Оқу формаларының қалыптасуы мен жетілуі

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 29 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...3
І. Оқу формасы
түсінігі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ...5
1.1. Оқу формаларының қалыптасуы мен
жетілуі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 5
1.2. Оқу процесін ұйымдастыру
формалары ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... 14
ІІ. Оқу
түрлері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... 23
2.1. Қазіргі сабаққа қойылатын
талаптар ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 23
2.2. Дамыта оқытудың
тиімділігі ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ...29
Қорытынды ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..32
Пайдаланылған
әдебиеттер ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... .33
Кіріспе
Оқу мен жазу арқылы сын тұрғысынан ойлауды дамытуды бастаған
мұғалімдер сабақта баланың танымдық белсенділігін арттыруға, өз бетінше
білім алуға, шығармашылығын қалыптастыруға ықпал ететіндігін атап өтсе,
оқушылар оқудың (сабақтардың) қызықты, жеңіл өтетіндігін, ұжымда бірлесіп
жұмыс жасауға үйрететіндігін, білімнің тереңдігі, әрі тиянақтылығы
артатындығын баяндайды.
Мектеп өмірінде мұғалімдердің аталмыш жобамен жұмысқа дейінгі және
кейінгі кезеңін (аралығын) салыстыру оқушылардың оқуға деген ынта-
ықыласының артқандығын, адами жақсы қасиеттердің қалыптасқандығын,
мұғалімнің шыдамдылық, төзімділік сияқты сапаларымен қатар оқушылардың
басқаны қабылдау, түсіну, сыйлауды үйренгендігімен сипатталады. Бүгінгі
қоғамға, мектепке керегі де осылар.
Оқытудың осындай жаңа педагогикалық технологияларын сабаққа ендіру
бүгінгі таңда әрбір ұстаздың басты мақсаты болуы керек. Себебі, елімізге
заман талабына сай қалыптан тыс ойлай алатын, шұғыл шешімдер қабылдай
білетін, белсенді, шығармашыл азаматтар қажет. Сабақта тек білімділік
мақсаттарды шешіп қоймай, балалардың жекелік қасиеттерін, қабілеттерін
дамытудың жолдарын қарастыруда дәстүрлі оқыту мен дамыта оқытудың
айырмашылығын салыстыру кестесі арқылы көрсетуге болады. Мұғалім бұл
жүйемен жұмыс жасағанда, үнемі оқушы санасында болып жатқан өзгерістерді
бақылап, оның дамуын жан-жақты зерттей отырып, өз сабақтарын соған сай
өзгертіп отыруы тиіс. Әйтпесе, жаңа жүйенің құны болмайды.
Оқушы алдына оқу мақсаттарын қоюда ешқандай дайын үлгі берілмейді.
Мақсатты шешу іштей талқылау, сосын жинақтау арқылы жүзеге асады. Мұғалім
сабақ процесін ұйымдастырушы, бағыттаушы адам ролінде шешім табылған кезде
әркім оның дұрыстығын өзінше дәлелдей білуге үйретіледі. Әр оқушыға өз
ойын, пікірін айтуға мүмкіндік беріледі, жауаптар тыңдалады. Әрине,
жауаптар барлық жағдайда дұрыс бола бермес. Дегенмен әр бала жасаған
еңбегінің нәтижесімен бөлісіп, дәлелдеуге талпыныс жасайды, жеке
тәжірибесін қорытындылауға үйренеді.
Оқушылардың өзі-өзі тәрбиелеу ісін жетілдіру үшін олардың жас және
дербес ерекшеліктерін еске алып, оқу тәрбие жұмысының барысында сана
сезімін ояту, өз бетінше жұмыс істей білуге үйрету – мұғалімнің басты
міндеті.

І. Оқу формасы түсінігі
1.1. Оқу формаларының қалыптасуы мен жетілуі
Латын сөзі форма тысқы бейне, сырттай көрініс, қандай да нəрсенің
құрылымы дегенді аңдатады. Оқуға байланысты форма екі мағынада қолданылады:
1) оқу формасы; 2) оқу-ұйымдастыру формасы.
Дидактикалық категория ретінде оқу формасы оқу процесі
ұйымдастырылуының сырттай көрінісін білдіреді. Ол оқу процесінің
мақсаттары, мазмұны, əдістері мен құрал-жабдықтарына, материалдық
жағдайларына, қатысушылар құрамы жəне т.б. элементтеріне тəуелді.
Оқушылар санына, оқу уақыты мен орынына, іске асыру тəртібіне орай оқу
формасы əрқилы болып келеді. Қазіргі мектеп тəжірибесінде келесідей оқу
формалары қалыптасқан: жеке-дара, топтық, толық сыныптық, ұжымдық,
жұптастық, дəрісханалық жəне дəрісханадан тыс сыныптық жəне сыныптан тыс,
мектептік жəне мектептен тыс, əлбетте, мұндай топтастырудың (классификация)
жетілген ғылыми негіздемесі əзірге болмай тұр. Дегенмен, осы тұрғыдан оқу
формаларының көптүрлілігін біршама ретке келтіру мүмкін.
Жеке-дара оқу формасы мұғалімнің бір оқушымен педагогикалық қатынасқа
келуінен құралады.
Оқудың топтық формасында оқушылар əрқилы мүдде- мақсатқа орайласқан
топтарда оқиды, тəрбиеленеді.
Толық сыныппен жұмыс (фронталь) формасы оқуда мұғалім бір мезетте
барша оқушылармен, біркелкі тапсырма, міндет белгілеп, сынып
қатысушыларының бəріне ортақ іс-əрекеттер төңірегінде бірқалыпты оқу
жұмыстарын алып барады.
Оқудың ұжымдық формасы. Бұл оқу түрінің фронталь оқу формасынан
өзгешелігі: сынып оқушылары өздеріне тəн ара қатынас, өзара ықпал жасау
ерекшеліктерін сақтаумен біртұтас, мақсат-мүддесі ортақ, біртекті жұмыс
бағытында бірігіп, бекіген ұжым ретінде қарастырылады.
Жұптасып оқуда негізгі өзара байланысты оқу əрекеттері екі оқушының
қатысуымен орындалады.
Дəрісханалық жəне дəрісханадан тыс, сыныптық жəне сыныптан тыс, мектеп
ішілік жəне мектептен тыс оқу жұмыстары өздерінің өткізілетін орындарымен
белгіленеді.
Оқу ұйымдастыру формасы – бұл оқу процесінің жекеленген бөлігінің
құрылымы, дəрістің белгілі бір түрі (сабақ, дəрісбаян, семинар, саяхат,
факультатив дəріс, емтихан, сынақ жəне т.б.)
Оқудың ұйымдастырылу формалары əрқилы негіздемелерге байланысты
қарастырылуы мүмкін.
- Оқу процесінде басым болған мақсатқа орай – кіріспе сабақ; білімді
тереңдете оқыту дəрісі; практикалық сабақ; білімді жүйелестіру жəне
қорытындылау сабағы; білім, ептілік жəне дағдыларды бақылау, тексеру
сабағы; аралас сабақ формалары.
- Дидактикалық мақсаттарға орай – теориялық, практикалық, еңбектік,
аралас сабақтар формалары;
Жеке-дара өтілетін дəріс түрлері: репетиторлық , тьюторлық, менторлық,
гувернерлық, отбасылық оқу, өзіндік оқу.
Ұжымды-топтық сабақ түрлері өз ішіне дəрісбаян, семинар, конференция,
олимпиада, оқу саяхаттары жəне іскерлік ойындарды қамтиды.
Даралықты-ұжымды дəрістер-пəн, тақырып жұмыстарына толық шомдыру
(погружение), шығармашылдық апталары, ғылыми апталар, жоба (курстық,
диплом) жұмыстары.
Оқу формалары қозғалысты, қоғам, өндіріс, ғылымның даму деңгейіне
тəуелді пайда болады, өрістейді, бірі бірімен ауысып отырады. Əлемдік білім
тəжірибесі тарихында əрқилы оқу жүйелері қалыптасып, олардың əрқайсысы
өзіне ыңғайлы оқу формаларына сəйкес, қолданылған.
Алғашқы адамзаттық қауымның өзінде-ақ тəжірибені бір адамнан екіншіге,
ересектен жас əулет өкіліне өткізу мақсатында жеке-дара оқыту жүйесі іске
асырылды. Бірақ мұндай жолмен көп санды оқушы қамту мүмкін болмады.
Қоғамның бұдан былайғы дамуы сауатты адамдардың көп болғанын қажет етті.
Осыдан жеке–дара оқыту басқаша ұйымдастыру формаларымен ауыса бастады.
Дегенмен, жеке-дара оқыту өз маңызын осы күнге дейін жоғалтпастан,
репетиторлық, тьютарлық, менторлық, гувернерлық оқу формаларында қолданым
табуда.
Репетиторлық, əдетте, оқушыны емтихан жəне сынақ тапсыруға дайындаумен
байланысты.
Тьюторлық пен менторлық шет елдерде кең тараған жеке-дара оқыту
формасы. Оқушының білім жолындағы іс-əрекетінің өнімділігін арттыруда өте
пайдалы. Ментор немесе ұстаз –оқушы кеңесшісі, оқылып жатқан пəн мазмұнына
даралық сипат береді, тапсырмалар орындауға жəрдемдеседі, тұрмысқа
бейімделуге көмек көрсетеді. Тьютор-оқушыға ғылыми жетекшілік жасап, оны
конференцияларға, ғылыми іс-шараларға дайындайды.
Соңғы кездерде отбасылық оқу-тəрбие формасы - гувернерлық қайта
жаңғыруда.
Ғылыми білімдердің дамуы мен білім аймағына көпшілік қауымның
тартылуымен жеке-дара оқыту жүйесі даралықты-топтық оқыту формасымен
ауысуда. Мұндай оқытуда мұғалім балалардың бүтін бір тобымен оқу жұмысын
алып барады, бірақ дəріс жеке оқушымен жұмыс сипатын жоймайды. Мұғалім
дайындығы əр деңгейлі, əр жастағы 10-15 баламен шұғылданады. Ол кезегімен
əр оқушыдан өтілген материалды сұрастырып, əрқайсысына жаңа оқу материалын
жеке түсіндіріп, дара тапсырмалар беріп отырады. Балалардың бəрі бірдей,
мұғалім пайымдауынша, дəріске байланысты ғылым негізін, кəсіп не өнерге
тиесілі материалды меңгергенше аталған оқу жұмыстары қайталанады. Дəрістің
басталуы мен аяқталуы, оқу мерзімі əр оқушы үшін даралықты сипатымен
ерекшеленеді. Осыдан оқушы мектепке оқу жылының өзі қалаған мерзімінде,
күннің өзі таңдаған мезетінде келуге құқылы болды.
Даралықты-топтық оқу əрқандай өзгерістерге ұшырап, біздің заманымызға
дейін сақталып келді. Ауылдық жердегі оқушы саны өте аз бастауыш мектептер
мұның айғағы. Бір оқу бөлмесінде бірінші сынып бағдарламасымен оқитын 2-3
бала, бірнешесі-екінші сынып материалын игеріп жатқан оқушылар отыруы
мүмкін.
Орта ғасырларда қоғамның əлеуметтік-экономикалық ілгерілі дамуына
байланысты білімді тұлғалардың көптеп қажет болуынан білімдену аймағы
өрістей кеңіді. Бір қатар жастағы балаларды бір топқа біріктіре оқыту
мүмкіндігі туындады. Осыдан оқудың сынып-сабақтық жүйесі пайда болды. Бұл
жүйе XVI ғ. Белорусия мен Украина мектептерінде қалыптасып, өзінің
теориялық негіздемесін XVIІ ғ. Ян Амос Коменскийдің “Ұлы дидактика”
кітабында тапты.
Бұл жұйенің сыныптық белгісі-белгілі бекіген құрамды, теңдей жастағы
балалар тобының (сыныбының) болуы. Сабақтық аталуы-оқу процесі қатаң
белгіленген уақыт аралығында – дəрісте өткізілуінен.
Сабақ теориясына Я.А. Коменский дəуірінен кейінгі кезеңде елеулі үлес
қосқан белгілі орыс педагогі К.Д. Ушинский болды.
Сынып-сабақтық жүйе барша елдерде кеңінен тарап, уақыт озуына
қарамастан өзінің негізгі белгілерімен əлі күнге дейін сақталуда.
Алайда, XVIІІ ғ. соңына қарай сынып - сабақтық жүйе орнына
қолданылғандай оқуды ұйымдастырудың жаңа формаларын іздестіру көбіне
оқушылар санын ұлғайту жəне оқу процесін басқару проблемаларымен байланысты
болды.
Сынып-сабақтық жүйені реформалаудың алғашқы қадамын XVIІІ ғ. аяғында-
XIХ ғ. басында ағылшын священнигі А. Белл мен мұғалімі Дж. Ланкастер
жасады. Олардың ниеті- жұмысшылар арасында бастау білімдерді кеңінен ен
жайдыру қажеттігі мен оқыту жəне мұғалім дайындығына жұмсалатын қаржыны
көбейтпеу аралығындағы қарама-қайшылықты үйлестіру еді.
Жаңа жүйе өзара оқытудың белл-ланкастерлік жүйесі атауын алып, Индия
мен Англияда бірдей уақытта тəжірибеге енді. Бұл жүйенің мəні-ересек
оқушылар мұғалім басшылығында материалды өздері игеріп, соң қажетті
көрсетпе – нұсқаулар алып, өздерінен кіші жолдастарын оқытты, нəтижеде аз
оқытушылар санымен жаппай оқуды ұйымдастыруға қол жететін болды. Бірақ оқу
сапасы ойдағыдай жоғары деңгейге көтерілмеді, сондықтан белл-ланкастерлік
оқу жүйесі кең өрістей алмады.
Ғалымдар мен практиктердің оқуды ұйымдастырудың жаңа формаларын
іздестіргендегі мақсаты-сабақ жүйесінде кезігетін кемшіліктерді, атап
айтсақ, оқушылардың танымдық белсенділігі мен дербес дамуына тұсау болып
келген оқудың орташа білімді оқушыға бағдарлануы, оқу мазмұнының
біртектілігі мен оқу игеру қарқынының дараланбауы, оқу процесі құрылымының
өзгермеуін талап ету сияқты педагогикалық олқылықтардың орнын толтыру
болды.
ХІХ ғ. ақырында АҚШ-та батав жүйесі, ал Батыс Европада мангейм жүйесі
аталған таңдамалы оқу формалары пайда болды. Біріншісінің мəні-мұғалім
уақыты екі бөліктен тұрады: алғашқысы-бүкіл сыныпен ұжымдық оқу ісіне
арналады да, ал екінші бөлімінде қажетсінген оқушылармен жеке жұмыстар
жүргізіледі.
Мангейм (Европада) қаласында қолданылған мангейм оқу формасы негізінен
сынып сабақтық оқу талаптарын сақтай отырып, оқушылардың қабілеттеріне,
ақыл-парасат даму деңгейі мен дайындық дəрежесіне қарай əртүрлі сыныпқа
бөліп отыруды көздеді.
Оқу жүктемесі мен оқу əдістерін балалардың нақты қабілеттері мен
мүмкіндіктеріне орайластыру принципін сақтай отырып, бұл жүйенің негізін
қалаушы Й. Зиккингер төрт типті сынып оқуын ұсынды; аса дарындылар үшін,
орташа қабілетті балаларға арналған негізгі сыныптар, қабілеті төмен
балалар сыныбы мен ақылы кем оқушыларға арналған көмекші сыныптар. Мұндай
сыныптарға балаларды іріктеу психометриялық барлау, мұғалімдер
мінездемелері мен емтихандар негізінде жүргізілді. Й. Зиккингердің
пайымдауынша, мұндай оқуларға тартылған шəкірттер дамуына орай сыныптан
сыныпқа ауысып отыруына мүмкін еді, алайда бұлай болмай шықты, себебі оқу
бағдарламаларындағы шектен тыс алшақтық бұған жол бермеді.
1905 ж. Дальтон (АҚШ) қаласында алғашқы рет Елена Праксхерт қолданып,
дальтон-план аталған жекеленген оқу жүйесі пайда болды. Бұл жүйе
педагогикада көбіне зертханалық немесе шеберханалық оқу жүйесі деп те
аталады. Жүйенің алға қойған мақсаты-оқушыға өзіне тиімді шапшаңдық жəне
қарқынмен оқып, өз қабілетіне орай білім игеруге мүмкіндік беру. Оқушылар
əр пəнге байланысты жылдық тапсырмаларын алу мен белгіленген мерзімде олар
бойынша есеп беріп отырды. Дəстүрлі сабақ формасындағы оқу шегерілді,
баршаға ортақ дəрістер кестесі болмады. Оқушылар табысты оқуы үшін қажетті
оқулықтардың, əдістемелік нұсқаулардың бəрімен қамтамасыз етілмеді. Ұжымдық
оқу жұмысы күніне бір сағат өтіліп, қалған уақытта олар пəн шеберханалары
мен зертханаларында өзіндік жеке дəріспен айналысты.
Жұмыс тəжірибесі көрсеткендей, оқушылардың көбінің мұғалім жəрдемінсіз
дербес білім игеруге шамасы жетпейтіні белгілі болды. Сонымен дальтон –план
педагогикалық іс-тəжірибеде кең өріс жая алмады.
1920-жылдары дальтон-план ғалымдар мен мектеп қызметкерлері тарапынан
қатаң сынға кезікті. Дегенмен, сол уақыттың өзінде ол ССРО-да пайда болған
оқудың бригадалық- зертхана формасына өрнекке алынып, қатаң құрылымды
сабақты ығыстырды. Бригадалық –зертхана оқуының дальтон-планнан ерекшелігі
– бүкіл сыныптың ұжымдық жұмысы бригадалы топ оқу ісі мен əр оқушының жеке
оқуы арасындағы байланысқа негізделді. Жалпы дəрістерде оқу жұмыстары
жоспарланды, тапсырмалар талқыланды, мұғалім қиын сұрақтарды түсіндірді
жəне көпшілік оқу іс-əрекетін қорытындылады. Бригада тапсырмасын белгілей
отырып, мұғалім оның орындалу уақытын көрсетті, əр оқушының міндетті оқу
тапсырмасын анықтап, қажет болса, əрбір оқушының шамасын байқап, оған
бөлінген тапсырмаларға даралықты сипат беріп отырды. Қорытынды
конференцияларда бригадаға жетекші оқушы жұмысты орындауға қатысқан
белсенділер атынан есеп береді, ал қалған оқушылар тек қатысып қана отырды.
Барлық бригада мүшелеріне бірдей баға қойылды.
Əмбебап оқу жүйесі ретінде қабылданған бригадалы-зертхана оқуына тəн
сипаттар: мұғалімнің жетекші ролі мойындалмады, оның қызметі оқушыларға
ретті кеңес берумен шегерілді.
Шəкірттердің оқу мүмкіндіктері мен білім жинақтаудың өзіндік дербес
əдісін əсірелеуден үлгерім күрт төмендеді, білім игеруде жүйелілік болмай,
жалпы білімдік маңызды ептіліктер қаланудан қалды. 1932 жылы бұл жүйе
бойынша оқу мүлде тоқтады.
1920 жылдар кеңестік мектеп тəжірибесінде жобалап оқыту жүйесі
(жобалау əдісі) қолданыла бастады. Орта Азия жəне Қазақстан аймағында бұл
жүйе төте оқу атамасымен қабылданды.
Жүйе авторы американдық мектеп мұғалімі - У.Килпатрик. Бұл педагогтың
ойынша, мектеп бағдарламасының негізіне баланың өмір барысында топтаған,
нақты дүниемен байланысты тəжірибелік іс-əрекеттері жəне оның ұмтылыс,
қызығулары арқау болуы шарт. Мемлекет не мұғалім оқу бағдарламасын жасауға
құқылы емес, ол оқу процесінде балалардың мұғаліммен бірлікті ісі
нəтижесінде түзілуі əрі оның мазмұны баланы тікелей қоршаған болмыстан
алынуы тиіс. Жоба түзуге қажет тақырыптарды оқушылар өздері таңдайды. Оқу
тобының мамандануына (бағытына) орай жоба шынайы болмыстың қоғамдық-саяси,
шаруашылық-өндіріс, мəдени-тұрмыстық салаларына сəйкес болуы міндетті, яғни
оқу-жобаларын құрастырудағы мақсат- баланы өз өмір желісінде туындайтын
проблемаларды зерттеп, тануға үйретіп, оларды шешу жолдары жəне
құралдарымен қамсыздандыру. Алайда, бұл əдіске əсіре əмбебап сипат беру
жəне оқу пəндерін жүйелестіріп меңгеруден бас тарту балалардың жалпы
білімдік дайындығына орасан нұқсан келтіріп, үлгерімді өте төмендетіп
жіберді. Жүйе сонымен түгелдей дағдарысқа ұшырап, келмеске кетті.
1960 жылдары американдық педагогика профессоры Л.Трамп ізденісіне
байланысты жарық көрген Трамп жоспарымен оқу жүйесі үлкен маңызға ие болды.
Оқуды ұйымдастырудың бұл формасында үлкен дəрісханалардағы (100-150 адам)
оқуды 10-15 адамдық шағын топтар мен жеке оқушылар жұмыстарын байланыстыра
жүргізу көзделді. Əрқилы техникалық жабдықтармен өтілетін жалпы
дəрісбаяндарға оқу уақытының 40%, дəрісбаяндарды талқылау жəне кей
бөлімдерді тереңдей меңгеру мен ептілік жəне дағдылар қалыптастыру
семинарларына 20% бөлініп, ал қалған уақытты (40%) оқушылар мұғалім не
жетекші оқушы басшылығында өз бетінше оқу ізденісіне пайдаланды. Бұл жүйеде
сынып шегеріліп, шағын топтар құрамы тұрақсыз болды.
Қазіргі уақытта Трамп жоспары бойынша аз санды жеке меншікті мектептер
ғана жұмыс істейді, ал көпшілік оқу орындарында бұл жүйенің кейбір
элементтері сақталған, атап айтсақ, олар – бір пəнді оқытушылар бригадасы
алып барады (біреулері дəрісбаяндар жүргізсе, басқалары семинарлар
ұйымдастырады); үлкен топ оқушыларымен дəріс жүргізу үшін арнайы білімі
болмаған жəрдемшілер тартылады; кіші топтарда өзіндік жұмыстар
ұймдастырылады. Жалпы білім беретін мектепке жоғары оқу орындарындағы білім
жүйесін қарадүрсін енгізумен бірге Трамп жоспары даралықты оқу принципін
ұстана отырып, оқушыға білім мазмұны мен оны игеру əдістерін таңдауда толық
еркіндік береді. Бұл жоғарыда аталған кей жүйелердегі мұғалімнің
жетекшілігін мойындамай, білім стандартынан бас тартудың əлі де сақталуына
жол қойып отыр.
Осы заманғы кей мектептер тəжірибесінде оқуды ұйымдастырудың басқа да
формалары қабылданған. Батыс елдерінде шектері нақтыланбаған
(неградуированные) сыныптар сақталған: кей оқушы бір пəн бойынша жетінші
сынып бағдарламасымен оқыса, қалған пəндерден алтыншы не бесінші сыныптық
білім алып жүруі мүмкін.
Жер-жерде ашық мектептер ұйымдастыру эксперименттеріде жүріп жатыр.
Оқу мұндай мектеп жағдайында қоры бай кітапханалар, шеберханалар
орталықтарында өткізіледі, яғни бұл болашақта “мектеп” деген жүйенің жалпы
керек болмасына мегзеп тұр.
Оқу ұжымдастырудың ерекше формасы шомдыру (погружение): оқушы белгілі
уақыт (бір не екі апта) аралығында бір немесе екі пəнді игерумен ғана
айналысады. Осыған сəйкес Вальдорф мектептерінде дəуірлер бойынша оқу
ұйымдастырылған.
Оқуды ұйымдастыру формалары дамуының қысқаша тарихы осылайша.
Жоғарыда аталған барша жаппай оқыту формаларының арасында үлкен
тұрақтылығымен сақталғаны сынып-сабақтық оқу жүйесі. Шынымен де, осы оқу
формасы педагогикалық ой мен жаппай мектеп озық тəжірибесінің аса
құндылықты жемісі.
1.2. Оқу процесінің ұйымдастыру формалар
Оқу процесі əрқилы ұйымдастырылуы мүмкін. Оның ұйымдастырылу формалары
да сан түрлі: сабақ (дəстүрлі түсінімде), дəрісбаян, семинар, конференция,
зертхана-практикалық дəріс, практикум, факультатив, оқу саяхаты, курстық
жоба, дипломдық жоба, өндірістік практика, өзіндік үй жұмысы, кеңес,
емтихан, сынақ, пəн үйірмесі, шеберхана, студия, ғылыми қоғам, олимпиада,
конкурс жəне т.б.
Қазіргі заманда еліміз мектептері тəжірибесінде оқушыларға келелі
тəлім-тəрбие берудің бірден-бір формасы да, құралы да– сабақ өз маңызын
жойған емес.
Сабақ – оқу процесін ұйымдастырудың ең тиімді формасы. Бұл оқу
барысында педагог дəл белгіленген уақыт аралығында оқушылардың тұрақты
тобымен (сыныбымен) шəкірттерге игерілуі тиіс пəн негіздерін қабылдауына
тиімді жағдайлар жасап, қажетті жұмыс түрлерін, құрал-жабдықтары мен
əдістерін қолданып, танымдық жəне басқа да іс-əрекеттерді ұйымдастырады,
онымен бірге оқушыларды тəрбиелеп, олардың шығармашыл қабілеттері мен
рухани күштерінің көзін ашып, жетілдіріп, дамыта түседі.
Əр сабақ негізгі бірліктерден құралады.Олар – жаңа материалды
түсіндіру, бекіту, қайталау, білім, ептілік, дағдыларды тексеру. Бұлардың
əрбірі мұғалім мен оқушының қандай да өзіндік сипатына ие іс-əрекетімен
ұштасады. Аталған бірліктер сан қилы байланысқа түсіп, сабақ құрылымының,
оның кезеңдері арасындағы көптеген сан жəне сападағы көрініс береді.
Сабақ құрылымы – бұл белгілі бірізділікті жəне өзара қарым-қатынасқа
келген дəріс бірліктерінің байланыс тұтастығы. Құрылым əрқашан дидактикалық
мақсатқа, оқу материалының мазмұнына, оқушылардың жас айырмашылықтары мен
ұжым сипатындағы сынып ерекшеліктеріне тəуелді. Сабақ құрылымының
көптүрлілігі сабақ типтерінің де сан алуандығына жол ашады.
Бүгінгі дидактикада сабақ типтерінің жалпылай қабылданған нақты
классификациясы жоқ. Мұның басты себебі – сабақта мұғалім мен оқушы
арасындағы өзара байланысқа түсетін ықпалдас іс-əрекеттердің алдын ала
болжамға келе бермейтін күрделілігі мен көп тараптылығында.
Бүгінгі дидактика сабақ типтерін олардың басты сипатына орай
төмендегіше топтастырады: дидактикалық мақсаттарға байланысты сабақ
типтері:
- жаңа білім материалын хабарлау;
- білімді бекіту;
- ептіліктер мен дағдыларды қалыптастырып, бекіту;
- қорытындылау;
- білім, ептілік жəне дағдыларды тексеру (бақылау) сабағы.
Оқу дəрістерін өткізу тəсілі бойынша сабақ типтері:
- оқу саяхаттары;
- кино-теле-сабақтар;
- өзіндік жұмыс сабақтары жəне т.б.
Дəріс бірліктерінің басымдылығын негізге алған арнайы сабақ типтері:
- жаңа материалды игеру;
- бекіту;
- қайталау;
- білімді бақылау, тексеру.
Егер арнайы сабақ типтерінің мақсаттары мен жұмыс түрлері не олардың
элементтері бір дəрісте тоғысатын болса, ондай сабақты аралас сабақ деп
атау қабылданған.
Сабақтан басқа да, жоғары да айтылғандай, оқуды ұйымдастырудың əртүрлі
формасы баршылық. Солар арасында аса ерекше көзге түсетіні – дəрісбаян
(лекция).
Дəрісбаян – оқу процесінің өзіндік анайы құрылымымен танылған тəлім-
тəрбие формасы. Дəрістің басынан ақырына дейін оқытушы жаңа оқу материалын
баяндап, ұсынады, ал оқушылар сол материалды белсенділікпен қабылдайды.
Дəрісбаян оқу ақпаратын ұсынудың ең тиімді тəсіл жолы, себебі оқу материалы
қисыны нақтыланған формада шоғырландырылып беріледі. Мұндай сабақ аяқ асты,
суырып салмалыққа мүмкіндік береді, осыдан дəріс тыңдармандардың
белсенділік көтеріңкілігіне дем беріп, сабаққа араласып отыруына қолдау-
қуаттау көрсетеді, сонымен бірге оқу процесіне шығармашыл сипат ендіріп,
сабақ ақпаратына болған қызығушылықты арттырады.
Дидактикалық мақсаттарына жəне оқу процесіндегі орнына байланысты
дəрісбаян: кіріспе, айқындау (установочная), ағымдық , қорытындылау жəне
шолу- түрлерімен ажыралады.
Оқу дəрістерін өткізу əдіс-тəсілдеріне орай дəрісбаян түрлері
төмендегідей:
- ақпараттық дəрісбаян – түсіндірме-көрнекілік əдіспен өткізілетін
дəстүрлі, ежелден келе жатқан оқу түрі;
- проблемді дəрісбаян- оқу материалының ұсынылуы шешімі қажет болған
сұрақтар, мəселе-міндеттер, жағдай-ситуациялар қолданумен өтілетін оқу
формасы. Таным процесі-ғылыми ізденіс, диалог, талдау, əрқилы көзқарастарды
салыстыру жəне т.б. жолдармен орындалатын оқу шарты;
- көрнекілі (визуалды) дəрісбаян – оқу материалын техникалық оқу
құралдарын, аудио, теледидар қолдану арқылы, түсіндірме бере отырып, оқыту
жүйесі;
- бинарлы дəрісбаян (диалогты дəрісбаян) – оқу материалын екі
оқытушының - бірі ғалым, екіншісі – практик немесе екі ғылыми бағыт
өкілдерінің сұхбаты негізінде жеткізу формасы;
- шатастыру дəрісбаяны (лекция провокация) –мұндай дəрістер алдын ала
жоспарланған қателіктермен беріледі. Мұндағы мақсат –оқушылар ынтасына дем
беріп, ұсынылып жатқан материалға бақылау қоюға жəне көзделген олқылықтарды
байқауға үйрету. Дəрісбаян соңында тыңдаушылар білімі сарапқа салынып,
жіберілген қателіктерге талдау беріледі;
- дəрісбаян –конференция – ғылыми-практикалық сабақ түрінде күн ілгері
белгіленген, оқу бағдарламасына сəйкес проблемалар төңірегінде баяндамалар
тыңдау жолымен өткізіледі. Сабақ аяғында оқытушы қорытынды жасайды,
ақпаратты толықтырады əрі нақтылайды, негізгі тұжырымдар жасайды;
- Кеңес дəрісбаяндар сұрақ-жауап не сұрақ-жауап-сөз-жарыс күйінде
материалды оқушыға жеткізу формасы;
- Екеу дəрісбаяны (лекции вдвоем)- бір пəн не тақырып бойынша екі
маман бір уақытта дəріс жүргізеді. Оқушылар қатысына орай оқытушы рейтингі
анықталады.
Дəрісбаян түрлері басқа да негіздемелер бойынша:
- жалпы мақсаттарына байланысты оқыту-ағарту, үгіттік, насихаттық,
тəрбиелік, дамытушылық дəрісбаяндары ажыралады;
- мазмұны бойынша; академиялық жəне ғылыми көпшілік дəрісбаяндары
белгілі;
- ықпал-əсеріне орай: көңіл-күй, түсінім, иландыру деңгейіндегі
дəрісбаяндар қолданылуда.
Құрылымдық жағынан, əдетте, дəрісбаян үш: кіріспе, негізгі жəне
қорытынды – бөлімнен тұрады. Кіріспе бөлімде тақырып нақтыланады, жоспар
мен міндеттер таныстырылады, негізгі жəне қосымша əдебиеттер көретіледі,
өтілген материалдармен байланыстар түзіледі, тақырыптың теориялық жəне
практикалық маңызы сипатталады. Негізгі бөлімде проблема мазмұны ашылып,
өзекті идеялар мен ұстанымдар нақтыланады, олар арасындағы байланыстар,
қатынастар көрсетіліп, құбылыстар талданады, қалыптасқан тəжірибе мен
ғылыми зерттеулерге баға беріледі, даму болашағы жөнінде жол - жоба
анықталады. Қорытынды бөлім қызметтерінің мəні – мазмұн нақтылы үйретіліп,
негізгі теориялық көзқарастар қысқаша қайталанып, жалпыланады, қорытынды ой-
сөз жүйесіне келтіріліп, сұрақтарға жауаптар беріледі.
Семинар -меңгеріліп жатқан мəселелер, баяндамалар мен рефераттарды
ұжымдық талқылау формасында өтетін оқу дəрісі. Семинарлардың басқа
сабақтардан өзгешелігі - оқушылардың оқу-танымдық іс-əрекеттері көбіне
олардың өзіндік жұмыстары негізінде ұйымдастырылады. Семинар желісінде
тұңғыш дерек көздерінен, құжаттардан, қосымша əдебиеттерден, оқудан тыс
ізденістер барысында алынған оқушылардың білімдері тереңдетіледі, жүйеге
келтіріледі жəне бақыланады; дүниетанымдық бағыт-ұстанымдары , бағалау-
сұрыптау ой-пікірлері жүйелі бекімге келтіріледі.
Жүргізу тəсіліне орай семинарлардың бірнеше түрі бар. Олардың ішінде
аса кең тарағаны – семинар-сұхбат : оқытушының қысқа кіріс сөзі жəне
қорытындылауымен жоспарға сəйкес кең əрі ашық сұхбат-əңгімелесу формасында
өтеді. Семинарға жоспар сұрақтары бойынша барша оқушылардың мұқият
дайындығы қажет, бұл тақырып бойынша белсенді талқы, пікір-талас
ұйымдастыруға мүмкіндік береді. Жоспардың əр сұрағы бойынша жеке оқушылар
хабарламалары тыңдалады, соңынан олар басқа оқушылар тарапынан талқыланады
əрі толықтырылады.
Кейде семинар қатысушылары сұрақтарды өзара бөліп алады да,
баяндамалар, хабарламалар дайындайды, кейін олар семинар сабағында
тыңдалады жəне талқыланады.
Семинардың ерекше түрі семинар-сөз-жарыс. Ол қандай да бір проблеманың
шешілу жолдарын айқындау мақсатындағы ұжымдық талқыға арналады. Мұндай
семинардың мақсаты –дүниетанымдық бағыт-бағдар бекіту, бағалау пікірлерін
қалыптастыру, пікірталас жүргізу ептіліктерін дамыту, өз көзқарастары мен
ұстанымдарын қорғауға үйрету, өз ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.