Деректер қорларын жобалау

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі
Шәкәрім университеті
Ақпараттық-коммуникациялық технологиялар факультеті
Автоматика және есептеу техникасы кафедрасы

СӨЖ
Пән: Басқару жүйелеріндегі мәліметтер қоры
Тақырыбы: Деректер қорларын жобалау

Орындаған: Әбдікәрім Ә. Қ.
Топ: АУ-601
Тексерген: Курушбаева Д. Т.

Семей 2019
Жоспар:
Кіріспе
1. Деректер қорын жобалау мазмұны және кезеңділік
2. Инфологикалық жобалау
3. Басқару жүйесін және ДҚ бағдарламалық құралдарын таңдау
4. Логикалық жобалау
5. Физикалық жобалау
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе
Деректер қорын жобалау-деректер қорының сұлбасын құру және тұтастықтың қажетті шектеулерін анықтау процесі.
Деректер қорын жобалаудың негізгі міндеттері:
oo ДҚ-да барлық қажетті ақпаратты сақтауды қамтамасыз ету.
oo Барлық қажетті сұрау салулар бойынша деректерді алу мүмкіндігін қамтамасыз ету.
oo Деректердің артық болуын және қайталануын қысқарту.
oo Деректер базасының тұтастығын қамтамасыз ету.
Деректер базаларын (ДҚ) жобалаудың мәні, жобалаудың кез келген басқа процесі сияқты, оны іске асыру кезінде тиісті жағдайларда жұмыс істеуге қабілетті, осындай түрде болмаған жаңа жүйенің сипаттамасын құруда. Сонымен қатар, деректер қорын жобалау кезеңдері осы үдерістің мәнін жүйелі және логикалық түрде көрсетуге тиіс.

1. Деректер қорын жобалау мазмұны және кезеңділік
Жобалау ниеті қандай да бір тұжырымдалған қоғамдық қажеттілікке негізделеді. Бұл қажеттілік оның пайда болу ортасы және жобалау нәтижесін пайдаланатын тұтынушылардың мақсатты аудиториясы бар. Демек, деректер базасын жобалау процесі тұтынушылар мен оның болжамды орналасуының функционалдық ортасы тұрғысынан осы қажеттілікті зерделеуден басталады. Яғни, бірінші кезең ақпаратты жинау және жүйенің пәндік саласының моделін анықтау, сондай - ақ мақсатты аудитория тұрғысынан оған көзқарас болып табылады. Жалпы, жүйеге қойылатын талаптарды анықтау үшін іс-қимылдар ауқымын, сондай-ақ ДҚ қосымшаларының шекараларын анықтау жүргізіледі.
Одан әрі жобалаушы, оған құру қажет туралы белгілі бір түсініктері бар, қосымша шешілетін міндеттерді нақтылайды, олардың тізімін қалыптастырады (әсіресе, егер жобалық әзірлеуде үлкен және күрделі ДҚ болса), міндеттерді шешу жүйелілігін нақтылайды және деректерді талдауды жүргізеді. Мұндай процесс-да кезеңдік жобалау жұмысы, бірақ жобалау құрылымында бұл қадамдар тұжырымдамалық жобалау кезеңінен - объектілерді, атрибуттарды, байланыстарды бөлу кезеңінен тұрады.
Тұжырымдамалық (ақпараттық модель) құру бірден іске асырылуы мүмкін және болмайтын, бірақ есепке алынуы болашақта жүйенің функционалдығын арттыруға мүмкіндік беретін қосымшаларға қатысты талаптарды қоса алғанда, пайдаланушылардың тұжырымдамалық талаптарын алдын ала қалыптастыруды көздейді. Көптеген абстракциялар (физикалық сақтау тәсілдерін көрсетпестен) және олардың өзара байланыстары бар объектілердің көріністері бар іс бола тұра, концептуалды модель пәндік саланың моделіне мазмұнды сәйкес келеді. Сондықтан әдебиетте ДҚ жобалаудың бірінші кезеңі инфологиялық жобалау деп аталады.
Бұдан әрі жеке кезең (не алдыңғысына қосымша) жүйенің жұмыс істеуін қамтамасыз етуге қабілетті есептеу ресурстарына қойылатын талаптар бағаланатын операциялық жағдайға қойылатын талаптарды қалыптастыру кезеңі қажет. Осыған сәйкес жобаланатын ДҚ көлемі көп болған сайын, пайдаланушылық белсенділік пен өтініштердің қарқындылығы жоғары болған сайын, соғұрлым ресурстарға қойылатын талаптар жоғары: операциялық жүйенің түрі мен нұсқасына компьютердің конфигурациясына қойылатын талаптар қойылады. Мысалы, болашақ деректер қорының көп пайдаланушы жұмыс режимі көп табыстылыққа сәйкес келетін операциялық жүйені пайдалана отырып желілік қосылуды талап етеді.
Келесі кезең жобалаушы деректер базасын басқару жүйесін (ДҚБЖ), сондай-ақ бағдарламалық сипаттағы құрал-сайман құралдарын таңдау керек. Осыдан кейін тұжырымдамалық модель таңдалған басқару жүйесімен үйлесімді деректер моделіне көшіру қажет. Бірақ бұл көбінесе тұжырымдамалық модельге түзетулер мен өзгерістер енгізумен байланысты, өйткені тұжырымдамалық модельде көрсетілген объектілердің өзара өзара байланысы әрқашан емес, осы ДҚЖ-ның құралдарымен іске асырылуы мүмкін.
Бұл жағдай келесі кезеңнің туындауын - құралдармен қамтамасыз етілген нақты ДҚБЖ тұжырымдамалық модельдің пайда болуын анықтайды. Бұл қадам логикалық жобалау кезеңіне сәйкес келеді (логикалық модель құру).
Соңында, ДҚ жобалаудың соңғы кезеңі физикалық жобалау болып табылады-логикалық құрылымды және физикалық сақтау ортасын байланыстыру кезеңі. Осылайша, егжей-тегжейлі түрде жобалаудың негізгі кезеңдері келесі кезеңдермен берілген:
oo инфологиялық жобалау;
oo операциялық жағдайына қойылатын талаптарды қалыптастыру;
oo басқару жүйесін және ДҚ бағдарламалық құралдарын таңдау;
oo логикалық жобалау;
oo физикалық жобалау;

2. Инфологикалық жобалау
Мәндерді идентификациялау ақпараттық жобалаудың мағыналық негізін құрайды. Мұнда мән-бұл жүйеде жинақталатын ақпарат (дерексіз немесе нақты) нысан. "Инфологикалық моделі пәндік облыстың пайдаланушыға түсінікті терминдер, олар тәуелді емес нақты іске асыру ДҚ, сипатталады құрылымы және динамикалық қасиеттері пән. Бірақ терминдер типтік ауқымда алынады. Яғни, сипаттама заттық саланың жекелеген объектілері және олардың өзара байланысы арқылы емес, келесілер арқылы көрсетіледі:
oo объектілердің типтерін сипаттау;
oo сипатталған үлгімен байланысты тұтастықты шектеу;
oo пәндік саланың эволюциясына әкелетін процестер - оның басқа жағдайға көшуі.
Инфологиялық модельді бірнеше әдістер мен тәсілдердің көмегімен жасауға болады:
1. Функционалдық тәсіл қойылған міндеттерден итеріледі. Ол функционалдық деп аталады, өйткені, егер жобаланатын деректер базасының көмегімен өздерінің ақпараттық қажеттіліктеріне қызмет көрсететін тұлғалардың функциялары мен міндеттері белгілі болса қолданылады.
2. Пәндік көзқарас басты бұрышта сұраулардың құрылымы анықталмауы мүмкін болған жағдайда деректер базасында мазмұндалатын ақпарат туралы мәліметтерді қояды. Бұл жағдайда пәндік саладағы зерттеулерде болжанатын ақпараттық сұраныстардың толық спектрі контекстінде деректер базасында оның барынша барабар бейнеленуіне бағдарланады.
3. "Мән-байланыс" әдісі бойынша кешенді тәсіл алдыңғы екі қасиеттерді біріктіреді. Бұл әдіс барлық пәндік саланы жергілікті бөліктерге бөлуге негізделеді,олар жеке-жеке модельделеді, содан кейін тұтас облысқа қайта біріктіріледі.
"Мән-байланыс" әдісін қолдану осы кезеңде жобалаудың аралас тәсілі болып табылатындықтан, ол басқалардан жиі басым болады.
Әдістемелік бөлу кезінде жергілікті ұсынулар мүмкіндігінше оқшауланған міндеттерді шешу үшін немесе әлеуетті пайдаланушылардың қандай да бір тобының сұрау салуларын қамтамасыз ету үшін жеткілікті болатын ақпаратты қамтуы тиіс. Осы салалардың әрқайсысы 6-7 мәнін қамтиды және қандай да бір жеке сыртқы қосымшаға сәйкес келеді.
Мәндердің тәуелділігі оларды күшті (базалық, ата-аналық) және әлсіз (еншілес) деп бөлуде көрінеді. Күшті мән (мысалы, кітапхана оқырманы) өзі ДҚ-да болуы мүмкін, ал әлсіз мән (мысалы, осы оқырманның абонементі) "байланады" күшті және жеке жоқ.
"Нысан данасы" ұғымын (қасиеттердің нақты мәндерімен сипатталатын объект) және "нысан түрі" ұғымын - қасиеттердің жалпы аты мен тізімі сипатталатын объект.
Әрбір жеке мән үшін критерийге ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.