Конституциялық құқықты демократизацияландыру

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 12 бет
Таңдаулыға:

№10. Кәсіпорынның қаржысы

3. Қаржы әрқашанда мемлекеттің өсіп дамуының және мемлекеттің бір уақытта пайда болған мемлекеттік дамудың негізгі ұғымы болып табылады. Сондықтан мемлекеттік қаржы теориясы қаржылар мемлекетінің тірегі болып табылады. Негізінде қаржылар ақша түріндегі қоғамдық өндірістегі бөлуге байланысты экономикалық қатынастардың ақшалай сипатында болады. Кәсіпорын қаржысының бір бөлігі ретінде туындайтын экономикалық категорияға жатады,

Қаржылар өте мол ақша қаражаттары ретінде мемлекеттік меншікте болады және жолын мемлекеттік мұқтаждарды қанғаттандыру процесінде басты рөл атқарады. Қаржылар мемлекттік өсіп дамуының материалдық негізгі және оның өзіне тән функциялары қамтамасыз етіледі. Қандай да болмасын жеке және заңды тұлғалар қаржылық болып есептелінеді. Мемлекеттік ақша жүйесінің субъектісі болып табылатын 2 термин қарастырылады.

материалдық мағынада
материалдық экономикалық категория.

Материалдық мағынада қаржы деп мемлекеттің нарықтық қатынасы кәсіпкерлік міндеті іс орындайтын нарықты шауашылықты жүргізетін субъектілерінің қызметін ұйғарады. Дәстүрлі кәсіпкерлік тек пада алу үшін ғана өндіріс факторларын жүйелі пайдаланып келеді. Өтпелі кезеңді бастан кешіріп отырған қоғамның нақты жаңдайына сәйкес нарықтық экономикалық тиімді құрылымын қалыптастырудың қажеттілігімен осы өтпелі нақты жағдайға сәйкес келетін стандарттыны, әдет дағдыны қалыптастыру қажеттілігін ұштастырудың қүрделі де ұзақ уақытты керек ететін міндедді ақшалар екі нысанда болады.

қолда
құжат жүзіндегі ақшалар экономикалық категория ретінде қаржы деп мемлекеттік өкілеттің органдарының қаржылық қызметінің барысында туындайтын қоғамдық қатынастарды реттейтін нормативтік жиынтығын айтамыз. Қаржының қайнар көздері қоғамдығ қатынастарда 2 әдіс қолданады.

Қаржылық материалдық мазмұны өзінің көрінісін қаржы ресурстарын қалыптастырып пайдалануда табады. Бұл ресурстар бюджет, мемлекеттік және мемлекеттік емес әлеуметтік сақтандыру және қамтамасыздандыру, амортизация, айналым қаражаттарын тұтыну, резерв және басқа көптеген ақша қаражаттарын кірістіреді.

Қаржы инвистициялары, яғни кәсіпорынның бағалы қағаздарды алуға кеткен шығындары, үлестік қатысушылар, векселъдік өағаз беру жіне басқа да борыштық міндеттемелер, жарық экономикасындағы есептің аса маңызды объектісі болып табылады,

Капиталды берудің формасы мен табысты бөлудің әдісіне қарай бағалы қағаздар борыштық және борыштық емес болып бөлінеді. Борыштық бағалы қағаздар заттай емес активтерге берілген салым ретінде табыс табуға құқық алу үшін жат болып есептелінді.

Әдетте инвесторлар компанияның капиталы үшін бағалы қағаздарды - акцияларды сатып алады.

Қаржылық міндеттемелер инвесторлар мен қаржы алушылар арасындағы қарым қатынасты нақтайды. Қаржылық міндеттемелерге - бағалы қағаздар иелерінің акцияларды және қағазждық міндеттемелерді сатып алуға және сатуға құқығын бекітеді. Олар; аупциондар мен фъючерстік келісімдер.

Қаржылық фьючерс - белгілі бір бизнестік активті болашақта тіркелген бағамен сатуға және сатып алуға жасалған келісім.

Опицион - еңбек ұжымының мүшелеріне тегін берілген және жеңілдік шартымен сатылатын және кейіннен жазылым құқығын беретін бағалы қағаздар.

№4.

1. Мемлекетті сан қилы қызметін атқаратын механизмі болады. Мемлекеттің механизмі - белгілі түрде ұйымдастырылған, ішкі тұтастығымен және өзара байланыстылығымен сиппатлатын мемлекет органдарының жүйесі . Әр мемлекеттің механизмі оның тарихи, әлеуметтік, ұлттық, экономикалық, географиялық, т. б. ерекшеліктеріне байланысты құрылады. Дегенмен, барлық мемлекеттерге бірдей тән органдар болады.

Негізінен, олар - құқықтық тәртіпті сақтайтын, мемлекеттің ішкі қауіпсіздігін, сыртқы тәуелсіздігін қорғайтын органдар. Мұндай органдар әр дәрежеде, әр көлемде барлық мемлекеттерде болады. Мемлекет механизміне тән заңдылық - оның органдары тек мемлекет қызметін атқаруға қажет болғанда ғана құрылады. Екінші заңдылығы - бірінің қызметін бірі қайталайтын органдардың болмауы. Мемлекет механизмінің құрылымы мемлекеттік органдардан, мемлекеттік мекемелер мен кәсіпорындардан және мемлекетттік қызметкерлердің, ұйымдық қаржылардан, сондай-ақ мемлекеттік қызметтерді қамтамассыз етуге қажет ықтиярсыз көндіру күштерінен тұрады.

Мемлекетттік органдар өкіметтік қызметтерін жүзеге асырудың барысында өзара тығыз байланысты болатындығын атап көрсеткен жөн.

Мемлекеттік мекемелер мен кәсіпорындардың биліктік өкілеттіліктері болмайды. Олар экономика, білім беру, денсаулық сақтау, мәдениет, ғылым, спорт, және т. б. салаларда жалпы әлеуметтік қызметтерді атқарады.

Мемлекеттік қызметкерлер - бұлар басқару ісімен арнайы түрде айналысатын айрықша топ құрайтын санаттағы адамдар болып табылады. Мемлекеттік қызметкерлердің құқықтық жағдайы арнайы заң арқылы реттелінеді, онда мемлекеттік қызметкерлердің түрлері және міндеттері мен құқықтары айқындалып көрсетіледі.

Демократиялық құқықтық, әлеуметтік мемлекет ғасырлар сынағынан өткен принциптерге негізделіп құрылады. Мұндай мемлекеттердің механизмі мынандай органдардан тұрады:

Өкілдік органдар. Қазақстан Республикасында өкілдік органдар екіге бөлінеді:Жоғары өкілдік орган - Парламент. Парламент - бірден -бір заң шығаратын орган. Жергілікті өкілдік органдар - оюлыстық, аудандық, қалалық мәслихаттар.
Мемлекет басшысы. Қазақстанда мемлекет басшысы - Президент. президент мемлекеттік биліктің барлық тармағының келісіп жұмыс істеуін және үкімет органдарының халық алдындағы жауапкершілігін қамтамассыз етеді.
Атқарушы орган. Қазақстанда жооғары атқарушы орган - Үкімет. Жергілікті атқарушы органдар - әкімшіліктер.
Орталық басқару органдары. Қазақстанда оларға: министрліктер, мемлекеттік комитеттер, агенттіктер, ведомстволар жатады.
Сот органдары. Қазақстанда оларға: Жоғары Сот, жергілікті соттар, әскери соттар жатады.
Прокуратура. Ол заңдардың біркелкі орындалуын қадағалайтын орган.
Әскер. Оған мемлекеттің әр саладағы қарулы күштері жатады.
Барлау, қарсы барлау органдары.
Абақты, бас бостандығынан айырылған адамдарды ұстап тұратын орындар.

Мемлекеттік механизмінің негізгі құрылымдық бөлімі - мемлекеттік орган. Мемлекеттік орган дегеніміз - билік өкілеттіктерге ие, мемлекет қызметтерін жүзеге асырушы ұйым. Мемлекеттік орган мемлекеттік қызметкерлерден тұрады, бұлардың айрықша түрі - лауазымды тұлғалар болып табылады. Мемлекетік қызметкерлерді материалдық игіліктерімен қамтамассыз ету - қоғамның міндеті.

Мемлекеттік органның биліктік өкілеттері болады. Олар:

атқарылуы міндетті болып келетін нормативтік- құқытық актілерді қабылдау үшін берілген мүмкіндіктер;
мемлекетік органдар қабылдаған актілерді басшылыққа алып, алуан түрлі әдістерді қолдана отырып мемлекет бағдарламаларын жүзеге асыру, оларды орындауды қамтамассыз ету болып табылады.

Мемлекеттік органдар түрлі негіздер бойынша жіктеледі:

Туынды тәсілдер бойынша:

а) Бастапқы (өкілдік берілген) органдар, мысалы, мұрагерлік монархия, парламент, президент. Бұл органдар басқа қандай бір органдар арқылы құрылмайды;

б) Туынды (үкімет, прокуратура, т. б) . Бұларды бастапқы органдар құрады және бұларға үкіметтік (биліктік) өкілеттерді солар береді.

2. Биліктік өкілеттіктердің көлемі бойынша:

а) Ең жоғары (үкімет) ;

б) Жергілікті (әкімшілік) ;

3. Құзырларының ауқымдылығы бойынша:

а) Құзырлары жалпылама болып келетіндері (үкімет) ;

б) Құзырлары арнайы түрде белгіленіп берілетіндері (ішкі істер органдары) .

4. Билік бөлінісі қағидаттары бойынша:

а) Заң шығару органдары (Парламент) ;

б) Атқарушы(Әділет және т. б. министірліктері) ;

в) Сот органдары (соттар) ;

5. Шешім қабылдау тәртібі бойынша:

а) Алқалыоргандар, яғни шешімді алқалы түрде қабылдайттындар (Папламент, Үкімет және т. б. )

б) Жеке дара басшылық органдар, яғни шешімді жеке дара басшылықпен қабылдайтындар (Президент, министрліктер, комитер) .

Мемлекеттік аппаратты ұйымдастыру мен оның қызметін атқаруын белгілеуде барлық мемлекеттік органдар үшін бірыңғай талаптар қойылады.

Талаптар - мемлекеттік органдарды құру және олардың қызмет атқаруларын айқындау тәсіл-амалдарының бастапқы идеялары, міндетті ережелері, негіздері.

Заң дегеніміз, ең жоғары нормативтік күші бар акті. Қазақстан Республикасының Конституциясы бойынша Парламент - заң шығару қызметін жүзеге асыратын Республиканың ең жоғары органы.

Заң термині әдебиетте екі мағынада қолданылады - «кең» және «тар» мағынасында.

«Кең» тұрғыдан алсақ, заңға нормативтік актілердін барлық түрлері: нақты заңдар, жарлықтар, қаулылар, шешімдер, бұйрықтар, нұсқаулар, ережелер, жарғылар т. б. жатқызылады.

Ал, «тар» тұрғыдан қарайтын болсақ, заңда тек қана «заң», деп аталатын нормативтік-құқықтық актілер ғана жатады. Заң, өз мәнінде алатын болсақ, нормативті құқықтық актілердің арасында ерекше орны бар, ерекше қызмет атқаратын акт болып есептеледі. Былайша айтсақ, «заң» - төрағасы сияқты, басқа нормативтік - құқықтық актілердің төрінен орын алатын акт. Оның себебі неде? Біріншіден, заңды мемлекеттің ең жоғары заң шығаратын органы - Парламент шығарады. Екіншіден, заң қоғамдағы ең күрделі қатынастарды реттеуге бағытталады. Заң реттейтін қоғамдық қатынастардың бүкіл қоғамның мүдделеріне қатысы бар. Үшіншіден, занның ең жоғары құқықтық күші бар Заңдар өз ішінде түріне байланысты бірнеше топтарға бөлінеді: Конституция, конституциялық заң, жай заң. Мұны ішінде ең жоғары құқықтық күші бары - Конституция. Мемлекеттегі барлық нормативті актілер Конституция негізінде, соған сәйкес жасалып, қабылдануы керек. Қазақстан Конституциясы бойынша конституциялық заң Конституциядан құқықтық күші жағынан төмен тұрады. Сондықтан конституциялық заң деп аталса да, Конституцияға өзгерістер, қосымшалар енгізе алмайды. Конституциялык заң Конституцияға сәйкес жасалып, қабылданады. Құқықтық күшіне қарай конституциялық заңнан кейін жай заң тұрады.

Өзара құқықтық күші әр дәрежеде болса да, аталған заңдар ең манызды нормативті актілер болып саналады. Басқа нормативті актілер заңдарға тәуелді актілер қатарына жатады

Нормативтік-құқықтық актілердің құрамында заңдардың ерекше орны болуы, айрықша қызмет атқаруы заң мен құқықтың арақатысын анықтауға мүмкіндік береді.

«Құқықты қоғам жасайды, заңды мемлекет жасайды» деген тұжырым - заңнан құқықты ажыратудың қажет екенінін белгісі. Құқықты қалыптастыратын қоғам. Құқық қоғамдық қатынастарды реттейтін нормалардың жиынтығы. Құқық қалыптасуының объективтік барысын формалды заң шығару қызметімен шатастыруға болмайды. Құқықтың жасалуы - қоғамдық қатынастардың өздігінен шынайы қалыптасып, адамдардың және олардың бірлестіктерінің байланыстары әдеттегі, бірыңғай жолмен, үлгілермен; белгілі көлемде жүріп отыруына байланысты. Мұнда шындық, әділдік, дұрыстық - құқық қалыптасуының негізгі принциптері болып табылады. Демек, заң шығарушылықтың алғы шарты, оның тиімді болуының негізі - құқықтың жасалуы. Заң шығарушылық неғұрлым құқықтың талаптарын (әділдікті, шындықты) толығынан ескеретін болса, соғұрлым заң құқыққа сәйкес болады. Мұндайда заңды құқықтық заң деп айтуға негіз бар. Біріншіден, құқықтық заң қоғамдық қатынастарды жөнге салып, реттеуге, дамытуға атсалысады, екіншіден, құқықтық заң әділдікті, адамгершілікті баянды етеді, үшіншіден, көпшіліктің еркін білдіріп, халықтық сипатқа ие болады. Сондықтан құқық пен заңды айырудың және олардың арақатынасын дұрыс анықтаудың зор адамгершілік маңызы бар. Сонымен қатар бұл мәселенің практикалық мәнін де естен шығармаған жөн. Заңның құқық талаптарына сай келуі оның сапасын көтереді. Демек, бұл жағдайды заң шығаратын орган ескеруі қажет.

Заң - ең жоғары заңдық күші бар нормативтік құқықтық акті, мұны заң шығарушы ең жоғарғы орган белгілі рәсім бойынша қабылдайды.

Бұлардың жетекшілік орны мынадай нышандармен (белгілермен) анықталады:

1. Заңды мемлекеттік биліктің (яғни өкіметтің) заң қабылдаушы (өкілді) органдары немесе тікелей халыңтың өзі бүкілхалықтың сұрау салу (референдум) арқылы қабылдайды, заңның күші жойылады және өзгертіледі.

2. Заң айрықша түрде іс жүргізу тәртібі бойынша қабылданады.

3. Тәуелді нормативтік құқықтың актілердің бәрі заңдарға қайшы болмауы тиіс, егер де ондай қайшылықтар болса, бұл актінің орнына одан тікелей жоғары тұрған заң күшіне сүйене отырып әрекет етуге болады.

4. Заңда алғашқы негіз сипатындағы норма болады. Барлық басқа актілер заңдардан туындайды және олар заңдардағы нормаларды егжей-тегжейлі талдауы, нақтылауы тиіс.

5. Заң ең маңызды негізге алынатын қатынастарды реттейді.

Заңдар конституциялық және ағымдық болып жіктеледі.

Конституциялық заңдар қоғамдық және мемлекеттік құрылыстың негіздерін баянды етеді, ағымдық заңдарға заңдық тұғыр болып қызмет етеді.

Бұларға Конституция, оған енетін өзгерістер мен толықтырулар, сондай-ақ оның мазмұнын нақтылайтын заңдар жатады.

Әлеуметтік саланы реттейтін заңнама әлеуметтік тәуекелдерге негізделген. Заң шығарушылардың болжамы бойынша заңнама әділ болуы қажет, яғни алушылар үшін әлеуметтік құқықтарын іске асыру оңай болуы қажет. Мемлекет кепіл беретін өтемақының ең төмен көлемі еңбек өтіліне және еңбекақысына қарамастан бірдей әлеуметтік тәуекелмен бірдей төлемақы деңгейін ұсынуы қажет. Сонымен қатар қосымша қорғау деңгейі әрбір нақты адамның жүйеде қатысуының ұзақтығы мен көлеміне байланысты болуы керек. Ол әрбір азаматтың мемлекеттен тәуелділігін емес, жеке жауапкершілігін ынталандыруы қажет. Жалпы алғанда, барлық еңбекке жарамды азаматтар өздерінің келешегі мен отбасыларының әл-ауқаты үшін жауапты болуға ұмтылуы қажет. Ол пәрменді болуы қажет - төлемақы атаулы болуы қажет, яғни оған құқығы бар және барынша мұқтаж адамдарға берілуі қажет. Тиімді - яғни ашық және жақсы басқарылатын, аз шығынды және қарапайым болуы қажет. Осылайша, әлеуметтік қорғау жүйесі өзіне мынадай қорғау элементтерін қамтуы тиіс:барлық азаматтарға бюджет есебінен әлеуметтік тәуекелдерге байланысты мемлекеттік төлемақыларды; бірінші кезеңде жұмыс берушілер есебінен және келешекте сондай-ақ қызметкердің есебінен міндетті әлеуметтік сақтандыруды; жинақтаушы зейнетақы жүйесін; әлеуметтік көмекті және бюджет қаражаты есебінен азаматтардың белгіленген санаттарын арнайы мемлекеттік қолдау бағдарламаларын. Концепцияның қисынды жалғасы ретіндеБағдарлама мемлекеттік әлеуметтік стандарттар жүйесін халықаралық стандарттарға кезең кезеңмен жақындату, негізгі әлеуметтік тәуекелдерді (қартаю, еңбекке жарамсыз болу, асыраушыдан айырылу) әлеуметтік сақтандыруды дамыту, әлеуметтік қызметтердің қол жетімділігін кеңейту және сапасын арттыру сияқты міндеттерді белгіледі.

№11.

1. Қазақстан Ресмпубликасында сайлауды әзірлеу мен өткізуді ұйымдастыратын мемлекеттік сайлау органдары сайлау комиссиялары болып табылады. Сайлау комиссияларының біртұтас жүйесін мыналар құрайды:

Республиканың Орталық сайлау комиссиясы;
аумақтық сайлау комиссиялары;
округтік сайлау комиссиялары;
учаскелік сайлау комиссиялары. (№1 қосымшада көрсетілген. )

Сайлау комиссияларының өкіліттік мерзімі - бес жыл.

Аумақтық, округтік және учаскелік комиссияларын саяси партиялардың ұсыныстарын негізінде тиісті мәслихаттар сайлайды. Әрбір саяси партия тиісті сайлау комиссиясының құрамына бір кандидатура ұсынуға құқылы. Саяси партия сайлау комиссиясының құрамына осы саяси партияның мүшесі болып табилмайтын кандидатура ұсынуға құқылы.

Орталық сайлау комиссиясы Республика сайлау комиссияларының бір тұтас жүйесіне басшылық етеді және тұрақты жұмыс істейтін орган болып табылады. Орталық сайлау комиссиясы Республика Президентінің ұсынуы бойынша Парламент Мәжілісі қызметке сайлайтын және қызметтен босататын комиссиясының төрағасынан, төрағасының орынбасарынан, хатшысынан және мүшелерінен тұрады. Орталық сайлау комиссиясының төрағасы мен хатшысының жоғары заң білімі болуға тиіс. Орталық сайлау комиссиясының өз аппараты болады. Орталық сайлау комиссиясымен оның аппаратын ұстауға жұмсалатын шығыстар республикалық бюжеттен қаржыландырылады.

Қазақстан Республикасының «Қазақстан Республикасындағы сайлау туралы» Конститутуциялық заңының 13 - бабына сәйкес Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісінің депутаттарын сайлауда аумақтық сайлау комиссиялары болып (бұдан әрі - аумақтық сайлау комиссиялары) облыстық (республикалық маңызы бар қалалар және Республика астанасы), аудандық, қалалық, қаладағы аудандық сайлау комиссиялары табылады.

Аумақтық сайлау комиссиялары Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісі депутаттарының сайлауын ұйымдастыруды және өткізуцді қамтиамасыз етеді және Қазақстан Республикасының «Қазақстан Республикасындағы сайлау туралы» Конституциялық заңына және Орталық сайлау комиссиясы бекіткен Күнтізбелік жоспарға қатаң сәйкестікке жұмыс істейді.

Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісінің депутаттығына кандидаттар, кандидаттардың сенім білдірген адамдары сайлау комиссияларының мүшелері бола алмайды.

Кандидаттардың жұбайы (зайыбы) мен жақын туыстары, сондай - ақ кандидаттарға тікелей бағынышты адамдар осы кандидат қатысатын сайлау округінде сайлауды тікелей ұйымдастырумен өткізуді қамтамасыз ететін сайлау комиссияларының құғамында бола алмайды.

Аумақтық сайлау комиссиялары жалпыға қолжетіәмді телекомуникациялық желілерде орналастырылатын, ал Қазақстан Республикасының «Қазақстан Респубилаксындағы сайлау туралы» Конституциялық заңымен көзделген жағдайларда өзгедей жолмен жариялауға жататын өз шешімдерімен барлық адамдардың еркін танысу үшін жағдай жасайды.

Мемлекеттік органдар, ұйымдар, жергілікті өзін - өзі басқару органдары, сондай - ақ олардың лауазымды адамдары сайлау комиссияларына өз өкілеттіктерін жүзеге асыруға, көмек көрсетуге, оларға қажетті мәліметтер мен материалдар беруге, сайлау комиссияларының өтінішіне үш күн мерзім ішінде, ал сайлау күні және оның қарсаңындағы күні дереу жауап қайтаруға міндетті.

Тиісті аумақты сайлау комиссиясы:

әкімшілік - аумақтық бөліністер аумағында сайлау туралы заңдардың

атқарылуына бақылауды жүзеге асырады;

Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісі депутаттарының

сайлаукын әзірлеу мен өткізуді қамтамасыз етеді;

төменгі тұрған аумақтық, округтік және учаскелік сайлау

комиссияларының қызметіне басшылық етеді; олардың шешімдерінің күшін жояды және тоқтата тұрады; республикалық бюжеттің сайлау науқанын өткізуге арнап бөлінген қаражатын олардың арасында бөлінеді; округтік және учаскелік сайлау комиссияларының қызмиетіне қажетті материалдық - техникалық жағдайлар жасалуын бақылайды; округтік және учаскелік сайлау комиссияларының шешімдері мен іс - әрекетіне түскен арыздар мен шағымдарды қарайды; тиісті әкімшілік - аумақтық бөлініс шегінде құралған барлық сайлау комиссияларының Орталық сайлау комиссиялысының шешімдерін атқаруы ұйымдастырады, Қазақстан Республикасының «Қазақстен Республикасының сайлау туралы» Конституциялық заңының бұзылуына жол берген сайлау комиссияларының қызметін тоқтату туралы сайлау комиссиясын құратын органға немесе сотқа жүгінеді;

сайлаукды әзірлеу мен өткізуге байланысты мәселелер бойынша сайлау

комиссияларының, мемлекеттік органдар мен ұйымдардың есебін, сондай - ақ сайлақ туралы заңдардың сақталуы мәселелері бойынша қоғамдық бірлестіктер органдарының хабарласын тыңдауға хақылы;

Қазақстан Республикасының заңлдарына сайкес басқа да өкілеттіктерді

жүзеге асырады.

Конституция ұғымын ерте заманда Грецияда Аристотель қалыптастырған болатын. Ол кезде «Конституция» деген сөз «саяси құрылыс» ұғымын білдіретін. ХҮІІ ғасырда Францияда бұл сөз рентаны, рента шартын бейнеледі. Ұлы француз төңкерісі қарсаңында «Конституция» сөзі «Мемлекеттің жай-күйі» ұғымын танытты. Конституция сөзі латынның constitutio - бекіту, орнату деген мағынаны білдірді. Француз азаматтық құқығының нормативтік негізін оның Азаматтық кодексі (Наполеон кодексі депте атайды) құрайды. Рим құқығы мен 1789 жылы болған Ұлы француз революциясының идеяларын өзіне арқау еткен бұл кодекс 1804 жылы 21-наурызда күшіне енген болатын. Кодекс кіріспе титулынан және үш кітаптан тұрады. Оның бірінші кітабында жеке тұлғалардың және отбасы құқығының кейбір нормалары қамтылған. Екінші кітап заттық құқыққа арналған, ал үшіншісі - мұрагерлікке, мідеттемелік құқыққа және талап қою мерзіміне байланысты мәселелерді қамтиды. Айта кету керек, алғашқы нұсқасынан бүгінде жүзден аса баптар алынып тасталған, тоғыз жүздейі қайта қаралған. Оған қоса үш жүздей бап жаңадан қосылған.

1807 жылы қабылданған Сауда кодексі Францияда әлі қолданылуда, оның өзі төрт кітаптан тұрады. Онда Жалпы сауда, теңіз саудасы, дәрменсіздікті сотпен реттеу және оны ақтау, сауда, юрисдикция туралы айтылған.

№9.

1. Конституцияның ерекше белгілерін айқындай отырып, құқықтанушылар, оны ұлттық құқықтың басқа көздеріне қарағанда қоғам мен мемлекетте ең жоғарғы заңдық күші бар құқық нормаларының жүйесі, ол бір жағынан адам мен қоғамның, екінші жағынан адам мен мемлекеттің арасындағы қатынастар негізін, сонымен бірге мемлекеттің өзінің ұйымдастыру негіздерін қоғамдық және конституциялық құрылыстың негіздерін, адам мен азаматтың негізгі құқықтарын, бостандықтарын, міндеттерін, сондай-ақ жергілікті өзін-өзі басқару буындарын ұйымдастыру және олардың қызметі қағидаттарын бекітуші әрі реттеуші Негізгі Заң ретінде тұжырымдайды. Сондықтан Қазақстан Республикасының Конституциясы елімізде қолданылып жүрген барлық заңдардың іргетасын қалайды, оның заңдарының заңы болуы шындық, ақиқат. Құқық қалыптарының бұл жүйесін заң салаларына қағидаттық қалып болып табылып, құқық реттегіштің базасын айналды. Ал, ағымдығы заңдар осы конституциялық қағидат қалыптарын әрі қарай дамытушы күш ретінде есептелетіні.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.