Филлипс қисығы
Инфляция жұмыссыздыққа да айтарлықтай ықпал жасайды.
1958 жылы ағылшын экономисі Олбен Филлипс осы ықпалды өлшем көрсететін сұраным инфляция үлгісін (моделін) жасап ұсынған екен. 1861-1956 жылдар аралығында Ұлыбритания статистика мәліметтерін қолданып Филлипс еңбекақы кесмідері мен жұмыссыздық деңгейлерінің арасындағы кері қатынасты білдіретін қисық сызықты ( функцияны ) анықтаған.
Филлипстің анықтауынша, Англияда жұмыссыздықтың 2,5 – 3 % - тен артық өсуі бағалар мен жалақыны күрт тежейді екен. Осыдан жұмыссыздықтың қысқаруы баға мен еңбекақының өсуін қалыптастырады деген қорытынды шығады. Басқаша айтқанда, ұлттық экономикада жұмыссыздықты инфляцияның өсу қарқынын арттыру қысқартуға болады.
Филлипс есептеулерінің теориялық негізін Р. Липси есімді экономист жасаған екен. Кейінен Американ экономистері Р. Солоу және П. Саиуэльсон Филлипс қисығын жетілдіріп, оның жаңаша үлгісін жасап берген. Олар Филлипс моделінде еңбекақы кесімін ( ставкасын ) тауар бағаларының өсу қарқынымен ауыстырады. Бұл түрінде Филлипс қисығы белгілі экономикалық саясатты жүргізу үшін, ең алдымен, жұмыспен қамту, экономиканың өсуі, бағаларды тұрақтандыру жағдайларын анықтауға қолданылады.
Х сызығында жұмыссыздық деңгейі ( % - пен ), Ү сызығында – товар бағаларының өсу қарқыны ( % - пен ) көрсетіледі. Филлипс қисығы осы көрсеткіштерінің арақатынасын белгілейді.
1958 жылы ағылшын экономисі Олбен Филлипс осы ықпалды өлшем көрсететін сұраным инфляция үлгісін (моделін) жасап ұсынған екен. 1861-1956 жылдар аралығында Ұлыбритания статистика мәліметтерін қолданып Филлипс еңбекақы кесмідері мен жұмыссыздық деңгейлерінің арасындағы кері қатынасты білдіретін қисық сызықты ( функцияны ) анықтаған.
Филлипстің анықтауынша, Англияда жұмыссыздықтың 2,5 – 3 % - тен артық өсуі бағалар мен жалақыны күрт тежейді екен. Осыдан жұмыссыздықтың қысқаруы баға мен еңбекақының өсуін қалыптастырады деген қорытынды шығады. Басқаша айтқанда, ұлттық экономикада жұмыссыздықты инфляцияның өсу қарқынын арттыру қысқартуға болады.
Филлипс есептеулерінің теориялық негізін Р. Липси есімді экономист жасаған екен. Кейінен Американ экономистері Р. Солоу және П. Саиуэльсон Филлипс қисығын жетілдіріп, оның жаңаша үлгісін жасап берген. Олар Филлипс моделінде еңбекақы кесімін ( ставкасын ) тауар бағаларының өсу қарқынымен ауыстырады. Бұл түрінде Филлипс қисығы белгілі экономикалық саясатты жүргізу үшін, ең алдымен, жұмыспен қамту, экономиканың өсуі, бағаларды тұрақтандыру жағдайларын анықтауға қолданылады.
Х сызығында жұмыссыздық деңгейі ( % - пен ), Ү сызығында – товар бағаларының өсу қарқыны ( % - пен ) көрсетіледі. Филлипс қисығы осы көрсеткіштерінің арақатынасын белгілейді.
Филлипс қисығы
Инфляция жұмыссыздыққа да айтарлықтай ықпал жасайды.
1958 жылы ағылшын экономисі Олбен Филлипс осы ықпалды өлшем көрсететін
сұраным инфляция үлгісін (моделін) жасап ұсынған екен. 1861-1956 жылдар
аралығында Ұлыбритания статистика мәліметтерін қолданып Филлипс еңбекақы
кесмідері мен жұмыссыздық деңгейлерінің арасындағы кері қатынасты
білдіретін қисық сызықты ( функцияны ) анықтаған.
Филлипстің анықтауынша, Англияда жұмыссыздықтың 2,5 – 3 % - тен артық
өсуі бағалар мен жалақыны күрт тежейді екен. Осыдан жұмыссыздықтың қысқаруы
баға мен еңбекақының өсуін қалыптастырады деген қорытынды шығады. Басқаша
айтқанда, ұлттық экономикада жұмыссыздықты инфляцияның өсу қарқынын арттыру
қысқартуға болады.
Филлипс есептеулерінің теориялық негізін Р. Липси есімді экономист
жасаған екен. Кейінен Американ экономистері Р. Солоу және П. Саиуэльсон
Филлипс қисығын жетілдіріп, оның жаңаша үлгісін жасап берген. Олар Филлипс
моделінде еңбекақы кесімін ( ставкасын ) тауар бағаларының өсу қарқынымен
ауыстырады. Бұл түрінде Филлипс қисығы белгілі экономикалық саясатты
жүргізу үшін, ең алдымен, жұмыспен қамту, экономиканың өсуі, бағаларды
тұрақтандыру жағдайларын анықтауға қолданылады.
Х сызығында жұмыссыздық деңгейі ( % - пен ), Ү сызығында – товар
бағаларының өсу қарқыны ( % - пен ) көрсетіледі. Филлипс қисығы осы
көрсеткіштерінің арақатынасын белгілейді.
1 сурет. Филлипис қисығы
Егер қалыптасып отырған жұмыссыздық, мысалы, U1 (P1 – инфляция
деңгейіндегі) өте жоғары деп саналса, онда бұл жұмыссыздық деңгейін
қысқарту мақсатында белгілі ақша – несие және қаржы – бюджет іс –
шараларының жүргізілуі қажет болады. Жұмыссыздықты қысқарту үшін өндірістің
өсуіне қосымша жағдай жасалады, ЖҰӨ - нің өсуі жалпы сұраным өскен жағдайда
тауар бағалары да өседі, ал нарық бағаларының деңгейі өскенде ұсыным,
өндіріс ақыны өседі, түптеп келгенде ЖҰӨ өседі.
Ұлттық өндірістің өсуі өндіріс факторларына, оның ішінде еңбекке
қосымша сұранымды қалыптастырады, жұмыссыздық қысқарады. Айталық
жұмыссыздықтың үлес салмағы U2 – ге дейін қысқарған болсын, онда инфляция
қарқыны P2 – ге дейін көтеріледі. Бұл экономиканың ( қызуын ) арттырып,
дағдарыс жағдайын қалыптастыруы мүмкін. Сондықтан, үкімет енді басқаша
саясат жүргізуге мәжбүр болады. Инфляцияны тежеу
мақсатында бюджет шығындарын қысқартады, қымбат ақша – несие саясатын
іске қосады. Осы шаралардың нәтижесінде бағалардың өсу қарқыны Р3 деңгейіне
дейін түседі делік, ал жұмыссыздық сәл өседі, оның деңгей U3 – ке жетеді.
Батыс тәжірибесі көрсеткендей, Филлипс қисығын қысқа мерзімдік
экономика жағдайында қолдануға болады, ал ұзақ мерзімде ( 5 – 10 жыл )
жұмыссыздық пен инфляция қатарласа өседі. Ұзақ мерзімде Филлипс заңдылығы
сақталмайды және оны белгілі бір жағдайлармен түсінуге болады.
Осы жағдайлар арасында сұранымды ынталандыру саясатының орны ерекше.
Мәселе мынада: үкіметті жұмыссыздықты қысқарту мақсатында жүргізген іс -
әрекеттері қысқа мерзімдік, уақытша ғана нәтиже береді екен.
Айталық, номиналды еңбекақының өсуіне байланысты еңбек ұсынысы артады.
Сонда Филлипс қисығы концепциясына сәйкес инфляцияның өсуі жұмыссыздықты
қысқартуы мүмкін. Номиналды жалақының өсуі осы инфляцияның өсуіне
байланысты жүреді. Бірақ уақыт өткен сайын инфляцияның өсу қарқыны
номиналды жалақының өсуінен артады, сондықтан нақты жалақы төмендейді.
Еңбек ұсынысы өспейтін болады.
Номиналды жалақы өскенде, кәсіпкерлер де еңбек Факторына қосымша
сұранысты қысқартады. Жұмысшылардың номиналды жалақыны инфляция деңгейінен
артық көтеру талабы кәсіпкерлер үшін тиімсіз
болады, бұл нақты пайданы азайтады. Сондықтан кәсіпкерлер қосымша
жұмысшыларды жұмысқа алуды тоқтатады, ал белгілі жағдайда олар жұмыс
орындарын қысқартып, жұмыссыздықты арттырады. Бұл мәселеге 60 – шы жылдары
американ экономисі М. Фридмен ерекше назар аударған еді. Оның айтуынша,
жұмыссыздықпен инфляция арқылы күресу тиімсіз, керек десеңіз, қауіпті іс -
әрекет екен.
Еңбекақы мөлшерлемесінің номиналды өсуі табыстың нақты өсуіне сәйкес
еместігі анықталған соң инфляциямен бірге жұмыссыздық өсетін болады, яғни
стагфляция басталуы мүмкін.
Филлипс қисығын жұмыссыздық пен инфляция баламасын талдау құралы
ретінде тек баяу инфляция жағдайында қолдануға болады деген пікір бар. Ал
тосын инфляция жағдайында (мысалы, 70 – жылдары энергия ресурстарына
бағаның тосын өскен кезіндегідей) бағалардың күрт өсуі жұмыссыздықты
бұрынғыдан да жоғары көтеріп жіберу мүмкін. Басқаша айтқанда, статистикалық
деректердің негізінде жасалған Филлипс қисығы ұзақ мерзім үшін тұрақты
экономикалық заңдылықты көрсетпейді.
Қоғамдағы жұмыссыздық деңгейі оның фрикциондық және құрылымдық
түрлерінен құрылған болса, жұмыссыздықтың табиғи (тепе – теңдік) деңгейі
еңбек нарығының құрылымымен анықталады.
Бірақ жұмыссыздықтың табиғи деңгейін сақтап, инфляцияның өсу қарқынын
төмендетуга арналған экономикалық саясат әрқашан онды нәтиже бере бермейді.
Бұд саясаттың жақсы жақтарын ескере отырып мынандай бір мәселені білген
дұрыс: жұмыссыздық өзінің табиғи деңгейіне дейін төмендегенде де
бағалардың өсуі бірден тоқтамайды
екен, керісінше біраз уақыт өсу жалғаса береді. Бұған қоса соңғы онжылдықта
Батыс елдерінің көбінде жұмыссыздықтың табиғи деңгейі өсіп отыр. Мысалы,
АҚШ – та жұмыссыздықтың табиғи деңгейі 60 – жылдары 4 % - ке тең болса, 80
– жылдардың екінші жартысында 6 – 7 % - ке дейін өскен екен.
Стагфляцияны Филлипс қисығы арқылы да суреттеп көрсетуге яғни, Филлипс
қисығының солдан – оңға қарай жылжуымен сипаттауға болады. Филлипс қисығы
оңға жылжығанда бағалардың өсуі жұмыссыздықтың
өсуімен қатар қалыптасады.
Филлипс қисығының орнына 1979 жылдан бастап АҚШ – та және Англияда
жұмыссыздықтың табиғи деңгейідеп аталатын теория қолданылатын болған. Бұл
теорияның мәні мынандай: ұзақ мерзімде жұмыссыздық деңгейі оның табиғи
деңгейінен артпаса ғана қоғамда баяу инфляция қалыптасады, ал баяу инфляция
экономиканың өсуіне, қоғамның оңды дамуына әсер ететін фактор болады.
Қазақстан жағдайындағы инфляция ерекшеліктері және жұмыссыздық деңгейі
Қазақстан Республикасындағы инфляция ерекшеліктері және оған қарсы саясат
Қазақстандағы инфляция барлық ТМД елдері саясаты ел экономикасының
мемлекеттік-монополияланған жүйеден нарықтық қатынастарға өту кезіндегі
өзгерістерге байланысты.
Қазақстандағы қазіргі инфляцияның себептерін нарыққа өтуге дейінгі
инфляцияны тудыратын факторлардан іздестіру қажет. Олардың ең бастысы-
шаруашылықты басқарудың жоспарлы-бөлу жүйесі. Ол шаруашылықтың шығынды
механизмін қалыптастыруға, халық шаруашылығында материалды-ақшалық
үйлесімсіздің тууына мүмкіндік жасап, экономиканың барлық зиянын шеккізді.
Әсіресі:
-ұлттық өнімді жинау қорына және тұтыну қорына бөліп, соның негізінде
инвестициялық саясат жүргізілуді;
-құрал-жабдықтарды және тұтыну тауарларын өндіру саласында;
-мемлекеттік баға белгілеу жүйесінде;
-мемлекеттік бюджеттің кірісі мен шығысында;
-несиелік және қаржылық ресурстарды қалыптастырудан байқалады.
Қазақстанда 1993 жылдан бастап нарықтық өзгерістер аясында жүргізілген баға
белгілеуді босату шаралары бағаның кенет көтерілуіне, сонымен бірге
инфляцияның қарқынының өсуіне әсер етті. 1993 жылы айналымдағы ақша массасы
6,3 есе, ал баға 21,7 есе өсті. 1994 жылы ақша массасы мен инфляция
қарқыны әрқайсысы 845 және 125 пайыз өсті,1995 жылы 216 және 160 пайызды
көрсетті.Ал 1996 жылы ақша массасының қарқыны одан әрі баяулап, инфляцияның
біртіндеп төмендеуін көрсетті.
Тәуелсіз Қазақстанның тәжірибесі инфляцияға қарсы күресте
энергоресурстарына, монополды құрылымдардың өніміне және транспорт
қызметіне баға белгілеуде, сондай-ақ өнеркәсіп пен ауылшаруашылығы
өнімдеріне баға қайшысын жоюға мемлекеттік реттеудің қажеттілігін аңғарты.
Қоғамдық өндіріс құрылымы қаржы баға жүйелерін анықтайды. Өндіріс
диспропорциялар қалыптасса, қаржы мен баға жұйелерінде де сәйкессіздіктер
пайда болады.
Экономиканың 2000-шы жылдың даму кезеңдерінде қоғамдық өндірістегі
диспропорциялар әр бесжылдық сайын тоқтаусыз ұлғайып тереңдеп отырған.
Экономика тарихи түрде қалыптасқан диспропорцияларды бірнеше топқа бөліп
анықтауға болады:
1) Ауыр өнеркәсіп пен жеңіл өнеркәсіп арасындағы сәйкессіздік ;
2) Шикізат ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Инфляция жұмыссыздыққа да айтарлықтай ықпал жасайды.
1958 жылы ағылшын экономисі Олбен Филлипс осы ықпалды өлшем көрсететін
сұраным инфляция үлгісін (моделін) жасап ұсынған екен. 1861-1956 жылдар
аралығында Ұлыбритания статистика мәліметтерін қолданып Филлипс еңбекақы
кесмідері мен жұмыссыздық деңгейлерінің арасындағы кері қатынасты
білдіретін қисық сызықты ( функцияны ) анықтаған.
Филлипстің анықтауынша, Англияда жұмыссыздықтың 2,5 – 3 % - тен артық
өсуі бағалар мен жалақыны күрт тежейді екен. Осыдан жұмыссыздықтың қысқаруы
баға мен еңбекақының өсуін қалыптастырады деген қорытынды шығады. Басқаша
айтқанда, ұлттық экономикада жұмыссыздықты инфляцияның өсу қарқынын арттыру
қысқартуға болады.
Филлипс есептеулерінің теориялық негізін Р. Липси есімді экономист
жасаған екен. Кейінен Американ экономистері Р. Солоу және П. Саиуэльсон
Филлипс қисығын жетілдіріп, оның жаңаша үлгісін жасап берген. Олар Филлипс
моделінде еңбекақы кесімін ( ставкасын ) тауар бағаларының өсу қарқынымен
ауыстырады. Бұл түрінде Филлипс қисығы белгілі экономикалық саясатты
жүргізу үшін, ең алдымен, жұмыспен қамту, экономиканың өсуі, бағаларды
тұрақтандыру жағдайларын анықтауға қолданылады.
Х сызығында жұмыссыздық деңгейі ( % - пен ), Ү сызығында – товар
бағаларының өсу қарқыны ( % - пен ) көрсетіледі. Филлипс қисығы осы
көрсеткіштерінің арақатынасын белгілейді.
1 сурет. Филлипис қисығы
Егер қалыптасып отырған жұмыссыздық, мысалы, U1 (P1 – инфляция
деңгейіндегі) өте жоғары деп саналса, онда бұл жұмыссыздық деңгейін
қысқарту мақсатында белгілі ақша – несие және қаржы – бюджет іс –
шараларының жүргізілуі қажет болады. Жұмыссыздықты қысқарту үшін өндірістің
өсуіне қосымша жағдай жасалады, ЖҰӨ - нің өсуі жалпы сұраным өскен жағдайда
тауар бағалары да өседі, ал нарық бағаларының деңгейі өскенде ұсыным,
өндіріс ақыны өседі, түптеп келгенде ЖҰӨ өседі.
Ұлттық өндірістің өсуі өндіріс факторларына, оның ішінде еңбекке
қосымша сұранымды қалыптастырады, жұмыссыздық қысқарады. Айталық
жұмыссыздықтың үлес салмағы U2 – ге дейін қысқарған болсын, онда инфляция
қарқыны P2 – ге дейін көтеріледі. Бұл экономиканың ( қызуын ) арттырып,
дағдарыс жағдайын қалыптастыруы мүмкін. Сондықтан, үкімет енді басқаша
саясат жүргізуге мәжбүр болады. Инфляцияны тежеу
мақсатында бюджет шығындарын қысқартады, қымбат ақша – несие саясатын
іске қосады. Осы шаралардың нәтижесінде бағалардың өсу қарқыны Р3 деңгейіне
дейін түседі делік, ал жұмыссыздық сәл өседі, оның деңгей U3 – ке жетеді.
Батыс тәжірибесі көрсеткендей, Филлипс қисығын қысқа мерзімдік
экономика жағдайында қолдануға болады, ал ұзақ мерзімде ( 5 – 10 жыл )
жұмыссыздық пен инфляция қатарласа өседі. Ұзақ мерзімде Филлипс заңдылығы
сақталмайды және оны белгілі бір жағдайлармен түсінуге болады.
Осы жағдайлар арасында сұранымды ынталандыру саясатының орны ерекше.
Мәселе мынада: үкіметті жұмыссыздықты қысқарту мақсатында жүргізген іс -
әрекеттері қысқа мерзімдік, уақытша ғана нәтиже береді екен.
Айталық, номиналды еңбекақының өсуіне байланысты еңбек ұсынысы артады.
Сонда Филлипс қисығы концепциясына сәйкес инфляцияның өсуі жұмыссыздықты
қысқартуы мүмкін. Номиналды жалақының өсуі осы инфляцияның өсуіне
байланысты жүреді. Бірақ уақыт өткен сайын инфляцияның өсу қарқыны
номиналды жалақының өсуінен артады, сондықтан нақты жалақы төмендейді.
Еңбек ұсынысы өспейтін болады.
Номиналды жалақы өскенде, кәсіпкерлер де еңбек Факторына қосымша
сұранысты қысқартады. Жұмысшылардың номиналды жалақыны инфляция деңгейінен
артық көтеру талабы кәсіпкерлер үшін тиімсіз
болады, бұл нақты пайданы азайтады. Сондықтан кәсіпкерлер қосымша
жұмысшыларды жұмысқа алуды тоқтатады, ал белгілі жағдайда олар жұмыс
орындарын қысқартып, жұмыссыздықты арттырады. Бұл мәселеге 60 – шы жылдары
американ экономисі М. Фридмен ерекше назар аударған еді. Оның айтуынша,
жұмыссыздықпен инфляция арқылы күресу тиімсіз, керек десеңіз, қауіпті іс -
әрекет екен.
Еңбекақы мөлшерлемесінің номиналды өсуі табыстың нақты өсуіне сәйкес
еместігі анықталған соң инфляциямен бірге жұмыссыздық өсетін болады, яғни
стагфляция басталуы мүмкін.
Филлипс қисығын жұмыссыздық пен инфляция баламасын талдау құралы
ретінде тек баяу инфляция жағдайында қолдануға болады деген пікір бар. Ал
тосын инфляция жағдайында (мысалы, 70 – жылдары энергия ресурстарына
бағаның тосын өскен кезіндегідей) бағалардың күрт өсуі жұмыссыздықты
бұрынғыдан да жоғары көтеріп жіберу мүмкін. Басқаша айтқанда, статистикалық
деректердің негізінде жасалған Филлипс қисығы ұзақ мерзім үшін тұрақты
экономикалық заңдылықты көрсетпейді.
Қоғамдағы жұмыссыздық деңгейі оның фрикциондық және құрылымдық
түрлерінен құрылған болса, жұмыссыздықтың табиғи (тепе – теңдік) деңгейі
еңбек нарығының құрылымымен анықталады.
Бірақ жұмыссыздықтың табиғи деңгейін сақтап, инфляцияның өсу қарқынын
төмендетуга арналған экономикалық саясат әрқашан онды нәтиже бере бермейді.
Бұд саясаттың жақсы жақтарын ескере отырып мынандай бір мәселені білген
дұрыс: жұмыссыздық өзінің табиғи деңгейіне дейін төмендегенде де
бағалардың өсуі бірден тоқтамайды
екен, керісінше біраз уақыт өсу жалғаса береді. Бұған қоса соңғы онжылдықта
Батыс елдерінің көбінде жұмыссыздықтың табиғи деңгейі өсіп отыр. Мысалы,
АҚШ – та жұмыссыздықтың табиғи деңгейі 60 – жылдары 4 % - ке тең болса, 80
– жылдардың екінші жартысында 6 – 7 % - ке дейін өскен екен.
Стагфляцияны Филлипс қисығы арқылы да суреттеп көрсетуге яғни, Филлипс
қисығының солдан – оңға қарай жылжуымен сипаттауға болады. Филлипс қисығы
оңға жылжығанда бағалардың өсуі жұмыссыздықтың
өсуімен қатар қалыптасады.
Филлипс қисығының орнына 1979 жылдан бастап АҚШ – та және Англияда
жұмыссыздықтың табиғи деңгейідеп аталатын теория қолданылатын болған. Бұл
теорияның мәні мынандай: ұзақ мерзімде жұмыссыздық деңгейі оның табиғи
деңгейінен артпаса ғана қоғамда баяу инфляция қалыптасады, ал баяу инфляция
экономиканың өсуіне, қоғамның оңды дамуына әсер ететін фактор болады.
Қазақстан жағдайындағы инфляция ерекшеліктері және жұмыссыздық деңгейі
Қазақстан Республикасындағы инфляция ерекшеліктері және оған қарсы саясат
Қазақстандағы инфляция барлық ТМД елдері саясаты ел экономикасының
мемлекеттік-монополияланған жүйеден нарықтық қатынастарға өту кезіндегі
өзгерістерге байланысты.
Қазақстандағы қазіргі инфляцияның себептерін нарыққа өтуге дейінгі
инфляцияны тудыратын факторлардан іздестіру қажет. Олардың ең бастысы-
шаруашылықты басқарудың жоспарлы-бөлу жүйесі. Ол шаруашылықтың шығынды
механизмін қалыптастыруға, халық шаруашылығында материалды-ақшалық
үйлесімсіздің тууына мүмкіндік жасап, экономиканың барлық зиянын шеккізді.
Әсіресі:
-ұлттық өнімді жинау қорына және тұтыну қорына бөліп, соның негізінде
инвестициялық саясат жүргізілуді;
-құрал-жабдықтарды және тұтыну тауарларын өндіру саласында;
-мемлекеттік баға белгілеу жүйесінде;
-мемлекеттік бюджеттің кірісі мен шығысында;
-несиелік және қаржылық ресурстарды қалыптастырудан байқалады.
Қазақстанда 1993 жылдан бастап нарықтық өзгерістер аясында жүргізілген баға
белгілеуді босату шаралары бағаның кенет көтерілуіне, сонымен бірге
инфляцияның қарқынының өсуіне әсер етті. 1993 жылы айналымдағы ақша массасы
6,3 есе, ал баға 21,7 есе өсті. 1994 жылы ақша массасы мен инфляция
қарқыны әрқайсысы 845 және 125 пайыз өсті,1995 жылы 216 және 160 пайызды
көрсетті.Ал 1996 жылы ақша массасының қарқыны одан әрі баяулап, инфляцияның
біртіндеп төмендеуін көрсетті.
Тәуелсіз Қазақстанның тәжірибесі инфляцияға қарсы күресте
энергоресурстарына, монополды құрылымдардың өніміне және транспорт
қызметіне баға белгілеуде, сондай-ақ өнеркәсіп пен ауылшаруашылығы
өнімдеріне баға қайшысын жоюға мемлекеттік реттеудің қажеттілігін аңғарты.
Қоғамдық өндіріс құрылымы қаржы баға жүйелерін анықтайды. Өндіріс
диспропорциялар қалыптасса, қаржы мен баға жұйелерінде де сәйкессіздіктер
пайда болады.
Экономиканың 2000-шы жылдың даму кезеңдерінде қоғамдық өндірістегі
диспропорциялар әр бесжылдық сайын тоқтаусыз ұлғайып тереңдеп отырған.
Экономика тарихи түрде қалыптасқан диспропорцияларды бірнеше топқа бөліп
анықтауға болады:
1) Ауыр өнеркәсіп пен жеңіл өнеркәсіп арасындағы сәйкессіздік ;
2) Шикізат ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz