Патогенетикалық емдеу дәрілері

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Жоспар
І.Кіріспе
ІІ.Негізгі бөлім
2.1 . Гемотерапия туралы қысқаша түсінік
2.2 . Гетерогемотерапия дегеніміз
2.3. Гетерогемотерапия қолдану жағдайлары
2.4. Жасалу технологиясы
ІІІ.Қорытынды
ІV.Пайдаланылған әдебиеттер

І.Кіріспе
Терапия - науқас пен оның денсаулығын қалпына келтіру зардабын жоюға бағытталған іс-шаралар жиынтығы. терапия таңдау аурулар, оның барысы мен болжау диагностикалау әдістерін байланысты. Қисынды, патогенетикалық және симптоматикалық терапия айырмашылық жүргізу керек.
Тұтастай алғанда ауру немесе оның жекелеген бөлімшелерінің патогенезін әсер ететін емдеу әдістері - патогенетикалық терапия. Бұл аурудың себебі әрекет мүмкін емес жағдайларда және себеп-салдарлық терапия ұштастыра отырып қолданылады. Патогенетикалық терапия мүшелер мен жүйелердің аурулары функцияларын нәтижесінде дәрі бағытталған болады. Патогенетикалық терапия орган әдістерін дисфункция сипаты мен шығу тегі туралы қарай әр түрлі болуы мүмкін:, фармакологиялық, физикалық, операциялық және т.б.
Патогенетикалық емдеу әдістері аллергиялық қабынудың негізгі патогенезінің иммунологиялық немесе патохимиялық фазасына бағытталады. Бұл емдер аурудың қозған кезінде (емдеу үшін) және ремиссия кезінде (профилактика үшін) тағайындалады. Арнайы емдеу жүргізілмеген жағдайда негізгі нәтижелі ем болып саналады. Көбінесе жоғарғы жүйке және эндокрин жүйесінің қалыпқа келтіретін, ағзаның арнайы емес реактивтігін төмендететін дәрілер жиі пайдаланылады.
Арнайы емдеу әдістері аллергиялық қабынудың иммунологиялық фазасына бағытталады. Бұл емдер нәтижелі болуымен бірге ауру қоздыруы, асқынулар беруі мүмкін. Сондықтан иммунотерапия тек қана аллергиялық кабинеттерде жүргізіледі.
Патогенетикалық емдеу дәрілері. Бұл ем аллергиялық қабынудың көптеген патогенетикалық механизмдерінің біріне әсер етумен жүргізіледі.

ІІ.Негізгі бөлім
2.1 . Гемотерапия туралы қысқаша түсінік
Терапия - медицина ғылымының ішкі орган аурулары, олардың себептері, даму барысы, оларды анықтау, емдеу және олардың алдын алып, сақтану әдістерін зерттейтін саласы. 19 ғасырда патологиялық анатомия, физиология, бактерология ғылымдарының қол жеткен ғылыми табыстары және Ж.Корвизар, Р.Лаэннек (Франция), Р.Брайт (Ұлыбритания), И.Л.Шенлейн, Й.Шкода, Л.Траубе (Германия, Австрия) және С.П.Боткин (Ресей), тағы басқа белгілі ғалымдардың жүргізген ғылыми-зерттеу жұмыстары Терапияның жедел дамуына негіз болды. 20 ғасырда Терапияның құрамынан кейбір бөлімдер (гастроэнтерология, нефрология, т.б.) өз алдына жеке ғылыми сала болып бөлініп шықты. Радиоактивті изотоптар арқылы зерттеу кеңінен пайдаланылды.
Қалпына келтіріп емдеу - науқас ағзасының функционалдық қабылеттілігін қалпына келтіруге және қолдауға бағытталған іс-шаралар кешені.

Қалпына келтіріп емдеудің мақсаты ауруды, жарақатты немесе мертігуді жазу немесе салдарын жеңілдету, науқастарды толық немесе ішінара қалпына келтіру немесе психикалық, физиологиялық бұзылуы және анатомиялық жай-күйін өтеу болып табылады.
Қалпына келтіріп емдеу мен оңалтудың негізгі қағидаттары: ерте басталу, кезеңдік, сабақтастық, жинақтық және даралық болып табылады.

Гемотерапия- (грек. haima -- қан және therapeia -- емдеу),- қанмен емдеу. Негізінен жіті асептикалық және іріңді қабынулар( фурункул, артрит, тендовагинит, язва) кезінде қолданылады. Анемия, геморрагия, диатез, созылмалы пневмония кезінде жақсы нәтиже береді.
Енгізілетін қанның түріне байланысты мынадай түрлерге бөлінеді:
:: аутогемотерапия - ауру малға өз қаның енгізу;
:: изогемотерапия - бір түрге жататын малдардың қаның құю ;
:: гетерогемотерапия - емдік шаралар үшін басқа түр жануардың қаның енгізу.
Ен қауіпсіз болып аутогемотерапия саналады. Гемотерапия арнайы емес емдеу әдістеріне жатады, жануар қанын күре тамырға немесе бұлшық етке енгізумен сипатталады.

2.2 . Гетерогемотерапия дегеніміз
Гетерогемотерапия - ауру жануарға бұлшық етке немесе тері астына басқа түрге жататын малдың қаның егу арқылы емдеу түрі. Гетероқанды күре тамырға өте сирек және аса қауіпсіздікпен енгізеді, себебі аз мөлшердің өзінде өте ауыр асқынуларға әкеліп соғуы мүмкін. Асқынулардың ең ауыр түрі гетерогенді шок. Патогенетикалық терапияның бөліміне кіреді. Бұл әдісті көбінесе организмді, иммунитетті стимулдеу, күшейту үшін қолданады.
Организм егілген қанды бөгде зат (антиген) ретінде қарастырады , сондықтан оның қорғаныс функциясы күшейеді. Организмнің иммундық жүйесінің реакциясы қан құрамындағы белокка байланысты, олар антиденелердің түзілуіне әсер етеді. Бұл әдісті қолданудын тиімділігін қан құрамында лейкоциттердің мөлшерінің артқанынан байқауға болады. Ал бұл көрсеткіш иммунды жүйенің жоғары қорғаныс қабілетін айқындайды.
Гетерогемотерапия аллергиялық, инфекциялық аурулар және қабынулар кезінде жақсы нәтиже береді.
Донор болып кез-келген қаннын құрамы жақсы сау, жас мал бола алады. Донорды зерттеген кезде рецепиентке қан арқылы беріле алатын түрлі инфекциялық және протозойлық ауруларға аса көңіл бөлу керек. Донор ретінде буаз және саулық малды қолдануға болмайды.
Гетероқан дозасын анықтаған кезде ауру жануардың жалпы күйін, әсіресе бауыр мен бүйрек жағдайын, жануар организмі резитенттілігін, микробтың вируленттігін және қабыну процесінің деңгейін анықтау керек.
Егілетін қан мөлшері ауру жануардың физиологиялық ерекшеліктеріне және патологиялық процесстің сипатына байланысты. Гетероқан мөлшері аутоқан мөлшерінен 2 есе аз болу керек. Енгізілетін қан мөлшері - 0,1 ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.