Өкпедегі газ алмасудың ерекшеліктері



І.Кіріспе
ІІ.Негізгі бөлім
А)Өкпедегі газ алмасудың ерекшеліктері; газдардың қанмен тасымалдануы және тіндердегі газ алмасу.
Б) Бірінші тыныс алу механизмі. Бірінші тыныс алудың пайда болуына әсер ететін факторлар.
В) Қанның газдық құрамы тұрақтылығын ұстап тұратын функционалдық жүйе.
ІІІ. Қорытынды
ІV. Пайдаланылған әдебиеттер.
Тыныс мүшелері қызмет бойынша алып келетін бөлігінен : көмекей, кеңірдек, трахея, яғни бронх бұтағы және тыныс бөлігінен ацинус,яғни бронхиолдар,альвеол жолдары мен альвеолдардан тұрады.
Дем алу ,тыныс әрекеті – газ алмасу диффузиясы арқылы жүреді.Альвеолладан өкпе капиллярларындағы қанға оттек түседі, ал қаннан альвеоллаға көмір қышқыл газы өтеді.
Өкпедегі газ алмасу бір – бірімен байланысты бірнеше механизмдерге негізделген күрделі процесс: альвеол эпителийіндегі сурфактанттың пленкасынан оттек және көмірқышқыл газы молекулалары өтеді. Олар капиллярлар арқылы қан плазмасына кіреді және гемоглобинде бекіп орналасқан.Бұл процестердің құрылымы аэрогематикалық тосқауыл болып есептелінеді.ол өкпенің үлкен көлемін алып жатады да ,газдың организмге қажетті мөлшерде сіңірілуін қамтамасыз етеді.
Газ алмасу-альвеола капилляр мембранасы арқылы газдың жай диффузиясымен журеді де,жұтылған ауа(атмосфералық) және өкпеге оң қарыншадан өкпе артериясы арқылы келетін веналық қандағы оттегі қысымына байланысты болып келеді.
1. В.М.Покровский,Г.Ф.Коротько.Физиология человека.М:2004
2. Х.Қ.Сәтбаева,А.А.Өтепбергенова,Ж.Б.Нілдібаева.Адам физиологиясы.Алматы,2005.
3. Косицкий Г.И. Физиология человека. Москва 1985.
4. Интернет желісі. www.meduniver.com
5. Агаджанян Н.А. Основы физиологии человека, М 1998ж.

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
Жоспары:

І.Кіріспе
ІІ.Негізгі бөлім
А)Өкпедегі газ алмасудың ерекшеліктері; газдардың қанмен тасымалдануы және
тіндердегі газ алмасу.
Б) Бірінші тыныс алу механизмі. Бірінші тыныс алудың пайда болуына әсер
ететін факторлар.
В) Қанның газдық құрамы тұрақтылығын ұстап тұратын функционалдық жүйе.
ІІІ. Қорытынды
ІV. Пайдаланылған әдебиеттер.

Кіріспе
Тыныс мүшелері қызмет бойынша алып келетін бөлігінен : көмекей,
кеңірдек, трахея, яғни бронх бұтағы және тыныс бөлігінен ацинус,яғни
бронхиолдар,альвеол жолдары мен альвеолдардан тұрады.
Дем алу ,тыныс әрекеті – газ алмасу диффузиясы арқылы жүреді.Альвеолладан
өкпе капиллярларындағы қанға оттек түседі, ал қаннан альвеоллаға көмір
қышқыл газы өтеді.
Өкпедегі газ алмасу бір – бірімен байланысты бірнеше механизмдерге
негізделген күрделі процесс: альвеол эпителийіндегі сурфактанттың
пленкасынан оттек және көмірқышқыл газы молекулалары өтеді. Олар
капиллярлар арқылы қан плазмасына кіреді және гемоглобинде бекіп
орналасқан.Бұл процестердің құрылымы аэрогематикалық тосқауыл болып
есептелінеді.ол өкпенің үлкен көлемін алып жатады да ,газдың организмге
қажетті мөлшерде сіңірілуін қамтамасыз етеді.
Газ алмасу-альвеола капилляр мембранасы арқылы газдың жай
диффузиясымен журеді де,жұтылған ауа(атмосфералық) және өкпеге оң
қарыншадан өкпе артериясы арқылы келетін веналық қандағы оттегі қысымына
байланысты болып келеді.

Ауа – қан кедергісі келесі компоненттерден тұрады:
1)Альвеолла қуысы жағындағы сурфактанттың жабушы таспасы;
2)кішкентай альвеоллациттердің цитоплазмалық қабаты
3)альвеоллациттердің базальды мембранасы;
4)Негізгі заттардың ,коллаген және эластикалық фибрилл мен бос клеткалар –
фибробластардың біркелкі емес интерстициясы.
5)капилляр эндотелиясының базальды қабаты.
6)эндотелий цитоплазмасынының қабаты.
Альвеоладағы ауаның оттегі қысымы-100;веналық қанда-40;осы қысым
айырмашылығы оттегінің альвеола-капилляр мембранасы арқылы қанға түсуін
қамтамасыз етеді.Веналық қан мен альвеол – аралық ауа арасындағы осындай
көмір газының қысымының айырмашылығы көмір қашқыл газының альвеолаға түсіп
,сыртқа шығуына әсерін тигізеді.
Жүрек тамырларының жиырылуының әсерінен өкпенің шайқалуына
байланысты, альвеоллаларда газдар араласып кетеді. Жаңа туған нәрестенің
өкпесінің нашар жазылған бөлігінде вентиляция нашарлайды да, альвеолалық
жарғақ қалыңдай түседі. Сол себепті көмір қышқылының парциалды қысымы
мөлшері ересектердікіне қарағанда төмен болады.
Қабырғалардың кеуде қуысының орналасуы,көк еттің жоғары тұруы,
альвеоллалардың барлығының бірдей қызмет атқармауы, мембрананың қалыңдауы
,бала организмінің оттегіні көп қажет етуі салдарынан тыныс алу
жиіленеді. Бұл құбылыс физиологиялық ентігу деп аталады. Бұл беткі тыныс
алу деп аталатын физиологиялық ерекшелік қандағы көмір қышқыл газының
көлемін компенсаторлы ұлғайтып жібереді, ал бикарбонат пен басқа буферлі
негіздер қапыл азаяды. Басқаша айтқанда бұл компенсаторлы
гипервентиляциялық физиологиялық алғашқы метаболитті ацидоз болып
есептелінеді.
Өкпенің жұмысы дұрыс болса , ол алғашқы метаболитті ацидозды толығынан
орнына келтіреді, ал метаболитті алкалозды жартылай ғана қалыптастыра
алады.
Балаларда, әсіресеі ,1 жастағы балаларда , сыртқы тыныс айрықша бөлек
болады. Ол ацинустың одан әрі дамуына байланысты. Сонымен қатар
бронхиальды және өкпе артериялары мен капиллярлар арасындағы көптеген
ұштастамалар арқылы альвеолалар кеңістіктерінен өтіп кетіп, қанның қатты
жүруіне байланысты болып табылады.
Сыртқы тыныс дегеніміз өкпеге түскен атмосфералық ауа мен
капиллярдағы қанның арасындаңы газ алмасуы.
Жаңа туылған сәбидедің бірінші дем алуы организмнің бірнеше факторлардың
әсерінен қайта құрылуына байланысты болады:
1. Плацентарлы қан айналуы тоқтап, қанда көмір қышқылы газы (СО2)
көтеріліп, РН және оттегінің парциальды қысымы төмендейді. Осыған
байланысты қолқа мен ұйқы артериясының рецепторларынан тыныс орталыңына
импульс тарайды да, тыныс орталығының тиісті параметрлерінде өзгерістер
пайда бола бастайды.
2. Сыртқы ортаның төмен температурасы әсер етеді.
3. Сыртқы ортаның жоғарғы қысымы ықпалы етеді.
Диафрагманың (көк еттің) жиырылуы әсерінен кеуде қуысында теріс қысым
туады да, ауаның тыныс жолдарына таралуын жеңілдетеді. Өкпе жабысқақ,
тұтқыр суы мен альвеоланың беткі керілуі тарайтын ауаға біраз кедергі
жасайды. Альвеоланың беткі керілуін сурфактант төмендетеді. Сурфактант (0,1-
0,3 мкм) альвеоланы қаптай отырып, ұрықтың іштегі даму кезеңінің соңғы
жағында синтезделе бастайды.
Сурфактант – жоғары молекулалы липопротеид, оның негізгі компоненті –
депальмитин-лецитин. Ол ұрықтың іште ламу кезінің 20-24 аптасында екінші
қатарлы үлкен альвеоларлы клеткаларында пайда болады. Сурфактант олардың
ішінде гранула түрінде жиналады да, альвеолардың бетіне пленка жасай
таралады. Әсіресе, бала дүниеге келген сурфактант көп шыға бастайды.
Сондықтан өкпенің алғашқы жазылуына әсерін көп тигізеді. Биологиялық
белсенді зат болып есептелінеді, сондықтан ол ыдырайды. Жартылай ыдырау
кезеңі 10-20 сағат 30-32 аптаға дейін. Сурфактант түзілуінде этамалиннің
метилдену жолы басымырақ, одан сәл кеш мерзімде сурфактант холин жолымен
синтезтеледі. Метилдену жолымен пайда болу оңай әлсірейді. Оны гипоксия,
гипертермия, ацидоз өте тежейді, сондықтан сурфактант тек 36 аптада ғана
жетіледі. Осы мерзімге дейінгі шала туылған баланың организмінде
сурфактанттың қоры аз болады, ол тыныстың пайда болуын қамтамасыз етеді.
Бірақ сурфактанттың синтезі, оның бөлінуі қарқынына ілесе алмағандықтан
тыныс бұзылуы пайда болады.
Ацидоз бен гипоксия өкпе артерияларының тарылуына, альвеолдың
ісінуіне әкеліп соқтырады. РН 7,15-7,2 төмен болғанд сурфактант синтезі
тоқтап қалады.
Бала өмірге қанда жеткілікті оттегі қорымен туғанда және тыныс
орталығы нашар қозатын жағдайда арада біраз секунд, кейде тіпте минут,
өткенге дейін. алғашқы демін алмайды. Бұндай қысқа уақытқа кешігу жаңа
туылған бала (нәресте) апноэсы деп аталады.
Өкпе. Бала дүниеге келгенде оның өкпесінің салмағы 50 грамм болады
(дене салмағының 150 бөлігі). 6 айда 2 есе ауырлайды, 1 жаста -3 есе, 12
жаста -10 есе, ал үлкен кісілерді -20 есе және одан да көп арытады. Жас
нәрестелердің өкпесі дәнекер тканьге өте бай, серпінді (эластикалық)
ткандері аз, әсіресе альеольдар маңында, қан тамырларына бай, капиллярлар
мен лимфа тамырлары кең болады. Сондықтан, баллардың өкпесінде қанның
іркілуі, ателектаз, эмфиземалар тез пайда болып, өкпенің қабынуына уытты
заттардың өкпе бетінен қан тамырларына тез сорылып, тарауына өте қолайлы
жағдайлар оңай туғызып отырады. Ересектерге қарағанда, баланың өкпесінің
тыныстық беті үлкен болып келеді. Өкпе арқылы 1 минутта, үлкендерге
қарағанда, қан көп мөлшерде өтеді. Бала өмірге келерді ацинус, яғни өкпенің
тыныстық бөлігі (ол 3 қатарлы респираторлы бронхардан, альвеол жолдарынан,
альвөол қабынан тұрады), әлсіз дамыған. Ацинуста қан мен ауа аралығындағы
тыныс алмасуы жүреді. Ол тыныстың негізгі функциясы болып ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Тыныс алу жүйесі туралы
Студенттердің тыныс алу жүйесінің маусымдық динамикасының ерекшеліктері
Егеуқұйрықтардың өкпе эпителийіне жоғары температураның әсері
Тынысалу змүшелерінің ңұрылысы, ңызметі, маңызы
Ішкі секрециялық бездер жайлы мәлімет
Тыныс алу жүйесі жайлы
Әр түрлі жастағы балалардың энергия бөлу ерекшеліктері және ересектерден айырмашылығы
Созылмалы пневмония кезіндегі емдік дене шынықтыру (оқу әдістемелік құрал)
Эндоскопиялық тәсілдер
Тыныс алу жүйесі, оның жасқа байланысты ерекшеліктері
Пәндер