Еттің балауса екендігін оның майы бойынша анықтау

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 34 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІСЕМЕЙ ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ МЕМЛЕКЕТТІК УНИВЕРСИТЕТІ:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ

СЕМЕЙ ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ МЕМЛЕКЕТТІК УНИВЕРСИТЕТІ

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІСЕМЕЙ ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ МЕМЛЕКЕТТІК УНИВЕРСИТЕТІ: 3-деңгейлі СМЖ құжаты

ПОӘК

042-1. 02-2015-01

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІСЕМЕЙ ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ МЕМЛЕКЕТТІК УНИВЕРСИТЕТІ: ПОӘК «Ветеринариялық санитариялық сараптау 1» пәннің зертханалық сабақтарға арналған оқу әдістемелік нұсқауы

Басылым № __ 25. 02. 2015ж

«ВЕТЕРИНАРИЯЛЫҚ САНИТАРИЯЛЫҚ САРАПТАУ 1»

пәнінің 5В120100 -«Ветеринариялық медицина» мамандығына арналған

ОҚУ ӘДІСТЕМЕЛІК НҰСҚАУЫ

Семей 2016

Тақырыбы № 1 Техника қауіпсіздігі. Еттің жас (балауса) екендігін анықтау әдістемесі.

Уақыты : 1 сағ.

Құрал-жабдықтармен қамтамасыздандыру: универсальды рефректометр, электронды және лабраториялық таразылар, эксикатор, су моншасы, электр плиткасы, 3 мин құм сағат, форфорлы ыдыстар, шыны таяқша, металл бюкстер, 150-200 мл колбалар, 10 және100 мл өлшегіш цилиндрлер, химиялық пробиркалар, 0, 5-2 мл өлшегіш пипеткалар, қағаз фильтрлар, термометр, төсеніш шынылар, 0, 1 мл бюреткалар, 1% фенофталеиннің спирттік ертіндісі, 0. 1Н күйдіргіш натрий және калий ертінділері, хлороформ, нейтральды қызыл ертіндісі, мұздатылған сірке қышқылы, 1% крахмал ертіндісі, 0, 01 Н гипосульфат натрий ертіндісі, қаныққан тұз қышқылы, қаныққан бензолдағы резорцин ертіндісі, эфир этилі,

Қолданылған әдебиеттер.

В. А. Макаров, В. П. Фролов, Н. Ф. Щуклин «Ветсанэкспертиза с основами технологий и стандартизации продуктов животноводства» М. : Агромпромиздат 1991г. с 438-444

Сабақтың мақсаты: Зертханадағы жұмыс жағдайында техника қауіпсіздігін сақтау ережелерімен танысу және еттің жас (балауса) екендігін анықтау әдістерін меңгеру.

Негізгі сұрақтар:

1. Техника қауіпсіздігін сақтау ережелері туралы лабораториялық сабаққа арналған жұмыс дәптерлеріне жазбаша жазып алу.

Сабақтың қысқаша мазмұны: Топ студенттерімен танысу, жұмыс орындарын бекіту, кезекші тағайындау. Аудиториялық бақылау жұмысын жүргізу үшін лабораториядағы құрал-жабдықтармен таныстырып, жұмыс істеу жолдарын түсіндіру және қауіпсіздік сақтау ережелерімен таныстыру.

1. Техника қауіпсіздігін сақтау ережелері.

Химиялық лабороторияға қауіпсіздік ережелерімен танысқан адамдар ғана кіреді.

Жұмыс уақытында: Барлық жұмыстар лабораторияда былай жүргізіледі.

а) Лабораторияда жұмыс істегенде оқытушының немесе лаборанттың қатысуымен ғана жұмыс істеу керек және басқа жұмыстарды орындауға тиым салынады.

б) Жұмысқа кірісер алдында тапсырма мен қауыпсіздік ережелерімен және құралдармен мұқият танысу керек.

в) Лабораторияда жұмыс атқарылып жатқан кезде жұмыссыз әрлі - берлі жүруге, жолдастарыныздың назарын өзіңізге аударуға тиым саынады, тазалықты және тыныштықты сақтау керек.

г) Химиялық реакцияларды қатаң түрде методикалық нұсқаумен орындау керек.

Лабораторияда жалғыз жұмыс істеу қатаң тиым салынады. Қатаң тиым салынады:

а) Кафедрада темекі тартуға

б) Лабораторияда тамақ жеуге болмайды

в) Химиялық ыдыстан су ішуге

г) Химиялық реактивтердің дәмін көруге

д) Жұмыс құралдарын, приборларды, электроплиткаларды қараусыз тастауға болмайды.

е) Сүттің сынамаларына консервіленген заттар болса органолептикалық баға берілмейді.

2. Химиялық лабораторияларда жақсы вентеляциадан сорғыш шкаф және жақсы сорғышы бар болғанда жұмыс істеуге болады.

3. Жұмыс барысында приборларды және ондағы заттармен таныспаған жағдайда сәтсіз жағдайға ұшырауы мүмкін.

4. Химиялық реакцияларды белгілі бір көлемде концентрациясында белгілі бір ыдыста немесе приборларда жетекшенің айтуынша жасау керек.

5. Алдын-ала тексерусіз бірде-бір тәжірбие және құралдарды жұмысқа қолдануға болмайды.

6. Кір ыдысқа тәжірбие қоюға болмайды. Тәжірбие аяқталғаннан кейін ыдысты тез арада жуу керек, көп уақытқа қалдыруға болмайды.

7. Ыдысты құммен жууға болмайды, өйткені ол одан кейін шытынап қалады, әсіресе қыздырғанда.

8. Этикеткасыз және жазусыз ыдыстағы затты қалдыруға болмайды.

9. Лабораториядағы заттардың дәмін татуға болмайды.

10. Химиялық столға тамақты, папиростарды және т. б заттарды қоюға болмайды.

11. Лабораториялардағы заттарды иіскеуге, терең дем алуға болмайды.

12. Улы заттармен жұмыс істегенде сорғыш шкафта істеу керек.

13. Жалпы лабораториядағы заттарға улы деп қарау керек.

14. Лабораториядағы заттарды беруге және де үйге алуға болмайды.

15. Көпіршіп және қайнап жатқан ыдыстардағы заттарға еңкейіп қарауға болмайды, көзге түсуі мүмкін.

2. Еттің жас екендігін (балаусалығын) анықтау.

Негізгі сұрақтар:

I. Сынама алу және органолептикалық зерттеулер.

Еттің сырқы түсін анықтау.

Еттің жұмсақтылығын анықтау.

Еттің иісін анықтау.

Еттің жас екендігін (балауса) екендігін оның майы бойынша анықтау.

Сорпаның тұнықтығы мен хош иісін анықтау.

II. Химиялық зерттеу әдістері.

1. Сорпадан белоктардың ыдырауынан пайда болған өнімдерді анықтау.

2. Ұшпа май қышқылдарының мөлшерін анықтау. (ҰМҚ) .

3. Микроскопиялық әдіс.

Еттің балауса (жас) екендігін анықтау

Еттің балауса (жас) екендігін мемлекеттік үлгінің (МЕСТ) 7269-54 талаптарына сәйкес анықтайды. Ұзақ сақтау кезінде ет әртүрлі физикалық-химиялық ықпалдардың және кейбір микроорганизмдердің әсерінен көптеген өзгерістерге ұшырауы мүмкін(еттің түсінің өзгеруі, тотығуы, кілегейленуі, көгеруі, шіруіт. б. ) . Ең қауіпті бұзылуыдың бір түрі-шіру. Шіру кезінде микрофлоралардың әсерінен белок ыдырап, өте зиянды заттар бөлініп шығады. Еттің балауса (жас) екендігін анықтау үшін органолептикалық (МЕСТ) 7269-79 химиялық және микроскопиялық әдістер (МЕСТ) 2339-78 қолданылады.

1. Сынама алу : Алынатын еттің мөлшері 200гр кем болмауы керек. Ол үшін 4-5 мойын омыртқа тұсынан жауырын және жамбастың қалың бұлшық етінен кесіп алынады. Керек болған жағдайда ішкі органдарынан да 200гр мөлшерінде (Суб өнім) сынама алынады.

Органолептикалық зерттеулер.

Еттің сырқы түсін анықтау . Бұл үшін еттің сыртқы қабатындағы қабықшаға көңіл аударады. Саусақпен еттің жабысқақтығын ылғалдылығын (фильтр қағазын еттің кескен жеріне қою арқылы) анықтайды.

Балауса еттің қабықшасы қағаз тәрізді шытырлап тұрады, түсі ақшыл-қызыл, бұлшық етті кескен кезде сәл ылғалды фильтр қағазында дақ қалмайды, еттің сөлі тұнық болады. Балауса екендігіне күдік немесе күмән тудыратын ет ылғалдылау, жабысқақ, сәл күңгірт тартқан болып келеді, кескен еттің арасы ылғалды, фильтр қағазында тоңазытылған ет болса, жібіткен кезде еттің сөлі лайлау болуы мүмкін. Балауса емес (бұзылған) еттің сыртқы жағы кеуіп кетеді, шырыштанып немесе көгереді. Кесілген жер ылғалды, фильтр қағазына дақ қалдырады, ет қолға жабысып тұрады. Қайта жібітілген еттің сөлі өте лай болады.

Еттің жұмсақтылығын анықтау үшін саусақпен ет үстінен басып көріп, пайда болған шұңқырдың қалпына келу жылдамдығын қадағалаймыз.

Ет балауса болатын болса, тығыз, серпімді, болып келеді, пайда болған шұңқыр өз қалпына тез келеді. Балауса еместігіне күмән тудыратын ет болса, аса тығыз болмайды. Ескі ет (балауса емес) жұмсақ болып босап кетеді, шұңқыр өз қалпына қайтып келмейді.

Еттің иісін анықтау. Ол үшін ең алдымен еттің сыртқы қабатының иісін анықтайды, содан кейін оны тіліп, ішкі қабатының иісін анықтайды, әсіресе сүйектің тұсындағы еттің иісі жақсы сезіледі.

Балауса еттің, әр малдың өзіне тән иісі болады.

Күмәнді еттің иісі қышқылдау иісі қышқыл, сасық болады.

Еттің балауса екендігін оның майы бойынша анықтау. Ол үшін майдың сыртқы түрін, иісін және жұмсақтығын (консистенциясын) анықтайды. Сиырдың балауса майы ақ, сарылау немесе сары түсті болады, консистенциясы қатты, езілген кезде үгіліп тұрады. Шошқа майы ақ, ақшыл қызғылт, жұмсақ, созылмалы, қойдың майы ақ, тығыз. Майда бөтен, ашыған иіс болуы керек. Балауса екендігіне күмән келтірген ет майының түсі сұрғылт боз түсті болып келеді, қолға жабысады, жағымсыз иісі болуы мүмкін. Ескірген майдың түсі күңгірт сұр болады, саусақпен арсына салып езген кезде, жағылып жұғып қалады.

Еттің сапасын оның сіңірі бойынша да анықтайды. Балауса еттің сіңірі серпімді, тығыз, беті жылтыр, тегіс болады.

Күмәнді етің сіңірі аса тығыз болмайды, беті жылтыр емес, күңгіртеу келеді.

Ескі еттің сіңірі жұмсақ, түсі сұрғылт, сырты шырыштанып тұрады.

Сорпаның тұнықтығы мен хош иісін анықтау.

Оны қайнату сынамасы арқылы анықтайды. Ол үшін ұсақталған 20гр етті колбаға салып, үстіне 60гр тазартылған су құяды, жақсылап араластырып, бетін шынымен жауып, қайнап тұрған су ваннасына қояды. Сорпаның иісін колбадан бу шыға бастаған кезде анықтайды. Сорпаның біраз мөлшерін таза пробиркаға құйып, жай көзбен оның тұнықтығын анықтайды.

Жас еттің сорпасы тұнық, хош иісті, майы бетінде қалқып тұрады.

Күмәнді еттің сорпасы тұнық болуы мүмкін, біраз аздаған жағымсыз иісті болады.

Ескі еттің сорпасында тұнба болады, иісі өте жағымсыз болып келеді.

Химиялық зерттеу әдістері.

2. Ұшпа май қышқылдарының мөлшерін анықтау (ҰМҚ) .

Бұл әдіс етті сақтау кезінде жинақталған ұшпа май қышқылдарын бөліп алуға және олардың мөлшерін калийдің судағы тотығымен дистилятты титрлеу арқылы анықтауға арналған.

ҰМҚ-ын анықтау үшін арнайы аспаптар құрастырылады. Жас еттегі ҰМҚ-ның мөлшері 4-ке дейін болуы керек. Күмәнді етті 4, 1-9-ға дейін. Ескі етті жоғары болады.

3. Сорпадан белоктардың ыдырауынан пайда болған өнімдерді анықтау. (5 проценттік күкірт қышқыл мыс ерітіндісімен реакция) . Ол үшін бастапқы сорпаны(қайнату сынамасы кезіндегі) қолдануға болады. Ыстық сорпаны сүзіп алып, суытқаннан кейін, пробиркаға 2мл тұнық сорпа, 3тамшы 5 проценттік мыс ерітіндісін құяды. Жақсылап араластырып, 5 минуттан кейін нәтижесін қарайды. Жас еттің сорпасы тұнық күйінде қалады. Күмәнді еттің сорпасы лайланады. Ескі еттің сорпасы лайланып қоймалжың затқа айналады.

Микроскопиялық әдіс.

Зерттеуге арналған еттің сыртын спиртовкада күйдіріп, стирилденген қайшымен мөлшері 2, 0×1, 5×2, 5см бір кесек ет кесіп алады да, төсеніш шыныға жұғын-таңба салады.

Препараттарды ауада кептіреді, жалынға ұстап бекітеді, грам әдісі бойынша бояйды да, микроскоп арқылы қарайды.

Егер жұғын-таңбада ешқандай микрофлора болмаса, немесе препараттың көру аймағында бірең-сараң коккилер мен таяқшалар (10 шақты) болса және бұлшық ет ткандерінің ыдыраған ізі байқалмаса, ет жас деп есептелінеді.

Егер жұғын-таңбадан 30-ға дейін микроптар көрініп бұлшық ет ткандері толық ыдырап, ет талшықтары мүлдем ажыратқысыз болса, онда мұндай ет жас емес (ескі) деп саналады.

Тақырыбы № 2. Еттің балаусалығын зертханалық зерттеу.

Уақыты : 1сағ.

Құрал-жабдықтармен қамтамасыздандыру: әр түрлі мал түліктерінің еттері, электронды және лабраториялық таразылар, эксикатор, су моншасы, электр плиткасы, 3 мин құм сағат, форфорлы ыдыстар, шыны таяқша, металл бюкстер, 150-200 мл колбалар, 10 және 100 мл өлшегіш цилиндрлер, химиялық пробиркалар, 5 проценттік күкірт қышқыл мыс ерітіндісімен реакция, микроскоп, 0, 5-2 мл өлшегіш пипеткалар, қағаз фильтрлар, термометр, төсеніш шынылар, 0, 1 мл бюреткалар,

Қолданылған әдебиеттер.

В. А. Макаров «Практикум по ветсанэкспертизе» М. :Агропромиздат 1987г. с 83-86, 88-89, 90-93

Сабақтың мақсаты: Еттің жас екендігін (балаусалығын) зерттеу әдістерін меңгеру.

Негізгі сұрақтар:

I. Сынама алу және органолептикалық зерттеулер.

Еттің сырқы түсін анықтау.

Еттің жұмсақтылығын анықтау.

Еттің иісін анықтау.

Еттің балауса екендігін оның майы бойынша анықтау.

Сорпаның тұнықтығы мен хош иісін анықтау.

II. Химиялық зерттеу әдістері.

1. Сорпадан белоктардың ыдырауынан пайда болған өнімдерді анықтау.

2. Ұшпа май қышқылдарының мөлшерін анықтау. (ҰМҚ) .

3. Микроскопиялық әдіс.

Сабақтың қысқаша мазмұны: кезекші тағайындау, өткен сабақтарды теориялық түрде бекіту. Өтетін сабақтың конспектісін тексеру. Нәтижелерді жұмыс дәптерлеріне жазып алады және оқытушымен бірге істелінеген жұмыстың сапасын талқылайды. Аудиториялық бақылау жұмысын өткізу.

Өздік жұмыс: АКР орындау

Тақырыбы №3. Еттің қай түлікке жататынын анықтау.

Уақыты : 1сағ.

Құрал-жабдықтармен қамтамасыздандыру: әр түрлі мал түліктерінің еттері, электронды және лабраториялық таразылар, эксикатор, су моншасы, электр плиткасы, 3 мин құм сағат, форфорлы ыдыстар, шыны таяқша, металл бюкстер, 150-200 мл колбалар, 10 және 100 мл өлшегіш цилиндрлер, химиялық пробиркалар, Люголь ерітіндісі, микроскоп, 0, 5-2 мл өлшегіш пипеткалар, қағаз фильтрлар, термометр, төсеніш шынылар, 0, 1 мл бюреткалар, диаметрі 1, 4-1, 5 капиллярлы, жіңішке резеңке, термометрлер.

Қолданылған әдебиеттер.

В. А. Макаров «Практикум по ветсанэкспертизе» М. :Агропромиздат 1987г. с 13-14

Сабақтың мақсаты: Еттің қай түлікке жататынын анықтау әдістерін меңгеру.

Негізгі сұрақтар:

1. Органолептикалық зерттеулер.

2. Майдың еру температурасын анықтау.

3. Гликоген реакция.

4. Преципитация реакциясының нәтижесі арқылы еттің қай түлікке жататындығын анықтау.

5. Сүйек құрылымы мен ішкі мүшелер ерекшелігіне байланысты еттің түліктік түрі.

1-5-ші сұрақтар бойынша лабораториялық сабаққа арналған жұмыс дәптерлеріне жазбаша жауап жазу.

Сабақтың қысқаша мазмұны: кезекші тағайындау, өткен сабақтарды теориялық түрде бекіту. Өтетін сабақтың конспектісін тексеру. Нәтижелерді жұмыс дәптерлеріне жазып алады және оқытушымен бірге істелінеген жұмыстың сапасын талқылыайды. Аудиториялық бақылау жұмысын өткізу.

Мал дәрігерлік тәжірбиеде әртүрлі жағдайларға байланысты (ұрлық, елді алдап сату, (браконьерлік) еттің қай түлікке жататындығын анықтауға тура келеді. Ол үшін органолептикалық және сүйектің анатомиялық құрылысы мен ішкі органдарының ерекшеліктері бойынша анықтау, сонымен физикалық және химиялық әдістер қолданылады.

1. Органолептикалық әдіс.

Етті малдың қай түріне жататындығын анықтау үшін ұшаның бітіміне, тұлғасына (конфигурация) және түсіне көңіл аударады. Бірақ еттің түсі мен бұлшық ткандерінің құрылысы малдың жасына, жынысына, қоңдылығына байланысты өзгеріп отырады. Етті қайнатқаннан кейін де оның түсіне қарап ажыратуға болады ׃ шошқа мен бұзау еті ақшыл сұр, ірі қара, жылқы және қой еті қара сұр болып өзгереді. Сойылғаннан кейін ет бөлінбеген тұтас ұша күйінде болса, онда ұшаның тұлғасына қарап, қай малдыкі екенін ажырату өте жеңіл. Мысалы, жылқының мойны ұзын, жіңішке, желке тұсында май жиналады. (жал), ал ірі қараның мойыны қысқа, жуан, жоғары жағында май болмайды.

Жылқының сауыры дөңес, ал ірі қараның сауыры, керісінше төмен болып келеді.

Қойдың сан жағы толық, үлкен, кеуде жағы домаланып келеді, шоқтығы білінбейді. (арқа деңгейінде болады) мойны да жұмыр. Ал ешкіні, керісінше, сан жағы кеуде клеткасы сопақтау, шоқтығы арқасының деңгейінен шығып тұрады, мойны жіңішке болып келеді.

Сүйектер мен ішкі органдарының анатомиялық ерекшеліктері бойынша еттің қандай малдыкі екенін анықтауға болады. Мысалы, жылқы қабырғасының саны 18, төменгі жағы жұмырланып бітеді, ірі қараның қабырғасы 13, жалпақ төменгі жағына қарай кеңейе түседі.

Жылқының тілі жалпақ, ұзын, ұшы доғалдау, ал сиырдың тілінің ұшы керісінше үшкірлеу болып келеді.

Жылқының көк бауыры үшбұрыш сияқты, ал ірі қараныкі сопақша болып келеді. Жылқы, бұғы бауырында өт болмайды, ал басқа малдардың бәрінде өті болады. Бұл әдіс бойынша еттің қай түлікке жататындығына ең дұрыс тұжырым жасауға болады. Етті шапқан кезде неғұрлым сүйегі аз бүлінсе, соғұрлым дұрыс қорытынды жасауға болады.

2. Лабораториялық әдіс.

Егер сарапшыға еттің бір кішкене бөлігі ғана берілсе, онда-оның қай түлікке жататындығын лабораториялық әдістер арқылы анықтайды.

Майдың еру температурасын анықтау.

Майдың еру температурасы өзінің құрамындағы қаныққан және қанықпаған май қышқылдарының қатынасына байланысты болады. Ит, жылқы, содан соң шошқа майларының еру температурасы өте төмен, ал сиыр мен қойдың майының еру температурасы жоғары болады. Бірақ түрі бірдей малдардың еру температурасы жынысына, азықтану түрлеріне байланысты өзгеріп отырады. Сонымен қатар тері астындағы май іш майға(бүйрек май, шажырқай т. б. ) қарағанда тезірек ериді. Сондықтан еттің түрін осы әдіс бойынша еру температурасында өте көп айырмашылық болған жағдайда ғана анықтау керек. Мысалы: қойдың майын, иттің майынан, сиырдың майын, жылқының майынын ажыратуға болады.

Анықтау әдісі

Диаметрі 1, 4-1, 5 капиллярлы еріген маймен толтырып, тоңазытқышқа салып, қатырғаннан кейін оның жіңішке резеңкемен термометрге бекітеді. Термометрді капиллярмен бірге кең пробиркаға салады. Пробирканы су құйылған стақанға салады. Стаканды жайлап қыздыра бастайды, содан соң термометрді көрсеткіші мен капиллярдағы майдың күйін қадағалау керек. Майдың мөп-мөлдір болған сәтін майдың балқу температурасы деп белгілейді. Алынған сандарды мына таблицадағы көрсеткіштермен салыстыру арқылы майдың түрін анықтайды:

Майдың түрлері

Еру температурасы

Майдың түрлері:

Қой майы

Сиыр майы

Шошқа майы

Жылқы майы

Ит майы

Еру температурасы:

50-55°

47-50°

40-44°

30-33°

22-23°

Зерттеуге арналған етті жақсылап ұсақтап турап, оған 1:4 есебінде су құйып 30 минут қайнатады. (25гр ет +100мл су ) . Содан соң оны суытып, қағаз сүзгіш арқылы сүзіп алады. Таза пробиркаға 3-5мл тұнық сорпа және 5-10 тамшы Люголь ерітіндісін құяды. Реакция нәтижелі болса, онда сорпа күрең қызыл түске боялады, нәтижесіз болса, сары, күмәнді жағдайда сарғыш қызыл түске боялады. Иттің, жылқының, түйенің, аюдың еттері көбінесе гликогенге нәтижелі реакция береді. Қой, ешкі, ірі қара және шошқа еттері нәтижесіз реакция береді. Гликоген реакциясы бойынша мүлдем қорытынды жасауға болмайды. Мысалы, барлық жас малдың еті гликогенге нәтижелі реакция береді, ал енді кәрі және ауру малдардың еті, сонымен қатар бас пен мойыннан алынған еттер, әр уақытта гликогенге нәтижесіз реакция береді.

Тақырыбы №4. Еттің қай түлікке жататынын зертханалық зерттеу.

Уақыты : 1сағ.

Құрал-жабдықтармен қамтамасыздандыру: әр түрлі мал түліктерінің еттері, электронды және лабраториялық таразылар, эксикатор, су моншасы, электр плиткасы, 3 мин құм сағат, форфорлы ыдыстар, шыны таяқша, металл бюкстер, 150-200 мл колбалар, 10 және 100 мл өлшегіш цилиндрлер, химиялық пробиркалар, Люголь ерітіндісі, микроскоп, 0, 5-2 мл өлшегіш пипеткалар, қағаз фильтрлар, термометр, төсеніш шынылар, 0, 1 мл бюреткалар, диаметрі 1, 4-1, 5 капиллярлы, жіңішке резеңке, термометрлер.

Қолданылған әдебиеттер.

В. А. Макаров «Практикум по ветсанэкспертизе» М. :Агропромиздат 1987г. с 13-14

Сабақтың мақсаты: Еттің қай түлікке жататынын анықтау әдістерін меңгеру.

Негізгі сұрақтар:

1. Органолептикалық зерттеулер.

2. Майдың еру температурасын анықтау.

3. Гликогенге реакция

4. Преципитация реакциясының нәтижесі арқылы еттің қай түлікке жататындығын анықтау.

5. Сүйек құрылымы мен ішкі мүшелер ерекшелігіне байланысты еттің түліктік түрі.

1-3-ші сұрақтар бойынша сабақта бекіту және 4-5-ші сұрақтар бойынша өз бетімен жұмыс дәптеріне конспект жазу.

Сабақтың қысқаша мазмұны: кезекші тағайындау, өткен сабақтарды теориялық түрде бекіту. Өтетін сабақтың конспектісін тексеру. Нәтижелерді жұмыс дәптерлеріне жазып алады және оқытушымен бірге істелінеген жұмыстың сапасын талқылыайды. Аудиториялық бақылау жұмысын өткізу.

Өздік жұмыс: АКР орындау

Тақырыбы №5. Ауру малдың етін анықтау.

Уақыты : 1сағ.

Құрал-жабдықтармен қамтамасыздандыру: әр түрлі мал түліктерінің еттері, электронды және лабраториялық таразылар, эксикатор, су моншасы, электр плиткасы, 3 мин құм сағат, форфорлы ыдыстар, шыны таяқша, металл бюкстер, 150-200 мл колбалар, 10 және 100 мл өлшегіш цилиндрлер, химиялық пробиркалар, 5 проценттік күкірт қышқыл мыс ерітіндісімен реакция, микроскоп, 0, 5-2 мл өлшегіш пипеткалар, қағаз фильтрлар, рН Михаэльс компораторы, индикатор паранитрофенол, 0, 2 проценттік бензидин етріндісі және 2 тамшы 1проценттік сутегінің асқын тотығы ертіндісі, формалин ертіндісі, төсеніш шынылар, 0, 1 мл бюреткалар,

Қолданылған әдебиеттер.

В. А. Макаров «Практикум по ветсанэкспертизе» М. :Агропромиздат 1987г. с 75-82

Сабақтың мақсаты: Ауру малдың етін анықтау әдістерін меңгеру.

Негізгі сұрақтар:

1. Органолептикалық зерттеулер.

А. Сау малдың бауыздау сызығын анықтау.

Б. Ұшаның қансыздану дәрежесін анықтау.

В. Гипостозды анықтау.

Г. Лимфа түйіндегі өзгерістерді анықтау.

Лабораториялық әдістер.

2. Бактериологялық зерттеу.

3. Қышқылдық ортаны анықтау (рН) .