Нәрестелердегі В гепатиті

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:

Нәрестелердегі В гепатиті
Созылмалы бауыр зақымдалуының лабораторлы белгілерімен HВsAg - ге тұрақты оң рекция болуымен жүретін симптомсыз ағым;симптомсыз ағым немесе гепатиттің жеңіл формасының HвsAg- ге оң реакциямен дамиды, кейін жазылумен және антигендердің жоқ болуымен аяқталады; жедел ауыр гепатиттің бауыр некрозымен, HВsAg - ге оң реакцияның болуымен дамиды. Тері қабатының сарғыштығы туылғаннан кейін сол күнннің ішінде пайда болады немесе сарғыш түсті болып туылады. Нәжіс ақ түсті, зәр қанық сары түсті болады, жаялықта сары дақ болады. Аурудың бірінші күндерінде қанда бос билирубин ұлғаяды, кейіннен байланысқан билирубин де жоғарлайды және жалпы билирубиннің құрамында оның бөлігі жоғарлай бастайды. Ішті пальпациялағанада бауырдың көлемі ұлғайған, орташа тығыздықта болады. Көкбауырды бауырмен салыстырғанда шамалы ұлғайған.
Науқас балаларда интоксикация белгілері дамиды, бала әслсіз болады, төсті нашар емеді, лоқсу және құсу пайда болады, іштің кебуі, сұйық нәжіс болуы мүмкін және сусыздану белгілері пайда болады. Балалар азып, ұзақ уақыт бойы өзінің салмағын жинамайды, гипотония, гипорефлексия дамиды, тырысулық белгілері, менингиальды симптомдар болуы мүмкін. Гепатиттің ауыр емес ағымында температурасы жоғары емес, тәбеттің төмендеуі, іштің шамалы кебуі, әлсіздік, бауырдың, көкбауырдың шамалы ұлғаюы, тері қабатының айқын емес сарғыштығы байқалады. Ауыр жағдайдағы науқастарда орталық жүйке жүйесі бойынша бұзылыстар болады, тырысулар, жоғарғы дене температурасы, теріде геморрагиялар (экхимоздар), қою кофе құсығы, инъекция болған жерде қанталаулар, баурыдың өлшемінің кішіреюі байқалады.
Болжам: перинатальды инфицирленудің 95% -да созылмалы В гепатиттің дамуына алып келеді, кейін кеш балалық жаста бауыр циррозы және гепатоцеллюлярлы рак түрінде асқыну дамуы мүмкін. Гепатит А - ның перинатальды жұғу жағдайы белгісіз. Босану кезінде гепатитің белсенді кезеңінде де балаға фекальды - оральды жолмен жұғуы сирек кездеседі. Инкубациялық кезеңнің ұзақ болуына байланысты көп жағдайда аурудың басталуы, яғни сарғаю мен трансферазалардың жоғарлауы нәрестелік кезең өткенен кейін байқалады. Диагностикада балада Ig M, трансаминазалардың деңгейін анықтау маңызыды болып табылады. Қанда Ig G өмір бойы болады және анадан балаға берілуі мүмкін. Диагноз клиникалық көріністер мен Ig M - антидененің болуы негізінде қойылады.
Болжамы: жақсы. Жеке жағдайларда созылыңқы ағымда өтуі мүмкін. Фульминантты гепатит кезінде өлім - жітім 40% құрайды. С гепатитіне трансплацентарлы жұғу жолы тән, баланың зарарлануы көбіне интранатальды болады. Жиілігі 0,4 -0,7 %, ал есірткілерді көк тамырға енгізу арқылы қолданатындарда бұл көрсеткіш әлде қайда жоғары. Жиі В гепатиті мен АИВ - пен коинфекция болады. Клиникалық тұрғыда созылмалы ағымда, минимальды клиникалық көріністермен өтеді. Жиі сарғаюсыз ағымда болады, басталуы біртіндеп, әлсіздік, гепатоспленомегалия байқалады. В гепатитіне қарағанда жеңіл өтеді. Лабораторлы түрде трансаминазалардың шамалы жоғарлауы, әлсіз вирусемия және әлсіз айқындалған гистологиялық өзгерістермен көрінеді. Диагностикада: ELISA - да анти-НС-антидене (15 айдан бастап), иммуноблоттинг-анализінде антиденені анықтау, ПТР - әдісімен HCV PHK анықталады (6 айдан бастап). Жеке болжамы айқын емес.
Цитомегаловирусты гепатит кезінде нәрестеде ауру жайылмалы сипатта болады. Зақымдалуының 2 типі тән: 1) ОЖЖ-микро-немесе гидроцефалия, перивентрикулярлы ізбестену, порэнцефалия, микрогирия; 2) гемолитикалық сарғаю, тромбоцитопения
ЦМВИ кезінде ақаудың даму жиілігі жоғары емес, себебі ЦМВ тератоген ретінде қарастырылмайды. Пре-, пери- немесе постнатальды түрде жұғуы мүмкін. Босану кезінде нәрестелердің 0,2 -2 % зарарлануға ұшырайды. Көбіне нәрестелік кезең аяқталғаннан кейін көрінеді. Мерзімінен бұрын босану жиілігі жоғары (30% -ға дейін). ЦМВИ- ның клиникалық көрінісі: туылған кезде дене салмағының төмен болуы, сарғаю (гемолиздік және бауырлық), гепатоспленомегалия, геморрагиялық петехиялар, мелена және т.б., пневмония, энцефалит (микроцефалияның дамуымен бас миының дамуының бұзылуы, нейронды меграцияның бұзылуы, миелинизацияның баяулауы, ми ішілік ізбестену ошақтары, церебральды кальцификаттар), интерстециальды нефрит, нормобластозбен болған анемия, хореоритинит, кератоконъюнктивит. Бауырдың патоморфологиялық зерттеуі - жасуша үкі көзі түрінде өзгереді, ол ЦМВИ патогномды белгісі болып табылады. Бауыр циррозы болуы мүмкін.
Диагностика. ПТР әдісі арқылы зәрде, сілекейде немесе post mortem бауыр немесе өкпе тінінде вирус анықталынады, ELISA-тесті арқылы ЦМВ - ке АД - ді анықтайды. Кіндік қанында ЦМВ - ке IgG, IgМ жоғарғы дәрежесі анықталмаса, ЦМВИ - ны жоққа шығарады.
Болжам. Туылған сәттен бастап цитомегалияның көрінісі болған нәрестелердің 90% -- да кейін өшкен немесе айқын кемішіліктер көріне бастайды. Ментальды және психомотролы дамуының айқын тежелуінің жоғарғы қауіпы бар. Көптеген балаларға оқу үрдісі қиынға түсіп, ауыз екі тілді түсінуінің бұзылысы, сонымен қатар, ауызша сөйлеу үрдісінің өзі де қиындай түседі. Пре -перинатальды зарарланған, босанудан кейін ЦМВ- инфекциясының симптомы жоқ нәрестелердің 12% -да өмірінің екінші жылына дейін құлақ мүкістігі түріндегі кеш зақымдалулар дамиды.
Герпестік инфекция кезінде басқа ішкі мүшелер мен жүйелердің зақымдалуымен бірге гепатит те дамуы мүмкін. Анасы жүктіліктің соңғы айында ауырғанда не босану кезінде шырышты қабатпенғ зақымдалған тері қабатпен тығыз байланысу кезінде инфекция балаға жұғуы мүмкін.
Шамамен 85% жағдайда перинатальды жұқтыру орын алады. Трансплацентарлы немесе жоғарғы перинатальды жұқтыру (5%), сонымен қатар постнатальды жұқтыру (10%) сирек кездеседі. Постнатальды жұқтыру көбіне қарапайым 1- герпес вируысымен негізделген. Нозокомиальды инфекцияның дамуы кезінде, оның көзі ретінде нақаспен қатынаста болған әр бір кісі болып табылады.
2 - ҚГВ - мен байланысты нәрестеде инфекцияның даму қауіпы анасының сырқаттылығына байланысты: -- жүкті әйелде 32 апталық мерзімінен асқан біріншілік генитальды инфекцияның дамуы 50%- дан аса және бір жағынан вирустың көптеген бөлінуі болса, басқа жағынан протективті антиденелер жоқтығы -Рекуррентті қарапайым герпесте вирустың бөлінуі тек 2-5 күн ішінде ғана бөлінеді, вирусты денелердің саны аз, сонымен қатар, ұрықтың бұл жағдайы протективті антиденелерді алады (неонатальды инфекция қауіпы 5%) -- ана ағзасы арқылы вирустың бөлінуі симптомсыз кезінде зақымдалу қауіпі төмен (0,5-3%). Бірақ 2- ҚГВ - мен жұқтырылған аналарда ғана мұндай статус кездеседі және бұл белгісіз болып қалады. Ережеге сай, дәл осындай жағдайлар нәрестелерде (60-80%) манифестацияланған инфециялардың дамуы орын алады.
-- ұрық маңы суының мерзімінен бұрын төгілуі (сусыз кзең 6 сағаттан жоғары болса) жұғу қауіпін жоғарлатады. Сондықтан генитальды герпестің белсенді формасы бар жүктілерде ұрық қапшығы жарылған сәттен 4 сағат аса уақыт өткенде кесар тілгі жасалынады. Босану кезінде басының шашты бөлігіне электродтарды қоюға болмайды және ұрықтан қан алуға болмайды.
Перинатальдыпостнатальды инфекциялардың симптомдарының 3 түрлі ағымын ажыратады:
1. Диссеминирленген (шашыранды) инфекция ананың перинатальды кезеңінде біріншілік инфекциясынан кейін жиі болады. Клиникасы бактериалды сепсистің (ҚГВ - пен жұқтырылған нәрестелердің шамамен 30%- да) клиникасын еске түсіреді. Симптомдар өмірінің 4 - күнен басталады, ал максимальды көрінісі 9-11 күнде көрінеді. Бүкіл мүшені зақымдау тән: бас ми, бауыр, жұтқыншақтың ,ішектің шырышты қабаттары. Диффузды интерстициальды пневмония, ырғақтың бұзылуымен, миокардпен, баланың мазасы болуы, қан айналымның орталықтандыруы және шок, трансферазалардың жоғарғы белсенділігі мен қан құю жүйесінің бұзылуы аясында биливердинмен байланысты сарғаю дамуы мүмкін. Терінің типтері көпіршікті зақымдалуы шамамен 80% жағдайда дамиды.
2. Энцефалит (ҚГВ жұқытырылған нәрестелердің 30% -да).
3. Көзді және ауыз қуысын, теріні зақымдап жүретін шырашты қабат пен тері қабаттарының ҚГВ-инфекциясы (ҚГВ - инфекциямын жұқтырылған нәрестелердің шамамен 40%).
Диагностика. ПТР әдісі арқылы көпіршіктің құрамындағы, лейкоцитарлы пленкадағы препараттан немесе шырышты қабаттардың (конъюктивалар және мұрынжұтқыншақ) жұғындысынан, сонымен қатар ликвордан вирустың анықталуы. Энцефалит кезінде ликвордан ҚГВ-ның өсіндісін тек 40% жағдайда алуға болады.
Болжам. Диссеминирленген ҚГВ-инфекциясынның өлім - жітімі 90% -дан емделмесе 40% -ға дейін терапия негізінде төмендейді. Алайда, жеке нәтижелері әзір анық емес. Психоматорлы дамудың тежелуінің жоғарғы қауіпы бар. ҚГВ- энцефалиттен емсіз нәрестелердің 23 бөлігі көз жұмады. Тірі қалған балаларда ауыр психомоторлы зақымдалулар микроцефалия, хореоретиниттің тетрапластикалық парезі, құлақ мүкістігімен бірге дамиды. Ацикловир немесе видарбин терапиясының аясында 90% нәресте тірі қалады, осы балалардың 30-40% кейінен қалыпты дамиды. Бірақ кей кезеңдерде симптоматика өршіп, нашарлайды. Терінің, көздің немесе ауыз қусының жеке зақымдалуларының болжамы көбіне жақсы. Адекватты терапияға қарамастан, өмірінің бірінші жылдарында көпіршікті бөртпелердің рецидиві өте жиі кездеседі.
Ұрыққа токсоплазмоздың жұғу қауіпы жүктіліктің ерзіміне байланысты, яғни анасы аурумен қай уақытта ауырғанына байланысты: -Бірінші триместрде қауіп шамалы 15% құрайды -Екінші триместрде шамалы 45% -Үшінші триместрде 70%.
Клиникалық көрініс қай уақытта жұқтыру болған мерзіміне және паразитемияның айқын дәрежесіне байланысты. Ұрықта инфекция неғұрлым кеш пайда болса, соғұрлым оның ағымы жеңіл өтеді. Токсоплазмоз кезінде жиі көз (хориоретенит), ми (ми ішілік ізбестену ошақтарымен энцефалит, гидроцефалия, тырысулармен қатар жүретін бас сүйек ішілік кальцификаттар) зақымдалады, кейде теріде бөртпелер пайда болады. Токсоплазмоздың жедел ағымында жалпы симптомдар басым болады: сарғаю, субфебрилитет, гепатомегалия (гепатит), экзантемалар (макулопапулезды бөртпелер), жайылмалы лимфаденопатиялар, тромбоцетопения.
Жеделдеу ағымында энцефалиттің белсенді белгілері басым болады. Құрсақ ішілік жұқтырылған нәрестелердің 85-90% -да неонатальды кезең өткеннен кейін клиникалық көріністер дамиды. Психикалық дамудың тежелуі, көрудің нашарлауы немесе оқу қабілетінің нашарлауы тек айлар мен жылдардан кейін айқындалып, көріне бастайды. Мынаны ескеру қажет: 2 жасқа дейін балаларда серологиялық реакциялар теріс мәнді болуы мүмкін.
Диагностика. ПТР әдісі арқылы токсоплазм кіндік қанында, плацента тінінде, кіндікте, ликворда анықталады. IgG, IgМ, IgА анықтау мақсатында серологиялық зерттеу, Себин-Фельдман реакциясы жүргізіледі. Егер нәтижелері оң болса қосымша зерттеулер жүргізіледі: IgG - дің авидтілігін (АД мен АГ комплексінің жалпы тұрақтылығының сипаттамасы) анықтау үшін тест, ансы мен баласындағы IgG профилін салыстыру.
Болжам. Нәрестеде ауру симптомсыз ағым ретінде көрінсе де, бірнеше ай және жыл өткен соң хореоретиниттің рецедиві болуы мүмкін. Жүктіліктің біріншілік инфекциясы кезіндегі виремия аясында қызылша вирусы трансплацентарлы жолмен жұғады. Жиілігі: тірі туылғандардың 1:6000-10 000. Жүктіліктің алғашқы 17 - аптасында пайда болған инфекция кезінде эмбриопатия жиілігі орташа есеппен 35% (неғұрлым анасында жүкті кезінде инфекцияны ерте жұқтырса, соғұрлым ұрыққа инфекция жұғу қауіпы жоғары). Туа ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.