Кондоминимум

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 26 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Кіріспе. . 3

1. Тұрғыын үй саясатының мемлекеттiк бағдарламасы мен жүзеге асыру механизмдерi

1. 1 Тұрғын үй құқықтық қатынастары. 5

1. 2 Тұрғын үй қатынастарын реттейтiн Қазақстан Республикасының заңдары . . . 10

1. 3 Тұрғын үйге жеке меншік құқығының мазмұны және оны жүзеге асыру шарттары11

2. Кондоминиум

2. 1 Кондоминиумнің құрылуы және тоқтатылуы. . 15

2. 2 Кондоминиум объектісін басқару. . 16

Қорытынды . . . 26

Пайдаланған әдебиеттер тізімі . . . 28

Кiрiспе

Тұрғын үймен қамтамасыз ету қазiргi кезеңде маңызды әлеуметтiк мәселелердiң бірi болып табылады және соған орай белгiлi бiр саясатты жасап шығармау мүмкiн емес. әрине, ол оны бiрден шешпейдi, бiрақ бiрте-бiрте азаматтарды тұрғын үймен неұғрлым тиiмдi түрде қамтамасыз етуге қол жеткiзе отырып, бұл осы мәселенi бақылауда ұстауға мүмкiндiк бередi. Тұрғын үй -қатынастары аясында жүргiзiлетiн саясаттың мазмұнын жалпылама түрде анықтайтын Қазақстан Республикасының Конституциясы тұрғын үй қатынастарына тиiстi түрде ықпал етедi.

Азаматтық заңнаманың басқа заттық құқықтары бойынша тұрғын үйге меншiк құқығы және өзге құқықтар болып бөлiнiп алынған, олардың ерекшелiктерiн тұрғын үй заңнамасы, бәрiнен бұрын - Тұрғын үй заңы анықтайды.

Бұл ретте тұрғын үйге меншiк құқығы көп жағынан, әсiресе, мазмұны жағынан, басқа жылжымайтын мүлiкке меншiк құқығымен ұқсас, дегенмен тұрғын үйдiң әрбiр адам өмiрiндегi айрықша маңыздылығынан туындайтын айрықша ерекшелiктерi де бар.

Сондықтан тұрғын үйге заттық құқық азаматтық құқық -қағидаларына ғана емес, сондай-ақ әлеуметтiк қорғаудың кейбiр қағидаларын да бiлдiредi, кейбiр реттерде тұрғын үйде тұрушы азаматтардың да мүдделерiн қорғауға басымдылық берiледi.

Тұрғын үйге заттық құқықтардың барлық түрлерiнiң ортақ сипаты бар, олардың объектiсi әрқашан да - тұрғын үй, яғни Тұрғын үй заңында көрсетiлгендей - тұрғылықты тұруға арналған және соған пайдаланылатын жеке тұрғын үй (жеке тұрғын үй, пәтер) . Ал тұрғын үй құқықының субъектiсi болып тек азаматтар болады.

Мұндай құқықтардың барлығы оларды иемденгендерге өздерiне тиесiлi немесе өздерiне берiлген тұрғын үйдi өз мақсатында және ешкiмнiң қандай да бiр көмегiне жүгiнбей тiкелей пайдалануына мүмкiндiк бередi.

Тұрғын үйге заттық құқыты иемденген адам оны пайдалану және күтiп ұстау жөнiнде басқа адамдармен өз тарапынан құқықтық қатынастарға кiре алады. Заттық тұрғын үй құқығын иемденгендердiң барлығы оларды кез-келген заң бұзушылықтан, оның iшiнде меншiк иесiнiң заңсыз әрекеттерiнен (егер құқық иемденген тұрғын үй меншiк иесi болмаса) өз әрекеттерiмен қорғай алады.

Тұрғын үйге құқық бұрын да, экономикалық реформа жүргiзiлгенге және мемлекеттiк тұрғын үй қорын жаппай жекешелендргенге дейiн де, барлық азаматтардың тұрғын үйге мұқтаждарын қанағаттандырудың, олардың тұрғын үйге мүддесiн қорғаудың құралдары арасында маңызды орын алды. Ондай қанағаттандырудың негiзгi формасы жергiлiктi коммуналдық органдар мен мемлекеттiк кәсiпорындар (мекемелер) арқылы азағаттарға және олардың отбасыларына жалдау тәртiбiнде мемлекеттiң үй-жай беруi едi.

Әрине, жеке үйлер де, кооперативтiк пәтерлер де кең пайдаланылады, бiрақ тұрғын үй қатынастарының негiзгi формасы тұрғын үйдi жалдау болады, ал қатынастардың негiзгi субъектiсi мемлекеттiк тұрғын - жайды жалдаушы адам болады.

Тұрғын үй қатынастарын құқықтық реттеу, негiзiнен тұрғын құқығының заңдарында қарастырылады, онда өзiнше бөлек институт - тұрғын-жайды жалдау шарты көзделген.

Қазiргi кезде жағдай мүлде өзгердi. Мемлекеттiк тұрғын үй қорының басым бөлiгi жекешелендiрiлдi, жалдау қатынастарынан меншiк қатынастарына күштi. әрине, өз тұрғын үйiн өзi соған, бiреуден сатып алынған немесе өзге де жолмен иемденген адамдар да меншiк иесi болып табылады. Тұрғын үй қорының бiрқатар бөлiгi әлi де жалға берiлгенiмен, тұрғын үй қатынастарының негiзгi субъектiлерi жалдаушылар емес, меншiк иелерi.

Бұл курстық жұмыс бес үлкен бөлiмнен тұрады. Жұмыста тұрғын үй саясатының мемлекеттiк бағдарламасы мен оны жүзеге асыру механизмдерi жайында мәселелер қарстырылған, тұрғын құқықтық қатынастарын реттейтiн заңдар және нормативтiк құқықтық актiлерлердң қолдана отырып жазылған.

1. Тұрғыын үй саясатының мемлекеттiк бағдарламасы мен жүзеге асыру механизмдерi.

1. 1 Тұрғын үй құқықтық қатынастары.

Тұрғын үй саясатының тарихына қысқаша тоқталатын болсақ, 1917 жылғы октябрь революциясынан кейiнгi және КСРО-ның өмiр сүрген кезеңiнде тұрғын үй мәселесiн шешудiң әртүрлi жолдарын бөлiп көрсетуге болады. Бастапқы кезде еңбекшi халық тұрған тұрғын үймен байларға тиесiлi тұрғын үйдi қайта бөлу есебiнен қамтамасыз етiлдi. Кейiннен ХХ ғасырдың 30-шы жылдарында КСРО-да индустриалдық негiзде тұрғын үй құрылысы басталды. Алғашқы уақытта барлығын тегiн тұрғын үймен қамтамасыз ету ойластырылды. Бiрақ азаматтарға тұрғын үй бергеннен кейiн бiрден оған ақы төлеу бойынша белгiл-бiр нормаланған ставкалар енгiзiлдi, өйткенi экономикалық тұрғыдан толығымен тегiн тұрғын үй беру ойға қонымсыз едi. О. С. Иоффе айтқандай "Социалистiк ұйымдарға қатысты заңды тұлға институты 1918 жылдан бастап жарық көрген заң актiлерiнде пайдаланғанымен, өзiнiң қандай да бiр елеулi ауқымдағы шынайы көрiнiсiн бұл институт тауарлы - ақша қатынастарын тiкелей орталықтандырылған қайта бөлу жүйесiмен алмастыру процесi аяқталқанға дейiн аса алмады. Бiрақ ол қарама-қайшы процеске тауарлы - ақша қатынастарын мүлiктiк қатынастар аясына, соның iшiнде мүлiтiк қатынастар аясына қатысуымен байланысты қатынастарға енгiзуге - орын берген кезде-ақ соңғыларының жекелеген нормативтi актiлерден басқа РСФСР-дiң бiрiншi Азаматтық Жарғысының (1922 жыл) жалпы нормаларында бекiтiген, азаматтық құқықтық қабiлеттiлiгi кеңестiк цивилистiк теорияның еңелеулi және маңызды мәселелерiнiң бiрiне айналды. " 1

Осы айтылған ой тұрғын үй қатынастарына да қатысты екенi сөзсiз. Сонымен бiрге, тұрғын үймен қамтамасыз ету барлығын тегiн тұрғын үймен қамтамасыз ету туралы ұран сақталғандықтан жоспарлы жүйенiң белгiлерi басым болған аялардың бiрi едi. Тұрғын үймен тегiн қамтамасыз ету социализмнiң идеологиялық жасауының бiр элементi болады, өйткенi ол жалпы халықтың өндiрiлген өнiмдi жеке тәртібін бөлудi көздеген аз ғана аялардың бiрi болған едi.

Халықты тұрғын үймен кезектi қамтамасыз етудiң қол жеткiзiлген пайыздары жария етiлетiн бесжылдықтар жоспарлары тұрақты түрде сәтсiздiкке ұшырай бастайды, жалпы бұл, тұрғын үй алған Кеңес Одағы қалалары, соның iшiнде Қазақ ССР қалалары, тұрғындарының саны аз болмағанмен негiзге алынған жүйенiң әмiршiл еместiгiн дәлелдеп бердi.

Бұл жүйенi қайта қалпына келтiрудiң соңғы талпынысы 1987 жылы жасалды. Сол жылы "тұрғын үй - 91" Бағдарламасы қабылданған болатын. Ол алғашқы бес жыл iшiнде 1987 жылдың 1 қаңтарында кезекте тұрған қалалардақы барлық жанұяларды тұрғын үймен қамтамасыз етуді көздедi.

Ауылда тұрғын үй мұқтаждарды» әрқайсысы бiр жыл iшiнде пәтер алуға тиiс болды. Ол сол күйiнде орындаусыз қалды.

Тұрғын үймен қамтамасыз етудiң бөлiп тарату жүйесi көптеген асыра пайдаланушылықтарға алып келiп отырды. "70-80 жылдары Республикада бiрқатар басшылар тарапынан кеңестiк тұрғын үй заңнамасының талаптарынан саналы түрде ауытқуға бой алдырған көптеген фактiлер орын алды. Олар қызметтiк жағдайын терiс пайдалана отырып, кезектiлiкке қарамастан тұрғын үй берудiң тәртiбiн дәрекi түрде бұзып отырды және iс жүзiндегi мқұтаждығын ескерместен өз жанұяларын, туған-туысқандарын, жолдастарын, жерлестерiн пәтерлермен қамтамасыз етiп отырды. Тұрғын үйдi пайдалануды бөлiп тарату аясында тамыр-таныстық пен коррупция жиi көрiнiс берiп отырды, бұл көп жылдар бойы кезекте тұрған мұқтаж азаматтарға тұрғын үй берудiң мерзiмдерiн елеулi түрде ұзартып ғана қойған жоқ, сонымен қатар, ол кезектiк органдардың беделiне, социалистiк әдiлеттiлiк сенiмiне орасан зор нұқсан келтiрдi. "

1984 жылғы Қазақ ССР-дiңТұрғын үй Кодексiнiң орнына, 1 шiлде 1992 жылы қабылданған Қазақстан Республикасының "жаңа" тұрғын үй кодексi, әлеуметтiк - экономикалық жағдайлардың өзгергендiгiне қарамастан, ескi заңнамада болған позицияларды сақтап қалды және оларды тек "елеусiз жөндеуден" ғана өткiздi. Осылайша, тұрғын үймен қамтамасыз етудің бөлiп тарату жүйесiнiң сақталғандығын бiлдiрген азаматтардың тұрғын үйге деген құқықы туралы декларация сақталып қалды.

Қайта қалыптасып келе жатқан нарықтық жүйесiнде бұл мүмкiн емес болатын әне ол толығымен, оның логикасына қарама-қайшы едi. Сонынң салдарынан 6 қыркқйек 1993 жылы Қазақстан Республикасы Президентiнiң "Жаңа тұрғын үй саясаты туралы" Жарлығы қабылданады. Ол қазргi уақытта нарық инфрақұрылымының бiрте-бiрте өзгеруiне және өз ролiн орындап болуына байланысты өзiнiң заңды күшiн тоқтатты. Нарық инфрақұрылымы мен әлеуметтiк - экономикалық жағдайдың өзгеруiнiң көрiнiсi мынада - сол кеэеңде мемлекет акцияларды» бақылаушы пакетiн мемлекеттiк органға, құрылыс, тұрғын үй және аумақты салу Министiрлiгiне бере отырып құрылыс холдингiлерiн құру ниетiмен "мемлекеттiк капитализмге " сенiм артқан едi. Қазiргi таңда құрылыс жеке компаниялармен жүргiзiлуде және мемлекеттiң осы компаниялармен ара-қатынасы тек шарттық негiзде құрылуда.

Қазақстан Республикасы Президентiнiң аталған Жарлығында осы сәтте орын алған өзгерiстер атап өтiлген Мемлекеттiк тұрғын үй қорын жекешелендiру, бақа еркiндiгi және нарықа өтудiң өзге де процестер, инфляция салдарынан тұрғындардың сатып алушылық қабiлеттiлiгiнiң төмендеуi тұрғынүй аясындағы жағдайы елеулi түрде өзгерттi. Жаңа тұрғын үй саясатын жүргiзу және оны қоғамның негiзгi басымдықтарының бiрiне айналдыру талап етiлдi.

Қазақстан Республикасы Президентiнiғ 15 шiлде 1992 жылғы "Қазақстанның егемен мемлекет ретiнде қалыптасуы мен дамуының стратегиясын жүзеге асыру жөнiндегi шаралар туралы " № 853 қаулысын орындау аясында сол кезде жасап шығарылған - жаңа тұрғын үй саясатының мемлекеттiк бағдарламасы ас зор маңызға ие болды. Оның басқа нормативтiк актiлерден ерекшелiгi - ол тоқтатылмайды және соған орай қазiргi таңда да маңызды болып табылады. Тұрғын үй саясатының анықтамасындағы бiрiншi тармақпен мемлекеттiк тұрғын үйдi бөлiп таратудан оны жекелеген азаматтармен және олардың меншiк нысанына қарамастан, кәсiпорындармен басым жағдайда еңбек етiп алуға өту көзделдi. Мемлекет, сонымен бiрге, азаматтардың тұрғын үйге деген конституциялқ құқықтарын, соның iшiнде, азаматтардың жекелеген категорияларын тұрғын үймен мемлекеттiк қамтамасыз ету үшiн жағдайлар құруға мiндеттендi.

Тұрғын үй қорын жөндеу мен пайдалану жүйесiн қаржыландырудың негiзгi қайнар көзi ретiнде тұрғын үй қорының иелерiмен тұрғын үй коммуналдық қызметтер iшiн ақы төлеу қарастырылды. Түпкiлiктi мақсат ретiнде тұрғын үй қорын пайдалану жүйесiнiң өзiн-өзi ақтаушылығы қойылды, сол сәтте ол 95-98 % - ға осы шығындардың орнын толтыру үшiн жеткiлiктi қайнар көздерге ие болмаған жергiлiктi бюджеттер есебiнен дотацияланады.

Азаматтардың тұрғын үймен қамтамасыз етiлу жағдайын жақсартуға бiрқатар шаралар арқылы қол жеткiзу көзделген болатын. Олар:

тұрғын үй құрылысы процесiнде қатысатын азаматтар мен заңды тұлғалар үшiн жеңiлдiктер құру;
қолда бар тұрғын үй қорының сақталуын қамтамасыз ету тұрғын үйдi пайдалану мерзiмiн ұзарту;
кезекке тұрушылардың тұрғын үйге деген құқықтарын сақтауға қатысты тұрғын үй саясатының сабақтастығын сақтау.

Қажеттi сатып алушылың қабiлеттiлiгiң болмауы әрине, көптеген қатардағы азаматтарға тұрғын үйдi өз қаражаттарының есебiнен алуға мүмкiндiк бермес едi. Сондықтан оны алуды қаржыландырудың белгiлi-бiр жүйесiн құру көзделдi. Бұл орайда, тәжiрибелiк тұрғыдан алғанда, ең маңыздысы болып ипотекалық несиелеу жүйесi табылады. Ол туралы алғаш рет ресми түрде осы бағдарламада мүлiмденген болатын. Оған дейiн мемлекет, сондай-ақ тұрғын үй алуды несиелеудiң басқа да тәсiлдерін енгiзуге талпынған едi, бiрақ олар нарық жағдайларына сәйкес келмедi.

Ипотекалық несиелеудiң маңыздылығын сақтап отырғаны Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 22 тамыз 1997 жылғы "Мемлекеттiк тұрғын үй саясатын жаңа экономикалық жағдайда жүзеге асыру туралы" № 1 277 қаулысымен туындайды. Онда жеке тұлғалармен тұрғын үй алу үшiн банктiк ипотекалық несиелеу көлемiн ұлғайту мәселелерi ғана қарастырылған. Мемлекеттiк ұтыс алушылың тұрғын үй заемы, тұрғын үй лотореялары сияқты түсiнiктер зым-зия жоқ болды.

Қазiргi уақытта "Құрылыс қорлары туралы" Қазақстан Республикасының Заңы қабылданған. Онда көзделген жүйе, жалпылама түрде тұрғын үй саясатының мемлекеттiк бағдарламасымен көзделген несие жинақтаушы жүйенi еске түсiредi. Жаңа жүйенiң мәнiсi мынада: азаматтарға арнайы мамандандырылған несие жинқтаушы банктермен тұрғын үй құрылысына, оны сатып алу мен жөндеуден өткiзуге сыйақынң төмен ставкасы бойынша несиелер берiлетiн болды. Олардың тиiмдiлiгiн мынадан көруге болады - несие алған Қазақстандық салымен бiрге банктiң салымы болып табылады. Соған орай ол проценттер, сондай-ақ өз мiндеттерiн орындаған жағдайларда премиялар алатын болады. Осындай жолмен мемлекет бiрте-бiрте тұрғын үй саясатының бағдарламалық ережелерiн жүзеге асыруда. Тұрғын үй саясаты бағдарламасының өзектi идеясы конституцияда бекiтiлгендiгiн атап өткiмiз келiп отыр. Мемлекет азаматтардың тұрғын үйге деген құқықтарының көлемiн бұрын болған көлемде мәлiмдеуден бас тартты. Сонымен бiрге Қазақстан Республикасы Конституциясының 25-бабыныңң 2-тармағы бекiткендей, Қазақстан Республикасында азаматтарды тұрғын үймен қамтамасыз ету үшiн жарғдайлар жасайды2.

Тұрғын үй құқықтық қатынастарының түсiнiгi, тұрғын үй құқықтық ққатынастарының түрлерi. Бiздiң тұрғын үй құқықтық қатынастарын азаматтық құқық аясында қарастыратынымызға қарамастан, бұл құқықтық, қатынастардың жария-құқықтық нормаларға жатқызуға болатын нормалар ғана реттелмейтiндiгiн атап өткен жөн. Сонымен бiрге тұрғын үй қатынастарын кешендi құқықтық реттеудiң түпкi мақсаттары да жеткiлiктi түрде айқын болып табылады. Бiрiншiден, ол тұрғын құқығымен қамтамасыз етуде азаматтардың қажеттiлiктерiн жүзеге асыру үшiн тиiмдi заңды нысандарды жасауға септеседi. Екiншiден, ол тұрғын үй иелерi өздерiнiң соған деген құқықтарын жеткiлiктi шамада тәжiрибе жүзiнде асыру мүмкiндiгiне ие болатын режимдi қолдайды. Бұл орайда, тұрғын үйдi иелену, басқа да мүлiктi иелену жүзеге асырылатын нысандарда көрiнiс беретiндiгiн және мұнда тұрғын үйдiң ерекшелiгi ескерiлетiндiгiн тағы да бiр рет атап өткiмiз келiп отыр. Бұл, нәтижесiнде тұрғын үйлерге қатысы туындайтын мүлiктiк қатынастарға барлық ортақ азаматтық-құқықтық ережелердi қолдануға мүмкiндiк бередi.

Алдымен тұрғын үй құқықтық қатынастарының аясы мен жүйесiн анықтап алайық; содан кейiн тұрғын үй құқықтық қатынастарының түсiiгiне тоқталамыз.

Заңнама жеке тұрғын үй құқықтық қатынастары ретiнде тұрғын үй қорын (тұрғын үй қоры жалпы алғанда азаматтық құқықтардың объектiсi болып табылмайды) пайдаланумен байланысты құқықтық қатынастарды да ажыратады. Заңда тұрғын үй қорының мынадай анықтамасы берiлген: "тұрғын үй қоры - Қазақстан Республикасы аумағындағы барлық меншiк нысандарындағы тұрғын үйлер. " Ол бiрнеше түрге бөлiнедi. Ол өз кезегiнде тұрғын үйге меншiк құқығын жүзеге асырумен және оларды пайдаланумен байланысты туындайтын жекелеген құқықтық қатынастардың құрылымы үшiн ма»ңзды болып табылады. (Олар тұрғын үйдің қай тұрғын үй қорына жататындығына байланысты әртүрлi болады) .

Қазақстан Республикасы тұрғын үй қорының құрамына жеке тұрғын үй қоры мен мемлекеттiк тұрғын үй қоры кiредi. Жеке тұрғын үй қоры мемлекеттiк емес меншiк нысанына негiзделген азаматтар мен заңды тұлғаларға меншiк құқығы негiзiнде тиесiлi тұрғын үйлердi ºамтиды. Мемлекеттiк тұрғын үй қорына меншiк құқығымен мемлекетке (әкiмшiлiк-аумақтық бөлiнiске) қарасты және жергiлiктi атқарушы органдардың қарамағындағы (мемлекеттiк коммуналдық тұрғын үй қоры) немесе мемлекеттiк кәсiпорын қарамағындағы (мемлекеттк кәсiпорынның тұрғын үй қоры) тұрғын үйлер кiредi. Тұрғын үй заңнамасының мазмұнынан туындайтындай мемлекеттiк тұрғын үй қоры тұрақты тұру үшiн де, уақытша тұру үшiн де арналған тұрғын үй - жайларды қамтиды. Тұрғын үй қорына тұрғын үйлердегi тұрғын емес үй - жайлар кiрмейдi.

Сонымен, тұрғын үй қоры - бұл азаматтардың (жеке тұлғаларды»ң тқрақты тұруы үшiн және уақытша тұруы үшiн де (пайдалану сипатына орай) арналған барлық үй - жайлардың жиынтығы деуге болады.

Қазақстан Республикасының тұрғын үй қоры жөнiндегi қатынастары жария құқықтық сипатқа ие. Олардың мазмұны мынада: мемлекет тұрғын үй қорының есебiн жүргiзедi, тұрғын үй қорына енгiзiлуi мүмкiн үй - жайларға қойылатын мiндеттi талаптарды белгiлейдi, оны мақсатына сай пайдалануды және оның сақталуын қамтамасыз етудi бақылайды. Мемлекет құзiретiне, сондай-ақ сол бiр немесе өзге үй-жайды тұрғын үй қорынан шықаруды санкциялау да кiредi. Тұрғын үй құқықтық қатынастарының бұл тобы қалғандарын, тұрғын үйлердi тiкелей иелену мен пайдалануды шарттайтындарын жүзеге асыру үшiн өте маңызды болып табылады.

Тұрғын үйге мұқтаж азаматтарды есепке алу және халықтың әлеуметтiк жағынан қорқалмаған деп танылатын топтарына және басқаларына тұрғын үй қорының үйлерiнде тұратын үй - жайларды беру бойынша құқықтық қатынастар дәл сондай қосымша маңызға және жария құқықтық сипатқа ие.

Жеке құқықтық сипатқа ие тұрғын үй құқықтық қатынастары тұрғын үйлердi иелену мен пайдалану жөнiндегi меншiк құқығының және өзге де заттық құқықтардың туындауы мен тоқтатылуының, сондай-ақ тұрғын үйлердi пайдалану бойынша мiндеттемелiк құқықтардың маңыздылығы - олардың көмегiмен тұрғын үйлердi пайдалану тәжiрибе жүзiнде жүзеге асатындығында және сол бiр немесе өзге құқықтық қатынастар қатысушыларының өзара әрекеттестiгiнiң мәселелерi шешiлетiндiгiнде.

Тұрғын үй құқықтық қатынастарын жалпы сипаттай отырып, олар азаматтардың тұрғын үйлердi иелену мен пайдаланудағы азаматтардың құқықтарын сақтау жөнiндегi мемлекет бақылауы мен және тұрғын үй қорын пайдаланумен байланысты қоғамдық қатынастарды бiлетiндiгiн атап өтуге болады.

Тұрғын үй қатынастарын реттейтiн Қазақстан Республикасының заңдары.

Тұрғын үйлердi пайдалану бойынша шарттық қатынастар жалпы түрде реттелетiн Қазақстан Республикасы Конституциясы Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексiмен қатар, тұрғын . үй құқықтық қатынастары арнайы заңдармен де реттеледi. Тұрғын үй қатынастарын кешендi түрде реттейтiн заңды актi болып "Тұрғын үй қатынастары туралы" Қазақстан Республикасының 16 сәуiр 1997 жылғы заңы табылады. Тұрғын үй қатынастарының қазiргi жәй күйiне қол жеткiзуде аса зор маңызға Қазақстан Республикасы Президентiнiң 5 сәуiр 1994 жылғы "Азаматтардың тұрғын үйге деген құқықын қамтамасыз ету туралы" N 1 640 Жарлығы ие болды, бұл Жарлық қазiргi уақытта да әрекет етуде.

Тұрғын үй қатынастарының бiрқатар мәселелерi заңдармен қатар заңға сәйкес актiлер деңгейiнде де реттеледi. Мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйлердi беру қазiргi таңда Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 2 қыркүйек 1989 жылғы "Мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйлердi беру, жалға алу және пайдалану тәртiбi туралы" N 1 292 қаулысымен реттеледi, қызметтiк тұрғын үйлермен қамтамасыз ету Қазақстан Республикасының "Тұрғын үй қатынастары туралы" заңынан басқа Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетiнiң 3 маусым 1993 жылғы "Қызметтiк тұрғын үй жайлар берiлетiн жұмысшылар категорияларының тiзiмiн бекiту туралы" N-455 қаулысымен реттелген. (оған Қазақстан Республиасы Министрлер Кабинетiнiң 8 қыркүйек 1995 жылғы N 1 240 қаулысымен және Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 20 тамыз 1996 жылғы N 1 031қаулысымен өзгерiстер енгiзiлген) . Алматы қаласы әкiмнiң 22 қаңтар 1998 жылғы "Қала әкiмiнiң коммуналдық тұрғын үй қорын құру осы қорды тұрғын үйiне қоныстану ордерiнiң үлгiсiн бекiтiп және тұрғын үй департаментiнде тұрғын үй қорын пайдалану жөнiндегi бөлiм құру туралы" N-25 шешiмi қабылданып әрекет етуде.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.