Қазақстанда өте сирек кездесетін түр

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

1. Көрікті ойраш (Қоңыраугүлдер тұқымдасы)
2. Таңдамалы шоқпарбас (Шоқпарбастар тұқымдасы)
3. Дәрмене (Күрделігүлділер тұқымдасы)
4. Грейг қызғалдағы (Лалагүлдер тұқымдасы)
5. Аққаңбақтүсті аллохруза (Қалампырлар тұқымдасы)
6. Талас бәрпісі (Сарғалдақгар тұқымдасы)
7. Қаршыл шүйгіншөп (Шүйгіншөптер тұқымдасы)
8. Батпақ жылантамыры (Сүйсіндер тұқымдасы)
9. Кәдімгі емен (Шамшаттар тұқымдасы)

Кіріспе

Жиі гүлдері жалғыз, бірақ көбіые бір сабақта 10-ға дейін болады. Бұл
түрдің тамыры өте ерекше — жуан, ақ, цилиндр тәрізді, ұзындығы 60 см,
шеңбері 8-10 см; көптеген жіңішке тамыршалары бар.
Қазақстан жерінен тыс Еуразияның орманды аймақтарында (Сахалинге
дейін), Солтүстік және Оңтүстік Америка, Австралия және Жаңа Зеландияда кең
таралған, Ылғалды мүк басқан шатқалдарда, шөгінді тастар арасында, биік
таулы тасты тундраларда, сирек орманды белдеудің жоғарғы бөлігінде өседі.
Көпжылдық мәңгі жасыл шөптесін өсімдік, споралар арқылы және жоғарғы
жапырақ қындарында орналасқан өскін бүршіктер арқылы көбейеді.
Негізінде мұның ашылмаған гүл себетінде сантонин болады. Ол медицина
мен мал дәрігерлік ісінде іштегі құртты айдап шығаратын дәрі ретінде кең
қолданған. ХП ғасырда Италия көпестері Орта Азия мен Каспий маңы даласынан
жиналған бұл шикізатты сатқан болатын.
Елдің бәрі біле бермейді, біздін Грейг қызғалдағының ғылымға тек 1868
жылы ғана белгілі болғанын, ал 1877 жылы ол Голландияда бірінші дәрежелі
сорт дипломын алды. Осы уақытқа дейін осы түрдің қатысуымен табиғи сұрыптау
және будандастыру әдістері арқылы қызғалдақгың 300-ге жуық мәдени сорты
алынды.
Аллохрузаны Орта Азияда 1927 жылдан бері даярлайды. "Түркістан сабынды
тамыры" деген атпен көп мөлшерде шетелге жіберідді. 1960 жылдардың басында
Қазақстанда жылына 700-800 тамыр дайындалатын.
Ерте гүлдейтін сәндік түр, шағыл тасты және ұсақ топырақты беткейлерде
жазықтықтан субальпі белдеуіне дейін өседі. Екі ұршық тәрізді қосалқы
түйнекшелері бар жұмыртқа пішінді түйнегімен ерекшеленеді.
Алматы қаласы мен Қазақстанның оңтүстігіндегі қалаларда кең таралған.
Тұқымы арқылы көбейеді, өздігінен тұқым шашып та өседі. Кирсанов ботаника
қорықшасында қорғалады.

Қазақстандағы сирек кездесетін өсімдіктер

КӨРІКТІ ОЙРАШ
(Қоңыраугүлдер тұқымдасы)

Мәртебесі: сирек кездесетін, жеке типті туыстың қалдық түрі. Угам
жотасының тек үш сайында ғана (Мақбалсай, Алмалысай, Пияздысай) кездеседі.
Қазақстан жерінен тыс Солтүстік Ауғанстан мен Памир-Алайда (Тәжікстан)
таралған. Солтүстік тасты тік беткейлерде бұталармен бірге немесе жекелеген
арша ағаштарымен өседі. Өте әдемі, биік (1,5 м) көпжылдық өсімдік, піспек
тәрізді жапырақтары мен шеңбері 12 см, ірі ақ және көгілдір гүлдері бар.
Жиі гүлдері жалғыз, бірақ көбіые бір сабақта 10-ға дейін болады. Бұл
түрдің тамыры өте ерекше — жуан, ақ, цилиндр тәрізді, ұзындығы 60 см,
шеңбері 8-10 см; көптеген жіңішке тамыршалары бар. Осы тамыршалары арқылы
жаздың ыстық кезеңінде жер үсті бөлігін сумен қамтамасыз ететін ылғалды
жинайды. Тамыры 20-35 см тереңдікте орналасады. Бұл өну бүршігін ауа
райының қолайсыз жағдайынан қорғайды. Сонымен қатар ересек дараларын басқа
жерге отырғызу қиынға түседі. Қазақстан популяциясы 1000 дараға дейін
жетеді. 1968 жылы тек Мақбал сайынан ғана 850 дара есептелген болатын. 30
жылдан кейін осы жерден көлемі 500 шаршы метр популяциясы сипатталып
жазылған болатын, оның жоғарғы тығыздығы бір шаршы метрде 5-6 гүлдеп тұрған
дара. Мұндай тартымды сәндік өсімдікті көгалдандыру жұмысында кеңінен
қолдану керек. Мәдени түрде XIX ғасыр соңынан белгілі. Б.А.Федченко 1898
жылы Швейцарияда гүл өсіруші Марк Мишельден керемет көшеттерін көрді.
Тұқымымен көбейеді, алғашқы көшеттері Ташкентте төртінші жылы, Алматыда
бесінші-алтыншы жылдары гүлдейді. Табиғатта көшеттері 10 жылдан кейін,
көбіне 16 жылдан кейІн гүлдейді. Қазақстан популяциясы Угам қорығында
орналасқан. Оның жағдайына үнемі бақылау жасап, толық қорғауға алу керек.

ТАҢДАМАЛЫ ШОҚПАРБАС
(Шоқпарбастар тұқымдасы)

Мәртебесі: Қазақстанда өте сирек кездесетін түр. Тек Алтай, Жоңғар
Алатауы тауларында және Қазақ шоқыларының бір жерінде (Бурабайда)
кездеседі. Қазақстан жерінен тыс Еуразияның орманды аймақтарында (Сахалинге
дейін), Солтүстік және Оңтүстік Америка, Австралия және Жаңа Зеландияда кең
таралған, Ылғалды мүк басқан шатқалдарда, шөгінді тастар арасында, биік
таулы тасты тундраларда, сирек орманды белдеудің жоғарғы бөлігінде өседі.
Көпжылдық мәңгі жасыл шөптесін өсімдік, споралар арқылы және жоғарғы
жапырақ қындарында орналасқан өскін бүршіктер арқылы көбейеді. Дәрілік
өсімдік ретінде дайындалады, құрамында жансыздандыратын қасиеті бар улы
селагин алкалоиды бар. Саны барлық жерде төмен, тіршілік ету жағдайының
өзгеруіне байланысты азайып отыр. Мәдени өсіруте төзімсіз, тек Алтай
ботаника бағында (Риддер қаласы) өсіріледі. Марқакөл және Батыс Алтай
қорықтарында, сонымен қатар Бурабай ұлттық паркінде (Синюха тауы)
қорғалады.

ДӘРМЕНЕ
(Күрделігүлділер тұқымдасы)

Мәртебесі: сирек кездесетін, таралу аймағы тарылып бара жатқан, құрып
кету қаупі бар түр. Тек Оңтүстік Қазақстан облысында (Сырдария өзенінің оң
жағалау аңғары мен Қаратау жотасының жазықгығында кездеседі. Қазақстаннан
тыс Өзбекстан мен Тәжікстанда (Түркістан, Кураминнің оңтүстік сілемі және
Зеравшан жотасы) таралған. Тау аралық аңғарлар мен жазықтықтардағы сортаңды
сазды және бекітілген құмды топырақтарда, кейде төменгі тау белдеуіндегі
тасты беткейлерде өседі. "Дәрмене дәні" деп аталатын дәрілік зат өндірісі
үшін жаппай дайындау, түрдің таралу аймағы мен санының қысқаруына әсерін
тигізді. Негізінде мұның ашылмаған гүл себетінде сантонин болады. Ол
медицина мен мал дәрігерлік ісінде іштегі құртты айдап шығаратын дәрі
ретінде кең қолданған. ХП ғасырда Италия көпестері Орта Азия мен Каспий
маңы даласынан жиналған бұл шикізатты сатқан болатын. 1883 жылы Орынбор
көпесі Савинков Шымкентте сантонин зауытын салған болатын, онда ол "дәрмене
дәні" мен таза сантонинді өндірді. XX ғасырдың 40-жылдары "Дәрмене" арнайы
совхозы құрылды. Мұнда дәрмене 30 мың гектар жерді алып жатты. Қазіргі
кезде дәрмене өсірілмейді, бІрақ оның қоры мен таралу аймағы қалпына
келмеді. Қалғанын сақтау үшін жалпы көлемі 24000 га Ақдала, Жамбыл, Темір
және Задарьинск қорықтары (4 ботаника қорығы) ұйымдастырылды.

ГРЕЙГ ҚЫЗҒАЛДАҒЫ
(Лалагүлдер тұқымдасы)

Мәртебесі: саны қысқарып бара жатқан, сирек кездесетін түр. Солтүстік
шөлден (Қызылорда қаласының маңынан) Батыс Тянь-Шань, Қаратау, Қырғыз
жотасынан Шу-Іле тауларына және Іле Алатауының шығыс бөлігіне (Қордай
асуына) дейін кездеседі. Қазақстан жерінен шамалы ғана ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.