Жұмыссыздык пен жұмысбастылык

МАЗМҰНЫ
КІРІСПЕ
1.1 ЕҢБЕК . ӨНДІРІС ФАКТОРЫ
1.2 ЖҰМЬІСПЕН ҚАМТУ, ЕҢБЕК РЫНОГЫ ЖӘНЕ ЖҰМЫССЫЗДЬІҚ
1.3 ЖҰМЫССЫЗДЫҚ ДЕҢГЕЙІ
НЕГІЗГІ БӨЛІМ
2.1 жұмыссыздық түрлері
2.2 толық жұмысбастылық ұғымы
2.3 ҚАЗІРГІ ҒТР.ДЫҢ ЖҰМЫС КҮШІНЕ ӘСЕРІ
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР

КІРІСПЕ
Жер бетіндегі тіршілік иелерінің ішіндегі ең саналысы адам екендігі ешкашан күмән тудырмайтын такырып. Санасының үздіксіз дамуы арқасында адам керемет жасампаз күш-қуатқа ие болды. Нәтижесінде адам табиғаттың жаратылысы бола отырып, оның билеушісіне, өзгертушісіне айналды. Қазіргі заманғы адам табиғаттан тәуелділігін айтарлықтай жұмсартып, өзі әлі де болса сол табиғаттың ажырамас бір бөлігі екендігіне қарамастан, ол табиғатты өзгерте алатындай дәрежеге жетті. Сондай күш-куат адамда қайдан және қалай пайда болды деген сұраққа бір ғана жауап бар - ол құдыретті Еңбек! Классиктер айтқандай, адам өзінің қажырлы да мақсатты енбегінің арқасында жануарлар дүниесінен бөлініп шығып, қарапайым биологиялық тіршілік иесі болудан қалды. Адамның барлық жетістіктерінің қайнар көзі ақыр соңында еңбекке келіп тіреледі
Неліктен адам еңбек етуге мәжбүр? Күнделікті қарапайым өмірде жиі кездесіп жүрген “еңбек”, “өндіріс”, “энономика” деген ұғымдар нені білдіреді?
- Олар бір мағыналы ұғымдар ма, яғни синонимдер ме?
Бұл ұғымдар ұқсас болғанымен, мағынасы әртүрлі ұғымдар. Еңбек дегеніміз адамдардың саналы және мақсатгы іс-әрекеті. Адам еңбекке кірісер алдында алдымен әрекеттерін ойластырып алып, максаттар жүйесін құрып алып, содан кейін сол мақсаттарға жетуге нақты қадамдар жасайды, яғни қажет нәрселерді өндіруге кіріседі.
Қарапайым ой тұрғысында адамдардың шаруашылық қызметін білдіретін «өндіріс» деген термин «экономика» деп айтылып жүр. Батыстың және ТМД елдерінде баспадан шыққан кейбір экономикалық әдебиеттерде де «экономика» мен «өндіріс» деген ұғымдар синоним ретінде қолданылып, ұғымдарды шатастырушылық орын алып отыр. Бұл екі ұғымды шатастыруға болмайды.
Өндіріс-адамдардың шаруашылық қызметі. Ол қажетті материалдық және материалдық емес игіліктердің процесі ретінде көне заманнан бастап орын алды. Ол заман «алғашқы кауымдық қоғам» деген атпен тарихтан орын алды.

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ:
1.Экономикалық теория негіздері авторы: Я.Әубәкіров.
2.Макро-экономика авторлары:Н.Қ.Мамыров,М.Ә.Тілеужанова
3. Экономикалық теория:Нарматов С.Р.,Нарматова А.С.

Пән: Менеджмент
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 20 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ
1.1 ЕҢБЕК - ӨНДІРІС ФАКТОРЫ
1.2 ЖҰМЬІСПЕН ҚАМТУ, ЕҢБЕК РЫНОГЫ ЖӘНЕ ЖҰМЫССЫЗДЬІҚ
1.3 ЖҰМЫССЫЗДЫҚ ДЕҢГЕЙІ
НЕГІЗГІ БӨЛІМ
2.1 жұмыссыздық түрлері
2.2 толық жұмысбастылық ұғымы
2.3 ҚАЗІРГІ ҒТР-ДЫҢ ЖҰМЫС КҮШІНЕ ӘСЕРІ
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР

КІРІСПЕ
Жер бетіндегі тіршілік иелерінің ішіндегі ең саналысы адам екендігі ешкашан
күмән тудырмайтын такырып. Санасының үздіксіз дамуы арқасында адам керемет
жасампаз күш-қуатқа ие болды. Нәтижесінде адам табиғаттың жаратылысы бола
отырып, оның билеушісіне, өзгертушісіне айналды. Қазіргі заманғы адам
табиғаттан тәуелділігін айтарлықтай жұмсартып, өзі әлі де болса сол
табиғаттың ажырамас бір бөлігі екендігіне қарамастан, ол табиғатты өзгерте
алатындай дәрежеге жетті. Сондай күш-куат адамда қайдан және қалай пайда
болды деген сұраққа бір ғана жауап бар - ол құдыретті Еңбек! Классиктер
айтқандай, адам өзінің қажырлы да мақсатты енбегінің арқасында жануарлар
дүниесінен бөлініп шығып, қарапайым биологиялық тіршілік иесі болудан
қалды. Адамның барлық жетістіктерінің қайнар көзі ақыр соңында еңбекке
келіп тіреледі
Неліктен адам еңбек етуге мәжбүр? Күнделікті қарапайым өмірде жиі кездесіп
жүрген “еңбек”, “өндіріс”, “энономика” деген ұғымдар нені білдіреді?
- Олар бір мағыналы ұғымдар ма, яғни синонимдер ме?
Бұл ұғымдар ұқсас болғанымен, мағынасы әртүрлі ұғымдар. Еңбек дегеніміз
адамдардың саналы және мақсатгы іс-әрекеті. Адам еңбекке кірісер алдында
алдымен әрекеттерін ойластырып алып, максаттар жүйесін құрып алып, содан
кейін сол мақсаттарға жетуге нақты қадамдар жасайды, яғни қажет нәрселерді
өндіруге кіріседі.
Қарапайым ой тұрғысында адамдардың шаруашылық қызметін білдіретін өндіріс
деген термин экономика деп айтылып жүр. Батыстың және ТМД елдерінде
баспадан шыққан кейбір экономикалық әдебиеттерде де экономика мен
өндіріс деген ұғымдар синоним ретінде қолданылып, ұғымдарды
шатастырушылық орын алып отыр. Бұл екі ұғымды шатастыруға болмайды.
Өндіріс-адамдардың шаруашылық қызметі. Ол қажетті материалдық және
материалдық емес игіліктердің процесі ретінде көне заманнан бастап орын
алды. Ол заман алғашқы кауымдық қоғам деген атпен тарихтан орын алды.

1.1.ЕҢБЕК - ӨНДІРІС ФАКТОРЫ
Еңбек адамның мақсатқа сай қызметі, еңбектің көмегімен адам өз кажетін өтеу
үшін табиғатты өзгертеді, өзіне лайықтап икемдейді. Адамның тіршілік
етуінің негізгі шарттарының бірі де еңбек. Адамды адам еткен еңбек деп
айтудың өзі де жайдан-жай емес. Адам еңбек арқылы хайуанаттар дүниесінен
бөлініп шықты, табиғат күштерін игере отырып, оны өз мүддесіне пайдаланды,
еңбек құралдарын жасауды игерді, қабілетін дамытты, білім алып, оқу-өнер,
ғылымды игерді.Еңбек туралы айта отырып, еңбек өнімділігі мен еңбек
қарқындылағы деген ұғымдарга да тоқталған дұрыс болар. Еңбек қарқындылығы —
белгілі бір уақыт ішінде жұмсалған еңбектің мөлшері мен еңбек пәрменділігі.
Конвейерлі (тізбекті) жұмыс әдісін шапшаңдатқанда, бір мезгілде жұмыс
істейтін жабдықтарды көбейткенде, уакыт ұтып еңбек қарқындылыгын арттыруға
болады. Ғылыми-техникалық революция жағдайында, өңдірісті кешенді
механизациялау және автоматтаңдырумен байланысты жұмысшының дене күшін
жұмсауы азаяды, есесіне ой — ми энергиясын жұмсауы ұлғаяды. Жұмыс күнінің
ұзақтығы қысқартылса, еңбек карқындылығы артады, керісінше, жұмыс күнінің
ұзақтығы артатын болса, еңбек қарқындылығы төмендеуі мүмкін. Ғылыми-
техникалық революция еңбек сипатын өзгертті. Еңбектің мамандық дәрежесі
өсті, кадрларды кәсіптік жағынан даярлауга кететін уақыт көбейді, өндірісте
күрделі машиналар мен механизмдерді пайдаланумен байланысты адамдардың дене
еңбегінің үлесі барган сайын азаюда, жұмысшы технологиялық процестің мәнін
ұғынып, қымбат та күрделі жабдықтармен жұмыс істей алатын, өздігінен
бастама көрсететін дәрежеге көтерілді. Жұмыс күні бойынша еңбек қажетті
және косымша болып бөлінеді. Жұмысшы жұмыс уақытының бір бөлігін өзіне
қажетті өнімдерді өндіруге жұмсайды. Бұл уакыт ішінде жұмсалган еңбек
қажетті еңбек болып табылады. Алайда жұмысшы тек осындай көлемде өнім
өндірумен шектелсе, қоғам одан әрі дами алмаған болар еді. Өндіріс көлемін
ұлғайту және барған сайын жетілдіру, ұлғаймалы ұдайы өндірісті қамтамасыз
ету, еңбекке жарамсыз адамдарға көмек көрсету, материалдық емес өндіріс
салалары қызметкерлерінің кажеттіліктерін өтеу қоғамның міндеті. Сондықтан
жұмысшыға қажетті жұмыс уақытынан тыс еңбек етуге де тура келеді. Мұндай
уақыт ішінде жұмсалган еңбек — қосымша еңбек деп аталады. Бір ескеретін
жәйт еңбектің қажетті және қосымша болып бөлінуі маркстік әдебиеттерге ғана
тән, ал қазіргі батыстық экономикалық әдебиеттерде бұл жоқ.

1.2.ЖҰМЬІСПЕН ҚАМТУ, ЕҢБЕК РЫНОГЫ ЖӘНЕ ЖҰМЫССЫЗДЬІҚ
Еңбек рыногында да сұраныс пен ұсыныс заңдары әрекет етіп, жұмыс күшін
сатып алу жәие сату жетілген және жегілмеген бәсеке жағдайларында жүреді.
Еңбек рыногында сұраныс пен ұсынысты тендестіретін ерекше “баға тепе-
теңдігі” орнайды. Мемлекет пен кәсіподақтың еңбек рыногына әсері ерекше.
Әуелі жұмыспен қамтудың классикалық концепциясын қыскаша қарайық.
Классикалық теория (классиктер) деп маркстік емес әдебиеттегі, әлбетте
ағылшын мен американдықтардың теориясын түсінеді. Олар Рикардодан
Маршаллга, Пигу және тағы басқалары ортодоксальдық (алган бағыттан
қайтпайтын) теорияларға табан тіреп, жалпы экономикалық теңдік теориясын
жасауға бағыт ұстайды, жұмыспен қамтудың классикалық теориясы әлем
деңгейінде еңбекке сұраныс және еңбекті ұсыну қызметін құруға, оны
жетілген бәсеке рынок жағдайында да пайдалануды ұсынды. Мұндай күрделі
қызметтерді тек жекелеген кәсіпкерлер сұранысы мен жекелеген жұмыскердің
ұсынысы қызметтерін біріктіру арқылы мүмкін. Еңбекке сұраныс жасайтын адам
— кәсіпкер ғана. Бәсеке жетілдірілген рыноктарда кәсіпкерлер жалдайтын
жұмысшылардың саны екі көрсеткішпен анықталады — нақты жалақы мен шекті
енбек өнімінің құқы (оның ақшалай көрінісі). Жалданатын жұмысшы санының
артуымен шекті өнім құны төмендейді. Қосымша жұмыс күшін камту шектеулі
өнім құны жалақы төмендеуімен теңдескенде ғана тоқталады.

Жұмыс күшіне сұраныс жалақы көлеміне, керісінше, тәуелділікте, жалақы
өскенде, басқа жағдайлар тең болғанда кәсіпкер теңдікті сақтау үшін еңбекке
сұранысты азайтуға тиіс, ал жалақы төмендегенде еңбекке сұраныс та артады.
Қоғамдағы жиынтық еңбек П. Самуэльсонның (Экономика. М., 1964, 605-бет)
пікірі бойынша төрт көрсеткішпен анықталады:
Халықтың жалпы саны:
Жалпы тұрғындардың ішіндегі еңбекке жарамдылардың орташа саны;
Тұрақты жұмыссыздар қатарының болуы бір нәрсені ғана куәландырады, еңбек
рыногында бәсекеге катысы жоқ факторлар бар, олар жалақының тепе-теңдік
жағдайынан жоғары көтерілуін қалайды, соған итермелейді. Жоғарыда
айтылғандар осы кезде еңбекшілердін біраз бөлігі жұмыссыздықтарды
көбейтеді. Мұндай бәсекеге қатысы жоқ факторлардың барлығы мынадан
көрінеді: соңғы он жылдықта жұмыссыздыктың көбеюі жалақының өсуіне әкелмеді
және толық жұмыспен қамту жағдайы да болмады.
Ал осы бәсекеден тыс факторларға нені жатқызуга болады? Алдымен, бұл
мемлекет еңбек нарқын белсенді реттеп, заң арқылы жалақының рыноктық
икемділігін жойды. Дамыған елдердегі мемлекет жалақының ең төменгі шартты
кепілді деңгейін анықтайды. Мемлекеттің әлеуметтік саясатының басқа да
бағыттары көптеген жағдайда еңбек бағасының ауытқуын тежеп отыр. Жалақы
деңгейінің еңбек бағасының тепе-теңдік жағдайынан жоғары өсуіне
кәсіподақтар да өз үлесін қосады. Еңбек рыногының толық жұмыснен қамтудың
ауытқуы тұрақты және ұзақ мерзімге созылады.
Ірі корпорациялар, әдетте, жалақы ставкасының уақыты жағынан тұрақты,
стандартты болуын жақтайды, оларды еңбек рыногындағы сұраныс пен ұсынысқа
байланысты қайта қараудан бас тартады.Бұл тарауда жұмыспен, еңбекпен
қамтамасыз етудің классикалық теориясының негізгі бағыттары қаралады. Дж.
М. Кейнстің еңбектерінде бұл теория сынға ұшырап, ол біраз өзгертілді.
Жұмыспен қамтамасыз ету теориясының өкілдерімен пікір таластыра отырып, ол
жетілдірілген бәсеке тұсындагы ішкі бейімделгіш механизмге карсы болды. Бұл
механизмнің нәтижесінде толық жұмыспен қамтылған кезде рынокта тепе-теңдік
болады дегенге күмәнданады. Дж. М. Кейнсте еңбек қатынастарына мемлекеттің
белсенді қатысуын жақтап, тек қатаң тұрақты жалақы ғана тепе-теңдік
жағдайды қамтамасыз етеді деп есептеді. Мұнда да оның пікірінше жинақтық
сұраныстың жеткіліксіздігінен амалсыз жұмыссыздық болады. Бірақ
жетілдірілген бәсеке жүйесіне тән тұрақсыздық жойылады.Қазіргі
неоконсерватизмнің жақтаушылары жаппай жұмыссыздықтың негізінде рыноктық
бәсекеден тыс факторлардың әсерінен болатын жалақының қатаң жүйесін жояды.
Жұмыссыздық оз еркімен де болуы мүмкін, жұмыс орны болса да жұмысшыға
жалақы деңгейі ұнамайды, немесе еңбек сипаты көңілдегідей емес (ауыр,
қызықты емес), еңбектің маңыздылығы төмен. Амалсыздан, болатын жұмыссыздық
жалақы белгілеудегі рыноктық тепе- теңдіктің сатысын белгілеумен
байланысты, мұнда жұмысшы күшіне деген сұраныс пен ұсыныстың арасында ал-
шақтық болады,қазіргі экономикалық теория жұмыссыздықтың үш түрін ерекше
бөледі.

Фрикциондық жұмыссыздык, жұмыс күшінің аймақтылық, кәсіптік және жасына
қатысты қозғалысымен (жаңа орынға көшуі, басқа кәсіпке бейімделуі, оқуы,
бала бағу) байланысты. Өзінің мазмұны жағынан фрикциондық жұмыссыздықты өз
еркімен болатын жұмыссыздарға жатқызуға болады.
Құрылымдық жұмыссыздық жекелеген аймақтар мен халық шаруашылығы салаларының
даму ерекшеліктерімен байланысты. Экономиканың бір секторындағы немесе
аймақтағы жұмысшы күшінің артуы басқа жерде оның жеткіліксіз болуымен қатар
жүреді.
Циклдық жұмыссыздық экономикалық конъюнктураның өзгеруімен анықталады. Ол
циклдық өрлеу кезінде, азайып, дағдарыстар тұсында көбейіп отырады.
Құрылымдық және фрикциондық жұмыссыздықтар оның “табиғи” деңгейін
білдіреді. Бұл жағдайда инфляция орташа көлемде жүреді. Циклдық факторлар
жұмыссыздықты “табиғи” деңгейден жоғарылатады. Жалпы жұмыссыздардың табиғи
деңгейі АҚШ-та XX ғасырдың 90-жыл- дарына 6—7% болса, баска экономикасы
дамыған елдерде ол біршама төмен.

“Толық жұмысбастылық" ұғымына анықтама беру қиын. Оны бүкіл 100% халық
жұмыспен қамтамасыз етілген деп түсінуге болады. Бірақ ол дұрыс емес.
Белгілі бір жұмыссыздық деңгейі болуға тиісті деп саналады.
1.3.жұмыссыздық деңгейі
Экономика ресурстардың қаншалықты жақсы қолданылатынына байланысты
сипатталады. Негізгі экономикалық ресурс жұмысбастылықты қолдайтын жұмыс
күші болады - бұл экономикалық саясаттың маңызды мақсаты.
Жұмыссыздық деңгейі - бұл жұмыс істеуді қалайтындардың жалпы санының ішінде
жұмысы жоқ азаматтардың статистикалық көрсеткіші (пайыз түрінде).
Статистика агенттігі ай сайын жұмыссыздық деңгейі мен экономикалық
саясаттағы еңбек нарығының жағдайын бағалайды.
Статистикалық деректер үй шаруашылығына зерттеу жүргізу негізінде жиналады.
Анкета сұрақтарына байланысты, әрбір адам 3 түрлі санаттың біреуіне жатады.
Жұмыс істейтін, жұмыссыз және жұмыс күшіне кірмейтіндер. Жұмыс істейтін
адам деп - үй шаруасымен немесе оқумен шұғылданбайтын, апта бойы жұмыс
істейтін адамдарды осы топқа кіргіземіз. Егерде азамат жаңа жұмысқа шығуды
күтіп жұмыс істемесе, яғни уақытша босатылса немесе жұмыс іздеп жүрсе, онда
ол - жұмыссыз деп саналады. Алғашқы екі санатқа жатпайтын азаматтар
(мәселен, студенттер және үй шаруасындағы әйелдер), жұмыс күші құрамына
кірмейді: олар жұмыс істемейді, іздемейді және жаңа жұмысқа көшу кезеңін
күтпейді.
Жұмыс күші - жұмыссыздар мен жұмыс істейтіндердің жиынтығы, ал жұмыссыздық
деңгейі -бұл жұмыс күшінің жалпы санындағы жұмыссыздардың пайыз түріндегі
анықталуы. Демек,
Жұмыс күші = жұмыс істейтіндер саны + жұмыссыздар саны.

Жұмыссыздық деңгейі =

Статистика агенттігі есептейтін тағы бір статистикалық көрсеткіш, бұл пайыз
түріндегі, жасы үлкен тұрғындар санының жалпы жұмыс күшіндегі үлесі:

Жасы үлкен түрғындар санының үлесі =

Бұл статистикалық көрсеткіш барлық тұрғындар үшін есептеледі, сонымен қатар
жеке топтар үшін де қолданылады, ерлер мен әйелдер үшін, кәрі және жас
адамдар үшін де есептеледі.
Мысалы: 1989 жылғы 3 санатқа бөлінген тұрғын халық саны.Бұл жылы
көрсеткіштер мынандай болды:
Жұмыс күшінің жалпы саны — 119,0+6,5=125,5 млн.
Жұмыссыздық деңгейі — (6,5125,5) х 100 = 5,2%
Жасы үлкен тұрғын халықтың жалпы санының жұмыс күші үлесі = (125,5188,1) х
100 = 66,7%. Сол себепті жасы үлкен тұрғындардың бөлігі жұмыс күші
құрамына кіреді, ал жұмыс күшінің 5%-ға жуығы жұмыссыздықты құрайды.
Тұрғын халық — 188,1 млн. (16 жас және одан жоғары)

2.1.жұмыссыздық түрлері
Толық жұмысбастылық ұғымына анықтама берудің алдында біз жұмыссыздықтың 3
түрімен танысуымыз керек: уақытша, құрылымдық және циклдік.
уақытша жұмыссыздық
Кейбір адамдар өз мамандықтары бойынша қызмет түрлерін тандау
мүмкіншіліктері бар кезде “жұмысаралық” жағдайда қалады. Кейбіреулерін
жұмыстан шығарып жіберіп, олар басқа жұмыс орнын іздеп жүреді. Басқа
біреулер тұрақты жұмысын жоғалтқандықтан уақытша жұмыссыз болады (мысалы,
құрылыстағы қолайсыз ауа райы жағдайы). Сонымен қатар жастар арасында алғаш
рет жұмыс іздеп жүрген адамдар санаты болады.
Осы жұмыссыз адамдар жаңа жұмыс орнына немесе уақытша жоғалтқан жұмысқа
қайтып келген кезде, олардың орнын басқа жұмыссыздар басады. Сондықтан, әр
түрлі себептермен жұмыссыз қалған адамдар санаты құрамын өзгертсе де, осы
жұмыссыздық типі қала береді. Жұмыс іздеп жүрген немесе жұмыс орнын алуын
күтіп отырған адамдарға экономистер “уақытша жұмыссыздар” деген термин
қолданады (Ол жұмыстың қайта жаңғыруымен немесе іздеумен байланысты).
Уақытша деген анықтама бұл құбылыс мәнін нақты көрсетеді: еңбек нарығында
жұмыс орны мен жұмыс күші арасында сәйкестілік орнамайды. Уақытша
жұмыссыздар еңбек нарығына ұсынатын “білімдері” бар деп есептелінеді.
Уақытша жұмыссыздық міндетті және ерікті болып болінеді. Жұмысшылардың
көпшілігі жұмысаралық жағдайға өз еркімен түседі, олар — оздерінің төмен
жалақылы жұмыстарын жоғары төлемақылы жұмысқа ауыстырады. Бұл жұмысшылардың
өздеріне үлкен табыс әкеледі және еңбек ресурстарының ұтымды пайдасын
арттыру дегенді білдіреді. Яғни, жалпы экономикадағы нақты өндіріс
көлемінің ұлғаюы.
Құрылымдық жұмыссыздық
Уақытша жұмыссыздық ақырындап “Құрылымдық жұмыссыздық” деп аталатын екінші
санатқа ауысады. Экономистер “құрылымдық” терминін құрамдық деген мағынада
қолданады. Уақыт өте келе технология мен сұраныс құрылымында өзгерістер
болады, олар өз алдына еңбек күшіне жиынтық сұраныс құрылымын өзгертеді.
Осы өзгерістердің нәтижесінде кейбір мамандықтарға деген сұраныс азаяды
немесе мүлде жойылады. Басқа мамандықтарға, соның ішінде жаңаларына сұраныс
көбейеді. Бұл жағдайда еңбек күші еңбек орындарының құрылымындағы жаңа
өзгерістерге бірден және толық жауап бере алмағандықтан жұмыссыздық пайда
болады. Кейбір қызметкерлердің өздерінің мамандық тәжірибелері нарық
сұранысына сәйкес келмейтініне көздері жетеді; олардың тәжірибесі мен
іскерлігі технология мен сұраныс сипатында болған өзгерістерге байланысты
ескіріп, керексіз болып қалады. Сонымен қатар жұмысбастылықтың географиялық
құрылымы әрдайым өзгеріп тұрады. Бұған соңғы 10 жылда байқалған жұмыс
орындарының “қысқы белдеуден” — “жазғы белдеуге” миграциясы мысал бола
алады.
Уақытша және құрылымдық жұмыссыздық арасындағы айырмашылық анық емес.
Уақытша жұмыссыздарда “сатуға” болатын тәжірибе бар, ал құрылымдық
жұмыссыздар жаңа жұмыс орнына орналасуы үшін арнайы оқу курсын өтуі керек,
ал кейде тұрғын жерін де ауыстыруы керек. Уақытша жұмыссыздық қысқа
мерзімді, ал құрылымдық жұмыссыздық ұзақ мерзімді, сондықтан ол қауіпті
болып саналады.
Циклдік жұмыссыздық
Циклдік жұмыссыздық құлдырау кезеңінде, яғни жалпы немесе жиынтық
шығындардың жетіспеушілігімен сипатталатын кезеңде пайда болады. Тауарлар
мен қызметтерге жиынтық сұраныс азайғанда, жұмысбастылық төмендейді,
жұмыссыздық өседі. Сол себепті циклдік жұмыссыздықты кейде “сұраныс
тапшылығына байланысты жүмыссыздық” деп атайды.

2.2.Толық жұмысбастылық ұғымы
Толық жұмысбастылық жұмыссыздықтың мүлдем жоқтығы емес. Экономистер уақытша
және құрылымдық жұмыссыздықты болмай қоймайды деп санайды, осыдан толық
жұмысбастылық ұғымы еңбек күшінің 100%-нан аз болігін қамтитын
жұмысбастылық болып саналады. Дәлірек айтқанда, толық жұмысбастылық
кезіндегі жұмыссыздық деңгейі уақытша және құрылымдық жұмыссыздық
деңгейлерінің қосындысына тең.
Басқа сөзбен айтқанда, толық жұмысбастылық кезінде жұмыссыздық деңгейі
циклдік жұмыссыздық нольге тең болған жағдайға ғана жетеді. Толық
жұмысбастылық кезіндегі жұмыссыздықты “жұмыссыздықтың табиғи (шынайы)
деңгейі” деп те атайды. Жұмыссыздықтың табиғи деңгейімен қосарланған ішкі
өнімнің нақты көлемі “экономиканың өндірістік әлеуеті” деп аталады. Бұл
толық жұмысбастылық кезіндегі экономика өндіре алатын өнімнің нақты
(шынайы) көлемі. Толық жұмыс- бастылық кезіндегі жұмыссыздық деңгейі немесе
жұмыссыздықтың табиғи деңгейі еңбек күші нарықтары тепе-теңдік жағдайында
болғанда, яғни жұмыс іздеушілер мен бос жұмыс орындардың саны сәйкес келген
жағдайда орнайды. Жұмыссыздықтың табиғи деңгейі дегеніміз — оң өлшем,
өйткені уақытша жұмыссыздарға сәйкес бос орындарды табу үшін уақыт керек.
Құрылымдық жұмыссыздарға да жұмысқа орналасу үшін оқу курстарын өтуге
немесе басқа жерге көшу үшін уақыт керек. Егер жұмыс іздеп жүрген
адамдардың саны бос жұмыс орындар санынан көп болса, онда еңбек күші
нарықтары сәйкес келмейді деген сөз; мұндай жағдайда жиынтық сұраныс
тапшылығы мен циклдік жұмыссыздық пайда болады. Басқа жағынан қарағанда,
жиынтық сұранысы артық болған жағдайда, жұмыс күшінің жетіспеушілігі
байқалады, яғни бос жұмыс орындардың саны жұмыс іздеп жүрген адамдар
санынан артық болады. Мұндай жағдайда жұмыссыздықтың нақты деңгейі табиғи
деңгейінен төмен болады. Еңбек күші нарықтарындағы мұндай тапшылық
инфляциямен қатар болады.

“Табиғи” термині экономика жұмыссыздықтың табиғи деңгейінде жұмыс істеп,
өзінің өндірістік мүмкіндігін қолданып жатыр деген ұғым бермейді. Біздің
іскерлік циклдарды қысқаша шолуымызда экономикадағы жұмыс- сыздық деңгейі
табиғи деңгейінен жоғары болады деп айтып кеттік. Бірақ кейде экономикадағы
жұмыссыздық деңгейі табиғи деңгейінен төмен де болуы мүмкін.
Жұмыссыздықтың табиғи деңгейі өз алдына тұрақсыз көрсеткіш. Ол кезеңді
түрде еңбек күші мен институционалдық өзгерістермен байланысты
демографиялық қозғалыстар әсеріне түседі.
Күн сайын кейбір жұмысшылар жұмыстан шығады немесе оларды жұмыстан
шығарады, ал кейбір жұмыссыз жаңа жұмыс табады. Бұл үздіксіз жұмыссыздар
қатарына кіру және шығу жұмыссыздық жағдайдағы жұмыс күшінің үлесімен
анықталады. Берілген бөлімде біз жұмыссыздықтың табиғи деңгейімен
анықталатын факторларды көрсететін жұмыс күші динамикасының үлгісін
құрамыз.
L— жұмыс күші, Е - жұмысшы саны, ал U — жұмыссыздар саны болсын. Әрбір
жұмысқа жарамды адам не жұмысшы, не жұмыссыз болатындықтан, онда:
L = Е+U
Ендеше, жұмыс күшінің жиыны жұмысшы мен жұмыссыздар санының қосындысын
береді. Жұмыссыздық деңгейі UL тең болады.
Жұмыссыздық деңгейін анықтайтын факторларға бар зейінді шоғырландыру үшін,
жұмыс күшінің мөлшері өзгермеген деп есептейміз. S — жұмысшылардың жұмыстан
шығу деңгейінің көрсеткіші болсын, яғни әр ай сайын жұмыс жоғалтқан жұмыс
істейтіндер деңгейі, F — жұмысқа орналасу деңгейінің көрсеткіші, яғни әр ай
сайын жұмыс табатын жұмыссыздар үлесі. Осы екі көрсеткіш тұрақты дейік және
олар жұмыссыздық деңгейін қалай анықтайтынына көз жеткізейік.
Егер жұмыссыздық деңгейі өзгермейтін болса, яғни еңбек нарығы тұрақты, онда
жұмысқа жалданғандар саны жұмыстан шығарылғандар санына тең болуы керек.
FU— жұмысқа жалданған адамдар саны, ал SЕ — жұмысын жоғалтатын адамдар саны
болғандықтан, бұл екі шама тең болуы керек:
FU = SЕ
Бұл теңдеуді түрлендіру арқылы жұмыссыздықтың тұрақты деңгейін табуымызға
болады. Е = L-U, яғни жұмыс істейтіндер саны жұмыс күшінің жиынтығынан
жұмыссыздар санын азайтқанға тең. Бұл FU= S (L-U) екенін білдіреді.
Теңдіктің екі жағын да L-ге бөлеміз, сонда
F(UL)= S (1- UL) шығады.
Теңдеуді түрлендірсек,
UL = SS+F
Бұл теңдеуUL жұмыссыздық деңгейі жұмысқа жалдану мен жұмыстан шығарылу
деңгейлерінің көрсеткіштеріне тәуелді болатынын көрсетеді. Жұмыстан
шығарылу деңгейі қаншалықты жоғары болса, жұмыссыздық та соншалықты жоғары.
Жұмысқа жалдану деңгейі қаншалықты жоғары болса, жұмыссыздық деңгейі
соншалықты төмен болады.
Мысал. Айталық, ай сайын 1% жұмыс жоғалтсын дейік (S = 0,01), ал жұмыс
істейтіндер қатарында болудың орташа кезеңі 100 ай немесе 8 жыл шамасында
болады. Шамамен 20% жұмыссыздар ай сайын жұмыс табатын болсын (F = 0,20).
Бұл жұмыссыз болудың орташа деңгейі 5 айға созылатынын білдіреді. Берілген
нақты жағдайда жұмыссыздықтың тұрақты деңгейі

UL = 0,01(0,01+0,20) = 0,0476

Демек, берілген мысалда жұмыссыздык 5% деңгейде болады.Жұмыссыздықтың
табиғи деңгейінің үлгісі қарапайым, бірақ маңызды қорытынды шығады. Кез
келген жұмыссыздықтың табиғи деңгейін төмендетуге негізделген экономикалық
саясат не жұмыстан шығару дең- гейінің төмендеуіне, не жұмысқа орналасу
деңгейінің артуына себепші болу керек. Осыған сәйкес көрсеткіштерге әсер
ететін кез келген саясат жұмыссыздықтың табиғи деңгейін де ауыстырады.Бұл
үлгі жұмыссыздық деңгейінің көрсеткіші және жұмыстан шығару мен жұмысқа
орналасу деңгейлерінің көрсеткіштері арасындағы байланысты көрсетсе де, ол
негізгі сұраққа жауап бермейді: жұмыссыздық сияқты құбылыс неге орын алады?
Егер адам кез келген уақытта тез жұмыс табатын болса, жұмысқа орналасу
деңгейі өте жоғары, ал жұмыссыздық деңгейі нолге жақын болар еді. Жоғарыда
келтірілген жұмыссыздық деңгейі жұмыс іздеу үрдісі қандай да бір уақытта
жалғасатынын болжайды, бірақ неге екенін түсіндірмейді. Келесі екі бөлімде
біз жұмыссыздық ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.