Отандық тарихты зерттеу мен насихаттау
Отандық тарихты зерттеу мен насихаттау
Жоспар
Кіріспе
Негізгі бөлім
1.Тәуелсіз Қазақстанның ғылымы мен мәдениетін қалыптастыру
2.Қазақстанның қазіргі кезеңінің тарихнамасы бойынша монографиялар шығару
3.Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевтың еңбектерінің тарихи маңызы
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
1.Тәуелсіз Қазақстанның ғылымы мен мәдениетін қалыптастыру
1991ж. 16 желтоқсанда Қазақстан өз мемлекеттік тәуелсіздігін жариялаған, 1992 жылдың соңына дейін бұл шешімді іске асыру кезеңдерін бастады. Біртұтас Қазақстан азаматтығы, тәуелсіз экономикалық жүйе, финанс-кредит, салық және таможня мәселелері, Қазақстан республикасының мемлекеттік рәміздері белгіленді. 1992 ж. 4 маусымда мемлекеттік жалау, елтаңба, мәтіні 11 желтоқсанда бекітілген гимні бар. 1992 ж. Қазақстан БҰҰ мүше болып қабылданды. 29 қыркүйекте қазақтардың Бірінші дүниежүзілік құрылтайы ашылды.
1993 ж. қаңтарда тәуелсіз Қазақстанның бірінші конституциясы қабылданды. Осыдан кейін Қазақстанның сыртқы елдермен қатынасы (республиканы 100-ден аса ел таныды) күшейді.
1995 ж. наурызынан бастап егемендіктің тағы бір белесі басталды. Ол республиканың Конституциялық Сотын танумен, Жоғары Кеңестің депутаттарының өкілеттілігіне қол сұғылмайтындығымен, Қазақстан халықтарының Ассамблеясы ашылуымен байланысты. 1995 ж. 30 тамызда республиканың жаңа конституциясы қабылданды. Желтоқсанда екі палаталы (Сенат және Мәжіліс) Парламентке сайлау өткізілді.
1997 ж. ел президентінің Қазақстан халқына үндеуі "Қазақстан-2030" жарияланды. Онда барлық қазақстандықтардың өркендеуі, әл-ауқатының жақсаруы, қауіпсіздігінің шарттары айтылды. Сондай-ақ ел дамуының болашаққа арналған жоспар, бағдарламасы көрсетіліп, оған жан-жақты талдаулар жасалынды. Қазақстан Республикасының Конституциясы (1995) және оның маңызы. Құқықтық мемлекет үшін күрес.
1995 жылы 30 тамызда республикада бүкілхалықтық референдум өтті, нәтижесінде Қазақстанның жаңа Конституциясы қабылданды. Дауыс беру еліміздің қалалары мен ауылдарындағы 10253 сайлау учаскелерінде жүрді.
Бұл Конституцияның 1993 жылғы Конституциядан айырмашылығы оның мазмұнының сапасында еді. Жаңа Конституцияға алғаш рет азаматтың құқына қатысты ғана емес, адам дүниеге келген сәттен одан ажырамас құқықтарына да қатысты нормалар енді. Ол бойынша Қазақстан Республикасының Президенті саяси жүйенің басты тұлғасы болып табылады, билік тармақтарынан жоғары тұрады. Бұл президенттік басқару жүйесіндегі мемлекетке сай келеді. Парламент туралы конституциялық бөлім өзгерістерге ұшырады.
1995 ж. Конституция бойынша елімізде жоғарғы палатасы - Сенат, төменгі палатасы - Мәжіліс болып табылатын қос палаталы заң шығарушы орган - Парламент пайда болды. 1995 ж. 30 тамыздағы жаңа Конституция тәуелсіз мемлекеттің конституциялық құрылысының процесін аяқтады.
2.Қазақстанның қазіргі кезеңінің тарихнамасы бойынша монографиялар шығару.
Еліміз егемендік алғаннан соңғы кезеңде, яғни ғасырлар тоғысы дәуірінде отандық тарих ғылымының ұлттык мүдде тұрғысынан пайымдалуы заман талабымен ғана емес, ғылыми сұраныстармен де тікелей байланысты. Ұзақ жылдар бойы тапталған тарихи сананы калпына келтіріп, ұлттык мүддені басшылыққа алу бүгінгі таңдағы еліміздің жағдайында басты міндеттердің біріне айналып отыр. Соған орай тарихымыздың бұрындары бұрмаланып келген, немесе айтылмай тарихтың ақтандық беттеріне айналған тұстарын объективті тұрғыда ашып көрсету жолында еліміздің тарихшылары бірқатар жұмыстар аткарып, ғылыми және қоғамдық сұраныстарға сай көптеген ғылыми еңбектерді жарыққа шығарды. Осы ғалымдардың қошбасында болған академик М.Қ. Қозыбаевтың есімен ерекше атауға болады.
Академик М.Қ. Қозыбаев Қазақстан Республикасы тәуелсіздігінің алғы шарттары пайда болып, егемендікке кол жеткізген алғашқы жылдарынан-ақ еліміздің тарихының өзекті мәселелерін, соның ішінде қазақ халкының этникалық тарихын, қазак қоғамының саяси-әлеуметтік және экономикалық дамуының тарихы мен өзіндік ерекшеліктерін зерттеуді кайта пайымдау қажеттігін мемлекеттік деңгейде көтере отырып, оларды тарих ғылымының басым бағыттарына айналдыруда маңызды роль атқарды. Сонымен катар ол XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларының тарихын зерттеуге тың жол салды.
Қазак зиялыларының XX ғасыр басындағы қоғамдық-саяси қызметін жаңа көзқарас тұрғысынан зерттеуді академик М. Козыбаев бастап берді десек кателеспейміз. Ол осы мәселеге қатысты өткен ғасырдың 1980-ші жылдарының соңынан бастап, 1990-шы жылдардың бастапқы кзеңінде бірнеше еңбек жариялады
Академик бұл еңбектерінде күрделі мәселені ескі, ұлы державалык мүдде тұрғысынан емес, ұлттык ерекшеліктер мен мүддеге, жалпы адамзаттық қасиеттерге негізделген жаңа әдістемелік және теориялық деңгейде зерттеуді ұсына отырып, өзіндік құнды тұжырымдар жасаған болатын.
Қазақ зиялыларының өмір жолы және аткарған қоғамдык-саяси қызметі кеңес дәуірінде аракідік зерттеліп, көбіне ол революцияларға, шаруалар көтерілісіне, Қазан төңкерісінен кейінгі қайраткерлерге арналғаны баршамызға аян. Маркстік- лениндік методологияны басшылыққа алған кеңестік тарихшылардың қазақ зиялыларынын толыққанды тарихын ашық жазуға мүмкіндігі шектеулі болғандығы белгілі. Коммунистік идеологияға негізделген ұстанымдар Қазан төңкерісіне дейін қазақта ұлттық зиялылар қауымы калыптасып үлгермеді деген солақай, біржакты тұжырымды қалыптастырды.
Дегенмен де, белгілі қайраткер, қазақ зиялыларының алғашкы толқынының өкілі С. Асфендияров кеңестік дәуірдің бастапқы кезеңінде-ақ XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларын үш топқа былайша бөліп көрсеткен: Біріншісі- ол қызметкер зиялы қауым: негізінен қазақтың феодалдық аристократтарының сұлтандар - төрелер) ортасынан шыққан чиновниктер мен офицерлер; екіншісі - бұлар да феодалдық аристократтар мен байлардың ортасынан шыққан әртүрлі мамандар: дәрігерлер, инженерлер, т.б.; ақыр аяғында, үшіншісі - бұл демократиялық қауым, басым көпшілігі мұғалімдер, жазушылар және басқалары.
Сондай-ақ М. Қозыбаев та XX ғасыр басындағы ұлт зиялыларын ірі-ірі үш топқа біріктіреді. Бірінші топ - қазақ қоғамын реформа арқылы, конституциялық жол арқылы өзгерту, халыктың толғағы жеткен әлеуметтік-экономикалық, мәдени, саяси проблемаларын өркениеттік жолмен шешуді мақсат тұтты. Екінші топқа қоғамның пісіп жетілген проблемаларын революциялық жолмен шешуді ойлаған жастар бірікті: Олардың қалың көбі экстремистік күрес жолын қалайтын социал-демократиялық бағыттағы (эсерлер мен большевиктерге дейін) оппозициялық жастар еді, - дей келіп, үшінші топтағылар,- Ауыл зиялылары ру таласына қатысып, отаршыл режим мен ел арасын жалғайтын компродорлык буржуазия ролін атқарды, консервативтік батпаққа белшесінен бата түсті. Олардың мүшкіл халін Абай жырлап кетті. Олар ел болашағын діни, монархиялық партиялар мен қозғалыстарға байланыстырып, бақай есеп аясында қала берді, - деп көрсетеді ғалым. Осы аталған үш топтың ішінде М. Қозыбаев бірінші топқа жоғары баға беріп, олар ұлттық зиялылардың ең саналы тобынан құралды, ғылыми-теориялық потенциалы мол болды, қазақ қауымының қалың тобын аузына қарата алды дейді. Оның себебін ғалым бұл топтың отаршылдықтан құтылу, Ресей империясының ішінде іргелі ел болып, автономиялы отау тігу, орыс шаруаларын қазақ даласына қоныс аударылуын тоқтату, дінді мемлекеттен бөлу, ұлтты рухани жаңғырту секілді мәселелерді көтеруімен, жалпы ұлттық мүдделерді жоғары тұтуымен байланыстырады. Сонымен қатар бірінші топтың ерекшелігі қатарына оның саяси күресте шыңдалған қайраткерлерден кұралуын жатқызады.
Кеңес өкіметі тұсында қазақ зиялыларының тарихын жасау ісі ресми саясатқа тікелей тәуелді болды, соған сай өзгеріп отырды. Ол негізінен XX ғасыр басындағы алаш қозғалысы қайраткерлеріне кеңестік тарих ғылымының берген бағасына байланысты жүрді. Осылайша қазақ зиялыларының тарихы кеңес заманымен шектелді. Оның үстіне зиялы қауым жұмысшы мен шаруалардың арасын қосатын дәнекер топ ретінде қаралу үрдісі де орын алды. Сөйтіп, марксизм-ленинизм методологиясының аясында ұлттық зиялы қауымның шынайы тарихын жасау мүмкін емес жағдай қалыптасты.
Тәуелсіздікке қол жеткізгеннен кейінгі алғашқы жылдарда XX ғасыр басындағы ұлт зиялыларының тарихын зерттеу отандық тарих ғылымындағы аса өзекті мәселелердің бірі екендігін алғаш көтерген М. Қозыбаев болды. Тарих ғылымының жариялылық тұсындағы зиялылар тарихын зерттеудегі басты міндеттері ретінде мына бағыттарды:
- осы уакытқа дейін зерттеліп келген Алашорда қозағлысының бағдарламалық құжаттарының маңызы;
алашордалықтардың революцияның әр кезеңіндегі стратегиялық және тактикалық әрекеттері;
Ресейдегі үш революция кезіндегі қазақ зиялыларының тарихы;
Алаш қозғалысы - ұлт-азаттық қозғалысы, яғни ғасыр басындағы ұлттық сана өсуі үрдісінің құрамды бөлігі ретіндегі алар орны;
- Алаштықтардың, жалпы ғасыр басындағы ұлт зиялыларының көзқарастары мен идеологиясының негізгі өзектерін замана талаптарын қанағаттандыру мақсатында мұрағат құжаттары мен баспасөз материалдарына сай қайта қарастыратын уақыт жеткендігін баса керсеткен болатын.
Ғасыр басындағы зиялылар тарихын зерделеуді үнемі назарда ұстаған ғалым осы мәселеге оқтын-оқтын оралып, әркез жаңа қырынан қарастырып, тың пайымдаулар жасап отырған. Тәуелсіздіктің тұғыры беки түскен сайын, өткен тарихымыз бен біртуар тұлғалар туралы айтар ойлар мен жасар қорытындылар барынша тереңдей түскені анық. Осыған орай академик М. Қозыбаев былай деп жазды: Біз қазақ зиялыларының жалпы тарихын жазар белеске келіп қалдық. Онда зиялы қауым кім, ол қай заманда жеке тап болып, топ болып калыптасты, кандай кезеңдерді басынан кешірді, қазақ зиялыларының өркениетке қосқан үлесі қандай деген сияқты келелі сауалдарға жауап беруіміз керек. Бұл үшін зиялы қауым тарихымен айналысар жас, албырт буын тарихшылар тәрбиелеуіміз керек. Олар Қазакстан ауылы интеллигенциясы бәленше бесжылдықта, не болмаса Органикалық химияның даму тарихы деген сияқты диссертация корғаудан бас тартып мәселелік мәні бар ғылыми жұмыстарға үзілді кесілді көшуі керек. ... Ұлттың ұйтқысы - зиялы қауым. Ол барша халықты коса да, ыдырата да алады. Сондықтан қазақ зиялылары тарихы шын мәнінде ұлт тарихы екендігін айтқан орынды.
Ғалымның мұндай ой-тұжырымдары XX ғасыр басында өрбіген алаш қозғалысы қайраткерлеріне қатысты айтылғандығы айқын аңғарылды. Алаш козғалысы мәселесінде М. Қозыбаев объективтілік принципті сақтау қажеттігін жақтады. Соған орай бұл қозғалыстың азаттық күрестегі алатын орнына және оның осал тұстарына жіті көңіл бөлді. Мұны М. Қозыбаевтың мына ой орамынан аңғаруға болады: Алаш козғалысының күшті, осал жерлері болды. Ұлттық бағдарлама жасау, отаршылдыққа қарсы күрес, қоғамды демократиялау, оны өркениетті жолға салу, ұлттың санасын көтеруді күн тәртібіне қойды, жалпы халықтық бірлікті талап етті. Жалпы халықтық әлеуметтік негізі бар қозғалыстың болашағы мол еді. Алайда көп ғасырлық шапқыншылық пен күрес, ұлт-азаттық қозғалыс халықтың генофондысын, бодандық психология оның рухын әлсіретті, ұлттық қаракетін, болмысын (менталитетін) төмендетті. Жауға ғасырлар бойы жалаң қылыш, найзамен күресіп әдеттелген ол жаңа техникалы заманда еуропалык күрес әдісіне немқұрайды қарады, оның сырын түсінбеді. Алаш қозғалысы халықтың қалың тобынан озық туған қозғалыс еді. Ол халықтың қаймағы боларлық ат төбеліндей зиялыларды қамтыды. Алаш қозғалысының трагедиясы осында еді. Алдыңғы авангардқа артындағы қалың қауым арасындағы алшақтықты жою үшін жылдар керек еді.
Алаш қозғалысына катысты академик М. Қозыбаевтың айтқан пікірлері мен тұжырымдарының маңызды болып табылатындығын осы мәселе бойынша арнайы зерттеу жұмысын жүргізіп отырған көрнекті ғалымдар К. Нұрпейіс пен М. Қойгелдиевтің еңбектерінде берілген бағалар нақтылай түседі. Бұл екі ғалымның еңбектерінде көптеген мұрағат құжаттары мен сол тарихи кезеңде жарық көрген мерзімді баспасөз мәліметтері ғылыми айналымға кеңінен тартылып, ондағы жасаған тұжырымдарымен академик М. Қозыбаевтың пікірі үндестік тапқан.
Академик М. Қозыбаев Алаш қозғалысын қазақ халкының азаттық жолындағы күресінің заңды жалғасы, бұл күрестің жаңа сапалык деңгейге көтерілуінің көрінісі ретінде бағалап, оның қайраткерлерінің келбетін сомдауға да ерекше мән берді. XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларының көшбасшысы, алаш қозғалысының жетекшісі Әлихан Бөкейханның тарихтағы орнына объективті көзқарас қалыптастыруда М. Қозыбаев өзіндік игі ықпалын тигізді. Ол Ә. Бөкейханның кайраткер ретінде қалыптасуы жайында мынандай орынды әрі салмақты пікір білдірген-ді: Әлихан ерте есейді. Ол ең алдымен қазақ халқының атақты ақын, жырауларының, эпостарының рухты жырларымен сусындады, ұлт-азаттык козғалысының дәстүрлері негізінде тәрбиеленді. Өз халқының батырлығына сүйсінді, бақытсыздығына күйінді. Албырт Әлекең орыс мәдениетін игерді, оның бай әдебиетін оқып қана қоймады, одан тәлім ала білді. Қайта жаңару кезеңінен өткен XIX ғ. орыс әдебиетінің мұраларын Әлекең өмір бойы қадірлеп, қастерледі, талайларын тәржімелеп халқына жеткізді. Әлихан батыс мәдениетін жақсы білді, көптеген шығармаларды сол шыққан тілінде оқыды. Міне, осылай Әлихан XX ғасыр басындағы энциклопедист, Еуразия шеңберіндегі білімдар жандардың бірі болып қалыптасты. Осынын нәтижесінде ол ұлтшылдықтан ада болды, шығыс пен батысты табыстыру жолын іздеді, өз халқының деңгейін батыс деңгейіне көтеруді армандады. Абай сияқты Әлихан қазақ халқының тағдыры орыс халқымен, оның мемлекетімен байланысты екендігін терең түсінді. Орыстың демократиялық мәдениетінің өкілдерімен қоян-қолтық араласты, достасты, оппозициялык партиялармен бірігіп, ол патшалық режимге, отаршылдыққа карсы ұмтылды.
Ә. Бөкейханның өз заманының алып тұлғасы екендігін сомдай отырып, академик: Ол Әз-Жәнібек, Керейден, Абылайдан кейін қазақ мемлекеттілігін жаңғыртып, XX ғ. сай қайта құру ісіне бар өмірін арнады. Бұл тұста Әлекеңнің Индияның Д. Неруі, арабтың Г. Насері сияқты бейне екендігі күмән тудырмаса керек. Әлекең осы ұлы істе алты алаштың ту көтерер ұлдарын соңына ертті...
Әлихан Бөкейхан бүгінгі тәуелсіздіктің қайнар бұлағы, XX ғ. қазақ ұлтының атасы, ол ұлтымыздың ұлы арысының бірі, қазақ халқының болашағына тұғыр боларлық жарық жұлдызы,- деп бағалады.
XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларының қатарында академик М. Қозыбаев еңбектерінде А. Байтұрсынұлы да жоғары бағаға ие болған тұлға. А. Байтұрсынұлы жайында кеңестік дәуірде шынайы пікір білдірген алғашқы ғалымдардың бірі ұлы жазушы М. Әуезов еді. Ол 1923 жылы А. ... жалғасы
Жоспар
Кіріспе
Негізгі бөлім
1.Тәуелсіз Қазақстанның ғылымы мен мәдениетін қалыптастыру
2.Қазақстанның қазіргі кезеңінің тарихнамасы бойынша монографиялар шығару
3.Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевтың еңбектерінің тарихи маңызы
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
1.Тәуелсіз Қазақстанның ғылымы мен мәдениетін қалыптастыру
1991ж. 16 желтоқсанда Қазақстан өз мемлекеттік тәуелсіздігін жариялаған, 1992 жылдың соңына дейін бұл шешімді іске асыру кезеңдерін бастады. Біртұтас Қазақстан азаматтығы, тәуелсіз экономикалық жүйе, финанс-кредит, салық және таможня мәселелері, Қазақстан республикасының мемлекеттік рәміздері белгіленді. 1992 ж. 4 маусымда мемлекеттік жалау, елтаңба, мәтіні 11 желтоқсанда бекітілген гимні бар. 1992 ж. Қазақстан БҰҰ мүше болып қабылданды. 29 қыркүйекте қазақтардың Бірінші дүниежүзілік құрылтайы ашылды.
1993 ж. қаңтарда тәуелсіз Қазақстанның бірінші конституциясы қабылданды. Осыдан кейін Қазақстанның сыртқы елдермен қатынасы (республиканы 100-ден аса ел таныды) күшейді.
1995 ж. наурызынан бастап егемендіктің тағы бір белесі басталды. Ол республиканың Конституциялық Сотын танумен, Жоғары Кеңестің депутаттарының өкілеттілігіне қол сұғылмайтындығымен, Қазақстан халықтарының Ассамблеясы ашылуымен байланысты. 1995 ж. 30 тамызда республиканың жаңа конституциясы қабылданды. Желтоқсанда екі палаталы (Сенат және Мәжіліс) Парламентке сайлау өткізілді.
1997 ж. ел президентінің Қазақстан халқына үндеуі "Қазақстан-2030" жарияланды. Онда барлық қазақстандықтардың өркендеуі, әл-ауқатының жақсаруы, қауіпсіздігінің шарттары айтылды. Сондай-ақ ел дамуының болашаққа арналған жоспар, бағдарламасы көрсетіліп, оған жан-жақты талдаулар жасалынды. Қазақстан Республикасының Конституциясы (1995) және оның маңызы. Құқықтық мемлекет үшін күрес.
1995 жылы 30 тамызда республикада бүкілхалықтық референдум өтті, нәтижесінде Қазақстанның жаңа Конституциясы қабылданды. Дауыс беру еліміздің қалалары мен ауылдарындағы 10253 сайлау учаскелерінде жүрді.
Бұл Конституцияның 1993 жылғы Конституциядан айырмашылығы оның мазмұнының сапасында еді. Жаңа Конституцияға алғаш рет азаматтың құқына қатысты ғана емес, адам дүниеге келген сәттен одан ажырамас құқықтарына да қатысты нормалар енді. Ол бойынша Қазақстан Республикасының Президенті саяси жүйенің басты тұлғасы болып табылады, билік тармақтарынан жоғары тұрады. Бұл президенттік басқару жүйесіндегі мемлекетке сай келеді. Парламент туралы конституциялық бөлім өзгерістерге ұшырады.
1995 ж. Конституция бойынша елімізде жоғарғы палатасы - Сенат, төменгі палатасы - Мәжіліс болып табылатын қос палаталы заң шығарушы орган - Парламент пайда болды. 1995 ж. 30 тамыздағы жаңа Конституция тәуелсіз мемлекеттің конституциялық құрылысының процесін аяқтады.
2.Қазақстанның қазіргі кезеңінің тарихнамасы бойынша монографиялар шығару.
Еліміз егемендік алғаннан соңғы кезеңде, яғни ғасырлар тоғысы дәуірінде отандық тарих ғылымының ұлттык мүдде тұрғысынан пайымдалуы заман талабымен ғана емес, ғылыми сұраныстармен де тікелей байланысты. Ұзақ жылдар бойы тапталған тарихи сананы калпына келтіріп, ұлттык мүддені басшылыққа алу бүгінгі таңдағы еліміздің жағдайында басты міндеттердің біріне айналып отыр. Соған орай тарихымыздың бұрындары бұрмаланып келген, немесе айтылмай тарихтың ақтандық беттеріне айналған тұстарын объективті тұрғыда ашып көрсету жолында еліміздің тарихшылары бірқатар жұмыстар аткарып, ғылыми және қоғамдық сұраныстарға сай көптеген ғылыми еңбектерді жарыққа шығарды. Осы ғалымдардың қошбасында болған академик М.Қ. Қозыбаевтың есімен ерекше атауға болады.
Академик М.Қ. Қозыбаев Қазақстан Республикасы тәуелсіздігінің алғы шарттары пайда болып, егемендікке кол жеткізген алғашқы жылдарынан-ақ еліміздің тарихының өзекті мәселелерін, соның ішінде қазақ халкының этникалық тарихын, қазак қоғамының саяси-әлеуметтік және экономикалық дамуының тарихы мен өзіндік ерекшеліктерін зерттеуді кайта пайымдау қажеттігін мемлекеттік деңгейде көтере отырып, оларды тарих ғылымының басым бағыттарына айналдыруда маңызды роль атқарды. Сонымен катар ол XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларының тарихын зерттеуге тың жол салды.
Қазак зиялыларының XX ғасыр басындағы қоғамдық-саяси қызметін жаңа көзқарас тұрғысынан зерттеуді академик М. Козыбаев бастап берді десек кателеспейміз. Ол осы мәселеге қатысты өткен ғасырдың 1980-ші жылдарының соңынан бастап, 1990-шы жылдардың бастапқы кзеңінде бірнеше еңбек жариялады
Академик бұл еңбектерінде күрделі мәселені ескі, ұлы державалык мүдде тұрғысынан емес, ұлттык ерекшеліктер мен мүддеге, жалпы адамзаттық қасиеттерге негізделген жаңа әдістемелік және теориялық деңгейде зерттеуді ұсына отырып, өзіндік құнды тұжырымдар жасаған болатын.
Қазақ зиялыларының өмір жолы және аткарған қоғамдык-саяси қызметі кеңес дәуірінде аракідік зерттеліп, көбіне ол революцияларға, шаруалар көтерілісіне, Қазан төңкерісінен кейінгі қайраткерлерге арналғаны баршамызға аян. Маркстік- лениндік методологияны басшылыққа алған кеңестік тарихшылардың қазақ зиялыларынын толыққанды тарихын ашық жазуға мүмкіндігі шектеулі болғандығы белгілі. Коммунистік идеологияға негізделген ұстанымдар Қазан төңкерісіне дейін қазақта ұлттық зиялылар қауымы калыптасып үлгермеді деген солақай, біржакты тұжырымды қалыптастырды.
Дегенмен де, белгілі қайраткер, қазақ зиялыларының алғашкы толқынының өкілі С. Асфендияров кеңестік дәуірдің бастапқы кезеңінде-ақ XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларын үш топқа былайша бөліп көрсеткен: Біріншісі- ол қызметкер зиялы қауым: негізінен қазақтың феодалдық аристократтарының сұлтандар - төрелер) ортасынан шыққан чиновниктер мен офицерлер; екіншісі - бұлар да феодалдық аристократтар мен байлардың ортасынан шыққан әртүрлі мамандар: дәрігерлер, инженерлер, т.б.; ақыр аяғында, үшіншісі - бұл демократиялық қауым, басым көпшілігі мұғалімдер, жазушылар және басқалары.
Сондай-ақ М. Қозыбаев та XX ғасыр басындағы ұлт зиялыларын ірі-ірі үш топқа біріктіреді. Бірінші топ - қазақ қоғамын реформа арқылы, конституциялық жол арқылы өзгерту, халыктың толғағы жеткен әлеуметтік-экономикалық, мәдени, саяси проблемаларын өркениеттік жолмен шешуді мақсат тұтты. Екінші топқа қоғамның пісіп жетілген проблемаларын революциялық жолмен шешуді ойлаған жастар бірікті: Олардың қалың көбі экстремистік күрес жолын қалайтын социал-демократиялық бағыттағы (эсерлер мен большевиктерге дейін) оппозициялық жастар еді, - дей келіп, үшінші топтағылар,- Ауыл зиялылары ру таласына қатысып, отаршыл режим мен ел арасын жалғайтын компродорлык буржуазия ролін атқарды, консервативтік батпаққа белшесінен бата түсті. Олардың мүшкіл халін Абай жырлап кетті. Олар ел болашағын діни, монархиялық партиялар мен қозғалыстарға байланыстырып, бақай есеп аясында қала берді, - деп көрсетеді ғалым. Осы аталған үш топтың ішінде М. Қозыбаев бірінші топқа жоғары баға беріп, олар ұлттық зиялылардың ең саналы тобынан құралды, ғылыми-теориялық потенциалы мол болды, қазақ қауымының қалың тобын аузына қарата алды дейді. Оның себебін ғалым бұл топтың отаршылдықтан құтылу, Ресей империясының ішінде іргелі ел болып, автономиялы отау тігу, орыс шаруаларын қазақ даласына қоныс аударылуын тоқтату, дінді мемлекеттен бөлу, ұлтты рухани жаңғырту секілді мәселелерді көтеруімен, жалпы ұлттық мүдделерді жоғары тұтуымен байланыстырады. Сонымен қатар бірінші топтың ерекшелігі қатарына оның саяси күресте шыңдалған қайраткерлерден кұралуын жатқызады.
Кеңес өкіметі тұсында қазақ зиялыларының тарихын жасау ісі ресми саясатқа тікелей тәуелді болды, соған сай өзгеріп отырды. Ол негізінен XX ғасыр басындағы алаш қозғалысы қайраткерлеріне кеңестік тарих ғылымының берген бағасына байланысты жүрді. Осылайша қазақ зиялыларының тарихы кеңес заманымен шектелді. Оның үстіне зиялы қауым жұмысшы мен шаруалардың арасын қосатын дәнекер топ ретінде қаралу үрдісі де орын алды. Сөйтіп, марксизм-ленинизм методологиясының аясында ұлттық зиялы қауымның шынайы тарихын жасау мүмкін емес жағдай қалыптасты.
Тәуелсіздікке қол жеткізгеннен кейінгі алғашқы жылдарда XX ғасыр басындағы ұлт зиялыларының тарихын зерттеу отандық тарих ғылымындағы аса өзекті мәселелердің бірі екендігін алғаш көтерген М. Қозыбаев болды. Тарих ғылымының жариялылық тұсындағы зиялылар тарихын зерттеудегі басты міндеттері ретінде мына бағыттарды:
- осы уакытқа дейін зерттеліп келген Алашорда қозағлысының бағдарламалық құжаттарының маңызы;
алашордалықтардың революцияның әр кезеңіндегі стратегиялық және тактикалық әрекеттері;
Ресейдегі үш революция кезіндегі қазақ зиялыларының тарихы;
Алаш қозғалысы - ұлт-азаттық қозғалысы, яғни ғасыр басындағы ұлттық сана өсуі үрдісінің құрамды бөлігі ретіндегі алар орны;
- Алаштықтардың, жалпы ғасыр басындағы ұлт зиялыларының көзқарастары мен идеологиясының негізгі өзектерін замана талаптарын қанағаттандыру мақсатында мұрағат құжаттары мен баспасөз материалдарына сай қайта қарастыратын уақыт жеткендігін баса керсеткен болатын.
Ғасыр басындағы зиялылар тарихын зерделеуді үнемі назарда ұстаған ғалым осы мәселеге оқтын-оқтын оралып, әркез жаңа қырынан қарастырып, тың пайымдаулар жасап отырған. Тәуелсіздіктің тұғыры беки түскен сайын, өткен тарихымыз бен біртуар тұлғалар туралы айтар ойлар мен жасар қорытындылар барынша тереңдей түскені анық. Осыған орай академик М. Қозыбаев былай деп жазды: Біз қазақ зиялыларының жалпы тарихын жазар белеске келіп қалдық. Онда зиялы қауым кім, ол қай заманда жеке тап болып, топ болып калыптасты, кандай кезеңдерді басынан кешірді, қазақ зиялыларының өркениетке қосқан үлесі қандай деген сияқты келелі сауалдарға жауап беруіміз керек. Бұл үшін зиялы қауым тарихымен айналысар жас, албырт буын тарихшылар тәрбиелеуіміз керек. Олар Қазакстан ауылы интеллигенциясы бәленше бесжылдықта, не болмаса Органикалық химияның даму тарихы деген сияқты диссертация корғаудан бас тартып мәселелік мәні бар ғылыми жұмыстарға үзілді кесілді көшуі керек. ... Ұлттың ұйтқысы - зиялы қауым. Ол барша халықты коса да, ыдырата да алады. Сондықтан қазақ зиялылары тарихы шын мәнінде ұлт тарихы екендігін айтқан орынды.
Ғалымның мұндай ой-тұжырымдары XX ғасыр басында өрбіген алаш қозғалысы қайраткерлеріне қатысты айтылғандығы айқын аңғарылды. Алаш козғалысы мәселесінде М. Қозыбаев объективтілік принципті сақтау қажеттігін жақтады. Соған орай бұл қозғалыстың азаттық күрестегі алатын орнына және оның осал тұстарына жіті көңіл бөлді. Мұны М. Қозыбаевтың мына ой орамынан аңғаруға болады: Алаш козғалысының күшті, осал жерлері болды. Ұлттық бағдарлама жасау, отаршылдыққа қарсы күрес, қоғамды демократиялау, оны өркениетті жолға салу, ұлттың санасын көтеруді күн тәртібіне қойды, жалпы халықтық бірлікті талап етті. Жалпы халықтық әлеуметтік негізі бар қозғалыстың болашағы мол еді. Алайда көп ғасырлық шапқыншылық пен күрес, ұлт-азаттық қозғалыс халықтың генофондысын, бодандық психология оның рухын әлсіретті, ұлттық қаракетін, болмысын (менталитетін) төмендетті. Жауға ғасырлар бойы жалаң қылыш, найзамен күресіп әдеттелген ол жаңа техникалы заманда еуропалык күрес әдісіне немқұрайды қарады, оның сырын түсінбеді. Алаш қозғалысы халықтың қалың тобынан озық туған қозғалыс еді. Ол халықтың қаймағы боларлық ат төбеліндей зиялыларды қамтыды. Алаш қозғалысының трагедиясы осында еді. Алдыңғы авангардқа артындағы қалың қауым арасындағы алшақтықты жою үшін жылдар керек еді.
Алаш қозғалысына катысты академик М. Қозыбаевтың айтқан пікірлері мен тұжырымдарының маңызды болып табылатындығын осы мәселе бойынша арнайы зерттеу жұмысын жүргізіп отырған көрнекті ғалымдар К. Нұрпейіс пен М. Қойгелдиевтің еңбектерінде берілген бағалар нақтылай түседі. Бұл екі ғалымның еңбектерінде көптеген мұрағат құжаттары мен сол тарихи кезеңде жарық көрген мерзімді баспасөз мәліметтері ғылыми айналымға кеңінен тартылып, ондағы жасаған тұжырымдарымен академик М. Қозыбаевтың пікірі үндестік тапқан.
Академик М. Қозыбаев Алаш қозғалысын қазақ халкының азаттық жолындағы күресінің заңды жалғасы, бұл күрестің жаңа сапалык деңгейге көтерілуінің көрінісі ретінде бағалап, оның қайраткерлерінің келбетін сомдауға да ерекше мән берді. XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларының көшбасшысы, алаш қозғалысының жетекшісі Әлихан Бөкейханның тарихтағы орнына объективті көзқарас қалыптастыруда М. Қозыбаев өзіндік игі ықпалын тигізді. Ол Ә. Бөкейханның кайраткер ретінде қалыптасуы жайында мынандай орынды әрі салмақты пікір білдірген-ді: Әлихан ерте есейді. Ол ең алдымен қазақ халқының атақты ақын, жырауларының, эпостарының рухты жырларымен сусындады, ұлт-азаттык козғалысының дәстүрлері негізінде тәрбиеленді. Өз халқының батырлығына сүйсінді, бақытсыздығына күйінді. Албырт Әлекең орыс мәдениетін игерді, оның бай әдебиетін оқып қана қоймады, одан тәлім ала білді. Қайта жаңару кезеңінен өткен XIX ғ. орыс әдебиетінің мұраларын Әлекең өмір бойы қадірлеп, қастерледі, талайларын тәржімелеп халқына жеткізді. Әлихан батыс мәдениетін жақсы білді, көптеген шығармаларды сол шыққан тілінде оқыды. Міне, осылай Әлихан XX ғасыр басындағы энциклопедист, Еуразия шеңберіндегі білімдар жандардың бірі болып қалыптасты. Осынын нәтижесінде ол ұлтшылдықтан ада болды, шығыс пен батысты табыстыру жолын іздеді, өз халқының деңгейін батыс деңгейіне көтеруді армандады. Абай сияқты Әлихан қазақ халқының тағдыры орыс халқымен, оның мемлекетімен байланысты екендігін терең түсінді. Орыстың демократиялық мәдениетінің өкілдерімен қоян-қолтық араласты, достасты, оппозициялык партиялармен бірігіп, ол патшалық режимге, отаршылдыққа карсы ұмтылды.
Ә. Бөкейханның өз заманының алып тұлғасы екендігін сомдай отырып, академик: Ол Әз-Жәнібек, Керейден, Абылайдан кейін қазақ мемлекеттілігін жаңғыртып, XX ғ. сай қайта құру ісіне бар өмірін арнады. Бұл тұста Әлекеңнің Индияның Д. Неруі, арабтың Г. Насері сияқты бейне екендігі күмән тудырмаса керек. Әлекең осы ұлы істе алты алаштың ту көтерер ұлдарын соңына ертті...
Әлихан Бөкейхан бүгінгі тәуелсіздіктің қайнар бұлағы, XX ғ. қазақ ұлтының атасы, ол ұлтымыздың ұлы арысының бірі, қазақ халқының болашағына тұғыр боларлық жарық жұлдызы,- деп бағалады.
XX ғасыр басындағы қазақ зиялыларының қатарында академик М. Қозыбаев еңбектерінде А. Байтұрсынұлы да жоғары бағаға ие болған тұлға. А. Байтұрсынұлы жайында кеңестік дәуірде шынайы пікір білдірген алғашқы ғалымдардың бірі ұлы жазушы М. Әуезов еді. Ол 1923 жылы А. ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz