Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
2. Агроөнеркəсіптік кешен дамуының отандық тəжірибелеріне жəне АӨК проблемалары
Əдебиеттер тізімі
Негізгі бөлім
1. Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
2. Агроөнеркəсіптік кешен дамуының отандық тəжірибелеріне жəне АӨК проблемалары
Əдебиеттер тізімі
Аграрлық өндіріс қоғамдық капиталдың ұдайы өндірісінің жалпы жүйесі жəне осы жүйенің даму заңдарына сəйкес дамиды. Аграрлық өндіріс, көбінесе тұтыну заттарын өндіретін саладан, өндіріс құралдарын өндіретін салаға айналады. Сондықтан бұл – тек өндіріс саласы ғана емес, сонымен қатар тұрғындардың көп бөлігінің тіршілік ету ортасы. Агроөнеркəсіп бірлестіктерінің дамуы, бір жағынан, өнеркəсіп-сауда фирмаларының ауылшаруашылығы өндірісіне енуімен, екінші жағынан, ірі фермерлік капиталдың агроөнеркəсіп кешенінің ауылшаруашылығы емес салаларына кірігуімен негізделеді. Ал ауылшаруашылығы өндірісінің деңгейі тікелей мемлекеттің азық-түлік қауіпсіздігі жағдайына əсер етеді. Жаһандану жағдайында азық-түлік қауіпсіздігі əлемдік мəселеге айналып отырғандықтан, бұл тақырыптың өзектілігі жоғары екендігі айқын.
1 Тұраров Д.Р. Агроөнеркəсіп кешенін дамытудағы шаруашылық инфрақұрылымының рөлі // ҚазЭУ хабаршысы. Экономика сериясы. – 2010. – №2. – 265-269 бб.
2 Бейсенбаев Ж.Т. Қазақстанда агробизнестің қалыптасуы мен дамуы // экономика ғылымдарының кандидаты ғылыми дəрежесін алу үшін дайындалған диссертацияның авторефераты. – Алматы, 2009. – 29 б.
3 Рахимжанова А. Состояние и проблемы развития АПК Казахстана // Аналитик. – 2011. – №3. – С.79-82__
2 Бейсенбаев Ж.Т. Қазақстанда агробизнестің қалыптасуы мен дамуы // экономика ғылымдарының кандидаты ғылыми дəрежесін алу үшін дайындалған диссертацияның авторефераты. – Алматы, 2009. – 29 б.
3 Рахимжанова А. Состояние и проблемы развития АПК Казахстана // Аналитик. – 2011. – №3. – С.79-82__
Жоспар
Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
2. Агроөнеркəсіптік кешен дамуының отандық тəжірибелеріне жəне АӨК проблемалары
Əдебиеттер тізімі
Кіріспе
Аграрлық өндіріс қоғамдық капиталдың ұдайы өндірісінің жалпы жүйесі жəне осы жүйенің даму заңдарына сəйкес дамиды. Аграрлық өндіріс, көбінесе тұтыну заттарын өндіретін саладан, өндіріс құралдарын өндіретін салаға айналады. Сондықтан бұл - тек өндіріс саласы ғана емес, сонымен қатар тұрғындардың көп бөлігінің тіршілік ету ортасы. Агроөнеркəсіп бірлестіктерінің дамуы, бір жағынан, өнеркəсіп-сауда фирмаларының ауылшаруашылығы өндірісіне енуімен, екінші жағынан, ірі фермерлік капиталдың агроөнеркəсіп кешенінің ауылшаруашылығы емес салаларына кірігуімен негізделеді. Ал ауылшаруашылығы өндірісінің деңгейі тікелей мемлекеттің азық-түлік қауіпсіздігі жағдайына əсер етеді. Жаһандану жағдайында азық-түлік қауіпсіздігі əлемдік мəселеге айналып отырғандықтан, бұл тақырыптың өзектілігі жоғары екендігі айқын.
Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
Агроөнеркəсіптік кешен - бұл халық шаруашылығының ауылшаруашылығы өнімдерін өндірумен, сақтаумен, қайта өңдеумен жəне
тұтынушыға жеткізумен айналысатын салалар жиынтығы. Агроөнеркəсіптік кешен құрылымы үш негізгі салаларды біріктіреді. Бірінші салаға трактор жəне ауылшаруашылығы машиналарын жасау, минералдық тыңайтқыштар жəне өсімдік пен малды қорғаудың химиялық құралдары, ауылдық құрылыс, өндірістік мал азығын өндіру Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіп кешенін дамытудың экономикалық рөлі жəне микробиология, сондай-ақ суландыру құрылысы сияқты қорды қажет ететін салалар кешені кіреді. Екінші саланы ауылшаруашылық өндірісінің салалары - егін шаруашылығы, мал шаруашылығы жəне ауыл шаруашылық мал азығын өндіру секілді салалар кешені құрайды. Үшінші сала ауылшаруашылығы шикізаттарын дайындау, тасымалдау, сақтау жəне өңдеу мен өткізуді қамтамасыз ететін салалар мен өндірістің жиынтығы болып табылады.
Ауылшаруашылығы шикізаттарынан азық- түлік жəне басқа да тауарлар өндірісінің жаңа жүйесі бойынша біріншілік өнім өндіру тек аграрлық өндіріс қызметіне жатады. Ал осы өнімнің аз бөлігі ғана тұтынушыға таза түрінде жетеді де көп бөлігі техникалық өңдеуден өтеді. Ауылшаруашылығы өндірісі оңашаланған өзін-өзі ұдайы өндіретін жүйеден жаңа ұдайы өндірістік жүйенің буынына айналады. Соны- мен, жаңа қоғамдық еңбек бөлінісінің арқасында, аграрлық өндіріс қоғамдық капиталдың ұдайы өндірісінің жалпы жүйесіне кіреді жəне ол осы жүйенің даму заңдарына сəйкес дамитын болады. Бұған қоса, аграрлық өндіріс, көбінесе тұтыну заттарын өндіретін саладан, өндіріс құралдарын өндіретін салаға айналады. Алайда АӨК - бұл тек өндіріс қана емес, сонымен қатар тұрғындардың көп бөлігінің тіршілік ету ортасы. Ауылшаруашылығы өндірісінің деңгейі тікелей мемлекеттің азық-түлік қауіпсіздігі жағдайына əсер етеді. Ауылшаруашылығы өндірістік күшінің дамуының ең төменгі сатысында тұрған - статикалық саласы, оған өзгермелі экономикалық жəне технологиялық жағдайлар баяуырақ əсер етеді. Сондықтан аграрлық сектор дəстүрлі түрде халық шаруашылығының басқа салаларының ішінде ерекше орын алады. Зерттеуші ғалымдардың бір тобы АӨК-ні жалпы ауылшаруашылығы экономикасының құры лымында қарастырса, енді бірі керісінше ауылшаруашылығын агроөнеркəсіптік кешеннің құрылымында қарастыру керек деген пікірді алға тартады. Əрине, қалай алып қарасақ та бұл екі сала бір-бірімен өте тығыз байланысты əрі бір-бірінің толықтырушы құрамды бөлігі іспетті көрінеді. Агроөнеркəсіп кешенінің өндірістік жəне экономикалық мүмкіндігі аса жоғары. Ауылшаруашылығы тауар өндірушілерінің пай- далануында барлығы 197,3 млн. га жер, оның ішінде 35,5 млн. га егістік бар. Халық шаруашылығында еңбек ететін халықтың 35%-ы агроөнеркəсіп кешенінде. Ауылшаруашылығы саласының басқа материалдық өндіріс саласынан негізгі айырмашылығы, жер - басты өндіріс құралы, еңбек заты, еңбек құралы болып табылады. Ауылшаруашылығына жарамды жер көлемі өте шектеулі, олар табиғи жəне экономикалық құнарлылығы бойынша бөлінеді. Өнімді жерлердің құндылық сипаты олардың бонитеті нəтижесінде белгілі болады. Жер құнарлылығының кейінгі маңызды көрсеткішіне жердің орналасу аумағы жатады.
Елімізде 2008 жылы Агроөнекəсіптік кешен ді жəне ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеу туралы заң қабылданып, оны қаржыландыру мəселесі шешілді. Осының нəтижесінде салаға инвестициялар келе бастады, банктердің де аграрлық салаға көзқарасы өзгерді. Мұның айғағы, соңғы жылдары ауылшаруашылығындағы ЖІӨ көлемі үнемі өсу үстінде. Ауылшаруашылығының жалпы өнімінің 70%-дан астамы халық шаруашылығында (саланың шаруашылық субъектілері 49%) жəне шаруа қожалықтарында (22,8%) өндіріледі. Ірі ауылшаруашылығы кəсіпорындары жалпы өнімнің тек 28 %-ын өндіреді, бұл - негізінен, астық. Шын мəнінде, барлық мал басы жеке аулаларда өсіріледі. Мал басы құрамының барлық түрлері бойынша өсім байқалады, оның ішінде 1990 жыл деңгейімен салыстырғанда толық қалпына келтірілген жəне түйе өсіру шаруашылығы 10 %-ға көбейген. Ірі қара малы, қой мен ешкі, құс, шошқа басы орташа алғанда 90- жылдардың көрсеткіштерінен 40-60% құрайды, жылқы басы 2011 жылы бұрынғы деңгейден 90 %-ға өсті. Оның ішінде соғымдыққа ет бұдан екі есе өндіріледі.
Агроөнеркəсіптік кешен дамуының отандық тəжірибелеріне жəне АӨК проблемалары
Агроөнеркəсіптік өндірісті дамытуда мүмкіншіліктерді кеңейту, агроөнеркəсіптік кешені құрылымын қалыптастыруға бағытталған ауқым ды мемлекеттік инвестициялау, соның ішінде шетелдік инвесторларды ынталандыру бүгінгі күннің талабы. Елімізде аграрлық ғылым жүйесі де агроөнеркəсіп кешенін дамыту мақсатында жаңадан реформаланғаны белгілі. Аграрлық салаға қызмет етіп жатқан барлық ғылыми-зерттеу институттары негізінде Қазагроинновация АҚ құрылды. Негізгі қызметі - аграрлық саладағы ғылыми ұйымдардың қызметін үйлестіре отырып, аграрлық саланы дамытудың стартегиялық бағыттарын, ғылыми жаңалықтарды коммерция-ландыру, ғылыми идеяларды трансферттеу жəне бүгінгі күнге бейімдеу болып табылады. Соңғы жылдардағы Қазақстанның АӨК дамуы оң нəтижелерді көрсетті, алайда сыртқы қауіптердің күшеюіне, ішкі тəуекелдердің сақталуына, əлемдік агро-азық-түлік нарығының дамуына қарай мемлекеттік қолдау шараларын оңтайландыру, аграрлық өндірісте ин-теграция мен кооперация үдерістерін ынталандыру, оны табиғи-климаттық жəне əлеуметтік-экономикалық факторларға сəйкес диверсификациялау қажет.
Ауылшаруашылығы құрамы санының өзгер генін атап өткен ... жалғасы
Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
2. Агроөнеркəсіптік кешен дамуының отандық тəжірибелеріне жəне АӨК проблемалары
Əдебиеттер тізімі
Кіріспе
Аграрлық өндіріс қоғамдық капиталдың ұдайы өндірісінің жалпы жүйесі жəне осы жүйенің даму заңдарына сəйкес дамиды. Аграрлық өндіріс, көбінесе тұтыну заттарын өндіретін саладан, өндіріс құралдарын өндіретін салаға айналады. Сондықтан бұл - тек өндіріс саласы ғана емес, сонымен қатар тұрғындардың көп бөлігінің тіршілік ету ортасы. Агроөнеркəсіп бірлестіктерінің дамуы, бір жағынан, өнеркəсіп-сауда фирмаларының ауылшаруашылығы өндірісіне енуімен, екінші жағынан, ірі фермерлік капиталдың агроөнеркəсіп кешенінің ауылшаруашылығы емес салаларына кірігуімен негізделеді. Ал ауылшаруашылығы өндірісінің деңгейі тікелей мемлекеттің азық-түлік қауіпсіздігі жағдайына əсер етеді. Жаһандану жағдайында азық-түлік қауіпсіздігі əлемдік мəселеге айналып отырғандықтан, бұл тақырыптың өзектілігі жоғары екендігі айқын.
Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіптік кешенін дамытудың экономикалық рөлі
Агроөнеркəсіптік кешен - бұл халық шаруашылығының ауылшаруашылығы өнімдерін өндірумен, сақтаумен, қайта өңдеумен жəне
тұтынушыға жеткізумен айналысатын салалар жиынтығы. Агроөнеркəсіптік кешен құрылымы үш негізгі салаларды біріктіреді. Бірінші салаға трактор жəне ауылшаруашылығы машиналарын жасау, минералдық тыңайтқыштар жəне өсімдік пен малды қорғаудың химиялық құралдары, ауылдық құрылыс, өндірістік мал азығын өндіру Жаһандану жағдайында агроөнеркəсіп кешенін дамытудың экономикалық рөлі жəне микробиология, сондай-ақ суландыру құрылысы сияқты қорды қажет ететін салалар кешені кіреді. Екінші саланы ауылшаруашылық өндірісінің салалары - егін шаруашылығы, мал шаруашылығы жəне ауыл шаруашылық мал азығын өндіру секілді салалар кешені құрайды. Үшінші сала ауылшаруашылығы шикізаттарын дайындау, тасымалдау, сақтау жəне өңдеу мен өткізуді қамтамасыз ететін салалар мен өндірістің жиынтығы болып табылады.
Ауылшаруашылығы шикізаттарынан азық- түлік жəне басқа да тауарлар өндірісінің жаңа жүйесі бойынша біріншілік өнім өндіру тек аграрлық өндіріс қызметіне жатады. Ал осы өнімнің аз бөлігі ғана тұтынушыға таза түрінде жетеді де көп бөлігі техникалық өңдеуден өтеді. Ауылшаруашылығы өндірісі оңашаланған өзін-өзі ұдайы өндіретін жүйеден жаңа ұдайы өндірістік жүйенің буынына айналады. Соны- мен, жаңа қоғамдық еңбек бөлінісінің арқасында, аграрлық өндіріс қоғамдық капиталдың ұдайы өндірісінің жалпы жүйесіне кіреді жəне ол осы жүйенің даму заңдарына сəйкес дамитын болады. Бұған қоса, аграрлық өндіріс, көбінесе тұтыну заттарын өндіретін саладан, өндіріс құралдарын өндіретін салаға айналады. Алайда АӨК - бұл тек өндіріс қана емес, сонымен қатар тұрғындардың көп бөлігінің тіршілік ету ортасы. Ауылшаруашылығы өндірісінің деңгейі тікелей мемлекеттің азық-түлік қауіпсіздігі жағдайына əсер етеді. Ауылшаруашылығы өндірістік күшінің дамуының ең төменгі сатысында тұрған - статикалық саласы, оған өзгермелі экономикалық жəне технологиялық жағдайлар баяуырақ əсер етеді. Сондықтан аграрлық сектор дəстүрлі түрде халық шаруашылығының басқа салаларының ішінде ерекше орын алады. Зерттеуші ғалымдардың бір тобы АӨК-ні жалпы ауылшаруашылығы экономикасының құры лымында қарастырса, енді бірі керісінше ауылшаруашылығын агроөнеркəсіптік кешеннің құрылымында қарастыру керек деген пікірді алға тартады. Əрине, қалай алып қарасақ та бұл екі сала бір-бірімен өте тығыз байланысты əрі бір-бірінің толықтырушы құрамды бөлігі іспетті көрінеді. Агроөнеркəсіп кешенінің өндірістік жəне экономикалық мүмкіндігі аса жоғары. Ауылшаруашылығы тауар өндірушілерінің пай- далануында барлығы 197,3 млн. га жер, оның ішінде 35,5 млн. га егістік бар. Халық шаруашылығында еңбек ететін халықтың 35%-ы агроөнеркəсіп кешенінде. Ауылшаруашылығы саласының басқа материалдық өндіріс саласынан негізгі айырмашылығы, жер - басты өндіріс құралы, еңбек заты, еңбек құралы болып табылады. Ауылшаруашылығына жарамды жер көлемі өте шектеулі, олар табиғи жəне экономикалық құнарлылығы бойынша бөлінеді. Өнімді жерлердің құндылық сипаты олардың бонитеті нəтижесінде белгілі болады. Жер құнарлылығының кейінгі маңызды көрсеткішіне жердің орналасу аумағы жатады.
Елімізде 2008 жылы Агроөнекəсіптік кешен ді жəне ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеу туралы заң қабылданып, оны қаржыландыру мəселесі шешілді. Осының нəтижесінде салаға инвестициялар келе бастады, банктердің де аграрлық салаға көзқарасы өзгерді. Мұның айғағы, соңғы жылдары ауылшаруашылығындағы ЖІӨ көлемі үнемі өсу үстінде. Ауылшаруашылығының жалпы өнімінің 70%-дан астамы халық шаруашылығында (саланың шаруашылық субъектілері 49%) жəне шаруа қожалықтарында (22,8%) өндіріледі. Ірі ауылшаруашылығы кəсіпорындары жалпы өнімнің тек 28 %-ын өндіреді, бұл - негізінен, астық. Шын мəнінде, барлық мал басы жеке аулаларда өсіріледі. Мал басы құрамының барлық түрлері бойынша өсім байқалады, оның ішінде 1990 жыл деңгейімен салыстырғанда толық қалпына келтірілген жəне түйе өсіру шаруашылығы 10 %-ға көбейген. Ірі қара малы, қой мен ешкі, құс, шошқа басы орташа алғанда 90- жылдардың көрсеткіштерінен 40-60% құрайды, жылқы басы 2011 жылы бұрынғы деңгейден 90 %-ға өсті. Оның ішінде соғымдыққа ет бұдан екі есе өндіріледі.
Агроөнеркəсіптік кешен дамуының отандық тəжірибелеріне жəне АӨК проблемалары
Агроөнеркəсіптік өндірісті дамытуда мүмкіншіліктерді кеңейту, агроөнеркəсіптік кешені құрылымын қалыптастыруға бағытталған ауқым ды мемлекеттік инвестициялау, соның ішінде шетелдік инвесторларды ынталандыру бүгінгі күннің талабы. Елімізде аграрлық ғылым жүйесі де агроөнеркəсіп кешенін дамыту мақсатында жаңадан реформаланғаны белгілі. Аграрлық салаға қызмет етіп жатқан барлық ғылыми-зерттеу институттары негізінде Қазагроинновация АҚ құрылды. Негізгі қызметі - аграрлық саладағы ғылыми ұйымдардың қызметін үйлестіре отырып, аграрлық саланы дамытудың стартегиялық бағыттарын, ғылыми жаңалықтарды коммерция-ландыру, ғылыми идеяларды трансферттеу жəне бүгінгі күнге бейімдеу болып табылады. Соңғы жылдардағы Қазақстанның АӨК дамуы оң нəтижелерді көрсетті, алайда сыртқы қауіптердің күшеюіне, ішкі тəуекелдердің сақталуына, əлемдік агро-азық-түлік нарығының дамуына қарай мемлекеттік қолдау шараларын оңтайландыру, аграрлық өндірісте ин-теграция мен кооперация үдерістерін ынталандыру, оны табиғи-климаттық жəне əлеуметтік-экономикалық факторларға сəйкес диверсификациялау қажет.
Ауылшаруашылығы құрамы санының өзгер генін атап өткен ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz