Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу- танымдық қызығушылығын қалыптастырудың педагогикалық-психологиялық мәселелері



Пән: Педагогика
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 60 бет
Таңдаулыға:   
Мазмұны

Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ...3
І Бөлім Мектеп жасына дейінгі балаалардың оқу- танымдық қызығушылығын
қалыптастырудың теориялық негіздері.

1.1 Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу- танымдық қызығушылығын
қалыптастырудың педагогикалық-психологиялық
мәселелері ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
.7

1.2 Балалардың оқу-танымдық қызығушылығын дамыту
ерекшеліктері ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 16

II Бөлім. Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу- танымдық
қызығушылығын қалыптастырудың әдістемесі.

2.1 Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын оқыту
барысында қалыптастыру
жолдары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ..31

2.2 Балалардың оқу-танымдық қызығушылығын қалыптастырудың әдіс-
тәсілдері ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ...43

2.3 Сабақ жоспарының
үлгілері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
59
Қорытынды
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... .62
Пайдаланылған әдебиеттер
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..6 4

Кіріспе
Зерттеудің көкейкестілігі: Еліміз егемендік алып, тәуелсіз мемлекет
ретінде дүниежүзілік қауымдастыққа танылып, жаңа демократиялық қоғамның
дүниеге келуі Қазақстанда педагогика ғылымының жаңа бағытта сипат алуына
кең жол ашып берді. Елбасымыз Н.Назарбаевтың Қазақстан-2030
бағдарламасында, Қазақстан Республикасының Білім туралы Заңын, 2015 жылға
дейінгі білім беруді дамыту тұжырымдамасында республиканың әлемдік білім
кеңістігіне енуін ескере отырып, білім берудің мазмұны мен оқытудың барлық
әдістемелік жүйесін қайта қарау қажеттілігін атап, білім берудің жаңа
моделін құрудың, сынақтан өткізу мен енгізудің міндеттері атап көрсетілген.
Қазақстан Республикасының білім беру жүйесі саясатымен мақсатының
бірі - жан-жақты, білімді, шығармашылық қабілетті, танымдық қызығушылығы
жоғары жеке тұлғаны қалыптастыру. Дарынды, білімді жастар ғана
егемендігіміздің ертеңін баянды етіп, қоғамның әлеуметтік-экономикалық
дамуына үлес қоса алады. [1,2]
Білім беру мен оқыту теориясының әдіснамалық негізі - таным теориясы
және оқушы тұлғасын жан-жақты және үйлесімді қалыптастыру туралы ілімі
болып табылады. Мектеп жасына дейінгі балалардың танымдық қызығушылығын
қалыптастыруды арнайы ұйымдастыру оқу үрдісін жетілдірудің негізгі шарты
болып саналады.
Еліміздің психология және педагогика саласындағы ғалымдардың,
мамандардың назарын аударып отырған мәселелердің бірі – балалардың танымдық
қызығушылығын қалыптастыру болып отыр.
Қазіргі таңда ҚР-да білім берудің мемлекеттік стандартына сәйкес
мектептегі оқыту мен тәрбиелеу маңызы түбегейлі өзгеріп, бірінші кезекке
бұрынғыдай баланы пәндік білім, білік және дағдылардың белгілі бір
жиынтығымен қаруландыру емес, баланың оқу-танымдық қызығушылығын дұрыс және
тиімді ұйымдастыру негізінде жеке бас тұлғасын қалыптастыру мақсаты алға
қойылып отыр.[3]

Білім беру және оқыту теориясының балаларды оқыту мәселесіндегі
талаптарының бірі -оқу танымдық қызығушылық пен саналылық. Бұл талаптың
орындалуы балалардың оқу материалын түсінуге, өткенді жаңамен
байланыстыруға, негізгісі мен қосымшасын анықтауға, алған білімдерін
тәжірибеде пайдалануға, өз пікірлерінде оларға сүйенуге ұмтылысынан
көрінеді. Білімді саналы меңгеру өз бетімен жаңа білім алуға мүмкіндік
беретін ақыл-ой еңбегінің өзіндік тәсілдерін игермейінше іске аспайды.
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу- танымдық қызығушылық көздейтін
мүддесі - білімнің қоғамдық мәнін ұғыну, қоғамға қызмет ету қарқынын үдету
негізінде дамыту. Қызығушылықтың ең жоғарғы көрінісі балалардың алған
білімдерін өмірде, тәжірибеде нәтижелі пайдалана білуі болып табылады.
Даму дегеніміз, ең алдымен, адам организміндегі физиологиялық және
психологиялық сапалық өзгерістер. Даму - жеке адамды жетілдірудің өте
күрделі және диалектикалық үрдісі, Ал жеке тұлғаның дамуына оқушылардың оқу-
танымдық қызығушылығын арттыру қазіргі заман талабына сай оны оқу үрдісінде
жетілдіру болып есептеледі.
Оқу-танымдық қызығушылық– мектеп жасына дейінгі баланың оқуға,
білімге, ғылымға деген ынта-ықыласы мен құштарлығының ерекше көрінісі.
Қызығушылық баланың әрекеті және пәнімен қосылғандағы дәрежесін
анықтайды. Қызығушылықтың ең жоғарғы көрінісі: баланың алған білімдерін
өмірде, тәжірибеде нәтижелі пайдалана білуінде.
Қызығушылыққа байланысты әлеуметтік-педагогикалық көзқарас ежелгі
дәуірден бастау алады. Оның көрнекті өкілдеріне. ежелгі грек ойшылдары
Сократ, Платон, Аристотель жатады. Олар белсенді және өз бетімен білім
алуының маңыздылығын, жетістіктері мен өзін-өзі тәрбиелеудің маңызды
екендігін негіздеген. Олардың пікірінше өзіндік іс-әрекет нәтижесінде
балада қанағаттану, қуаныш сезімі оянып, білімді игеруге белсенділігі
артады. Бұл пікірлер көптеген ғасырлар бойы педагогтердің талдау нысанасы
болды.
Мұндай психологиялық-педагогикалық көзқарасты Ы.Алтынсаринның,
К.Ушинскийдің еңбектерінде көре аламыз.[4]

Ы.Алтынсарин оқыту арқылы өз бетінше білім көтеруге жол бастауда, ой-
әрекетін жаттықтыруда мұғалімнің оқу-тәрбие жүйесіндегі рөліне айрықша орын
берді. Алтынсаринның пікірінше, педагогтердің жұмысындағы ең шешуші нәрсе:
мұғалімнің ең жақсы оқыту әдістерін таба білуінде. [5]
К. Д.Ушинский оқу-танымдық қызығушылық мәселесіне мән беріп, өз
бетінше жұмыс - оқытуды жетістікке жеткізудің бірден-бір жолы деп
есептеді.
Ол тәрбиешінің жұмысын ескере отырып, баланың қызығушылығын дамыту
мақсатында ұйымдастырылған дербес бақылау мен тәжірибе өткізу.
көрнекіліктер дайындау сияқты жұмыстардың маңыздылығына тоқталды.
КД.Ушинский педагогикалық ғылымда алғаш рет балалардың өзіндік жұмысына
философиялық және психологиялық-педагогикалық талдау жасайды.
Қоғам дамуының жаңа кезеңінде қоғамның барлық саласында күрделі
өзгерістер жүрді. Қоғамның оқу-ағарту, білім беру саласындағы өзгерістер
жеке тұлғаны қалыптастыруға, оқу үрдісінде тиімді әдіс-тәсілдерді
іздестіруге, баланың шығармашылық, рухани, дене мүмкіндіктерін дамытуға,
адамгершілік пен салауатты өмір салтын берік ұстануға бағытталады.
Қазіргі кезеңде баланың оқу- танымдық қызығушылығын дамытудың тиімді
жолдарының бірі - оның өзіндік жұмысы. Т.Сабыров, М.Құдайқұлов,
А.Әбілқасымованың жастардың өздігінен білім алу әрекеті жайлы, С.Ұзақбаева,
Б.Мұқанова, А.Ильясова.О.Сыздықов, т.б. оқыту мәселесін жетілдіру жөнінде
жазған еңбектері т. б .[6]
Қазіргі кезде оқу-тәрбие барысында балалардың оқу-танымдық
қызығушылығын дамыту мен жетілдіру жолдары бүгінгі күннің өзекті
мәселесі болып отыр, сондықтан да диплом жұмысымыздың тақырыбын
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын
қалыптастырудың теориялық негіздері деп алуымызға себеп болды.
Зерттеу нысаны: Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық
қызығушылығын қалыптастыру .
Зерттеу жұмысының мақсаты: Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-
танымдық қызығушылығын қалыптастырудың жолдарын теориялық, әдістемелік
тұрғыдан негіздеп, практикада қарастыру.
Зерттеу міндеттері:
- Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу- танымдық қызығушылығын
қалыптастырудың теориялық негіздерін қарастыру;
- Оқушылардың оқу-танымдық қызығушылығын дамыту ерекшеліктерін
анықтау;
- Балалардың оқу-танымдық қызығушылығын қалыптастыру жолдарын
қарастыру;
- Оқыту барысында балалардың оқу-танымдық қызығушылығын
қалыптастырудың әдіс-тәсілдерін сабақта қолдану;
- Ана тілі пәні арқылы оқушылардың оқу- танымдық қызығушылығын
оқыту үдерісінде дамыту.
Зерттеу пәні: ана тілі
Зерттеу әдістері: Оқу стандарты, білім тұжырымдамасы және теориялық
негізде жазылған еңбектердегі педагогикалық – психологиялық әдебиеттердің
мазмұнын ашу, озық педагогикалық еңбектерге талдау жасау.
Диплом жұмысы: кіріспеден, екі тараудан, қорытындыдан, пайдаланылған
әдебиеттер мен қосымшадан тұрады.

І Бөлім. Оқушылардың оқу- танымдық қызығушылығын
қалыптастырудың теориялық негіздері.
1.1 Оқушылардың оқу- танымдық қызығушылығын қалыптастырудың
педагогикалық-психологиялық мәселелері.

Білім беру жүйесі қоғамның әлеуметтік-экономикалық дамуының жетекші
рөлін атқарады, сондай-ақ оны әрі қарай айқындай түседі. Ал білімнің
қалыптасып дамуының жалпы шарттары философияның негізгі мәселесі - рухтың
материяға, сананың болмысқа қатынасы тұрғысынан зерттелетін ілім – таным
теориясы деп аталады.
Таным теориясының басқа ғылыми теориялардан түбірлі айырмашылығы: ол -
білімнің қалыптасуы мен негізделуінің жалпы ұстанымдарын, объективтік
қатынастарды қалыптастыру.
Оқу-танымдық қызығушылық - шәкірттің білімге деген өте белсенді ақыл-
ой әрекеті. Танымдық белсенділік танымдық қажеттіліктен, мақсат, танымдық
уәж және әрекетті орындаудың тәсіл-амалдарынан тұрады. Танымдық
белсенділіктің негізінде оқушыларда танымдық қызығу, танымдық ізденімпаздық
қалыптасады.
Танымдык, қызығу ұғымы және оны қалыптастыру мәселесіне педагогтер
психологтердің, әдіскерлердің көптеген ғылыми зерттеу еңбектері арналған
Бұл мәселенің кейбір қырлары тамыры тереңге бойлайтын көне замандардан
бастау алады. [7]
Көне замандағы дәуірдің өзінде-ақ ойшылдар мен педагогтер оқушылардың
өзіндік ой тұжырымдарын жасау және оны дамыту үшін репродуктивті және
эвристикалық әдістер жайлы мәселелерге көңіл бөлген. Ақыл-ой тәрбиесіне
негізделген тәрбие теориясында айналасындағы дүниені шынайы ақиқат тұрғыда
танып-білуін қамтамасыз етуі мен қоғамға, адамға дұрыс қарым-қатынастың
қалыптастырылуын қарастырды.
Ежелгі Греция мен Римде құл иеленушілік құрылыс кезінде басқа
мемлекеттермен салыстырғанда қоғамдық даму деңгейі жоғары болды. Антика
дәуірі мемлекеттерінде өскелең ұрпаққа тәрбие беру ісіне көп көңіл бөлінді.
Құл иеленуші қоғамына мемлекетті қорғай алатын, қажет кезінде басқыншылық
әрекеттерге икемді, күшті, жігерлі және білікті адамдар қажет болған.
Нәтижесінде ежелгі грек елінде тәрбие теориясы пайда болып, бұл идеялар
Платон, Аристотель, сондай-ақ ежелгі рим философтері Плутарх, Пацит,
Квинтимин еңбектерінде одан әрі дами түсті.
Бұл теорияда ақыл-ой тәрбиесіне көп көңіл бөлінеді, әсіресе, шәкірттің
өз ой тұжырымын дамытуға ерекше мән беріледі.
Сократтың өзі оқыту барысында шәкірттердің танымдық қызығушылығы мен
ізденімпаздығын арнайы басқарудың маңыздылығын атап көрсеткен еді. Ол
шәкірттердің танымдық ізденімпаздығын арттыратын арнайы оқыту әдісін
-эвристикалық әңгімелесуді алғаш рет қолданды. Сократ білімді жай ғана
бере салмай, шәкірттеріне сұрақ қоя отырып олардың ойлау қабілетін,
қызығуын арттырып, өз ой тұжырымын жасай білуге үйретті. Эвристикалық
сұрақтарды алдын ала дайындай отырып танымдық белсенділікті оқыту құралы
ретінде қалыптастырады.
И.Гербарт танымдық қызығушылықты қалыптастыру - оқытудың негізгі
міндеттерінің бірі деген пікірде болды. Ол оқу материалы жеңіл болмауы
керек, баланың психикалық іс-әрекеті нәтижесіне сәйкес бірте-бірте
күрделендіру идеясын ұсынды. Өзінің оқыту теориясы негізінде Гербарт
адамның алуан салалы қызығуларын алады.
Адамдарға қызығулар айналасын қоршаған дүниесін танып білуге немесе
қоғамдық өмірге араласуға байланысты болады. Біріншісіне жататын қызығу -
эмпирикалық, бұл айналасын қоршаған дүниенің кейбір оқиғаларын білуге
бағытталады, ойлауға негізделген ақыл-ой қызығуы эстетикалық қызығу -
оқиғаларды көркемдік жағынан бағалай білушілікті көрсетеді. Қызығудың
екінші тобына жататындар - симпатикалық қызығу, бұл жеке адамдар арасында
қатынас туғызады; әлеуметтік қызығу -әр түрлі қоғамдық ұйымдардың
арақатынасын анықтайды; дінге қызығу -діни ұғымды күшейтеді. Осы түрлі
қызығу оқушылардың меңгеретін білім мазмұнын анықтайды. [8]
Қызығу (латынша негізі - мәні бар, маңызды) - адам ерекше сезінетін
қимылдың нақты себебі. Қызығуды жеке тұлғаның өз әрекетіне бағалық қатынасы
деп анықтауға болады. Баланың оқу-танымдық қызығуы танымдық саласына
қатынасынан пайда болады. Оқуға, білуге деген қызығу танымдық
белсенділіктің қозғаушысы екені белгілі. Л.Выготский бұл жөнінде былай
деген: Ең алдымен, баланы бір әрекетке тарту үшін, сен оны қызықтыр, оның
бұл әрекетке дайын екенін білу үшін қамқорлық жаса, осыны іске асыру үшін
барлық күшін салатынын және бала өзі қимылдайтынын, ал мұғалім болса сол
әрекетті басқарып, бағыттап отыру керек. Балалардың оқу-танымдық
қызығушылығы олардың білім сапасы мен даму деңгейіне байланысты ойлау
әрекетінің қалыптасуына тәуелді.[9]
Танымдық қызығушылық оқу-тәрбие үрдісінің барлық саласында көрініс
табады. Қазіргі тәрбие, оқытудың ең көкейкесті мәселелерінің біріне
танымдық қызығуды жатқызамыз. Оның негізі оқу үрдісін белсендіру жолдары
мен оқушылардың қызығуын дамытуды ұсынады, оқытудың белсенді әдістері
танымдық қызығуды дамытуды көздейді. Сабақтың қай түрі болсын қызығушылық
уәждемеге бағытталады. Білім беруді ізгілендіру баланың танымдық ой-өрісін
кеңейтуді негізгі орынға қояды.
Педагогтер, ақыл- ой тәрбиесіне негізделген тәрбие теориясы
айналасындағы дүниені шынайы ақиқат тұрғыда танып білуін қамтамасыз етуді
және қоғамға, адамдарға дұрыс қарым қатынасын қалыптастыруды қарастырады.
Оқу-танымдық қызығушылық туралы анықтамаларға талдау жасай отырып
балалардың танымдық қызығушылық белгілері анықталады. Оған мына үш белгі
тән:
- Оқу- танымдық қоғамдағы маңыздылық бағыты;
- Оқу -танымдық интелектуалдық сипаты;
- Оқу -танымдық қызығушылықтың реттеушілік сипаты;
Сондай ақ, танымдық қызығушылығын қалыптастырудың тиімділігі мынадай
жетекші факторлармен анықталады:
- балалардың жас ерекшеліктерін есепке алу;
- оқу үрдісіне мәселелік оқытуды кеңінен енгізу;
- материалдарды айтып түсіндіруде жүйелік ұстанымын қамтамасыз ету;
- бірте-бірте күрделене түсетін тапсырмалар кешенін шешудегі қол
жеткен табыстарды нығайтуды қамтамасыз ету, т.б.
Оқу үрдісі балалардың оқу-танымдық қызығушылығы нәтижесінде жүзеге
асады, ал танымдықты қалыптастыру негізінде оқушыларда танымдық белсенділік
қалыптасады. Демек, балалардың танымдык, белсенділігін дамытуды арнайы
ұйымдастыру - оқу үрдісін жетілдірудің негізгі шарты.
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын
қалыптастыруда оқу материалдарының маңыздылығы дәрежесіне қарай оның
құндылығын анықтап, сабақ беру мен оқу үрдісін ұйымдастыра білудің маңызы
зор.
Оқытудың мазмұнына фактілерден, әрекет тәсілдерінен басқа оқытудың шын
мазмұнымен бірге оқу үрдісіне қатысушылардың арасында ақпарат алмасу қорын
құратын және балалардың осы мазмұнды игеруіне әрі оны өмірде қолдануына
қызмет ететін мәліметтер кіреді.
Зерттеуші ғалымдар оқудағы оқу-танымдық қызығушылықты қалыптастыру
мәселелерін тәжірибеде шешудің түрлі жолдарын бөліп көрсеткен. Олар мына
төмендегілер:
- оқу үрдісіне қатысушыпардың екі жақты сипаты әсері негізінде
тәрбиеші мен баланың бірлескен әрекеті арқылы (Т.Сабыров, Н.Хмель,
- танымдық іс-әрекеттің дербестігін қалыптастыратын өзіндік жұмысты
ұйымдастыру мен оқу міндеттерін іріктеп шешу арқылы Т.Сабыров,
Б.Айтмамбетова, т.б.);
-танымдық қызығушылықты қалыптастыру арқылы ( А.Әбілқасымова,
Р.Омарова, );
- оқытудағы әдістемелік білімдер элементтерін енгізу арқылы (И.Лернер,
М.Құдайқұлов);
- іс-әрекеттің бағдарланушылық негізін құрайтын жалпылама білімдерді
енгізу арқылы [10]
- оқу іс-әрекетін өздігінше бақылауды дамыту арқылы
(А.Қазмағамбетов).
Мектепке дейінгі мекеме - әлеуметтік мәселелердің ішіндегі ең өзекті
мәселелердің бірі. Мектепке дейінгі мекемеде оқу-тәрбие жұмыстарына жаңаша
көзқараспен қарау қажеттілігі туындайды. Қазақстанның болашағын ойласақ,
егемен еліміздің білім беру жүйесі мен мектептері қазіргі жағдайда
шығармашыл жаңа адамды қалыптастыру бағытында жұмыс жүргізуі тиіс.
Келешекте осы елдің тізгінін ұстайтын азаматтар — бүгінгі мектеп
оқушылары болғандықтан, Қазақсанның барлық мектептерге үлгі болуға тиісті
қазақ тілінде оқытатын мектептердің, оқушылардың білім сапасы, даму
бағыттары, қоғамның, мемлекеттің назарында болып 1999 жылы 7 маусымда
Білім туралы заңы қабылданды. Білім туралы заңда білім беру саласындағы
мемлекеттік саясаттың ұстанымдарының бірі — педагог қызметкерлер,
оқушылардың мемлекеттік білім беру стандартында көзделген деңгейден төмен
емес білім, білік, дағды алуын қамтамасыз етуге, баланың жеке шығармашылық
қабілетінің дамуы үшін жағдай жасау қажеттігі көрсетілген Қазақстан
Республикасы жалпы білім беретін мектептің бастауыш білім стандарты
министрлік алқасының 18.07.1996 жылы 812 шешімімен бекітіліп, 1998-1999
оқу жылынан бастап мектеп тәжірибесіне енгізілді.
Бұл білім стандартында оқушылардың белсенділіктерін дамытуды
ескеріп, өзін-өзі дамуына жағдай жасай отырып, міндетті деңгейлерін
айқындау жұмыстары жүргізілді. Оқу-тәрбие үдерісінде тәрбиеші мен баланың
арасындағы қарым-қатынастың ролі ерекше. Тәрбиеші қызығушылық
қабілетті арттыра отырып, баланың шығармашылығын, белсенділігін,
қабілетін, қызығушылығын оятуға, дамытуға жол ашады. [11]
Мектеп жасына дейінгі баланың оқу-танымдық қызығушылығын, дарындылығын
дамыту, тәрбиелеу — бүгінгі күннің өзекті мәселесі болып отыр. Баланың
қызығушылық қабілетін арттыру арқылы танымдық белсенділігін, қабілетін де
дамыту қажет. Қызығу - бұл адамның саналы әрекеті.
Қызығушылық қалай пайда болады? Баланың қызығуы үшін – оның көңіл-күйі
көтеріңкі, көңілді болуы тиіс. Бала бір нәрсеге қызығу үшін қызығатын
нәрселер адамға жағымды сезімдер тудыруы керек. Жалпы адамның қызығуы
бірнеше түрге бөлінеді. Қызығу туралы психологтар, педагогтар көптеген
еңбектерін жазып, дәлелдеген, зерттеген. Олар мыналар: Э.Парондайк, У.Мак
Дугал. Бұл ғалымдар қызығушылықты зерттеп, оның жемістерін де атап өтті.
Мысалы:
А) қызығушылық қабілетті арттыра отырып баланың белсенділігін оятуға;
Ә) бала бойында шығармашылық заңдылықтарды дамытып, тәрбиелеуге; т.б.
Шығармашылық - адамның өмір шыңдығында өзін-өзі тануға ұмтылуы, ізденуі.
Шығармашылық — адам бойындағы қызығушылықты қалыптастырып, олардың
өшуіне жол бермеу, адамның рухани күшін нығайтып, өзін-өзі табуына
жәрдемдеседі. Адам әрдайым өзін жетілдіруге, ұмтылуға, өсуге қабілетті
болады, сол арқылы оған толыққанды өмір сүру үшін жаңа рухани куш беру
білімнің ең негізгі мақсаты болып табылады деп - Қазақстан орта білімді
дамыту тұжырымдамасының жобасында. Сонымен қатар қазақтың ұлы ойшылдары да
өз еңбектерініде адамның жеке басының қабілеттерінің дамуын қарастырып,
тиімді жақтарын пайдаланған. Кеңестік дәуірдегі психологтар мен көрнекті
ғалым педагогтар В.В.Давыдов, В.А.Крутецкий, Л.Р.Выготский, Л.В.Занков,
С.Л.Рубинштейн, Б.Г.Ананьев, А.Н.Леонтьев, И.Л.Лернер, А.Н.Луктын,
В.И.Андреев, А.Л.Яковлев, және қазақтың ағартушы ғалымдарынан
А.Байтұрсынов, М.Жұмабаев, Ж.М.Әбділдин, ҚБ.Жарықбаев, М.М.Мұқанов,
Т.С.Сабыров, т.б. еңбектерін тұлғаны дамыту мәселесінің теориясы мен
практикасына қосқан еңбектерін білеміз. [12]
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығының
деңгейлеріне тоқталатын болсақ, оның ең жоғары деңгейі танымдық міндеттерді
өз бетінше қоюмен, тапсырмалардың шешімін табуда неғұрлым тиімді жолдарын
болжаумен және өз бетінше айқындаумен, өздігінен бағалаумен сипатталады. Ал
орташа деңгей жоғары деңгейдің кейбір элементтерінің тәрбиешінің көмегімен
орындалатынымен сипатталады, мұнда тәрбиеші танымдық тапсырма беріп, оның
шешілуін бақылауы немесе оқушыға шешу тәсілдерін көрсетуі тиіс. Төменгі
деңгейде оқушыға белгілі бір әрекеттің үлгісі болғанда, оларды орындау
тәсілдері туралы көмек болғанда ғана оқу-танымдық қызығушылығын
ынталандыруға, белгілі тәсілдерге бағдарлануда көрініс табады.
Танымдық ізденімпаздык, пен белсенділік жеке тұлғаның алуан қырлы
болмыс-бітімі болып табылады, ол - сезімталдық, танымдық және еріктік үрдіс
нәтижесі, танымдық уәж пен өз бетінше әрекет тәсілдерінің жиынтығы, танымға
деген тұрақты құлшыныс болып табылатын танымдық әрекетке бейімделуі.
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын арттырудың
негізі факторларына олардың өз мүмкіндігін сезінуі, оқушылардың өз
тандауымен жұмыс істеуі, оқу үрдісінде баланың өз әрекетінен қанағаттануы;
оларға тәрбиеші тарапынан қойылатын талап пен қабілеттерінін, сәйкес болуы;
тәрбиеші өзіндік жұмысты ұйымдастыра алуы, т.б. жатады. Бұл факторлар оқу
мотивтерінің өрісін кеңейтіп шығармашылық әрекетіне негіз қалайды.
Қабілеттер балаға дайын түрінде берілмейді, ол оқыту барысында жүзеге
асатын дамудың нәтижесі. Оқу, білім алу қабілеттерінің өзі баланың іс-
әрекетінсіз пайда болуы мүмкін емес. Қабілеттердің деңгейі әр балада әр
түрлі болғандықтан, тәрбиеші танымдық тапсырманы беру кезінде оны ескеруі
тиіс.
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығы - баланың
жеке дамуын қамтамасыз ететін, танымдық тапсырмаларды шешу кезінде
игерілген білімдер мен біліктерді іс жүзінде қолданылатын, ең бастысы,
саналылықпен білімдеріне, дағдыларына және интеллектуалдық бейімділіктеріне
сүйеніп, өз бетімен кәсіптік бағдар мәселесін анықтайтын және өзіндік
шығармашылық ой-өрісін кеңейте білуімен сипатталатын жеке тұлғаға тән
қасиет.
Балалардың оқу- танымдық қызығушылығын оқыту барысында дамыту үшін
тәрбиеші тарапынан ұйымдастырушылық пен дұрыс басшылық және оған балалардың
өздері белсенділік танытпағы ләзім.
Ал балалардың жеке басынын, дамуына белсенді болуы үшін оны
қажетсінуі, ізденуі, бағдарлай білуі, зерттеу біліктері болуы қажет. Бұл
жерде балалардың қабілеттерін дамытып қана қоймай, олардың танымдық жан
қуаттарының оянуына ықпал етудің, сол жолда ізденісін, талабын ұштап, білім
деңгейін жетілдірудің маңызы ерекше.
Білім - үздіксіз білім берудің алғашқы басқышы. Осыған сәйкес балаға
белгілі бір көлемдегі білім, білік-дағдыларды меңгертумен бірге табиғат,
қоршаған дүние туралы түсініктерін кеңейте отырып, оларды шығармашылық
бағытта жан-жақты дамыту-бүгінгі күннің басты талабы. Осы талап тұрғысынан
алғанда, оқу-тәрбие үрдісін ұйымдастырудың сан түрлі әдіс-тәсілдерін
іздестіру, жаңа технологияларды тиімді пайдаланудың маңызы ерекше. Сонымен
мектеп жасына дейінгі балаларға ана тілі пәнін оқыту барысында танымдық
белсенділігін дамыту үшін қажетті жағдайлар жасау керек:
-тәрбиеші ең алдымен сыныпта шығармашылық көңіл-күй тудыру үшін
баланың назарын бір нәрсеге аудару керек. Мысалы балалардың назарын
шығармашылық белсенділігін дамыту үшін үнемі тапсырма, жаттығу, ойын
түрлерін ұсынған жөн.
- шығармашылыкпен жеке-дара оқушы емес, сыныптың,
мектептің бүкіл балалары ойласу үшін жағдай, мүмкіндік туғызу. Топта,
ұжымда өзара шығармашылық қарым-қатынас, шығармашылық ахуал
орнату;
- тәрбиеші - бала үшін қарапайым ғана жан. Ал егер ол оқиға, сюжет
құруға, образ жасауда жазушылық шеберлік танытса, балалар ерекше елтиді.
Өздерінің күшіне деген сенім қалыптасады. Сондықтан тәрбиешінің
шығармашылықпен айналысуы және өзінің жазған дүниелері жөнінде
балалармен пікір алмасуы мектеп жасына дейінгі балалардың танымдық
қызығушылығын дамытады.
- танымдық белсенділік үшін психологиялық қауіпсіздік, еркіндік,
бостандықты қамтамасыз ету;
- шығармашылықты тежейтін үш нәрсе бар: біреуі —сәтсіздікке
ұшыраймын, қолымнан ешнәрсе келмейді деген тыс қорқыныш сезімі, екінші -
өзіне-өзі тым риза болмаушылық сезімі (не жазса да өзі ұнатпайды, кейде
өзін-өзі жек көріп кетеді), үшіншісі — жалқаулық. Ондай жағдайда баланы
құтқарудың жолдарын табу:
- белсенділікпен айналысуына мектепте, сабақ үстінде, үйде қолайлы
жағдай туғызу;
- белсенділік бағытқа баланы жүйелі, саналы түрде
қалыптастырып отыру:
- баланы белсенділіктің түрлеріне үйретіп, баулу үшін өзі де
қарулануы керек.
Тәрбиеші мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын
қалыптастыру үшін бағыт-бағдар беруде мыналарды ескеруі керек деп ойлаймын:
-шығармашылық тапсырмаларды балаға ұсынуда танымдық белсенділігін
дамыту жолдары көзделеді;
- білімді меңгертуде баланың оқу-танымдық қызығушылығын оқыту
барысында дамыту.
Ұлы неміс педагогы А. Дистерверг әйгілі Неміс мұғалімдерінің білім
беру ісіне басшылық атты еңбегінде Жаман мұғалім ақиқатты өзі айтып
береді, ал жақсы мұғалім оқушының өзін ізденуге жетелейді, ойлауға
үйретеді деген.
Неміс педагогы И.Ф.Гербарт өзінің оқыту теориясының негізіне әр
саладағы қызғушылықгы алған. Адамдағы қызығушылықтар қоршаған дүниені танып
білуге немесе қоғамдық өмірге араласуға байланысты. Қызығу туралы психолог
мамандар мынадай өз ой-пікірлерін жетік түсіндірген.
1) Қызығу мұқтаждықтан пайда болмайды. 2) Адамның қызығуларын соқыр
сезімдерге теңейді. 3) Адамның қызығулары ерте кезден бастап нәсіл арқылы
соқыр сезімдер, инстинктер ретінде ата-анасынан баласына көшіп отырады.
4) Сыртқы дүниемен байланыспайды. т.б.
Қызығу мектепте оку-тәрбие үрдісінде өте қажетті шарттар, яғни
мәселелер болып табылады.
Қызығудың мектеп жасындағы балалардың жақсы оқуына, оқығанын ары қарай
дамытуына, адамгершілігі мол, шығармашыл етіп тәрбиелеуіне ықпалы зор.
Мектеп жасындағы балалар әр нәрсеге еліктегіш, қызығушылықтары
соншалықты көрген нәрсесін қолымен ұстап, көзбен көргенше асығады. Сол үшін
әрбір тәрбиеші балалардың сабағын тартымды, әсерлі, қызығушылығын артыру
арқылы ұйымдастыру жұмысын жолға қойса, онда біздің еңбегеміз жемісті болар
еді.
Тәуелсіз мемлекетіміздің болашағын дайындауда, олардың
дүниетанымын, өмірлік бағдарын кеңейтіп, жан-жақты жетілген азамат етіп
шығару талабы тұр. Көп уақыт орта білім беретін мектептің негізгі міндеті —
білім беру, дағды мен біліктерін қалыптастыру болып келсе, қазіргі
мектептің негізгі міндеті — біршама күрделі ойы ұшқыр, шығармашылық
қабілеті жоғары, өмірге икемді, жан-жакты дамыған жеке басты тұлға
тәрбиелеу. Әр заманның ұсынары бар және қалай болғанда да заман ағымынан
қалмай, ілгері жүру - ұлы мұрат. Қазіргі уақытта Қазақстанда білім берудің
өзіндік үлттық ерекшелігі қалыптасуды Елбасының халыққа арнаған Қазақстан
2030 жолдауындағы негізгі идеяларды іске асырудағы білімнің басты
миссиясын оқушылардың қазақстандық патриотизмге, шығармашылық жағынан
дамыған жеке тұлға, реформаға белсене қатысушы ретінде тәрбиелеу деп
есептейміз.
XXI ғасырда Қазақстанның Орта Азия барысына айналуын елестету үшін
бүгіннен бастап жас ұрпақтың бойына ұлттық мінез-құлық, биік талғампаздық,
тәкаппарлық, тектілік пен білімділік, шығармашылық қасиеттерін, оқу-
танымдық қызығушылығын қалыптастыруымыз керек.

1.2 Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын дамыту
ерекшеліктері.

Еліміздің болашағы көркейіп, өркениетті елдер қатарына қосылуы бүгінгі
ұрпаққа ғылыми негізде білім беру шығармашылық белсенділігін дамыту
міндеттері туындайды. Білім мазмұнын жаңарту, үздіксіз білім беру жүйесін
дамыту өмірдің өзі талап етіп отырған бүгінгі күннің обьективті заңдылығы.
Бол маманның кәсіби ынтақыласып белсенділігі мен шығармашылық
қабілеті қазақ мектебінің алдында тұрған үлкен міндет екені мәлім. Уақыт
талабына сай баланың оқу-танымдық қызығушылығын қалыптастыру үшін оқытудың
жаңа ақпараттық техникасын пайдаланған жөн.
Психологтар Д.Д.Эльконин мен В.В.Давыдовтың зерттеулерінде оқу іс-
әрекетінің негізгі құрылымы-оқу мақсаты мен оқу әрекеттерінен тұрады. Оқыту
арқылы мектеп жасына дейінгі баланың қызығушылғын қалыптастырудағы
көзделетін басты мақсаттарды саналы түрде меңгеруге баулу. Оқу-танымыдық
қызығушылықтың басты мақсаты-оқыту мен тәрбиелеу арқылы ұлттық және
әлемдік тәлім нәрімен сусындаған, болашақ халық игілігін жасайтын білімді
де білікті маман тәрбиелейтін бағыт-бағдар беру. Ал, оқушылардың танымдық
деңгейін көтеру, белсенділік қабілетін дамытуға жағдай жасау, салауатты
өмір салтын насихаттау болып табылады. Сондықтан ұшқыр ойлы, жаны сұлу,
шығармашыл, белсенді ойлай білетін дара тұлғаны тәрбиелеу біздің
міндетіміз. [13]
Қоғамның дарынды адамдарға деген қажетін қанағаттандыру талабы оқыту,
білім беру, белсенділігінің дамуына жол ашу, шығармашыл тұлға қалыптастыру
міндетін қойып отыр.
Мұғалім оқушының шығарашылығын, белсенділігін, қабілетін дамытып,
баулуда еңбек етеді. Көптеген психолог, педагог мамандар В.В. Давыдов, Л.В.
Занков. И.Л. Лернер, және қазақтың ағартушы ғалымдары А.Байтұрсынов,
М.Жұмабаев, Қ.Жарықбаев, Т.Сабыровтар да өз еңбектерінде осы мәселені,
пікірінде айтып өткен. Педагог-психолог ғалымдардың зерттеуі бойынша әрбір
жаста шығармашылыққа баулуда ерекше қабілет, бейімділік болады екен.
Мектеп жасына дейінгі балалардың бойында қызығушылығын қалыптастыру үшін
мынандай бағыт-бағдар беру керек: [14]
- шығармашылықпен айналысу үшін жағдай туғызу;
- ұжымда өзара шығармашылық қарым-қатынас орнату;
- Психологиялық қауіпсіздік, еркіндікпен қамтамасыз ету,
- шығармашылықпен айналысуына үйде, сабақта қолайлы жағдай туғызу;
-Оқу-танымдылық қызығушылық бағытына баланы жүйелі, саналы
түрде қалыптастырып отырады;
Осының нәтижесінде бала бойында танымдық дербестікпен өзіндік жолын
анықтауға ынтасы оянып, олардың осыған дағдылануы қалыптасады.
Бұл оқыту барысында мектеп жасына дейінгі баланың оқу мәдениеті, іс-
әрекеті барысында ынталылығын жүйелі ойлаудың дағдыларын қалыптастыруды
көздеген мұғалімнің шеберлігі, шығармашылығы, қабілеті, тәжірибесі
қалыптасады.
Белсенділік – мәдени немесе материалдық құндылықтарды өз ойы бойынша
жаңадан жасау ретінде түсінілетіні белгілі, әрі ол ойлаудың жоғары формасы
болып табылады. Әр ұрпақ әлеуметтік-экономикалық жаңарулар тұсында ұрпақтың
қол жеткізген жетістіктерін меңгерумен қатар, өз іс-әрекетінде сол
жетістіктерді жаңа жағдайға бейімдей, жетілдіре отырып, барлық салада
таңғажайып табыстарға қол жеткізеді.
Беленділік — бұл шығармашылыққа деген тұрақты да жоғары
қызығушылығын білдіретін, шығармашылық қабілетті қалыптастырудың
органикалық бірлігінде көрінетін, оған бір немесе бірнеше әрекет
түрлерінде прогрессивті, жеке мәнді шығармашылық нәтижелерге қол жеткізуге
мүмкіндік беретін мотивациялық-шығармашылық белсенділік тән - тұлға.
Белсенділік қабілеттер арқылы көріңіс табады. Ол көріністер адамның
қасиеттерінің синтезі, психологиялық ерекшеліктері, жеке қасиеті немесе
адамның психологиялық қасиеттерінің жиынтығы ретінде айқындалуда.
Танымдық белсенділік жөнінде өз ойларын көптеген ғұламалар
еңбектерінде жазып қалдырған. Адамның жеке басын, қабілеттерін дамытуды өз
еңбектерінде ұлы дала ойшылары Жүсіп Баласағұн, Әл-Фараби, Абай өз
тұжырымдарын, көзқарастарын білдірген. Платон, Аристотель, Сократ
қабілеттердің дамуына өзіндік зерттеулер жүргізген. .
Көрнекті педагогтар ҚД.Ушинскийдің, Ы.Алтынсариннің, Н.К.Крупскаяның,
А.С.Макаренконың шығармаларында қабілеттерді дамытудың жолдары
қарастырылған.
Ресей ғалымдары Л.С.Выготский, С.Л.Рубинштейн, А.Г.Ананьев,
А.Н.Леонтьев, В.В.Давыдов, Л.В.Занков, А.Крутецкий, Б.М.Теплов, т.б.,
сондай-ақ республикамыздың көрнекті ғалымдары Т.Т.Тәжібаев, М.М.Мұқанов,
Ж.М.Әбділдин, Қ.Б.Жарықбаев, .К.Жампейсова, Т.С.Сабыров, Ж.И.Намазбаева
т.б. өз еңбектерінде жеке тұлғаны дамыту мәселесінің теориясы мен
практикасының негізін қалаған деп білеміз. [15]
Оқу үдерісің тиімділігі ең алдымен белсенділігі мен танымдық,
ізденісіне қатысты десек, бұларды қамтамасыз ететін іс-әрекет барысында
баланың белсенділік қасиетін қалыптастыру болып табылады. Білім беруді
басқарудағы әр түрлі жүйелеуді жобалау мен жүзеге асыруда білімге деген
танымдық іс-әрекеті шығармашылық белсенділігі, ынталылығы қалыптасуы керек.
Осы орайда көптеген ғалымдар шығармашылық белсенділігі барысында
ынталылықты қалыптастыру жолында өз пікірлерін, ойларын ортаға салды. Олар
мыналар: В.Г.Афанасьев, А,И.Котова, Ю.А.Копаржевский, Б.Ф.Ломов,
Р.Х.Трешьяков.
Педагогика ғылымында танымдық белсенділігін, қызығушылығын
қалыптастыруға Э.Г.Юдин, Ф.Ф.Коволев, Н.Д Хмель, Г.Д. Кориллова,
Ю.Б.Бабанский т.б. үлес қосты. Балалардың сабақтық - танымдық қызметін
шұғыл басқару және олардың өзін-өзі басқару белсенділігін дамытуда
байқалады. Бұлардың барлығын ортақ мақсат біріктіреді, ендеше олар жаңа
көзқарастар негізінде жоспарлау мен басқарудың жөне сабақ үстінде
балалардың өзін-өзі басқаруының, шығармашылық іс-әрекетінің қалыптасуының
негізі болады.
Балалар өзін-өзі бақылап бағалайды, шығармашылық жұмыстарымен
шұғылданады.
Сабақта әр түрлі дидактикалық ойындармен танысады. Оқушылардың
білімге деген ынтасы, қызығушылығы қалыптасып құштарлығы артады.
Егеменді ел болған халқымызды бүгінгі таңда дүр сілкіндіріп жаңаша
серпіліс танытып отырған-білім беру жүйесіне көптеген талаптар, жүйелі
мақсаттар қойылып отыр. Әрбір тәрбиешінің басты міндеті баланың жеке
басының, қасиеттерінің, ізденіс, зерттеушілік және шығармашылық
қабілеттерін оқу-танымдық қызығушылығын қалыптастырып талантын ашу
көзделуде.
Мектеп жасындағы балаларды шығармашылық ойлауға, қалыптан тыс
шешімдер қабылдай алуға практикалық әрекеттерге дайын болуға, танымдық іс-
әрекетін қалыптастыруға баули білу мұғалімнің шеберлігінде.
Бұл мәселенің маңыздылығы мен оның қажеттілігіне А.В.Усова, Г.Я.
Гальперин, Р.Г.Лемберг И.Я.Лернер, В.П. Паламарчук, Ж.Аймауытов М.Жұмабаев.
А.Байтұрсынов, Т. Сабыров, Ж. Қоянбаев т.б. ерекше мән береді. Оқушылардың
ақыл-ой дамуының негізін олардың меңгеретін ғылыми білімдерінің жүйесін
қалайды.[16]
Ақиқатқа жетудің, обьективті шындықты танудың диалектикалық жолы
Нақты пайымдаудан абстрактілі ойлауға одан тәжірибеге көшу — болып
табылады. Таным барысында ойлаудың түрлі тәсілдері пайдаланылады. (Анализ,
синтез, дедукция, индукция, абстракция) Танымның негізгі және білімінің
ақиқаттылығының шарты-тәжірибелік іс-әрекет. Оқушылардың танымдық
белсенділігі танымдық іс-әрекет ретінде жүзеге асады. Себебі оның оқу іс-
әрекетінің нәтижесі оны таным өрісінің жаңа шеңберіне алып келеді, ол үшін
жаңа білім, білік дағдылардың көзі ашылады. Мектеп жасына дейінгі
балалардың танымдық белсенділігін арттыру, таным қабілеттілігінің оянуына
түрткі болу-мектептегі оқытудың негізгі мәселелері — оқу барысында
балалардың қызығушылығын арттыру, олардың өз бетінше белсенділік, ынта-
ықыласын, дамытатындай етіп ұйымдастырылады. Оқушының өзіндік қалауы,
ынтасы, құштарлығы, әсерленуі негізінде қабылданған білім, дағды, ептілік,
әлдеқайда нәтижелі әрі жемісті болады. Мектеп жасына дейінгі балалар
әсерленгіш, эмоционалды болып келетін ескеріп отыру — тәрбиешінің негізгі
міндеті.
Шығармашылық психикалық үрдістердің (түйсік, қабылдау, зейін, ес,
ойлау, сөйлеу) дамуымен бірге баланың психикалық қасиеттері де қабілет,
бейімділік, мінез қалыптаса бастайды. Осыған байланысты отаудың
қабылдағыштық, білімге құмарлық, тапқырлық, ізденімпаздық сияқты жақтары да
жетіле түседі — деді Р.Қоянбаев осы мәселе жайлы жазған еңбегінде. Таным —
обьективті шындықтың адам санасындағы белсенді және қайшылықты бейнеленуі.
Танымның мақсаты — зерттеліп отырған заттың терең мәнін қайшылықтар жүйесін
ашу. [17]
Таным теориясы (гносеология) дүниетанудың жалпы заңдылықтарын
зерттейді.
Белсенділік процестерінің барлығы да сезімдік процестер — түйсіну,
қабылдау, елестетумен байланысты. Адамның сыртқы дүниені танып, білуі оның
шындығы тәжірибеде, және іс-әрекеттердің нәтижелерінде тексеріліп отырады.
Дегенмен адам тікелей сезім арқылы танып білген нәрселердің белгі
қасиеттері мен мән жайын жете танып біле алмайды. Мұндай ерекшеліктерді
білу тек ойлау арқылы жүзеге асырылады.
Қызығу дегеніміз — шындықтағы заттар мен құбылыстарды белсенділікпен
танып, білуге бағытталған адамның біршама тұрақты жеке ерекшелігінің бір
көрінісі. Қызығуда бір нәрсені ерекше тандап, соған зейін қойылады, адамды
еліктіріп өзіне тартқан иәрсенің бәрі қызығудың обьектісі болып табылады.
Қызығудың физиологиялық негізі Бұл не? деген рефлекс адамның қызығуы бір
нәрсеге аса зейін қоюдан, оған құмартудан, соны үнемі ойлаудан көрініп
тұрады. Адамда сан алуан қызығулардың болуы мүмкін. Бірақ осылардың ішінен
басты біреуі ең басыңқы қызығуы болады. Мұндай қызығулар әсіресе оқу
әрекетінде аса қажет. Оқу қызығуларының әсерлі, күшті тұрақты, мазмұнды
болуы, баланың сабақ үлгеруіне, білімді терең алуына көп жәрдемін тигізеді.
Оқу қызығулары балаларда оқу мотивтерінің дамуына байланысты қалыптасып
отырады. Қызығуы тұрақтанбаған адам қызметтің қай саласында болмасын
пәрменді еңбек ете алмайды. Қызығулар өзінің мазмұны мен бағытына қарай
материалдық, қоғамдық, саяси, кәсіптік, эстетикалық, спорттық, танымдық
болып келеді. Танымдық белсенділік — оқуға, ғылымға қызығу. Қызығу
балаларда қарапайым тану қызығулары болып көрінуден басталады. Ол көбінесе
балалардың бейімділігіне қарай көрінеді. Қызығу пәрменді, белсенді болуы
қажет, ол үшін бала тікелей әрекетпен айналысуы тиіс. Тәрбиеші балалардың
қызығуын тәрбиелеуде оларға әлі де онша мәлім емес кейбір жанама
қызығуларын тауып, соларды тұрақтандыру жағын ойластыруы қажет. Сонда ғана
бала рухани өмірге бай басқа, зерігуді білмейтін, еңбек сүйетін жан-жақты
қабілетті тұлға болып шығады. [18]
Оқу-танымдық қызығушылық баланың құнды мотивтерінің бірі болып
табылады. Осы мәселеге байланысты А.Н.Н.Леонтьев, Л.И. Божовин, С.Л.
Рубинштейн, И.Гербарт, К.А. Лыгалова, Д.И.Прайтак, Б.Г. Ананьев, Г.С.
Костюк т.б. зерттеулер жүргізген. Қызығу ішкі факторлардың бірлігінің
арқасында қалыптасады. Алты жасар балалармен жүргізілген
эксперименттерінде Ш.А. Амоношвили оқу процесінде оқушылардың
қызығушылығын эмоционалды интеллектуалды шығармашылық сипатпен бірге
қарастырды. Профессор Т.Сабыровтың Оқытудың теориялық
негіздері еңбегінде оқу әрекеті өзіндік құрылымы бар жүйе, ол мынадай
бөлімдерден тұрады деп көрсетті. [19]
1. Оқу — танымдық қажеттілік
2. Мотив (Себеп)
3. Оқу міндеті.
Оқу — танымдық іс-әрекет қажеттілік дәстүрлі оқытудағыдай сыртқы
түрткі арқылы емес, оқушының іштей талпынуы арқылы білімге қажеттілік
тууына жағдай жасау қажет. Оқу материалы балаларда Бұл не? деген
рефлексия тудырып әрі қарай оны танып білуге түрткі болуы қажет. Осы танып
білуге құштарлық, мотив оқу міндетін шешуді мақсат етеді. Оқу
міндеті мотивті шешуге қалыптасады. Мектеп жасына дейінгі балаларға
білім мен тәрбие берудің басты жолы (формасы) — сабақ. Онда мұғалім
белгіленген уақытқа сай балалармен бірлесе отырып, мақсаты бір оқу — тәрбие
мәселесін шешеді. Сабақ алға қойылған мақсатына қарай жаңа білімді меңгеру
сабағы, біліктілік пен дағдыны игеру және іс-әрекет қалыптастыру сабағы,
білімді қорту және жүйелеу сабағы, қайталау және бекіту сабағы, тексеру
және сынау сабағы, аралас сабақ болып, оқыту әдістеріне қарай әңгіме сабақ,
, практикалық сабақ, ал сабақтың сабақтар жүйесіндегі орнына білімнің
міндеті, дайындық жұмысы болып саналады.
Екіншіден, білімге деген ықыласы мен қызығушылығын арттыру үшін
тақырыпқа сай сабақ типін, оның құрылымын, әдістерін, тәсілдерін
түрлендіріп отыру. Сабақты үнемі қалыптасқан дәстүрлі формада өткізу,
әсіресе мектеп жасына дейінгі балалар әрекетіне қозғау сала бермейді.
Балалардың қызығушылығын арттыру оқу — таным, олар әрекетін басқару арқылы
іздеу, зерттеу, дидактикалық ойындар, ой таласын туғызумен байланысты.
Үшіншіден, сабақта дидактикалық және техникалық құралдарды мақсатқа
сай, оқушы сезіміне әсер ететіндей тұрғыда пайдалану.
Төртіншіден, мұғалім мен ынтымақтығын жасау яғни оқушының өз ынта-
жігері мен оқуға құлшынысын арттыру. Ол мұғалімнің сабақта оқушымен үзбей
жүргізетін білім алудың қажеттілігін білдіру, қолынан іс келетініне
сендіру, оларды сүйетіндігін, құрметтейтіндігін дәлелдеу және олармен
санасатынын көрсету т.б. жұмыстарына яғни оқу себебін (мотивін) табуына
байланысты.
Бесіншіден, сабақты өмірмен байланыстырып отыру материалының мазмұнын
оқушыны қоршаған өмірдің өзгерісімен, қозғалысымен, шындығымен
байланыстырып отыру білімнің өмірде қажеттілігін түсінуге, оны есте
сақтауға, алған білімін тәжірибеде қолдануға жағдай жасайды. Бұл мақсат
әсіресе практикалық сабақтарды өту кезінде кеңінен шешіледі.
Алтыншыдан, сабақта танымдық ойындарды пайдалану. Ойын оқушы
әрекетінде жетекші орын алады. Сондықтан сабақтың мазмұнына сай
дидактикалық ойындарды пайдалану олардың оқуға ықыласын, белсенділігін
арттырудың себепшісі. Бірақ сабақтың барлық уақытын ойынмен ауыстыруға
болмайды.
Жетіншіден, сабақта шешімін тапқан озық тәжірибені қолданып отыру.
Мұғалімдердің барлығы ісі нәтижелі болу үшін ізденіс жасайды. Бірақ өз
ісіне талдау жасап, артықшылығы мен кемшілігін анықтай бермейді. Өзгенің
тәжірибесін жаппай қолдану орын алды. Бұл дұрыс. Бірақ сол тәжірибе сабақта
оқушылардың оқу еңбегіне қозғау салды ма, болмаса оқушыны тек елең еткізе
ме, әлде жалған әрекетке соқтырды ма, мұны мұғалім анықтау тиіс. Сонда ғана
озық тәжірибе өз мақсатына жетеді.
Сегізіншіден сабақтың нәтижелі өтуі, ондағы көңіл күйге педагогтік
шеберлікке байланысты. Оқушылардың сабақтағы көңіл күйі мұғалімнің олармен
қарым-қатынасына, үнемі, сөйлеу мәнеріне, келбетіне, ым мен қимылды орынды
қолдануына байланысты. Егер мұғалім орынсыз балаға жекіп, орынсыз талап
қойса, онда оқыту мақсатына жетпейді, қайта мұғалімге қарсы әрекеттер
дамиды.
Тоғызыншыдан, сабақта оқушылар әрекетін үйлестіріп отыру яғни әрекетін
жеке, ұжым болып шешуге үйрету.
Оныншыдан, нәтижелі сабақ өткізу үшін мұғалімнің өз білімін үздіксіз
көтеріп отыруы.
Он біріншіден, өтілген сабақтың тиімділігін анықтап отыру т.б.
Оқушылар білім мен тәрбиені сабақта ғана емес, олармен жеке өз бетімен
жүргізілген жұмыстарда пәндік үйірмеде, экскурсия мен олимпиада өткізгенде
және өз бетінше оқуды, өзін-өзі тәрбиелеуі кезінде де алады.
Жеке жұмыстар оқушының білімін тереңдету білімдегі оқулықтың орнын
толтыру мақсатында сабақтан тыс уақытта жүргізіледі. Мұғалім оқушының жеке
ерекшеліктерін, білім деңгейін ескеріп, алдын-ала қандай білім көлемін
беретінін, қалай үйрететінін белгілейді. Кейін мақсатқа сай оқушымен
бірлесе отырып жеке жұмыстар жүргізеді. Мұнда оқушы өз бетінше жұмыс
жасауға ізденуге тырысады, ал мұғалім жұмысын шешуге кеңес береді алдағы
іске жөн сілтейді. Жеке жұмыс оқытудың міндетті формасы емес, ол оқушының
қалауы, болмаса мұғалімнің кейбір оқушыны шақыруы бойынша ұйымдастырылады.
Мектепке оқушылардың қабілеті мен қызығушылығын ескеріп, пән бойынша
үйірме ұйымдастырылады. Ол оқушылардың сабақта алған білімін одан әрі
тереңдету, оны өмірде қолдану, ептілігі мен дағдысын арттыру және кәсіптік
бағдар беру мақсатын көздейді. Үйірме жұмысын жергілікті жердің
ерекшелігіне, оқушылардың қалауына сәйкес 10-12 оқушыны қатысуында
жүргізіледі. Үйірме отырысы екі аптада 130 -200 сағат аралығында өтеді.
Мұндағы оқу жұмысы лабораториялық, практикалық, ауыл шаруашылық және
өндіріс озаттарымен кездесу, кітаппен жұмыс есеп шығару, кабинетті
жабдықтау, өндіріске экскурсия жасау, егін егу, оны күтіп баптау түрінде
өткізіледі.
Оқушылардың терең, тиянақты білім алуында өзіндік жұмыстар ерекше орын
алады. Ол — оқушының білейін, таниын орындайын деп өз әрекетін
ұйымдастыруға бағытталған оқу жұмысының күрделі түрі. Өзіндік жұмыстар
сабақты сабақтан тыс жұмыстарда және үйде орындалады. Оның нәтижелі болуы
мұғалімнің тапсырманы дұрыс беруіне, оқушының ынта ықыласына,
қызығушылығына, оқудың қажеттілігін түсінуіне (оқу себебін табуға)
байланысты. Өзіндік жұмыстардың түрі көп. Ол негізінен, мұғалімнің оқу
материалын түсіндіру бекіту, үй тапсырмасын сұрау кезінде жаттығу орындату,
есеп шығарту, болмаса жазба, графикалық, практикалық жұмыстарын орындау
және кітаппен жұмыс жүргізу кезінде көрінеді.
Көптеген мұғалімдердің тәжірибесіне оқу-танымдық қызығушылығын
арттыруда оқушылардың өзіндік жұмыс нәтижесі мыналарға байланысты:
1. Оқушының жас, дара ерекшелігін есепке алуға;
2. Оқушыны оқу әрекетіндегі жалпы, нақты мақсат пен міндетті анықтап,
оған лайықты тәсіл мен әдісті қолдана білуге үйретуге;
3. Оқушының оқу міндетін өз еркімен шешуіне;
4. Өз ісінің нәтижесіне сенуіне, оған қызығуына т.б.
5. Оқу әрекетінің барысында бақылау жасап, оны бағалауына т.б.
Шығармашылық белсенділікті.
Оқушылардың өзіндік жұмыстарының ішінде кітаппен жұмыстың мәнін
ескеріп, оған тоқтауды жөн көрдік. Кітап — білім бұлағы болғандықтан,
оқушының онымен жұмыс жасау іскерлігі, дағдысы болу керек. Кітаптар оқулық,
қосымша әдебиеттер, көркем шығармалар болып бөлінеді.
Бұлардың әрқайсысымен жұмыс жасаудың өзіндік ерекшеліктері бар. Оқушы
алдымен қажетті кітапты тауып алып,одан жаңа білім алатынын, болмаса
мұғалім түсіндірген білімді бекітетінін анықтайды.
Оқулықтарды пайдаланған кезде тапсырмаға сай оқу материалын оқып
шығып, ережелер мен анықтамаларға мән береді. Оны жаттығу орындау, есеп
шығару, дәлелдеу арқылы есте сақтайды, тіпті кейбірін қажетіне қарай жаттап
алады. Қосымша әдебиеттерді пайдалану арқылы өз бетімен оқулықтан алған
ұғым мен түсініктер одан әрі кеңейтіледі. Ол үшін оқу материалының
мазмұнына жаппай талдау жасай бермей, негізгі және қосымша материалға
айрықша мән береді, яғни негізгі материалға зейін қою арқылы оқулықта
берілген ұғым мен түсінікті одан әрі нақтылайды, кеңейтеді, ал қосымша оқу
материалдарына көңіл бөлу арқылы теориялық білімнің өмірдегі пайдасын,
болмаса қажеттілігін түсінеді. Мұның нәтижесінде өз бетінше оқушыдан оқуға
деген белсенділік, қызығу, танымдылық іс-әрекет қалыптасады.
Ал көркем шығармаларды оқушы қалауына сәйкес тандап, толық оқып
шығады.
Оқушы ойлау операциясына сүйеніп, өз білімін шындыққа айналдырады. Бұл
дамытып оқытудың негізгі ережесі, яғни оқушылардың белсенділік іс-әрекетін
дамыту, оларды өз бетімен ізденуге, зерттей білуге және жаңа білімді еркін
игеруге үйрету.
Іскерлік — алған білім негізінде оқушылардың практикалық әрекеті іске
асырылады. Білімсіз қандай болса да іскерлік мүмкін емес. Мысалы, сауатты
жазу үшін грамматикалық ережелерді білу керек. Өлшеу сызғышын, секундомерді
пайдалану үшін физика біліміне сүйену қажет. [20]
Дағды — бұл қайта - қайта орындалатын практикалық әрекетке
машықтандыру мысалы тез оқу дағдысы жүйелі түрде жаттығу нәтижесі.
Сонымен, оқу үдерісінде білімнің, іскерліктің және дағдының өзара
байланысы, бірлігі оқушылардың танымдық белсенділігінің дамуына мүмкіндік
туғызады. Оқу екі жақты үдеріс, онда мұғаліммен оқушылардың ынтымақтастық
іс-әрекеттерімен тәсілдеріне үйретеді.
Оқыту үдерісінің қозғаушы күштері оқытудың барысында қойылатын
танымдық белсенділік және іс-әржет практикалық міндеттермен оқушылардың
нақтымен іскерлік дәрежесі және ақыл — ой дамуының арасындағы қайшылық.
Егер қойылған міндеттерді оқушылардың шешуге шамасы келмесе, онда қайшылық
оқытудың және дамудың қозғаушы күштері бола алмайды. Қайшылық қозғаушы
күштері ретінде пайда болу үшін қажетті шарт, ол оқушылардың ықтимал
мүмкіндіктеріне сәйкес келуі қажет.
Оқыту процесінің өзіне тән функциялары бар. Олар оқытудың білім беру,
оқытудың тәрбиелік, оқытудың дамыту функциялары.
Оқытудың тәрбиелік функциясы — оқытудың тәрбиелік ықпалы жайындағы
идея Я. А. Каменскийдің И.Ф.Гербарттың, Ф.А. Дистервектің, Н.И. Пироговтың,
К.Д.Ушинскиийдің еңбектерінде мазмұндалған.[21]
И.Ф. Гербарт оқыту адамгершілік тәрбиеліксіз мяқсатсыз құрал деп
тұжырымдады. Н.И.Пирогов пен К.Д. Ушинский алғаш рет педагогика тарихында
оқытудың тәрбиелік сипатын, оның ғылыми мазмұнына тәуелді деді.
К. Д. Ушинскийдің педагогикалық теориясында оқыту және оқу тәрбиенің
құдыретті құралы деп айтылған. Тәрбиелей отырып, білім беруде.
Ушинскийдің айтуы бойынша, дамытып оқыту, яғни адамның
байқағыштығын, асыл, есін, қиялын дамытып, оны әлеуметтік және еңбек іс-
әрекетіне дайындау.
Тәрбиелей отырып оқыту, ғылыми теориялармен ережелермен оқушылардың
дүниетанымын мен сеніміне айналуын сипаттайды, моральдық нормаларды, мінез
- құлықты игеруін қамтамасыз етуге әсер етеді. Оқу білім алуға тәрбиелейді,
ақыл — ой қабілетін дамытады, адамгершілік қасиетін қалыптастырады.
Оқытудың дамыту функциясы. Белгілі психологтар А.С. Выготскиймен
С.А.Рубинштейн ұсынған тұжырымдамасы бойынша жеке адам оқумен тәрбиемен
оқыту процесінде жетіледі. Тәрбие мен оқыту дамуды артына салып отырады.
Оқыту дамыта және тәрбиелей отырып жеке адамның таным қабілетін
мақсатқа сәйкес жетілдіреді. Оқытудың осындай басты міндеттерінің бірі —
шәкірттердің шығармашылық белсенділігін дамыту.
Дамытып оқыту — бұл оқушылардың қызығушылығын барынша қалыптастыру,
яғни олардың ой өрісін дамыту, өз бетімен жаңа білімді іздеп табуға және
оны еркін игеруге үйрету. Дамытып оқытудың міндеті — (ең таяу даму зонасын)
жасау. Танымдық қызығушылығын дамыту туралы Ресей ғылымдарының (Н. Дайрин
Т.И. Махмутов, Л.В. Занков, М.Н.Скаткин, И.А. Лернер, А.Н. Пискунов т.б.)
тұжырымды ұсыныстарымен пікірлері бар. Олардың идеяларының мәні мына
төмендегіге саяды:
1. Танымдық қызығушылықтың дамуы — бұл барлық мұғалімдердің барлық
пәндер бойынша оқыту ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Мектепке дейінгі жастағы балалардың танымдық қызығушылығын қалыптастырудың теориялық мәні
Мектеп жасына дейінгі балалардың оқу-танымдық қызығушылығын қалыптастырудың теориялық негіздері
Танымдық белсенділіктің теориялық негіздері
Мектеп жасына дейінгі балалардың шығармашылық қабілетін қалыптастыруды ғылыми тұрғыда айқындау
Қарапайым математикалық түсініктерді қалыптастыру
Қарапайым математикалық түсініктерді қалыптастыруда кездесетін қиындықтарды шешу жолдары
Ойын арқылы мектепке дейінгі балалардың танымдық белсенділігін арттыру жайлы
Мектепке дайындық топ балаларының белсенділігін заттық орта арқылы қалыптастырудың теориялық негіздері
Мектепке дейінгі балаларда қарапайым математикалық ұғымдарын қалыптастыру жұмыстарын ұйымдастыру
Мектеп жасына дейінгі балалардың танымдық белсенділігін қалыптастыруда халық ертегілерінің тәрбиелік мәні
Пәндер