Автомобильдің тұтандыру жүйесі. Автомобильдің тұтандыру процесі

Пән: Автоматтандыру, Техника
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 23 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...3
1 тарау. Автомобильдің тұтандыру жүйесі
1.1. Төрт цилиндрлі іштен тұтандыру қозғалтқышы ... ... ... ... ... ... ... ... ... .5
1.2. Іштен жанатын қозғалтқыштарды жіктеу және техникалық
қызмет
көрсету ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ..8
2 тарау. Автомобильдерді тұтандыру жүйесіне техникалық қызмет көрсету және
ағымды жөндеу
2.1. Автомобильдің тұтандыру
процесі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 11
2.2. Дизельдерге отын беру жүйесін күту және олардың
ақаулары ... ... ... ... .15
2.3. Дизельдің қоректендіру жүйесі элементтеріне диагностика
жасау ... ... .20
3 тарау. Жанар-жағармай құю бекеттеріндегі қауіпсіздік
ережелері ... ... ... ...25
Қорытынды ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..26
Пайдаланылған әдебиеттер
тізімі ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
..28
Кіріспе
XXI ғасырда автомобиль негізгі технологиялық құрал есебінде саналады.
Жүздеген миллион тонна жүк, миллиондаған адам, т.б. жүктер автомобильдермен
тасымалданады. Барлық алдыңғы қатардағы мемлекеттер өте тиімді саналатын
автомобильдер шығарумен айналасады. Олар дарынды адамдардың бірнеше
ұрпақтарының ғылыми ізденісі нәтижесінде шығарылуда.
Автомобиль өндірушілері әлеуетті сатып алушыларды өзіне тарту
мақсатымен жеке тұтынушылар топтарының талаптарын барынша қанағаттандыратын
өнім ұсынуға, автомобильдің пайдалы әсер ету коэффициентін көбейте тұра
қоршаған ортаға зиянын азайтуға, жүргізуші және жолаушылардың қауіпсіздігін
қамтамасыз етуге, автомобильді қолдануды жеңілдету және де құрылысына ең
озат техникалық шешімдер еңгізілген жаңа модельдер жасап шығару уақытын
қысқартуға тырысады. Бұл ретте қазіргі автомобильдер экономикалық,
экологиялық және әлеуметтік себептермен анықталатын жалпы заңдарға қарай
жетілдіріледі.
Автомобильдің істен шығуы, бөлшектердің тозуы, жабдықтың қажалуы және
коррозияға ұшырау, көбінесе қажалудан, материалдың шаршауынан, межаникалық,
тоттану зақымдарынан болады. Бөлшектердің астам көпшілігінің қалдық
ресурстары бар, сондықтан оларды шағын көлемді жөндеуден кейін қайта
колдануға болады. Соңғы кезде жүк автомобильдерінің жаңа түрлеріне, олардың
бөлек агрегаттарын күрделі жөндеу ескерілген.
Алғашқы жол жүргенде бұрапдалық қосылыстардың бекіткіштерін тексеру
және автомобильдің негізгі тораптарының атқаратын жұмысына зер салып
қадағалау керек.
Автомобильдерге техникалық қызмет көрсеткенде, өндіріс құралдарына
технологиялық процестерді ұйымдастырғанда қойылатын санитарлық ереже мен
гигиена талаптарын, сондай-ақ мемлекетттік стандарт талаптарын дұрыс
орындау керек.
Автомобиль көлігінің алдында тұрған бірден-бір мәселе, автомобильдің
пайдалану сенімділігін арттыру болып табылады. Бұл мәселені шешу бір
автомобиль өндірушілерінің анағұрлым сенімді автомобиль шығарумен
қамтамасыз етілсе, екінші жағынан – автомобильдің техникалық пайдалану
әдістерін жетілдіру болады. Бұл қозғалыс құрамын қалыпты жағдайда ұстап
тұру үшін қажетті өндірістік базаны құруды, техникалық күтім көрсету мен
жөндеудің алдыңғы қатарлы және қор үнемдеу технологиялық үдерісін тиімді
жақсартуды талап етеді.
Автомобильдерді пайдалану кезінде оның сенімділігі мен басқа да
қасиеттері төмендейді. Осыған байланысты автомобильдерде әр түрлі ақаулар
пайда болады. Сондықтан осы ақауларды техникалық қызмет көрсетуде және
жөндеу кезінде шегертеді.
Курстық жұмыстың мақсаты: Автомобильдердің тұтандыру процесіне
техникалық қызмет көрсету туралы түсінік алу.
Курстық жұмысытң міндеттері:
1 тарау. Автомобильдің тұтандыру жүйесі
1.1. Төрт цилиндрлі іштен тұтандыру қозғалтқышы

Газды, бөліп таратушы механизм, қозғалтқыштағы әрбір, жұмысшы
циклындағы, клапанның ашылуын және жабылу уақытын қамтамасыздандырады.
Газды бөліп таратушы механизмдердің, екі типін ажыратады: клапанның жоғарғы
жағында орналасуы - цилиндр қақпағы қақпақшада орналасқан және қақпақшаның
төменгі жағында орналасқанында, қақпақшалар, цилиндр блогында орналасқан
жағдайында.
Қозғалтқыштың иілмелі білігі іргелі және бұлғақты мойынмен және
ұртынан, тұрады. Қозғалтқышты жұмысы кезінде, иілмелі газ күшінің
қысымымен, инерция күшіме және айналу бұрышы моментпен жүктемеленеді.
Біліктегі инерциялы күштің әрекетін азайту үшін қарсы салмақты орнатуы
мүмкін. Иілмелі білікпен тұтынушыға жүктемен: беруінен басқа, реттеушінің
бөліп таратушы бөлігін айналдыруын сұйық сорғыштарды және басқа да қосымша
механизмдерді жұмыс істеуін жүргізеді.
Көп цилиндірлі қозғалтқыштардың білік индерінің аралық бұрышын, жеке
цилиндірлердің ұшқындарының кезектілігін, есепке ала отырып орындайды,
жүріс, бір қалыптылығын және ең жақсы түріндегі инерциялы күштердің
теңгерілгіштігімен жасалынады. Төрт тактылы қозғалтқыштардың корпусы
цилиндр блоктарынан, олар анкерлі байланыстың көмегі арқылы, картермен,
қосылысқан және шпилькамен құрастырылған, картер, ірге тасты рамамен бірге
құрайтын және тұғырық - май жинаушымен бірге орналастырылады. Блокқа,
цилиндірлі гильза пресстенген. Гильза мен цилиндір қабырғасының аралық
кеңістігін, сулы салқындатқыш көйлек (сулы гильза) атқарады. Іргелі
подшипник, картердің көлденең бөлігіне орналасқан, цилиндірлі блоктың, сол
жағында бөліп таратушы бөлігі және сыртқа шығарушы және кіргізуші клапандар
жетегінің механизмдері орналасқан. Цилиндір қорабының қақпағын бекіту үшін
шпилька орналасқан.
Алғашқы автомобильдер XVIII ғ. жасалған және сырттан жанатын
қозғалтқыш түрі болып табылатын бу қозғалтқыштарымен қозғалатын болған. Бұл
қозғалтқыштарда отын қозғалтқыш цилиндрінен тыс бу қазанының пешінде
жағылады. Қазандағы су қайнап, буға айналады. Поршеньді қозғалтатын жоғары
қысымдағы бу құбыр арқылы қозғалтқыштың цилиндріне беріліп механикалық
жұмыс істейді. Ең алғашқы жұмыс істей алатын бу қозғалтқышын ағылшын Джеймс
Уатт жасап шығарып 1784 ж. патенттеген. Сол заманның бу қозғалтқыштары ауыр
және үлкен, ал ең бастысы өте төмен пайдалы әсер ету коэффициентіне ие
болған.
Жанармай қозғалтқыш цилиндрінің ішінде жанып, ұлғайған газдар
поршеньді қозғалтатын тиімділеу қозғалтқыш түрін жасап шығару талаптары тек
1860 ж. француз механигі Жан-Этьен Ленуар тарапынан жұмыс істей алатын
іштен жанатын қозғалтқыш жасалып патенттелгенде жетістікке жетті. Бұл
қозғалтқышта қозғалатын поршеннің сорып алған газ және ауадан тұратын
жанармай қоспасы жүріс жолының ортасында электр ұшқынынан тұтанады. Іштен
жанатын қозғалтқыштарды практикалық түрде қолдану мүмкіншілігі тек газдың
цилиндр ішінде қысылуы қолданылғанда ғана пайда болды. 1866 ж. неміс
өнертапқышы Николаус Август Отто тұтандыру алдында жанармай қоспасын қысу
принципі қолданылған төрт тактілі іштен жанатын қозғалтқыштың патентін
алды. Осы қозғалтқыш түрінде болатын процесс “Отто айналымы” деп атанды.
Осы принциппен жұмыс істейтін іштен жанатын қозғалтқыштардың бу
қозғалтқыштарына қарағанда пайдалы әсер ету коэффициентінің аса жоғары
болғандығынан бүгінгі күнге дейін ең көп тараған қозғалтқыш түрі болып
келеді. Кейінірек ағылшын Дуглас Кларк екі тактілі айналыммен жұмыс
істейтін қозғалтқышты шығарды, бірақ бұл қозғалтқыштар автомобильдерде кең
қолданыс таппады.
1892 ж. Рудольф Дизель төрт тактілі Отто айналымымен жұмыс істейтін
қозғалтқышқа патент алды. Бұл қозғалтқыштың ерекшелігі цилиндрге ауа мен
жанармай қоспасын емес, электр ұшқынын қолдануды керек етпейтін, цилиндрге,
кейінірек енгізілген жанармайды тұтандыру үшін жеткілікті жоғары
температураға дейін қатты қысылып қыздырылған, тек ауаның енгізілуі болып
табылады. Бүгінгі күнде өнертапқышы атымен “дизель” аталатын осы
қозғалтқыштар автомобильдердің күш қондырғысы ретінде кең қолданылады.
Құрылысы жағынан автомобильдің іштен жанатын қозғалтқыштарын поршеньді
және роторды деп екіге бөлуге болады. Поршеньді қозғалтқыштарда жанармай
жануынан ұлғайған газдардың әсерінен поршень қозғалып иінді біліктің
айналуына алып келеді. Осындай қозғалтқыштарды тұтану әдісіне қарай
ұшқыннан (бензинді) және қысылудан (дизель) тұтанатын деп екі топқа бөлуге
болады. Роторды қозғалтқыштарда ұлғайған газдар айналатын бөлшек болып
табылатын роторға әсер етеді. Роторды қозғалтқыштар газотурбиналы және
ротор-поршеньді болып жіктеледі. Автомобильдерде ең кең қолданыс іштен
жанатын қозғалтқыштар тапты.
1.2. Іштен жанатын қозғалтқыштарды жіктеу және техникалық
қызмет көрсету
Іштен жанатын қозғалтқыштар өзінің жүз жылдан астам тарихында
ізашарларымен салыстырғанда қуаттылығы артып, салмағы жеңілдеп және шығыны
мен қоршаған ортаға зияны азайып едәуір дамыды. Осы өткен уақыт ішінде
көптеген альтернативті автомобиль қошғалтқыш түрлері ұсынылсы да, бүгінгі
күнде қолданылып жатқан қозғалтқыштардың орнын алар экономикалық жағынан
жөнді түрі табылмады. Осы қозғалтқыштардың қолданатын жанармай түрінің
жинақы түрде сақтау мүмкіншілігі мен оның қорының жеткілікті ұзақ
қашықтыққа жетуді қамтамасыз ететіндігі мұның басты себептерінің бірі болып
табылады.
Негізгі құрылымдық және басқа да белгілеріне сай піспекті іштен жану
моторын былайша жіктейді:
- циклді іске асыру тәсілі бойынша екі тактілі және төрт тактілі,
сондай-ақ үрленетін немесе үрленбейтін мотор;
- жанғыш қоспаны оталдыру тәсілі бойынша электр ұшқынымен оталатын
немесе карбюраторлы және қызған газдың температурасынан оталатын немесе
дизельдік мотор;
- жанғыш қоспа түзу тәсілі бойынша сырттан (цилиндрден тыс) қоспа
түзетін және іште (цилиндр ішінде) қоспа жасайтын мотор;
- қолданылатын отын түріне қарай - жеңіл отын моторы (бензин,
керосин), ауыр отын моторы (дизель отыны, соляр майы, қалдық май), газ
моторы (мұнай газы, табиғи газ, генератор газы, т.б.) және аралас немесе
көп отынды мотор;
- қуат өзгерту өдісіне қарай қуаты мөлшерлік әдіспен өзгертілетін
(жанғыш қоспаның мөлшері арқылы, мысалы, карбюраторлы), қуаты сапалық
әдіспен өзгертілетін (жанғыш қоспаның құрамы арқылы, дизель) және қуаты
аралас әдіспен өзгертілетін мотор;
- цилиндрлерінің орналасу жағдайына қарай тік қатарлы, V— тәрізді
және цилиндрлері қарама-қарсы мотор;
- салқындату тәсілі бойынша ауамен салқындатылатын және сұйықпен
салқындатылатын моторлар.
Іштен жану моторында жылудың механикалық энергияға (жұмысқа) айналуы -
көптеген физикалық-химиялық процестерден тұратын өте күрделі, әрі жылу
шығыны мол құбылыс. Сондықтан ІЖМ теориясында қолда бар мотордың
цилиндрінде өтетін процестер жиынтығы нақты - (шынайы) циклды зерттеуді
оның түпнұсқасы болып табылатын термодинамикалық циклды талдаудан бастайды.
Термодинамиканың 2-заңына сәйкес жалғыз ғана жылу шығыны болатын (міндетті
түрде сыртқы суық арнаға өтетін жылу), қайтымды, тұйық циклды
термодинамикалық цикл деп атайды.
Мұндай циклды сараптаудағы басты мақсат - белгілі бір жағдайда жылуды
жұмысқа айналдырудың мүмкіндік шегін білу.
Термодинамикалық циклдың өтуі және оны талдау бірңатар шарттарға
негізделген.
1. Цилиндр ішінде жылуды жұмысқа айналдыру тұйық цикл бойынша мөлшері
мен химиялық құрамы тұрақты, алмастырылмайтын термодинамикалық газдың
көмегімен жүзеге асады. (Бұл шарт нақты циклдағы газ алмастыруға жұмсалатын
және басқа да ықтимал шығынды ескермеуге мүмкіндік береді).
2. Цикл айналымына жылу оның белгілі бір кезінде белгілі бір тәсілмен
сыртқы ыстық арнадан түседі. (Нақты циклда жылу сырттан емес, күрделі,
қосалқы шығынды процесс барысында отынның қызуынан алынады).
3. Цилиндр ішіндегі газдың жылу сыйымдылығы тұрақты (шындығында,
газдың химиялық құрамы мен температурасына байланысты жылу сыйымдылығы
өзгеріп тұрады).
4. Газдың сығылуы мен оның ұлғаю процестері сыртқы ортамен жылу
алмасуынсыз (адиабаттың түрде) жүреді. (Мүлде жылу өткізбейтін заттардың
болмауына орай нақты циклда бұл мүмкін емес).
Термодинамикалық циклды қиялдағы моторда ғана жүзеге асыруға болады
(сондықтан ол кейде қияли деп аталады).
Автомобиль көлігінің қозғалыс құрамына техникалық қызмет көрсету және
жөндеу ережесі. Бүл құжат елімізде автомобильдерге қызмет көрсету және
жөндеу бойынша негізгі нормативтік құжат болып табылады. Оның негізінде
техникалық қызмет (ТҚ) және жөндеуді жоспарлау мен ұйымдастыруды, АКМ-ді
жобалау мен қайта жабдыңтауды жүргізеді және бірқатар өндірістік
нормативтік-технологиялық құжаттар жасалады. Автомобильдің құрылымын және
оның пайдалану жағдайының өзгеруін шұғыл есепке алып отыру мақсатында
Ережеде екі бөлім қарастырылған.

2 тарау. Автомобильдерді тұтандыру жүйесіне техникалық қызмет көрсету және
ағымды жөндеу
2.1. Автомобильдің тұтандыру процесі

Тұтандыру процесі - қозғалтқыштың сору мен ұлғаю процестерінің
аралығында болатын процесс. Бұл кезде цилиндр ішінде өте күрделі құбылыстар
пайда болады және олардың құбылу заңдылықтары да әр түрлі жолмен жүреді.
Мысалы, карбюраторлы қозғалтқыштарда поршень ЖШН-ге келген кезде, жанғыш
қоспа лезде жанып бітеді де, тұтандыру процесі газдың тұрақты көлемінде
болады, яғни изохорлық процесс бойынша өтеді. Ал дизельді қозғалтқыштарда
бұл процесс поршень ЖШН-ге жеткенше жанғыш қоспаның бір бөлігі жанады да,
содан кейін поршень ЖШН-ден өтіп кеткеннен кейін жанғыш қоспаның қалған
бөлігі жанады. Сөйтіп дизельді қозғалтқыштарда тұтандыру процесі алғаш
изохорлық процестің, содан кейін изобаралық процестің заңдылығы бойынша
жүреді. Олай болса, тұтандыру процесі кезіндегі газдың көрсеткіштерін осы
құбылыстарды есепке ала отырып анықтау қажет болады.
Тұтандыру процесі ауа мен сұйық жанармайдың араласу сапасына
байланысты жүреді. Ал олардың араласу сапасы әрқайсысының араласуға
қатысатын мөлшерлеріне тікелей тәуелді. Ауа мен жанармай араласып тұтандыру
кезінде химиялық тотықтану реакциясы жүреді, ал сол реакцияға түсетін әрбір
химиялық элемент тиісті мөлшерде ғана реакцияға түсе алады. Сондықтан
алдымен сұйық жанармайдың бір мөлшері тұтандыруы үшін қанша ауа қажет
болатыңдығын анықтау қажет. Оны ауаның қажетті теориялық мәні деп атайды.
Оның мәнін жанармай құрамындағы химиялық элементтердің мөлшеріне қарай
анықтауға болады.
Қазіргі автомобиль қозғалтқыштарында пайдаланылып жүрген сұйық
жанармайдың екі түрі бар: бензин және дизельдік жанармай. Олардың құрамында
негізінен үш түрлі химиялық элементтер болады. Олар көміртегі (С), сутегі
(Н) және оттегі (О). Химиялық тотығу реакциясы бойынша көміртегінің 1кг
салмағына 83 кг оттегі, ал сутегінің 1кг мөлшеріне 8кг оттегі қажет болады
екен. Ал сұйық жанармай құрамындағы оттегі сырттағы келген ауамен қосылып
көміртегі мен сутегін тотықтандыруға қатынасады. Сонымен сұйық жанармай
тұтандыруы үшін ауаның құрамынан тек оттегі ғана пайдаланылады екен, ал
ауадағы оның мөлшері шамамен 23 пайыз ғана. Қалғаны азот пен көмір қышқыл
газынан құралады және олар тотықтандыру реакциясына қатыспайды.
Қозғалтңыштьщ нақты жұмысы кезінде ауаның теориялық қажетті мәні үнемі
өзгеріп отырады. Себебі қозғалтқыштың пайдаланым (эксплуатациялың)
көрсеткіштерінің шамасын өзгертіп реттеп отыру үшін дизельді
қозғалтқыштарда сапалың, ал карбюраторлық қозғалтқыштарда сандық реттеулер
қолданылады. Олардың мағыналары мынандай: Дизельді қозғалтқыштарда цилиндр
ішіне белгілі бір мөлшердегі ауа сорылып келеді. Оның мөлшері реттелмейді.
Сондықтан да оның мөлшерін тұрақты деп есептеуге болады. Ал ауаның сол
белгілі тұрақты мөлшеріне әр түрлі мөлшерде сұйық жанармай беріледі. Мұны
сапалық реттеу деп атайды. Өйткені жылу мөлшері бөлінбейді. Олай болса
тұтандыру процесінің барлық көрсеткіштері өзгеше болып шығады. Сондықтан
жылуды пайдалану коәффициентін есепке алуымыз керек. Сонда жанған кездегі
бөлінетін жылу тұтандырудың төменгі мөлшердегі жылуы мен осы коэффициенттің
көбейтіндісіне тең болады. Ендеше дизельді қозғалтқыштағы тұтандыру
процесінің соңындағы температураны анықтайтын формулаға осы айтылған
өзгерісті енгізу керек. Ал карбюраторлы қозғалтқышта барлық бөлінетін
жылуды тұтандыру процесінің соңғы кезіндегі температураның формуласындағы
төменгі мөлшердегі жылудың орнына қою керек.
Қозғалтқыштағы нақты процеске қатысатын жанғыш қоспаның да мольдік
массасы ауаның қатынас коэффициентіне байланысты анықталуы тиіс. Осылайша
қарастырып отырған қозғалтқыштардағы процестерге әрбір тиісті жағдайға
байланысты өзгертулер енгізіп отыруға болады. Ондай мысалдармен оқулықтың
соңында келтірілген қосымшадан немесе арнаулы әдебиеттерден танысуға
болады.
Қозғалтқыштардың индикаторлық көрсеткіштері деп олардың нақты
процестерінің, сырттағы басқа болатын жағдайларды есепке алмай тұрған
кездегі көрсеткіштерін айтады. Мысалы, қозғалтқыштың қозғалатын
бөлшектеріндегі үйкеліс құбылысын есепке алмай тұрып, оның қуаты, пайдалы
әсер коэффициенті, т.с.с анықталған басқа көрсеткіштері индикаторлың
көрсеткіштерге жатады. Осы индикаторлық көрсеткіштер арқылы көбінесе
қозғалтқыштың термодинамикалық процестерін бағалайды. Сондықтан да ол
көрсеткіштерді анықтау қажет болады. Сол индикаторлық көрсеткіштерді
анықтау үшін төмендегі мәселелерді қарастырамыз.
Іштен жанатын қозғалтқыштың индикаторлық диаграммасы деп оның
цилиндрлерінің ішіндегі газ қысымының құбылысын ондағы көлемнің өзгерісіне
байланысты тұрғызылған графиіін айтамыз, яғни Р-У координаталарына
тұрғызылған қозғалтқыштың жұмыс процесінің графигі болады. Олай болса бұл
диаграмманы да екі түрлі жағдайда тұрғызуға болады. Біріншісі - цилиндр
ішінде теориялық термодинамикалық процестер жүреді деп есептеген кездегі
газ қысымының көлемге байланысты өзгеріс графигі, ал екіншісі - осы
байланыс графигінің қозғалтқыш цилиндрінің ішінде нақты термодинамикалық
процестер жүреді деп есептеген кездегі графигі.
Олай болса индикаторлық диаграмманың да екі түрі болуы тиіс. Сондықтан
да іштен жанатын қозғалтқыштарда теориялық және нақты индикаторлық
диаграммалар болады. Егер диаграмма теориялық термодинамикалық процестер
үшін тұрғызылса, онда ол теориялық индикаторлық, ал нақты процестер үшін
тұрғызылса, онда нақты индикаторлық диаграмма болады. Енді төменде соларды
жеке-жеке қарастырамыз.
Дизельді қозғалтқыштардың теориялық индикаторлық диаграммасы мына
ретпен тұрғызылады және мына процестерді сипаттайды. Қозғалтқыштың жұмысы
алғаш сору процесінен басталады, яғни бұл кезде поршень ЖШН-ден ТШН-ге
қарай жүреді. Осы құбылыс басталмай тұрғандағы поршеньнің үстіңгі жағында
белгілі бір кеңістік сақталады, оны жоғарыда айтқанымыздай, сығылу көлемі
деп белгілейміз де графикке өлшеп саламыз. Бұл кездегі цилиндр ішіндегі
қысым ауаның қысымымен тең деп есептейміз де сырттағы ауаның қысымын
ордината осіне өлшеп салып, нүктесін анықтаймыз, яғни сору процесі осы
нүктеден басталады деп есептейміз.

2.2. Дизельдерге отын беру жүйесін күту және олардың ақаулары
Компрессорсыз дизельдерге отын беру жүйесі органдарының атап
айтқанда, форсунка мен сорғының жұмысы аса ауыр жағдайларда (жоғары қысым
мен үлкен температура, ағып өтудің үлкен жылдамдығы, форсунка соплосы мен
сорғы цилиндрінің көлденең қиығының өте кішкене болуы т.т. жағдайларында)
өтеді. Міне, сондықтан мотордың сенімді жұмыс істеуі, отынды аз жұмсай
отырып, мотордан қалыпты қуат алу қоректендіру жүйесін мұқият күту арқылы
ғана жүзеге асырылады.
Отын беру жүйесінің дұрыс жұмыс істеуінің басты шарты отын құрамында
механикалық қосындылар мен судың болмауы қажет. Отында ұсақ болғанның
өзінде механикалық қосындылардың болуы осы күнгі қысым мен бүркудің
жылдамдығы жағдайында форсунка мен сорғының өте дәл өңделген бөлшектерінің
тозуын тудырады. Тіпті иненің немесе форсунка соплосының, плунжердің немесе
отын сорғысы гильзасының аз да болса тозуының өзі отынның тозаңдалу
дәрежесін нашарлатады, отын берудің басталуы мен аяқталу моментін реттеуге
және берілетін отынның мөлшерін реттеуге мүмкіндік бермейді. Бұл аталған
ақаулардың салдарынан мотордың қуаты ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.