ШЫҒЫС ҚАЗАҚСТАН КҮЙШІЛІК МЕКТЕБІ

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

ШЫҒЫС ҚАЗАҚСТАН КҮЙШІЛІК МЕКТЕБІ

Қазақ күйлерінің архаикалық (байырғы) түрлері Алтай-Тарбағатай
жерінде мейлінше мол сақталған. Күйлердің орындалу машығы көнеден келе
жатқан дәстүр екендігін айғақтайды, шығыс сарындарын тыңдаған жан оның
барша түркі-мұңғұл (ғұндар деген ұғымда. Ж.Ж.) нәсіліне ортақ әуен
екендігін бағамдай алады. Күйлердің аттары тотемдік наным-сенімдерге
құрылған, мысалы, Самұрық, Ақсақ марал, Боз інген, Бұлғын мен
Сусар, Ағаш ат, Жорға аю, тағы басқалар. Алтай күйлерінің өзге
мектептерден ерекшелігінің бірден-бір белгісі - олардың әуелден домбыра,
шертер, сыбызғы, шаңқобыз, жетіген аспаптарына ортақ саз ретінде туғандығы
(музыкатанушы П.Шегебаевтың пікірі). Сондықтан, домбыра күйлері осы
аспаптардағы бояулар арқылы аса байытылғаны айдан анық көрініп тұрады.
Қыпшақ-Оғыз заманынан қалған көмекей ғырыл (бурдон) дыбысты аспапта сақтай
отырып күй толғау қазақ жерінде тек шығыста ғана сақталған, (көмекеймен
жыр айту үрдісі Сыр өңірінде жақсы дамыған десек те, ол жердің аспаптық
шығармаларында бурдондық тәсіл қолдану жоқ) ол тек сыбызғыда емес, домбыра
күйлерінде де кең қолданылады, әсіресе теріс бұраудағы шертісте көп.
Күйлердің құрылысы қайырмалы ән формасымен өрілген, сағаны қуып
дамыту, тондық тұғырды (тональность) ауыстыру, ладты өзгерту мүлде жоқтың
қасы. Кез келген алтайлық шығарма тұтастай екі немесе үш рет қайталанып
орындалады, финалында бастапқы тақырып еміс еске түсіріле шолақ қайырылып
аяқталады.
Күй мінезі асқақ, соған сәйкес ырғақтары да біркелкі – жүрдек,
қайғылы күйлердің өзінде мажордағы салтанат тәкәппарланып тұратыны бізден
басқа ұлттың ұғымына түсініксіз де шығар (Аңшының зары, Бөкен жарғақ
т.б.). Шығысқазақстандық күйшілік мектептің тағы бір қыры - жоғарыда
айтылған тотемдік нанымнан туған күйлер орындалғанда домбырашы белгілі бір
аңның немесе жануардың мінез-құлығын аспапта суреттеуге ұмтыла қоймайтыны,
керісінше, тақырыптағы мақұлық пен күйшінің ортасында құпия тілдесу
(диолог) үрдісі пайда болады, нәтижесінде - біз бейнелеуден бөтен, тұтас
екеуара сұхбатқа құрылған жораның (ритуал) куәсі боламыз.
Шертпе күйлердің ішінде орындалуы, техникалық жағынан меңгерілуі
ауыры - осы мектеп, себебі, мұнда ілме қағыс, терме (шектерді термелеу)
қағыс, сол қолда кездесетін тайғанақ әдіс, ысырма әдістерді айтпағанның
өзінде күйдің аңыздық, программалық ізі дәстүрлі методиканың дәрістерін
керек етеді. Шығыс Қазақстаннан шыққан дәстүрлі күйшілер – Байжігіт,
Бейсембі, Жүнісбай Стамбайұлы, Шақабай Шалап батыр, Сақбике, Терістаңбалы
Мүкей, Раздық, Шотайбай, Масығұт, Бейісбай, Әшім, Бағаналы Саятөлекұлы,
Ғабдылхақ ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.