Салықтардың икемділік принципі

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 45 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

Кiрiспе

1 ЭКОНОМИКАНЫ РЕТТЕУ ҚҰРАЛЫ РЕТІНДЕГІ ҚазаҚстан Республикасының салыҚ жҮйесiнiҢ жалпы сипаттамасы
1. 1 Қазақстан Республикасының салық жүйесi және оның
жiктелуi
1. 2 Салық жүйесiндегi салық қызметiнiң құрылымы және атқаратын
қызметтерi
1. 3 Салық жүйесiндегi салық салудың механизмi

2 ҚазаҚстан Республикасынын бюджет және САЛЫҚ ЖҮЙЕСІНІҢ ҚАЗІРГі КЕЗДЕГІ ЖАҒДАЙЫН ТАЛДАУ
2. 1 Бюджеттегi салық түсiмдерiн талдау
2. 2 Оңтүстiк Қазақстан облыс бюджетiне салық түсiмдерiн талдау

3 Экономиканы мемлекеттік реттеудегі САЛЫҚ
ЖҮЙЕСІН ОДАН ӘРІ ЖЕТІЛДІРУ МӘСЕЛЕЛЕРІ
3. 1 Қазақстан Республикасының салық жүйесiндегi кейбiр өзектi
мәселелер
3. 2 Қазақстан Республикасының салық салу жүйесiн одан әрi жетiлдiру
жолдары
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер тiзiмi

Кіріспе

Кез-келген мемлекет өзінің экономикалық тұрақтылығына бір жағынан мемлекеттік қазынаға қор жинау арқылы қоғамның жан -жақты дамуына керекті ақша қаражатымен қамтамасыз ететін, екінші жағынан шаруашылық субъектілерінің кәсіпкерлік қызметке деген ынталылығын арттыратын мықты салықтық механизм құру арқылы ғана жете алады.

Салық саясатының негізгі мәселелері уақыт өткен сайын әлеуметтік және саяси сипат алып келеді. Оның тиімді және дұрыс қызмет етуіне тек экономикалық сипаттағы ғана емес, азаматтық қоғамды, саяси тұрақтылықты сақтау және мемлекет егемендігі мен тәуелсіздігін тұғырландыру сияқты мәселелер де тәуелді.

Салық салу механизімі - кез-келген экономикалық жүйедегі ең маңыздысы. Салық салу мемлекеттік реттеудегі ең басты әдістердің бірі, әлеуметтік-экономикалық саясаттың табысты болуы оның тиімділігімен тікелей байланысты.

Мемлекеттік саясат аясында жүргізіліп жатқан экономикалық және әлеуметтік қайта құрулар соған сәйкес шешімдер мен ережелерге негізделеді. Оларды жүзеге асырмайынша қоғамның алдыға қойған: экономикалық өсім, қаржылық тұрақтылық, азаматтардың өмір сүру деңгейінің көтерілуі, олрдың қауіпсіздігі және тағы басқа мақсаттарына жете алмайды. Бақылау кері байланыс формасы ретінде, біруақытта басқарушылық шешімдердің орындалуының катализаторы ретінде қызмет етеді. Басқарылып отырған объектінің нағыз жағдайы туралы қажетті ақпаратты ала отырып және оны сараптап, орын алған жағдайды түзетуге бағытталған нормативті актілерді, басқарушылық шешімдерді қабылдау арқылы қажетті шараларды қолдану турасында қорытынды шығаруға болады.

Әкімшіліктің басты қызметі қоғамның экономикалық өміріндегі жүзеге асырылып жатқан операциялардың заңдылығын қадағалауға бағытталған. Нарықтық экономика жағдайында басқару құрылымдарының күрделілігі бақылаумен де байланысты, көптүрлі, тармақталған және әсерлі болғандықтан, қаржылық, несиелік, мақсатты және басқа да салаларда бақылау ерекше болады. Және осылардың барлығы экономикалық бақылау ұғымын құрайды.

Нарықтық қатынастардың қалыптасуы экономикалық және әлеуметтік процесстерді басқаруда мемлекеттік реттеушіліктің рөлін арттыруда көрініс береді. Бұл салықтардың маңыздылығын билік құрылымдарын қажетті құралдармен қамтамасыз ету әдісімен ғана емес, қоғамдық ұдайы өндіріс пропорциясына мемлекеттік әсер ету жүйесіндегі элемент ретінде де арттырады.

Салық салу жүйесін реформалаудың қажеттілігі республикада нарықтық қатынастарды қалыптастыруға, ел экономикасының әлемдік экономикалық жүйеге енуіне бастама болды.

Қазіргі салық саясаты әлемдік тәжірибеде қабылданған: әділеттілік, қарапайымдылық және экономикалық бейтараптық принциптерін есепке ала отырып жалғасқан.

Ал, бүгін біздің республикамызда салық реформасының басты мақсатына қол жеткізілді деп айтуға болады. Қазақстан ТМД-дағы көршілерінен біршама озып мазмұны жағынан нарықтық және формасы жөнінен өркениетті салық жүйесіне ие болды.

Дегенмен, соңғы кездері салық жүйесінің пайдалы әсер ету коэффиценті төмендеу тенденциясына ие болып отыр, экономикадағы құрылымдық дағдарыстың нәтижесінен туындаған фискалды көріністердің әсерінен салық салудан жаппай жалтару байқалады және салықтық жеңілдіктер жүйесі экономиканың шынайы тұтунышылығымен сәйкес келмейді.

Соңғы кездері заңды және заңмен қарастырылмаған құралдарды қолдану арқылы салықтан жалтару кең таралды. Бұл өз кезегінде салық органдары қызметкерлерінен әрүрлі сипаттағы жалтару мен оны жүзеге асырудың көптеген механизімдерін тиянақты түрде сараптаудан өткізуді талап етті. Сонымен бірге олардың жалпы салық салынатын табысқа сәйкесінше бюджеттің табыс бөлімін қалыптастыруға тура және жанама әсерін зерттеу қажеттілігі туды. Барлығымызға белгілі, кез-келген мемлекеттің қаржылық жүйесін тұрақтандырудың басты шарттарының бірі салық салушылардың тәртібімен тікелей байланысты тұрақты салық жинауды қамтамасыз ету болып табылады.

Осы ережелерді дұрыс сақтау арқылы Қазақстан Республикасы бюджеті мен бюджеттен тыс қорларға төлемдер мен түсімдердің өз уақытында және толық түсуі, дұрыс есептелуі салық заңдылығының құқықтық нормалары үшін салықтық бақылаудың ортақ жүйесі анықталады.

«салық жүйесінің дамуы кезеңдері» тақырыбының өзектілігі сонда, әртүрлі деңгейдегі бюджетке түсімдердің өсуін қамтамасыз етуге бағытталған қаржылық және бюджеттік саясаттың жүзеге асуына мүмкіндік береді.

Ал, аталған тақырыптағы диплом жұмысының мақсаты - салық реформасының мемлекет пен қоғамның мүддесін қорғауда және шаруашылық жүргізуші субъектілердің қызмет етуіне жағымды жағдай туғызу мақсатында қызмет ететіндігін нақтылау және оған баға беру.

Зерттеу объектісі болып Қазақстан Республикасындағы салық реформасының ұйымдастырылуы және оны жүзеге асырудың заңмен қамтылу жағдайы болып табылады.

Жұмыстың теориялық және методологиялық негізі болып отандық және шет елдік ғалым экономистердің еңбектері, мерзімдік арнайы басылымдар және салық салу саласындағы отандық заңнама (Салық Кодексі), басқа да заңдық - нормативтік актлер табылады.

1 ЭКОНОМИКАНЫ РЕТТЕУ ҚҰРАЛЫ РЕТІНДЕГІ ҚазаҚстан Республикасының салыҚ жҮйесiнiҢ жалпы сипаттамасы
1. 1 Қазақстан Республикасының салық жүйесi және оның
жiктелуi

Салық реформасының негізгі тетігі және оны жүзеге асырудың әдіснамалық негізі болып салық заңнамасы табылады.

Салықтық заңдар салықтық қатынастарды реттейтін, қаржылық - құқықтық нормаларды біріктіретін, нормативтік - құқықтық актілер жиынтығы ретінде анықталады [1] . Берілген анықтамамен келісуге болар еді, егер осы анықтамаға сәйкес құқықтық реттеу объектісі болып салықтық құқықтық қатынастар саналмаса. Сол арада, реттеу объектісі болып құқықтық емес, ал бекітілген салықтық заңдар актісіне сәйкес, құқықтық нормалар тарапынан дәл заңды әсер ету нәтижесінде құқықтық қатынастар болып қалыптасатын қоғамдық қатынастар саналады. Сонымен, салықтық құқықтық қатынастар салықтық заңдар нормаларының тарапынан құқықтық реттеу объектісі болып емес, ал сол реттеудің өнімі болып табылады. Сонымен бірге, әдебиеттерде айтылған пікірге сәйкес, салықтық заңдар негізінде жатқан принципті концепция болып, олардың заңды актілерінің дамушы және нақтылаушы баспаларын жоққа шығаратын, тікелей әсер ететін салықтар туралы заңдарды жасау болып саналады. Салықтардың заңи негізі көптеген жағдайлардың бір мағыналы еместігін, талқылау мүмкіндігін жоққа шығарып салық төлеушілерді ақиқатты түрде қорғау үшін қажетті жағдай жасайды. Сондықтан « салықтық заңдар » түсінігімен тек қана заңдар түсінілуі керек, сонымен қатар жергілікті билік органдарының конституция негізінде шығарылған шешімдері саналады. Дәл осындай тәжірибе көптеген шет елде бар. Мұнда салық салуды реттейтін қандай нормативтік құқықтық актілер «салықтық заңдар» түсінігімен қамтылатындығын анықтамай жатып, конституциялық тәртіппен барлық салық салу мәселелері заңдар деңгейінде шешіледі деп бекітілген.

Сонымен қатар әдебиеттерде салық салу мәселелері тек қана ерекше салықтық заңдар арқылы, яғни салықтық қатынастарды реттейтін арнайы заңдар көмегімен шешу туралы қозғалды. Тіпті салықтық заң анықтамасы ұсынылды. Осы анықтамаға сай салықтық заң бұл «арнайы тәртіппен мемлекеттік биліктің жоғарғы өкілетті органы қабылдаған және салық сферасындағы маңызды және принципиалды қоғамдық қатынастарды реттейтін, жоғарғы заң күшіне ие нормативтік акт» [2] . Салықтық заңдарды жалпы және арнайы деп бөлу ұсынылды, жалпыға толық салық жүйесі мен оның негіздерін реттеуші қаулыларға ие заң шығарушы актілер салықтық түрткілердің маңызды мінездемелері кірсе, арнайыға салықтың жекелеген түрлері мен топтарын реттейтін нормативтік актілер кіреді.

Салықтық қатынастарды тек қана арнайы салықтық заңдар арқылы реттеу ұсынысы тәжірибе жүзінде көп орын алған көптеген жағдайлар, яғни қандай да бір салық салу мәселелері қандайда бір себептер (көбінесе қызығушылық танытып отырған тұлғалардың лоббирлеуінің күші негізінде) ортақ немесе салалық заңдармен шешілген. Мысалы, спорт туралы заң қабылданды делік және оны құрастырушылар өздерінің ең ізгі ниеттерімен басқара отырып, дене шынықтыру, спорттық ұйымдар мен қоғамдарға шамадан тыс сан алуан салықтық жеңілдіктер жасау мүмкіндігі бар. Көбінесе салық салу мәселелері қаржылық заңдармен шешіледі, мысалы, бюджетті бекіту туралы заң. әрине, мұндай нормативтік шығармашылық салықтық заңдарды шайып тастайды, оны калейдаскоптандырады, құқықтық реттеудің көп қайнар көздерін шығарады. Мұның бәрі салықтық заңдарды қолдануды тек қана қиындатып қана қоймайды, өйткені оның нормалары салық салуға тікелей қатысы жоқ, сан алуан нормативтік актілердің көп санының шашылып қалуында, бірақ ең маңыздысы мемлекеттің салық саясатын спонтанды және апатты етеді.

Салықтық қатынастарды реттеу идеясы тек қана арнайы «салықтық заңдар» арқылы реттеу бұл ескі идея, салық ісі бойынша мамандар бұны әлденеше рет айтқан (тәжірибелік жұмысшылар мен салықты зерттеу ісімен айналысатын ғалымдар) . Кейбір елдерде мұндай идея конституциялық деңгейде «қаржылық заң» немесе «салықтар туралы заң» түрінде көрінісінде жүзеге асқан. Қазақстанда осындай бағытта жүріп келеді ( бірақ, салықтық кодекс деңгейінде ғана) . Қандай болса да ҚР-ң салық кодексінде «Салықтық емес заңдарды салық салумен байланыстыру мәселелері, кодексте көрсетілген жағдайлардан басқасы, тиым салынады».

Салықтық кодекс кейбір қадамдарды жөғарыдағы мәселелерді дәл осы уақытта шешу үшін ұйымдастырады. Жекелей алғанда, ол «салықтық заңдар» категориясын енгізді, бірақ оған анықтама бермейді.

Біздің ойымызша, салықтық заңдар - бұл салық салу сферасындағы қоғамдық қатынастарды реттейтін нормативтік құқықтық актілер жиынтығы.

Салық кодексі ҚР-ң салықтық заңдары салық кодексінің өзінен және осы кодексте көрсетілген нормативтік құқықтық актілерден тұрады. Соңғыларының санына ҚР Үкіметінің қаулыларын жатқызуға болады. Мысалы, заңды тұлғалар мүлкіне салынатын салыққа қатысты салық кодексі «заңды тұлғаларға салық салу объектілерінің құнын анықтау тәртібін ҚР Үкіметі белгілейді» [3] .

Көбінесе Салық Кодексі қандайда бір мәселелерді шешуді «уәкілетті мемлекеттік органға» жүктеледі. Мысалы, кодекс салықтық есептілікті уәкілетті органның бекітілген тәртібі мен формасы бойынша толтырылады.

ҚР-ң салықтық заңдарды жетілдіру процесінің нақты жетістіктеріне, біздің ойымызша, біріншіден салық кодексін қабылдағанда айқындалған оның кодталған қасиеті, және екіншіден салық салу мәселелеріне арналған нормативтік құқықтық актілер жүйесінің осы кодекстегі басымдылығы.

Сонымен, салық кодексі бюджетке төленетін салықтар және басқа да міндетті төлемдер бойынша берілген кодексте ескерілмеген міндеттемелер ешкімге жүктелмейтіндігін бекітеді. Бұл салық кодексінде көрсетілген салықтар тізімі жабық және оған жаңа салық енгізу үшін берілген кодекске өзгертулер енгізу қажет екендігін білдіреді. Соның нәтижесінде, салықтарды белгілеу Салық Кодексінің ерекше хұқы болып табылады. Осыдан, салық салуға қатысты, бірақ салық кодексінде ескерілмеген кез келген нормативті құқықтық актіні қабылдау, мұндай акт жарамсыз және сәйкесінше ешқандай құқықтық нәтижелерді болмайтындығынан туындайды.

Осыдан басқа, салық кодексі қазіргі кодекспен басқа заңды актілер арасында қайшылықтар бар болғанда, салық салу мақсатында салық кодексінің нормаларықызмет етеді.

Қазіргі Кодекспен ескерілген жағдайлардан басқа, салықтық емес заңдарғасалық қатынастарын реттейтін нормаларды енгізуге тиым салынады. Осымен байланысты келесіні аңғаруға болады.

Біріншіден, «салықтық заңдар» ұғымын енгізе отырып, Салық Кодексі, осы заңдарды жекеше құқықтық категория ретінде ерекшелейді. Бұл «салықтық заңдар» және «қаржылық заңдар» ұғымдарының арақатынасы туралы сұрақтарды туындатады. Сұраққа жауап бере отырып, біз осы жағдайда жекенің жалпыға арақатынасын айтамыз: қаржылық заңдар заңдардың саласы ретінде көрінеді, ал салықтық заңдар қаржылық заңдар институты, дәлірек айтқанда, осындай институттың бөлімі бюджеттік заңдар ретінде көрінетін, қаржылық заңдардың бір бөлігі болып табылады.

Екіншіден, салықтық заңдардың негізгі бөлігі біріңғай заң актілеріне, Кодекс нысаны ретінде біріктірілген.

Үшіншіден, салықтық заңдар жүйесінде салық кодексі жоғарғы заңды күші бар, акт рөлін атқарады.

Бұл салық кодексіне қайшы тұратын басқада заңды актілер заңсыз болатынын білдіреді. Заң актілері мерзімі бойынша салық кодексі қабылданғаннан кейін қабылдаған болса да салықтық кодекс, осы кодексте сәйкес келмейтін салықтар туралы нормативті құқықтық актілерді мойындаудың салдарын қарастырмайды. Бірақ, заңдылықтың жалпы принциптерінен шыға отырып, мұндай сәйкес келмеушілік актінің жарамсыздығы демек, оның заңды күші жоқ деп түсінуге болады. Бұдан сұрақ туындайды, кім және қандай тәртіпте салықтар туралы нормативті құқықтық актілердің салық кодексіне сәйкес келмейтіндігін, яғни жарамсыздығын мойындайды.

Жарамсыз актінің заңды кемшілігі соншалықты анық, оның жарамсыз екендігін мойындау орындаушының өзімен жүзеге асырылады. Мұндай акт қабылдау сәтінен бастап жарамсыз және орындаушы үшін актінің ресми жарамсыз екендігін растайтын ешбір міндеттемелерді тудырмайды.

Нормативті құқықты актінің салық кодексіне сәйкес еместігін мойындау, сот тәртібі арқылы жүзеге асырылады деп түсінуге болады. Демек, бұл нормативті құқықтық актілерді жарамсыз екендігін мойындағанда оларды негізделетін актілер қатарына жатқызуға болады. Салықтық заңдар актінің жарамсыздығын мойындау, салық төлеушінің салықты төлеу уақытша міндеттемелерден ғана емес, осы актімен байланысты бұзулар және осы актімен ескертілген салықтардан жалтарынудың жауапкершілігінен босатылады.

Жоғарыда айтылғандай, салық кодексі мемлекеттік уәкілетті органға, яғни мемлекеттік салық службаларын басқаратын органдарға шешімдерді жиі табыстайды. Заңи әдебиеттерде мемлекеттік уәкілеттік органдардың құқықтық актілері туралы пікірлер айтылған, ведомствалық нұсқауға сәйкес салық төлеушілердің салықтық міндеттемелерін өзгерте немесе бекіте алмайды, олардың негізгі мақсаты - салықтарды өз уақытында және дұрыс жинаумен байланысты басқару органдарының практикалық қызметінде бір түрлі әдістерін оқуға сиымды және аса мінсіз регламенттеу болып табылады.

Бірақ, тәжірибеде нұсқаулар арқылы заңдардың мазмұны бұрмаланады, салық төлеушілердің құқықтарымен заңды қызығушылықтары шектеледі.

Соңғы нәтижемен толық келісу қажет. Шынында да, салықтық қатынастарды құқықтық реттеу практикасы салық органдарының өздерінің ведомстволық актілерін қабылдай отырып, салық заңдарын жөндеу сияқты мысалдарға толы (Әлбетте, осы органдар үшін пайдалы жағынан) . Бірінші кезекте, бұл олардың құқықтары мен әкімшілік өкілеттіктерінің кеңеюінен, сонымен қатар салық төлеушілердің қосымша міндеттемелерін бекітуінен көрінеді. Анық көрініп тұрғандай, басты және негізгі міндеті салық жинау болып табылатын органдарға елдің экономикалық және әлеуметтік даму аспектілері аса қызығушылық білдірмейді, салықтық қатынастар облысында нормаларды шығару объективті қарсы көрсетілген. Осыған қоса, осы қатынастарда біз өзекті әлеуметтік жағдайға тап боламыз: бұл қатынастардың 1 жағы - салықты алушы ретінде шығаратын мемлекет - осы қатынастарды құқықтық құралдармен реттейді, ал 2-ші жағы - салық төлеуші - еш нәрсе қарсы қоя алмайды. Осының өзі осы қатынастар тек бір жақтың, яғни мемлекеттің ғана пайдасына реттелетінің алғышарты болып табылады. Бірақ егер де салықтық қатынастарды құқықтық реттеуді жалғыз мақсаты көбірек салық жинау болып табылатын орган жүзеге асырса, онда осы қатынастардың бұрмалаушылық сипаттамасынан құтылу мүмкін емес. Сондықтан да әлемнің көптеген елдерінде салықтық қатынастарды мемлекет пен қоғамның қызығушылықтарының үйлесуін қамтамасыз ету үшін және экономикалық жүйені құру үшін көптеген мүмкіндіктер беретін парламенттердің реттеуі кездейсоқ емес. Ал салықтық ведомстволар қандай да бір өзіндік нормативтік құқықтық актілерді қабылдауға құқы жоқ салық заңдарын атқарушы ретінде ғана көрінеді.

Салық ісі кейде, арнайы дайындықты талап ететін, қабылдау үшін аса қиын түсініктер мен терминдерді басқаратынын айта кету керек. Бірақ, кейде салық актілерінің тексттері, оның авторлары өздерінің алдына қарапайым азаматтардың оларды түсінбейтіндей етіп жазуды мақсатқа қоятынын мойындауға болмайды. К. Маркстің өзі «шатасу кез-келген салық салудың көмек шегі болып табылады» деп жазды.

Сонымен бірге, салық ғылымы салық туралы заңдық актілердің қайшылықтары мен анықсыздықтары мемлекеттің қазынашылық мүдделерінде оның пайдасына салық, сот және басқа да органдармен алынып тастай алмайды. Кез-келген түсіндіру (және ол кіммен жүргізілмесе де) тек қана салық төлеушінің пайдасына шешіледі.

Өкінішке орай, Қазақстан Республикасының салық кодексінде осыған ұқсас ереже көрініс таппаған.

Осы ережелерді кейбір авторлар салық төлеушінің дұрыстығының анық-қанығына жету принципі деп атайды.

Сонымен бірге, экономикалық және заңдық әдебиеттерде, сондай-ақ мерзімді басылым қарама-қарсы сипаттағы сөйлемдер - онда салық заңдылығы салық төлеушілердің кінәлаудың анық-қанығына жетуі, өйткені барлық салық салу салық төлеушілердің алдын-ала арсыздығы және компетентсіздігі және олардың барлығының үнемі салықты төлеуден жалтарынуынан тұрғызылған.

Әдебиеттерде айтылғандай, салық төлеушінің бастапқы «криминалдығы» туралы ой салық саясатының негізсіз қаталдатуын ақтаудың әдісі ғана болып табылады. Оның орнына, салық инспекция және салық полиция органдарымен өз жұмыстарын жетілдіру мақсатында өз тәжірибесіндегі (көп жағдайда қылмыстық-құқықтық бояуы бар) бірнеше тән емес жағдайларға сүйене отырып, салық төлеушілерді ақталатындардың және кінәсіз кінәлілардың жағдайына жатқызады.

Қазақстан жағдайына қатысты, біздің ойымызша, Қазақстан Республикасы Парламентінің бұрынғы Мәжіліс Төрағасы М. Т. Оспановтың пікірі бойынша: «Қазіргі Қазақстан жағдайында салық қатынастары мен салықтарды басқару облысында елеулі ғылыми-теориялық жасалулардың болмауы, шетел тәжірибесін көзсіз, оны пайдалануды талдаусыз көшіру бүгінде қайта қабылдаған Салық кодексі (сөз 1995ж. 24 сәуіріндегі «Салықтар және бюджетке төленетін басқа төлемдер туралы» Қазақстан Республикасының Президентінің Жарлығы туралы болуда) салық төлеушіге алдын-ала зұлымшылар ретінде қарау - салық заңдылығын потенциалды бұзушысы және сондықтан да ол олармен ынтымақтастыққа ұмтылады».

Осыған, 2001 ж. 12 маусымында Заңмен бекітілген Қазақстан Республикасының Салық кодексі салық төлеушілерге қатынасын қатаңдатқанын қосу қажет. Салық құқық бұзушылығын жасағаны және Әкімшілік құқық бұзушылық туралы Қазақстан Республикасының кодексі үшін жауапкершілікті қатаңдатқан.

Объективтілік үшін айта кетеу керек, салықты төлеуден жалтарыну шынында да болды. Бірақ, бұл жалтарыну немен түсіндіріледі? Дәстүрлі «заңды елемеу»? Салық төлеушілердің «жульнический» табиғаты? Біздің ойымызша, тәжірибеде А. Лаффер теориясын жүзеге асыру ісімен бар, оған сәйкес көлеңкелі экономиканың дамуы салық жүйесіне кері пропорционалды болып келеді, яғни салықтардың жоғарлауы көлеңкелі экономиканың мөлшерін жоғарлатады, табыстың көп бөлігі декларацияланбайтын және салық салудан жасырылатын, салықтан заңды және заңсыз жалтарынуы.

Сонымен, барлық салық төлеушілерді салық төлеуден жалтарынуға ұмтылу күмәнді бола отырып, салық органдардың бақылау өкілеттіктерін кеңейте отырып, ұйымдастыру мен салықтық бақылауды жақсарта отырып, салық төлеушілерге салық салудың желісінен қашуға мүмкіндік беретін, салық заңдылығындағы бос орындарды жою мақсатында, салық туралы заңдылықты бұзғаны үшін жауапкершілікті мемлекет өзі тудыртқан құбылыстармен күреседі.

Салық ауыртпалығы деңгейінің жоғарлығы жағдайында, салықты төлеуден жалтарыну экономикалық көзқарас жағынан экономиканы толық күйреуден сақтайтын қоғамдық игілік болатынын болжауға болады. Салық міндеттемелері орындау кезіндегі толық заң сақтаушылық немесе салық төлемдерін оптимизациялауды қолданбау экономиканың күйреуін білдіретін, кәсіпкерлік қызметтің толық тоқтатылуына алып келеді.

Қазіргі кезде, салық салудың жетілдірілуін салықтардың толық жиналуын қамтамасыз етуден бастау қажет. Бұл қате және тығырыққа тірейтін жол. Салықты төлеуден жалтарынумен күресті салық жүйесін және салық төлеушіге салықтарды экономикалық негізделген ететін, осы жүйені құрайтын заңдылықты жетілдіруден бастау қажет.

Салықтық орталықтандырудың принципі

Салықтық отралықтандырудың принципі келесілермен сипатталады:

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.