Энцефалит
Энцефалит
Энцефалит -- ми қабынуы. Термин бойынша энцефалит жұқпалы белгілер, аллергиялық, жұқпалы-аллергиялық және токсикалық миdың зақымдануы. Бастапқыда бар (қаңылтыр, Жапон масиві, Энцефалит Экономо) және қайталама (қызылша, тұмау, вакцина жоқ) энцефалит. Кез-келген этиологияның энцефалиті болған жағдайда кешенді терапия қажет. Ежиі емес бойынша, ол этиотропты емдеуді қамтиды (вирусқа қарсы, бактерияға қарсы, антиаллергиялық), дегидратация, инфузиялық терапия, қабынуға қарсы емдеу, тамырлы және нейропротекторлық терапия, симптомдық емдеу. Энцефалитпен ауыратын науқастар да қалпына келтіруді қажет етеді.
Энцефалиттің түрлері:
Әр түрлі өлшемдерге байланысты, жоғарыда аталғандардан басқа, энцефалиттердің бірнеше жіктелуін бөліп көрсетуге болады. Ағымының өткірлігіне қарай аса өткір, өткір, өткір, қайталанатын және созылмалы түрлерді бөліп алуға болады.
Зақымдану тереңдігі мен орны бойынша мидың зақымдануы бар энцефалит, дің энцефалиті, қыртыстық немесе қыртысасты бөліп көрсетуге болады. Мидың ақ затының зақымдануы кезінде лейкоэнцефалиттер пайда болады, сұр заттың зақымдануымен полиэнцефалиттер пайда болады, ми тіндері толық тартылған кезде некроз немесе қан құйылу құбылыстары бар панэнцефалиттер пайда болады. Сонымен қатар, энцефалит асқынған және асқынбаған болуы мүмкін.
Ең негізгі және жиі кездесетін:
кене энцефалиті,
комариялық немесе жапон энцефалиті,
летаргиялық, эпидемиялық энцефалит,
тұмау энцефалиті,
қазан энцефалиті,
егуден кейінгі энцефалит.
Этиологиясы және Патогенезі:
Энцефалиттің қоздырғыштары нейротропностықпен сипатталатын вирустар (қызылша, қызамық, герпевирустар, адено -, арбовирустар), бактериялар (менингококтар, туберкулездің микобактериялары, стрептококтар), микотикалық флора, қарапайым болуы мүмкін.
Энцефалит құбылыстарын тудыратын вирустар белгілі бір нейротропностықпен ерекшеленеді. Ағзаға ену механизмдері әртүрлі: ауа-тамшы жолымен, алиментарлық жолмен, жәндіктермен (масамен, кенемен, тропикалық шыбындармен) тістеген кезде.
Қан арнасына түсіп, қоздырғыштар орталық жүйке жүйесіне гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтеді.
Бастапқыда вирус жасушалардың мембраналарында адгезацияланады, содан кейін паренхиматоздық мүшелердің жасушаларында репродукция жүреді, кейіннен қан тамырларына шығады, онда вирустар антигендерінің макроорганизм иммундық жүйесімен өзара әрекеттесуі дамиды.
Дамыған иммундық бұзылулар мен гематоэнцефалдық кедергінің өткізгіштігінің жоғарылауы орталық жүйке жүйесіне вирустың инвазиясына ықпал етеді. Бастапқыда ол жүйке жасушаларында адгезацияланады, содан кейін оларға немесе глиальді жасушаларға өтеді, онда оның репродукциясы болады.
Нейроннан вирустардың шығу процесі некроз (жіті инфекция) учаскелерінің бұзылуымен және түзілуімен немесе жасушалардың бүтіндігі сақталғанда, генетикалық кодының өзгеруімен сүйемелденеді.
Кез келген генездегі энцефалиттің патогенетикалық көрінісі ауыр жағдайларда мидың дің бөлігінің ығысуы мен қосылуымен асқынатын бас миының ісінуі және ісінуі болып табылады, бұл өліммен аяқталады.
Ми жасушаларының бұзылуына жауап ретінде ми жасушаларын, әсіресе олигодендроглия жасушаларын зақымдауға қабілетті аутоантиденелер қалыптасады,бұл кейіннен демиелинизациялаумен аяқталады.
Клиникасы:
Энцефалиттің клиникалық көріністері зақымданудың себептері мен тереңдігіне, бастапқыда алғашқы немесе екінші рет зақымданудан айтарлықтай өзгеше болуы мүмкін. Бірақ жалпы, барлық энцефалиттер арасында жалпы белгілерді анықтауға ... жалғасы
Энцефалит -- ми қабынуы. Термин бойынша энцефалит жұқпалы белгілер, аллергиялық, жұқпалы-аллергиялық және токсикалық миdың зақымдануы. Бастапқыда бар (қаңылтыр, Жапон масиві, Энцефалит Экономо) және қайталама (қызылша, тұмау, вакцина жоқ) энцефалит. Кез-келген этиологияның энцефалиті болған жағдайда кешенді терапия қажет. Ежиі емес бойынша, ол этиотропты емдеуді қамтиды (вирусқа қарсы, бактерияға қарсы, антиаллергиялық), дегидратация, инфузиялық терапия, қабынуға қарсы емдеу, тамырлы және нейропротекторлық терапия, симптомдық емдеу. Энцефалитпен ауыратын науқастар да қалпына келтіруді қажет етеді.
Энцефалиттің түрлері:
Әр түрлі өлшемдерге байланысты, жоғарыда аталғандардан басқа, энцефалиттердің бірнеше жіктелуін бөліп көрсетуге болады. Ағымының өткірлігіне қарай аса өткір, өткір, өткір, қайталанатын және созылмалы түрлерді бөліп алуға болады.
Зақымдану тереңдігі мен орны бойынша мидың зақымдануы бар энцефалит, дің энцефалиті, қыртыстық немесе қыртысасты бөліп көрсетуге болады. Мидың ақ затының зақымдануы кезінде лейкоэнцефалиттер пайда болады, сұр заттың зақымдануымен полиэнцефалиттер пайда болады, ми тіндері толық тартылған кезде некроз немесе қан құйылу құбылыстары бар панэнцефалиттер пайда болады. Сонымен қатар, энцефалит асқынған және асқынбаған болуы мүмкін.
Ең негізгі және жиі кездесетін:
кене энцефалиті,
комариялық немесе жапон энцефалиті,
летаргиялық, эпидемиялық энцефалит,
тұмау энцефалиті,
қазан энцефалиті,
егуден кейінгі энцефалит.
Этиологиясы және Патогенезі:
Энцефалиттің қоздырғыштары нейротропностықпен сипатталатын вирустар (қызылша, қызамық, герпевирустар, адено -, арбовирустар), бактериялар (менингококтар, туберкулездің микобактериялары, стрептококтар), микотикалық флора, қарапайым болуы мүмкін.
Энцефалит құбылыстарын тудыратын вирустар белгілі бір нейротропностықпен ерекшеленеді. Ағзаға ену механизмдері әртүрлі: ауа-тамшы жолымен, алиментарлық жолмен, жәндіктермен (масамен, кенемен, тропикалық шыбындармен) тістеген кезде.
Қан арнасына түсіп, қоздырғыштар орталық жүйке жүйесіне гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтеді.
Бастапқыда вирус жасушалардың мембраналарында адгезацияланады, содан кейін паренхиматоздық мүшелердің жасушаларында репродукция жүреді, кейіннен қан тамырларына шығады, онда вирустар антигендерінің макроорганизм иммундық жүйесімен өзара әрекеттесуі дамиды.
Дамыған иммундық бұзылулар мен гематоэнцефалдық кедергінің өткізгіштігінің жоғарылауы орталық жүйке жүйесіне вирустың инвазиясына ықпал етеді. Бастапқыда ол жүйке жасушаларында адгезацияланады, содан кейін оларға немесе глиальді жасушаларға өтеді, онда оның репродукциясы болады.
Нейроннан вирустардың шығу процесі некроз (жіті инфекция) учаскелерінің бұзылуымен және түзілуімен немесе жасушалардың бүтіндігі сақталғанда, генетикалық кодының өзгеруімен сүйемелденеді.
Кез келген генездегі энцефалиттің патогенетикалық көрінісі ауыр жағдайларда мидың дің бөлігінің ығысуы мен қосылуымен асқынатын бас миының ісінуі және ісінуі болып табылады, бұл өліммен аяқталады.
Ми жасушаларының бұзылуына жауап ретінде ми жасушаларын, әсіресе олигодендроглия жасушаларын зақымдауға қабілетті аутоантиденелер қалыптасады,бұл кейіннен демиелинизациялаумен аяқталады.
Клиникасы:
Энцефалиттің клиникалық көріністері зақымданудың себептері мен тереңдігіне, бастапқыда алғашқы немесе екінші рет зақымданудан айтарлықтай өзгеше болуы мүмкін. Бірақ жалпы, барлық энцефалиттер арасында жалпы белгілерді анықтауға ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz