Үндістанның патшасы

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Жоспар
1. Үндістанның патшасы.
2. Жергілікті басқару.
3. Сот.

Үндістанның патшасы.
Патша кшатрий кастасынан ғана шығып отырған. Түсінік бойынша кшатрий
құдайдың тұқымы, құдай оны осы жердің адамдарының бәрін сақтап қалу үшін
шығарған. Патша от, жел, күн және ай, әділеттік соттың бастығы, ол ең
жоғары адам. Бірақ Ману заңдары бойынша патшаның құқықтары шектеулі, ол бір
жағынан брахмандардың берген ақылдарын тындауы керек, екінші жағынан ол
кейбір талаптарға сәйкес болуға тиісті.
Ману заңдары бойынша патша сұлу, кемшілігі жоқ, брахмандардың жеке
меншігін сыйлайтын және олардың ақылдарын алатын адам. Ману заңдарының 7
тараудың 111-бабында былай делінген: "Ақылсыздықпен өз елін азапқа салған
патша тез арада ағайын-туысқандарымен бірге елден және өмірден айырылады".
Патша өзінің патшалығын қорғау үшін батыр адам болуға тиісті. Патша сот
ісін басқарады, жаза кеседі, салық жинайды, бұның бәрі бірге "стхана" деп
аталады. Брахмандарды сыйлау, халықты қорғау, соғыста батырлық керсету
сияқты әдістер патшаны шаттыққа кенелтуі тиіс. Патшаның жаман мінез-
құлықтан: сөз тасудан, қүштеуден, озбырлықтан, өтірікшілікген, араздықтан,
меншік құқығын бұзудан, сөзбен қорлаудан және таяқпен күш көрсетуден аулақ
болуы шарт.
Жоғарғы қызметкерлерді патша рулық ақсүйектерден тағайындайтын.
Үндістанның шексіз деспотиясы ежелгі каста жүйесімен мықты байланысты
болатын. Патша 7-8 министрді тағайындайтын, олар патшаның малайлары болып
саналады.
Мемлекеттің ежелгі кезеңінде патша әскери және сот ведомстволарын
құрды. Патшаның негізгі көмек беретін ұйымдарының бірі - әскер. Ол төртке
бөлінеді: жаяу әскер, атты әскер, пілдер және доңғалақшалар. Ол кездегі
Үндістан әскерінің негізгі күштері пілдер мен доңғалақшалар. Шлдерді
Үндістанның халқы ең бірінші болып үйреткен және пайдаланған. Бейбітшілік
кезеңде әскерлер ауылдардың арасында орналасқан. Соғыс кезінде әскерді баю
үшін пайдаланатын еді. Веда зандарының мәтіндерінде былай делінген: соғыс
кезінде тапқан табыстың бір бөлегін патша әскерлердің арасында бөлуге
тиісті (Ману заңдары, 7-бап). Әскерді патшаның өзі басқарды, сондықтан
тапқан табыстың көбін өзіне қалдырды. Әскери қызметкер кшатрийге жататын,
бұл касталық әскер болатын. Кшатрийден басқа қасталар қаруды тек қана ұлы
апат, ауыртпашылықтар кезінде ғана ұстауға құқылы болатын. Армия қоғамдық
төртіпті де қорғайтын еді.
Үндістанның патшасы қолына сот функцияларын да жинақтады. Ману
заңдарында бүл туралы былай делінген: Патша жазаны өзі кеспесе, қүштілер
өлсіздерді балық сияқты қуырып жейді. Тәртіп болу үшін патша сот ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.