Ғылымның дамуына үлес қосқан ғалымдар

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

1. Ықтималдық ұғымының тарихи дамуы мен қалыптасуы.
2. Ғылымның дамуына үлес қосқан ғалымдар.
3. Ықтималдықтар теориясы бойынша Қазақстандағы ғалымдардың ой-
пікірлері.

Біздің елімізде басталған экономикалық түрлендірулердің бет алысы
жақын болашақта қоғамға өндірістің жаңа буын ұйымдастырушылары мен
жұмысшылары қажет болады және олардың іс- әрекеттері үшін ауадай қажет
статистикалық мәдениетті жас кездерінен бастап (мектепте) тәрбиелеу керек.
Бұған экономикасы дамыған елдерде зор көңіл бөлініп отыруы тегін емес:
ықтималдықтар теориясы мен статистикалық математиканың элементтерімен
оқушылар мектепте бірінші жылдан–ақ таныса бастайды да, оқуды бітіргенге
дейін күнделікті өмірде кездесетін ықтималдық-статистикалық жағдайлардың
негіздерін игереді. Мысалы, Англия мен Уэльстің оқу жоспарында ықтималдық-
статистикалық материалды оқып үйренуге едәуір уақыт бөлінеді.
Жапония мектептеріне келер болсақ, онда статистиканың пропедевтикалық
курсы екінші сыныптан, яғни оқушылардың көпшілігі 7 жасқа толғаннан бастап
оқытылады. Орталау мектептерде ықтималдық-статистикалық материал математика
курсының жекелеген тақырыптары түрінде оқытылады.
Ықтималдық ұғымдарының тарихи дамуы мен ғылым ретінде қалыптасуы
бірнеше сатыдан өтеді. Ықтималдықтар теориясындағы негізгі ұғым ықтималдық
болғандықтан бұл ұғымның даму сатылары осы ғылымның даму сатыларын
бейнелейді. Ықтималдықтар ұғымы ықтималдықтар теориясының алдына
проблемалар қоюға және оларды шешуге әсер етті. Математиканың басқа
тарауларының даму кезеңдері сияқты ықтималдық теориясының даму жолы, оның
өзіне тән ішкі логикасына, ғылым салалары мен техниканың талаптарына,
әлеуметтік-экономикалық қатынастардың дамуына тығыз байланысты. Сондықтан
да бұл даму жолы – заңды процесс.
Ықтималдықтар теориясы пайда болғанға дейінгі кезең бастамалары
ежелгі ғасырларға кетеді. Бұл ұзақ дәуірде кейін келе ықтималдықтар
теориясына жатқызылатын өте қарапайым есептер қарастырылып шығарылды.
Есептер қызба құмар деп аталатын ойындардың (Мыс: , сүйек және теңге
лақтыру, т.б.) төңірегінде ғана болды. Бұл кезең Д.Крадано, Н.Тарталья және
т.б. жұмыстарымен аяқталды деп есептеліп жүр.
Философия ғылымының даму тарихында кездейсоқ қажеттілік және
мүмкінділік әрқашанда негізгі мәселердің қатарында болды. Мұндай
проблемаларды қарастыру ықтималдық ұғымының қалыптасуына да ықпалын
тигізді. Ерте заманның өзінде-ақ статистикалық материалдарды жинап, оған
әртүрлі талдау жүргізген. Ықтималдықтар теориясының шығуы XVII ғасырдың
ортасында Б.Паскальдің, П.Ферманың және Х.Гюйгенстің еңбектерімен
байланыстырылады. Осы кезеңге тән ықтималдықтар теориясына қатысты
ықтималдық және матматикалық үміт сияқты ұғымдар пайда болды.
Ықтималдықтарды қосу, көбейту теориялары тағайындалады.
П.Бернуллидің жүгізген зерттеулері ықтималдықтар теориясының
дамуындағы белді кезең болды. Ол өзінің еңбектерінде шектік теоремалар
қатарына жататын, алғашқы үлкен сандар заңын дәлелдеді. Осы дәуірде келесі
жұмыстардың пайда болғанын айта кету керек.
Муавр (1667-1754) кездейсоқ құбылыстарды қарастырғанда жиі кездесетін
қалыпты заңдардың қарапайым түрлерін ашты. Лаплас (1749-1827) ықтималдықтар
теориясын бір жүйеге келтіріп баяндады,ықтималдықтың қазіргі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.