Микроорганиздердің әсерінен тері және жүн өнімдерінің биозақымдануын зерттеу

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 46 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе

1. Материалдардың зақымдануының топтамасы және оларға микроорганзмдердің әсер етуі . . . 5

1. 1 Биозақымдануларға ұшыраған материалдар . . . 8

1. 2 Тері микрофлорасы сипаттамасы және микроорганизмдердің теріге

әсері . . . 9

1. 3 Тері шикізатын өңдеу арқылы микроорганиздер әсерінен сақтау . . . 17

1. 4. Жуу - майсыздандыру . . . 19

1. 5. Пикелеу . . . 20

1. 6. Илеу және май сіңіру . . . 21

1. 7. Кептіру және әрлеу . . . 25

1. 8. Жүн микрофлорасының сипаттамасы және микроорганизмдердің

жүнге тигізетін әсері . . . 28

1. 9 Шаю технологиясы және жуылған жүннің сапасы . . . 32

2. Эксперименталдық бөлім . . . 38

2. 1. Сырқы орта жағдайларынына және өңдеу барысына байланысты тері өнімдерінің биозақымдануын зерттеу . . . 38

2. 2. Сырқы орта жағдайларына және өңдеу барысына байланысты жүн өнімдерінің биозақымдануын зерттеу . . . 38

3. Зерттеу жұмысына талдау . . . 39

3. 1Сырқы орта факторларына және өңдеу барысына байланысты тері өнімдерінің биозақымдануын талдау . . . 39

3. 2. Сырқы орта факторларына және өңдеу барысына байланысты жүн өнімдерінің биозақымдануын талдау . . . 43

Қорытынды

Қолданылған әдебиеттер

КІРІСПЕ

Материалдардың биозақымдану механизмі туралы қазіргі кездегі түсініктер.

Біріншіден, микроағзалардың материалдарды биозақымдауының сырт көзді сипаты бар. Екіншіден, бастапқы кезеңдердегі биозақымдануларды диагностикалау қиын, сондай-ақ арнайы методология мен аппаратураны қолданусыз, микробиолог мамандарды қызықтырып тартусыз олар танылмаған күйде қалулары мүмкін. Үшіншіден, биозақымдануларды материалды бұзудың басқа процестерімен (металдарды тот басу, полимерлердің ескіруі, тозу процесі және т. б. ) бірге қарастыру қажет. Материалдарды зерттеуге мыналар кіреді: физикалық-химиялық және басқа қасиеттерді зерттеу; құрамында берілген материал бар түйіндер мен бөлшектерді пайдалану жағдайларын талдау; қолданылатын материалдың орта факторларына сәйкестігін анықтау; мейлінше күрделі физикалық үлгі материал - микроағзаны зерттеу, бұл ретте биозақымдану процесінің жылдамдығын, биозақымдану әсерін анықтау мақсатқа сай келеді.

Биозақымданулар - микроағзалармен (бактериялар, саңырауқұлақтар және т. б. ) байланысқа түсетін техника құрылымдары материалдарының бұзылуларының ерекше түрі.

«Биозақымдану» термині біздің тілімізге соңғы кездерде ғана енді, бірақ оның білдіретін процестері адамға бұрыннан, яғни табиғи шикізатты өңдеуден, азық-түлік өнімдерінің сақталуы үшін күтім жасаудан бастап белгілі. Биозақымдану процестеріне жауапты ағзалар бізбен биосфера элементтерінің айналымында маңызды бөлшегі болар алдында да ілесіп келді. Адам шикізат пен азық-түлік өнімдерін бұл айналымға оралуынан қорғау қажеттігін ерте түсінді де микроағзалардың тіршілік етуін баяулату үшін консервілеу немесе өзге де қорғау әдістерін пайдалана бастады. Консервілеу эмпирикалық процесс ретінде бірнеше мың жылдан бері қолданылып келеді, және оны пайдаланудың көптеген бейнелеулері бар [1] .

Алайда бұл процестің принциптерін және оны ғылыми ұғынуды толық түсіну үшін микроскоптың пайда болуы және биозақымдануларды туғызатын ағзаларды селекциялық егу және сәйкестендіру мүмкіндіктері қажет болды.

Биозақымдану процестерін зерттеуге екінші дүниежүзілік соғыс бастама берді; бұл биологиялық әсер етуге сезімтал материалдардың әскери іс-қимылдар жасау ортасына келіп түсуіне, ондағы жоғары температура мен ылғалдылықтың бүлінуді жеделдетуіне байланысты болды. Содан бастап біз табиғат, кейін - синтетикалық шикізаттан дайындалған өнімдердің биозақымдануларымен байланысты проблемаларды терең ұғынатын болдық. Бұл процестердің табиғатын толық түсіну үшін экологтардың, физиологтардың, биохимиктердің және басқа да биолгиялық емес, технология және материал жүргізу сияқты бағыттардағы ғалымдардың бірлескен күш салулары талап етіледі.

Микроағзалардың материалдарды зақымдауларын зерттеудегі белгілі бір табыстарға және оларды қорғау тәсілдеріне қарамастан бұл проблема оның соңғы шешімінен алыс. Өзекті міндеттердің бірі - материалдар мен бұйымдардың биоберіктілігін сынап көрудің жеделдетілген әдістерін әзірлеу және әр түрлі жағдайларда пайдалану кезінде олардың қасиеттерінің өзгеруін сенімді болжау. [2]

Биозақымдану дегенді «әр түрлі ағзалардың өмір сүру қарекетінен туындайтын қандай да бір материалдың қасиеттерінің кез келген қаланбаған өзгеруі» деп түсіну қажет. Кең мағынасында бұл процесс - кез келген материалдың құндылығын төмендетуге жетелеуші. Бұл өзгерістер механикалық, физикалық бола алады. Биологиялық зақымдану (биозақымдану)

Жұмыстың өзектілігі: Аталған дипломдық жұмыста тері жүн өнімдерінің биозақымдануын зерттеу жұмыстарын жүргізу арқылы мейлінше биозақымдануларды анықтау тәсілдерін қолдану болып табылады. Біз тері жүн өнімдерін күнделікті киім және де басқада заттар ретінде пайдаланамыз. Биозақымданулар біздің күнделікті өмірімізде кездеседі.

Микроорганиздердің әсерінен тері және жүн өнімдерінің биозақымдануын зерттеу жұмысының мақсаты болады.

Қойылған мақсатқа сәйкес келесі міндеттер орындалды :

1. Сырқы орта факторларына байланысты тері өнімдерінің микроорганиздер мен биозақымдануын зерттеу .

2. Сырқы орта факторларына байланысты жүн өнімдерінің микроорганиздер мен биозақымдануын зерттеу.

3. Тері және жүн өнімдерінін сақтау және өңдеу барысында биозақымдану ең аз болатын оптималды ортаны табу.

Практикалық маңыздылығы:

Зерттеу жұмысы нәтижесінде тері және жүн өнімдерінің максималды биозақымдануының табылуы, алда тері және өнімдерін сақтау, өңдеу барысында биозақымдануларды болдырмау. Осы жұмыс нәтижесінде тері жүн өнімдерін сақтау қоймаларында, өңдеу комбинаттарында терінің және жүннің көп мөлшерде шығынға ұшырамауы мүмкін. Нәтижесінде тері және жүн өңдеу кәсіп орындарында шығын мөлшерін азайтуға болады.

1. МАТЕРИАЛДАРДЫҢ ЗАҚЫМДАНУЫНЫҢ ТОПТАМАСЫ ЖӘНЕ ОЛАРҒА МИКРОАҒЗАЛАРДЫҢ ӘСЕР ЕТУІ

Биозақымданулар анықтаудағы «материалдар» терминін пайдалану тірі материяда әр түрлі қажетсіз процестерді зерделейтін, патологияға қарағанда, «тірі емес» туралы сөз болып тұрғанын білдіреді. Бұл әр-түрліліктер жиі алғанда, айқын емес, кейде тірі материяда немесе органикалық қалдықтарда анықталған ағзалар тірі емес материяда да, сақтау процесінде осы өнімнің құндылығын төмендете отырып, өздерінің тіршілік етуін сақтап қалады деген мағынада жасырын қалатыны байқалады. Алайда, көптеген жағдайларда, ағзаның-иесінің өлуінен соң, қоректену мен жасушалық компоненттердің жағдайлары өзгереді, бұл аталған материалды «отарлайтын» ағзаның типінің де өзгеруіне әкеліп соқтырады. Осылай, саңырауқұлақтардың бидай дақылдарына әрекет етуі туралы айта отырып, біз «алқап саңырауқұлақтары» және «қоймалар саңырауқұлақтары» деп бөлеміз.

Шартты түрде биозақымдануларды үш түрге бөлуге болады (1-кесте) .

Олар туралы зерттеу бағытын таңдау немесе өнімдер мен материалдарды сақтау жағдайларына қатысты нұсқауларды әзірлеу кезінде білу өте маңызды.

Биозақымдану механизмі өте күрделі. Биозақымданулардың түрлері, механизмі және олардың өту процестерінің топтамасы 2-кестеде көрсетілген. Биозақымдану топтамасы биофакторларды және олардың әсер етуіне түскен объектілерді есепке алумен құрылған.

1-кесте.

Биозақымданулар түрлерінің топтамасы.

Процесс

Мысалдар

Процесс: 1. Механикалық

Мысалдар: Кеміпушілер мен жәндіктер «жей алмайтын» материалдардың (мысалы, қорғасын құбырлар, пластмасса жабындылар) зақымдануы (тістерінің іздері, кеміргендері, тесіктер, саңылаулар) . Өсімдіктердің өсуіне байланысты жол жабындылары мен қабырғалардың зақымданулары.

Процесс:

2. Химиялық

а) ассимиляциялық

Мысалдар: Материалдардың құрамындағы субстраттардың қоректік заттарын қорек көзі ретінде пайдалану (мысалы, ағаштың целлюлозасы немесе тері кератині)

Процесс: б) диссимиляциялық

Мысалдар: Нәтижесінде материал пайдалануға жарамсыз болып қалатындай коррозияға немесе басқа зақымдануларға әкеліп соқтыратын кез келген бір өнімді (мысалы, қышқыл немесе улағыш зат) ағзаның өнімге айналдыруы

Процесс: 3. Ластану мен кірлеу

Мысалдар: Құбырлардың ластануы; Кемелердің қаңқаларының қабыршақтармен және балдырлармен өсіп кетуі; саңырауқұлақтардың материалдардың өзінде емес, сыртқы бетіндегі ластануларда өсуі нәтижесінде сәндік жабындылар мен пластикалық перделердің коррозиясы және солғын тартуы.

Биофакторлар бойынша бөлінеді:

А) микроағзалардың әсер етуі: қарапайымдылар, саңырауқұлақтар, бактериялар, қыналылар. Барлық микроағзалар прокариоттар (бактериялар) мен эукариоттарға (саңырауқұлақтар, қарапайымдылар) жатады.

Б) микроағзалардың әсер етуі: жасушалық, органдық және жүйелік ұйымдастыру деңгейлері бар өсімдіктер мен жануарлар (омыртқасыздар мен хордалылар (желілілер) .

2-кесте.

Биозақымданулар процестерінің топтамасы.

Материалдың зақымдану процесі

Зақымдану сипаты

Мысал

Материалдың зақымдану процесі: Микроағзалардың тікелей бұзулары

Зақымдану сипаты: Бактериялардың, саңырауқұлақтардың материалдардың ингредиенттерін ассимиляциялаулары

Мысал: Атмосфералық жағдайларда полимерлік материалдардың зақымданулары

Материалдың зақымдану процесі: Химиялық бұзылулар

Зақымдану сипаты: Ағзалардың тіршілік өнімдерінің ток өтпейтін орталарда әсер етуі

Мысал: Жанармаймен және майлармен байланыс жасау кезінде материалдардың зақымдануы

Материалдың зақымдану процесі: Электрохимиялық (коррозиялық) бұзылу

Зақымдану сипаты: Соған ұқсас, ток өткізгіш орталарда (биокоррозия)

Мысал: Пайдаланудың ерекше жағдайларында металл құрылымдарының зақымдануы

Биокоррозия бактериалық (сулы орталарда, топырақта, суда, жанармайда бактерияның ерекше түрінің болуы кезінде) және саңырауқұлақ (атмосфералық жағдайларда, топырақпен байланыс жасау кезінде, сыртқы қабаттың ылғалдануы, ластанудың, споралардың болуы, және саңырауқұлақтардың мицелиясы) болып бөлінеді.

Материалдың бұзылуының айтарлықтай әсерлері әртүрлі механизмдермен процесс жасау нәтижесінде пайдаланудағы техниканың кенет тоқтап қалуына әкеп соқтыруы мүмкін.

Сулы орталарда, оның ішінде өскіндердің әсер етуі жағдайындағы зақымданулар, топыраққа терең қазылған темір-бетон құрылыстарының саңырауқұлақтар, бактериялар және басқа да микроағзалар әсер еткен жағдайдағы бұзылу.

Процесс механизмі бойынша, 2-кестеде аталып өткендерден басқа, биозақымдануларды материалдардың физикалық, биохимиялық, физикалық-биохимиялық бұзылулары деп қарастыруға болады. Зақымдануға ұшыраған материалдар әрекеттері бойынша былай бөлінеді: кірпіш, тас, ғимарат, құрылыс, әйнек, оптика, жол жабындылары, ағаш және одан жасалған өнім, металл, резеңке, қағаз, мұнай, тері, киім, кітап және т. б. [5] .

Нақты жағдайлардағы объектілердің биологиялық зақымдану процестерінен әр түрлі ағзалар немесе олардың ассоциациялары пайда болады. Мысал ретінде мыналарды атап өтуге болады: кемелердің су астындағы бөліктерінің ағзалармен - лакпен боялған беткі қабаттарын зақымдайтын, кемелердің жүріс жабдығы сапасын төмендететін, жүйелер мен қозғалтқыштардың аса қызуына және мерзімінен бұрын тозуына әкеп соқтыратын өскіндердің өсіп қаптауы; кеміргіштердің целлюлозалық материалдарды (қағаз, қатты қағаз, ағаш өнімдері), резеңке өнімдерін, пластмассаны, лакпен боялған жабындыларды зақымдаулары; құстардың сәулет құрылыстарын, мәдени ескерткіштерді, көлік құралдарын зақымдаулары; жәндіктердің мақтаны, теріні, жүнді және басқа да материалдарды жоюлары; микроағзалардың оптиканы, өнер шығармаларын, теріден жасалған өнімдерді, мақта-қағаз маталарын, ағашты, пластмассаны және басқа да бірқатар материалдарды зақымдаулары [6] .

1. 1 Биозақымдануларға ұшыраған материалдар

Биозақымдануларды бейнелеу кезінде оларды топтастыруды өнім түрі бойынша жүргізген жөн. Алайда бұл егер біз күрделі өнімдерге, мысалы, бояулар, мұнда целлюлоза және синтетикалық полимер сияқты бастапқы шикізаттың әрекеттері кездесетін кез болсақ, қиындай түседі; мұнда өнім түрі бойынша топтастыру мүмкін емес. Аталған өнім сақталатын және пайдаланылатын орта онда мекендейтін ағзаларға және осы ағзалардың белсенділігіне мейлінше әсер ететіні байқалды.

Шикізаттың, материалдардың және тауарлардың биозақымданулары орасан зор экономикалық зиян әкеледі. Тауарлардың сапасын төмендететін биологиялық объектілерге микроағзалар, кемірушілер, жәндіктер, құстар жатады. Азық-түліктік және азық-түліктік емес тауарлардың бүлінуіне әкеп соқтыратын әр түрлі топтағы микроағзалар (бактериялар, саңырауқұлақтар, актиномицеттер, балдырлар) мейлінше зиян жасайды. Қазіргі уақытта микроағзалар зақымдамайтын материалдар жоқ екені анықталды [7], [8] .

1. 2Тері микрофлорасы сипаттамасы және микроорганизмдердің теріге әсері.

Нағыз тері табиғи ақуыз материалы бола отырып, реагенттермен көпкезеңдік өңдеу нәтижесінде тауарлық сапаға ие болып, зең саңырауқұлақтарының споралары тұнады және дамитын қоректік ортада болады. түрлі химиялық

Микробиологиялық тұрғыда жануарлардың тері жабындысының құрылымы күрделі, және де оған микроағзалардың енуі әр түрлі.

Сылынып алынған терідегі микробтар, жарым-жартылай жануарлардың тіршілік еткендегі микробтар болса, жарым-жартысы тұтас еттен сылынып алынғаннан кейінгі кірдің әсерінен пайда болған микробтар болып табылады. Мал сойылып, тері сылынып алынғаннан кейін кір еден, ластану себеттерінің әсерінен пайда болған екінші рет кірлену болады.

Терінің бүлінуінде өндірістің ыдыраған қалдығында қандай, сақталатын шикізаттар мен шаруашылық керек-жарақта да сондай көлемде көбейетін микробтардан құралған, тері шикізаты қоймасы мен мал сою камералардың арнайы микрофлорасы маңызды болып келеді. Бұл ғимараттағы ауа әдетте белгілі бір деңгейде аталған арнайы микрофлорамен, өңез спораларымен, тұз микрофлоралары және тағы басқаларымен ласталған.

Жұптұяқтылардың тері беттерінің ластануы көбіне теріні күту мен сәйкесімді ғимараттарын таза ұстауға тәуелді болып келеді. Егер тері шикізатына немқұрайлы қараса, онда ондағы микробтардың саны көбейе бастайды, бұл шикізатқа залалын тигізетіні анық.

Жаңа сылынып алынған терілер жүн қабатына байланысты көптеген микробтарды құрайды, оның ішкі жағы таза болып келеді. Алайда екі сағаттан кейін жұптұяқтының терісі микроағзалардың ықпалы астарында өзінің тауарлық сапасынан толығымен айырылады, сондықтан да сылып түсіргеннен кейін оны биоцид екпесі бар ерітінділерді консервілейді. [9] .

Алайда, консервіленген заттарды енгізудің алдында тері беті микробтардың шабуылына ұрынады, олар оған эпидермис жағынан қалай, теріасты жасұнық жақтан да солай түсуі мүмкін. Терілерді зерттеу кезінде олардың жоғарғы бетінде микроағзалардың алуан түрлері табылады, олардың жануарлардың тірі кезінде тіршілік ету жері эпидермистің жоғарғы жағы мен бір-бірімен байланыс үзген күйген жасушалар болып табылады.

Жануар терісінің бүртікті қабаты өзімен бірге тығыз байланысты ұлпаны көрсетеді, ол жасуша аралық талшықты түзілімдерден, негізгі заттар мен жасуша элементтерінен тұрады, алайда ол микроағзаларға қарсы тұра алмайтын, осал, болбыр болып келеді. ( 1-сурет) .

Торлы қабаты коллагенді талшықтың өрілмелі түйінді, күрделі кенептен тұрады, сондықтан егер тері жаңа ғана жануардан сылынып алынған болса, оның торлы қабатында ешқандай микробтар жоқ. Алайда, оның төменгі, яғни теріасты - майлы жасұныққа жанасқан бөлігі болбырлау және микробтар үшін қолайлы болып келеді.

1-сурет. Буы басылмаған қой терісі.

Әсіресе, микроағзалардың дамуы үшін қолайлы орта болып, тері астындағы жасұнық табылады. Мұнда олар көбейіп, осыдан кейін теріге енеді. Торлы қабатқа, шоғыраралық кеңістіктерге түсіп, микробтар іріңдеу процесін терең тері қабатында туғыза алады. Бұл ретте микроағзалар үшін жақсы қоректік орта болып нашар қансыздандыру кезінде қан тамырларында қалған қан, сондай-ақ тері мен теріасты - май жасұнығының аралығындағы зат табылады [11] .

Сыртқы жағдайларға және теріасты жасұнығының болбырлық дәрежесіне байланысты микробтар оның бетінде көптеген серіктестіктер жасай алады немесе көбейе отырып және үлкен бұзушылықтар туғыза отырып, жоғарыдағы қабаттарға ене алады. Олар терінің негізгі затын және әр түрлі жасушааралық элементтерді бұза отырып, талшықаралық және шоғыраралық кеңістіктер арқылы жеңіл әрі тез қозғала алады. Мысалы, таяқша тәрізді микробтар талшықтармен қозғала отырып, каллогендік шоғырларға енеді, содан кейін қоршаған ұлпалар бойымен тарайды, ал көктар талшық қапшықтарға енеді. Өңездер өздерінің жіпшуақтармен немесе коллагендік талшықтардың бойымен тарайды, не болмаса шоғыраралық кеңістікте бола отырып, барлық бағыттарда, тығыз ширатылыс түзеді.

Тері ұлпасы өзімен бірге өзінің химиялық құрамы бойынша микроағзалардың тез таралуы үшін жағымды ортаны көрсетеді.

Жұптұяқты терісі органикалық және бейорганикалық заттарды құрайды.

Бейорганикалық заттар судан (50-70 %) және минералды заттардан (0, 35-0, 5 %) тұрады. Органикалық заттардан тері беттері липидтері (майлар және май тәрізді заттар), көмірсуларды, азотсыз құрамды құрайтын, ақуыз классы мен ақуыздарға жатпайтын, тері ұлпасының гистологиялық құрылым негізін түзілімдерден құрайды. Соңғысының маңызды элементтері болып талшықты ақуыздар - коллаген, кератин, эластин және ретикулин саналады.

Бұдан басқа, тері бетінде глобулярлық (альбуминдер, глобулиндер) және күрделі ақуыздар бар.

Басқаларына қарағанда жұптұяқтылардың терілерінде толық көлемде болатын альбуминдер мен глобулиндер жеңіл ыдырайды. Майларға ерекше майды ерітетін микробтар әсер етеді.

Тері бетіндегі ақуыздардың көп болуы оның шіру микробтардың ықпалынан ыдырауға өте сезімтал ететін факторлардың бірі болып табылады. Бұған ортаның ықпалы (жұптұяқты терілер рН = 5, 9-6, 2 құрамына ие ) әсер етеді.

Тері бетінде сондай-ақ дәрумендер, ферменттер бар, олар химиялық реакциялардың катализаторлары болып табылады және ұлпадағы биохимиялық процестердің дамуына ықпал етеді, сондай-ақ, ферменттердің (күшейткіштердің) белсенділігін жоғарылататын және басым парализаторлар сияқты заттардан тұрады. Күшейткіштер немесе парализаторлардың біреуі болмаса, теріде биохимиялық процестер өзгереді. Жұптұяқты шикізатының ұзақ жатып қалуынан ақуыздың ыдырауын тудыратын протеаза ферментінің белсенділігі ұлғаяды, бұл микроағзалардың санының дамуы мен өсуіне себін тигізеді.

Тері ұлпасында майдың құрамының ұлғаюы өзімен бірге су құрамының төмендеуіне әкеледі, бұл оған түрлі микроағзалардың әсер етуі кезінде беріктілікті сақтауға көмектеседі.

Тері ұлрасында химиялық құрамға тәуелді, яғни ол ақуыздар мен майларға бай ма, әлде кедей ме екендігіне сәйкес, оның микробтармен зақымдалуы әр түрлі болып келеді.

Жануардың қоректенуіне шикізатта тіршілік ететін микроағзаларға байланысты болады. В2 дәрумені мен биотин болмаған жағдайда, тері бетінде дерматит пайда болады, қылдар түседі, бұл микробтардың терінің ішіне енуіне жол береді.

Жұптұяқтылардың терісінің микрофлорасы

Жұптұяқтылардың терісіндегі микробтарының арасында шіріткіштер көп мөлшерде болады. Олардың ішінде көктар мен таяқшалар, споралық және споралық емес, аэробтар мен анаэробтар да кездеседі. Бұл микробтар үшін жалпы белгілер олардың ақуыздарды ыдырату қабілеттігі болып табылады. Таяқша - споралық та, споралық емес те түрлері ерекше көп мөлшерде. Аэробты шіру беткі қабаттан басталып бірте-бірте терең қабаттарға өте береді. Шірудің үш сатысын бөліп қарастыруға болады. 1-саты сыртқа байқалмайтын терінің беткі қабатында микробтардың жылдам көбеюімен сипатталады. Екінші сатысы - көзге көрінетін тері өзгерістері - сілекейлену, түстің өзгеруі, иістің пайда болуы. Бұл кезеңге тері қабатына микрофлораның бастапқы енуі сәйкес. Үшінші саты қылдардың босауы мен эпидермистің бүлінуі көзге көрінбейді, алайда бұл өзгеріс жылдам жүреді. Бұл кезеңге терінің әрбір қабаты бойына микробтардың терең енуі мен таралуы сәйкес келеді.

Терінің шіруі кезінде микрофлора құрамының бірізді ауысымы байқалады.

Жұптұяқтылардың шикізатында көп кездесетін түрлі микробтары бірте-бірте барабанды типті таяқшасына, күшті таралатын таяқшалық формаларға өз орнын береді. Консервіленбеген шіріген тері шикізаты микротілімдерінде терінің терең қабатына енген таяқшалы формалар саны байқалады.

Дайындық операциялар мәні және олардың терінің биошыдамдылығына ықпалы.

Тері шикізатын консервілеу.

Жұптұяқтының терісі сылып алынғаннан кейін микроағзалардың ықпалына шалдығады, ол шикізаттың сапасын төмендететін және терінің шіруіне әкелетін жарамсыздық себебі болып табылады.

Тері ыдырауының алғашқы белгісі болып оның беткі қабатының шырыштануы терінің ет жағы түсінің өзгеруі табылады. Кейін шіру иісі пайда болады, қылдар тамырлары босайды, эпидермис қабаттаса бастайды.

Пигменттілік пайда болады, құлдырауға дейін әкелетін механикалық беріктілік құлдырайды.

Мұның бәрі жұптұяқты терісінің сылып алынғаннан кейін 2 сағат бойына консервілеудің қажеттілігін талап етеді, бұлай болмағанда тері өзінің тауарлық сапалығын жоғалтады.

Консервілеудің мақсаты - бактериялар мен ферменттердің әрекеті үшін қолайсыз жағдай жасау болып табылады, ол терінің ақуыздық заттарына химиялық заттардың ықпалы мен ылғалдылықты жою кезінде іске асады.

Консервілеу кезеңінде протеолитикалық ферменттері бар аэробты бактериялар өте белсенді болады. Бұл бактериялар терінің түкті қабатын, оның глобулярлық ақуыздарын, липидтерді, көмірсуларды зақымдауға қабілетті болады. Олардың кейбіреуі коллагеннің ыдырауына шақыра алады.

Жұптұяқтылардың терісін консервілеу шіру прцесін тоқтату үшін үш әдісті қолдануға болады: тұщы-құрғақ, құрғақ-тұзды және дымқылтұзды.

Тұщы құрғақ және құрғақ-тұзды консервілеу бактериялардың тіршілікке әрекеттілігін басуы және протеолитикалық ферменттердің белсенділігіне негізделген, ол 18-20% -ға дейін шикізат ылғалдылығын азайту жолымен натрийдің құрғақ хлориді және кремнефторид натримен өңдеу арқылы жүзеге асады.

Бұл кезде тұщы-құрғақ консервілеудің дұрыс жолы оны +20+35 ⁰ С температуралық режимде жүргізу саналады, өйткені өткізілетін процесс төмен температурада болса, онда бактериялы зақымдану және ылғалдың баяу құрғауына байланысты терінің шіруі болады [12-13] .

Белгілі талаптар орнатылады және ғимарат ауасы ылғалдығының қатынасы 45-60% болуы керек, сондай-ақ ауаның жақсы циркуляциясы болуы керек.

Дымқылтұзды консервілеу терінің ішкі жағын жұқалап жону кезінде хлорид натрийлі тұздығы көмегімен немесе хлорид натрийдің қаныққан су ерітіндісін өңдеу арқылы - тұздықтау әрекетімен жүзеге асады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.