1985 – 1991 жылдар аралығындағы Қазақстандағы саяси партиялар мен ұйымдар

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТІРЛІГІ

АКАДЕМИЯЛЫҚ ИННОВАЦИЯЛЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ

Күндізгі бөлім факультеті
Қазақстан тарихы кафедрасы

Тақырыбы:
1985 – 1991 жылдар аралығындағы Қазақстандағы саяси партиялар мен
ұйымдар.

Орындаған: Аштеуов Руслан
Тобы: 8518
Қабылдаған: Амирова Қымбат

➢ Жоспары:

I. Кіріспе.
II. Негізгі бөлім.
❖ 1985-1991 жылдар аралығындағы Қайта құру бағыттары;
❖ Осы жылдар аралығындағы қазақ жастарының көтерілуіне түрткі
болған оқиғалар (Желтоқсан оқиғасы, Жаңаөзендегі оқиғалар,
Қарағандыдағы кеншілер ереуілі)

❖ 1985-1991 жылдар аралығында Қазақстанда құрылған саяси
партиялар мен қоғамдық бірлестіктер (Азат, Единство,
Желтоқсан, Әділет, Азамат, Ақиқат, т.б ұйымдар)

III. Қортынды бөлім.
IV. Пайдаланылған әдебиеттер.

➢ Пайдаланылған әдебиеттер:
✓ Чапай Мусин. Қазақстан тарихы кітабы.
✓ Талапкер бағдарламасы, 1.1.2 версиясы, Сәрсенбаев Қанат
Әділханұлы.
✓ Н.Ә. Назарбаев Бейбітшілік кіндігі. – Астана Елорда, 2001.
✓ www. Google. kz. Қазақстан Республикасында азаматтық қоғамның
қалыптасуы мен дамуы

❖ 1985-1991 жылдар аралығындағы Қайта құру бағыттары.

▪ Дағдарыс алдындағы қоғам

КСРО құрамындағы барлық одақтас республикаларда 1980 жылдан кейін аса
күрделі жағдай басталды. Мұндай жағдай елдің әлеуметтік, экономикалық
нышандарының жоқтығынан туып еді.
Дағдарыстың себебі өте көп болды. Мысалы, экономикалық жағынан алғанда
ғылыми-техникалық прогрестің өндіріске енгізілуі баяу етті, өнімдердің
сапасына емес, санына көп көңіл бөлінді т.б.
Қоғамдық өмірде халықтың тұрмыс деңгейі күрт төмендеді, әлеуметтік
мәселелерге көңіл бөлінбеді, қылмыс тым кебейді.
1985 жылы наурызда К.У. Черненко қайтыс болғаннан кейін, КОКП Орталық
Комитетінің бас хатшысы қызметіне М.С. Горбачев келді.

▪ Қайта құру бағыты

1985 жылы сәуірде КОКП ОК-тың пленумында әлеуметтік, экономикалық
дамуды жеделдету мәселесіне сәйкес экономикалық құрылымды ғылыми-
техникалық прогресс негізінде қайта құру бағыты жарияланды. Бұл қайта құру
бағыты 1986 жылғы КОКП-ның XXVII съезінде мақұлданды. Сонымен партия елді
жаңару бағытына бастауға міндет алды.
Қайта құру ешқандай бағдарламасыз, ғылыми айқындамасыз жүргізілді. Бұл
бағыттың қияли болжамдары көп болды. Қайта құру бағыты алғашқы кезден
бастап сәтсіздікке ұшырай бастады. Бұған Мәскеуде В.В. Гришин, Ленинградта
Г.В. Романов, Қазақстанда Д.А. Қонаев, Әзірбайжанда Г. Әлиев сияқты
басшылар кінәлі деп шешілді. Қайта құру бағыты мемлекетті сол кезде алғы-
шарты қалыптасқан аса ірі дағдарыстан құтқара алмады. Қоғамдағы жағдай
күннен-күнге қиындай берді.
Негізгі себептері. 80 жылдарға қарай халық шаруашылығындағы
тоқыраушылық айқын көрінді. Республика шикізат көзі ретінде қала берді.
Рухани идеологиялық өмір де отарлау жүйесінің толық ықпалында болды. Ұлттық
мәдениет, салт-дәстүрлер, тіл өте ауыр жағдайға тірелді. Тек қана 1954-1986
жылдар аралығында қазақ тілінде білім беретін 600-ге жуық мектеп жабылды.
Қазақ тілінің қолдану аясы өте тарылды. Сол кезде билікте отырғандарды тіл
тағдыры толғандырмады.
Аса маңызды мәселелердің барлығы тек Мәскеуде ғана шешіліп отырды.
Республикалар егемендігі сөз жүзінде ғана болды.
Қазақстан партия басшысы Д. Қонаев өз жұмысында көптеген кемшіліктерге жол
берді. Д. Қонаевтың өзіне республика халықтарының арасында табынушылық
пайда болды. Д. Қонаев маңындағылар республикадағы күрделі әлеуметтік,
экономикалық, рухани, экологиялық жағдайларға немқұрайды қарады.
1985 жылғы сәуір айында Кеңестер Одағы Коммунистік партиясы Орталық
Комитетінің пленумы болды. Онда Орталық партия Комитетінің бас хатшысы
М.С. Горбачев баяндама жасап, қоғамды демократиялық бағытта қайта құру
жөнінде шешім қабылданды. Бірақ бұл шешім тек сөз жөзінде қалды. Оны
Қазақстанның партия, кеңес органдары қызметінен байқауға болады.
Тоқырау жылдарында одақтың барлық аумағында, оның ішінде
Қазақстанда да басқару ісіне жағымпаздық, парақорлық, рушылдық, жершілдік
сияқты көптеген келеңсіз құбылыстар орын алғаны белгілі. Бұл жылдары ұлт
саясатында, әлеуметтік – экономикалық және кадр мәселелерінде көптеген
аутқушылыққа жол берілді. Жалпы барлық кеңес қоғамында бұл кезде қоғамдық
ойдың мәні өзгеріп, сөз бен істің арасында алшақтық, қайшылық кең өріс
алды. Кадр мәселелерін шешу партия комитетінің тек бірінші басшыларының
айтуымен, солардың таңдауымен жүретін болды. Оларды іріктеуде тек туыстық,
жерлестік, бастыққа берілгендік жағдайлар маңызды рөл атқарады. Бұл
комунистік партияның, соның ішінде Қазақстан Компартиясының да барлық
деңгейінде көрініс тапты. Көптеген басшы партия қызметкерлері мен партия
комитетері ескіше қызмет етті. Қазақстан Компартиясының Орталық комитеті
құрамында сапалық өзгерістер аз болды. Осыдан келіп, аса маңызды
мәселелерді шешуде принципсіздік, тұрақсыздық, қоғамдағы жағымсыз
жағдайларды жасауға, аздаған жақсы істерді ерекше мадақтап, жоғары
көтермелеп тек жақсы жағынан көрсетуге тырысты. Сол кездегі Республика
Министрлер Кеңесінің төрағасы Н.Ә. Назарбаев 1986 жылғы ақпан айында өткен
Қазақстан Компартиясы ХVI сьезінде жасаған баяндамасында және сьезде шығып
сөйлеген басқа да делегаттар осындай келеңсіз жағдайларды өткір сынға алды.
Олар көптеген күрделі және маңызды мәселелерді партия комитетерінің дер
кезінде шешпейтінін, олардың қызметі ауқымынан тыс қалатынын, күрделі
мәселелерді шешуге ескіше қараудың кеңінен орын алып отырғанын ешқандай
бүкпесіз айтып берді.

▪ Қайта құру қайшылықтары

КОКП ОК-ның 1985 жылғы пленумында, КОКП-ның XXVII съезінде қабылданған
қайта құру бағыты оңайшылықпен жүзеге аспады. Жүргізілген көптеген шаралар
нәтиже бермеді. Мысалы, үкіметтің маскүнемдікке қарсы күресі экономикаға
біршама зиян әкелді. Көптеген жүзімдіктер құртылды. Көлеңкелі экономика
нығайып, қайта құру бағытына баға беріп, оны жүргізудегі қателіктер
мойындала бастады.
1987 жылы қазанда қайта құрудың баяулығы, оны жүргізудегі шалағай
саясат туралы Мәскеу қалалық партия комитетінің бірінші хатшысы Б.Н. Ельцин
өз сөзінде мәлімдеме жасайды. Бұл мәлімдеме ұзақ уақыт бойы ақпарат
көздерінде айтылмай жүрді.
Осыдан кейін қайта құруды жүргізу үшін ең алдымен саяси жүйеге реформа
енгізу керек болды.

▪ Кеңес саяси жүйесіне реформа

1989 жылы мамырда КСРО халық депутаттарының I съезі өтті. Съезде елді
жайлай бастаған дағдарыстың себебі туралы мәселе қаралды. Бұл съезден кейін
компартияның билігі өз беделінен айырыла бастады. М. Горбачев бастаған
партия басшыларының қызметіне сын айтылу көбейді. Партиямен қатар
комсомол, кәсіподақ қызметтері де үздіксіз сыналды.
КСРО халық депутаттарының I съезінде жаңа одақтық келісімшартты жасау
мәселесі көтерілді. Бірқатар одақтас республикаларда егемендік туралы
декларация қабылданды.
1990 жылы 25 қазанда Қазақстан өзінің мемлекеттік егемендігі туралы
декларация қабылдады.

❖ Осы жылдар аралығындағы қазақ жастарының көтерілуіне түрткі
болған оқиғалар.

▪ Желтоқсан оқиғасы (1986)

1986 жылғы желтоқсан оқиғасына жылдар бойы қордаланған осындай себептер
түрткі болды. Орталықтың өктемдік әрекеттері мен демократиялық принциптері
арасындағы қайшылықтар, шовинистік саясат т.б. қалыптасқан жағдайлар
наразылықтың негізгі себептері болды.
Наразылық сылтауы. 1986 жылы 16 желтоқсанда Қазақстан коммунистік
партиясының Орталық Комитетінің V пленумы болды. Пленумда Қазақстанды көп
уақыт бойы басқарған Д. Қонаевты орнынан босатып, мемлекет басшылығына
республика халқына бейтаныс Ульяновск облысы партия комитетінің бірінші
хатшысы болған Г.В. Колбин тағайындалды. Ел басшылығының ауыстырылуына
арналған бұл пленум 18 минутқа ғана созылды. Орталықтың бұл әрекеті барып
тұрған саяси қателік және қазақ халқының мүддесін мүлде елемеушілік болды.
Оқиға барысы. 1986 жылы 17 желтоқсанда Алматы қаласында республика
басшылығының ауыстырылуына қарсылық ретінде жастар толқуы басталды. Мұндай
наразылықтар басқа қалаларда да өтті. Наразылықтың, басты қозғаушы күші
студенттер, жастар болды. Жастар толқуы бейбіт жағдайда Алматы көшелерінде
басталды. Жастар шеруі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.