Жылқының жұқпалы анемиясы ауруын зерттеу

КІРІСПЕ
І СОЙЫП АШУ ХАТТАМАСЫ
1.1 Хаттаманың кіріспе бөлімі
1.2 Сыртқы көрінісін зерттеу
1.3 Ішкі көрінісін зерттеу
1.4 Хаттаманың қорытынды бөлімі
ІІ ӘДЕБИ ШОЛУ
2.1 Ауру анықтамасы
2.2 Аурудың клиникалық белгілері
2.3 Балау және алдын алу
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

Малдың жұқпалы аурулары туралы ғылым ветеринарияда өзекті мәселе және арнаулы бағыт болып табылады.
Адамзат ерте заманнан бері мал мен адам арасында жоғары өнім тудыратын жаппай аурулардың себебін анықтауға тырысты.
Жұқпалы ауруларды зерттеу адамзаттың өркендеуінде ұзақ мерзімді орын алады. Жұқпалы ауруларды болдырмау үшін оның таралуын, қоздырғышын, клиникалық белгілерін, эпизоотологиялық мәліметтерін, аурудың дамуын, өлексенің патолого - анатомиялық өзгерістерін, диагностикалық және дифференциальды балауын, иммунитетін және емдеу әдістерін, алдын алу және күресу шараларын білу керек.
Жұқпалы аурулардың өзінің табиғатына қарай жұқпалы емес аурудан кәдімгідей айырмашылығы бар, сондықтан жануарлар патологиясында ерекше орын алады.
Ет, сүт, жұмыртқа және басқа тамақ және шикізат өнімдерін өндіру мал шаруашылығы қызметкерлерінің алдына қойылған өзекті мәселенің бірі.
Мал басын көбейту, оның өнімділігін арттыру және интенсификациялау – мал шаруашылығында негізгі бағыт болып белгіленген.
Осыған байланысты, еліміздің ветеринарлық қызметінің міндеті – малдың және құстың өлімін және ауруын төмендету үшін, ветеринарлық – санитарлық шаралардың жүйесін іске асыру болып табылады.
Ветеринарлық мамандардың жұмысының үлкен экономикалық және социальды маңызы бар, өйткені олар адамдарды мал мен адамға ортақ аурулардан сақтайды.
Нақты жұқпалы ауру кезіндегі індет процесін зерттегенде, оның биологиялық құбылыстармен ғана емес, табиғи – географиялық, әлеуметтік – экономикалық жағдайлармен де байланысты екенін ескеру қажет.
Сондықтан да, жұқпалы ауруларды зерттегенде басқа да ғылымдардың үрдістері мен әдістерін кеңінен пайдаланады.
Ауыл шаруашылығы малдарының жұқпалы ауруларымен күресудің басты шаралары жоспарлы түрде жүргізілгенде ғана, оның тиімділігін арттыруға болады.
Індетті анемиямен жылқы, қашыр, есек және түйе ауырады. Оған шошқа да шалдығуы мүмкін, бірақ бұл түлікте осы ауруға тән белгілер білінбейді, кейін ол шошқа вирус тасушы күйінде қалады.

1. Х.С. Жұмабеков, К.Ю. Дербышев “Жануарлардың патологиялық анатомиясы” – Алматы 2011.
2. Т. Сайдуллин “Індеттану және жануарлардың жұқпалы аурулары” – Алматы 2009.
3. Ө. Ығылманұлы “Ветеринариялық патологиялық анатомия” – Алматы 2010.
4. А.А. Конопаткин. Эпизоотология и инфекционные болезни сельскохозяйсвенных животных. – М.: “Колос”, 1984.
5. А.В.Жаров, И.В. Иванова, А.П. Срельников “Вскрытие и патоморфологическая диагностика болезней животных”. – М.: “Колос”, 2000.
6. Методические указания к оформлению патологоанатомических диагнозов инфекционных боезней сельскохозяйственных животных. – Семипалатинск, 1989 г.
7. Қасымов Е. Індеттану. Бірнеше түлікке ортақ жұқпалы ауруларды балау және күресу шаралары. Оқу құралы. – Алматы 1992.
8. А.В. Жаров, В.П. Шишков и др. Патологическая анатомия с-х животных. – М.: «Колос», 1999.
9. Сидорчук А.А., Воронин Е.С., Глушков А.А. Общая эпизоотология. – М.: Колос, 2004.
10. Бессарабов Б.Ф. Инфекционные болезни животных. – М.: Колос, 2007.