып шартты айтуға болады. Философия мыңжылға жуық уақыт бойы
хритсиандық идеялармен тұншықтырылды. Теологияны оқытатын жалғыз пән
–құдай жаратуы дегеннің өзі де философиялық зерттеу болды. Тек бір
ақиқатқа сүйенді; ғылым мен теология, философия мен теология арасында
айырмашылық жіберілмеді.
Схоластикалық мұғалімдеріне философияға арналған еңбектердің аз
болуы ... жалғасы
І КІРІСПЕ
ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Батыс Европа философиясы
2. Реализм мен номинализм арасындағы күрес
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
Батыс Европа философиясы
Батыс Европа елдеріндегі – феодалдық қоғам философиясы, ол Рим
империясының күйреуімен бастап (5ғ.) капиталистік қоғамның алғашқы
формалары пайда болғанға дейін (14-15ғ.ғ.) өмір сүрді. Құл иленушілік
қоғамның құлауымен ежелгі философиялық мұра жоғалып, ол батыс Европа
ғалымдарында 12 ғасырдың екінші жартысына дейін белгісіз болып қала берді.
Алдыңғы Азияда, араб тілдес елдерде – мұсылман, Европада - екі түрлі
христиан ( рим католицизмі мен византия православиясы) діни идеология үстем
болды. Мектеп, ағарту ісі шіркеудің қолына көшті, оның көзқарасы табиғат,
дүние және адам туралы түсініктерге негіз болды.
Бұл дәуірдің өзіндік философиясы болды. Оны схоластика ( мектептік
ілім) деп атады. Схоластардың талас пікірі – жалпылық пен жекелік қатынасы.
Философия тарихында бұл таласты әмбебаптар яғни универсалдар( лат.
Uneversalia – жалпылық), яғни жалпылық ұғымның табиғаты жайлы айтыс деп
атайды. Мұны шешудің түрлі жолы айтылады. Біреуі – жалпы ұғым - әмбебептар
адам санасынан, нақты заттар атауынан тыс өмір сүретін шындық деп
түсіндіреді және бұл шын мәнінде құдаймен байланысты деп дәлелдеді. Бүкіл
тіршіліктің мәні жаратушы құдай деді. Бұл көзқарасты жақтаушылар реалистер
деп аталады, ал олардың философиялық бағыты реализм деп аталады. Бұл таза
объективтік идеалистік бағыт болып табылады. Реалистер іс жүзінде ұғым мен
объективтік дүниенің, жалпы мен жалқының арақатынасы туралы мәселенің
шешіміне келгенде Платонның бағытын жалғастырды. Бұған қарама-қарсы екінші
бағыт номиналистер (лат. Nomen – есім, атау) бойынша, тек өздеріне тән
қасиеттері бар заттар ғана өмірде бар деп тұжырымдады. Заттар туралы біздің
жалпы түсінігіміз олардан тысқары бола алмайды, тіпті заттардың шынайы күйі
мен қасиеттерін елестете алмайды. Бұл пікір бойынша, жалпы адам дүниеде
жоқ, адам қашанда нақты бейне. Ал адам деген жалпы атау – ол нақты
адамдардың бәріне тең, ортақ ұғым. Номиналистер заттардың бастапқы, ал
ұғымның соңғылығын мойындай отырып, материалистік тенден-циялармен
байланыста болды. Схоластика негізгі үш кезеңнен өтті.
1. Балауса схоластика (ІХ-ХІІғғ.) ғылым, философия, теология (дін
ілімі) әлі бір-бірімен байланысып, ажырамаған, бірақ ақыл ой-әрекетінің
жемісі мен құндылығын түсінуді және универсалийлерге (жалпылық) байланысты
пікірталас негізінде ақыл-ойға діни сенімнің үстемдігін жүргізуді және сол
үстемдіктің заңдылығын дәлелдеуді өзіне мақсат етіп қойған схоластикалық
тәсіл қалыптасты. Негізгі өкілдері: А. Кентерберийский, П.Абеляр, А.Аврелий
т.б.
2. Кемеліне жеткен схоластика (ХІІІғ.). Бұл – философиялық-
теологиялық ілімнің қалыптасып кең етек алған кезі болды. Негізгі өкілдері:
Ұлы Альберт, Ф.Аквинский, Д.Скотт т.б.
3. Құлдырау кезеңі (ХІҮ-ХҮғғ.) ғылыми және философиялық ойлардың
тез қарқындап дамуына байланысты теологияның өмірден алшақ, мистикалық
ілімге айналуына орай схоластика мүлдем нәтижесіз, тіл безеген ғылымға
айналды. Негізгі өкілдері: У.Оккам, Ж.Буридан т.б.
Ортағасыр философиясының негізгі міндеті – дінеге қызмет ету және бұл
кезеңнің филсофиясының көтерген негізгі мәселелері:
1. Құдай мен дүниенің қарым-қатынасы;
2. Құдай мен адам арасындағы байланыс;
3. Құдайды танып білу жолдары.
Ортағасырлық Батысевропалық филосоифяның негізгі ерекшеліктері:
• Платон мен аристотельдің ілімдерін пайдалана отырып, антика философиясына
көңіл бөлу;
• Антика дәуірінде қалыптасқан білім мен сенім ара-қатынасы өзгеріп,
білімнен гөрі сенімге берілуі
• Философтардың бар ақыл күшін християн догмаларын дәлелдеуге негіздеп,
діни ілімдердің әсеріне түсуі;
• Әулиелік жазбаларға күдік туғызбай, тек сенім арқылы құдайды тану.
Реализм мен номинализм арасындағы күрес
Реализм дегеніміз схоластикалық ортағасырлық философиядағы жалпы
ұғымдарды, яғни универсалилерді жеке заттарға қарағанда реалды өмір сүреді
деп есептейтін философиялық ағым. Реализмнің көрнекті өкіліне А.
Кентерберийский, Ф.Аквинский болды.
Номинализ ортағасырлық негізгі ағымдарының бірі. Олардың пікірі бойынша
тек қана жеке заттардың атауы ғана болып табылады. Номинализмнің пікірі
бойынше реалды түрде тек қана жеке заттар өмір сүреді.
Саяси және әлеуметтік бірлікке дін мен философияның бірлігі де әсер
етуі тиіс болатын. Бұл бірігуге ортақ латын тілінде болып, ғылым мен
философияның интернациялануы жеңілдік әкелді. Батыс Европа елдерінің
бірігуіне католицизмнің де ықпалы тиді. Бірақ бұл бірлік ойлану деңгейінде
ғана қалып қойған жоқ. Шіркеу феодалдық иерархиялық принциптерге негізделіп
басқарылатын үлкен ұйымдастырушы болды. Ол сонымен қатар, ірі жер иесі,
жоғары феодалдық өмірді биледі, ал шіркеу догматтары барлық рухани өмірдің
бас қасында тұрды. Шіркеу монополизациясы тәрбие білім жүйесін
ұйымдастыруды анық байқалды. Шіркеу мектептері мен монастырлары мәдени
орталықтары болды. Шіркеу мектептерінің бірінші деңгейінде оқушылар зайырлы
білім алса, екінші, жоғары деңгейде теологияны оқыды. Зайырлы білім беру
діни-теологиялық және құдай тану мақсаттарына негізделген мазмұндағы
кейінгі антикадан алынған жеті еркін өнерден тұрды. Ф.Энгельс
Германияға жасалған крестік жорық деген еңбегінде осы тарихи дәуірге былай
деп баға берді. Ортағасыр тікелей дамыды. Ол бәрін басынан бастау үшін жер
бетінен ежелгі өркениетті, ежелгі философияны, саясатты және хұқықтануды
жойды. Жойылған ежелгі әлемнен тек христиандық пен пен бірнеше бұрынғы
өркениетін жоғалтқан қалаларды алып қалды. Нәтижесінде дамудың барлық
сатысында, білімге, монополияға поптар ие болды да, білімнің өзі
құдайтануға тән мінез болды. Поптардың қолында сасат пен құқықтану да басқа
ғылымдар сияқты діншілдердің бағытынан айнымады. Шіркеу догматтары бір
мезгілде саяси аксиомаға айналып, библия мәтіндері кез келген сотта күшке
би болды. Шіркеудің жоғарғы билік тізгінін алуы сол кездегі феодалдық
жағдайға дұрыс та еді.
Философия сол кезеңде болашақ священниктер мен шіркеу
қызметкерлерін даярланатын монастыр мектептерінде ғана оқытылатын.
Философияның міндеті сенімнен шығатын рационалды жолдардың ақиқатты дәлелін
беру болатын. Схоластика атауы да осыдан шыққан. Философия еркін болмады,
ол шіркеуге бағынып теология күңіне айналды. Сондықтан схоластиктерін
зерттеулерін философиялық деп айтуға ежелгі грек философтары дәстүрінен
шығарып шартты айтуға болады. Философия мыңжылға жуық уақыт бойы
хритсиандық идеялармен тұншықтырылды. Теологияны оқытатын жалғыз пән
–құдай жаратуы дегеннің өзі де философиялық зерттеу болды. Тек бір
ақиқатқа сүйенді; ғылым мен теология, философия мен теология арасында
айырмашылық жіберілмеді.
Бұның бәрі схоластикаға емес, патристикаға да ортақ болғандықтан
ортағасырлық христиан діні патристиканы көбіне схоластика деп есептеді.
Дегенмен схоластика мен патристика арасында айырмашылық бар. Патристика
мұғалімдері Қасиетті жазудағыдан жүйелі догматика жасауы тиіс болатын.
Схоластиктер бұл кезде догматикалық құрылымды христиандықты қабылдаған
білімсіз адамдар үшін дайындап реттеп жатты.
Схоластикалық мұғалімдеріне философияға арналған еңбектердің аз
болуы қиындық туғызды.
Философия сол кезеңде болашақ священниктер мен шіркеу
қызметкерлерін даярланатын монастыр мектептерінде ғана оқытылатын.
Философияның міндеті сенімнен шығатын рационалды жолдардың ақиқатты дәлелін
беру болатын. Схоластика атауы да осыдан шыққан. Философия еркін болмады,
ол шіркеуге бағынып теология күңіне айналды. Сондықтан схоластиктерін
зерттеулерін философиялық деп айтуға ежелгі грек философтары дәстүрінен
шығарып шартты айтуға болады. Философия мыңжылға жуық уақыт бойы
хритсиандық идеялармен тұншықтырылды. Теологияны оқытатын жалғыз пән
–құдай жаратуы дегеннің өзі де философиялық зерттеу болды. Тек бір
ақиқатқа сүйенді; ғылым мен теология, философия мен теология арасында
айырмашылық жіберілмеді.
Схоластикалық мұғалімдеріне философияға арналған еңбектердің аз
болуы ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz