Теориялар критикасы және буржуазиялық «бұқаралық мәдениеттің» тәжірибелері

МАЗМҰНЫ
Кіріспе
1 «Бұқаралық мәдениет» ұғымы
1.1 Оның идеологиялық және эстетикалық принциптерінің критикасы
2 «Бұқаралық мәдениеттің» имиджі және стереотиптері
2.1 Батырлар және танымалылар: «бұқаралық мәдениеттегі» батырлықтың ауысуы
2.2 Жарнама және «бұқаралық мәдениет »
3 «Бұқаралық мәдениет» және танымал жанрлар
3.1 «Мәдениеттік имперализм» . «бұқаралық мәдениет» экспансиясының саясаты
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Қазіргі заман мәдениетін біз көбінде медиамәдениетпен байланыстыратынымыз заңды. Өйткені бұқаралық ақпарат құралдары қазіргі заман адамын да, оның мәдениетін де құрастырады. Концепциялар туралы айтпас бұрын жалпы бұқаралық мәдениет ұғымының ғылыми айналымда болсын, БАҚ-та болсын орнығып үлгергеніне қарамастан, кейбір таласты тұстары бар екендігі жайлы мамандардың барлықтары бірдей көзқараста еместігін де айта кетуіміз керек.
Сонымен, халықтық өнер – халықтың өзін-өзі танытуының табиғи жолы, ал тобырлық немесе сауықтық мәдениет деп қазіргі БАҚ-тың кеңейе күрделенуіне сай туындаған тұлғасыз, бет-бейнесіз қарабайыр көпшілікті, БАҚ арқылы сананы жаулап алуды, сөйтіп онымен манипуляциялауды, яғни өз дегеніне көндіруді көздеген мәдени құбылысты атауға болады. Сондықтан жөні – бұқаралық мәдениет деп атап жүргеніміздің орнын әлеуметі тұрғысынан тобырлық, ал мазмұны тұрғысынан сауықтық мәдениет алады деп айту болғанымен де, ғылыми қолданыстағы терминді пайдаланбасқа тағы даболмайды. Қазіргі зерттеушілер өз шығармаларында бұқаралық мәдениеттің пайда болуының уақытын түрліше көрсетеді. Кейбіреулер ол, тіпті, ежелгі өркениеттерде де болған деп пайымдайды. Бірақ, бәлкім бұқаралық мәдениет урбанизация, көпшілік сауаттылықты қалыптастырған жалпы ортақ білім беру ісімен және масс-медианың қалыптасуымен байланысты сипатталатын қазіргі өркениеттің жемісі деп есептеген жөн сияқты. Оған дейінгі бұқаралық мәдениет мүлдем басқа қасиеттерімен ерекшеленеді. ХХ ғасырдың басына дейін бірінен-бірі анық ажыратылған элиталық және халықтық мәдениет болған. Білім мен тәрбие алу мүмкіндіктері бар тектілер, ақсүйектер қалалықтардың арасында кең таралды. Екіншісі – сауатсыз, бірақ дәстүрлерді сақтап келген, қарапайым адамдар қалыптастырған қарабайыр мәдениет.
Бұқаралық мәдениет туралы айтпас бұрын соның дүниеге келуіне негіз болған «бұқаралық қоғам» феноменіне тоқталып өткен абзал. Ол құбылысты терең зерттеген Эдуард Шилздің «Бұқаралық қоғам және оның мәдениеті» деген еңбегінің кейбір ой түзілімдеріне назар аударайық. Автордың сараптауы бойынша, екінші дүниежүзілік соғыстан кейін негізгі-негізгі деген батыс елдерінде «бұқаралық қоғам» деген атау нық орнықты.
Бұқаралық қоғам жаһандану процестерімен тығыз байланысты. Қазір, жаһандану заманында өмірдің әлеуметтік-саяси, мәдени және рухани салаларының бәрінде де адамзат өзінің әр алуан тіршілігін бастан кешіп отыр. Интеграцияның осынау іс жүзінде тежеуге көнбейтін, ерік бермес процесі, мәні бойынша жазмыштық сипат алып отыр.
Бұқаралық қоғам – бұл азаматтық қоғам. Мемлекет бұл жағдайда өз-өзін басқаратын азаматтық коғамға өзінің көптеген функцияларын береді. Бірақ адамзат өзінің ұйымдасу формаларының ешқайсысында абсолютті келісімге жете алмай отыр. Бұқаралық қоғамның иерархиялық және бюрократиялық

. Шестаков В.П. «Мифология ХХ века»;
2. Шестаков В.П. «Искусство тривиализации: некоторые проблемы массовой культуры»;
3. Разлогов К.Е. «Проблемы массовой культуры... Дар или проклятие», Москва 1994ж;
4. Кукаркин А.Б. «Массовая культура», Москва 1985ж;
5. Бурстин Д. «Имидж, немесе Американдық арманмен не болды»;
6. Туровский М. «Бұқаралық мәдениет»;
7. Лоуренс Ченовет «Жетістік жайлы американдық арман»;
8. Джон Ковельт «Приключение, тайна, романтика»;
9. Раймонд Дюрн «Царя Эдипа»;
10. Дж.Гобсон«Империализм»;