Топырақ құнарлылығының категориялары және түрлері

Пән: Экология, Қоршаған ортаны қорғау
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 17 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
1. Топырақ құнарлылығына жалпы сипаттама
2. . Топырақ құнарлылығы ұғымы
3. . Топырақ құнарлылығының категориялары және түрлері
4. . Топырақ құнарлылығының факторлары
5. . Әртүрлі топырақтар түрлерінің құнарлылығы
6. . Топырақ құнарлылығын арттыру шаралары
2. Биопрепараттар
2.2. Топырақ құнарлылығын арттыруда қолданылатын биопрепараттар
III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Кіріспе.

Адамзаттың асыл қорегін қамтамасыз етіп отырған табиғи орта
экологиясының бұзылуына табиғатты үнемді және дұрыс пайдаланудағы
олқылықтар мен жүйесіз шаруашылықтар қызметі тікелей әсер етуде. Әрине,
өткен кезеңдерге тас лақтырудан аулақпыз, дей тұрғанмен, мол табиғи
байлықтарымыздың қажеттісін ғана ел игілігіне пайдаланып, қалған бөлігін
келешек өскелең ұрпақтардың үлесіне қалдыру біздің міндетіміз деп
есептейміз. Қазіргі таңда шешімін таппаған күрделі мәселелердің бірі –
суармалы жерлердің сортаңдануы мен қарашірік мөлшерінің төмендеуі. Соның
нәтижесінде ауылшаруашылық екпе дақылдарының өнімдері күрт төмендеуде.
Мұндай жерлерге Қызылорда, Оңтүстік Қазақстан облыстары және Алматы
облысының Балқаш өңіріндегі күріш өсіретін ауыспалы егістіктерді жатқызуға
болады. Кейінгі жылдары топыраққа тыңайтқыш беру, дренаж жүйесінің өз
дәрежесінде пайдаланбауы аталған аумақта топырақтың құнарына кері әсерін
тигізіп отыр. Нәтижесінде ауыл шаруашылық дақылдарының айналымындағы
егістік жерлердің көпшілігі екінші рет тұзданып пайдалануға жарамсыз болып
қалды. Әрине, тұзды топырақ ауыл шаруашылығы дақылдарын өсіруге тиімсіз
болатыны бесенеден белгілі. Өйткені, сортаңға айналған егістік алқаптарда
қарашірік мөлшерінің азаюы – топырақ құнарының төмендеуіне, биологиялық
белсенділігінің нашарлауына және сілтілігінің жоғарылауы мен тұздылығы
артуына әкеледі. Еліміздегі ең маңызды су көздерінің бірі – Сырдария өзені
іргеміздегі шекаралас мемлекеттердің аумағын басып өтеді. Оған қоса, Сыр
өзені өндірістік және шаруашылық-тұрмыстық қалдықтармен қатты ластанған.
Аталған ахуал Іле өзенінде де байқалады. Топырақ-тірі организм екенін
ескерер болсақ, топырақта тіршілік ететін микроорганизмдердің тыныс-
тіршілігіне қалыпты жағдай жасаған кезде ғана оның құнарын сақтап,
бірқалыпты ауылшаруашылық дақылдарынан межелі өнім алуымызға мүмкіндік
туады. Адамзат баласының негізгі тіршілік көзі жер ана екенін ескерер
болсақ, оның ішінде әсіресе суармалы егістіктің алар орны ерекше. Әрине
ауыл шаруашылығын өз дәрежесінде дамытуға бел байлаған ел, тек қана
минералдық тыңайтқыштармен әртүрлі қоспалар арқылы жоғары өнім алумен ғана
шектелмей, әр өңірдің табиғи және экологиялық ерекшеліктерімен қоса
топырақтың табиғи құнарын барынша сақтауға мүмкіндік жасайтын мемлекеттік
тұрғыда бағдарлама жасау қажет. Сонда ғана ұзақ мерзімде және тұрақты түрде
топырақтан жоғары өнім алуға қол жеткізуге болады. Егер де, топырақтың
құнарлы қабатының, яғни қарашіріктің түзілуіне бірнеше мыңдаған жылдар
қажет екенін ескерсек, бар-жоғы бірнеше жылдардың ішінде оның мөлшерін
төмендетіп, жоғалтып алатын болсақ, бұл табиғатқа және келешек ұрпақтың
үлесіне жасалған қиянат болары анық [1].

Топырақтың құнарлылығы –топырақты оның бастапқы тау жынысынан айыратын
тек оған тән қасиеті. Топырақ құнарлылығы оның генетикалық ерекшеліктерімен
тығыз байланысқан, ал жыртылатын топырақтарға сонымен қатар ауыл
шаруашылығында пайдалану сипатымен де. Жер бетіндегі адамзаттың,
жануарлардың, өсімдіктердің тіршілігі топырақтың осы қасиетімен тығыз
байланысты. Өйткені, топырақ құнарлылығы жоғары болса, өсімдіктерден алатын
өнім жоғары болып, адамзатқа қажет азық-түлік, жануарларға керек жем-шөп
қоры молаяды. Сонымен бірге өсімдіктердің белсенді дамуыолардың атмосфера
құрамынан өз бойына көмір қышқылы газын сіңіруін және ауаға оттегінің
бөлінуін жақсартып, атмосфералық ауаның құрамының теңдестігін сақтауға
әсерін тигізеді. Қазіргі уақыттатопырақтың құнарлылығыдеп оның биосфераның
құрауышы ретінде қоректік, су-ауалық, температуралық, тотығу-
тотықсыздандыру және басқа да топырақтардың режимін анықтайтын жер
факторлары мен жағдайларын қамтамасыз ету деп түсінеді[2]. Топырақ
құнарлылығы жоғарғы дәрежедегі өзгерушілікпен ерекшеленеді және топырақ
түзілу факторлары мен жағдайларының өзеруіне тез әрекеттенеді. Топырақтың
құнарлылық деңгейіне өте күшті әсер ететін адамның іс-әрекеті.
Топырақ құнарлылығының категориялары және түрлері. Топырақ құнарлылығын
келесі категорияларын ажыратады: табиғи немесе жараталысты; табиғи-
антропогендік және жасанды. Жараталысты немесе табиғи құнарлылық адам әсері
тимеген, табиғи топырақ түзілу процесінің дамуы қамтамасыз еткен топырақтың
қасиеттері мен режимдерінің күрделі өзара әрекеттестігімен анықталады.
Табиғи құнарлылық таза күйде тың жер топырағына тән және ондағы өсіп-өнген
ценоздардың өнімділімен сипатталады. Табиғи-антропогендік. Топырақты игеру
оның процестері, режимдері және қасиеттерінің табиғи дамуына елеулі
өзгерістер енгізеді. Бұл өзгерістер топырақты өңдеу, тыңайтқыштар енгізу,
әртүрлі мелиоративтік шараларды игеруге байланысты. Топырақ қасиеттері мен
режимдерінің санды және сапалы өзгерістерін оның табиғи-антропогендік
құнарлылығы сипаттайды. Топырақты ауыл шаруашылығында пайдаланғанда табиғи
топырақ түзілу процесі тасымалданады, былайша айтқанда топырақ адамның іс-
әрекеті мен табиғи топырақ түзілу процесінің өзара әрекеттесуінен
қалыптасатын құнарлылыққа ие болады. Құнарлылықтың бұл категориясы
агроценоздарға тән. Жасанды құнарлылық адамның іс-әрекеті нәтижесінде
құнарлылықтың әртүрлі факторларын қисындастыру барысында қалыптасады. Ол
таза күйінде оранжерея, жылыжай, парниктер және с.с. өсімдіктерді өсіруге
жасалған субстраттарда байқалады, сонымен қатар жасанды топырақтарда
(мысалы бақшалар). Топырақ құнарлылығының әр категориясы екі түрден тұрады:
потенциалды және тиімді. Жасанды құнарлылығы табиғимен бірігіп тиімді
немесе экономикалық құнарлылық болып анықталады. Ол ауыл шаруашылық
дақылдарының өнімінде жүзеге асырылады. Топырақта қоректік элементтердің
белгілі бір қорлары бар, олар өнімнің қалыптасуында шығын түрінде жүзеге
асырылады, осыдан топырақтың потенциалды құнарлылығы деген ұғым шығады.
Потенциалды құнарлылық өсімдіктердің қоректік заттарының жалпы қоры,
олардың қосылыстарының түрлері және өсімдіктерді басқа да қажетті оңтайлы
жағдайлармен қамтамасыз ету факторлары оның тиімді құнарлылығының жоғары
деңгейін қалыптастырады[2].
Құнарлылық факторлары болып қоректік элементтер, ылғал, ауа және жылу
мөлшері есептеледі, яғни олар өсімдіктер өсіөнуінің жер бетіндегі
факторлары. Ал құнарлылықтың қалыптасуының жағдайларына топырақтың
қасиеттері және режимдері жатады. Ол қасиеттер мен режимдер келесідей:
- физикалық (топырақтың гранулометриялық құрамы, құрылымы, тығыздылығы,
кеуектілігі, жылулық, ылғалдылық қасиеттері және режимдері);
- химиялық (гумус сипаттамасы, минералдық және химиялық құрамы, тиімді
қоректіқ заттар мен зиянды заттар мөлшері);
- физико-химиялық (топырақ реакциясы, тотығу-тотықсыздану потенциалы,
сіңіру көлемі, алмаспалы сіңген катиондар мөлшері және олардың құрамы және
т. б.);
- биологиялық (микроорганизмдер мөлшері, нитрификациялау және азотты
байланыстыру, топырақтың тыныс алуы, ферменттік белсенділігі,
фитосанитарлық жағдайы). Құнарлылықтың қалыптасуы топырақтың қасиеттері мен
режимдерінің өзара күрделі қатынасы мен әсерінің мысалы ретінде топырақтың
қоректік заттар режимін қалыптасуын алып қарауға болады. Топырақтың
қоректік заттар режимі оның құрамындағы минералды заттардың күрделі
өзгерістерінін және органикалық заттардың минералдану және гумификациялану
процестерінің, микроорганизмдердің белсенді қызметінің, ылғал, ауа және
жылу режимдерінің өзар қатынасының әсерінен қалыптасады[3].
Топырақтардың әртүрлері түрлері оның әртүрлі құнарлылығын
қалыптастырады. Ең жоғары тиімді құнарлылықпен қара топырақтар сипатталады,
ал күлгін (солтүстікке) және құба (оңтүстікке) топырақтарға қарай жылжитын
болсақ оның құнарлылық деңгейі төмендей бастайды. Орманды аймақтың күлгін
және шымды-күлгін топырақтары құнарлылығының шамалы болуы күлгіндену
процесінің әсерінен болады. Үйткені ол қышқыл топырақтарды қалыптастырады,
онда улылық қасиеті бар алюминийдің жылжымалы түрлері болады. Сонымен қатар
олар негіздермен қанықпаған, гумус мөлшерлері шамалы, агрофизикалық
қасиеттері нашар және қоректік заттар мөлшері де төмен[4].
Топырақ құнарлылығын арттыру шаралары. Топырақ құнарлығын ұдайы өндіру
немесе арттыру қазіргі кезде екі тәсілмен, заттық және тенологиялық, жүзеге
асырылады. Заттық тәсіл тыңайтқыштар, мелиоранттар, пестицидтер т.б.
қолдануды қажет етеді, ал екінші тәсіл – ауыспалы егістерді, аралық
дақылдарды, әртүрлі топырақ өңдеуді, егу әдістерін т. б. қолдануды қажет
етеді. Аталған әдістердің мақсаты бір болғанымен, оған жету жолдары әртүрлі
болып келетіні түсінікті. Топырақ құнарлығын оңтайландыру үшін талапқа
үйлесімді құнарлылық моделін (үлгісін) жасау керек. Топырақ құнарлылығының
үлгісі деп нақтылы топырақтық-климаттық жағдайда дақылдың белгіленген
өнімділік деңгейіне сай келетін экспериментальды түрде анықталған
агрономиялық маңызды қасиеттері ме режимдерінің жиынтығын айтады. Топырақ
құнарлығының технологиялық үлгісі міндетті түрде экономикалық есептеулермен
толықтырылып, оның тиімділігі дәлелденуі керек. Егіншілік шаруашылығы
дамыған Қазақстанның солтүстік аймағының топырақтарының құнарлылығын
сақтап, оны арттырудың басты жолдары мыналар:
- егіншілктің топырақты қорғау жүйесін қолданып, оның басты буыны-топырақты
жазықтілгіш құралдарымен өңдеп, топырақ бетінде өсімдік қалдықтарын сақтау;
- жеңіл гранулометриялық құрамды топырақтарда дәнді дақылдарды, парды және
көпжылдық шөптерді топырақ қорғау ауыспалы егісінле жолақтап орналастыру;
- органикалық тыңайтқыштарды және минералды тыңайтқыштарды қажетті мөлшерде
енгізу;
- көпжылдық шөп егілген танаптар ауданын арттырып, оларды мерзімді түрде
ауыспалы егістікке қосып отыру[8].
Биологиялық препараттар. Биопрепараттар — адамдар, жануарлар және
өсімдіктердің түрлі ауруларын анықтауда, оларды емдеу және алдын ала
сақтандыру мақсатында қолданылатын ерекше биологиялық қосылыстар.
Биологиялық препараттар тірі ағзалардың тіршілік жағдайын жақсартып,
олардан алынатын өнімдерді молайтуда маңызы зор. Биологиялық препараттарға
вакциналар, сарысулар, микроағзалардан өндірілетін антибиотиктер,
ферменттер, т.б. биологиялық активті заттар жатады. Мысалы, вакциналар
түрлі аурулардан сақтандыру үшін де кеңінен пайдаланылады. Оның сарысуға
қарағанда ағзадағы иммундық қасиеттерді ұзақ уақыт сақтап қалатын қасиеті
бар. Биологиялық препараттар егіншілікте егіс дақылдарын аурудан қорғап,
олардың өнімділігін арттыруға едәуір көмегін тигізеді. Мысалы, микробтардан
даярланатын азотобактерин, нитрагин препараттары атмосферадағы өсімдіктерге
қажетті азотты сіңіреді. Бұл азот тыңайтқыштарын үнемдеуге көмектеседі. Ал
құрамында фосфор бактериялары бар — фосфоробактерин биологиялық
препараттары топырақтағы күрделі фосфор қосылыстарын ерітіп, оны
өсімдіктердің сіңіруіне жағдай жасайды. Биологиялық препараттардың ішінде
ең құндысы — ферменттер. Мысалы, амилаза, протеаза, пектиназа, целлюлоза
және липаза ферменттерінен жасалған биологиялық препараттар мал ағзасындағы
зат алмасуда ферменттер қатысуымен жүретін процестерге тікелей қатысып,
азықтың жұғымдылығын арттырып, өнімділікті молайтады. Ал
микроорганизмдерден алынатын амилоризин, амилосубтилин, протосубтилин,
калдерин, пектиноворум биологиялық препараттары малдың ас қорыту жүйесінде
азықпен бірге түскен күрделі көмірсулар қосылысын (крахмал, клетчатка,
пектин заттар) ыдыратып, ағзаға оңай сіңетін көмірсулардың мөлшерін
молайтады. Биологиялық препараттардың өндірістік жағдайда алынатын түрі —
мал азықтық ашытқылар басқа микробтар пайдалана алмайтын көмірсутектердің
(мұнай өнімдері) күрделі қосылыстарымен қоректеніп, қоршаған ортада
белоктың жиналуына көмектеседі, яғни олар ағза үшін жетіспейтін азот
қосылыстарының (амин қышқылдары) көбеюін қамтамасыз етеді. Сондай-ақ,
микроорганизмдерден алынатын фитобактериомицин биологиялық препараттары
өсімдіктердің бактериялық ауруларына қарсы қолданылады. Гризин препараты
өсімдіктердегі ауру қоздырғыш саңырауқұлақтарға қарсы қолданылады. Ал
триходермин биологиялық препараттарн Қазақстан ғалымдары алды. Ол
өсімдіктердің тамыр жүйесіндегі шірітуші микроағзаларды жою үшін
пайдаланылады. Микробтардан алынатын көптеген биологиялық препараттар
(биовит, кормогризин, бацитрацин, витамицин, комарин, т.б.) малдың салмағын
арттырып, алынатын өнімдердің (сүт, ет, т.б.) сапасын жақсартады. Осымен
қатар сібір жібек құртын, бау-бақша өсімдіктерін, жүзімді бүлдіретін
зиянкес жәндіктерге індет туғызушы микроағзалардан де биологиялық
препараттар (энтобактерин, дендробациллин, битоксибациллин,
инсектин,боверин) алынады. Биологиялық препараттардың құндылығы — олар
химиялық препараттармен салыстырғанда, қоршаған ортаға ешбір зиянын
тигізбейді[9].
Топырақ құнарлылығын арттыруда қолданылатын биопрепараттар. Нитрагин.
Топырақты азот қосылыстарымен байытуда бүршақ түқымдас өсімдіктердің зор
маңызы бар. Ғылым олардың тамырында бірлесіп тіршілік ететін түйнек
бактерияларының барлығын анықтады. Оларды 1888 жылы бірінші рет Бейеринк
жеке бөліп альш зерттеді. Оны бактериум радицикола деп атады. Міне осы
бактериялар бүршақ түқымдастарды азотпен камтамасыз етуде елеулі роль
атқарады. Осы бактериялардан нитрагин деп аталатын препарат даярланды.
Нитрагинді қолданғанда астык өнімі гекта-рына 2—3 -ге дейін, ал шөп 50—60-
ге дейін артатыны анықталды. Сонымен қатар, бұршақ тұқымдастардың түріне
байланысты күзде егістің әрбір гектарында шамамен 20-дан — 2000 сг-ға
дейін азот жиналады. Бұл осы дақылдардан кейін егілген өсімдіктердің
өнімділігін арттырады. Практикада жаңа жерлерге егілген бұршақ тұіқымдас
өсімдіктер бірден өніп-өсіп, өнім бере алмайтыны байқалады. Бұл жерде
оларға қажетті түйнек бактерияларының болмауынан деп түсіндіріледі.
Сондықтан бүршак түқымдастар жаңадан егілетін аудандарда нитрагинді қолдану
кажетті агротехникалық шаралардың бірінен саналады. Бұл қосымша өнімді 50%-
ке дейін арттырады. Сонымен қатар, бұршақ тұқымдастар көп жылдан бері
өсіріліп келе жатқан аудаидарда да, тұқымға әлсін-әлінитрагинді жүқтыру,
қосымша өнімді 15-тен 20%-ке дейін арттырады.Соңғы кездерге дейін
практикада топырақты нитрагин қолданы-лып келді. Оны даярлау да, жер-жерге
тарату да өте қиынға түсті. Сондықтан еліміздің шаруашылықтарының
нитрагинге мұқтаждығын толық қанағаттандыра алмады. Қазір заводтарда
нитрагинді құрғақ күйінде даярлайды. Үстіміздегі ғасырдың 30-шы жылдарында
құрғақ нитрагинді даярлаудың қарапайым әдістері ұсынылды. Оны қазіргі кезде
де қолдаыуға мүмкіндік бар. Н. И. Р ю м и н бұршақ тұқымдас өсімдіктердің
тамырын күзде жинап альш, оларды топырактан тзартып, көлеңкеде кептіріп,
үнтақтауды ұсынды. Осындай тәсілмен даярланған құрғақ нитрагинді көктемге
дейін салқын жерде сактап, көктемде 1 гектар жерге себілетін түқымға
нитрагиннен 100—200 г-дай қосып, жақсылап араластырып тұқыммен бірғе сеуіп
тастайды.Е. Ф. Березова мен Л. И. К ор е н я к о нитрагинді даярлаудың
қарапайым оңай әдісін үсынды. Бұл үшін бұршақ түқымдас өсімдіктер өскен,
өнімі мол учаскелерінен өсімдік тамырларын түйнектермен бірге қазып алып,
суда аздап жуып, кептіріп, қүрғақ бөлмеде көктемге дейін сақтайды. Егістің
бір гектарына сөбілетін түқымға сиыржоңышқа немесе бүршактың даяр
тамырларының 100—150 грамынан жоңышқа немесе беде тамырының 200—300
грамынан даярланған ерітіндімен тұқымды шылайды. Заводтық нитрагин жоіқта,
осындай нитрагинді қолдану шаруашылық үшін өте пайдалы.Көрсетілген тәсілмен
әрбір шаруашылық нитрагинласап алуына болады.Соңғы жылдары Бүкіл одақтық
ауыл шаруашылық микробиология институты қүрғақ нитрагинді өндірістік жолмен
өндіруді жүзеге асырды. Құрғақ нитрагинді даярлау мынадай негізгі
буындардан тұрады. Бактерияларды анаэробты жағдайда өсіру; бактериялар
өсірілгеы қоректік ортаны машинада тартьш, одан коймалжың пас-та өндіру;
бактерияға бай паста үшін қорғаныш орта даярлап, онымен араластырып,
артынан ,құрғату. Қүрғақ бактерияларға бай препаратты арнаулы сазбен
(коалинмен) араластырып, қағазға орап, даярлау. Жоғарыда баяндалған
жүмыстардың ішінде бактерияларды қүрғату ең бір қиын да, жауаптысы.
Көпшілік жағдай-да осындай орепаратта тіршілікке қабілетті клеткалардың
мөлшері 10—20%-тен аспайды. Әдетте бөлме температурасында мүндай препаратты
сақтаса, тірі клеткалар саны тез азаяды. Қайта +2—5°-та олар біршама тәуір
сақталады. Сонымен қатар, қүрғақшылыққа төзімді түйнек бактерияларын
іздестіріп тауып, олардан препарат даярлау кажет. Мұндай жұмыстар
жүргізіліп, препараттар да даярланды. Соның нәтижесінде қазір әрбір
грамында 5-тен 10 мил-лиардқа дейін бактериялары бар ыитрагиндер
пайдаланылады. Құрғақ нитрагинді іпайдалану да оңай. Бұл үшін әдетте дән
улайтын машиналарды қолданады. Осы мәселемен айналысып келген ғалым Ю. С.
Бородулина құрғақ препараттың қолайлы және қажетті мөлшерін анықтауда
тәжірибе жасады. Тәжірибеде нитрагиннің екі мөлшері алынды. Оның бірінде
клеткалар саны 90 миллиард, екіншісіиде— 150 миллиард болды. Егер де
жұқтырылатын құрғақ нитрагинде 90 миллйардтай бактериялар болса, барлық
уақытта бірдей өнім бере бермейді, қайта клеткалар саны көбейсе өнім де
артатынын көрсетеді. Нитрагинмен өңделген түқымдар біркелкі өніп-өседі,
дамиды жэне тез өнім береді. Сонымен қатар, түқымдарды нитрагинмен өңдеу,
бұршак тұқымдастарды түрлі ауруға шалдығуынан сақтайды, олардағы азот
мөлшерін де арттырады.Нитрагиннің пайдалы әсері топырақ түріне байланысты.
Әдетте қышқыл топырақтар нитрагиннің пайдалы әсерін мүлде төмендетіп
жібереді. Сондықтан ол жерде бұршақ түқымдас өсімдіктердің егілгеніне
карамастан түкыммен бірге нитрагинді қайтадан ендіруге тура келеді. Түйнек
бактериялары қышқыл топырақтарда (рН— 5,4) бес жылға жетпейақ қырылып
қалады. Сондықтан мұндай топырақтарды алдын ала ізбестеу керек. Ол
бактерияларға қолайлы жағдай жасайды. Ал реакциясы нейтралды (рН— 7,0)
топырақтарда олар жақсы тіршілік етеді. Бірақ мүндай топырақка да мезгіл-
мезгіл нитрагин беріп түруға тура келеді. Осы кезде дақылдардың гектарынан
қосымша 20—25%-тей өнім алуға болады. Түйнек бактерияларының өніп-өсуі және
көбеюі үшін топырақтағы ауаның зор маңызы бар. Ауыр, лайлы, әрі бал-шьщты
топырақтарда түқымға нитрагинді жүқтыру айтарлықтай нәтиже бермейді. Ал,
қарашірігі мол топырақтар бүл препараттың тиімділігін арттырады. Отанымызда
үзақ жылдар бойына жүргізілген (1958—1963) тәжірибелер нитрагинді қолдану
арқылы дақылдар өнімін молайтуға мүмкіндік туатындығын толық дәлелдеді.Бұл
таблицадан бұршақ түқымдастарға нитрагин жұқтыру көпшілік жағдайда пайдалы
екендігін көруге болады. Алынған қосымша өнім әдетте нитрагинді сатып алу
мен қолдануға кеткен шығынды артығымен өтейді.Әсіресе нитрагин ылғалы мол,
қара топырақты жерлерде жақсы нәтиже береді. Мәоелен, Бүкіл одақтык астық
шаруашылығы институтының жүргізген тәжірибесі нитрагин жүқтырылған бүршақ
суперфосфатпен тыңайтылған жерге егілгенде жақсы нәтиже беретіндігін
көрсетті. Алынған қосымша өнім гектар басына 13—22%-тей болды. Нитрагин тек
өнімділікті арттырыіп қана қоймайды, сонымен қатар бүл тәсіл топырақты
азотқа бай өсімдік қалдықтарымен де толықтырады.Азотобактерин. 1901 жылы
Бейеринк атмосферадағы молекула күйіндегі азотты сіңіре алатын азотобактер
микробын тапты. Ол топырақта жеке, өз бетінше тіршілік ететін аэробты
организм. Бүл микроорганизмдерді зерттеуші ғалымдар ауыл шаруашылық
дақылдарын азотпен қамтамасыз ету үшін, олардан бактериялы тыңайтқыштарды
әзірлеуді үсынды.Ауыл шаруашылығында мұны кеңінен қолдану мақсатымен Бүкіл
одақтық ауыл шаруашылык микробиология институты азотабактерден тыңайтқыш
жасап шығарды және ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.