Медицина жетістіктеріндегі, дәрігердің тәжірибесінде медициналық микробиологияның қосқан үлесі

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 15 бет
Таңдаулыға:

«Астана медицина университеті» АҚ

Ш. И. Сарбасова атындағы микробиология, вирусология және иммунология кафедрасы

СӨЖ

Тақырыбы:

Медицина жетістіктеріндегі, дәрігердің тәжірибесінде медициналық микробиологияның қосқан үлесі

Орындаған: Полатбекова Жанида

Топ:229 ЖМ

Қабылдаған:Бекниязова. Г. А

Астана 2018

Жоспар

Кіріспе
Негізгі бөлімМикробиология. Микробиологиялық ғылымның міндеттері. Медициналық микробиология және оның қазіргі медицинадағы орны. Медициналық микробиология жұқпалы ауруларды диагностикалау әдістері. Микробиологияның еліміздегі дамуы. Жетістіктері
Қорытынды

Кіріспе

Микробиология адамзаттың дамуында үлкен рөл атқарады. Ғылымның қалыптасуы б. з. б. 5-6 ғасырда басталды. Жалпы және жеке микробиология бар. Біріншісі микроорганизмдердің құрылысы мен тіршілік әрекетін барлық деңгейде зерттейді. 19 ғасырдағы медициналық микробиологияның жетістіктері иммунологияның дамуына ықпал етті. Микробиологияның қалыптасуы үш кезеңде болды. Біріншіден, табиғатта көзге көрінбейтін бактериялар бар екені анықталды. Қалыптасудың екінші кезеңінде түрлер сараланды, ал үшінші кезеңде иммунитет пен жұқпалы ауруларды зерттеу басталды. Микробиологияның міндеттері-бактериялардың қасиеттерін зерттеу. Зерттеу үшін микроскопияға арналған аспаптарды пайдаланады. Осының арқасында бактериялардың пішіні, орналасуы мен құрылымын көруге болады. Жиі ғалымдар микроорганизмдерді сау жануарларға отырғызады. Бұл инфекциялық процестерді ойнату үшін қажет. Микробтардың пайдалы әрекеттерін тұрмыста қолданып қана қоймай, адам баласы олардың зиянды әрекеттеріне қарсы күресе де білген. Айталық, қытайлықтар, үнділер және біздің ата-бабаларымыз шешек ауруына қарсы екпе қолданып, адам өміріне араша түсе білген. Жұқпалы аурулармен сырқаттанған адамдарды оқшаулап, жеке күткен. Микробтар туралы түсініктері болмаса да, олардың зардаптарынан тағамдарды сақтай білген. Археологиялық зерттеулерге сүйенсек, адамзат тағам өнімдерін сақтауды (қайнату, тоңазыту, қақтау, тұздау, кептіру) сонау неолитика кезінен бастап игерген көрінеді.

Негізгі бөлім

Бүкіл әлемнің ғалымдары жасаған микробиологиядағы жаңалық кез келген ауруды қалай жеңе алатынын түсінуге мүмкіндік береді. Отандық зерттеушілер ғылымның дамуына елеулі үлес қосты. 1698 жылы I Петр Левенгукпен танысты. Ол оған микроскоп көрсетіп, бірнеше заттарды үлкейтіп көрсетті. Микробиология ғылымы ретінде Лев Семенович Ценковский өз жұмысын жариялады, онда ол микроорганизмдерді өсімдік организмдеріне жатқызады. Ол сондай-ақ сібір жарасын бәсеңдету үшін Пастер әдісін қолданды. Микробиологияда Илья Ильич Мечников маңызды рөл атқарды. Ол бактериялар туралы ғылымның негізін қалаушылардың бірі болып саналады. Ғалым иммунитет теориясын жасады. Ол ағзаның көптеген жасушалары вирусты бактерияларды бәсеңдетуі мүмкін екенін дәлелдеді. Оның зерттеулері қабынуды зерттеу үшін негіз болды. Микробиология, вирусология және иммунология, сондай-ақ медицинаның өзі сол уақытта әрқайсысында үлкен қызығушылық тудырды. Мечников адам ағзасын зерттеді және ол неге қартайғанын түсінуге тырысты. Ғалым өмірді ұзартуға мүмкіндік беретін жолды табуға ниет білдірді. Ол шірік бактериялардың әсерінен пайда болатын улы заттар адам ағзасын улайды деп есептеді. Мечниковтың пікірінше, денені шіріген сүт қышқылды микроорганизмдермен қоныстандыру қажет. Ғалым осылай өмірді айтарлықтай ұзартуға болады деп ойлады. Арманшылар тиф, туберкулез, тырысқақ және т. б. сияқты көптеген қауіпті ауруларды зерттеді. 1886 жылы Одессада (Украина) бактериологиялық станция мен микробиологтар мектебін құрды. Техникалық микробиология витаминдер, кейбір препараттар жасау және өнімдерді дайындау кезінде пайдаланатын бактерияларды зерттейді. Бұл ғылымның негізгі міндеті өндірістегі технологиялық процестерді қарқындандыру болып табылады.

Микробиология - зерттеу пәні микроскопиялық тіршілік-микроорганизмдер, олардың биологиялық белгілері, систематикасы, экологиясы, басқа организмдермен қарым-қатынасы болып табылатын ғылым.

Міндеттерге байланысты микробиологиялық ғылым:

А) микроорганизмдердің жалпы заңдылықтарын, құрылымын, метаболизмін, генетикасын, экологиясын зерттейтін жалпы микробиология;

Б) техникалық микробиология-бұл өнеркәсіпте биотехнологияларды әзірлеу, өнеркәсіптік кәсіпорындарда биокоррозия және биодеградация процестерін зерттеу;

В) ауыл шаруашылығы микробиологиясы-бұл өсімдіктер мен микроорганизмдер мен ауыл шаруашылығы жануарлары арасындағы паразиттеу процестерін зерттеу; жануарлардың әр түрлі ауруларының қоздырғыштарын зерттейтін ветеринариялық микробиология;

Г) санитарлық микробиология. қоршаған орта объектілерінің, тамақ өнімдерінің және т. б. санитарлық - микробиологиялық жай-күйін зерттейді. ;

Д) Медициналық микробиология-адамның инфекциялық ауруларын тудыратын микроорганизмдерді зерттеумен айналысады.

Микроорганизмдер-көзге көрінбейтін организмдер.

Микробиология қызықты байқаудан практикалық маңызы бар жетекші ғылым саласының біріне айналды.

Медициналық микробиологияның, иммунологияның, биотехнологияның шын мәнінде негізін қалаушы Луи Пастер (1822-1895жж. ) болды, оның еңбектері микробиологиялық ғылымның негізін қалады. Ол алғаш рет ашыту және шіру процесін микроорганизмдер қоздыратынын; тірі организмнің өзінше пайда болуының мүмкін еместігін, микробтардың аэробты тыныс алуынан басқа анаэробты жағдайда да тыныс алуы болатынын дәлелдеді. Л. Пастер асептика, антисептика, залалсыздандыру тәсілдерінің дамуына әсер етті; практикалық иммунологияның негізін қалады, құтыру ауруына, күйдіргі, тауық тырысқағына қарсы вакцина жасап шығарды. Бірқатар аурулардың алдын алу үшін әлсіздендірілген штамдардан тірі вакцина жасап, алғашқы рет Л. Пастер «аттенуациялау» деген терминді ұсынды. Пастер өзінің вакциналарын осындай аттенуацияланған микробтардан дайындады.

Ол жұқпалы аурулар патологиясында микроорганизмдердің рөлін ғылыми тұрғыдан алғашқы рет дәлелдеді, жұқпалы аурулар қоздырғыштарын зерттеудің негізгі әдістерін енгізді; стафилококтарды, стрептококтарды, шошқа тілмесінің, тауық тырысқағының қоздырғыштарын ашты. Аса жарқын тәжірибе қоюшы ретінде ол теориямен практиканың рөлін өте көрегендікпен бағалай білді, және де өз еңбектерімен «Ғылымдар және ғылымға қосымшалар бар; олар жеміс беретін ағаш сияқты өзара байланысты» болатынын дәлелдеді.

Бактериологиялық зерттеу әдістерін жетілдіруде және бірқатар аурулардың қоздырғыштарын ашуда неміс ғалымы Роберт Кохтың (1843-1910) еңбегі зор. Ашқан жаңалықтар тобы үшін Швеция академиясы 1905 жылы желтоқсанда медицина саласы бойынша оны Нобель сыйлығымен марапаттады.

Р. Кох көп жылдар бойы жұқпалы ауруларды қоздырудағы микробтардың маңызы туралы көзқарасты дамытты, тәжірибе жүзінде микробтардың этиологиялық рөлін дәлелдеу мүмкіндігін қарастыруды қолдады. Ол зертханалық микробиологиялық техниканың дамуына зор үлес қосты: тығыз орталарда (картопты, желатинді, ұйытылған сары суды, т. б. ) микробтардың таза дақылын бөліп алудың сенімді әдісін енгізді. Дегенмен, агар-агарды алғашқы рет неміс зерттеушісі Гессе 1884 жылы қолданған болатын; микроскопта қарау үшін иммерсиялық жүйе және конденсор (Аббемен бірге) қолдануды, микрофотографиялық әдісті ұсынды.

Күйдіргі ауруына шалдыққан малдардың қанынан 1849 жылы Поллендер тапқан таяқшалардың сол аурудың қоздырғышы екенін Р. Кох 1876 жылы толық дәлелдеді. 1882 жылы ол туберкулез таяқшасын бөліп алды және жан-жақты зерттеді. 1883 жылы - тырысқақ вибрионын тапты; 1886 жылы - туберкулин препаратын жасады.

Микробиологияның дамуына және оның бір саласы - иммунология ғылымының қалыптасуында Ресей ғалымы И. И. Мечниковтың (1845-1916 жж. ) еңбегі ерекше. Ол көптеген ағзалар жасушаларының фагоцитарлық белсенділігі болатынын, яғни, бөгде заттарды, соның ішінде микроорганизмдерді қорытып, организмді індеттен қорғайтынын дәлелдеді. Ол қабыну реакциясының механизмін ашты. Осындай байқаулардың нәтижесінде иммунитеттің жасушалық теориясының негізін жасады, сол үшін 1908 жылы (П. Эрлихпен бірге - ол иммунитеттің гуморалдық теориясын ашқан) Нобель сыйлығын алды. Иммунитет туралы көзқарасты «Қабылдамаушылық және жұқпалы аурулар» туралы кітабында 1901 жылы жарияланған болатын.

И. И. Мечниковтың микроорганизмдер антагонизмі туралы жұмысы осы кезге дейін классикалық еңбек болып табылады, жұқпалы ауруларды антибиотиктермен емдеуді дамытудың негізі ретінде қызмет етеді. Мерез ауруының тәжірибелік моделін қояндарда жасау тәсілін ұсынды. Оның тамаша ұйымдастырушылық таланты болды, 1886 жылы Ресейдегі ең бірінші бактериологиялық зертхананы Одессада ашты, ал 1888 жылы Л. Пастердің шақыруымен Париж институтында көп жылдар бойы (28 жыл) қызмет етті, соның ішінде институт директорлығын да атқарды. Оның зертханасында Ресейдің көптеген зерттеушілері оқыды және ғылыми жұмыстар жасады, өйткені кезінде И. Мечников оларға жазған болатын “Жұмыс істегісі келетін және зерттеу қабілеттілігі бар орыс ғалымдарына менің зертханамның есігі ашық, бұл жер олар үшін өз үйіндей”.

Л. Пастер, Р. Кох, И. М. Мечников тамаша зерттеушілер, ойшылдар ғана емес, олар көптеген жас табиғаттанушыларды, дәрігерлерді микробиологияның теориясы мен практикасына жұмылдыра білді және де бірнеше елдерде өздерінің пікірлес ізбасарларының мектебін қалыптастырды, олардың көпшілігі инфектология саласына қомақты үлес қосты.

Микроб әлемінің жаңа түрін- вирустарды (vira) Ресей ғалымы Д. И. Ивановский (1864-1920) ашты. Ботаник-маман ретінде темекі ауруын зерттеу барысында "темекі теңбіліне" («табачная мозаика) шалдыққан жапырақтың сөлін бактериялық сүзгіден өткізіп жаңа жапыраққа жұқтырғанда оның сол аурумен зардаптанатынын анықтады. Бес жылдан кейін, 1897 жылы Ф. Леффлер және П. Форш аусыл вирусын ашты. Бұл жаңалық Ивановский әдісінің көмегімен ашылған болатын. 1901 жылы У. Рид сары қызба (желтая лихорадка) ауруының вирусын ашты.

Микробиологияның физиологиялық даму кезеңінде кең тараған жұқпалы аурулардың қоздырғыштары ашылды (1. 1-кесте) және де микробиология бойынша көптеген жұмыстар Нобель сыйлығымен аталып өтті (1. 2-кесте) .

Медициналық микробиология және оның қазіргі медицинадағы орны .

Микробиология - микроағзалардың құрылымын, тіршілігін және экологиясын зерттейтін ғылым. Микробиология микромирдің барлық өкілдерін зерттейді (бактериялар, саңырауқұлақтар, қарапайым вирустар) . Микробиология биологиялық іргелі ғылым болып табылады. Микроорганизмдерді зерттеу үшін ол басқа ғылымдардың, ең алдымен физика, биология, биоорганикалық химия, молекулалық биология, генетика, цитология, иммунология әдістерін қолданады. Әр ғылым сияқты микробиология жалпы және жеке болып бөлінеді. Жалпы микробиология микроорганизмдердің құрылысы мен тіршілік ету заңдылықтарын барлық деңгейде - молекулалық, клеткалық, популяциялық, генетика және олардың қоршаған ортамен қарым-қатынасын зерттейді. Жеке микробиологияны зерттеу пәні-микромирдің қоршаған ортаға, тірі табиғатқа, оның ішінде адамға әсері мен көрінуіне байланысты жеке өкілдері болып табылады. Микробиологияның жеке бөлімдеріне: медициналық, ветеринарлық, ауылшаруашылық, техникалық (Биотехнология бөлімі), теңіз, ғарыштық микробиология жатады.

Микробиология саласындағы көптеген жаңалықтар, XIX ғасырдың екінші жартысында макро және микроорганизмдер арасындағы өзара қарым - қатынасты зерттеу иммунологияның қарқынды дамуына ықпал етті. Алғашында иммунология ағзаның жұқпалы ауруларға төзбеушілік туралы ғылым ретінде қарастырылды. Қазіргі уақытта ол жалпы медицина және жалпы биологиялық ғылым болды. Иммундық жүйе ағзаны микробтық агенттерден ғана емес, сондай-ақ ағзаның ішкі ортасының тұрақтылығын сақтау мақсатында кез келген генетикалық бөгде заттардан қорғау үшін қызмет ететіні дәлелденген.

Иммунология жұқпалы және көптеген жұқпалы емес ауруларды диагностикалаудың, алдын алудың және емдеудің зертханалық әдістерін әзірлеуге, сондай-ақ иммунобиологиялық препараттарды (вакциналар, иммуноглобулиндер, иммуномодуляторлар, аллергендер, диагностикалық препараттар) әзірлеуге негіз болып табылады. Иммунобиологиялық препараттарды әзірлеумен және өндірумен иммунобиотехнология - иммунологияның дербес бөлімі айналысады.

Қазіргі заманғы медициналық микробиология және иммунология үлкен жетістіктерге жетті және иммундық жүйенің бұзылуымен байланысты жұқпалы және көптеген жұқпалы емес ауруларды (онкологиялық, аутоиммундық аурулар, ағзалар мен тіндерді трансплантациялау және т. б. ) диагностикалау, алдын алу және емдеуде үлкен рөл атқарады.

Медициналық микробиологияның зерттеу әдістерінің негізінде бір жасушадан өсірілетін таза дақылдарды алу әдістері жатыр. Көп жасушалы организмдердің жасушаларын өсіру әдістері бактериологиядан алынған.

Медицина микробиологиясының негізін қалаушы Луи Пастер (1822-1895) - француз микробиологы және химик, Француз академиясының мүшесі (1881) .

Медициналық микробиология адам үшін патогенді және шартты-патогенді микроорганизмдерді зерттейді, сондай-ақ микробиологиялық диагностика әдістерін, олар тудыратын жұқпалы ауруларды этиотроптық емдеу және ерекше алдын алу әдістерін әзірлейді.

Көптеген микробтар адам, жануарлар мен өсімдіктер үшін патогенді болып табылады және әртүрлі ауруларды тудырады. Медициналық микробиология инфекциялық аурулар қоздырғыштарының антибиотиктерге сезімталдығын, олардың патогенді әсер ету механизмдерін және инфекцияның таралу жолдарын зерттейді.

Патогенді микробтарды сәйкестендіру және тиімді емді таңдау үшін клиникалық зертханаларда науқастарды диагностикалау кезінде әдетте оларды себу және өсіру (өсіру) жүргізіледі.

Микробиологияның, вирусологияның және иммунологияның тарихи дамуындағы мақсаттары мен міндеттері.

Медициналық микробиология, вирусология және иммунология мақсаты-патогенді организмдердің құрылымы мен қасиеттерін зерттеу, олардың табиғи және әлеуметтік ортаның белгілі жағдайларында адам организмімен өзара қарым-қатынасы, микробиологиялық диагностика әдістерін жетілдіру, жаңа, неғұрлым тиімді емдік және алдын алу препараттарын әзірлеу, жұқпалы ауруларды жою және алдын алу сияқты маңызды мәселені шешу.

Медициналық микробиология, вирусология және иммунология міндеттері.

Медициналық микробиология жұқпалы ауруларды диагностикалау әдістерін, ерекше алдын алу және емдеу тәсілдерін әзірлейді.

- Адам патологиясындағы әртүрлі микроорганизмдердің этиологиялық рөлін анықтау.

- Жұқпалы ауруларды диагностикалау және алдын алу әдістерін әзірлеу.

- Белгілі бір микроорганизмдердің клиникалық және эпидемиологиялық маңыздылығын анықтау мақсатында патогенді микроорганизмдердің патогенді қасиеттерін зерттеу.

- Микроағзалардың сыртқы ортада, негізінен ауыз суға, тағамға, ауаға таралу механизмдерін зерттеу.

Медициналық микробиологияның басты міндеті-жұқпалы ауруларды жою.

Бұл пәндердің дәрігердің практикалық қызметіндегі маңызы.

Барлық мамандықтағы дәрігерлерге әр түрлі микроорганизмдерден туындаған патологиямен үнемі кездесіп, стереотиптік міндеттерді әр уақытта шешуге тура келеді:

аурудың ықтимал қоздырғышының табиғатын бағалау

қандай материалды зерттеуге алу керек және оны қалай дұрыс жасау керек екенін анықтау

зертханалық зерттеу нәтижелерін дұрыс бағалау

зертханалық зерттеу нәтижелерін алғанға дейін барабар терапияны таңдау және онымен сәйкес оны түзету.

Микробиология ғылымының даму тарихында негізгі бес кезеңдерді байқауға болады - эвристік, морфологиялық, физиологиялық, иммунологиялық және молекулалы-генетикалық.

Бұл кезеңдер бірін-бірі кезегімен алмастырып отырды деп қарастыруға болмайды. Мысалы, қазіргі кезде микробтарды зерттеуде молекулалық-генетикалық технология серпінді дамып келеді, сонымен бірге осы кезде бактериялардың, вирустардың, саңырауқұлақтардың жаңа түрлері ашылып жатыр; және де жаңа иммундық-диагностикалық препараттар, қоректік орталар, дифференцирлейтін тесттер т. б. пайдалануға ұсынылып отыр.

Микробиологияның бірінші даму кезеңінде нақты ауру қоздырғыштарының ашылуы болған жоқ. Дегенмен, адамзат тіршілік ете бастағаннан жұқпалы аурулардан адамдардың сүйектерінде осы індеттер процесінің із қалдырғаны дәлелдейді. Археологиялық мәліметтер - ерте заманғы суреттер, жазулар, мүсіншелер (статуетки) - бойынша тұрғындардың, кейде бүкіл бір елдің белгісіз «жабысқақ» аурулардан қырылғаны анықталған. Осындай індеттердің себебін түсінбеген. Адамдар құдайдан қорғаныс іздеумен қатар, өздерін өздері қорғап, өлімнен құтылу жолдарын іздеген. Олар көп ойланған және байқап отырған.

Алғашқы рет жұқпалы аурулардың не себеппен болатынын қандай халықтар түсіндіре бастағанын дәл айту қиын. Дегенмен, көне дүниенің әйгілі дәрігері Гиппократ (б. д. д. 260-377жж. ) жаңа дәуірге дейінгі IV-ғасырда жұқпалы аурулардың (шешек, оба, тырысқақ, т. б. ) себепкері «миазмалар» деп жорамалдағаны белгілі, яғни ауаны, суды, топырақты ластайтын жұқпалы булар адам организміне түсіп, ауру қоздырады деп есептеген. Мыңжылдықтың басында өмір сүрген атақты ғалым Әбу Әли Ибн-сина-Авиценна (980-1037жж. ) жұқпалы аурулардың пайда болуы қоршаған ортадағы көзге көрінбейтін тірі жәндіктердің адам ағзасына енуімен байланысты деп есептеген.

Микробиология - микроорганизмдердің биохимиялық әрекеттерін, қоректік заттарды өзгертудегі олардың негізгі ролін қарастырады. Бұл процестердің ішінде кейбір микроорганизмдер әрекеттерінің, мәселен қанттың спиртке дейін ашуының, антибиотиктер мен витаминдер түзілуінің халық шаруашылығында зор маңызы бар. Микроорганизмдер тіршілігінің ең бір айқын байқалатын жері - ашу процесі. Күнделікті көріп жүрген сыра мен түрлі шараптар, тағамдардың шіріп, бүлінуі және көгеруі бәрі де осы микроорганизмдер әсерінен болады. Осы жағдайды еске ала отырып, біз микроорганизмдердің биохимиялық әрекеттеріне ерекше көңіл бөлдік, көптеген биологиялық процестердің негізін толығырақ баяндауға тырыстық. Сонымен қатар микробиологияның отан қорғау жөнінде де алатын орны ерекше. Дүние жүзілік үстемдікке құмар империалистер көздеген мақсаттарына жетуге барлық айла-амалдарын қолданудан бас тартпайды. Мұны тарих көрсетіп отыр. Қазір кейбір капиталистік мемлекеттер микроорганизмдердің адам мен жануарлардың өміріне қауіпті аурулардың тууына себепші болатын әрекеттерін соғыс мақсатына пайдалануды көздеп отыр. Олар антибиотиктердің өзі қарсы тұра алмайтын микроорганизмдердің қасиеттерін күшейтіп, оны әр түрлі жәндіктерге (маса, сона, шіркей, шыбын, бүрге т. т) жұқтырып қолданбақ. Өйткені мұндай жәндіктер жұқпалы ауруды ауылдар мен қалаларға тез таратып, жаппай қырғынға ұшырау қаупін тудырады. Ол үшін микроорганизмдерді жан-жақты зерттеп, жете талдау керек. Сонда ғана олардың қауіпті әрекеттерін біліп қана қоймай, нақты күрес шараларын белгілеп, келтіретін пайдасын да білуімізге болады

Микробиологияның еліміздегі дамуы.

Микробиологияның Қазақстандағы дамуына келетін болсақ, қазіргі кезде медициналық, ветеринариялық, ауыл шаруашылық университеттері мен академияларында 15-тен астам микробиология кафедралары бар; бірнеше профильдік ғылыми зерттеу институттары, орталықтар, республикалық, облыстық, қалалық, аудандық санитариялық-эпидемиологиялық бекеттердің құрамында микробиологиялық зертханалар жұмыс атқарады.

Қазақстандық микробиологияның тарихы 1925 жылдан басталды деуге болады. Сол жылы Қызылорда қаласында ҚазОАК (КазЦИК) атындағы Өлкелік санитариялық-бактериологиялық институт ашылды. Алғашқыда 34 адам жұмыс атқарған бұл мекеменің негізгі міндеті вакциналар өндіру, безгек ауруын және ішек құрттары қоздыратын инвазияларды зерттеу болды. 1928 жылы күзде Өлкелік санитариялық-бактериологиялық институт Қызылордадан Алматы қаласына көшіп келді және кәсіби зияндылықтардың, аса қауіпті инфекциялардың әсерімен байланысты жаңа ғылыми бағыттар қолға алынып, зерттеулер жүргізіле бастады.

1934 жылы жоғарыды аталған институт Қазақ эпидемиология, микробиология, гигиена институты /КИЭМГ/ деген жаңа атпен қайта құрылды. Жаңа міндеттер қойылды, оларды жүзеге асыру үшін жоғарғы біліктілікті мамандар қажет болды. Бұл мәселені іске асыруға 1930 жылы Алматыда Қазақ Мемлекеттік Медицина институтының /КазГМИ/ ашылуы едәуір жәрдемін тигізді, ол институт қазіргі кезде С. Ж. Асфендияров атындағы Қазақ Үлттық Медицина Университеті деп аталады. 1932 жылы институтта микробиология кафедрасы ашылды, оны әр жылдары бірнеше профессорлар басқарды: П. Ф Беликов. (1932), И. А. Сутин (1933-1937), Н. А. Буланов (1938-1939), Е. И. Демиховский (1939-1947), Д. Ф. Цимбалист (1948-1953), доцент Ю. С. Линецкая (1953-1957), профессор И. Э. Штиккель (1953-1963), профессор К. А. Макиров (1963-1986) және т. б.

Медицина институтының педагогтарының микробиология, жұқпалы аурулар, эпидемиология бойынша ғылыми зерттеулерін жүргізуде КЭМИ- ның зертханалары көп жылдар бойы базасы болды. Қазақстанда бурцеллезді, оның ошақтарын, бұл инфекциямен күресу жолдарын кешенді зерттеудегі маңызын ерекше атап өту керек. Осындай кешенді зерттеулердің нәтижелері ҚазМИ-ның бірнеше педагогтарына Н. Д. Беклемишев, И. К. Каракулов, В. Г. Галузо 1949 жылы Алматыда болған КСРО /СССР/ Медицина ғылымдары Академиясының көшпелі сессиясында жоғарғы дәрежеде баяндама жасауға мүмкіндік берді.

Микробиология кафедрасында 1932-1933 жылдарға арналған ғылыми жұмыстарының жоспарына келесі тақырыптар енгізілді:

-Алматы қаласындағы геморрагиялық колиттің этиологиясы және эпидемиологиясы;

-Алматы қаласында бруцеллез инфекциясын зерттеу;

-Бруцеллез және сүзек инфекциялары бойынша зертханалық диагноз қоюдың салыстырмалы тәсілдері.

Өткен ғасырдың 30-жылдары ашылған Қазақ Мемлекеттік туберкулез институтының ғылыми тақырыптары әр түрлі болды. Профессор В. М. Зюзин Туберкулез институтының директоры ҚазМИ-да туберкулез аурулары кафедрасын ашуға бастама болды. Институт және кафедра бірлесе отырып, бұл инфекцияның клиникалық-әлеуметтік аспектілерін зерттеумен қатар оған микробиологиялық диагноз қоюдың тиімділігін арттырумен шұғылданды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.