Геометриялық ою



Геометриялық ою – элементтері қайталанып келетін, әртүрлі заттарды әшекейлеуге арналған өрнектер. Ою-өрнек ертеден бастау алған өнер түрі. Қай кезеңде өмір сүрмесін әр халықтың өзіне тән өрнектері, символдары болды. Ою-өрнек – маңызды мәдени артефакт. Ол арқылы тарихи кезеңдегі адамдардың дүниетанымын, өмір сүру үлгісін, салтын, мәдениетін көруімізге болады. Орнаменттердің негізгі төрт қызметі бар: конструктивті - заттың тектоникасы мен кеңістіктік қабылдануына әсер етеді; эксплуатациялық - заттың қай салада қолданылатынын білдіреді; репрезентациялық - заттың құндық маңызын көрсетеді; психикалық - адам эстетикалық ләззат алып, тыныштанады немесе қобалжиды.

Қоғамның технология жағынан интенсивті дамып, ақпарат кеңістігінің ғаламдық сипат алу жағдайында символдық мәдениет тілі қалыптасты. Қазіргі белгілер жүйесі қызметінің ерекшеліктерін айқындау мақсатында этностардың ұлттық ою-өрнектерін протомәдениет элементі ретінде қарастырылды. Дипломдық жұмыста ою-өрнек тарихы, пайда болу себептері, даму ерекшеліктері зерттелді. Зерттеу концепциялары мен ою-өрнек туралы теориялар жан-жақты қарастырылды. Ұлттық ою-өрнектің классификациясы жасалып, семиотикалық базисі анықталды. Ою-өрнектің семиотикалық жүйесін жеке бір дәуір аумағында немесе бір ғана этнос аясында емес, Қытай, Жапон, славян секілді халықтардың өрнектерімен салыстыра отырып қарастырылды. Ұқсастықтары мен ерекшеліктері айқындалды.

Ою-өрнектің негізгі түрлері: геометриялық (шаршы, тор, крест, «қос тұмарша», «сызықты тұмарша», «балдақ тұмарша», «балдақ үлгі», «тақта өрнек»), өсімдік тәріздес (гүл, көк шөп, жапырақ, үш жапырақ, бүлдірген), зооморфтық (қос мүйіз, төрт мүйіз, сыңар мүйіз сынық мүйіз, бұғы мүйіз, бота мойын, қос алқа, түйе табан, түйе өркеш), антропоморфтық (адам бейнесі, дене мүшелері), діни(крест, каллиграфия). Символдық өрнектерді зерттеуде геральдика ғылым саласының маңызы зор. Геральдика (heraldіca) – гербтерді зерттейтін тарих ғылымының бір саласы. Мемлекеттік туларда кездесетін мотивтердің терең мәні бар. Мысалы гарпия – басы, кеудесі әйел адам, денесі, қанаты бүркіттікі, тырнақтары темір құбыжық; көгершін – тазалық пен бойсұну, Қасиетті Рух символы; грифон – басы бүркіт, денесі арыстан бейнелі құбыжық. Жылдамдық, күш, мықты билік символы; айдаһар – бүркіттің басы мен аяқтарынан, жыланның денесінен, жарқанаттың қанаттарынан тұратын, құйрығы бар құбыжық. Күш пен құдіреттілік белгісі.
Геометриялық өрнектерді ромбылар, иректер, жұлдызшалар, ұшбұрыштар және көпбұрыштар құрайды. Қазақ ою-өрнегінің геометриялық түрі көшпелі халықтарға байырғы заманнан-ақ нақты сандар мен грек математигі Пифагор заңдарының белгілі болғаны туралы мағлумат береді. Өйткені біздің ата-бабаларымыз тек көшіп-қонып қоймай, сонымен қатар ірі қалаларда өмір сүрген. Олардың арасында қолөнершілер,саудугерлер,құрылысшылар көп болған.

Пән: Өнер, музыка
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі

Семей қаласының Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті

СӨЖ

Такырыбы: Геометриялық ою

Тексерген:

Орындаған:

Семей – 2016 ж.

Геометриялық ою – элементтері қайталанып келетін, әртүрлі заттарды
әшекейлеуге арналған өрнектер. Ою-өрнек ертеден бастау алған өнер түрі. Қай
кезеңде өмір сүрмесін әр халықтың өзіне тән өрнектері, символдары болды. Ою-
өрнек – маңызды мәдени артефакт. Ол арқылы тарихи кезеңдегі адамдардың
дүниетанымын, өмір сүру үлгісін, салтын, мәдениетін көруімізге болады.
Орнаменттердің негізгі төрт қызметі бар: конструктивті - заттың тектоникасы
мен кеңістіктік қабылдануына әсер етеді; эксплуатациялық - заттың қай
салада қолданылатынын білдіреді; репрезентациялық - заттың құндық маңызын
көрсетеді; психикалық - адам эстетикалық ләззат алып, тыныштанады немесе
қобалжиды.

Қоғамның технология жағынан интенсивті дамып, ақпарат кеңістігінің
ғаламдық сипат алу жағдайында символдық мәдениет тілі қалыптасты. Қазіргі
белгілер жүйесі қызметінің ерекшеліктерін айқындау мақсатында этностардың
ұлттық ою-өрнектерін протомәдениет элементі ретінде қарастырылды. Дипломдық
жұмыста ою-өрнек тарихы, пайда болу себептері, даму ерекшеліктері
зерттелді. Зерттеу концепциялары мен ою-өрнек туралы теориялар жан-жақты
қарастырылды. Ұлттық ою-өрнектің классификациясы жасалып, семиотикалық
базисі анықталды. Ою-өрнектің семиотикалық жүйесін жеке бір дәуір аумағында
немесе бір ғана этнос аясында емес, Қытай, Жапон, славян секілді
халықтардың өрнектерімен салыстыра отырып қарастырылды. Ұқсастықтары мен
ерекшеліктері айқындалды.

Ою-өрнектің негізгі түрлері: геометриялық (шаршы, тор, крест, қос
тұмарша, сызықты тұмарша, балдақ тұмарша, балдақ үлгі, тақта
өрнек), өсімдік тәріздес (гүл, көк шөп, жапырақ, үш жапырақ, бүлдірген),
зооморфтық (қос мүйіз, төрт мүйіз, сыңар мүйіз сынық мүйіз, бұғы мүйіз,
бота мойын, қос алқа, түйе табан, түйе өркеш), антропоморфтық (адам
бейнесі, дене мүшелері), діни(крест, каллиграфия). Символдық өрнектерді
зерттеуде геральдика ғылым саласының маңызы зор. Геральдика (heraldіca) –
гербтерді зерттейтін тарих ғылымының бір саласы. Мемлекеттік туларда
кездесетін мотивтердің терең мәні бар. Мысалы гарпия – басы, кеудесі әйел
адам, денесі, қанаты бүркіттікі, тырнақтары темір құбыжық; көгершін –
тазалық пен бойсұну, Қасиетті Рух символы; грифон – басы бүркіт, денесі
арыстан бейнелі құбыжық. Жылдамдық, күш, мықты билік символы; айдаһар –
бүркіттің басы мен аяқтарынан, жыланның денесінен, жарқанаттың қанаттарынан
тұратын, құйрығы бар құбыжық. Күш пен құдіреттілік белгісі.
Геометриялық өрнектерді ромбылар, иректер, жұлдызшалар, ұшбұрыштар
және көпбұрыштар құрайды. Қазақ ою-өрнегінің геометриялық түрі көшпелі
халықтарға байырғы заманнан-ақ нақты сандар мен грек математигі Пифагор
заңдарының белгілі болғаны туралы мағлумат береді. Өйткені
біздің ата-бабаларымыз тек көшіп-қонып қоймай, сонымен қатар ірі қалаларда
өмір сүрген. Олардың арасында қолөнершілер,саудугерлер,құрылысшыл ар көп
болған.
Өсімдікті оюлармен араласқан геометриялық өрнектерді Бабажы-қатын (Х-
ХІғғ.), Айша бибі (ХІ-ХІІғғ.),Қожа Ахмед Иассауи (ХІІІ-ХІVғғ.), және т.б.
монументті құрылыстардан көруге болады.
Геометриялық ою-өрнектерді көбіне ағашты көркемдеп өңдеуде,уй-іші мен
жиhаз бұйымдарын, музыкалық аспаптар мен аңшылық саймандарды әшекейлеуде
өте жиі қолданылады.
Геометриялық ою-өрнектердің соңғы жақтары сопақ жұмырланған қисық
сызықтар сынығынан тұрады. Олар ирек (ирексу) деп аталады. Ирексудың шегі
болмауы мүикін. Олармен бешпеттерді,камзолдарды, шапандарды және тақияның
жиегін, сондай-ақ сақина,білезік, қапсырма, алқа секілді зергерлік
буйымдарды, ши тоқымаларын, сырмақтарды,кебежені, жұқааяқтарды, ыдыс-аяқ
пен киім-кешектерді әшекелейді.

Шеберлер жаңа ою-өрнектерді тұрмыс тіршілігіне, өз дәуіріндегі заман
ағымына қарай лайықтап отырған. Атап айтар болсақ, халқымыздың көне
бұйымдарындағы ою-өрнектер сәнділігімен қатар, сол бұйымдардың жеңіл әрі
берік болу жағын да қарастырған. Оның үстіне әрбір жануар мен заттың өз
бойындағы қасиеттеріне байланысты тақырыптық мағынасы, композициясы,
симметриясы, ассиметриясы, колориті мен ритмі және философиялық мәні де
байқалады. Сонымен ою-өрнек дегеніміз – бұл ойға алған айқын өрнек
ырғағымен үйлесетін белгілі бір заңдылықтар жүйесінде жасалынған, қисық
сызықты және геометриялық фигура бейнесін белгілі бір тәсілге (стильге)
келтіріп, түрлі – түсті бояумен бояп, қандай да бір заттың әшекейленуі.
Композиция дегеніміз – латынның ою-өрнекті бір заттың бетіне реттеп
орналастыру деген мағына береді. Мысалы, ою-өрнек кесеге салынатын болса,
ол үлкен де, кіші де болмай, дәлдік пен жарасым табу керек. Ал өрнек
құрастыру үшін симметрияның маңызы зор. Оның екі жағының бірдей болуы
симметрия заңы. Симметрия кез келген ою-өрнекте болады. Ою-өрнектегі бояу
түрлері бір-бірімен үндесіп, жарасым табуын колорит дейді. Колорит көп
бояулы ою-өрнектерде жиі кездеседі. Ал ою-өрнекте бір элементтің қайталанып
отыруын ритм дейді.
Композициясы бойынша ою-өрнектің үш түрі бар: ленталық (фриз, кайма),
тұйық шеңбер(розетта), тор(17 түрі кездеседі). Бұл жолмен классификациялау
ою-өрнек салынатын заттың формасына қарай жасалған.
Ленталық өрнектер ұзын жолақтардан тұрады. Бір немесе бірнеше
мотивтердің ритммен қайталанып келуінен құралады. Ритм қарапайым немесе
күрделі болуы мүмкін. Мотив үзілмелі немесе үздіксіз болады. Ленталық
өрнектер киім жиектерін, белбеу, мойынорағыш, тұрмыс заттарын,
архитектуралық ғимараттарды әшекейлеуде қолданылады. Бұл өрнек түрі заттың
жиектерінде орналасу арқылы бұйымға мәнерлілік, айқындық, тұрақтылық қасиет
беріп тұрады.
Тұйықталған ою-өрнектерді кез-келген жазықтық бетіне сала аламыз. Бұл
өрнектерді орамал, дастархан, кілем, бас киімдер, жиһаздарды әшекейлеуге
қолданған. Бөлек элементтер шеңбер бойымен келіп тұтас композиция құрайды.
Композициялық ою-өрнектің үшінші түрі - тор үлгілері. Бір нүктеден
басталып, әртүрлі бағытқа қарай таралады. Көбінесе үлкен маталарды,
тұсқағаздарды, кілемдерді әшекейлеуде қолданады. Олар салынатын жазықтықтың
үздіксіз тұтас екендігін айқындап тұрады. Әрбір тор үлгісіндегі ою-өрнектің
жасалу жүйесі болады: шаршы, тікбұрышты, ромб тәріздес, үшбұрышты. Сонымен
қатар ою-өрнек композициясын жасауда мотив, фон, өрнектің жазықтықта
реттілікпен орналастырылуы, ритм, гамманың маңызы үлкен. Ою-өрнекпен жұмыс
жасау натюрморт, пейзаж, портрет салу секілді өзге қолөнер түрлерімен
айналысуға мүмкіндік береді.  
Ритм дегеніміз мотивтердің, фигуралардың, олардың арасындағы
интервалдардың қайталануы және кезектесіп орналасу заңдылығы. Ою–өрнек
салудағы басты шарттың бірі ритмнің болуы. Ритм қозғалысты көрсетеді:
кішкентайдан үлкенге, қарапайымнан күрделіге, ашық түстен күрең түске ауысу
немесе интервалдың өзгеріп тұруы.
Мотив – ою–өрнектің басты элементі. Мотив бірдей интервалдар арқылы
қайталанатын ою–өрнек композициясын раппортты деп атайды.
Раппорт – бір мотивті қоса алып, келесі мотивке дейінгі аралық.    
Симметрия центрге немесе өс жазықтығына қатысты алғанда бірдей пішінді
фигуралардың орналасуы.
Ассиметрия — симметрияның болмауы немесе бұзылуы.
Барлық ою-өрнектерді бейнелеу мүмкіншілігіне қарай үш топқа бөлеміз:
1.Нақты адам, жануар, өсімдік бейнелері, архитектуралық мотивтер,
күрделі эмблемалар.
2.Геометриялық элементтер, абстрактілі формалар, яғни нақты заттық
мазмұны жоқ бейнелер.
3.Бейнелі мотивтер немесе жеке элементтердің және абстрактілі
формалардың бірігіп келуінен жасалған өрнектер.
Өрнектердің стиліне қарай антикалық, готикалық, барокко; ұлттық
нақышына қарай грек, славян, қытай, украиналық түрлерін көрсетуге болады.
Ою-өрнектердің негізгі түрлері: техникалық, символдық, геометриялық,
өсімдік тәріздес, зооморфты, антропоморфты, каллиграфиялық, қиял-ғажайып,
астралды, пейзаж өрнектері, заттық.
Техникалық өрнектер еңбек нәтижесінде қалыптасты. Оларға балшықты отқа
күйдіру арқылы пайда болған құмыралардың формалары немесе жіп өру кезінде
қалыптасқан спираль тәріздес бейнелерді жатқызамыз.
Танымның семиотикалық әдісі дәстүрлі ою-өрнектерді белгілеріне қарай
классификациялауға мүмкіндік береді. Ою-өрнек жүйесінің генезисі
символдардың тарихнамасын көрсетеді. Париж семиотикалық мектебінің өкілі
А.Греймас бойынша ою мен ол салынатын зат арасында үзілмейтін байланыс бар.
Символ белгілі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Сақ өнерінің кейбір белгілері
Хайуанаттар бейнесін сипаттайтын оюлар
Пән атауы
Ұлттық стильдегі корпустық жиһазды жобалау
Қазақтың сәндік өнерінде оюдың түрі өте көп
Космогониялық өрнек
Ою-өрнектердің түрлері және түстері мен бояулары
Қазақтың ұлттық ою-өрнегі
Белгілі бір мамандықтың ерекшеліктерін дәл сипаттау
Координаталар бойында нүкте салу
Пәндер