Қазіргі психологиялық диагностиканың теориялық негізі

1 Психодиагностика
2 Психодиагностиканың мақсаты

Психодиагностика (психо- жан, diagnostikos – айырып тануға қабілетті) – адамның психикалық қасиеті мен күйін ғылыми тәсілдер арқылы сандық сипатта бағалайтын және нақты сапалық тұрғыдан талдайтын, сөйтіп адам психологиясының көрінісі туралы дұрыс болжамдық мәлімет беретін ізденіс аумағы.Психологиялық диагностика- психологияның бір саласы.Ол теориялық пән бола тұра бір уақытта адамның психикалық дамуының диагнозын зерттейді. Зерттеу міндеттеріне байланысты диагностикалық белгілер адамның жасы,жынысы,білімі,мәдениеттік деңгейі,психикалық қалпы,психо-физиологиялық ерекшеліктері сияқты психологиялық айырмашылықтар кіреді.Жеке тұлғаның психологиялық даму саласында психодиагностиканың мәні медицинадағы аура сипаты туралы дұрыс қойылған диагноздың мәнімен бірдей: егер оның белгілері, шығу себептері уақытында және дұрыс анықталған болса,емдеу нәтижесі оң болатынына сенім мол.[1]
Психологиялық диагностика терминін алғаш рет ХХ- ғасырдың 20-шы жылдары пайда болып, алғашынқыда медициналық ғылымда (психиатрияда),Рор Шах “психологиялық диагностика” 1921ж. Содан кейіннен индивидтің немесе кіші топтың психологиялық күйін анықтауды сипаттайтын психологиялық түсінік ретінде қолданыла бастады.

1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. – Алматы: “Сөздік-Словарь”,2006.-384 б
2. Основы спиходиагностики /Под.ред. А.Г. Шмелева – Ростов / Д.1996
3. Педагогическая диагностика / Под.ред. К.М. Гурьевич-Бийск 1993
4. Общая психодиагностика / Под.ред. / А.А. Бодалева, В.В. Столина, М. ,1987.- 3-15 с

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗІРГІ ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ ДИАГНОСТИКАНЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗІ

Балабекова Л.К.
аға оқытушы Болашақ Академиясы, Қарағанды қ

Студент Болашақ Академиясы, Қарағанды қ

Психодиагностика (психо- жан, diagnostikos - айырып тануға қабілетті) - адамның психикалық қасиеті мен күйін ғылыми тәсілдер арқылы сандық сипатта бағалайтын және нақты сапалық тұрғыдан талдайтын, сөйтіп адам психологиясының көрінісі туралы дұрыс болжамдық мәлімет беретін ізденіс аумағы.Психологиялық диагностика- психологияның бір саласы.Ол теориялық пән бола тұра бір уақытта адамның психикалық дамуының диагнозын зерттейді. Зерттеу міндеттеріне байланысты диагностикалық белгілер адамның жасы,жынысы,білімі,мәдениеттік деңгейі,психикалық қалпы,психо-физиологиялық ерекшеліктері сияқты психологиялық айырмашылықтар кіреді.Жеке тұлғаның психологиялық даму саласында психодиагностиканың мәні медицинадағы аура сипаты туралы дұрыс қойылған диагноздың мәнімен бірдей: егер оның белгілері, шығу себептері уақытында және дұрыс анықталған болса,емдеу нәтижесі оң болатынына сенім мол.[1]
Психологиялық диагностика терминін алғаш рет ХХ- ғасырдың 20-шы жылдары пайда болып, алғашынқыда медициналық ғылымда (психиатрияда),Рор Шах "психологиялық диагностика" 1921ж. Содан кейіннен индивидтің немесе кіші топтың психологиялық күйін анықтауды сипаттайтын психологиялық түсінік ретінде қолданыла бастады.Басқа ғылымдар сияқты әдіс - тәсілдері және негізгі заңдылықтарының өзіндік даму ерекшеліктері бар. Психодиагностиканың әдістерімен тұлғаның психикалық құбылыстарының өзара байланысын, зерттеу мәселелерін, даму заңдылықтарын қарастырады. Психодиагностика білім, басқару, кәсіби іріктеу, психологиялық кеңес беру, психологиялық түзету міндеттерімен тығыз байланыста дамыды. Басқа кәсіби қызметтер сияқты, психологиялық диагностиканың да интегративті, тұтастық сипаты бар. Психодиагностиканың осы сипаты тұлғаның жеке психологиялық көріністерінде әртүрлі өмір жағдайлары мен қызмет барысында тұлғаны жан-жақты зерттеуге мүмкіндік береді. [2]
Психодиагностика алғашқы қадамын мәселелерді анықтау мен сипаттау деңгейін және зерттелуші тұлғаның психологиялық дамуымен белгіленеді.Б.Г.Ананьев бұл сұрақтарды алғаш болып қарастырған ғалым,психологиялық диагностика- адамның даму деңгейін анықтау мақсатында пихологиялық-физиологиялық қызметін, процестерін, тұлғалық қасиеттерін, мінез-құлықтың қалыптасуын, басқа жағдайларда тұлғаның кейпін танып білуді,анықтауды қарастырады деп тұжырымдады.Психодиагностиканың мақсаты адамдар арасындағы психологиялық айырмашылық пен белгілі бір ерекшеліктеріне қарай адамдарды топтастыру, белгілі бір тәртіппен сипаттау.К.М.Гурьевичтің бұл анықтамасынан психодиагностика-әдістер классификациясы және психологияда осы салада білім алу бағыты деп түсінуге болады.Бұл түсінік көптеген психологтарға психодиагностиканы қолданбалы сипатта қарастыруға бағыттады. Е.А. Климов психодиагностиканы әдіс туралы ілім және тәжірибелік қызметті психологиялық ақпараттармен қамтамасыз ету деген анықтама береді.[3]
Психологиялық диагностиканы тұтастай алғанда 4 компонентінің бірлігі ретінде көрсетуге болады:
1.Процедураларды өлшеу теориясы немесе психометрия(өлшеу).
2.Психикалық даму және айналадағы әлеуметтік айырмашылықтар т.б. индивидуалды айырмашылықтардың теориялық жағынан көрінуі.
3.Диагностикалық процедуралар.
4.Диагностика прцестері.
Психодиагностиканың 3 қайнар көзін қарастыруға болады,олар:эксперименталды психология 1879жылы Германияда В.Вунд жетекшілігімен алғашқы эксперименталды психология ашылды.Дифференциалды психология психодиагностиканың 2-ші қайнар көзі, тамыры Дарвинизм идеясында жатыр.Ол 19 ғасырда атақты Гальтонның ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.