Жаңа экономикалық саясатқа дейінгі кезең

Пән: Саясаттану
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

1. Жаңа экономикалық саясатқа дейінгі кезең.
2. Жаңа экономикалық саясат.
3. Жер – су реформалары.

Қазақстанда азамат соғысы аяқталғаннан кейін, экономикалық жәие әлеуметтік-
саяси жағдай Ресейдің орталық аудандарымен салыстырғанда ауыр болды. Бейбіт
кұрылысқа көшудің барысында шаруашылық және саяси қиындықтары мұнда бұрынғы
феодалдық дәуірден мұра болып келген экономикалық және мәдени артта
қалушылықпен байланысты еді.
1920 жылдың аяғында Қазақстанда 4,7 миллион адам тұрды. Оның ішінде
қазақтары - 50,3, орыстары - 31,1, украиндары - 14,4 пайыз. Халықтың басым
көпшілігі ауыл шаруашылығында еңбек етті. Ал ауыл шаруашылығы мешеу жете
дамымаған еді. Егіншілікте жерді біраз тыңайтып алып қайта жырту жүйесі,
мал шарушылығында кешпелі және жартылай көшпелі шараушылық басым 6олатын.
Егістің көлемі азамат соғысы жылдарында едәуір кеміп, астықтың жалпы көлемі
мен түсімі үш есеге жуық азайды. Егер егістік көлемі 1914 ж. 3,6 млн.
десятина болса, 1922 ж. 1,6 млн. десятинаға қысқарды. Мал шаруашылығы да
ауыр халге ұшырады. 1914 жылдан 1922 жылдың аягына дейін ірі қара мал саны
2,1 млн-ға, жылқы - 2 млн-ға, қой-ешкі 6,5 млн-дай, түйе - 0,3 млн-ға
азайды. Жалпы алгапда осы жылдары барлық мал түрі 10,8 млн. басқа кеміді.
Қазақстанның өнеркәсібі де құлдырап кетті. Азамат соғысы жылдарында ірі
кәсіпорындар түгелдей дерлік қирап бүлінді, істен шықты. Қазақстан халық
шаруашылығы жалпы өнімінде өнеркәсіптің үлесі бар болғаны 6,5 пайыз құрады.
Өнеркәсіп халық қажеттерін қанағаттандыра алмады. Еңбек өнімділігі төмен,
шикізат пен отын жетіспеді.
Бұл кезде Қазақстанда да Ресейдегі сияқты экономикалық бірнеше меншік
түрі: париархалдық, ұсақ тауарлық, капиталистік жекеменшік, мемлекеттік-
капиталистік және социалистік меншіктер орын алды. Бірақ олардың эконо-
микадағы көлемі әр түрлі еді. Қазақстан экономикасында социалистік үлестің
меишік салмағы тіпті төмендеді.
Қазақ ауылында капитализмге дейінгі қатынастар таза түрінде болған жоқ.
Олар капиталистік қатынастармсм тоғысып немесе ұштасып жатты. Қазақстан
халқының таптық құрылымының елдегі орталық аудандарынан айтарлықтай
айырмашылығы болды. Мұнда ұлттық буржуазияның тап ретінде қалыптасу процесі
аяқталмаған еді.
Жеті жылға созылған соғыста (бірінші дүнисжүзілік және азамат соғысы)
жүздеген мың адам қырылды. Кейбір уездерде аштық басталды. Кеңес елінің
басқа да аудандары сияқты Қазақстанда да азық-түлік салғырты жүргізілді. Ол
бойынша шаруалардың күн көрісінен артылғаи азық-түлік әскер мен өндіріс
орындарындағы жұмысшыларды асырау үшін ешбір өтеусіз алынды. Бұл жағдай
шаруалардың табиғи наразылығын туғызды. Әсіресе, ауқатты шаруалар қатты
наразы болды. Өйткені олардан азық-түлік неғұрлым көп және қайырымсыз қатал
әдістермен жиналды. Мұның өзі Қостанай, Орал, Семей, Шымкент уездерінде
шаруалардың Кеңес өкіметіне қарсы шығуына әкелді.
Мұндай наразылықтың күшеюі Кеңес өкіметіи салғырттан, яғни "әскери
коммунизм" саясатынап салғырт кейде солай аталатын бас тартуға, жаңа
экономикалық саясатқа көшуге, салғыртты салықпен ауыстыруға мәжбүр етті.
Бұл арада "әскери коммунизм" саясатының социализм орнатуда неғұрлым тар
түсінігі болғанын да айту керек. Ол азық-түлікті күштеп алу, ірі, орта және
ұсақ кәсіпорындарды қоғамдастыру, сауда-саттыққа, рынокқа тыйым салу, ақша
айналымын тоқтатып, сол арқылы жаңа қоғам орнатуға болады деп әрекеттенудің
көрінісі. Оның тұсында өкімет барымша орталықтандырылып, әміршіл-әкімшіл
басқару жүйесі пайда болды. Барлық партия мүшелері әске-ри жағдайда деп
танылды. Көп адамдар мұндай жағдай социализмге барар жолды қысқартады деп
есептеді. Әрине "әскери коммунизм" социализмгс жеткізетін шара емес,
ділгерліктен туған болатын. Сондықтан оны жаңа экономикалық саясатпен,
төтенше жағдайда енгізілген салғыртты енді салықпен ауыстыру уақыт талабы
еді.
Қазақстанда жаңа экономикалық саясатты НЭП-ті іске асыру 1921 жылғы
Қазақ АКСР Орталық Атқару комитетіпің азық-түлік салығына көшу туралы
шешімі негізінде жүргізілді. Салықтың мөлшері салғыртқа қарағанда аз бол-
ды. Мәселен, 1920 жылы Жетісу және Сырдария облыстарында астық салғырты
бойынша 10,4 млн. пұт астық жиналса, 1921 жылы салық арқылы шаруалардан
жиналған астық 6,0 миллион пұұттан асқан жоқ. Шаруалардан алынатын ауыл
шаруашылығы өнімдерінің мөлшерін салықпеп шектеу ауыл-селолардың қалалармеи
байланысын нығайтуға жол ашты. Шаруалар басы артық өнімдерін қалаларға
апарып сатып, тұрмыс жағдайын түзеуге мүмкіндік алды.
Алайда, жаңа экономикалық саясатты іске асыру барысында көптеген
қиыншылықтар да кездесті. Атап айтқанда, 1921 жылы жазда Еділ өзені
бойының, Солтүстік және Батыс Қазақстанныц халықтары күшті қуаңшылық
болуына байланысты аштыққа ұшырады. Орал, Орынбор, Ақтөбе, Бекей және
Қостапай губернияларында егістің көбі күйіп кетті. Малға азық болмай,
қырыла бастады. Ауыл шаруашылығында болған апаттың аяғы сұмдық аштыққа
апарып соқты. Сол кездегі мәліметтерге қарағанда республикада 2,3 млн. адам
ашыққан. Осы қиын-қыстау кезендерде Қазақстан еңбекшілеріне Ресей халқы
елеулі көмек көрсетті. 1921 жылы күзде және 1922 жылы көктемде РКФСР
үкіметі толық ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.