Бастауыш сынып окушыларың тәрбиелеуде мектеп пен отбасы рөлі

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 74 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кiрiспе . . . 3

I. Бастауыш сыныптардағы тәрбие жұмыстарын ұйымдастыру және өткiзу негiздерi.

1. 1. Тәрбие жұмыстарын ұйымдастыру ерекшелiктерi . . . 8

1. 2. Оқушылармен сабақ үстiндегi тәрбие жұмысын жүргiзу . . . 15

1. 3. Сыныптан тыс жұмыс барысында тәрбиенiң рөлi . . . 28

II. Бастауыш сыныптағы тәрбие жұмысын жоспарлау негiздерi.

2. 1. Тәрбие жұмыстарын жоспарлау мiндеттерi . . . 37

2. 2. Оқушыларды тәрбиелеуде жаңа әдiстердi пайдалану . . . 44

2. 3. Тәрбие жұмысы жүргiзу тәжiрбиесi . . . 51

Қорытынды . . . 61

Пайдаланған әдебиеттер тізімі . . . 64

Қосымшалар . . . 66

Кіріспе

Балаларды тәрбиелеу-өте күрделi нәзiкте жауапты iс. Әрбiр тұлғаның тәрбиесi отбасынан басталады. Әрине отбасы белгiлi бiр ұлт өкiлдерiнiң ошағы. Ондағы тәрбие сол ұлттық игi iс әрекеттер арқылы әдет ғұрыпқа айналып, ол әдеп болып негiзделедi.

“Тәрбие бала дүниеге келген сәттен басталады ”деген сөздiң жаны бар. Бесiк жыры, ана әлдиiн естiп өспеген бала халық дәстүрiнде тәрбиеленген баладан туған халқын сүйетiн дiнiн . тiлiн құрметтейтiн мейрiмдi де, тәрбиелi азамат өсiп шығары анық.

Бүгiнгi мектептердегi жүргiзiлетiн тәрбиенiң негiзгi мақсаты да, мектептегi оқушының жас ерекшелiктерiне қарай құндылықтар маңызын санасына сiңiрiп, осыған байланысты тәрбие түрлерiн анықтау.

Педагог оқушыларды оқыта және тәрбиелей жүрiп баланың қалай дамып келе жатқанын, оның түрлi қылықтарына түрткi болған себептердi ұдайы талдап отырады. Баланы тәрбиелеу, оның жеке бастық қасиетiн қалыптастыру күнделiктi өмiрдiң әр күнiнде жүзеге асырылады. Баланың дамуына ықпал жасайтын факторлар өте көп. Балалармен тәрбие жұмысын жүргiзгенде олардың бәрiн ескерген жөн.

Егемен елiмiздiң тiрегi - бiлiмдi ұрпақ ұрпақ. Қазақ халқының өмiрiнде тәрбие жеке отбасының ғана мұраты болған емес, ұрпақ болашағы ежелден ортақ мүдде деп түсiнiлген. Бздiң болашағымыз - артта өсiп келе жатқан жасөскiндер мен жасөспiрiмдер. Жас ұрпақ ел-тiрегi, ертегiмiздiң кепiлi деген сөз бар. Әсiресе баланың эстетикалық, көркемдiк талғамын ұштап ұлттық тәрбие беруiмiз керек. Баланың тiлi қалыптаспай ойын айта алмайтыны түсiнiктi болғанымен, тiл халық жаны бар екендiгiн түсiне беремiз бе. Тiл ана сүтiмен бала бойына дарып, мектеп атты ұяда дамып жетiледi. Онсыз бала мәңгүрт болып елiн-жерiн сүймейдi. Сусыз құрғақ жерге, таса көлеңкелi жерге дән тастағанмен өнбейтiн сияқты, жас баланы бiлiммен сусындатып, бағып - күтпесек, көкiрегiн ашып, тәрбие бермесек өспейдi, өнбейдi. Баламен тiл табысып, оның бойына бiлiм ұрығын себетiн басты тұлға - ұстаз. Ұстазы бiлiмдi болса ғана, осы ұлы мақсатқа-егемендi терезесi тең елге айналуға мойын бұрамыз. Қай қоғамда болмасын ұрпақ тәрбиесiн алатын орны ерекше. Бiлiм негiзi бастауышы қаланады десек ұрпақ тәрбиесi алдында бастауыш сынып мұғалiмдерiнiң жауап кершiлiгi орасан зор. Күнде өзгерiс болып жатқан бүгiнгi таңда халқымыздың арғы бергi тарихы мен дәстүрiн, тарихи асыл мұраларымызды бiлiп, қастерлеп, бүгiнiмiзбен келешегiмiздiң нәрлi қайнарына айналдыру әрбiр мұғалiмнiң азаматтық парызы [1] .

Бүгiнгi мектеп табалдырығын аттаған әрбiр бүлдiршiн-ол ертеңгi қоғам иесi. Соңдықтан оқытудың алғашқы сатысынан бастап, оқушыларға сапалы бiлiм, саналы тәрбие беру, халықтық педагогиканы нәрлi қайнармен сусындату үшiн ұстаздар қауымы ғасырлар бойы қалыптасқан педагогикалық шеберлiктiң, тәжiрибенiң негзiдерiн дұрыс қолдана бiлуi тиiс.

Баланың өмiр тәжiрбиесi аз, сондықтан оған айтатын ақыл - насихат, өнеге - өсиет, әрi әсерлi, әрi ойда қалатындай мәнi бар болу керек. Ұрпағымызды ана тiлiн ардақтауға, ұлтымызды сақтауға, көтеруге, қазiргеi өмiрге қолдануға қолайсыз, тiптi терiс тәрбиелейтiн қасиеттерден сақ болуға, ақылға қонымды сөздер айту арқылы баланы тәрбиелейдi және санасын арттырады. Жас ұрпақты тәрбиелеу жүйесi заман талабына сай қоғамдық өмiрде болып жатқан ұлы өзгерiстерге байланысты. Қазiр қоғам жан-жақты үйлесiмдi жетiлген жаңа адамды тәрбиелеудi талап етiп отыр. Қоғам талабы - заман талабы, өйткенi әр адам - өз заманының баласы. Сол себептен адамды заман билейдi, заманына сай Заңы туындайды. Қай қоғамда да тәрбие жөнiнде талай ойшыл - педагогтар адам бойындағы терiс қылықтар мен жаман мiнез- құлықтар әлеуметтiк құрлыстың кемшiлiктерiнен туады . . . халықтың экономи-калық тұрмыс жағдайларын, тiршiлiк - күйiн өзгерту керек, сонда адамның өзiде өзгередi, - деп тұжырымдаған. Сондықтан “туа жаман жоқ, жүре жаман бар”, “Заман түзелсе, жаман түзеледi”, - деп халық педагогикасы тәрбиенiң заманға, қоғамға оның материалдық, рухани байлығына тәуелдi екенiн дөп басып жеткiзген.

Жас адамды естi, саналы, сергек етiп тәрбиелеу отбасы мен қоғамдық тәрбие орынарының бiрден бiр парызы. Өйткенi “Ес түзелмей, ел түзелмейдi” олай болса, егемендi елiмiздiң болашағы отбасында тал бесiктен басылып, оқу - тәрбие орындарына естi ұрпақты тәрбиелеу iсiмен шешiлмек.

Оқушыларға жан-жақты бiлiм, тәрбие беру мектеп атаулының басты мiндетi орта, жоғары оқу орындарымен мектептен тыс мекемелер жүйесiнде бiлiм беру және тәрбие мақсатын жүзеге асыру процесiн тұтас педаго-гикалық процес немесе оқу тәрбие процесi деп атайды.

Бiлiм беру мен тәрбие мiндеттерiн толық шешу үшiн сабақ үстiнде әрбiр тақырып бойынша оқуды тәрбиемен үйлестiрiп өткiзу - оқу- тәрбие процесiнiң басты шарты [2] .

Педагогикалық процестi ұйымдастыру барысында оқушы және оқушылар коллективi бiржағынан тәрбие объектiсi, екiншi жағынан тәрбие субъектiсi болады. Осыған орай оқу тәрбие процесiнде мұғалiмдер мен ба-лалар ынтмақтастығы, олардың творчестволық еңбек етуiне зор сүйенiш болады. Тәрбиенiң субъектiлер мен объектiлерi арасында әр түрлi байланыстар пайда болады. Мысалы тәрбиешiлер мен оқушылар арасында қарым-қаты-нас арқылы ақпарат алмасуы, ынтымақтастық немесе бiрлестiк iс-әрекетi т. б. Мұндай байланыстар педагоги-калық процестiң табысты болуына игi әсер етедi. Оқыту мен тәрбие процестерiн бiр-бiрiне ажыратуға болмайды. Бiрақ олардың әрқайсысы өзiне тән ерекшелiктерi бар.

Тәрбие процесi - бұл күрделi диалектикалық процесс. Тәрбие процесi әруақытта динамикалық (қозғалысты) жыл-жымалы болады. Сондықтан педагогикалық ықпал бiр балаға жағымды ал екiншi балаға терiс ықпал етедi. Осыған байланысты тәрбие процесiнде баланың көңiл-күйiн психикалық жағдайын тұрған орнын ескерген еске алған жөн. Қазiргi педагогикалық теорияда тәрбие әдiсi ұғымы әлiде жете зерттелмеген мәселелердiң бiрi. Өйткенi бұл жөнiнде әр түрлi көзқарастардың бар екенi байқалуда. Бұған көптеген авторлардың тәрбие әдiсне берген анық-тамалардың өзi- ақ дәлел бола алады.

Т. Е. Коникованың анықтамасы бойынша - бұл педагогикалық жұмыстың тәсiлдерiмен жолдары арқылы тәрбие мақсаты арқылы тәрбие мақсатына жету.

С. И. Марьенконың анықтамасы бойынша тәрбие әдiсi-бұл жеке адамға тiкелей және жанама түрде ықпал жасау.

В. И. Сластенин мектептерде тәрбие әдiсiн тәрбиешiлер мен тәрбиеленушiлердiң iс-әрекетiнiң өзара байланыс тәсiлдерiмен тұжырымдайды.

Тәрбие әдiсi ұғымы туралы мұнан басқа да бiрсыпыра анықтамалар бар. Осы анықтамаларға қарағанда шамасы әрбiр автор тәрбие әдiсi туралы ұғымды өзiнiң зерттеу жұмысының нәтижесiнесүйенiп түсiндiретiн сияқты Бiрақ әр түрлi анықтамалар бiр мақсаты көздейдi, бұл сананың дамуына баланың мiнез-құлык тәжiрибесiнiң қалыптасуына әдiстiң тәрбиелiк ықпал жасау .

Сонымен әртүрлi авторлардың анықтамаларына сүйе-нiп мынадай қортынды шығаруға болады. Тәрбие әдiсi-бұл тәрбиешiлер мен тәрбиеленушiлердiң өзара байланыс iс-әрекеттерiнде оқушылардың адамгершiлiк, еңбек және тағы басқа қасиеттерiнiң қалыптасуына бағытталған педагогикалық жұмыс тәсiлдерi. Қазiргi кездегi көпшiлiк арасында жүргiзiлетiн тәрбие жұмыстарының мақсаты, мазмұны әр адамға, оның ой-өрiсiне, сезiмiне, мiнез-құлқына ықпал жасауы тиiс. Бұл орайда мектептiң, мұға-лiмнiң рөлi өте зор. Өйткенi олар оқушылардың тәрбиесiне байланысты мiндеттердi шешедi және тәрбие әдiстерi мен тәсiлдерiн жетiлдiредi. Бұл мiндеттер мұғалiмнен сауаттылықты, iздемпаздықты өз iсiне асқан шеберлiктi талап етедi .

Тәрбиенiң түрлерi :

1. Адамгершiлiк тәрбиесi - жеке адамды жан-жақты дамытудың жетекшi звеносы. Оқушылардың адамгершiлiк түсiнiгiн қалыптастыру, адамгершiлiк сезiмiн және сенiмiн тәрбиелеу тәрбиешiнiң мақсатқа бағытталған iс-әрекетiне адамгершiлiк тәрбиесiне байланысты.

2. Жыныстық тәрбие-оқушыларды отбасылық өмiрге дайындау. Отбасы- мәдениет ошағы, тәрбие мектебi.

3. Еңбек тәрбиесi -адамның жан-жақты және үйлесiмдi дамуына еңбек шешушi факторлардың бiрi. Еңбек арқылы адамның дене, адамгершiлiк, эстетикалық және ақыл-ой деңгейi дамып жетiледi.

4. Эстетикалық тәрбие-табиғаттағы, өнердегi, еңбектегi, өмiрдегi ең жақсыны қабылдау одан ләззат алу. Эстетикалық тәрбие адамды дүниедегi әдемiлiк атаулыны бағалай бiлуге үйретедi. Өнер шығармаларын тануға, қастерлеуге баулиды, оған керiсiнше ұсқынсыздыққа жағымсыз көз қарасты қалыптастырады.

5. Дене тәрбиесi-жеке адамды жан-жақты мiндеттерiн iске асыруда дене тәрбиесiнiң маңызы өте зор.

Оқу-тәрбиенi бiр-бiрiнен бөлiп қарауға болмайды олар өзара тығыз байланысты. Тәрбиенi күнделiктi сабақта оқушының бойына сiңiремiз. Оқу мен тәрбие егiз. Ұстаз бастауыш сыныпта әрi мұғалiм, әрi сол сыныптың жетек-шiсi. Бала шыбық, қалай исең солай майысады, оны тәрбиелеп, мiнсiз азамат етiп жеткiзудiң кiлтi бiрiншi - ұстаз, екiншi - ата-ана [3] .

Аса көрнектi педагог В. А. Сухомлинский адамгершiлiктi, мейiрмандықты, қайырымдылықты тәрбиелейтiн шын мектеп - отбасы дейдi. Мұғалiм оқушыларға күнделiктi сабақта тәрбиенi бойына сiңiредi. Баланың қалай болып өсетiнi ары бар және адал қызметкер жақсы адам, жер бетiндегi жақсылық атаулы үшiн күрескер болып шығатыны немесе ұсақшыл, өзiмшiл тiптi ашықтан - ашық адам зұлым адам болып өсетiнi көп ретте мұғалiмнiң балалармен жүргiзiлетiн тәрбие жұмысының мазмұны мен методикасына байланысты.

I. Бастауыш сыныптардағы тәрбие жұмыстарын ұйымдастыру және өткiзу негiздерi.

Тәрбие жұмыстарын ұйымдастыру ерекшіліктері

Балаларды тәрбиелеу-өте күрделi, нәзiк те жауапты iс. Бөбек оқушы болды. Бұл оқиғаның баланың өзi үшiн, ата-анасы, мұғалiмдерi мен тәрбиешiлерi үшiн аса зор маңызы бар. Ол тұңғыш рет өте маңызды, қоғамдық мәнi зор қызмет-оқуға кiрiстi.

Қазақстан Республикасының халыққа бiлiм беру жөнiндегi заң негiздерiнде оқыту мен тәрбиелеудiң басты принциптерi: оқыту мен тәрбиенiң бiрлiгi, балалар мен жастарды тәрбиелеудегi мектептiң отбасы мен жұртшылықтың өзара ынтымағы, жас ұрпақты оқыту мен тәрбиелеудiң өмiрмен байланысы. Бастауыш сыныптардағы тәрбие жұмысының нақты мазмұны мен методикасы осы принциптердiң негiзiнде жасалады.

Оқушы болған балалар көп нәрсенi тұңғыш рет орындайтын болады. Баланың оқуға, мұғалiмдерге, еңбекке, өзiнiң құрбы-құрдастарына, басқа адамдарға бұдан кейiнгi қарым-қатынасты көбiнесе оның мектептегi осы бiр алғашқы қадамына тiкелей байланысты болады. Әр баланың өзiндiк тәуiр қасиеттерi болады: бiреуi қазiрден-ақ жақсы оқи алады, екiншi бiреуi сурет салады, үшiншiсi аңғарғыш және өзiнiң көргендерi жайлы жақсы әнгiмелеп бере алады, төртiншiсi ерекше ептi де жылдам жүгiредi. Мұны байқап көре бiлу және әркiмнiң жақсы жақтарын бүкiл балалар ұжымына көрсете бiлу аса маңызды. Сонымен бiрге әр баланың өзiне тән әлсiз жақтары да болады. Бiреуi менменшiл, екiншi бiреуi жалқау, үшiншi бiреуi жеке басының қамын ғана ойлайды, төртiншi бiреуi уәде беруге шебер, бiрақ берген уәдесiн орындамайды. Тәрбиелi мұғалiм балалардың өмiрiн ұйымдастыра отырып тәрбие жұмысын осы кемшiлiктердi түзейтiндей етiп жүргiзедi. Менмен балаға белгiлi бiр iстi одан да жақсы бiлетiн нешесе орындай алатын балалардың бар екенiн көрсету керек. Әмiр беруге құмар балаға өзгелермен мiн-деттi түрде бiрлесiп атқаратын iстi тапсырған жөн: жеке бастың қамын ғана ойлайтын балаға коллективтiк еңбектiң қуанышын сезiндiре бiлу қажет.

Алғашқы кездерде баланың қол жеткен табыстарын басқалардың көрсеткiштерiмен салыстыра отырып, бағала-май оның өзiнiң бұрынғы көрсеткiштерiмен салыстырып, өскендiгiн, iлгерi басқандығын атап айтқан, бағалаған жөн. Сонымен бiрге баланың оқуға, еңбекте қоғамдық қызметте бұрынғыдан да жақсы нәтижелерге жету үшiн жұмсаған күш-жiгерiн, ынта-ықыласын атап айту мейлiнше маңызды [4] .

Баланың рухани дүниесiндегi, адамгершiлiк бейнесiндегi көптеген аса маңызды қасиеттер бастауыш сынып-тарда қалыптасады. Бала тұрақты бiлiм негiздерiн дәл осы кезде қабылдайды.

Оның мiнез-құлықындағы, еркiндегi, адамгершiлiк бейне-сiндегi ерекшелiктер дәл осы шақта қалыптасып дами түседi. Егерде бастауыш сыныптардағы балалардың тәр-биесiнде әлде бiр маңызды кемшiлiкке жол берiлсе, ол олқылық бастауыш сыныптарда байқалмаған күннiң өзiн-де, жеткiншектiк жасқа келгенде ол мiндеттi түрде әсерiн бiлдiрмей қоймайды. Мұндай жағдайда тек қана тәрбие процесiмен ғана емес, қайта тәрбиелеумен айналысуға тура келедi, ал бұл алғашқыдан әлдеқайда күрделi жеткiншектердi тәрбиелеудегi көптеген табыстар мен сәтсiздiктердiң себептерi мен бастауларын балаларды мектепте оқытудың алғашқы жылдарындағы нақты тәрбие процесiнiң iздестiрген жөн.

Қазiргi уақытта бастауыш бiлiм берудiң мазмұны қайта құрылды, оқытудың методикасы өзгердi. Мұның өзi жан-жақты және үйлесiлдi дамыған адамдарды қалыптастыруға бағытталған тәрбие процесiн едәуiр жетiлдiрудi керекетедi.

Тәрбие үшiн бiлiм беру, оқыту методикасының өзiнiң көзқарасын, мәдениетiн өмiрлiк тәжiрибесiн келер ұрпақ-қа беретiн ересек, адамның және бiлiмнiң маңызы аса зор . Мұның бәрi балалардың дамуын бағыттайтын және олар-дың қалыптасу ерекшелiктерiн анықтайтын ықпалдық күштер жүйесiн құрайды.

Тәрбие iсi екi жақты процесс болып саналады. Ол бiр жағынан педогогтық тәрбиелiк жұмысын қамтитын болса, екiншi жағынан осы жұмыстың объектiсi тәрбиешiнiң әсерiмен, оның мақсаты педагогтық ықпалымен жұмысқа бесене араласатын балалрды қамтиды.

Оқушыларды тәрбиелеудiң үлгi - мазмұнында төменгi сынып оқушыларының бойында қоғамдық белсендiлiктi оқуға және ақыл-ой еңбегiнiң мәдениетiне деген көз-қарасты, еңбекке, қоғамдық пайдалы жұмысқа және халық дәулетiне саналы көзқарасты, еңбек адамдарына асқан құрметпен қарай бiлудi қалыптастыру қажет деп көр-сетiлген. Оқу және сабақтан тыс кезде төменгi сынып оқушыларын ненiң жақсы және ненiң жаман екенiн, әдiлдiк пен әдiлетсiздiктiктi түсiне бiлуге, тек қана жақ-сылық жасауса, әдiлеттi болуға тәрбиелеу қажет. Балалардың бойында өз үйiне туысқандарына, отбасына Отан қорғаушыларды жақсы көру сезiмi, басқа ұлттың адамдарына достық қатынас, шындықты айту, адал болу қажеттiлiгi тәрбиеленедi. Балалар коллективте ынтымақпен өмiр сүруге, бiрлесе оқып, еңбек етуге, бiрлесе ойнай бiлуге үйренуi тиiс, бiрiне-бiрi жақсы жолдас және коллектившiл болуға тиiс. Олардың бойында адамдарға, үлкендер мен құрбы-құрдастарына деген iзгi қарым-қатынас, жан-жағындағы адамдарға қолынан келген көмектесу талпынысы, еңбек сүйгiштiк мәдени мiнез-құлық әдеттерiн қалыптастыру тәрбиеленедi. Балалар табиғатты, жан-жануарларды қорғап өсуге баулынады. Төменгi сынып оқушыларының бойында үлкендердiң алдында өз iсi үшiн жауапкершiлiк сезiмi, сөзi мен берген уәдесiне жауапты қарау сезiмi қалыптастырылады [5] .

Баланы тәрбиелеу, оның жеке бастың қасиетiн қалыптастыру күнделiктi өмiрдiң әр күнi жүзеге асырылады. Сондықтан оқушының күнделiктi өмiрi мен iсiнiң әр түрлi, мазмұнды болуы, жоғары адамгершiлiк қатынасқа құрылуы өте маңызды. Қиындықтары, табыстары мен сәтсiздiктерi сөзсiз болмай қоймайтын соны бiлiмдер алу, дүниенi тану процесiнiң өзi төменгi сынып оқушылары үшiн қуаныш процесiне айналуы тиiс. Жалдастарымен қарым-қатынас жасау, жаңа достар табу, коллективтiк жұмыстар мен ойындар бiрге қайғыру, еңбекке және қоғамдық пайдалы еңбекке араласу басқа ем нәрсемен салыстыруға келмейтiн қуаныш сыйлайды.

Педогогтар тәрбиелiк ықпалдарды ұйымдастыра отырып, баланың iшкi дүниесiн сыртқы факторлардың әсерiмен оның бойында болып жатқан өзгерiстердi бiлуге мiндеттi.

Тәрбиешi бұларды бiлу керек, жорамалмен жұмыс iстемеу керек. Мектеп тәжiрибесiнде балалардың iс-әрекетiне, олардың коллективтi қарым-қатынасына адамгершiлiк тұрғысынан ұдайы баға берiлiп отырылды. Бiрақ белгiлi бiр адамгершiлiк талаптарға әр баланың қарым-қатынасы және соған сәйкес оны орындау бағасы көптеген субьективтi факторларға байланысты. Әр баланың бойында қай мiнез-құлықпен iс-әрекет шын мәнiнде бар, баланың жеке басының дамуы қай бағытта келе жатыр, адамдардың өзара қарым-қатынасы мен қылықтарындағы адамгершiлiк қасиеттердi қай тұрғыда бағалай алады. Өз өмiр тәжiрибесiнде қандай адамгершiлiк қылықтарды бастан кешiрдi. Оқушы осыдан келiп өзiне өзiне қойылатын талаптар мен бағаларды өзiнiң және басқалардың қылықтарының мәнiн әр түрлi қабылдайды. Мәселен, осы тұрғыда ересек адамдар ренжiгенде бiр бала өз қылығы үшiн қатты ұялады, ол өзiне-өзi ие бола алмай, жаман қылыққа жол бергенiн, ересектердiң өз қылығына берген бағасының әдiл екенiн түсiнедi, екiншi бiр бала жазалаудан ғана қорқады, өз қылығы үшiн ұялау дегендi ол бiлмейдi, мұғалiм ата-анама айтып қояда-ау, олар жазалайды-ау деген қорқыныш сезiмiмен ғана үрейленедi, ал үшiншi бала тiптi өзiн мүлде қате кiнәләп отыр деп есептедi ол өзiн әдiлетсiз кiнәлағаны үшiн өкпелi, өзiнiң iстегенiн дұрыс деп есептейдi, жолдасынан дұрыс кек алуы, бұдан былай да тек қана осылай iстеуiм керек деп ойлайды. Тәрбиешi балаларға бiркелкi ықпал жасағандай көрiнедi (жаман қылық үшiн айыптады) ал әр бала оның ықпалын өзiн қабылдайды. Бастан кешкен оқиғаға өзiнiң жеке бағасын бередi. Сондықтан да оқиғаны педогог пен баланың түсiнуi бiр тұрғыда болып, тек қана оны түсiнудiң тереңдiгi мен жан жақтылығы түрлiше болса ғана, тәрбиелiк ықпалы тиiмдi бола алады. Балаларды олар үшiн мейлiнше тартымды, жаңа жұмыстың түрi-оқуға тарту мектептi бала өмiрiнiң орталығына айналдырады. Мектеп, әсiресе алғашқы кездерде төменгi сынып оқушылары үшiн өздерiн оқытатын, табыстарына баға беретiн, сәтсiздiкте көмекке келетiн мұғалiм, құрбылары әзiрге олаодың ненiң жақсы, ненiң жаман екенiн анықтауына айтарлықтай роль атқармайды, мiнез-құлық пен балалардың арақатынасын реттеушi қоғамдық пiкiр де ендi ғана қалыптаса бастады. Өзiне-өзi баға беруi әлi жеткiлiксiз оқушы әсiресе өз мүмкiндiктерi мен iс нәтижелерiне өз бетiмен баға бере алмайды. Мұның бәрiн ересек адам, ең алдымен оқушы өмiрiнде ең жоғары беделге ие мұғалiм жасауға тиiс.

Мұғалiмнiң кiсiлiгi, оның көзқарасы мен сенiмi педогог пен тәрбиеленушi арасындағы қарым-қатынастардың сипаты тәрбие процесiнде аса зор адамгершiлiк маңызға ие болады. Тамаша педогог В. А. Сухамлинский былай деп жазған болатын: жеткiншектердi; ақылды; жан-жақты және мейрiмдi адамдай еш нәрсе таңдантып, елiктiре алмайды.

Ақыл-ой, ақыл-оймен ғана, ар-ұят, ар-ұятпен Отанға берiлгендiк Отанға шындап қызмет етумен ғана тәрбиеленедi. Бұл сөздердi сөз жоқ, кез-келген жастағы оқушылар тәрбиесiне байланысты айтуға болады.

Әр адам өзiнiң алғашқы тәрбиешiлерiн өмiр бойы есте ұстайды, олар мұны өлiм дүниесiнде әкелiп енгiзедi, оған табиғат пен қоғамдық өмiрдегi күделi құбылыстарды көрсетiп олар түсiне бiлуге көмектеседi.

Оқыту мен тәрбиелеу бiрiн-бiрi дамытатын өзара байланысты екi процесс. Бұларды бiр-бiрiнен бөле қарауға болмайды [6] .

Тәрбие жұмысы мұғалiмнен бойындағы рухани күштердi түгелдей iске қосуды, ақылгөйлiктен туған шыдамдылық пен ұлы сүйiспеншiлiктi, балаларға деген өз iсiне деген сүйiспеншiлiктi талап етедi.

Тәрбие жұмысын табысты жүргiзу үшiнмұғалiм өз бойында оқып үйренуге бiлiмдерiн кеңейтiп тереңдетуге деген тұрақты талпынысты дамытып отыруға мiндеттi. Ол өз оқушыларының дамуын өсуiн қадағалай бiлуге, баланың iшкi дүниесiн енуге, оның ой-арманы мен ренiш-күйiшiштерiн, iс-әрекетiнiн себепте-рiн түсiне бiлуге, әр баланың болашағын оптимистiкпен болжай бiлуге тиiс.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.