Қой шаруашылығы, қой жүнін және етін өндіру технологиясы

Пән: Ет, сүт, шарап өнімдері
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі
Жәңгір хан атындағы Батыс Қазақстан аграрлық- техникалық университеті

“Биотехнология, мал және

балық шаруашылығы”

кафедрасы

Курстық жұмыс

Қой шаруашылығы, қой жүнін және етін өндіру технологиясы пәні бойынша

Тақырыбы:

Орындаған: ЗТ-41 топ студенті

Габбасова А.Б.

Тексерген: а.ш.ғ.к., аға оқытушы

Жумагазиева С.М.

Орал - 2010

Кіріспе

Қазақстандағы қой шаруашылығы-бұл мал шаруашылығының дәстүрлі тарихи
қалыптасқан қажетті, перспективті және экономикалық жағынан тиімді саласы.
Ал қой шаруашылығының ішіндегі қаракөл қойы білім жағынан зоотехния
ғылымының маңызды бөлімін қамтитын адамның тәжірибелік қызметінде
қолданылуы бойынша – халық шаруашылығының жеке саласын құрайтын жалғыз қой
тұқымы.
Өсіріп, күтіп-бағу және азықтандырудың тиісті шараларын сәйкесінше
жүзеге асыра отырып, қаракөл қойынан халық шаруашылығына қажетті экспорт
құралы болып табылатын құнды терілік шикізат – елтірі, киім тоқу өндірісі
үшін алмастырылмайтын – қылшық жүн, дәмді ет, сүзбе, ірімшік және ірімшік
жасауға қолданылатын қой сүті мен қозы ұлтабарын, түрлі тоңдар, ішіктер
жасауға қажетті – қой терісін, сонымен қатар отын және тыңайтқыш ретінде
жүретін қи алуға болады.
Ауыл шаруашылығы салаларының реформалық процесінде дәстүрлі сала
қаракөл қой шаруашылығы да шағын кәсіпорынға немесе жеке шаруашылыққа
айналған болатын.

Қойдың қаракөл тұқымы – шөл мен шөлейттің қатал жағдайына бейімделген,
сирек кездесетін тұқымдардың бірі.
Бұл қойдың аяқтары ұзын болып келеді. Бұл олардың жайылым шөбін іздеп,
едәуір қашықтыққа баруы үшін қажет. Қажетінше жайылуы үшін қой күн сайын
(жайылымның шығымдылығына байланысты) 10 километрден 20 километрге дейін
жүреді. А. П. Данильюк және басқаларының зерттеулері бойынша қаракөл қойы
жайылым кезінде тәуліктің 50,6 процентін жайылуға 41,6 процентін демалуға
және 3,5 процентін суатқа баруға, 1,4 процентін су ішуге жұмсайтындығы
анықталды.
Қаракөл қойының маңызды биологиялық ерекшеліктернің бірі олардың шөл
жайылымдарында өсетін ең аласа раң тәрізді шөптерден бастап, ірі бұталы
сексеуілге дейін жеуге бейімделгендігінде. Олардың жайылымдарда жейтін әр
түрлі өсімдіктерінің саны, малдың басқа түрлері жейтін өсімдіктер санынан
бірнеше есе көп. Мысалы қаракөл қойы жайылым өсімдіктерінің 62 процентін
жейтін болса, биязы жүнді қойлар 48-55, құйрықты қойлар 42-50, ірі қара 33-
35, жылқы 27-34 процентін ғана жейді.
Бұл қой көбінесе басқа мал жемейтін ащы және кермек дәмді шөптерді
жейді. Қаракөл қойы сондай-ақ бір литрінде құрғақ қалдығы 12300 миллиграмға
дейін жететін, мықтап минералданған суды да іше береді. Сондай-ақ олар
температураның қатты ауытқығанына да төзе береді. Қаракөл қойының тер
бездері едәуір жақсы жетілген, ол жылуды реттейтін құралы болып табылады.
Температура жоғары және ауа өте құрғақ болғанда қатты терлейді де сөйтіп
организмі салқындайды.
А. П Данилюктің деректері бойынша қаракөл қойлары қыстың қатты
аяздарында денесінің температурасы 35 градусқа дейін салқындағанда да
тіршілікке қабілетін сақтайды. Мұның өзінде дене бітімінің берік типті
қойдағы жылу балансы, дене бітімі әлсіз және ірі қойдағыға қарағанда
анағұрлым аз бұзылған.
Жайылымның түріне қарай қаракөл қойын өндірісте пайдалану мерзімі 6-7
жыл шамасында болады.
Қаракөл саулықтарының табиғи төлдегіштігі жоғары болмайды: толық
жастағы қоздаған ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.