Сыңарлары мағынасыз қос сөздер

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 39 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... .3

1 Қос сөздердің қазақ тілі білімінде зерттелуі.
1.1 Күрделі сөздердің табиғаты және оның
түрлері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...5
1.2 Қос сөздердің қазақ тіл білімінде
зерттелуі ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... 10

2 ҚОС СӨЗДЕРДІҢ ӨЗГЕ КҮРДЕЛІ СӨЗДЕРДЕН ЕРЕКШЕЛІГІ.
2.1 Қос сөздердің семантикалық сипаты
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 20
2.2 Сыңарлары мағынасыз қос
сөздер ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ..
ҚОРЫТЫНДЫ ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... .30
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН
ӘДЕБИЕТТЕР ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .32
ҚОСЫМШАЛАР ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ..

2

КІРІСПЕ
Зерттеу жұмысының өзектілігі: Сөз – күрделі құбылыс. Ол тіл білімінің
барлық саласының зерттеу нысаны болып табылады. Соның ішінде сөздердің
тұлғалық құрылымымен жасалып қалыптасуын сөзжасам мен морфология ғылымы
қарастырады. Қазақ тіл білімінде қос сөздердің лексика- семантикалық,
грамматикалық қасиет белгілері толық зерттелінді дей алмаймыз.
Қазақ тіл білімінде күрделі сөздерге алғаш талдау жасағандардың
бірі– профессор Қ. Жұбанов болған. Ол қос сөздерді Қазақ тілі
жөніндегі зерттеулерінің сөз тұлғалары деген тарауында қосар
сөздер деген терминмен берген. Сонымен қатар К.Аханов, Ә.Керімов,
А.Есенғұлов, Н.Сауранбаев, Н.Ысқақов сынды ғалымдар азды-көпті еңбек
еткен.
Зерттеу жұмысының мақсаты: Қос сөздердің қолданылу аясын анықтау, яғни
қос сөздердің лексика- семантикалық, грамматикалық белгілерін анықтау.
Зерттеу жұмысының міндеттері:
- күрделі сөздерге, соның бірі қос сөздерге байланысты айтылған
ғалымдардың пікірлеріне ғылыми талдау жасау;
- қос сөздердің өзге күрделі сөздерден ерекшелігін айқындау;
- қосарлау немесе қайталау арқылы жасалған сөздер жаңа мағынаға ие
бола ма? деген сұраққа жауап іздеу.

Зерттеу жұмысының әдістері: Зерттеу жұмысында талдау әдісі, жинақтау, ой
қорыту, жүйелеу, статистика әдістері қолданылады.
Зерттеу нысаны: Қос сөздердің қазақ тілі білімінде зерттелуі.
Зерттеу пәні: Қазіргі қазақ тілі.
Курстық жұмыстың құрылысы: Курстық жұмысы үш бөліктен
(кіріспе,негізгі,қорытынды бөлімнен) тұрады.Негізгі бөлім екі тараудан,әр
тарау бірнеше тақырыптан және қорытындыдан тұрады.Жұмыс соңында
пайдаланылған әдебиеттер тізімі берілген.

1.1 Күрделі сөздердің табиғаты және оның түрлері.
Әр түрлі жүйеге жататын түрлі тілдерде күрделі сөздердің
жасалуында айырмашылықтар бар. Бұл жағдай күрделі сөз туралы түрлі
пікірлер туғызуы заңды деп санаймыз. Түркі тілдерін зерттеуші тіл
мамандары өздерінің еңбектерінде күрделі сөз мәселесіне де назар
аударып, ол турасында байқағандарын көзден таса қалдырмаған. Түркі
тілдеріндегі күрделі сөз мәселесінің зерттелуі туралы А.А.Юлдашев былай
дейді : Сложные слова которыми изобилуют тюркские язык, особенно их
терминология до сих пор не получили удовлетворительной разработки ни в
словарях, ни в грамматических описаниях. Күрделі сөз мәселесінің осы
жағдайы қазір де өзгеріп кеткен жоқ. Бұл күрделі сөздерді зерттеудің
қажеттілігін, өзектілігін білдіреді. Күрделі сөздерге ғалымдар түрлі
анықтама беріп жүр.
Күрделі сөздерге бай тілдер тобында ғалымдар ағылшын тілін
жиі атайды. Сондықтан ағылшын тілі мамандарының күрделі сөзге берген
анықтамаларынан бастаған дұрыс деп ойлаймыз. Ағылшын маманы
А.И.Смирницкий сөзді дара сөздер, туынды сөздер, күрделі сөздер деп
бөліп ; күрделі сөздердің құрамына екі я одан да көп түбір морфемалар
кіреді дегенді айтады. Ағылшын тілінде күрделі сөзге беріліп жүрген
анықтамалардың көбі бір- біріне ұқсас. О. Есперсен, Г. Марчанд, Р.В.
Зандворт сияқты ғалымдардың күрделі сөзге берген анықтамаларында да
оның құрамы екі не одан да көп болуы, бір сөз, бір лексикалық бірлік
болып саналатыны үнемі аталып отырады. Лингвистикалық терминдер
сөздіктерінде ол белгілер сақталған.
Осы ғалымдардың біразы күрделі сөздердің анықтамаларына олардың
бір белгісі ретінде А.И.Смирницкийден басталып қолданыла бастаған
цельнооформленность деген терминді біртұтас сөз деген ұғым мәнінде қоса
қолданады. Солардың бірі О.Д.Мешков Словообразование современного
английского языка деген еңбегінде түрлі ғалымдар берген анықтамаларды
қорыта отырып, өз анықтамасын береді.
Түркі тілдерінің грамматикалық құрылысына арналған еңбектерде
күрделі сөздердің компоненттері сабақтаса да салаласа да байланысатыны
сөз болады.
Мәселен, Н.К.Дмитриев Башқұрт тілінің грамматикасы деген еңбегінде
жалаң сөздермен қатар, екі не одан да көп сөздердің тіркесінен пайда
болған күрделі сөздердің де болатынын айта келіп, оған мысал ретінде
билбау, оккош (лебедь) тошбош (пескарь) тәрізді жалпы және Тимурбулат
тәрізді кейбір жалқы есімге жататын сөздерді келтіреді.
Күрделі сөзге қатысты пікірлерді басқа түркологтардың да
еңбектерінен кездестіруге болады. Мәселен, А.Н. Кононов Қазіргі
өзбек әдеби тілінің грамматикасы деген еңбегінде құрылысы жағынан
сөздерді жалаң және күрделі деп екіге бөліп, жалаң түріне от , қизил,
езмоқ, ал күрделіге оққұш, қулорра, муз ерар, күз еши деген мысалдарды
келтіреді де, күрделі сөздерді өз ішінен біріккен сөз, жалғыз күрделі
сөз, қос сөз деп үшке бөледі. Біріккен сөзге мысал ретінде қай оғайни,
билагузук, алабуға тәрізді сөздерді келтіреді. Мұның басқалардан
айырмашылығы компоненттері кейбір құрылымдық, дыбыстық және мағыналық
өзгеріске ұшыраған, сыртқы пішіні жағынан жай сөз тәрізді құрамындағы
дауыстылары үйлесімді, бір екпінге ие. Кейбіреулері дыбыстық, мағыналық
өзгеріске ұшырау салдарынан бастапқы түр- түрпатын өзгерткені соншалық,
оны этимологиялық талдау арқылы болмаса, қандай сөздерден біріккенін
білу қиын дегенді айтады.
Қарақалпақ тілінің грамматикалық құрылысына байланысты еңбек
жазған М.А. Баскаков сөз табының жасалу тәсіліне тоқтала келіп, зат
есімдер аффикс арқылы жасалуымен қатар сөздердің тіркесуінен де жасалады
дейді . Сөз тудырудың синтаксистік тәсіл арқылы жасалған зат есімдерді ол
құрама және күрделі деп екіге бөледі. Құрама зат есімдерге бір-
бірінен анықтауыш пен анықталушы сөз ретінде келіп, бірақ лексикалық
тұтас бір бүтін тұлға ретінде танылатын сөздерді жатқызады. Мысалы,
джанывар животное, киндик шеше, адамзат, егей бала тәрізді сөздерді
келтіреді. Ал күрделі зат есімдерге сөздердің қосарлануынан пайда
болған төбе-төбе, ел- жұрт, юсти-баси, кёрпе- тёсек, бала- шаға, шай-май
тәрізді сөздерді келтірген.
Ал, енді әртүрлі тілдерде күрделі сөзге беріліп жүрген
анықтамаларды қорыта келгенде, онда күрделі сөздердің төмендегі
белгілеріне ғалымдардың назар аударғандығын байқаймыз.
1. Күрделі сөздің құрамы екі не одан да көп сыңарлардан құралатыны.
2. Күрделі сөз біртұтас сөз, бір мағына лексикалық бірлік екені.
3. А.И.Смирницкийден басталған сөздің бір белгісі ретінде көрсетілген
цельнооформленность деген ұғым. Рас, А.И.Смирницкий оны ішкі мағына
бірлігі мен сөздің сыртқы бірлігі ретінде түсіндірген.
4. Сөйлемде жеке сөз ретінде бөлінуі.
5. Сөйлемде мағына және грамматикалық жағынан тұтастығы арқылы
бөлінетін сөздер тобы.
6. Сыңарларының негізгі және туынды сөз болып келуі.
Қазақ тіл білімінде де ғалымдар күрделі сөздің осы негізгі
белгілерін оған анықтама бергенде ескеріп отырғаны анықталды .
А. Ысқақов күрделі сөзге төмендегідей анықтама берген :
Күрделі сөз деп кемі екі я одан да көп дара сөзден, жалаң я
туынды түбірден құралып, ритм-ырғақ жағынан бір ұдай лексика-
семантикалық жағынан біртұтас, лексика- грамматика жағынан бір бүтін
тұлға болып бірлесіп тұрақталған құрама сөзді айтамыз. Бұл анықтамада
күрделі сөз ең кемі екі сөзден тұратыны, бір ырғақпен айтылуы, мағына
тұтастығы, бір сөз ретінде тілде қалыптасқанына автор мән берген. Ол өз
еңбектерінде күрделі сөздердің аса маңызды мәселелерін қамтып, дұрыс
тұжырымдар жасаған бірқатар тың проблемалар қойған күрделі сөздердің, әлі
де анықталмаған мәселелері көп. Ол мәселелердің негізгі түйінділері
біріккен сөздер мен фразалық тіркестердің, біріккен сөздер мен идиомалық
тіркестің араларын ашу, олардың ара қатынастарын анықтау мәселелерімен
байланысты, – дейді. Аталмыш еңбектерінде күрделі сөзге қатысты әр жерде
айтқандарынан мағына тұтастығын, тұтас тұлғалануын, белгілі бір сөз табына
телулі болуын, сөйлемде бір ғана мүшенің қызметін атқаруын бір екпінді
иеленуін тірек еткендігі байқалады.
Ж.Шакенов – күрделі сөздерді арнайы зерттеген ғалым. Ол күрделі сөзге
төмендегідей анықтама берген : Күрделі сөз деп екі я одан да артық
сөздердің тізбегінен құралып, лексика-грамматикалық мағынасы мен сөйлемдегі
қызметі жағынан бөлшектенбей, тұтасымен белгілі бір ұғымның атауы ретінде
жұмсалатын тұлғаны айтамыз- дейді. Мұнда да ғалым күрделі сөздің
құрамына лексикалық, грамматикалық тұрғыдағы тұтастығы, сөйлемде бір
мүше қызметін атқаруы, бір ұғымның аталымы [номинация] қызметін
атқаратындығына мән
берген .
Қазақ тіл білімін зерттеуші ғалым К.Аханов та күрделі сөзге
өзінше анықтама берген. Ол: күрделі сөздің сыңарлы жеке тұрғандағы
мағынасынан да, қызметінен де алшақтап, олардың қосындысы немесе
тіркесі тұтасқан күйінде бір бүтін сөз – күрделі сөз ретінде
ұғынылады [1,49] – деп анықтаған. Ғалым анықтамасында күрделі сөздің
құрамындағы сыңарларының жеке тұрғандағы мағынасы мен қызметінен
алшақтап, бір бүтін сөз ретінде танылатынына назар аударған.
К.Аханов Грамматика теориясының негіздері деген еңбегінде сөзге
соның ішінде күрделі сөзге де тән және оны сөз тіркесінен
ажырататын жалпылама белгілер делініп семантикалық тұтастық,
морфологиялық тұтастық, синтаксистік тұтастық белгілері айтылып жүр.
1.Семантикалық тұтастық белгісі. Күрделі сөздің құрамындағы
сыңарлардың мағыналық дербестігі мен грамматикалық дербестігінің
күңгірттенуі немесе жойылуы сөздің бұл түрінде семантикалық тұтастықтың
пайда болуына әкеледі. Күрделі сөздің құрамындағы сыңарлардың әрқайсысы
әр басқа лексикалық емес, олар тіркескен күйінде біртұтас лексикалық
мағынаны білдіреді.
2.Морфологиялық тұтастық белгісі. Күрделі сөзде жалаң сөз тәрізді
түрленіп, көптеледі, септеледі, жіктеледі. Оның сыңарларының әрқайсысы
бөлек-бөлек өзгермей, тұтас күйінде түрленіп, бір тұлғаға (формаға) ие
болады. Күрделі сөздің жеке сыңарлары өздігінен белгілі бір
парадигматикалық қатардың мүшелері бола алмайды. Күрделі сөз тұтасқан
күйінде ғана парадигматикалық қатарға мүше ретінде ене алады. Мұның өзі
күрделі сөздің морфологиялық жақтан тұтастығын, бір бүтін екендігін
көрсетеді.
3.Синтаксистік тұтастық белгісі. Күрделі сөздің синтаксистік тұтастық
белгісі дегеннен әдетте, оның синтаксистік жағынан (сөйлем мүшесі болуы
жағынан) бөлшектенбей, сөйлемде бір ғана мүше болуы ұғынылады. Мысалы,
қолғап, қарақұс деген сөздердің қол, қара дегендері өз алдына, қап, құс
дегендер өз алдына бір-бір мүше емес, сөйлемде қол мен қаптың екеуі
қосылып бір-ақ мүше. Өйткені бұларда қол, қара деген сөздер анықтауыш.
Қара құс деген тіркестің өзі де құстың белгісі бір аты болмай, бір
құстың түсін ашу болса, онда, екі сөз болып, қара мен құстың екеуі
сөйлемде екі мүше бола алады. Мысалы, қарға –қара құс десек, қандай құс?
деп сұрауға болады. Сонда қарға ақ құс емес, қара құс деп түсін ашып
беруге болады. Ал қара құс дегендегі қараны бұлайша бөліп ала алмаймыз.
Өйткені қара әуелде құстың түсін көрсету үшін жұмсалғанмен, бәрі де
онысынан қалып, құс деген сөзбен қосылып, құстың белгілі бір атасының ұлын
атайтын сөз болып кеткен. Сондықтан қарақұс деп, кейде түсі қара болмайтын
құстарды да атай береміз. Мысалы, Қарақұстың қазақ тілінде ақ-сар деп
аталатын бір түрі бар. Мұның түсі қара емес, сары болады. Солай да болса,
оны да қара құс дейміз .
Күрделі сөздердің қай–қайсысы болса да әуел бастағы жай сөз тіркесінен
шыққан. Бұлардың қалыптасуларына әрқилы синтаксистік амал-тәсілдер негіз
болған. Кейбір сөздер бастапқы синтаксистік жай сөз тіркестерінің
компоненттері бір–бірімен бірігу арқылы (бүгін, биыл, ағайын) туса, кейбір
күрделі сөздер жарыса, қабаттаса қолданылған компоненттердің қосарлануы
арқылы ( жер-су, ел- жұрт т.б) жасалған.
Күрделі сөздер құрылымы жағынан да, жасалуы жағынан да, сөз таптарына
телінуі жағынан да алуан түрлі болып келеді.
Күрделі сөздер: күрделі біріккен сөздер, күрделі кіріккен сөздер,
күрделі қос сөздер, күрделі қысқарған сөздер және тіркескен болып
бөлінеді.
Қазақ тіліндегі кіріккен сөздерге бәйшешек, белбеу, қонағасы, биыл,
бүгін, тоқсан, қарлығаш тәрізді сөздер жатады. Тіл мамандарының қай-қайсысы
болмасын кіріккен сөздерге компоненттері дыбыстық өзгеріске ұшырау
салдарынан бастапқы тұр-тұрпатынан өзгерген сөздерді жатқызады. Мысалы:
бәйшешек, бәйтерек сөздерінің құрамындағы бәй деген элемент әуел баста
бай формасында болғаны, кейін соңғы компоненттердегі жіңішке дауысты
дыбыстың ықпалынан а фонемасы, ә фонемасына айналып, бәйшешек,
бәйтерек болып қалыптасып кеткені мәлім.
Біріккен сөздерге: қарабауыр, асқазан, ұлтабар, көксерке, итмұрын,
қарақұс, аққу тәрізді сөздер жатады. Біріккен сөздер біріншіден кейбір
жұрнақтар арқылы туынды сөздің жасалуына негіз болады. Мысалы,
ақсақалды, аққудай т.б. Екіншіден, кейбір терминдік атаулардың
құрылымын жасауға қатысады. Мысалы: тасбақа, өнеркәсіп, құндыз .
Күрделі сөздердің бір түрі — қос сөздер. Қазақ тілін зерттеуші
мамандар қос сөздерді қайталама қос сөздер және қосарлама қос
сөздер деп, екі үлкен топқа бөліп қарайды. Қайталама қос сөздер
белгілі бір сөздер екі рет қайталануы немесе сол сөздің бір дыбысының
өзгеріп қайталануы арқылы жасалады. Мысалы, тау-тау, үй-үйге, шай- пай
т .б.
Ал, қосарлама қос сөздер әр басқа екі сөздің қосарлануынан
жасалады. Мысалы , әке-шеше, дәм-тұз, тау-тас т.б.
Күрделі қысқарған сөздер әрі ықшамдалып, әрі бірігіп жасалады.
Күрделі қысқарған сөздер ғылыми-техникалық, қоғамдық-саяси
терминологияда, мекеме, ұйым аттарында ұшырасады. Күрделі атаулар мынадай
жолдармен ықшамдалады:
а) Күрделі атаудың әрбір сөзінің басқы дыбысынан құралады: ТМД,
АҚШ, ХҚТУ.
ә) Күрделі атаудың құрамындағы алғашқы сөзінің басқы
дыбыстарынан құралады: ҚазМУ, АлМи;
б) Күрделі атаудың құрамындағы әрбір сөздің басқы буындарынан
құралады: партком, совхоз, обком ;
в) Күрделі атаудың құрамындағы алғашқы сөздің басқы буыны
мен соңғы сөздің бірігуінен құралады: мединститут, пединститут т.б.
Күрделі сөздердің келесі бір түрі — тіркескен сөздер. Мысалы, су
жылан, түлкі тымақ, қоңыр ала, көк ала, он бес, сатып ал, екі жүз, алып
қайт, күні кеше т.б. Осындағы су жылан, түлкі тымақ сөздері зат
есімдерден; көк ала, қоңыр ала сын есімдерден; екі жүз, он бес сан
есімдерден; сатып ал, алып қайт етістіктерден; күні кеше үстеуден жасалып
тұр .
Жоғарыда аталып өткен күрделі сөздердің бір түрі күрделі кіріккен
сөздер жайлы профессор Қ.Жұбанов өз пікірін білдірген. Ол кісі 1930
жылдардың өзінде-ақ қандай сөздерді кіріккен сөз дейміз, кіріккен
сөздердің қандай белгісі болады деп сауал қойып, соған берген жауабында:
Бірнеше сөзден құралған болса да, кіріккен сөздер бір-ақ нәрсені атайтын,
бір-ақ сөздің орнына жүретін болу керек. Екінші, кіріккен сөз болу үшін,
мұның ішіндегі жеке сөздердің әрқайсысы сөйлемде өз алдына бір–бір мүше
болмай, бәрі жиналып барып сөйлемнің бір-ақ мүшесі болу керек...Үшінші,
кіріккен сөздердің қайсы біреулерінде біреуінің не екеуінің де формасы
жай қалпындағыдан өзгеріп басқа түрге түседі. Төртінші, кіріккен сөздердің
бір айырмасы — мұнда екпін біреу-ақ, онда кірігуші сөздердің ең соңғысында
ғана болатындығы — деп тұжырымдайды.
Профессор Н.Сауранбаев қазақ тіліндегі изафеттік топтың түрлеріне
тоқтала келіп: Бірінші топтың өзгешілігі –олар синтаксистік шеңберден
шығып, морфология, оның ішінде сөз тудыру жүйесіне айналған тәсіл...
Изафеттің бұл түрі қазір тұтас бір атау болып ұғынылады– дейді.
Мысалға, қаламұш, баскиім, желбеу дегендерді келтіреді де сөйлемге бір мүше
болатынын айтады .
Қазақ тіл біліміндегі біріккен сөздерді зерттеумен шұғылданған
екінші тіл маманы Г.Жаркешева: ...біріккен сөз дегеніміз семантикалық бір
мағынаны білдіретін, сөйлемнің бір ғана мүшесі болатын, біріккен екі сөздің
аралығына дыбыс үндесу заңы әсер ететін сөздер деп түсіну керек, – дейді.
Сонымен,
Г.Жаркешева біріккен сөздердің ерекшеліктері дегенге мағына
тұтастығын, сөйлемге дербес бір ғана мүше болуын, компоненттерінің
қалыптасуына дыбыс үндесу заңы қатысуын жатқызады.
Сонымен, күрделі сөз, оның табиғаты мен морфологиялық құрылымы және
түрлері жайындағы жоғарыда айтылған мәліметтерді жинақтай келгенде,
күрделі сөз кемінде екі түбірдің бірігуінен, тіркесуінен немесе
қосарлануынан жасалады. Күрделі сөздің құрамындағы сыңарлар әр басқа
ұғымды емес, бәрі жиналып келіп бір ғана ұғымды білдіреді. Күрделі
сөздің шыққан тегі — сөз тіркесі. Тілдің даму барысында сөз тіркестері
семантикалық жағынан да, морфологиялық жағынан да, синтаксистік жағынан да
тұтасып, бір бүтін ұғымды білдіруінен күрделі сөздер жасалған.

1.2 Қос сөздердің қазақ тілі білімінде зерттелуі.
Түркі тектес халықтарда көп қолданылған, олардың сөздік қорындағы
сөздік тұлғалардың бірі – қос сөздер. Сондықтан көптеген ғалымдардың
назарын аударып зерттеу еңбектерінің объектісі болды. Сол жайында
тоқталайық.
ХІХ ғасырда И.Н.Ильминский, К.Фой, И.Гигонов, А.Казембектің
қызығушылығын тудырған бұл сөз тұлғаларының зерттеулеріне кейін түркологтар
Н.К.Дмитриев (“Парные словосочетание в башкирском языке” 1930 г.),
И.А.Баскаков (Ногайский язык и его диалекты), Е.У.Убрятова (“Парные слова
в якутском языке” 1940 г.), Б.Орузбаева (Некоторые заметки о парных
словах), Б.Қыдырбаев (Қарақалпақ тилиниң грамматикасы), В.А.Агонин
(“Повторы однородные парные сочетание в современном турецком языке”
1957 г.), Ә.Қайдаров (“Парные слова в современном уйгурском языке” 1949
г.), М.И.Адилов (“Система повторов в азербайжанском языке” 1959 г.),
М.Абдурахманов (“Парные слова в тюркских языках” 1975 г.) ат салысты. Сол
кезеңдегі басқа да түркологиялық еңбектерден қос сөздер сөзжасам объектісі
ретінде аналитикалық тәсіл арқылы сөз жасаудың жемісі болғанын көреміз.
ХХ ғасырдың бірінші жартысы түркология тарихында көптеген түркі
тілдерінің ғылыми грамматикаларының жарық көруімен сипатталады. Бұл
грамматикалардың барлығына ортақ ерекшелік — сөзжасамның екі тәсілі ғана
-аффикстік және сөздердің бірігуі мен қосарлануы көрсетіледі. Бұған
Е.Самойловичтің (“Краткая учебная грамматика современного османо-турецкого
языка” Л.Гос. акад. тип.1925 г.). В.Гордлевскийдің (“Грамматика турецкого
языка” М.1928), С.Ястремскийдің (“Грамматика якутского языка” М.1938 г.).
И.Батмановтың (“Грамматика киргизкого языка” ч.ІІ Фрунзе, 1939),
А.Кононовтың (“Грамматика турецкого языка” М.Л. 1941 г.), Н.Дмитриевтің
(“Грамматика кумыкского языка” М.Л. 1940), Л.Харитоновтың (“Современный
якутский язык” М.І Якутск, 1947 г.) еңбектері дәлел. Аталған еңбектерде
қос сөздер әр сөз табының аясында қарастырылады, аздаған мысалдар
келтіріледі. Осы тақырыпқа арнайы жазылған еңбек деп Н.К.Дмитриевтің
мақаласын атауымыз керек [1940, 501-516]. Автор башқұрт тілі деректерінің
негізінде қос сөздердің жасалуы, түрлері, мағыналары жөнінде ғылыми
тұжырымдар жасайды. Отызыншы жылдардан бастап түркологияда қос сөздерге
байланысты көптеген мақалалар
жарық көріп диссертациялар мен монографиялар жазылды.
Қазақ лингвистерінің біраз тобын бұл тақырып бейтарап қалдырмаған. Осы
мәселе төңірегіндегі зерттеулерді сала-салаға бөліп, саралағанда,
морфологиялық,этимологиялық, стилистикалық тұрғыда қарастырылған бірталай
еңбектерге кездесеміз.
А.Есенғұлов көне түркі жазба ескерткіштеріндегі қос сөздердің
табиғатын көрсетсе, Ә.Керімов қос сөздерді құрамына қарай қайталама және
қосарлама қос сөздер деп бөледі. Негізгі көпшілігі таза түркі сөздерінің
қосарлануы арқылы жасалған дей отырып, кірме сөздерді де айқындайды: Екі
сыңары да араб сөзі: мал-мүлік, екі сыңары да парсы сөзі: парә-парә, бір
сыңары араб, бір сыңары түркі сөзі: шәһар-бол, мал-товар, қазғу-хасрәт [25,
49-45]. А.Есенғұлов: “Көне түркі жазба ескерткіштерінде қос сөздердің
қосарлама түрі қолданылады да қайталама қос сөздер кездеспейді, - деп
көрсетеді [25,138]. Тағы бір атап өтетін жайт: Көне жазбаларда қос
сөздердің орын тәртібі өте тұрақты. Егер сыңарларының орнын ауыстырса, қос
сөз болудан қалады. Мысалы: қыз-оғул — қыз бала, оғул-қыз —балалар, қыз-
қудуз — қыз бала, қудуз-қыз — әйел [25,139].
Қос сөздердің морфологиясына қатысты мәселелер А.Байтұрсынов,
Қ.Жұбанов, А.Ысқақов, Т.Қалабаева еңбектерінде сөз болды. Олар қос
сөздердің негізгі белгілерін жасалу жолдарын, дұрыс жазылу жайын анықтап
береді [24,65].
А.Байтұрсынов өзінің еңбегінде қос сөздерге былай анықтама береді: “Қос
сөз дегеніміз – қосарынан айтылатын бір өңкей есімді сөздер. Қос сөз екі
түрлі болады, біреуі нәрсенің көбін атайды, екіншілері айыра атайды.
Алдынғысы жалпылағыш қос сөз деп соңғысы жалқылағыш қос сөз деп айтылады
[3,45], — дейді. Жалпылағыш қос сөздерге: аяқ-табақ, төсек-орын, ер-
тұрман, киім-кешек, бақа-шаян сияқтыларды жатқызса, жалқылағыш қос
сөздерге: жел-бау, жүк-аяқ, ер-батыр, есен-аман, өмір-қопса, шекті-бай,
төсек-ағаш т.б. жатқызады.
А.Байтұрсынов қос сөздерді жалпы екіге бөліп қарастырса, белгілі тіл
маманы Ж.Сауранбаев қазақ тіліндегі қос сөздерді бес топқа бөліп
көрсетеді.
Мәндес қос сөздер (қыз-келіншек).
Қайшы мәндес қос сөздер (үлкен-кіші, ыстық-суық).
Сыңар мәндес қос сөздер (алай-дүлей, кәрі-құртаң).
Қайталама қос сөздер (тау-тау, бес-бестен).
5. Қоспа буынды қос сөздер (ап-ауыр, ұп-ұзын, тәп-тәтті) [18,64].
А.Қайдаров, Н.Сауранбаевтың қос сөздерді беске бөліп жіктегенін қостай
келе,қос сөздердің осы бес түрі барлық сөз таптарына да ортақ екенін, бірақ
қос сөздердің қай-қайсысы да кемінде екі сөзден құралатындығын, оның әрбір
сыңарының кейде толық мағыналы, кейде мағынасы жоқ сөз болатыны белгілі
дейді. Ол зерттеушілердің екі сөзден құралатындығына сүйеніп, қос сөздерді
сөз тіркесі түрлеріне жатқызатындығын да айтып өтеді.
А.Қайдаров кейбір басқа еңбектерде қос сөздерді сөз тіркесі дегенмен,
олардың сөз тіркесінен төмендегідей айырмашылығы барлығын көрсетеді.
Бір сыңары өздігінен мағына бере алмайтын қос сөздер сөз тіркесіне
жатпайды. Қос сөздердің екі сыңары да мағыналы болғанымен, бір сөздің
орнына қолданылады. Қос сөздердің әрбір сыңары басқа тілге калька бойынша
аударылмай, тек мағынасы жағынан аударылады. Қос сөздердің сыңарының
мағыналық жағынан жақындастығы соншалық, оларды бірыңғай мүшелер сияқты
айтуда арасына кідіріс жасап айтуға болмайтындығын А.Қайдаров өзінің
еңбегінде айтып өтеді .
Жасалу тәсілі жағынан алғанда, қос сөздер жалаң және күрделі түрлерге
бөлінеді. Қос сөздердің жалаң түрі – дефис арқылы жазылатын қос сөздер.
Профессор А.Ысқақов осы жалаң қос сөздердің негізгі екі түріне: қайталама
қос сөздер, қосарлама қос сөздер деген атау береді .
Қос сөздердің күрделі түрі үтір арқылы жазылады және екі сөзден ғана
емес,одан да көп сөзден, тіпті екі сөйлемнен жасалады. Бұл жайтты анықтаған
Кеңесбаев былай дейді: жалаң қос сөздерге қарағанда, күрделі қос сөздер,
көбінесе, метафоралық мағынада айтылады. Бұл есептен олар идиомдық немесе
фразалық қос сөздер бола алады. Оларға мынадай мысалдар келтіреді: ұзын-
арқан, кең тұсау, үлде мен бүлдеге оранып, айрандай аттап, күбедей
пісіп, бір сырлы, сегіз қырлы, алалы жылқы, ақтылы қой, әулиеге
айтып, қорасанға қой айтып. Оның айтуынша қос сөздер деп атау үшін
сызықшамен жазылу шарт емес, яғни тілімізде бір-бірінсіз айтылуға келмейтін
тиянақты сөздерді қос сөздер деп тануға болады .
Осы тұрғыда біздің тоқталатын мәселеміз — қос сөздердің стильдік
жағынан
зерттелу жайы. Қос сөздердің қолданыстағы мән-маңызы қаншалықты, оларды
пайдаланудан ұтарымыз не, ойды бейнелі, әсерлі жеткізуде олардың ролі
қандай дегенде, кімнің қандай пікір айтқанын, дәлелін төмендегіше
сипаттап шығамыз. Ойды ажарлы беруде фразалық қос сөздердің маңызын
алдымен І.Кеңесбаев дәлелдейді. Ол шалқып, басып жүргенде дегеннен гөрі
айрандай аттап, күбідей пісіп жүргенде деген тіркесі ойды әсерлі
жеткізеді, — дейді. Стилистика тұрғысынан қос сөздердің қолданылу жайына
алғаш көңіл аударған ғалым Ф.Мұсабекова. Ол қос сөздерді зат есімдік
тұлғада қарастырып, сөйлем ішіндегі қолданылуына, стильдік мән-мазмұнына
түсініктеме береді. Ғалым қос сөздерді қолданудың сөйлем мағынасына
әсерін былайша көрсетеді: Көшені араладықдегенде немесе көше-көшені
араладық деген екі сөйлемде айтылып тұрған ой мағыналас, бірақ бұл екі
сөйлем арасына мағыналық жағынан тепе- теңдік белгісін қоюға болмайды,
себебі көше-көшені араладық дегенде, даралап, бөліп-бөліп айырып,
әлденеше көшені аралағаны айқын берілсе көшені араладық дегенде, даралау
көптік ұғымнан гөрі жалпылық ұғым басым беріледі.
Сол тәрізді ызыңнан мезі болу мен ызың-шудан мезі болуды
салыстырып, олардың мағыналық реңкін көрсетеді. Ол сонымен бірге зат есімді
қос сөздердің қайталанған түрі молшылық мағынасын беретінін тегене-тегене
қымыз, мая-мая шөп, табақ-табақ ет, қазан-қазан асылған ет деген
сөздер қатыстырылған сөйлем арқылы түсіндіреді де кейбірін мүлде жекелеп
қолдануға болмайтынын ескертеді. Қос сөздерді қолдану жайына арнайы
тоқталған ғалым С.Хасанова мынадай пікір айтады: Ол аз сөзбен көп жайды
аңғартуда, ойды дәл, жинақы жеткізуде ұтымды келеді. Сөзді қосарлап
қолданудан айтылмақшы ойға экспрессиялық реңк, эмоциялық мән-мағына
үстеледі. Мысалы, жеке қолданған күн, түн сөзін күні-түні деп қосарлап
айтудан тыңдаушы мен оқушының алар әсері әртүрлі .
З.Қожабергенова өз еңбегінде трансформациялы қайталама қос сөздердің
стильдік мәнін ашып көрсетеді. Ол Қос сөздердің бұл түрі көркем әдебиетте
стильдік ерекшеліктеріне қарай көркем сөзді оқырманға әсерлі жеткізу үшін,
сонымен қатар оқиғалардың өрбу әсемдігін, экспрессивтілігін, эмоциялығын
дәл нақышпен баяндау үшін пайдаланады дей келе, нақты мысалдармен
дәлелдейді .
А.Ысқақов Қазіргі қазақ тілі атты еңбегінде қос сөздердің түрлеріне
тоқтала келіп, қайталама қос сөздің үстеме буын түрінде қалыптасқан түрі
—негізінен алғанда, сын есімдерге тән форма. Бұл үстеме буын сын есімге
күшейту мағынасын жамайтын форма түрінде қалыптасқан, өйткені бұл форма тек
негізгі сынға я ұлғайту, я солғындату реңкін жамайды,— деп, үстеме буынның
табиғатын әбден дұрыс айқындаған. Ол бір сыңары ықшамдалып қайталанатын
қос сөздерді, мысалы: жап-жақсы, қып-қызыл, кіп-кішкене, сап-сары, теп-
тегіс сияқтыларды үстеме буынды немесе күшейтпе буынды қос сөздер деп
К.Ахановтың пікіріне қарсы келеді. А.Ысқақов бұл сөздерді үстеме буындары
әрі ықшамдалып, әрі соңына п дыбысы жамалып, бір тұйық я бітеу буынға
айналуынан пайда болған дейді .
К.Аханов өз еңбегінде қып-қызыл, қап-қара тәрізділердің сын есімнен
басқа сөз таптарынан жасалған қос сөздердің түрлерінде мүлдем
ұшыраспайтынын, оның тек сын есімдерге ғана тән екендігін және бірден-бір
негізгі қызметі сын есімнің шырай формасын тудыру тәсілдерінің қатарында
емес, форма тудыру, соның ішінде сын есімнің шырай формасын тудыру тәсілі
деп қараған жөн. Демек, қып-қызыл, қап-қара тәрізділер қос сөздердің
қатарында емес, сын есімнің шырай формаларының мағына мен қызметі жағынан
тым қызыл, өте қызыл, тым қара, тіпті қара тәрізді сын есімдердің
күшейткіш шырай формаларымен сәйкес келуі дәлелдей түседі, ал тым қызыл,
өте қызыл, тым қара, тіпті қара тәрізділерді күрделі сөздер деп
қарамайтынымыз белгілі (бұлар торы ала, қара торы тәрізді күрделі
сөздерден мүлдем басқаша) дейді. Ол тілдегі құбылыстарды бір-бірінен
ажыратуда, әдетте, негізгі үш түрлі өлшемді таяныш етеді: оның бірі –
мазмұны екіншісі – форма, үшіншісі – қызметі. Ал жартылай редупликация
арқылы жасалған қып - қызыл, қап – қара тәрізділер формасы жағынан ғана
қос сөздерге ұқсайды, ал мазмұны мен қызметі жағынан өте қызыл, тым қара
тәрізді сын есімдердің күшейтпелі шырай формасымен сәйкес келеді деп
қорытындылайды . А.Н.Кононов та А.Ысқақов сияқты қып-қызыл, қап-қара
тәрізді формаларды сын есімдердің күшейткіш формалары деп санайды. Бірақ
А.Н.Кононов оларды жартылай редупликация жолымен жасалған деп есептейді.
А.Ысқақов пен К.Аханов күшейтпе буын тек сын есімнің шырай формасы
арқылы туады десе, бұған қазақ тіл білімі тұңғыш профессоры Құдайберген
Жұбанов тұжырымы қарсы болады. Мысалы, қап-қара, тіп-тік, қып-қызыл, сап-
сары деген қос сөздер күні бүгінге дейін жасалу жағынан осылайша тек п
дыбысының жамалуы ғана ескеріліп жүрген күшейтпе буынды қос сөздердің
Жұбановтың еңбектерінде тағы да бірнеше дыбыстар арқылы жасалатын түрлерін
кездестіреміз. Мысалы, қаз-қатар сөзінің тіркестік құрылысын талдай келе
былай дейді: Бұл жерден мен қаз және қатар деген сөзді көріп тұрған
жоқпын. Мұнда сап-сары, қып-қызыл сияқты қатар сөзі қаз деген күшейткіш
буынмен айтылған. Дәл осындай сөздер қатарына ғалым қаз-қалпы, тас-талқан,
тым-тырыс,жым-жырт, қым-қуат сияқты сөздерді туғызады. Бұдан екі түрлі
жаңалықты байқауға болады. Бірі – бұрын қос сөздердің күшейтпе буынын
жасаушы дыбыс тек қана п деп танылатын болса, енді соған з (қаз-қатар,
қаз-қалпы дегендегі ), с (тас-талқан дегендегі) және м (тым-тырыс, жым-
жырт, қым-қуат дегендегі) дыбыстар да қосылады. Сөйтіп күшейтпе буынды қос
сөздер жасайтын дыбыстар біреу емес, п, з, с, м болып төрт дыбысқа жетеді.
Екінші – буын күшейтпе буындар тек қана сын есім түбірлерден жасалады
делініп келсе, енді зат есім (қаз-қатар, қаз-қалпы,тым-тырыс дегендегі
қатар, қалпы, тырыс) түбірден де,еліктеуіш сөздер (жым-жырт дегендегі жырт)
түбірлерден де, етістік (қым-қуат дегендегі қу) түбірлерден де жасалуы
болып табылады .
Соңғы шыққан еңбектерден қос сөздердің қолданысына қатысты пікір
Г.Әзімжанованың кандидаттық диссертациясында да айтылды. Ол Қайталама
қолданыстар – оқырманға, тыңдаушыға ерекше эмоциональдық әсер ететін
қасиеті бар стильдік әдіс ретінде көркем әдебиетте жиі қолданылады.
Сөз зергерлері бұл стильдік амалды психологиялық анализді тереңдету
үшін де жұмсайды. Редупликацияланған немесе қосарланған (порно-повторные)
лексикалық элементтері тілек (морфологиялық) категория ретінде, ал бір
сөйлемде немесе микротексте қайталанып қолданылатын құбылысты стилистика
құбылысы (категориясы) деп тану керек – дейді .
Қазақ ССР Ғылым академиясы Тіл білімі институтының кіші
ғылыми қызметкері И.Уәлиев өзінің Қазақ әдебиеті газетінде жарияланған
Қос сөз сыңарларының сырлары деген еңбегінде қос сөз
сыңарларының сырын ашып, түп-төркінін көрсетіп, этимологиялық талдау
жасайды. Мысалы, Кілең мықты деген мағынаны білдіретін ығай-сығай
қос сөзінің негізгі сыңары сығай, ал ығай оның дыбыстық өзгеріске
ұшырағандағысы. Жеке алғанда сығай
сөзінің нендей мағынаны білдіретіндігін бірден байқай қою қиын. Енді
осы сөзді өзге бір сыбайлас сөзбен салыстырсақ, сөзге сөз сәулесін
түсіріп, көмескілікті сейіткендей болады, — дейді.
Сондай сөздің бірін ұлы қаламгер М.Әуезовтің Қараш-қарашынан
кездестіреміз: Соңғы кездесудегі қуғын әлденеше жақты болуға
айналды. Бір жағынан , он шақты кісіні қолдарына мылтық, қару-
жарақты сығайлап беріп, күндіз-түні, тау-тастың барлығын кезгізуден
басқа, тау ішінде отырған елді де мұның соңына салмақшы болды.
Мұндағы сығайлап сөзі – қазіргі сайла- ның байырғы нұсқасы. Сығай
сөзінің ықшамдалған түрі — сай. Бұл сөздің қазіргі тіл
қолданысымызда лайықты, мықты, келісті, деген мағынада
жұмсалатындығын мынадай тұрақты тізбектерден байқаймыз: төрт құбыласы
сай, сай күлік (сайгүлік), бір түлікке бай болғанша, төрт түлікке
сай бол т.б.
Тілімізде түп - төркіні өзара салыстыру арқылы ашылатын бұдан
басқа да бірталай қос сөз сырлары бар дей келе құрбы-құрдас деген қос
сөзге де талдау жасайды. Бұл сөз дейді Уәлиев: былайша қарағанда
екі сыңары да түсінікті. Жас шамасы қарайлас адамдарды құрбы-құрдас деп
атайтындығы байқалады. Әйгілі ғалым М.Қашғари [Х ғ.] сөздігінде құр сөзі
дәреже, лауазым, [19,467] дегенді білдіреді делінген. Осындай дерекке
қарағанда құрдас деп әуелде қарайлас адамдарды емес, дәреже, лауазымы
қатар кісілерді атаса керек,— деген тұжырым жасайды .
Т. Қалабаева Қайталама қос сөздердің кейбір мәселелері деген
еңбегінде тілімізде қайталама қос сөздерге жатқызып жүрген кейбір ( түйе-
түйе, қатын- қалаш, қыз-қырқын, бала-шаға, некен-саяқ, нан-пән, ет-мет,
бара-бара, айта- айта)
сөз тіркестері жөнінде профессор А.Ысқақовтың Жалпы түсіну, талдау
мәселелерін жеңілдету үшін, қос сөздерді ең әуелі қайталама қос сөздер және
қосарлама қос сөздер деген үлкен екі топқа бөліп алғанын дұрыс — деп өте
дұрыс түйіндеген, ол бұл екі топқа қысқаша ғана мәлімет беріп өтеді
дейді. Т.Қалабаева қайталама қос сөздер немесе редупликация деп аталатын
екі түбірден яки екі сөзден синтетикалық жолмен бірігіп жасалған сөздер
тілімізде жаңа сөз тудырмайды, бірақ мағына тудырады. Кейде жұрнақтар,
жалғаулар арқылы, яғни синтетикалық – морфологиялық тәсілмен де жасалады,
— деп
мынадай мысал келтіреді: Бүгін мен Алматы, Москвамен ауызба-ауыз
сөйлестім (Ғ.Мүсірепов). Мені күте- күте кетіп қалыпты (Т.Иманбеков). Осы
сөйлемдердегі бір сөздің екі рет қайталануы әртүрлі үстеме мағына
беріп, оның экспрессивтивтілігін арттырып тұр дейді. Осы еңбегінде
Т.Қалабаева қайталама қос сөздердің ең көп қолданылатыны қосымшалы
қос сөздер екіндігін, соның нәтижесінде қайталама қос сөздердің
эмоциональдық мәні арта түсетінін және қайталама қос сөздердің
қосымшалар арқылы жасалу тәсілі барлық сөз таптарында қолданыла
беретіндігін, соның ішінде етістіктердің түбіріне көсемшенің -а,-е,-й,
-ып, -іп, жұрнақтарының қосылуынан жасалғаны жиірек кездесетінін айтып
өтеді. Т.Қалабаеваның осы зерттеуінде қайталама қос сөздердің
стильдік өңі туралы айтылып өтіледі және бір сөздің екі рет
қайталануы немесе қосымшалы түрде қайталануы экспрессивтік және
эмоционалдық мән үстейтіндігі де көрсетіледі. Мысалы, мені күте- күте
кетіп қалыпты. Бостан- босқа бүлініп, саған не болды?
Жоғарыда айтылған пікірлердің бәрін қорытындылай келе, қос
сөздердің стилистикасы мынадай мәселелердің айналасында болған:
1. Қос сөзді қолданудың сөйлем мағынасына әсері.
2. Қос сөздердің экспрессивті- эмоционалдық мағыналары.
3. Қос сөздерді қолданудың ұтымдылығы.
4. Жеке жазушылардың қос сөздерді қолдану ерекшелігі.
Қазақ тіл білімін зерттеуші І.Кеңесбаев пен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.