Қабатты және ұңғыны гидродинамикалық зерттеу

Пән: Геология, Геофизика, Геодезия
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 85 бет
Таңдаулыға:

КІРІСПЕ

Қазіргі заманғы мұнай кәсіпшілігі оны жинауға, ұңғы өнімдерін дайындауға және тұтынушыға арналған техникалық құрылыстар мен коммуникацияланған күрделі кешенінен тұрады.

Жүйе элементтері айырғыш аспап, өлшеу қондырғылары, түрлі бағыттағы құбыр желілері, жылу ауыстырғыштар, мұнай мен газды дайындау және оны тауарлық сапаға жекізуге арналған қондырғылар болып табылады.

Бұл дипломдық жобада Қарашығанақ кен орнындағы сепараторлық қондырғылардың жұмыс істеу режимдері мен олардың талдауы жүргізілген және кен орындағы моральды әрі техникалық сипаттамалары жағынан ескірген жылжымалы сепараторлық қондырғыны заманымызға сай жаңа технологиялық жылжымалы сепараторға ауыстыру ұсынылған.

Қарашығанақ кен орнын өндіру ОСРП-ке сәйкес, жетекші құжат негізінде жүргізіледі.

Бүгінгі таңда Қарашығанақ Қазақстандағы 5, 5 миллиард доллардан асатын шетелдік капитал салымымен ірі инвестициялық жоба болып табылады.

Кенішті игеру төрт халықаралық компаниялар басшылығымен жүзеге асырылуда. Олар Би-Джи Групп (Ұлыбритания), Эни (Италия) - әрқайсысының үлесі 32, 5 пайыздан құрайды, сондай-ақ Шеврон (АҚШ) - 20% және ЛУКОЙЛ (Ресей) 15% капитал үлестері бар. Қарашығанақ жобасын жүзеге асыру үшін осы төрт компания Қарашығанақ Петролиум Оперейтинг Б. В. (КПО) компаниясы болып бірікті.

КПО өз қызметін Қарашығанақ әріптестерінің Қазақстан Үкіметімен 1997 жылғы қарашада қол қойылған өнімді бөлу жөніндегі негізгі келісімге сәйкес жүзеге асырады. Келісімнің шарттарына сәйкес КПО Қарашығанақ жобасын басқаруды 2038 жылға дейін жүзеге асыратын болады

Бүгінгі таңда сепараторлар мұнайды жинау және дайындаудың барлық түйіндерінде қолданыс тапқан. Сепарация процесіне түрлі технологиялық үрдістер әсер етеді. Олар мұнайдың физика-химиялық қасиеттері, газ факторы, мұнайды жинау және тасымалдаудың шарттары т. б. . Сепараторлардың сан-алуан турлері бар, дегенмен олардың конструктивтік сипаттамаларына қарамастан, сепараторлар сұйық фазадан максималды деңгейде газды фазаны бөліп алуды қамтамасыз ету керек.

1 Геологиялық бөлім

Кен орнының геологиялық құрылымының сипаттамасы

1. 1. 1 Кен орынның жалпы мағлұматтар

Қарашығанақ мұнай-газ кен орыны Батыс - Қазақстан облысының батысында, Бөрлі ауданының территориясында орналасқан, аудан орталығы Ақсай қаласы. Оның жалпы ауданы 280 км ² жерді алып жатыр. Аудан климаты континентальды. Температура қыста -40 ⁰ С-қа дейін жазда +40 ⁰ С арасында тербеліп тұрады. Оңтүстік - шығыс және солтүстік - батыс бағытындағы желдер басым. Орташа жылдық жауын - шашын мөлшері 300 - 350 мм. Кен орыннан Оралға дейінгі арақашықтық 160 км., Орынборға дейін 155 км., ОГӨЗ дейін 158 км. ОГӨЗ дейінгі газ құбырларының орташа ұзындығы 140 км. Ең жақын тұрғылықты пункттар: Қарашығанақ ауылы 10 км., Тұңғыш ауылы 2 км., Березовка ауылы 3 км(1. 1-сурет) .

Ауданнның орфографиялық жағдайы сирек кездесетін құм сазды жазықтан тұрады. Рельефтің абсолютті белгілері 80-130 метрге дейін өзгереді.

Кен орнының гидрографиялық жүйесі солтүстігінде Орал өзенімен, Солтүстік шығысында Елек өзенімен шекараласады. Жоспарланған жұмыс ауданында Елек өзенінің сол ағысы болып саналатын Березовка өзені қиып өтеді. Жазда ол құрғап қалады. Ауданда аз мөлшерде табиғи су қоймалары кездеседі.

Техникалық сумен қамтамасыз ету жерасты суларымен іске асырылады. Сулы горизонттар 65 - 110 метр тереңдікте, әктас және мергель жарықшақтарында орналасқан, және де неогенді төрттік бор юра және триас кезеңіндей құмтастарда қалыптасқан.

Сулар әлсіз минералданған, гидрокарбонаты калций минералдылығы 1-3т/л ал ұңғы шығымы тәулігіне 26 - 100 м ³ /тәу.

Аудан климаты төте континентальды. Ауа температурасы -40 (қыста) +40 (жаз) дейін өзгереді.

Жел оңтүстік - шығыс және солтүстік - батыс бағыттарында соғады, күзде, қыста және көктемде жылдың орташа жауын - шашын көлемі 300 - 950 мм-ді құрайды.

Грунттың қалыңдығы, қар табанына байланысты 1-ден 1, 5 метрге дейін өзгереді. Жылыту маусымының ұзақтылығы 176 күн (15/10 - 15/04) .

Қарашығанақ ауданында сейсмикалық жұмыстар шағылған толқын әдісімен (ШТӘ) сирек профиль торкөзде (10 км) магнитті тіркеуші аппаратурасымен бірінші рет 1970 - 1972 жылдары Урал геофизикалық экспедициясымен жүргізілді. (УГП) Олардың нәтижелері бойынша Қарашығанақ тұзды дөңесі ашылды. Ол антиклиналды құрылым көлемі 5*9 км шағылған горизонт «П» бойынша амплитудасы 150 км болып табылатын тұзды шөгіндіден құралған. Материалдарды қайта интерпретациялау нәтижесінде көрсетілген горизонт бойынша құрылым жұмыс тақырыбы нақты анықталып және өлшемі 10*20 км болатын брахиантиклинал түрінде сызылды. Амплитудасы 400 метрден жоғары шамамен минималды өлшемі 4400 м болатын күмбезді анықтаған. Бұл құжаттар П-10 параметрлік ұңғысының құрылымын жасауға ұсыныстар негізін құрады.

Описание: KGK Field Map

1. 1-сурет. Қарашығанақ кен орнының шолу картасы

Қарашығанақ мұнайгазконденсатты кен орны 1979 жылы «» өндірістік - геологиялық бірлестігінің № 10-П параметрлік ұңғыны бұрғылау кезінде ашылған. Кен орын Каспий ойпатының солтүстік жағында орналасқан.

Мұнайгазконденсат кеніші терең жатысты тұз асты құрылымында негізделген және кристалды фундамент шоқысында жататын төменгі перьм және жоғарғы тас көмір жасты күшті рифогенді карбонатты денемен берілген.

Мұнайгаздылық этажы 300-ден 1600 метрге дейін, ал осындағы мұнайлы бөлігінің қалындығы 200 м. Газ су контактісі 4950 метр тереңдікте, су мұнай контактісі 5150 метр терңдігінде.

1983 жылы мұнай, газ және конденсаттың қорын оперативті түрде саналуы жасалған. Соның негізінде 1985 жылы ВНИИГаз тәжірибелі - өндірістік игеру жобасы (ОПЭ) тұрғызылды. ОПЭ 1984 жылдың қараша айында басталды.

1988 жылы көмірсутектер қоры саналып бекітілді. Кен орын үш игеру объектісіне бөлінген: 1 мен 2 газконденсатты объектісі, ал 3 мұнайлы объектісі болып табылады. Терңдеген сайын конденсат мөлшері көбейеді.

ОПЭ жүргізу үрдісінде кейбір техникалық шешімдер жасалынбай қалған:

1990 жылы құрғақ газдың кері айдалуы басталу керек еді;
ұңғы өнімділігін арттыратын жаңа технологиялардың игерілуімен енгізілуі қамтамасыз етілмеген;
эксплуатациялық ұңғыларды бұрғылау негізінде коллекторлар және объект аралық флюидтардан керн алу жұмысы жасалынбаған.

Осы кезге дейін әр түрлі себептерге байланысты сайклинг - процесс басталған жоқ, ал кен орынның игерілуі фантанды әдіспен жүргізіліп жатыр.

Қарашығанақ мұнайгазконденсатты кен орны 1979 ашылды, онда 4171-4262 м. аралығында П - 10 іздеу ұғңымасында ашық оқпанды сынау кезінде газ шығымы 698 мың м ³ /тәу. және 16 мм. штуцер арқылы конденсат шығымы 708 м ³ /тәу. фонтан алынды. Қабат қысымы 50, 4 МПа құрады. өнімді қабаттың табаны ұңғымамен ашылған.

Кен орынды меңгеруді жылдамдату мақсатында КСРО Мингазөндірісі барлама жымыстарды тәжірибелік - өндірістік пайдаланумен біріктіруге шешім қабылдады. ВолгоУралНИПИГазбен бірге ВНИИГаздың қорды есептеу және барлау жүргізу мәліметтерінің негізінде 1981 жылы «Қарашығанақ кен орнын тәжірибелік - өндірістік пайдалану (ТӨП) жобасы» жасалды. Кен орынды пайдалануға енгізуді жеделдету үшін КСРО Министрлер Кеңесінің №822 1981 жылдың төртінші тамызында Қаулы негізінде КСРО геология министрлігі газ өндірісінің министрлігіне пайдаланушы ұңғымалар ретінде 8 іздеу - барлама ұңғымаларын беруі керек болатын. Бірақ, барлама ұңғымалардың конструциясы қауіпсіз пайдалану талаптарына сәйкес келмегендіктен оларды жойған. Пайдалану қорына барлама ұңғымаларды өткізген. Кен орында газ және конденсат өндіру тек 1984 жылы басталған, кейін осы уақыт ішінде барлау нәтижесінде көптеген қосымша ақпараттар алынған, кен орынының геологиялық құрылымы ақпараттар айтарлықтай анықталған.

Резервуар жайлы бар ақпараттарға жоба (1980 жылы) сәйкес келмеуіне байланысты, 1984 жылы ВНИИГаз институты «ОПЭ КИГИМ анықталған жобасын» жасады. Жоба 1984 жылы Мәскеу қаласында ЦКРМГП отырысында ескертулермен (Протокол №27/84) қабылданған болатын. Ескертулер есепке алынғаннан кейін «Қарашығанақ кен орнын ТӨП жоспары» жасалынды. Жоба ЦКРНГП-мен 15. 01. 85 жылы қабылданды. (Протокол №1/85, 15. 01. 85) . және мақұлданған, «ТӨП жобасында» келтірілген (1984 жылы) «Қарашығанақ кен орнын ТӨП кезеңінде зерттеу бойынша ғылыми - зерттеулік және тәжірибелік жұмыстардың кешенді бағдарламасы».

1985 жылы 28 тамызда Орла қаласынада болған КСРОГКЗ отырысында Қарашығанақ кен орнының газ, конденсат, мұнай, еріген газ және олардың құрамында бар компоненттер қорын есептеу бойынша есеп беру қаралған, сонымен бірге «ТӨП жобасының . . . » шешімдерінің орындалуы қарастырылған. Қорын бекіту жайлы, кен орынды зерттеу алдын - ала барлау жүргізу кезеңіне сәйкес келетіндіктен, кен орынды тек тәжірибелік - өндірістік пайдалануға дайындалған деп есептеуге шешім қабылданған.

ГКЗ КСРО ПГО «Оралмұнайгазгеология» шешіміне сәйкесті 1985-86 жылдары «1988 жылы ГКЗ КСРО-ға ұсынуға барлауды аяқтау және қорын дайындаудың кешенді бағдарламасы» жасалған. 1986 жылы тамызда бұл бағдарламаны КСРО Мингеологияда қабылданды.

1986, 1987, 1988 жылдарында қабылданған бағдарлама орындалып және көмірсутектер қорын қайтадан есептеу жүргізілген. 30. 11. 88. жылы КСРО ГКЗ ПГО «» көмірсутектер қорын есептеу бойынша есеп беруін қарастырылған. Газ, конденсат, мұнай қорын бекіткен және кен орынды өндірістік игеруге дайындалған деп таныған. Кейін 1989 жылы тамызда НТС және КСРО ЦКР Мингазпром, ТӨП нәтижелерін және геология, игеру, жобалау, жабдықтарды орналастыру, жер қойнауын және қоршаған ортаны қорғау, аймағындағы жұмыстарды, кен орынды игеру перспективаларын және орындалған жұмыстардың жобаға сәйкестігін қарастырған. КСРО ГКЗ және Минмұнайгазөндіріс шешімдері жаңа жобалық құжатты жасауға негіз болып табылады, сондықтан ВНИИГаз бастапқыда 1991 - 2001 жылдарға сайклинг үрдіс режимінде «Қарашығанақ кен орнын игерудің технологиялық үлгісін» орындады, бұл перспективаға технико - экономикалық ойларды (ТЭО) және кен орынды орналастырудың технико - экономикалық есебін (ТЭЕ) жасауға арналған уақытша құжат болды, ал 1990 жылы «Қарашығанақ мұнайгазконденсатты кен орнын тәжірибелік - өндірістік пайдаланудың анықталған жобасы» жасалды.

05. 07. 91 жыл «ТӨП-ң анықталған жобасы . . . » Мәскеу қаласында ЦКР Газ өндірістік министрлігінде қарастырылды және жүзеге асыру үшін жылдық көмірсутектерді алуы шектелген, 1991 - 1993 жылдар аралығында сарқылу кезеңінде газконденсатты бөлікті игерудің технологиялық көрсеткіштерімен 1б варианты қабылданған.

Жобалық құжатта игерудің үш объектісібөлінген. Бөлудің негізінде жабынынан сумұнай нұсқасына дейін қабат флюидтерінің физико - химиялық қасиеттері заңды өзгеретін гидродинамикалық бірегей және термодинамикалық тепе-тең жүйе түрінде өнімді шөгінділерді көрсету жатыр. Мұнда бір текті еместігі жоғары дәрежемен сипатталатын кеніштің геолгиялық құрылысының ерешелігі, қабат сұйықтарының қасиеттерінің өзгеру сипаттамалары ескерілген.

1 объект - біртекті еместігі жоғары дәрежемен сипатталатын пермь шөгінділерімен байланысты, газконденсатты пермь және карбон шөгінділерінің шегінде бөлінген тығыз сазды - карбонатты қабат барлық жерде дамымаған, сондықтан флюидті болып табылмайды. Қабат қысымының (Рпл) конденсация басталу қысымынан артуы (Ркон) игеру басталғанда 4500 м. тереңдікте объект жабынында 12 МПа-дан 10 МПа-ға дейін өзгерген, объекттер бойынша орташа қысым - 10 МПа.

2 объект - орта карбон шегінде кеніштің газконденсатты бөлігінде ұштастырылған. Бұл кеніштің коллекторлық қасиеттері бойынша анағұрлым біртекті бөлігі. Қабат флюидтері шектік жағдайға жақын сипатта болады. Қабат қысымының конденсация басталуының орташа қысымынан артуы 7 МПа құрайды.

3 объект - таскөмір және жоғарғы девон шөгінділеріне ұштастырылған мұнай жиегі. Объектіні игеру жеке ұңғыма торларымен жобаланған. 1 объект үшін рифтің еркін бөлігінде айдау ұңғымаларының қатарын және оның екі жағында пайдалану ұңғымаларын орналастыру ойластырылған. 2 объектіні игеру үшін ұңғыманы орналастырудың алаңдық жеті нүктелік жүйесі жоспарланған. Айдау ұңғымалары бастапқы уақытта пайдалану ұңғымалары ретінде жұмыс жасайды, сондықтан ұңғымалар торын тығыз орналастыруға болады. Сондай-ақ 3 объет үшін де алаңдық жеті нүктелік жеке ұңғымалар торы жоспарланған. Бірақ 1 және 3 объектілеріндегі кеніштердің қалыңдығы елеусіз бөліктенуде және өнімді шөгінділерден үлкен қуатты ағындар жағдайын зерттеу үшін, кейбір ұңғымалармен 1 және3 объектілерді бірге, ал ұңғымалардың басым бөлігімен 2 және 3 объектілердің ашылған барлық қимасын пайдалану болжанған.

1. 1. 2. Стратиграфия

Стратиграфиялық жағдайы бойынша негізгі өнімділігі карбон және төменгі пермь әктастарымен байланысты. Жоғарғы девон мұнайгаздылығы дәлелденген. Кен орынның құрылымдық картасы 1. 2-суретте көрсетілген.

Жоспарланып жұмыс жасалынып жатқан жерде ең ескі ашылған шөгінді болып төменгі девон шөгіндісі табылады. (скв 15, Д-5) .

Төменде орналасқан шөгінділер Бузулук ойпаты, Шығыс - Орынбор және Соль - Илецк тұз күмбездері аудандарына байланысты бөлінеді.

Кристалды іргетас.

Шығыс - Орынбор тұз күбезі маңайларында іргетас 4. 1 км тереңдігінде ашылған. (Землянская ауданы) Соль - Илецк тұз күбезінде (Росточинская), Бузулук ойпатында (Зайкинская), 4, 5 - 4, 7 км тереңдікте ал Булатов дөңесінде 5260 м. тереңдікте (П - 9 Чинаревская ұңғысы) ашылған.

Іргетас гранитті жыныстардан құралған, оның жасы архейлік-ортапротерозойлық.

Сейсмобарлау нәтижесіне қарай отырып, жоспарланған жұмыс орындарында іргетас жату жағдайы (горизонт «ф») шамамен 7 - 9 км құрайды.

Жоғары протерозой тобы - PR

Жергілікті таралу осы ауданды екі үлкен комплекс рифей және венд комплекстерінен тұрады.

Рифей комплексі Волга - Урал антиклизасында архей протерезой магмамоторфтық жынысты іргетастан тұратын массивтерін бөліп жатқан опырықтарда (грабен) дамыған.

Рифей шөгінділері 300 - 400 м тереңдікте Үлкен - Өзен, Рожков, Землянская аудандарында ашылған. Комплекстің қалыңдығы қолда бар сейсмоборлар деректеріне сүйенсек 1000 м шамасында.

Венд терригенді комплексі бұрғылау арқылы Шығыс - Орынбор тұз

күмбезі маңында ашылған. Комплекстің қалыңдығы 600 - 800 м құрайды. Шөгінділер іргетас трансагрессивті жатқан немесе рифей шөгіндісі сұр түсті құмтастармен және аргилиттермен қосылған карбонатты жыныстар қабықшаларынан тұрады.

Венд терригенді комплексі бұрғылау арқылы Шығыс - Орынбор тұз

Қарашығанақ ауданында, сейсмобарлау нәтижесіне байланысты фундаментпен және қарастырылған «Пэ» горизонтының арасы 2 км-ге жетеді. Бұл жоспарланған қимада тек девон ғана емес және де көптеген ескі, соның ішінде рифей - вендтік шөгінділердің бар екендігін дәлелдеуге болатын шешімдер шығаруға негіз бола алады.

Палезой тобы - PZ

Ордовик шөгіндісі Шығыс - Орынбор тұз күмбезінің шығысында және оңтүстігінде, Соль-Илецк тұз күмбезі маңында және оларды бөліп тұрған ойпатта анықталған. Табылған шөгіндінің максималды қалыңдығы ұңғы 1 арқылы ашылған.

Қызыл Яр Соль - Илецк тұз күбізінің көлденең тұсында ордовик шөгінділерінің скважиналары 2020 м-ден асып және толық қуатымен оларды әлі ашып үлгерген жоқ. Шығыс - Орынбор тұз күмбезінің оңтүстігінде және шығысында да силур шөгіндісі ашылған, оны максималды қалыңдығы 40 м-ді құрайды. Төменгі палезой шөгіндісі тығыз құмтастардан және сұр түсті аргилиттерден құралған.

Қарашығанақ ауданының қимасында шамамен 1000 м. қалыңдығындағы төменгі плезой шөгінділерінің бар екендігін мөлшерлеуге болады. Қарашығанақ кен орнында терең бұрғылау кезінде тұз асты, тұзды, тұз үсті кешендерінің шөгінділері ашылған.

Девон жүйесі

Девон шөгінділері орта және жоғарғы бөлімдерімен берілген. В. П. Гаврилов, А. В. Ярошенконың (1998ж. ) зерттеулерімен ашылулардың ішіндегі біршама ертедегісі орта девонның эйфель жікқабатының таужыныстары болып табылады.

Төменгі жүйесі: Жоспардың уақытын құрастыру үшін тек бір ғана іздеу ұңғымасы Д - 5 -пен ерте девон жасындағы шөгінділерді ашқан. 6245 - 6248 м интервалынан алынған керн - аргилиттен және қара - сұры бурыл түстен құралған. Төменгі девон шөгіндісі шамамен 30 м қашықтықты құрайды.

Орта бөлімі: Орта девон шөгінділері эйфель және живет ярустары көлемінде бірлік ұңғыларымен (15, Д5) ашылған. Эйфель ярусы төменгі жағында аргеллит қара, жоғары қарай ізбестас және тығыс, микро жіңішке қабатшалы аргелликтер. Эйфель жікқабатының түзілімдері 5675-5716 м. аралықта 15 ұңғыма бойынша зерттелген. Қалыңдығы 36м. Ярустың ашылған қалыңдығы 59 метр. Живет ярусы - қалыңдығы 64 метр. Живет жікқабатының түзілімдері де 5675-5644 м. аралықта 15 ұңғыма бойынша зерттелген. Живет ярусы шөгінділері қара - сұр, тіпті қара әктастардан жиі органогенді аргилиттерден құралған. Сонымен қатар қиманың жоғары жағында 3 мм жететін ашық - сұр ұсақ кристалды әктастар қабықша ретінде орналасқан.

Жоғарғы бөлім: Жоғары девон шөгінділері тек фамен және фран ярусымен берілген. Фамен ярусы 15 ұңғыма бойынша (5626-5222 м), 21 ұңғыма (аралығы 5314-5100 м), 7 ұңғыма (аралығы 5208-5094 м) бойынша құралған. Бұнда сұр және қара - сұр органогенді түйіршікті әктастар және қара түсті ұсақ кристалды доломиттер қабықша ретінде кездеседі. Әктастарда көп мүшелі бір камералы фораминиферлер, криойд мүшелерінің кесектері кездеседі. Ерте - орта фамен ярусы бір камералық форминифер комплексі бойынша тұрақталады. Фран ярусы 15 ұңғыма бойынша (5644-5623 м аралық) зерттелген.

Таскөмір жүйесі.

Төменгі бөлімі жоғары фамен шөгінділерінде турней ярусымен берілген. Қалыңдығы 80 метр. Орта бөлімі краснополян горизонтымен берілген, қалыңдығы 9 дан 55 метрге дейін.

Карбон дәуірі

Қарашығанақ кен орыны. Карбон түзілімдерінің құрылысы күрделі және Чинарев, Кошин алаңдарының ұңғымаларының қимасынан оны стратиграфиялық бөлімдерін құраушылардың көлемін күрт қысқаруымен ерекшеленеді, олардың қатарына төменгі және ортаңғы карбонның тек жекелеген фрагменттері ғана кіреді, ол жоғарыда айтылған қимада жоғарғы карбон түзілімдері кездеспейді.

Төменгі бөлім. Турне жікқабатын үзікті түрде таралған және күрт қысқартылған стратиграфиялық көлемде болады. 7 ұңғымада (аралығы 5050-5100 м) және 9 ұңғымада (аралығы 5215-5197 м) қиманы фораминиферлі қайта кристалданған детртитті, ашық-сұр, қара-сұр әктастар құрайды. Ең жоғарғы қалыңдығы 75м.

Карбонның ортаңғы бөлімі башқұрт жікқабатымен, дәлірек айтсақ - оның төменгі бөліктерімен көрініс табады. Башқұрт ярусының көп бөліктерінің түзілімдері және москва жікқабаты қалыс қалады.

Пермь жүйесі - Р

Пермь жүйесі ұңғылармен ашылған, қиманың негізгі бөлігін алып жатыр. Төменгі бөлімі: Ассель ярусы (известняк, доломит), қалыңдығы 290-390 метр. Сакмар ярусы 5-25 метр, Артин ярусы 15-280 метрге дейін, Кунгур ярусы: төменгісі ангидритті 4-20 метрден 300-ге дейін. Жоғарғысы тұзды - қалыңдығы 3178 метрге дейін. Жоғарғы бөлімі: Уфим ярусының шөгінділері (84-1252-1630 метр), Қазан ярусы: төменгі литологиялық пачка қалыңдығы 138-299 метр, жоғарғысы 192-1118 метр, Татар ярусы 700-1925 метр.

Пермь жасының шөгінділері кен орны аумағының стратиграфиялық үзілісті таскөмірде орналасқан. Пермь жүйесі төменгі карбонат, орта тұзды және жоғары терригенді қалыңдықтардан құралған.

Төменгі бөлімі - Р

Бұл бөлімнің құрамында ассель, сакмар, артин және кунгур ярустарын ашып зерттейміз.

Асссель ярусы - үш түрлі қима негізінде құралған:

бірінші - биогермді әктас.
екіншісі - дөңес биоморфты - детритті әктастар.
үшіншісі - терең сулы, қара битуминозды жыныстар.

Ассельде шөгінділердің максималды қалыңдығы 557 м-ге дейін жетеді, дөңес түрі 42м-ден 216м-ге дейін барады. Терең сулы ассельді артин шөгінділерінің жалпы қалыңдығы 20 м-ден 40м-ге дейін болатындары ярустарға бөлінбейді.

Сакмар ярусы - рифті фракцияларында сұр әктастардан, дөңес түрлерінде органогенді детритті және пемитаморфты әктастардан тұрады. Бірінші түрінің қалыңдығы23 м-ден 30 м-ге дейін, ал екіншісінікі 15 м-ден 56 м-ге дейінұзарады.

Артин ярусы - рифті және дөңес қималар негізінде екі полярусқа бөлінеді: төменгі және жоғарғы артиндік болып.

Біріншісі екі түрлі рифтің қимасынан (биоморфно - детриттік әктастар) және дөңес түріндегі (екінші даламиттер) . Бұлардың қалыңдығы 90 м-ге дейін жетеді. Екіншісі литологиясы жағынан бірінші полярусқа ұқсас. Артин шөгінділерінің биогенді түрінің қалыңдығы 143 м-ден 303 м-ге дейін, ал дөңес түрінде 5 м-ден 217 м-ге дейін өзгереді.

Конгур ярусы - толық қималарының төменгі қабаттарында карбонат сульфатты сұр, көкшіл сұр ангидриттер доломит қабықшаларымен, жоғарғы жағында тұзды тас тұздарымен және тұзды терригенді жыныстармен құрастырылған.

Алғашқысының қалыңдығы 1 м-ден 300 м шамасында, ал тұзды шөгінділер 172 метрден 3028 м-ге дейін ұзарады.

Жоғарғы бөлім - Р

Бөлімнің шөгінділері уфимдік, қазандық және татар ярустары белгілі шарттармен анықталған. Олар қызғылт, қоңыр сұр саздармен және тұз, гипс, ангидрит ұяшықтарымен көмкерілген. Уфим ярусының қалыңдығы 84 м-ден 1630 м-ге дейінгі қашықтықта. Қазан ярусы - 138 м-ден 180 м-ге дейін, ал татар ярусы 700 м-ден 1925 м-ге дейін ұзарады.

Мезозой тобы - MZ

Триас жүйесі - Т

Триас жүйесінің шөгінділері жыныстың терригенді қалыңдығымен, ұсақ бөлшектерге бөлінбейтін қасиетіне ие.

Бұлар қызыл - қоңыр түсті саздар, песчаниктер және алевролиттер.

Триас шөгінділерінің қалыңдығы 1068 - 2040 метр, Қарашығанақ күмбезінде 60 - 578 метрге дейін азаяды.

Юра жүйесі.

Юра жүйесінің шөгінділері: орта бөлімі (песчанник, құм, саз, құмтас) - 121 - 392 метр; жоғарғы бөлімі: Волж ярусы (сазды мергель, фосфорит), шөгінділер қалыңдығы 53 - 132 метр.

Бор жүйесі.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.