Жапон өнері

Пән: Өнер, музыка
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Жапон өнері

Тодай-дзи, Нара

Химэдзи

Гандзи Повесті

VI-VIII ғасырларжапон аяқ басқан кезі. ЖасЖапон қатынасы арта бастады. Олардан мемлекет құрылысын, жер өлшеу, өңдеу шаруашылығы мен хат тануды үйренді. Соның ішінде айта кететін жай -буддизмніңкелуі. Буддизмжапон халқының ауызбірлігіне және қарым-қатынасының дамуына себебін тигізді. Жапонжерінде бұл өзгерістер үлкен рөл атқарды. Осы VI-VIII ғасырларда сырттан келген жаңаидеяларағымын кайта өңдеу аркылы жапон өнері жаңа сатыға көтерілді. Сөйтіп, өзінің жеке көркем дамуы басталды. VI ғасырдың соңы жапон өнеріндегі жаңа көркем образдар ағымы кезеңі болды. Бұл образдардың еді. Буддизммонастырьлары, храмдарықұрылысы жылдам жүргізіле бастады. Бұл құрылыстардың негізгі типіҚытайда, Кореядакалыптасқан. ерекшеліктеріне байланысты өзгерістер жасалды. Ең үлкен және ең VIII ғасырдан басталды. Бірінші ретОрталық қала- салынған еді. Нарақаласының жобасы тік төртбұрыштан тұрды, ұзындығы 10 км. Негізгімагистральоны екіге бөліп тұрды. Олардың . Солтүстік иемденіп жатты. Сол кездегі ең үлкен құрылыс -Дайбуд(үлкенбудда) храмықаланың шығыс бөліғінде орналаскан. Бұлхрамда16 метрлікБуддастатуясы бар. Храмқұрылысына 20 жыл ішінде көптеген адамдар қатысқан. Бұл храмның ашылуына әр елден қонақтар келген. Оның даңқы әлемге сол кездегі ең үлкен ағаштан салынғанхрамретінде танылды.

Орта ғасырлардабейнелеу өнеріжәне ең бірінші кезектемүсін өнерідамыды. үшін орындалды, көбіне олар қоладан жасалды. 623 жылыТоридеген мүсінші қоладан өзінің шәкірттерімен бірігіп, Хорюдзимонастырының триадасыСака Нерайдыжасаған. Бұл өзі шағын, бар болғаны 86 смҚұдайларбейнеленген мүсін. Олар нақтыканондардысактап орындалған, жан-жағында екі көмекшісі бар мүсін өзінің формасымен . VII ғасырдағы будда образдары VIII ғасырда храмдардыц кеңеюіне өзгерді. Жан-, олардың түсті. статуялар, храмдарда жартылай Құдайлар фигуралары пайда бола бастады. Бұл қорғаушылар, сактанды- рушылар еді. Олар көбіне өте ашық боялған саздан сомдалған.

Утамаро

Жапонияөнерінде XVI ғасырдың соңында кескіндемеге көп көңіл бөлінді. өнерінде басты рөлді атқарған жоқ. Момояма кезеңіндеМуромати кезеңіненауысқан басшылар өздерінің күдіреттерін көрсетіп, қалаларының сыртынан күшті қорғандар салды. Оларқалақабырғаларын айналдыра, қалың сақиналы тастармен қалаған. Әшекейленген ең әдемі қорғанның бірі -Химедзидегі Хакуродзё.

Канагава, Кацусика Хокусай

XVII ғасырдың басындаКиотодаНидзё үй сарайысалынды. Оның қабырғаларында түрлі жазулар бар, төбесі өрнектелген. Алтын фондағыгүлмен шөптер, үлкен жап-жасыл тоғай бүкіл қабырғаны алып тұр. Жұмсак алтындалып жазылған жазулардың жарығы бөлмені жарықтандырып тұрады. Бұл жарық сол жердегі заттардың қасиетті екенін көрсетеді. Суретшілерге қалың қабырғаларда, қағазды қыртыстарда жазу керек болды. Өте керемет талантты шеберлердің бірі -Кано Эйтоку(1543-1590) болды. Ол түрлі түсті пейзаждарды салды. Кано Эйтокудыңалтындатып жасаған , шөптер, тал менторғайдүниенің керемет екенін көрсетеді. Кано қатар жаңаЖапонияқаласының XVI ғасырдағыөмірімен тұрмысын суреттейтін көріністер көп.

Жапонкаллиграфиясы

XVI ғасырдың соңына қарай, сәулетшілік заттардан суреттерге дейін шай ішу рәсіміне арналды. Яғни, дәмді шай ішу басты рөл атқарды, көптүрлілігімен тамсандырды, Гүлқоюға арналған көзелер, сусын ішетін ыдыстар керемет талантты шеберлер қолымен жасалды. Олардың әркайсысының өз аттары болды және салмағы алтынмен теңесті. Шеберлеркерамикалық заттардайындауда көптеген жетістіктерге жетті.

"Ига" типті ыдыстар жасыл реңді болып келеді, олар сұсты көрінеді, мысты еске түсіреді. "Сино" типті ыдыстар ақ сазбен қапталған, оның үстінен жібек сызықпен еркін өрнектер арқылы қамыс көрінісі мен күзгі шөптер салынған. Әр түрлікерамикалық заттардыжасағанда шеберлертабиғаттың, тіршіліктің қозғалысын, әсемдіғін, әдемілігін көрсетуге тырысқан. XVI ғасырда жасалған заттардың көбі лакпен әсемделді. Орындықтар, қарама-қайшы ашық өрнектермен ерекшеленді. Осындай керемет шеберлік пен қарапайымдылықтың қосындысын феодалдық кезеңнің соңында өмір сүргенЭдо(1614-1868) стилінен байқаймыз (Эдо -Токиокаласының бұрынғы атауы) . ОлЖапонияныңжаңа астанасының атымен аттас. Мүсін өнерініңсызбаларына безендірулерінен байқалады. Ол XVII ғасырдың ортасында салынған

Сегундардыңбайлық пен білімділікті көздеуі, көрермендер арасынан қолдау тапты. Кесенелерді текқана сәулетшілер емес, ағаш шеберлері (плотниктер), дүниежүзінен жинақталған мүсіншілер, ағашкесушілер өндіретін шеберлер, көркем суретшілер жәнекерамиктержасады.

Негізгі ансамбльдеТосёгу(1617-1636) Емэймон қақпасының өрнектері әсемділікті аңғартады. Оның өте күрделі қиюласқан шатыры бар, оған алуан түрлі ою түсіріліп, алтын жалатылған. Карамон қақпалары да (Қытайларқақпасы) өте керемет болған, оның үстінелакжағылып, алтынайдаһарсуреті, көркем суреттіөрнектер- барлығы бір жерде түйісіп, әсемдікті көрсетті.

Сонымен XVII ғасырдыңсәулет өнеріненжапон өнерінің мерекелік көріністе көбірек болғаны байқалады. Осы кездегі көркем суреттің дамуында басты рөл шығармашылықтары жинақталған шеберлер болды. Солардың ішінде ең негізгісіТаварая СотацуменОгата Коринболды.

Гравюра өнері

Жапон өнерінің бастау алған жаңа түрі - ағаш бетіндегігравюра. Оның орталығы XVII ғасырдың соңына қарай пайда болды, онда өнердің негізгі жанрлары жинақталған. Гравюра өнеріқала халқының тұрмысын суреттеді. Демократиялық"укиё-э" мектебі XVII ғасырда дүниеге келді. Жапондық гравюрашеберлерінің шығармашылығы осы мектепте қалыптасты. Жапондық гравюраныңнегізін салушыХисикава Моронобу(1618-1694) . болып келіп, тірі табиғатты, тіршілікті аңғартады. Бірте-біртегравюраның техникасымен бейнелілік мазмұны күрделеніп, адам жан дүниесінің эмоциональдық ерекшелігін бейнелеуге тырысты.

Ақындық келбеттің жылы жүзін және жан дүниенің алуан күйін көрсеткен суретші -Судзуки Харунобу(1717 немесе 1724-1770) еді. Олкүміс, суық, жұмсақ және жылы ортақ түрлі түстерді пайдаланады. Әйел келбетін, мұңы және нәзік көңілін қимыл-әрекеті арқылы көрсету - оның шығармашылығының негізгі тақырыбы болды. Бірақ оның кейіпкерлерінің "яматоэ" кейіпкерінен көп айырмашылығы бар еді. Бұлар күнделікті тірлікпен айналысып жатқан қалалықтар болатын.

Будда

Лирикалық бейнелерәлемі XVIII толықты. Олардың жүзінде қайрат, жауынгерлік күш-қуат, темперамент тұрды. Ең ашық, Сяраку(XVIII ғасырдың соңы мен XIX ғасырдың басы) тек қана қозғалысқа қызығушылық білдірген жоқ, сонымен да көңіл бөлді. Шебер адам жүзіндегі көрініс, саусақтардың қозғалысы, киімдегі қыртыс арқылы адамның ішкі сезімін көрсетті.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.