Түркістан автономиясының күйреуі жайлы мағлұмат беру

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 73 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрілігі

Академик Е. А. Бөкетов атындағы

Қарағанды мемлекеттік университеті

Нурмаганова Г. Ж.

Түркістан (Қоқан) автономиясының құрылу тарихы

ДИПЛОМДЫҚ ЖҰМЫС

5В011400 - «Тарих» мамандығы

Қарағанды 2019

Қазақстан республикасы Білім және ғылым министрлігі

Академик Е. А. Бөкетов атындағы

Қарағанды мемлекеттік университеті

«Қорғауға жіберілді»

Археология, этнология және

Отан тарихы кафедрасының

меңгерушісі т. ғ. к., доцент

Ускембаев Қ. С.

ДИПЛОМДЫҚ ЖҰМЫС

Тақырыбы: «Түркістан (Қоқан) автономиясының құрылу тарихы»

5В011400 - «Тарих» мамандығы

Орындаған: Нурмаганова Г. Ж.

Ғылыми жетекші

т. ғ. к., доцент: Мырзахметова А. Ж.

Қарағанды 2019

Мазмұны

Кіріспе . . . 7

1 Түркістандағы ұлт-азаттық қозғалысының бастау көзі

1. 1 1917 жылғы ақпан төңкерісіне дейінгі жалпы Қазақстандағы қоғамдық-саяси ахуал . . . 14

1. 2 1917ж. ақпан төңкерісінен кейінгі қалыптасқан қоғамдық-саяси ахуал . . . 21

2 Қоқан автономиясы

2. 1 Қоқан автономиясының орнауы . . . 34

2. 2 Қоқан автономиясының қызметі және оның күйреуі . . . 44

2. 3 Қоқан автономиясының тарихи сахнадан кетуі және оның маңызы . . . 57

Қорытынды . . . 72

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі . . . 76

Қосымшалар . . . 78

Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі. Бүгінгі күн тәуелсіздігімізді алып, бесігімізді түзеп енді ғана тарихқа көз салып, еңсемізді түзеген кезіміз. Сондықтанд да өз төл тарихымызды жаңа қырынынан зерттеуге мүмкіндік ала бастадық. Сол орайда бұрын Түркістан (Қоқан) автономиясының құрылу тарихы 70 жылдан астам ресми өкімет тапапынан тыйым салынған тарихымыздың «ақтаңдақ беттері» болып келгендіктен оны зерттеушілер соңғы жылдары ғана зерттеуге мүмкіндік алды. Отар елдің тарихын үнемі жаулаушы мемлекет жазатыны ол-айтпаса да белгілі де нәрсе. Тарихымызда әлі де зерттелмей, өз бағасын ала алмай келе жатқан тың деректер жетерлік. Алаш қозғалысының, Түркістан (Қоқан) автономиясының басшылары көтерген идеяларды сол кездерде большевиктер бұрмалап, қолдар келгенше халыққа кері қырынан көрсетуге тырысты. Олардың бағдарламаларын ұрлап, өздерінің шығарған бағдарламарындай жариялап жатты. «Ақиқат жеңеді, бірпақ кешігіп жүреді» дегендей, кешіксе де келер ұрпақ бізге де жетті. Сол себепті отандық тарих ғылымының алдында әлі де толық зерттелмеген, таса да қалып қойған мәселелер аз емес. ХХ ғасырдың басындағы қазақ халқының тарихы өзінің аса күрделі әлеуметтік және қоғамдық-саяси қайшылықтарымен ерекшеленеді. Бұл уақыт аралығында қазақ халқының басына небір қиын-қыстау заман туып, тонау мен қанаудың озбырлы саясаттың қарамағына ілінді. Атап айтар болсақ, 1914-1918 жылдар аралығында күллі әлемді дүр сілкіндіріп Бірінші дүниежүзілік соғыс орын алды. Соның салдарынан 1916 жылы 25 маусым күні орыс емес «бұратана» халықтардың 19-43 жас аралығындағы ер азаматтары соғысып жатқан әскер шебінде қорғаныс құрылыстарын салу мен тыл жұмыстарына алу жөніндегі патша жарлығы жарияланды т. б. Патша үкіметінің Жарлығы наразылығын тудырып, отарлық езгінің шегі, халық ереуілінің алғы шарттары болды. Өткен ғасырдың алғашқы ширегінде болған мұндай «саясаттың» салдарынан халықтар ұлттық мүдде жолында озбырлыққа қарсы бой көтеріп, ұлт-азаттық қозғалыс қарқынды даму жолына түсті. Қазақ даласында осылайша жалпы ұлттық дағдарыс жетіле түсті. Бұл өршіл рух 1917 жылғы ақпан төңкерісіне ұласты. Жоғарыда аталған жағдай патша үкіметінің жүргізген озбыр саясатына көрсетілген үлкен саясаттың бір көрінісі ғана. Бұған қоса езгіге ұшыраған ұлт өкілдері түркі халықтарының бірлескен үкіметін құруға бел буады. Сол жылдың ақпан және қазан айларында болған мемлекеттік төңкерістер, елдің тарихын да, тағдырын да түбегейлі өзгерістерге ұшыратты. Өзінің ауқымдылығы жағынан да, салдары жағынан да аса маңызды оқиғалар қатарына жататын ақпан төңкерісінің де, қазан төңкерісінің де тарихы мен маңызы объективті зерттеу қолға алынып жатыр.

ХХ ғасырдың басында болған Түркістан ұлт-азаттық қозғалысының басталуы мен барысын және Түркістан (Қоқан) автономиясының құрылуы мен қызметін талдау қолға алынып жатыр. Қазақстан тарихында Түркістан

автономиясы бүгінгі тәуелсіз, егемен ұлттық мемлекеттілігіміздің ізашары ретінде қарастыруымыздың мүмкіндігі туып отыр.

Түркістан автномиясы аз ғана күн өмір сүрсе де, бұл автономияны тек саяси құрылым ретінде ғана қарау жеткіліксіз. Оны дербес мемлекет құрылымы аясында қарастырған орынды болмақ. Оның саяси тәжірибесі мен тарихи маңызы өте зор болды. Ең маңыздысы сол, бүгінгі тәуелсіз, ұлттық мемлекетіміздің алғашқы жобасы сол кезде сызылып алғашқы іргетасы сол кездегі ұлт мүддесін ту етіп көтерген саяси элитаның қолымен қаланды. Бүгінде Қоқан автономиясының тарихын білу - әр азаматқа парыз. Түбі бір түрік елін киелі бір шаңырақтың астына біріктіруді діттеген Мұхамеджан Тынышпаев пен Мұстафа Шоқай сынды Алаш арыстары Қоқан автономиясын құрды. Тарихымызда алтын әріппен жазылып қалған мемлекетті бүгінде тарихи еңбектерде әр түрлі аталынып жүр. Түркістан автономиясы, Қоқан автономиясы, Түркістан Мұхтариаты деп аталынып кеткен бұл мемлекет тарих сахнасында аз ғана уақыт өмір сүрсе де, үлкен маңызға ие. Шағын дипломдық жұмысымда мен аталмыш Орда туралы сөз етіп, оны зерттеуге тырыстым. Дегенмен де, бұл тақырып әлі де терең зерттеуді қажет ететіндігін атап өткен жөн.

Тақырыпты жан - жақты және терең зерттеу ең алдымен өткен тарихқа дұрыс баға берумен байланысты. Отан тарихында терең із қалдырған оқиғалардың бірі болып танылатын Түркістан автономиясының атқарған қызметінің тарихына үңіліп қарасақ, тек қазақ халқының емес, сонымен қатар Азия мұсылмандарының бірлескен мемлекеті ретінде қалыптасуы мен дамуы, мәдени - өркениеттік деңгейінің жоғарылануын байқаймыз.

Біздің жұмысымыздың тақырыбы - Түркістан (Қоқан) автономиясының құрылу тарихы. ХХ ғасыр басы қазақ халқы өзінің ұлттық дербестігін алуға ұмтылған уақыт. Бұл дипломдық жұмыста қарастырылатын мәселе 1917 жылғы ақпан төңкерісінен кейінгі Түркістан өлкесіндегі ұлт-азаттық қозғалыс және сол жылы қарашада құрылған Түркістан автономиясы аясында болған саяси оқиғалар.

Зерттеу жұмысының мақсаты мен міндеттері . Зерттеу жұмысының негізгі мақсаты - ХХ ғасырдың басындағы Түркістан (Қоқан) автономиясының құрылу тарихын зерттеу. Аталған мақсатқа жету үшін зерттеу барысында төмендегідей нақты міндеттер қойылды.

1917 жылғы ақпан төңкерісіне дейінгі Қазақстандағы қоғамдық-саяси ахуалды білу;
1917 жылғы ақпан төңкерісінен кейінгі өлкеде қалыптасқан күрделі жағдайды зерттеу;
Орталық Азияның тарихында ойып орын алған Түркістан автономиясының құрылуының алғы шарттарын, қызметін ашып көрсету;
Түркістан автономиясының күйреуі жайлы мағлұмат беру;
Түркістан автономиясының тарихи сахнадан кетуін және оның Қазақстан тарихында алатын маңыздылығын ашу.

Диплом жұмысының тарихнамасы. Қазақстанның ХХ ғасырдағы тарихи алуан оқиғаға байлығымен, ең бастысы, кеңестік қатаң идеологиялық қысым мен одан азат болуға ұмтылуы Отандық жылнаманың негізгі бөлігі болып табылады. Тарихи қырынан алып қарағанда, бұл - ең алдымен, адам табиғатын шет-шегі көрінбейтін ұзақ уақыт бойы сынақтан өткізудің, сондай-ақ осы жағдайдан шығудың және ұлттық-мемлекеттік егемендікке жетудің оңтайлы Қазақстандық моделінің шежіресі. Екінші жағынан, марксистік ілімге негізделген кеңестік кезеңдегі Отандық тарихнама ғылым дамуының деңгейіне толығымен сәйкес келетін дүние танымдық картина бере алмайды, өйткені оның кеңес мемлекетінің жүйесіне үйлестірілген және оның идеологиялық - саяси қажеттіліктерін өтеуге бағытталған ерекше феномен болатын.

Тәуелсіздікке жеткізген жол даңғыл болған жоқ, ол ұлы белестерден, қиын-қыстау асулардан тұрды. Болашақ мемлекетіміздің ірге тасы осы тарихи кезеңдерде қаланған болатын, сондықтан да азаттық жолындағы қасиетті де қасіретті күрестің тарихын және ұлт мүддесі жолында күрескен қазақ зиялыларының өмірі мен қызметін зерттеп тануға қазіргі таңда зор мүмкіндіктер туып отыр. Бүгіндер біз туған еліміздің, Отанымыздың шынайы тарихын білуге деген ұлттық сана-сезімнің бұрын-соңды болмаған өрлеуінің куәсі болып отырмыз.

Тарихымызға деген қоғамдық сұраныстың жоғарғы деңгейін Қазақстан Республикасының тұңғыш Президенті Н. Ә. Назарбаевтың 1997 жылды «Жалпы-ұлттық татулық пен саяси қуғын-сүргін құрбандарын еске алу», 1998 жылы «Халық бірлігі мен ұлттық тарих жылы», ал, 1999 жылды «Ұрпақтар бірлігі мен сабақтастығы жылы» - деп жариялауы, тарихи танымның қоғамдық дамуда алатын орнын терең ұғынудан туған шара екендігі даусыз.

Сондықтан біз үшін ең қажеттісі - шындықты бұрмалаусыз, боямасыз көрсету болып табылады. Бұл ұсынылып отырған дипломдық жұмыста кеңестік кезеңде жарық көрген және соңғы кездегі жаңа деректерді ескере отырып жазылды.

Қоқан автономиясы тақырыбы бойынша сүбелі зерттеу жұмыстары жүргізілмеуінің әрқандай себептері бар. Ең бастысы - Түркістан автономиясы өзге егеменді елдің территориясында іске асқандықтан ортақ үй оңаша отауларға бөлінгенде тарих та еншіге түскен сыңайлы. Сондықтан Қоқан автономиясы тақырыбы өзге елдің тарихы ретінде қосалқы деңгейде зерттеліп, көбіне жалпылама, эпизодтық сипаттаулармен шектеліп келді. Нәтижесінде отандық тарихымыздың сындарлы кезеңдегі қатпары қалың күрделі құбылысы елеусіз қалды.

1991 жылдан Қазақстан тарихын зерттеудің жаңа кезеңі басталды. Бұл ретте қазірге дейін келе жатқан әдіснамалық императивтердің (кесімді талаптардың) ғылыми негізінің жоқтығын сезіну мен жаңа теориялық аппараттарды және неғұрлым жетілген тұғырнамалық құралдарды меңгеру қажеттілігі өзінен - өзі түсінікті.

Түркістан автономиясы, Алашорда үкіметіне байланысты ерекше құнды дүниелерге Алаш көсемдері Ә. Бөкейханның, Ә. Байтұрсыновтың, М. Дулатовтың, М. Шоқайдың, т. б. қайраткерлердің жеке шығармалары жатады. Олар шығармаларынада сол кезеңдегі тарихи оқиғаларға шынайы түрде нақты бағаларын береді. Ш. Уалиханов атындағы тарих, этнология және Ахеология институтының директоры профессор М. Қойгелдиев алғашқылардың бірі болып табылады. «Алаш қозғалысы» деп аталатын монографияда кеңес үкіметі тұсында барынша бұрмаланған қазақ-демократиялық интеллигенциясының қызметін көрсетіп, бұрын ғылыми айналымға түспеген деректер негізінде баға берген К. Нұрпейісов «Алаш рәм Алашорда» атты ғылыми еңбегінде Алашорда үкіметіне лайықты бағасын берген. Зерттеушілік ойдың жандануы мен деректемелік негіздердің кеңеюі жарияланған жұмыстардың сапасына оң ықпал етті. Проблемалық мақалалар, ғылыми конференциялар мен семинарлардағы, «Дөңгелек үстелдердегі» пікірталасты материалдармен бірге, жалпы тұрғыдан зерттеуші, монаграфиялық сипаттағы еңбектер, энциклопедиялық сөздіктер, оқулықтар, оқу құралдары, құжаттық-деректі басылымдар жарық көре бастады. Солардың бірі ретінде М. Қозыбаевтың [1], М. Қойгелдиевтің [2], К. Нұрпеисовтің [3], М. Құл-Мұхамед және Д. Аманжолованың [4], М. Шоқайдың [5], Т. Омарбековтың [6], Ч. Мусиннің [7], Б. Сулейменовтың [8], Ә. Қараның [9] және т. б. еңбектерін атауға болады.

1917 жылы қазақтар екі төңкерістің - Ақпан буржуазиялық - демократиялық және Қазан социалистік революцияларының куәгері болды. Бірқатар қазақстандық ғалымдардың, оның ішінде академик М. Қ. Қозыбаевтың [1] еңбектерінде Ақпан төңкерісінің, дәлірек айтсақ, Уақытша үкімет қызметінің Қазақстан үшін жағымды нәтижелеріне назар аударылды.

Түркістан автономиясы үкіметі мен Алаш қозғалысының қызметін тығыз бірлікте қарастырған ұлттық ғылым Академиясының академигі К. Нүрпейісов. «М. Тынышбаевтың Жетісуға қоныс аударуына және М. Шоқайұлының шетелдік эммиграцияға кетуінің (Грузия-Түркия-Германия-Франция) нәтижесінде жетекшілерінен айырылған Алаштың оңтүстік қанаты 1918 жылдың көктеміне қарай іс жүзінде тарқады. Оның мүшелерінің кейбіреуі белсенді саяси қызметтен кетсе, екіншілері большевиктер жағына шықты, ал Жетісудағы Алаш ұйымының көрнекті мүшелері Ыбырайым Жайнақов, Отыншы Әлжанов, Төлебай Дүйсенбаев және тағы басқалар қытай ауып кетіп, сол жақтан большевиктерге қарсы қарулы қарсылық ұйымдастыру әрекетін жасады. Сонымен, Алаштың оңтүстік қанаты үш ай бойы ғана Совет үкіметіне қарсы белсенді қарсылық көрсете алды» [3, 147 б] деп алғаш рет Алаш қозғалысының оңтүстік қанаты ретінде Түркістан қозғалысын Отан тарихының құрамында қарастырады.

Тарих ғылымдарының докторы, профессор Чапай Мусин «Қазақстан тарихы» [7] оқулығында көне заманнан біздің дәуірімізге дейінгі Қазақстан тарихы кезең-кезеңмен баяндалады. Бұрын соңды жарық көрген негізгі тарихи еңбектер мен қазақ халқының тарихына бүгінгі таңда қалыптасып жатқан көзқарастарға сүйене отырып жазылған. Бұл оқулықта ХХ ғасырдың басы мен 1917 жылғы ақпан төңкерісіне дейінгі кезеңді қарастырады. 1905-1907 жылдар аралығындағы орыс революциясына Қазақстан халқының қатысуы, Столыпиннің аграрлық реформасы, отарлық қоныстандыру саясаты мәселерін баяндайды.

Кеңес өкіметі кезінде ұлттық қоғамдық-саяси ұйымдар жайлы жазу ресми саясатқа тікелей тәуелді болды. Ресей империясындағы түркі-мұсылман халықтарының ХХ ғ. басындағы азаттық қозғалысының өрлеуі барысында дүниеге келген қоғамдық-саяси ұйымдарды реакциялық сипаттағы етіп көрсету кеңестік тарих ғылымына тән құбылысқа айналды. Мұны Б. Сүлейменовтың «Иттифақ» ұйымы жайлы жазғанынан да аңғаруға болады [8] .

Тарих ғылымдарының докторы Ә. Қара «Мұстафа Шоқай. Өмірі. Күресі. Шығармашылығы. » [9] атты өзінің еңбегінде Еуропа тілдерінде жазылған, түрлі шетелдік мұрағаттарда сақталған құжаттарды алғаш рет пайдалана отырып, Мұстафа Шоқай өмірінің қазақ оқырмандарына беймәлім қырын ашады, соны деректер ұсынады. Әсіресе оның түркі халықтарының бірлігі жолындағы жанқиярлық күресі, өмірінің соңғы сәттеріндегі талайлы тағдыры жан-жақты баяндалады. Ә. Қара Мұстафа Шоқай өмірін баяндай отырып, оның атқарған қызметтері туралы мағлұмат береді. Оның ішінде, Орта Азияда қазақ, қырғыз, түрікмен және өзбек халықтарының бір шаңырақ астында біріктіретін Түркістан мемлекетінің идеясы.

Ұлттық тарих ғылымына жаңашыл көзқарас орнықтырған профессор М. Қойгелдиевтің «Тұтас Түркістан идеясы және Мұстафа Шоқай» [10] атты еңбегінде Мұстафа Шоқайды еске алу, оның өмір жолы мен қызметін баяндай отырып, ХХ ғасырдың басындағы ұлт-азаттық және әлеуметтік қайта жаңғыру үшін басталған қозғалыстың нәтижесі ретінде Түркістан автономиясын қарастырады. Қойгелдиев М. «Ресей империясының идеологтары Еділ мен Жайықтың шығыс жақ бетіндегі түркі халықтарын өсіп өркендеу жолына түскен дербес этникалық қауым, саяси және мәдени күш ретінде көргісі келмеді, керісінше, оларды империяның күшеюі барысында өздеріне тән табиғи ерекшеліктерінен айырылған және біртіндеп орыстануға тиіс тұрғындар қатарына жатқызады» деп атап көрсетеді [10, 28 б] . Бұл кеңестік билікке қарсы ұлттық тәуелсіздік туын көтерген Түркістан автономиясының рөлі ерекше болғандығын мойындайды.

Х. Тұрсын «Түркістан ұлт-азаттық қозғалысы және Түркістан Мухтарияты /тарихи, саяси және ұлттық аспектілері/» [11] атты монографиясында Түркістан өлкесіндегі ұлт-азаттық қозғалыс барысында орнаған тұңғыш ұлттық-мемлекеттік құрылым - Түркістан автономиясының құрылуы мен күйреу тарихы ұлттық мүдде тұрғысынан жан-жақты қарастырылған. Сол сияқты сабақтас саяси құбылыс ретінде Түркістан және Алаш қозғалыстарының ортақ белгілері, ұқсастықтары мен ерекшеліктеріне талдау жасалып, баға беріледі және осы қозғалыстардағы ұлттық элита өкілдерінің қызметі сипатталады.

М. Қойгелдиев ұлт-азаттық қозғалыстың дамуын уақыт және кеңестік шеңберінде саралайды. Сөйтіп, «қазақ жерінде патшалық империя мен орыстық зорлыққа қарсы шын мәніндегі мақсатты, ұлттың әлеуметтік күштерін қамтыған саяси қозғалыс 1917 жылғы ақпан төңкерісінен кейінгі кезеңде басталды. Осы жылдың ортасында Алаш партиясының, соңына қарай Түркістан автономиясының (Қоқанда), ал оның артын ала Алашорда үкіметінің (Орынборда) құрылуы бұл қозғалыстың нақты нәтижелері болатын» дейді [12, 67 б] . Ол кеңестік тарихнамада Түркістан автономиясының тарихи маңызы төмендете көрсетіліп келгендігін айта келіп, «шын мәнінде Қоқанда жарияланған Түркістан автономиясы мен Түркістан Уақытша үкіметі өлке үшін ең негізгі мәселе - жергілікті халықтардың өзін-өзі басқару құқығын мойындауда ескі империялық түсінік шеңберінде қалып қойған Ташкендегі жаңа билікке балама есебінде өмірге келген жалпыөлкелік саяси құрылымдар еді» [12, 67 б] деп баға береді.

Зерттеулердің арасынан С. Ағзамходжаевтың [13] еңбегін ерекше бөліп атауға болады. Кеңес Одағы тарқағаннан соңғы тәуелсіздік шеруі С. Ағзамходжаевқатарихи тақырыпты ұлттық мүдде тұрғысынан батыл қарастыруда кең мүмкіндіктерге жол ашқан. Тақырыпты ашудың жаңа мақсаттары мен жалпыадамзаттық құндылықтарға бағыт ұстаған тың зерттеу тәсілдері негізінде жазылған еңбек тарихи процестерге баға берудегі жаңашылдығымен, теориялық, танымдық, ой-тұжырымдарының сонылығымен ерекшеленеді. Автордың Түркістан өлкесіндегі ұлт-азаттық қозғалысты органикалық бірлікте қарастыруы өте құптарлық ниет. Әйтсе де ол бірлік, ол тұтастық қозғалыстың көпұлттық емес, моноұлттық сипатын негіздеу арқылы тарихи құбылысты тар ұлттық мүдде тұрғысынан қарастыру тенденциясы орын алған. Өлкедегі қазақ, қырғыз, түрікмен халықтарының Түркістан ұлт-азаттық қозғалысына тартылуы туралы сюжеттердің қарастырылмауы, осы халықтардың тақырыпқа қатысты бұрыңғы-соңғы дереккөздерінің, зерттеу жетістіктерінің пайдаланылмауы таным аясын барынша шектеген. Осыдан келіп, Түркістан автономиясы біріңғай жәдитшілік қозғалыстың қол жеткізген түпкі нәтижесі ретінде түркістандық, аумақтық бірегей құбылыс ретінде дараланады. Еңбекте жәдитшілік қозғалыстың шығыстық шығыстық (араб, парсы) ықпалына баса көңіл бөлініп, Қырым, Қазан жәдитшілерінің ықпал, әсері жан-жақты тәптіштеледі де, іргелес Алаш қозғалысымен байланыс мүлдем назардан тыс қалады.

Зерттеу жұмысының деректік негізі . Зерттеу жұмысында қарастырылып отырған мәселені ашып көрсету мақсатында, жарияланған құжаттық материалдар жинағы, ғылыми еңбектердің мәліметтері, сол тарихи кезеңде шығып тұрған баспасөз материалдары және ұлттық қоғамдық-саяси ұйымдардың қызметіне атсалысқан қайраткерлердің естеліктері дерек көзі ретінде ғылыми айналымға тартылды.

Зерттеу жұмысында «Қазақ», «Бірлік туы» секілді ұлттық басылымдардың беттерінде жарық көрген материалдар кеңінен қолданыс тапты. Түркістан аймағындағы ұлттық қоғамдық-саяси ұйымдардың құрылуы мен қызметін зерттеуде бұл басылымдардың мағлұматтарының орны ерекше. Әсіресе, «Бірлік туы» газеті беттерінде сол кездегі Түркістан аймағындағы өңірлерде құрылған қоғамдық-саяси ұйымдардың Уақытша үкімет жағдайында халықтың саяси белсенділігін арттырып, Жетісу босқындарына көмек көрсету, жер мәселесіне қатысты жергілікті халықтың талап-тілектерін қанағаттандыру, халықты Бүкілресейлік құрылтай жиналысына сайлауға даярлау бағытында атқарған жұмыстары көрініс тапқан. Сондай-ақ «Бірлік туы» газеті беттеріндегі материалдар ұлттық қоғамдық-саяси ұйымдардың өзара қарым-қатынасын және олардың кеңестік билікке байланысты ұстанымдарындағы ерекшеліктерді әрі олардың Түркістан автономиясы мен Алашорда үкіметіне деген көзқарастарын

Диплом жұмысының құрылымы : кіріспеден, екі тараудан, әр тарау бірнеше мәселені қамтиды, қорытынды, қосымшалар, қысқартулар және пайдаланған әдебиеттер тізімінен тұрады. Зерттеу жұмысының әдістік-әдістемелік бағытын қалыптастыруда бірқатар әдіс тәсілдер қолданылды. ХХ ғ. басында құрылған Қоқан автономиясы:құрылу тарихы, қызметі, күйреуі туралы материалдары, ғылыми зерттеу еңбектерін салыстыра қолдану жұмыстың құнды негізі болмақ.

1 Түркістандағы ұлт-азаттық қозғалысының бастау көзі

1. 1 1917 жылғы ақпан төңкерісіне дейінгі жалпы Қазақстандағы қоғамдық-саяси ахуал

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.