Этнопедагогика мен этнопсихологияның ортақ белгілері
Жоспар
1. Этнопедагогикалық түсініктерге ғылыми анықтамалар.
2. Этнопедагогика мен этнопсихологияның ортақ белгілері,
өзіндік ерекшеліктері
3. Халық педагогикасының негізгі қағидалары және оның ғылыми
педагогикамен байланысы.
Этнопедагогикалық түсініктерге ғылыми анықтамалар.
Тарихи-педагогикалық әдебиеттерде соңғы уақытта халық педагогикасы деген
ұғымды зерттеушілер бір біріне қарама-қайшы 4 тұрғыдан қарастырып жүр:
1. халықтың санасына тән рухани құбылыс;
2. әр халықтың педагогикалық тәжірибесі;
3. халықтық педагогикалық ой-пікірлері мен іс-әрекеттерінің бірлігі;
4. халық тәрбиесі туралы ғылым;
Халық педагогикасының теориялық негіздерін зерттеуші ғалым Е.Л.Христова
халық педагогикасын – халықтың таптық педагогикалық санасы деп, ал;
Дәстүрлі педагогиканы –белгілі ұлттық педагогиканың санасы деп
қарастырады.
Зерттеуші педагог Г.С. Виноградова халық педагогикасын, халықтың
педагогикалық мәдениетінің құрамдас бөлігі деп қарап, оны жүйе дегеннен
гөрі, білім мен дағдылар жиынтығы деп қарастырады. Халық педагогикасын,
педагогикалық теория емес, педагогикалық практика – халықтың бала тәрбиелеу
тәжірибесі ретінде қарастыру қажет.
Халық педагогикасымен ұзақ жылдар бойы айналысып, үлес қосқан көрнекті
ғалым Г.Н.Волков. Ол педагогикалық әдебиеттерге түнғыш рет этнопедагогика
деген ұғымды әдебиеттерге еңгізген. Этнопедагогика халықтың жас ұрпақты
тәрбиелеу тәжірибесі, педагогикалық ой-пікірлері туралы ғылым. Этникалық
педагогика тарихи жағдайда қалыптасқан ұлттық мінездегі ерекшеліктерді
зерттейді.
Халық педагогикасы халықтың:
ауыз әдебиетінде;
салт дәстүрлерінде, ырымдарында;
балалар ойындары мен ойыншықтарында қалған педагогикалық мағлуматтар мен
тәрбиелеу тәжірибесінің жиынтығы.
Педагог, философ ғалымның айтуынша: Халық педагогикасы – жергілікті
халықтың қабылдаған тәрбиелеу әдіс-тәсілдері. Бұлар ұрпақтан-ұрпаққа өмір
барысында білім мен дағдылар арқылы жалғасып отырады.
Педагогикалық энциклопедиялық сөздікте: халық педагогикасы дегеніміз
–ұлттар мен ұлыстардың ұрпақ тәрбиесіндегі әдет-ғұрыптары, салт-
дәстүрлерінің, мәдени ойлау процесінің эмпирикалық негіздегі озық
үлгілерінің жиынтығы. Халық педагогикасының негізгі түйіні – еңбек
тәрбиесі, өндірістік білім, дағды,шеберліктерді жас ұрпақтың бойына
дарытып, адамгершілік, имандылық рухында тәрбие беру анықтамасы, ғылыми
дұрыс анықтама деп саналады.
Этникалық сөздікте (академик Конның басшылығымен 1983шыққан) әдет-ғұрып
дегеніміз – белгілі бір қоғамда немесе коллективте, белгілі бір тарихи
жағдайға байланысты адамдар арасындағы қалыптасқан қоғамдық тәртіптің бір
түрі..
Дәстүр дегеніміз –әдет-ғұрыптың өміріндегі өсіп жетілген әр түрлі
формасы...
Салт пен дәстүрдің айырмашылығы неде деген сұраққа тоқталайық?
Салт адам өмірінің күнделікті тіршілігінде (отбасынан бастап, қоғамдық
өмірдегі қатынас) (қарым-қатынас ережелері мен жол-жора, рәсім жиынтығы),
ол біртіндеп рәсімге (ритуалға) айналады.
Дәстүрдің өрісі салттан қарағанда әлдеқайда кең. Ол қаумның қалыптасқан
көзқарасын, әдет-заның марапаттайтын ритуал.
Салт –дәстүрлер ұлттың ұлт болып қалыптасуымен бірге туып, дамып келе
жатқан тарихи және көне процесс.
Дінмен байланысты туған ырымдардың адамды имандылыққа, тазалыққа
тәрбиелеуде прогрессивтік мәнінің болуымен, табиғат-жаратылыс жөніндегі
түсінігі төмен, өзін қоршаған ортаға көзқарасы басым екені.
Дін мен ғылым ұзақ жылдар бойы қатар жасасып келеді. Адамды тәрбиелеуде
екуінің де белгілі ролі бар, бірақ – қоғам, табиғат, жаратылыс
заңдылықтарын түсіндіруге ғылым мен діннің арасында үлкен айырмашылық ты
білдіреді.
Этнопедагогика ұлттық салт-дәстүрлердің тәлімдік мән-мағанасын
зерттейтін ғылым саласы болса;
Ал этнопсихология – халқымыздың сан-ғасырлар бойы қалыптасқан дәстүрлері
мен салттарындағы ұлттық сана-сезімін, өмірге деген көзқарасын, өзіндік
ойлау ерекшеліктерін зерттейтін ғылым.
Этнопедагогика мен этнопсихологияның ортақ белгілері.
Қай халықтың болмасын ұлт болып қалыптасуы үшін қажетті факторлар бар,
олар:
оның құрамындағы адамдар тобының материалдық тұрмыс жағдайларының
ортақтастығы;
терреториясы мен экономикалық өмірінің ортақтастығы;
тілі мен мәдениетінің ортақтастығы;
сол ұлттқа тән кейбір этникалық ерекшелігінің ортақтастығы болып
табылады.
Ұлттық психикалық құрылым мен ұлт мәдениеті арасында тығыз байланыс бар.
Себебі: ұлттық психихалық ерекшелік - ұлт мәдениетінің түрлерінен көрініс
береді. Мысалы: ән-күйлерді, билерді тыңдай отырып, зергерлік заттарды, ою-
өрнекті көріп, оның қай ... жалғасы
1. Этнопедагогикалық түсініктерге ғылыми анықтамалар.
2. Этнопедагогика мен этнопсихологияның ортақ белгілері,
өзіндік ерекшеліктері
3. Халық педагогикасының негізгі қағидалары және оның ғылыми
педагогикамен байланысы.
Этнопедагогикалық түсініктерге ғылыми анықтамалар.
Тарихи-педагогикалық әдебиеттерде соңғы уақытта халық педагогикасы деген
ұғымды зерттеушілер бір біріне қарама-қайшы 4 тұрғыдан қарастырып жүр:
1. халықтың санасына тән рухани құбылыс;
2. әр халықтың педагогикалық тәжірибесі;
3. халықтық педагогикалық ой-пікірлері мен іс-әрекеттерінің бірлігі;
4. халық тәрбиесі туралы ғылым;
Халық педагогикасының теориялық негіздерін зерттеуші ғалым Е.Л.Христова
халық педагогикасын – халықтың таптық педагогикалық санасы деп, ал;
Дәстүрлі педагогиканы –белгілі ұлттық педагогиканың санасы деп
қарастырады.
Зерттеуші педагог Г.С. Виноградова халық педагогикасын, халықтың
педагогикалық мәдениетінің құрамдас бөлігі деп қарап, оны жүйе дегеннен
гөрі, білім мен дағдылар жиынтығы деп қарастырады. Халық педагогикасын,
педагогикалық теория емес, педагогикалық практика – халықтың бала тәрбиелеу
тәжірибесі ретінде қарастыру қажет.
Халық педагогикасымен ұзақ жылдар бойы айналысып, үлес қосқан көрнекті
ғалым Г.Н.Волков. Ол педагогикалық әдебиеттерге түнғыш рет этнопедагогика
деген ұғымды әдебиеттерге еңгізген. Этнопедагогика халықтың жас ұрпақты
тәрбиелеу тәжірибесі, педагогикалық ой-пікірлері туралы ғылым. Этникалық
педагогика тарихи жағдайда қалыптасқан ұлттық мінездегі ерекшеліктерді
зерттейді.
Халық педагогикасы халықтың:
ауыз әдебиетінде;
салт дәстүрлерінде, ырымдарында;
балалар ойындары мен ойыншықтарында қалған педагогикалық мағлуматтар мен
тәрбиелеу тәжірибесінің жиынтығы.
Педагог, философ ғалымның айтуынша: Халық педагогикасы – жергілікті
халықтың қабылдаған тәрбиелеу әдіс-тәсілдері. Бұлар ұрпақтан-ұрпаққа өмір
барысында білім мен дағдылар арқылы жалғасып отырады.
Педагогикалық энциклопедиялық сөздікте: халық педагогикасы дегеніміз
–ұлттар мен ұлыстардың ұрпақ тәрбиесіндегі әдет-ғұрыптары, салт-
дәстүрлерінің, мәдени ойлау процесінің эмпирикалық негіздегі озық
үлгілерінің жиынтығы. Халық педагогикасының негізгі түйіні – еңбек
тәрбиесі, өндірістік білім, дағды,шеберліктерді жас ұрпақтың бойына
дарытып, адамгершілік, имандылық рухында тәрбие беру анықтамасы, ғылыми
дұрыс анықтама деп саналады.
Этникалық сөздікте (академик Конның басшылығымен 1983шыққан) әдет-ғұрып
дегеніміз – белгілі бір қоғамда немесе коллективте, белгілі бір тарихи
жағдайға байланысты адамдар арасындағы қалыптасқан қоғамдық тәртіптің бір
түрі..
Дәстүр дегеніміз –әдет-ғұрыптың өміріндегі өсіп жетілген әр түрлі
формасы...
Салт пен дәстүрдің айырмашылығы неде деген сұраққа тоқталайық?
Салт адам өмірінің күнделікті тіршілігінде (отбасынан бастап, қоғамдық
өмірдегі қатынас) (қарым-қатынас ережелері мен жол-жора, рәсім жиынтығы),
ол біртіндеп рәсімге (ритуалға) айналады.
Дәстүрдің өрісі салттан қарағанда әлдеқайда кең. Ол қаумның қалыптасқан
көзқарасын, әдет-заның марапаттайтын ритуал.
Салт –дәстүрлер ұлттың ұлт болып қалыптасуымен бірге туып, дамып келе
жатқан тарихи және көне процесс.
Дінмен байланысты туған ырымдардың адамды имандылыққа, тазалыққа
тәрбиелеуде прогрессивтік мәнінің болуымен, табиғат-жаратылыс жөніндегі
түсінігі төмен, өзін қоршаған ортаға көзқарасы басым екені.
Дін мен ғылым ұзақ жылдар бойы қатар жасасып келеді. Адамды тәрбиелеуде
екуінің де белгілі ролі бар, бірақ – қоғам, табиғат, жаратылыс
заңдылықтарын түсіндіруге ғылым мен діннің арасында үлкен айырмашылық ты
білдіреді.
Этнопедагогика ұлттық салт-дәстүрлердің тәлімдік мән-мағанасын
зерттейтін ғылым саласы болса;
Ал этнопсихология – халқымыздың сан-ғасырлар бойы қалыптасқан дәстүрлері
мен салттарындағы ұлттық сана-сезімін, өмірге деген көзқарасын, өзіндік
ойлау ерекшеліктерін зерттейтін ғылым.
Этнопедагогика мен этнопсихологияның ортақ белгілері.
Қай халықтың болмасын ұлт болып қалыптасуы үшін қажетті факторлар бар,
олар:
оның құрамындағы адамдар тобының материалдық тұрмыс жағдайларының
ортақтастығы;
терреториясы мен экономикалық өмірінің ортақтастығы;
тілі мен мәдениетінің ортақтастығы;
сол ұлттқа тән кейбір этникалық ерекшелігінің ортақтастығы болып
табылады.
Ұлттық психикалық құрылым мен ұлт мәдениеті арасында тығыз байланыс бар.
Себебі: ұлттық психихалық ерекшелік - ұлт мәдениетінің түрлерінен көрініс
береді. Мысалы: ән-күйлерді, билерді тыңдай отырып, зергерлік заттарды, ою-
өрнекті көріп, оның қай ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz