Гомеопатиялық препараттарды дайындау әдістері

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 23 бет
Таңдаулыға:

ЖОСПАР
КІРІСПЕ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..3
Әдебиетке шолу
1.1 Гомеопатия мен фитотерапияның шығу тарихы
1.1.1 Гомеопатияның шығу тарихы ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...5
1.1.2 фитотерапияның шығу тарихы
1.2 Қазіргі замандағы гомеопатия мен фитотерапия ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...6
1.3 Дәлелді медицинна пікірі ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .7
2. Гомепатиялық және фитотерапиялық препараттарды дайындау
2.1 гомеопатиялық препараттарды дайындау әдістері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .9
2.2 Фитотерапиялық препараттарды дайындау әдісі ... ... ... ... ... ... ... .. ... ... ...12
3 Жиі қолданылатын гомеопатиялық және фитотерапиялық препараттар
3.1 Гомеопатиялық препараттар ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...15
3.2 Фитотерапиялық препараттар ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .16
4. Гомеопатия мен фитотерапияны дәстүрлі медицинамен салыстыру
4.1 Альтернативті және дәстүрлі медицинаның әсер ету механизмдері ... ... .19
4.2 Альтернативті медицинаның пайдасы мен зияны
ҚОРЫТЫНДЫ ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...26
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... 27

Кіріспе
ТМД елдерінің территориясында, соның ішінде Қазақстан Республикасының аумағында гомеопатиялық және фитотерапиялық препараттар кеңінен таралған деп санауға болады. Себебі ауылшаруашылығымен айналысатын көптеген кәсіпкерлер, медицина көмегіне жүгінбей, бұл препараттарды халық емі ретінде пайдаланады.
Гомеопатия (грек. ὅμοιος -- ұқсас және PIάθος -- ауруы) -- баламалы медицинаның бір түрі. Гомеопатияда қатты сұйытылған препараттар қолданылады, олар сау адамдарда пациенттің ауру белгілері сияқты симптомдарды тудырады. Емдеу тұжырымдамасы "уды у қайтарады" (лат. similia similibus curantur). Гомеопатиия фармакотерапия принциптеріне қарсы келеді [1]
Гомеопатиялық басылымдарға сүйенсек бұл препараттар көптеген онкологиялық, инфекциялық, инвазиялық ауруларды емдеу үшін қолдануға ұсынылған міндетті препараттар ретінде көрсетіледі.
Фитотерапия (грек. φυτόν -- өсімдік және θεραPIεία -- емдеу) - дәрілік өсімдіктерді және олардың кешенді препараттарын пайдалануға негізделген адамның түрлі ауруларын емдеу әдісі.
Фитотерапия ежелден келе жатқан емдеу іс-шараларының бірі. Фитопрепараттарға әртүрлі емдік шөптерден (жаңа шабылған, кептірілген, күйде, экстракт, тұнба және т.б. түрлерінде) жасалынған препараттар қолданылады. Фитотерапия жөнінде айтқанда оны фнготерапиямен (саңырауқұлақтармен емдеу) және апитерапиямен (бал арасынан алынатын өнімдермен емдеу) шатастырмау керек [2].
Жоғарыда айтылған емдеу іс-шараларының екі түрі де ертеден келе жатқандықтан консерватизмді насихаттайтын адамдар бұл әдістерді, замануи медицинаға қарағанда, сенімді және дұрыс деп есептейді. Бірақ ғылым бұл әдістерді, гомеопатияны, пайдасыз және қауіпті деп есептейді.
Жоғарыда айтылған фактілерге назар аударсақ қарастырылатын екі емдеу әдісі қолданатын препараттар және олардың пайдасы мен зияны туралы сұрақтар туындауы мүмкін. Айтылған сұрақтардың жауабын табу үшін және гомеопатия мен фитотерапия туралы түсінік қалыптастыру үшін мындай мақсаттар қойылды:
1) айтылған екі салада жасалған ғылыми еңбектерге шолу жасау;
2) гомепатиялық және фитотерапиялық препараттарға зерттеу жасау;
3) аталмыш препараттардың пайдасы мен зиянын анықтау.
Аталған мақсаттарға жету үшін әлемнің ғылыми әдебиеттеріндегі зерттеу жұмыстары осы курстық жұмысқа біріктірілді.

Әдебиетке шолу

1.1 Гомеопатия мен фитотерапиянң шығу тарихы

1.1.1 Гомеопатияның шығу тарихы

Гомеопаттардың пайымдауынша, гомеопатия біздің заманымызға дейінгі 400-жылдары Гиппократ мандрагора тамыры үлкен мөлшерде манияны тудырады деген қорытынды жасап, манианың емі үшін тамырдың азғантай дозасын тағайындаған кезде пайда болған деп есептейді.
XVI ғасырда Парацельс, аз мөлшерде пайдаланса, адамды ауруға шалдықтыратын зат, оны сауықтыра да алатынын айтқан. Гомеопатия атауын 1807 жылдың аяғында Сэмюэль Ханеманн (1755-1843) ұсынған. 1810 жылы Ганнеман Organon der rationellen Heilkunde атты кітабын жазып шығарды, ол еңбегінде гомеопатияның фундаментальды принциптерін ұсынды. Кітап автордың көзі тірісінде бірнеше рет басылып шықты - соңғы басылым 1833 жылы жарық көрді.
Ганнеман шотланд дәрігері және химик Уильям Калленнің медициналық трактатын неміс тіліне аударған кезде гомеопатияның негізгі идеяларын ойлап тапты. Ганнеман Калленнің безгекті емдеу үшін хинин ағашын қолдану идеясына күмәнмен қарады және оның әсерін айқындау үшін өзі тексеруге шешім қабылдады, ол үшін хинин ағашының қабығын ішке қабылдады. Нәтижесінде ол қызба, діріл және бірлескен ауырсынуды: безгектің өзіне ұқсас белгілерін бастан кешірді. Осыған сүйене отырып, Ганнеман сау адамдарға барлық тиімді дәрілер ежелгі, дәрігерлер ұсынған ұқсастық заңына сәйкес, емделетін аурулардың белгілеріне ұқсас белгілерді тудырады деген қорытындыға келді. Алайда, кейінірек, американдық дәрігер Оливер Венделл Холмс хинин ағашының қабығын жегеннен кейін Ганнеманның тудырған белгілерін қайталай алмады [1].

1.1.2 Фитотерапияның шығу тарихы

Шөптерді дәрі ретінде қолданудың ең көне дәлелі бүгінгі Ирак аумағында, Шумер қаласында жүргізілген археологиялық қазба жұмыстарының нәтижесінде табылды. Шумер дәрігерлері көптеген өсімдіктердің емдік қасиеттері бар екенін біліп, оларды тұнбалар мен ұнтақтарды дайындау үшін қолданған. Компресс пен ингаляция үшін емшілер қылқан жапырақты ағаштардың инелерін, жас талдың жапырақтарын жинады. Жапырақтар мұқият кептірілді, содан кейін ұсақталды. Өсімдік ұнтағы көбінесе ұсақталған минералдармен және жануартектес ұнтақтармен араластырылады, сырамен немесе шараппен сұйылтылады. [7].

1.2 Қазіргі замандағы гомеопатия мен фитотерапия

Новосадюк Т.В. (2009) жануарларды емдеу үшін гомеопатиялық дәрі-дәрмектерді қолданудың ұзақ тарихы бар. Қазіргі уақытта көптеген өркениетті елдерде ветеринарлар гомеопатиялық дәрі-дәрмектерге көбірек жүгінуде, ал өздерінің жануарларын гомеопатиялық әдістерімен емдеуді жөн көретіндер саны тез өсуде. Соған қарамастан, Ресейде гомеопатияның мүмкіндіктері туралы ақпарат қол жетімді емес. Осы жағдайда ветеринарлық гомеопатияны дамыту міндеті әлдеқайда қиынырақ. Бұл жағдайдан шығу үшін ғылыми зерттеулердің мәселелерін шешуде, мамандар мен студенттерге арналған оқу бағдарламаларын жүзеге асыруда, үй жануарларының иелеріне, сонымен қатар өндірістік мал мен құс өсіру шаруашылығының өкілдеріне, гомеопатиялық емдеу мүмкіндіктеріне назар аудару қажет болды. Ветеринарлық гомеопатияны әрі қарай тәжірибеге енгізу тиімділікті арттырады, сонымен қатар жануарлардағы ауруларды емдеу мен алдын-алу құнын төмендетеді. Бұл тәсіл аурудың алдын алып, жануарлардың денсаулығын сақтап қана қоймай, олардың жағдайын жақсартуға, мал өнімдерінің сапасын жақсартуға мүмкіндік береді [14].
Х. Клинтон (2017) Гомеопатия - бұл Америкадағы көптеген фермерлер қолданатын баға жетпес ферма құралы. Оны қарапайым деңгейде жедел ауруларды емдеуде немесе олардың алдын-алу үшін дәстүрлі медицина саласындағы тәжірибеңізбен және біліміңізбен бірге қолдануға болады. Сондай-ақ, оны фермада кездесетін барлық жануарлардың ауруларын емдеу үшін жетілдірілген деңгейде қолдануға болады, бірақ мұнда арнайы білім қажет және сіз гомеопат ветеринармен жұмыс істеуіңіз керек! Бостон гомеопатиялық ауруханасында мал дәрігерлеріне арналған гомеопатия курсы бар. Сондай-ақ білікті гомеопатиялық ветеринардың көмекшісі сіздің тұрақты ветеринарыңызбен бірге жұмыс жасау ұсынылады [15].
Профессор В.Ф. Корсунь (2012) Ресейдің жетекші фитотерапевтінің айтуынша, синтетикалық дәрілерді мүмкіндігінше фитопрепараттаға ауыстыру керек. Алайда, біз жедел және шұғыл көмек туралы айтпаймыз. Науқасты шок жағдайынан шығарып, ауыр инфекцияны емдеу қажет болған кезде қатты әсерлі препараттар қажет. Ал созылмалы ауруларда дәрілік шөптер немесе оларға негізделген биоқоспалар әлдеқайда тиімді болуы мүмкін [8].
Клиникалық фармаколог В.Н. Трифонов, фитотерапияның бүгінде үлкен перспективалары бар екендігін айттты. Біріншіден, бұл жоғарғы тыныс жолдары, жүйке жүйесі, жүрек және қан тамырлары ауруларынан зардап шеккісі келмейтіндер үшін керемет профилактика. Сондай-ақ, көптеген өсімдіктерді емдеуге қосымша компонент ретінде қолдануға болады. Мысалы, емен қабығы - бұл асқазан жарасы мен гастритке қарсы тамаша құрал, ол сізге шырышты қабықты қалпына келтіруге мүмкіндік береді [13].
Бүгінгі таңда дәстүрлі медицина фитотерапияны толыққанды емдеу әдісі деп санамайды. Алайда дәрігерлер шөптермен емдеудің тиімділігін мойындайды және оларды қосымша құрал ретінде ұсынады. Шынайы, тиімді фитотерапия - бұл әженің рецептері немесе шөптерді қабылдаудағы тәуелсіз әрекеттер емес, шөп емдерін жасау мен қолдану әдістері мен білімдерінің жиынтығы екенін түсіну керек.

1.3 Дәлелді медицинна пікірі

Гомеопатияның тиімділігі соңғы жылдары бірқатар шолулар мен клиникалық зерттеулердің нәтижелеріне байланысты туындады. Ұлттық денсаулық сақтау институтының комплементарлы және альтернативті медицина ұлттық орталығының веб-сайтынан, АҚШ-тан гомеопатия бойынша жеке бақыланатын зерттеулердің нәтижелері күмәнді, және сол себептен кез-келген ауруда гомеопатияның тиімділігі туралы дәлелдер келтіру қиын немесе мүмкін емес деп оқи аласыз.
2015 жылы Австралиялық медициналық зерттеу кеңесі клиникалық зерттеулер нәтижелерінің 1800 жарияланымын талдап, қарастырылған ауруларды (61 ауруды) емдеудегі гомеопатияның пайдасын зерттеуде ешқандай дәлел табылған жоқ, өйткені жеткілікті үлгінің мөлшерімен сапалық зерттеу жүргізілгенде жақсару процесі белгіленген жоқ. Бұл гомеопатия плацебодан асып түспейтінін көрсетті.

2. Гомепатиялық және фитотерапиялық препараттарды дайындау

2.1 Гомеопатиялық препараттарды дайындау әдістері

Гомеопатияда әдетте келесі сұйылту шкалалары қолданылады:
1. ондық шкала D әрпімен немесе X рим цифрымен көрсетіледі;
2. жүзідік шкала С әрпімен көрсетілген, Ресейде ол ешқандай әріппен белгіленбеуі мүмкін;
3. мыңдық шкала М әрпімен көрсетілген;
4. елу мыңдық шкала LМ.
Көбінесе, 2 шкаланың бірі қолданылады - ондық немесе жүздік. Ресейде осылардың екеуі, Германияда - ондық, француз және ағылшын тілінде сөйлейтін елдерде - жүздік шкала пайдаланылады.
Ондық потенциалды дайындау кезінде бастапқы материалдың бір бөлігі еріткіштің 9 бөлігімен араластырылады және ерітінді 10 рет шайқалады. Осылайша, қажетті потенциалға дәйекті түрде араластырылады.
Жүздік потенциалда бастапқы материалдың 1 бөлігі және еріткіштің 99 бөлігі араластырылады. Мысалы, С200 гомеопатиялық дәрі өндіру процесінде 200 сатыдан өткен, әрбір сатыда 100 араластыруға ұшырайды.

1-кесте бастапқы заттың концентрациясы мен гомеопатиялық еріткіштердің арақатынасы

Ондық шкала
Заттардың концентрациясы
Жүздік шкала
Заттардың концентрациясы
1X немесе D1
10-1--
1 немесе C 1
100ˉ¹
2X немесе D2
10-2--- -2
3 немесе C3
100ˉ³
3X немесе D3
10-3
6 немесе C 6
100
6X немесе D6
10-6
12 немесе C12
100
12X немесе D12
10-12-
30 немесе C30
100 ˉ³º
24X немесе D24
10-24
200 немесе C200
100 ˉ²ºº

Гомеопатиялық тәжірибеде потенциалдың үш зонасы қолданылады - төмен, орташа және жоғары. Бұл аймақтарға қандай мүмкіндіктер қосылуы туралы ортақ пікір жоқ. Әр түрлі елдерде әр түрлі зоналарда өсу және түсу шкалалары туралы әртүрлі түсінік бар. Көбінесе бастапқы заттардан С6-ға дейін сұйылту төмен потенциалды деп саналады, орташа - C12-ден C50-ге дейін, ал жоғары - C200 және одан жоғары.
Қабылдау жиілігі туралы да ортақ пікір жоқ. Көбінесе бұл келесідей көрініс табады: төмен - күнделікті, орташа - аптасына 1 рет, 2 аптада, айына, 3 айда, жоғары көрсеткіштер айына бір рет беріледі және айдан кейін реакцияны талдайды.
Гомеопатияда оңтайлы потенциалды тағайындаудың жалпы ережелері бар. Нақты пациенттің симптомдарының жиынтығы мен дәрі арасындағы ұқсастық қаншалықты жоғары болса, соғұрлым жоғары потенциалды тағайындау керек. Егер патология физикалық деңгейде болса, ауыр органикалық патологиясы болса, әлсіреген науқастарға, әсіресе қарттар мен кәрілерде, потенциалы төмен дәрілерді тағайындау керек.
Гомеопатиядағы мөлшер термині дәріні аз ерітінділерде қолданғанда ғана қолданылады, әдетте бір уақытта қолданылатын тамшылардың, түйіршіктердің санын білдіреді. Жоғары потенциал үшін 1 мөлшер препараттың бір рет пайдалануын білдіреді.
Гомеопатияда Ганнеманға және Корсаковқа сәйкес сұйылтудың екі әдісі бар (потенциал).
1. С.Ганеманн ұсынған сұйылту әдісі.
С.Ганнеманн әдісімен сұйылту үшін қажетті 9 немесе 99 тамшы еріткіш (негізінен 43% этанол) бар пробиркалардың (флакондардың) тізбекті санын дайындаңыз. Пробирканың тығынында сұйылтудың нөмірі жазылады.
Бастапқы препарат бірінші флаконға құйылады. D2 (C2) тағайындалған ыдыста D1 (C1) ерітіндісінің немесе матрицалық тұнбаның 1 г құйылады. Содан кейін, әр жолы, таза тамшуырмен алдыңғы ерітіндінің 1 бөлігі келесі пробиркаға құйылады (флаконға), бірнеше рет (10-30 рет, бір минут ішінде), әр бөтелкені шайқап, келесіге жібереді.
Ганнеман әдісіне сай сұйылту үшін әр потенциал үшін бөлек ыдыс қажет, бірақ аралық потенциалдар көбінесе қолданылмайды. Ганеманналық шкалалар сәйкесінше DH және CH белгіленеді.
Ресейде Корсаков ұсынған сұйылту әдісі жиі қолданылады.
2. Корсаков ұсынған әдіс.
Сұйылту бір бөтелкеде жасалады. Бұл әдіспен дәрілік ерітінді флаконнан тез шығарылады. Бұл жағдайда бөтелкеде 1 тамшы қалады деп болжанады. Содан кейін қажетті еріткіш көлемін қосыңыз (9 немесе 99 тамшы). Егер әйнектің жабысқақ қасиеттері мен сұйықтықтың беттік керілуін реттейтін болсақ, бұл әдіс дәлді емес. Бірақ потенциалдау сатыларының саны бастапқы материалдардың сандық арақатынасынан гөрі маңызды деген болжамға сүйене отырып, Корсаков әдісінің әрі арзан, әрі оңай жасалатынының мәні сөзсіз. Корсаков әдісіне сәйкес гомеопатиялық препарат жүздеген сұйылтулармен дайындалады, бұл шкалада К әрпімен көрсетіледі.

2.2 Фитотерапиялық препараттарды дайындау әдісі

Фармацевтика өнеркәсібінің зауыттарында дәрілік заттар дәрілік шөптерден жасалады. Дәріханаларда рецептпен немесе рецептсіз (өсімдіктердің химиялық құрамына байланысты) құрғақ дәрілік өсімдіктер сатылады. Дәріханада сатып алынған шикізаттан сіз үйде тұнбаларды, қайнатпаларды, сығындыларды, алкоголь тұнбаларыын, шайларды, шырындарды, ұнтақтар мен майларды дайындауға болады.
Тұнба - ұсақталған дәрілік шикізатты тұндырып алынған сұйықтық. Сұйық ортада (су немесе алкоголь) тұндырылғанда, организмге әсер ететін, өсімдіктерден әртүрлі белсенді заттар шығарылады. Тұнбаны дайындау үшін өсімдіктің жұмсақ және нәзік бөліктерін ғана пайдалану керек - гүлдер, жапырақтар, сабақтар. Тұнбаны екі жолмен дайындауға болады - ыстық және суық сумен.
Ыстық әдіспен дайындағанда өлшенген немесе көлемімен өлшенген өсімдік шикізаты эмальданған, фарфор немесе әйнек (отқа төзімді шыныдан) ыдысқа салынып, үстінен қайнаған су құйылады (әдетте 1:10 қатынасында, яғни шикізаттың бір бөлігі үшін 10 бөлік су алынады). Қайнатылған шөптері бар ыдыс қақпақпен жабылып, 15-20 минут су моншасында немесе ыстық пешке қойылып, емдік қоспаның қайнамайтынына көз жеткізіңіз. Содан кейін тұнба бөлме температурасына дейін салқындатылып, дәке арқылы 2-4 қабат арқылы сүзіледі. Осыдан кейін тұнба қолдануға дайын.
Егер тұнба салқын түрде дайындалған болса, өлшенген және ұнтақталған өсімдік шикізаттары эмальданған немесе шыны ыдыстарға салынып, салқындатылған қайнаған судың қажетті мөлшерімен толтырылады, содан кейін қақпақпен жабылады және 4-тен 12 сағатқа дейін тұндырылады ( химиялық құрамы мен көлеміне байланысты). Тұнғаннан кейін сүзгіден өткізіліп, бағытымен қолданылады.
Қайнатпа - бұл тұнбаға ұқсас дәрілік зат. Дегенмен, қайнатпа өсімдіктердің тығыз және қатты бөліктерінен - тамырлардан, қабығынан дайындалады. Өлшенген немесе көлемделген, ұсақталған шикізат эмальданған ыдысқа салынып, салқын сумен толтырылады (әдетте ішкі пайдалану үшін 1:10 және 1:20 қатынасында және сыртқы үшін 1:5). Содан кейін қақпақпен жабылып, жеңіл отқа немесе қайнаған су моншасына қойылады. Ыдыстың құрамы қайнатылып, 20 - 30 минут қайнатылады. Салқындатылған сорпа сүзгіш арқылы сүзіліп, мақсатымен қолданылады.
Тұнба мен қайнатпаны күн сайын дайындаған дұрыс, өйткені олар тез бұзылады, әсіресе жазда. Егер шикізатты үнемдеу қажет болса немесе күн сайын жаңа порцияны дайындау мүмкін болмаса, сорпаны қараңғы және салқын жерде (мысалы, тоңазытқышта немесе жертөледе) 3 күннен аспайтын мерзімге сақтау керек.
Сығынды - бұл үйде алынған жабық контейнерде қайнатпа немесе тұнбаны буландыру арқылы алынған жартылай сұйық (қою) дәрілік зат (көбінесе алынған заттың бастапқы көлемнің жартысына дейін). Әдетте сығындылар тоңазытқышта немесе жертөледе қайнатпа мен тұндырмаға қарағанда ұзақ уақыт сақталады.
Тұндырмалар - ұзақ уақыт сақтауға жарамды сұйық дәрілік зат. Әдетте тұндырмалар 40-70 % алкогольмен дайындалады . Ұнтақталған шикізат 1:5, 1:10 немесе 1:20 қатынасында сұйылтылған алкоголь немесе арақпен араластырылады. Ыдыс-аяқ тығыз қақпақпен немесе тығынмен жабылып, қараңғы жерде бөлме температурасында 7 күн ұсталады. Содан кейін тұнбалар дәке арқылы сүзіліп, қара бөтелкеге құйылады және мақсатымен қолданылады (әдетте бір қабылдауға 10-30 тамшыдан). Алкоголь тұнбалары бірнеше ай, тіпті жылдар бойы сақталуы мүмкін.
Шайлар - бұл алдын-ала таңдалған пропорцияда алынған бірнеше дәрілік өсімдіктердің құрғақ қоспасы. Үйде олар таразы немесе әдеттегі өлшем (қасық, стақан) көмегімен дайындалады. Ұнтақталған компоненттер мұқият араластырылып, тығыз қаптамада сақталады (шыны ыдыс, картон қорап немесе банка). Шай, қайнатпа, тұнбалар, компресс, ванналар және т.б. жасау үшін қолданылады.
Шырын - бұл жаңа шикізаттан (жидектер, жемістер, өсімдіктердің жасыл бөліктері, түйнектер, тамыр дақылдары және т.б.) қайнатпай дайындалған сұйық дәрілік зат . Таңдалған өсімдіктер немесе олардың бөліктері сумен жақсылап жуылып, ұсақталып, шырын сыққышқа салынып немесе ет тартқыштан өткізіледі. Сығылған шырын стақан немесе эмальданған контейнерде салқын жерде сақталады және мақсатына қарай қолданылады.
Ұнтақ - кептірілген шикізаттан дайындалған дәрілік зат. Ұнтақтар құрғақ контейнерлерде (қораптар, тығыз қақпағы бар шыны банкалар) сақталады және қажет болған жағдайда қолданылады.
Жақпа май - сыртқы қолдануға арналған дәрілік зат. Майлар ұсақталған дәрілік шикізаттан, май негізінде дайындалады - тұздалмаған май, май, өсімдік майы және т.б. Оларды салқын қараңғы жерде сақтаңыз.

3. Жиі қолданылатын гомеопатиялық және фитотерапиялық препараттар

3.1 Гомеопатиялық препараттар

Арника (Arnica Montana) - әртүрлі жарақаттарға көмектеседі. Ол көгеру, сынықтар, жаралар, соққы жағдайлары, гематомалардың пайда болуы, сондай-ақ физикалық күш салғаннан кейін шамадан тыс жұмыс жасау кезінде қолданылады.
Гиперикум (Hypericum perforatum) - нервтерге бай тіндердің, мысалы саусақтардың, алдыңғы және артқы аяқтардың тырнақтары, құйрығы, сондай-ақ бас, ми және жұлын жарақаттары үшін қолданылады.
Рута (Ruta courtolens) - бұлшық еттер мен сіңірлер үшін қолданылады.
Ледум (Ledum palustre) - жарақат алған кезде.
Симфитум (Symphytum officinale) - сүйек сынықтарын емдеуді жеделдету үшін.
Стафизагрия (Staphyzagria) - хирургиялық араласудан кейін кесілген жаралар, көз алмасының зақымдалуы кезінде.
Хамомилла (Chamomilla) - барлық ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.