Психодиагностиканың пайда болу және даму тарихы

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Психодиагностиканың пайда болу және даму тарихы
"Диагностика" термині грек сөзінен шыққан (dia-аралық, арқылы және
gnosis-білім).
Антикалық заманда диагностикалық деп, халықтар өлгендердің санын және
ұрыс, шайқас, соғыста жараланғандарды санаған. Кейінірек диагностика
медицинада аурулардың белгілерін анықтау үшін қолданыла бастады.
Диагностика терминін 1921 жыл ең алғашқы ұсынғандардың бірі Г.Роршах болды.

Психодиагностика ғылым саласы ретінде қысқа тарихты және ұзақ
уақыттың оқиғадан бұрынғы өткен жайттарды қамтиды.
Адамзат тарихы пайда болғанға дейінгі кезең өзінің түбірімен және
терең өткендегісі мен ерекшеленеді.
Бұдан үш мың жыл бұрын Қытай империясында азаматтық қызметке қабылдау
жүйесіне тәртіп орнатылып, тестілеуге сүйенеді. Ертедегі гректер тестілеуді
оқу үрдісіндегі маңызды серік ретінде санады. Оларда тест психологиялық
және ақыл-ой қабілеттерінің дағдыларын меңгеру, бағалау ретінде қолданылды.
Орта ғасырдағы Европа университеттерінде емтихан тапсырылған соң, нәтижесі
бойынша оқымыстылар атақ, дәреже иеленді.
Психодиагностика тарихындағы ғылыми кезең психологиялық эксперименттер
жүргізуден басталады. Жеке психологиялық белгілерді анықтаудың қиындығы
соншалық, экспериментальды психологиялық негізін салушылар өздерінің
білімдері жағынан физиолог немесе физик болатын. Ең алғашқы зерттеулердің
өзінде-ақ сенсорлық қызметтерді анықтауға екпін жасалды. Бұл зерттеудің
түрі шарттарды стандарттаудың және атқару тәртібін зерттеудің маңыздылығын
көрсетті.
Психодиагностиканың негізін салушы ретінде ағылшын биологы Френсис
Гальтонды сынауға болады, ол тұқымқуалаушылықты анықтауда көздің
өткірлігіне және есту қабілетіне арналған бір қатар тесттер ұсынды, ойлау
қабілеті және басқа да қарапайым қызметтерді анықтау ұсынылды.
Гальтон: сезімдік ажырату тесті адамның ақыл-ойын анықтауға баға
береді - деп есептейді. Ол бірінші рет әр түрлі бағалау шкалаларын, анкета
жүргізуді, ерікті техникалық байланыстарды, математикалық статистиканың
әдістемелерін қолданды. Психодиагностиканы зерттеуге едәуір үлес қосқан
американдық психолог Джеймс Кэттел болды. Оның ұсынған тесттері ауруға
сезімділікті, салмақтағы айырмашылықты, есте сақтауды анықтады. Оған тағы
да тестіні жүйелеуде бір қатар талап қойылды: дара шарттарды байқауға,
тестілеу уақытындағы шек қоюшылықты ескеру, көрушілердің қатысуын;
нұсқауларды, біркелкілікті, сыналушылардың барлығының дұрыс түсуін, олар не
істеу керектігін, тестілеудің нәтижесі статистикалық әдістер мен
өнделетінін түсіндіру тән болды.
Осы тәрізді тесттерді игеру, аралықтарындағы практикалық
сәйкессіздікті, анықталған сарапшылық бағаларға қатысушылардың ақыл-ойлық
дамуын және академиялық үлгерімін тестінің әлсіз келісушілігі көрсетті.
Неміс психологы Э.Крепемин, пациенттердің психикалық бұзылуын
тексеруде – қарапайым арифметикалық операцияларды, практикалық есте
сақтаудың эффекттің, шаршағандықты, дерексіздікті анықтауда қарапайым
арифметикалық операцияларды қолданды.
Басқа неміс психологы Г.Эббингауз мектеп оқушыларының есте сақтау
көлемін және сөйлемді қалай аяқтайтынын тексеруде арифметикалық тестілерді
ұсынды.
Психодиагностиканың пайда болу тархында осы заманғы ақыл-ойға арналған
тестілердің манықды тұжырымдамасын француздық оқымысты Альфред Бине жасады.
Ол Т.Симонмен бірлесу арқылы көптеген тесттер құрастырды.
... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.