Құқық философиясы

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Құқық философиясы бұл Гегельдің еңбегі (1821ж.жарық көрген). Гегельдің
құқық, дінтану, эстетика, философия тарихы, тарх философиясы туралы
лекциялары оның өлімінен кейін ғана баспадан шықты. Гегельге құқық
философиясының конспетілерінің авторлығы ғана тиісті.
Ол оның лекцияларын тыңдайтын тыңдармандарға арналған: Бұл очерктің
жарық көруінің негізгі себебі бұл тыңдармандар қолына тек мен өзім ғана
ресми түрде құқық философиясын оқитын лекцияларға қол жеткізе алатын жол
көрсеткіш болып табылады. Бұл шағын кітапта мен дәріс беру үшін арналған
философиялық ғылымдар энциклопедиясы ішіндегі тақырыптарға сәйкес келетін
тақырыптар жүйелі түрде берілген. Алғы сөзде Гегельдің мәлімдемесінде
бұрынғы теориялардан өзінің құқық философиясының артықшылығын,
айырмашылығын көрсеткісі келетінін және де бұл теориялар Кант пен Фихтенің
білімдері негізінде құралғандығын дәуірдің талаптарына сай өзінің жауабын
бергісі келетінін айтқан: бір қарағанда сыртқы көрініс тәртіпке сай тыныш
болғанымен заттардың субстанциясының бар екенін елестете де алмайды.
Алайда, мемлекет терең білім алумен түсінікті қажет етеді. Бұл
қажеттілікті, білімді ғылымнан талап етеді. Гегельдің ойынша алдыңғы
философтар субьективті мақсаттармен ой-пікірлерге деген құқықтың барлығын,
субъективті сезімменен өзін-өзі иландыру, белгілі адамдар арасындағы
махаббат, ар-намыс және жылы шырайлылық, көпшілік тәртіппенен мемлекет
заңдарына құқығы бар екенін ескеріп келген. Бұл принциптер мемлекеттік
шенге ешбір абырой әкелмейді. Гегель бойынша шенеуніктік өзінің жеке
мүддесіне қызмет етпеуі тиіс. Мемлекеттік шенмен қызмет өте нәзік мәселе.
Гегель бойынша дәстүрлі құқықтық білім шыдамдылық пен ресми тіршілік ету
философиялық сабақтарға жеткіліксіз. Философия қоғамда өз орнын табу үшін
ол шынайлылық пен қатынаста болуы керек. Онда құқық принциптері мен
атқаруға тиісті борыштарға шын мәнінде ұстанымды түрде қаралып, осы
принциптер санасымен өмір сүрген. Гегель үшін философия бұл саналы,
шынайылықтан үздіксіз, алшақ емес түсінікке ену, бірақ арғы беттің бастауын
көрсету емес. Шынайылықтан айырылмас нәрсе сана болады. Бір уақыттың
өзінде өзінің шынайылығымен, тіршілігімен, саналылық, формалардың шексіз
байлығында синоним ретінде көрінеді. Мұнда құбылыстар мен қалыптасулар, өз
ядросын қалң пішінмен ораған. Онда адам санасы алғашқы болып қалып қояды,
одан тек түсінік қана өте алады. Өйткені, оның ішкі пульсін байқап, оның
дүрсілін сезіп,, сыртқы қалыптасуларына білу қажет.
Осылайша гегель саналы идеяны, сыртқы өмірдің характеристикасынан
тәуелсіздік түрінде дәріптеуге ұмтылады. Осы жұмыс мемлекетті өз ішінде
саналы түрде бір нәрсе ретінде көрсетуге ұмтылыс болып табылады, өйткені
онда мемлекет туралы ілім мазмұндалған. Философиялық шығарма ретінде ол
мемлекетті болуы тиіс түрінен алшақ және оның ішіндегі ілімдер мемлекет
қалай мемлекет болу керектігін үйретпеуі тиіс. Оның мақсаты тек қана
мемлекет қалай болғанын үйрену ғана. Өйткені, Гегельдің лекцияларының
мақсаты мемлекет моральды универсум ретінде қалай тануға болатынын көрсету
еді. Философияның тапсырмаы тек бір нәрсені немесе сананың бар екенін
көрсету. Жеке адамдарға келер болсақ, олар әрине әрбірі өз дәуірінің
азаматтары, философия бұл ойдағы, санадағы қол жеткізген уақыт.
Гегельдің пайымдауынша тек қана өз дәуірімен тығыз байланыста болған
философия ғана ақиқатты көрсете алады.
Ары қарай бару үшін біз әлемді бөлу керек дәрежеде көрсетуіміз керек.
Ал бұл философия саласына еш қатысы жоқ. Философияның құқық философиясы
еңбегінің кіріспесінде Гегель былай дейді; құқық туралы философия ғылымы
өз обьектісі ретінде құқық идеясын құқық түсінігін және оны іске асыруды
қарастырады.
Осылайша обьективті рухты зерттеуден алыстап құқық философиясында тек
адам болмысы толық білген тарихи тұлғалардың шығармашылығын талдайды. Құқық
бар және ол әлдеқайда екінші бір табиғат тәріздес, жүзеге келген азаттық
патшалығы, рух әлемі.
Ерік – бұл Гегельдің құқық философиясындағы негізгі ұғым болып, ол 3
кезеңге бөлінеді: бастапқыда ерік таза, белгісіз күйінде, ешбір шектеусіз,
әртүрлі құрылымға ие, табиғатқа белгісіз күйінде, қажеттіліктермен шексіз
абсалюттік абстракцияның аяғы жоқ, өз-өзінің таза ойлау түрінде болады.
Содан соң мен өзінің анықталғандығын байқайды. Кйін ол жалпы мен бірге
қалыптаса бастайды. Бұл меннің абсалютті тоқтау, біту моменті. Ерік осы
екі моменттің бірлігі ретінде ортаға келеді.
өз-өзінен рефлекті түрде және қоршаған ортаға қайтарылған ерекшелік,
бірлік, өз-өзін айқындайтын мен. Мен өзін бір уақытта айқындайтын кейде
жоққа шығаратын дәл анықтайтын, өімен болғанда ғана ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.