Охратоксиндердің ағзаның кейбір иммунологиялық көрсеткіштеріне әсерін зерттеу

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:
I.Кіріспе
II.Негізгі бөлім
1.Охратоксиндер
2.Этиология
3.Патогенез
4.Клиникалық белгілері
5.Диагноз
6.Емі
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиеттер

I. Кіріспе
Ветеринариялық мамандар үшін өзекті мәселелердің бірі жануарлар мен құстарға арналған жемдерде болатын микроскопиялық саңырауқұлақтардың кейбір түрлерінің метаболиттерімен микотоксиндерден туындайтын аурулардың азаюын азайту болып табылады.Соңғы жылдары микотоксиндер мен микотоксикоздарды зерттеу бойынша елеулі зерттеулер жүргізілгеніне қарамастан, микотоксикоздардың патогенезімен байланысты көптеген мәселелер жеткіліксіз ашылмаған.Мал азығы мен өнімдеріндегі микотоксиндерді аналитикалық анықтау әдістерін өңдеуде шет елдерден әлі де айтарлықтай артта қалушылық байқалуда.Жануарлар мен құстың әр түрі үшін азықтардағы микотоксиндердің шекті рұқсат етілген мөлшерлерінің көрсеткіштері,метаболизмі,олардың ағзада шығарылуы және жиналуы жеткілікті дәрежеде толық зерттелмеген.Соңғы жылдары ашылған микотоксиндердің бірі охратоксиндер-Aspergillus және Peniclllium босану саңырауқұлақтарының кейбір түрлерінің метаболиттері болып табылады.Соңғы он жыл ішінде охратоксикоздар АҚШ,Канада,Дания,Швеция,Голландия, Франция,Италия,Польша,Югославия,Үнд істан және басқа елдерде тіркелген, ал Украина мен Ресейде осы саладағы зерттеулер осы уақытқа дейін жүргізілген жоқ.Бірқатар зерттеушілер охратоксин-продуцентті саңырауқұлақтар орнатты,оларға жануарлар мен құстың әртүрлі түрінің сезімталдығын зерттеді.
Малдар ағзасына а охратоксин мөлшері мен А,В,С охратоксиндерінің қоспасының әсер ету динамикасында зерттеу болып табылады, алынған мәліметтер негізінде жануарлардың охратоксикоэдерін диагностикалау әдістерін әзірлеу және осы микотоксикоздың алдын алу бойынша ұсыныстар ұсыну.А охратоксинінің және А,В,С охратоксиндерінің қосындысының ішкі ағзалардың абсолюттік және салыстырмалы массалық көрсеткіштеріне әсерін зерттеу.Охратоксиндердің ағзаның кейбір иммунологиялық көрсеткіштеріне әсерін зерттеу.Жануарлар мен құстың охратоксикоздарымен күрес бойынша ұсыныстар әзірлеу.

II.Негізгі бөлім
Микотоксикоздар - өнімдер мен жем-шөпте болатын саңырауқұлақ токсиндерімен туғызылатын тірі ағзалардың улануы.Фузарий (Fusarium,қат. Hypomycetales) тұқымдасының саңырауқұлақ токсинімен уланған ұннан жасалған нанды пайдалану асептикалық ангинаны,балалардың сүйек қалыптасуының бұзылуын,лейкопенияны,аграгулоцитоз ды,т.б. туғызады. Қатты жем-шөпте мекендеп,стахиботрис (Stachybotris,қат.Hypomycetales) саңырауқұлағы даму үрдісінде улы заттар түзеді. Олар жануарларға (жылқы,қой,шашқа)түскенде күрделі улану стахиботриотоксикоздар туғызады. Мұнда оған тән ауыз, тамақтың кілегей қабаттарының некроздары, қан түзуші мүшелердің өзгеруі,сондай-ақ ішек-асқазан тракті жұмысының бұзылуы пайда болады.Мұндай жем-шөппен жұмыс істейтін адамдарда да ауру пайда болуы мүмкін.Аспергилл тұқымдасы саңырауқұлақтарының токсиндері паралич, парез,бауыр, үйрек және басқа да мүшелердің патологиялық өзгерістерін туғызады. Микотоксикоздар нашар жем-шөпте токсинді саңырауқұлақтарды табу арқылы анықталады,мұнда клиникалық және патологиялық белгілер еске алынады.Микотоксиндер - токсинді(улы)заттар,саңырауқұлақтар метаболизмінің өнімі. Олар шартты екі топқа бөлінеді:бауыр мен бүйректі зақымдайтындар және басқа мүшелерді зақымдайтындар.
Микотоксикология - саңырауқұлақтармен бөлінетін улы заттар мен олар туғызатын ауруларды зерттейтін медицинаның саласы.
Охратоксикоз - микотоксикоз, бүйрек, бауыр зақымдалуына, өкпенің қабынуына әкеледі. Қоздырғыш - Aspergillus ocraceus.
Охратоксиндер - микотоксиндер,аспергилл туысының саңырауқұлақтарымен бөлінеді,өте қауіпті. Мицелий құрамынан қоректік субстратқа бөлінеді. Жем-шөпте, тағам өнімдерінде мекендеп, ол адам, жануар, құстардың улануына әкелуі мүмкін. Қауіптілігінің жоғарылығы саңырауқұлақтардың ұзақ уақыт сақталу, залалсыздандырудың түрлі әдістеріне төзімділік пен ағзада жиналу қабілеттілігінде. Бұл микотоксиндердің тератогенді және канцерогенді әсері байқалған..
Негізінен бұл ауру кезінде бүйрек пен бауыр зақымданады, бұл оны нсфропатия деп атауға негіз болды (Th. Kin, 1895). Алайда, қоректенетін мал азығы мен зақымдалған бүйрек арасындағы байланыс алғаш рет s.Laisen (1928) сойылған шошқаларға зерттеу жүргізді.

Және 1965 ж. д. Скотт a. ochraceus саңырауқұлағы дақылынан таза түрде микотоксин охратоксин бөліп алды. Бұл басқа ғалымдардың назарын аударды, содан кейін охратоксикозды жаппай зерттеу басталды. Охратоксин жануарлар ағзасына ауру тудыратын әсердің алуан түрлілігі тек мал шаруашылығы үшін ғана емес, сонымен қатар адам үшін де қауіпті.Олар сут құрамында сүт өнімдерде және сойылатын жануарлардың етінде болуы мүмкін.
Көптеген охратоксиндер түрлері кездеседі олар: охратоксин А (дигидроизокумарин, өзінің 7-карбогруппасымен "А"," В"-фенилаланинмен байланысты), охратоксин В (дихлораналог), охратоксин С және D, тиісінше этил және метил эфирі охратоксин А. Барлық охратоксиндер арасындағы ең улылығы ол А охратоксин.Ол хлороформада, бензолда, ацетонда, спиртте, су бетінде еритін түссіз кристалды зат болып табылады.
Охратоксин А қышқыл микотоксиндер тобына жатады, оны азықта анықтаған кезде ескеру қажет (А охратоксинді рН қышқылында азықтан экстрагациялайды. Ыдыстың қабырғаларындағы сілтінің қалдықтары оларға А охратоксинінің шөгуіне және талдаудың қате нәтижелеріне әкеп соғады).
Иттер мен шошқалардың охратоксиндеріне ең сезімтал. Охратоксиндер бидай, арпа, сұлы, жүгері дәндерінде, бұршақ тұқымдарында, жер жаңғақтарында, құрама жемде анықталаған.Охратоксин А ыстыққа қабілетті. 3 сағат ішінде автоклавталған сұлы мен күріш әлі де оған енгізілген охратоксиннің 30%-ын құрайды.
Охратоксиннің иммуносупрессивті әсері келесі жолмен жүреді. Алдымен бұл токсин митохондрияда тотығу стрессін тудырады, еркін радикалдардың түзілуін арттырады және антиоксиданттық жүйенің тиімділігін төмендетеді. Бұл үдерістер иммундық жасушалар рецепторларының тотығу зақымдануына алып келеді, әртүрлі иммундық жасушалар арасындағы коммуникацияны бұзады. Нәтижесінде дененің иммундық компетенттілігі төмендейді.
Микотоксиндердің иммуносупрессивті әсері экономикалық салдарлар тұрғысынан а охратоксинінің құсқа әсері ең қауіпті ретінде қарастырылады. Сондай-ақ, құстарда вирусты және бактериялық ауруларға сезімталдық артады, бұл өз кезегінде оның сақталуын төмендетеді.
Охратоксиндердің макромолекул синтезіне әсерін зерттеу нәтижелері охратоксин А ақуыз және РНК синтезін тежейді,бірақ ДНК синтезіне әсер етпейді.А охратоксиннің әсер етуінің молекулалық механизмдерінің негізінде ақуыз биосинтезіне фенилаланинацил-тРНК концентрациясының таңдамалы азаюы және полиспен өмір сүру кезеңінің артуы жатады.Фенилаланинацилсинтетазасы ішінара тазартылған препараттармен эксперименттерде охратоксин ферменттің белсенділігін бәсеңдететін бәсекелес тежегіш ретінде өзін жүргізді. Осындай әсерге ие (4R)-4-гидроксиохратоксин А - ішінара охратоксин гидролизінің өнімі.
А. охратоксин уыттылығының молекулалық механизмдері.
А охратоксиннің уытты әсерінің ең маңызды молекулалық механизмдері болып табылады:тотығу стресс және липидтердің, ақуыздардың және ДНҚ тотығуын қоса алғанда, оның салдары;а-ДНК-кешендерінің охратоксин түзілуі және маңызды гендердің экспрессиясының өзгеруі; митохондрий функциясының бұзылуы және еркін радикалдардың пайда болуын арттыру және витагендердің экспрессиясын тежеу есебінен антиоксиданттық жүйені ыдырату; фенилаланин алмасуының және ақуыз синтезінің бұзылуы а охратоксинні иммуносупрессивті әсері.

Этиология. Охратоксиндердің ең типтік продуценті, онда оның атауы Aspergillus ochraceus саңырауқұлағы болып табылады. Алайда, оларды Penicillium viridicatum, P.variable, P. cyclopium, P. commune, p. purpurescens, A. sulphureus, A. alliaceus, A, sclerotiorum және т. б. саңырауқұлақтар өндіре алады.
A. ochraceus саңырауқұлағы ауаның салыстырмалы ылғалдылығы 78-80% және одан жоғары немесе астықтың дәл осындай ылғалдылығы кезінде сақталатын астықта дамиды.Дәнді дақылдар үшін 15-15, 5%. Алайда Penicillium тектес саңырауқұлақтар 12-25° С температурада охратоксиндерді үрлеуі мүмкін.
Токсиндерді үрлеуге әсер ететін тағы бір маңызды фактор қоршаған ортадағы оттегі мен көмірқышқыл газының шоғырлануы болып табылады. Мысалы, ортадағы оттегінің концентрациясы 40% - ға ұлғайған кезде А охратоксин синтезі 75% - ға басылды, ал СО2 концентрациясы 30% - дан астам жоғарылаған кезде оттегінің мөлшеріне қарамастан токсиндер өнімі толық тоқтатылды.
Табиғи жағдайларда маңызды фактор субстратта басқа токсикогенді микроскопиялық саңырауқұлақтардың болуы болып табылады.Мысалы, а. ochraceus және Р.granulatum(патулиннің продуценті) бірге өсіру кезінде охратоксин а синтезі күрт төмендеді.А.охратоксинметаболизміні ң ерекшеліктері.
Охратоксин А -- ішектің жұқа бөлігінде, ең жоғары-оның жоғарғы бөлігінде иондалмаған нысанда сіңірілетін май еритін зат. Бұл микотоксиннің ішекте сіңуі концентрация градиентіне қарсы жүреді және ішектің шырышты рН байланысты.Оның сіңу қарқындылығы көптеген факторларға байланысты, бірақ орташа алғанда ол балапандарда шамамен 40%,торайларда 66%,егеуқұйрықтар мен қояндарда 56% құрайды.Охратоксин а қанға түсіп, сарысулық альбуминмен және басқа да макромолекулалармен оңай байланысады.Осы микотоксинді бір рет қабылдағаннан кейін оның қан сарысуында ең жоғары концентрациясы анықталды:балапандарда -- 0,33 сағаттан кейін, қояндарда 1сағаттан кейін,торайларда 10-48 сағаттан кейін, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.